Δεν υφίσταται μόνο στην Ελλάδα η άνοδος της άκρας Δεξιάς. Ολη η
Ευρώπη βιώνει τον αρνητισμό της επιστροφής στο έρεβος του αταβισμού.
Αρχικώς το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και η κατάρρευση των κομουνιστικών
κομμάτων πανευρωπαϊκά ενίσχυσαν τη συγκεκριμένη τάση. Τα παιδιά και τα
εγγόνια παλαιών ψηφοφόρων των μεγάλων ευρωπαϊκών Κ.Κ., αναζητώντας μια
συλλογική εκπροσώπηση που πλέον δεν υπήρχε, βρήκαν καταφύγιο σε κόμματα
τύπου Ζαν Μαρί Λεπέν. Χαρακτηριστικά, στις ευρωεκλογές του 1989 το
ιστορικό Κομουνιστικό Κόμμα Γαλλίας έλαβε μόλις 7,7% με διαρροές της
τάξης άνω του 25% προς το FN, το κόμμα των επιγόνων του ακροδεξιού /
φιλομοναρχικού Action Francaise και του λαϊκιστικού κινήματος των
Poujadists, μέλος του οποίου ήταν και ο ίδιος ο Λεπέν.
Ενας δεύτερος λόγος είναι ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος πλέον είναι ένα μακρινό γεγονός για τους νέους ψηφοφόρους, ενώ και η ίδια η Ευρώπη δείχνει ότι δεν αισθάνεται άνετα να συζητά για εκείνη την εποχή και τα εγκλήματα των ναζί και των φασιστών. Αποτέλεσμα; Εμφανίζονται «μελέτες» χαμηλού επιπέδου που ηρωοποιούν το Γ' Ράιχ ή αμβλύνουν τις γωνίες των έργων και των ημερών του, διευρύνεται το κύμα άρνησης του εβραϊκού Ολοκαυτώματος και μιας γενικότερης αντισημιτικής προσέγγισης που πλέον λαμβάνει και τη μορφή τυφλών τρομοκρατικών χτυπημάτων εναντίον συναγωγών, σχολείων ή άλλων τόπων εβραϊκού ενδιαφέροντος, όπως το πρόσφατο δολοφονικό χτύπημα στο εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών, ενώ η νεοναζιστική εσχατολογική σημειολογία εισχωρεί ολοένα και πιο βαθιά στην κουλτούρα των νέων με τη μορφή μουσικών ρευμάτων, μόδας, fanzine περιοδικών κ.ά.
Τρίτος λόγος είναι η συστημική στροφή της Ευρώπης προς οικονομικές συνταγές περιορισμού του κοινωνικού κράτους, αλλά και ετεροβαρούς προσέγγισης στον χώρο της παιδείας υπέρ της τεχνολογικής κατεύθυνσης, με αποτέλεσμα οι κοινωνικές επιστήμες -χώρος ζύμωσης και ανάδειξης δημοκρατικών και ουμανιστικών ιδεών που αντιμάχονται τον ρατσισμό και παντός είδους ολοκληρωτικά ιδεολογήματα- να φθίνουν κ.ά. Θα μπορούσα να γράψω πολλά γύρω από το πώς η ανεργία θα στρέψει ένα παιδί που βιώνει την ανέχεια μέσα στο σπίτι του πρώτα προς τη φενάκη του ρατσισμού, στη συνέχεια εναντίον της αστικής δημοκρατίας και μετά στην αναζήτηση μιας εκπροσώπησης σε ομάδες με παρουσία στην περιοχή του, που συνήθως θα είναι ακροδεξιές οργανώσεις μικρής ή μεσαίας εμβέλειας. Επιλέγω όμως να επιμείνω στο γνωστό ρητό ότι ο ρατσισμός καταπολεμείται με ταξίδια και ο ναζισμός με διάβασμα.
Η Ευρώπη έχει πάρει ένα δύσβατο μονοπάτι, λες και έχει βαλθεί να ζήσει ξανά τη φρίκη και τον εφιάλτη του Μεσοπολέμου. Τι μπορεί να γίνει λοιπόν; Εφαρμογή πολιτικών βάσης στον πυρήνα των κοινωνιών. Σε θεσμικό επίπεδο, οι Βρυξέλλες οφείλουν να ενδυναμώσουν τη διδασκαλία μαθημάτων όπως η Ιστορία, με επίκεντρο τον Μεσοπόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε οι μαθητές να έρχονται σε επαφή με τη φρίκη του ναζισμού και τα εγκλήματά του εναντίον της ανθρωπότητας, η Κοινωνιολογία και οι Αρχές του Πολίτη στο γυμνάσιο και το λύκειο, που οικοδομούν μια ορθολογική πολιτική στάση και γεννούν αγάπη προς τη δημοκρατία. Και βέβαια σε επίπεδο πραγματικής οικονομίας χρειάζεται μια συνολική στροφή προς μέτρα ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, που θα ενισχύσουν τα μεσοαστικά στρώματα τα οποία αποτελούν τον κορμό της κοινωνίας και είναι οι φορείς παραγωγής πρωτογενούς πλούτου που διαχέεται και προς τα λαϊκά στρώματα. Αν σήμερα δεν ληφθούν συστημικές αποφάσεις για τον περιορισμό της ανεργίας και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της Ενωσης, τότε ο εφιάλτης θα αποκτήσει όχι μόνο ακροατήριο, αυτό το έχει ήδη, αλλά και μεθοδεύσεις που θα καλύπτουν την ατζέντα του μίσους πίσω από κοινωνικά ζητήματα. Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο.
