Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Την ευχή μου παιδί μου


Στο φαρμακείο είμαι. Τεχνητά δάκρυα θέλω. Τα φυσικά μου τελείωσαν. Έχει κόσμο και χαζεύω. Δίπλα μου ο κυρ Μανώλης, ο γείτονας. Συνταξιούχος εμποροϋπάλληλος, 75άρης. Την τελευταία τριετία,η σύνταξή του έχει κατρακυλήσει στα 634,80 ευρώ το μήνα. Έχει έναν γιό. Ανειδίκευτο. Εργάτη. Άνεργο. Χωρισμένο. Μένουν μαζί πατέρας και γιός, για να μοιράζονται τα έξοδα. Τα βασικά ε; Ενοίκιο για το δυάρι, θέρμανση, λογαριασμούς, τη διατροφή για το εγγόνι, κάτι να φάνε. Και τα φάρμακα του παππού…
Ο γέροντας στέκεται με μάτια χαμηλωμένα και σιγοψυθιρίζει με τη Μαρία, τη φαρμακοποιό. Κάτι πιάνει το αυτί μου – ξέρω, δεν είναι σωστό αυτό που κάνω. «Έχω χάσει 4 ραντεβού απο την απεργία στον ΕΟΠΥΥ, παιδί μου. Έληξαν οι τρίμηνες για τα φάρμακα της καρδιάς, ξέμεινα. Πες μου πόσο κάνουν, να δώ αν μπορώ να τα αγοράσω».
Η Μαρία στοιβάζει κουτάκια στον πάγκο. Ένα για τη στεφανιαία νόσο. 4 ευρώ. Το βασικό της χοληστερίνης. 54 ευρώ. Το αντιθρομβωτικό. 4 ευρώ. Το αντιυπερτασικό. 16 ευρώ. Η ασπιρίνη. 2 ευρώ. «80 ευρώ, κυρ Μανώλη, τόσο βγαίνει».
Ανοίγει το πορτοφόλι του. Πάλι κρυφοκοιτάζω. Ο μήνας έχει 16 και το πορτοφόλι 20 ευρώ.
«Έβαλα και λίγο πετρέλαιο, Μαρία. Κρυώναμε αυτή την εβδομάδα. Δώσε μου μόνο τα φτηνά. Την ασπιρίνη και τα άλλα δύο. Για τα άλλα έχει ο Θεός. Τί θα πάθω; Δεν παθαίνω τίποτα. Είμαι γερό σκαρί». Κοιτάζει κατάματα, με χαμόγελο και μια υποψία αληθινής αξιοπρέπειας την φαρμακοποιό.
Έχουμε μείνει οι 3 μας. Για 10 δευτερόλεπτα δεν μιλάει κανείς. Σιωπή. Ξαφνικά, η Μαρία ανοίγει ένα σακουλάκι και πετάει όλα τα κουτιά μέσα.
- «Πάρτα κυρ Μανώλη. Κι όταν στα γράψουν, έλα να μου δώσεις τη συνταγή».
– «Μα… θα αργήσω.. έτσι όπως πάει.. Απο Γενάρη πιά… άστα, Μαρία, άστα. Δώσε μου τα φτηνά»
– «Είμαστε εντάξει ,κυρ Μανώλη. Στο καλό να πάς. Καλημέρα.»
– «Ευχαριστώ. Την ευχή μου, παιδί μου…»
(…δεν τα πήρα τελικά τα τεχνητά δάκρυα. Ααα! Και να μη ξεχάσω: Στις μέρες που έρχονται, αλλά και σε εκείνες που θα ακολουθήσουν.. που δεν θα είναι γιορτινές… αλλά θα είναι δύσκολες… ακόμα κι αν δεν έχω τίποτα, να δίνω έστω καμιά ευχή από καρδιάς. Τσάμπα είναι. Και θεραπευτική. Σαν φάρμακο που δεν αγοράζεται με χρήματα…)
πηγή 

OΙ “ΣΤΑΧΤΕΣ” ΔΕΝ ΚΗΔΕΥΟΝΤΑΙ

https://lh5.googleusercontent.com/cJXcl_Y0CzbaAH9RwoLcnFD62JtcmYXIRjTYEWYE1glz6LuZieZpenZ61NZ8f7yvaqOFOHjBTtaFJXVd0-0x8X5fnzId8Bzo2O5GN9ucCKFgBLz9nGi1rOWTHA

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΗΣ Ι. ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Σ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Περί τῶν κανονικῶν συνεπειῶν τῆς καύσεως νεκρῶν