πηγή
Ενας δεύτερος λόγος είναι ότι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος πλέον είναι ένα μακρινό γεγονός για τους νέους ψηφοφόρους, ενώ και η ίδια η Ευρώπη δείχνει ότι δεν αισθάνεται άνετα να συζητά για εκείνη την εποχή και τα εγκλήματα των ναζί και των φασιστών. Αποτέλεσμα; Εμφανίζονται «μελέτες» χαμηλού επιπέδου που ηρωοποιούν το Γ' Ράιχ ή αμβλύνουν τις γωνίες των έργων και των ημερών του, διευρύνεται το κύμα άρνησης του εβραϊκού Ολοκαυτώματος και μιας γενικότερης αντισημιτικής προσέγγισης που πλέον λαμβάνει και τη μορφή τυφλών τρομοκρατικών χτυπημάτων εναντίον συναγωγών, σχολείων ή άλλων τόπων εβραϊκού ενδιαφέροντος, όπως το πρόσφατο δολοφονικό χτύπημα στο εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών, ενώ η νεοναζιστική εσχατολογική σημειολογία εισχωρεί ολοένα και πιο βαθιά στην κουλτούρα των νέων με τη μορφή μουσικών ρευμάτων, μόδας, fanzine περιοδικών κ.ά.
Τρίτος λόγος είναι η συστημική στροφή της Ευρώπης προς οικονομικές συνταγές περιορισμού του κοινωνικού κράτους, αλλά και ετεροβαρούς προσέγγισης στον χώρο της παιδείας υπέρ της τεχνολογικής κατεύθυνσης, με αποτέλεσμα οι κοινωνικές επιστήμες -χώρος ζύμωσης και ανάδειξης δημοκρατικών και ουμανιστικών ιδεών που αντιμάχονται τον ρατσισμό και παντός είδους ολοκληρωτικά ιδεολογήματα- να φθίνουν κ.ά. Θα μπορούσα να γράψω πολλά γύρω από το πώς η ανεργία θα στρέψει ένα παιδί που βιώνει την ανέχεια μέσα στο σπίτι του πρώτα προς τη φενάκη του ρατσισμού, στη συνέχεια εναντίον της αστικής δημοκρατίας και μετά στην αναζήτηση μιας εκπροσώπησης σε ομάδες με παρουσία στην περιοχή του, που συνήθως θα είναι ακροδεξιές οργανώσεις μικρής ή μεσαίας εμβέλειας. Επιλέγω όμως να επιμείνω στο γνωστό ρητό ότι ο ρατσισμός καταπολεμείται με ταξίδια και ο ναζισμός με διάβασμα.
Η Ευρώπη έχει πάρει ένα δύσβατο μονοπάτι, λες και έχει βαλθεί να ζήσει ξανά τη φρίκη και τον εφιάλτη του Μεσοπολέμου. Τι μπορεί να γίνει λοιπόν; Εφαρμογή πολιτικών βάσης στον πυρήνα των κοινωνιών. Σε θεσμικό επίπεδο, οι Βρυξέλλες οφείλουν να ενδυναμώσουν τη διδασκαλία μαθημάτων όπως η Ιστορία, με επίκεντρο τον Μεσοπόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε οι μαθητές να έρχονται σε επαφή με τη φρίκη του ναζισμού και τα εγκλήματά του εναντίον της ανθρωπότητας, η Κοινωνιολογία και οι Αρχές του Πολίτη στο γυμνάσιο και το λύκειο, που οικοδομούν μια ορθολογική πολιτική στάση και γεννούν αγάπη προς τη δημοκρατία. Και βέβαια σε επίπεδο πραγματικής οικονομίας χρειάζεται μια συνολική στροφή προς μέτρα ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, που θα ενισχύσουν τα μεσοαστικά στρώματα τα οποία αποτελούν τον κορμό της κοινωνίας και είναι οι φορείς παραγωγής πρωτογενούς πλούτου που διαχέεται και προς τα λαϊκά στρώματα. Αν σήμερα δεν ληφθούν συστημικές αποφάσεις για τον περιορισμό της ανεργίας και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της Ενωσης, τότε ο εφιάλτης θα αποκτήσει όχι μόνο ακροατήριο, αυτό το έχει ήδη, αλλά και μεθοδεύσεις που θα καλύπτουν την ατζέντα του μίσους πίσω από κοινωνικά ζητήματα. Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;