.          Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος, μέ ἀφορμή τό νέο νομοθετικό καθεστώς γιά τήν ἀποτέφρωση νεκρῶν, σύμφωνα μέ τά ἄρθρα 48 καί 49 τοῦ Νόμου 4277/2014 «Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Ἀθήνας – Ἀττικῆς καί ἄλλες διατάξεις» (Φ.Ε.Κ. 156/1-8-2014, τ. Α΄), κατά τήν Συνεδρία Αὐτῆς τῆς 14ης μηνός Ὀκτωβρίου ἐ.ἔ., ἐπελήφθη καί τοῦ ζητήματος τούτου καί ἀπεφάσισε νά σᾶς ἐνημερώσει περί τῶν κανονικῶν συνεπειῶν ἀπό τήν ἀποτέφρωση τοῦ σώματος.
.               Μέ τά ἄρθρα 48 καί 49 τοῦ Νόμου 4277/2014 ὁ νομοθέτης δέν λαμβάνει ὑπ’ ὄψιν τίς θρησκευτικές πεποιθήσεις τοῦ νεκροῦ. Ἐάν ὁ θανών δέν εἶχε ἐκφρασθεῖ ἐν ζωῇ περί τῆς μετά θάνατον ἐπιθυμίας ταφῆς ἤ ἀποτεφρώσεως τοῦ σώματός του, ἡ ἀποτέφρωση δύναται νά λάβει χώρα μέ μόνη τή δήλωση τοῦ/τῆς συζύγου ἤ «συντρόφου», μετά τοῦ/τῆς ὁποίου/ας ἔχει συνάψει «σύμφωνο συμβίωσης», ἤ τή δήλωση τῶν συγγενῶν πρώτου ἤ δευτέρου βαθμοῦ.
.             Τοῦτο, κύημα τοῦ συγχρόνου μηδενιστικοῦ τρόπου ζωῆς καί τῆς τάσεως πρός ἀποθρησκευτικοποίηση κάθε πτυχῆς καί ἐκφάνσεως τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, ἀποτελεῖ ἐκ προοιμίου καταστρατήγηση τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων τοῦ κεκοιμημένου μέλους τῆς Ἐκκλησίας, ἔλλειψη σεβασμοῦ καί φροντίδος πρός τό ἀνθρώπινο σῶμα.
.                  Ἡ Ἐκκλησία δέν δέχεται γιά τά μέλη Της τήν ἀποτέφρωση τοῦ σώματος, διότι τοῦτο εἶναι ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Α΄ Κορ. 6, 19), στοιχεῖο τῆς ὑποστάσεως τοῦ κατ’ εἰκόνα καί καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ πλασθέντος ἀνθρώπου (Γεν. 1, 24), καί περιβάλλει αὐτό μέ σεβασμό καί τιμή ὡς ἔκφραση ἀγάπης πρός τό κεκοιμημένο μέλος Της καί ὡς ἐκδήλωση πίστεως στήν κοινή πάντων ἀνάσταση.
.              Κατόπιν τούτου, ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος ἀπεφάσισε νά ἐνημερώσει, στό πλαίσιο τῆς ἀγρύπνου ποιμαντικῆς φροντίδος Της, τό εὐσεβές Αὐτῆς πλήρωμα, κληρικούς καί λαϊκούς, γιά τίς ἀκόλουθες κανονικές συνέπειες τῆς ἀποτεφρώσεως τοῦ σώματος:

-Ἡ ἀποτέφρωση τοῦ σώματος δέν εἶναι σύμφωνη πρός τήν πράξη καί παράδοση τῆς Ἐκκλησίας γιά θεολογικούς, κανονικούς καί ἀνθρωπολογικούς λόγους.

-Πρός ἀποφυγήν οἱασδήποτε θεολογικῆς, κανονικῆς καί ἀνθρωπολογικῆς ἐκτροπῆς, ἀπαραίτητος εἶναι ὁ σεβασμός τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καί ἡ διακρίβωση τῆς οἰκείας βουλήσεως τοῦ κεκοιμημένου καί ὄχι ἡ βούληση ἤ ἡ δήλωση τῶν οἰκείων του.

-Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀποδεδειγμένως οἰκειοθελῶς ἐδήλωσε τήν ἐπιθυμία περί καύσεως τοῦ σώματός του, δηλώνει τήν αὐτονόμησή του καί ὡς ἐκ τούτου δέν τελεῖται Νεκρώσιμος Ἀκολουθία καί Ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ αὐτοῦ.

Παρά ταῦτα, ἐπαφίεται στήν ποιμαντική σύνεση καί τήν διακριτική εὐχέρεια τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου ἡ τέλεση ἁπλῶς Τρισαγίου.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι τήν ὑμετέραν Σεβασμιότητα ἐν Κυρίῳ, διατελοῦμεν μετ’ ἀγάπης.

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Σταγῶν καί Μετεώρων Σεραφείμ
† Ὁ Περιστερίου Χρυσόστομος
† Ὁ Κεφαλληνίας Σπυρίδων
† Ὁ Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος
† Ὁ Τρίκκης καί Σταγῶν Ἀλέξιος
† Ὁ Καρπενησίου Νικόλαος
† Ὁ Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου Ἱερόθεος
† Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων
† Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας
† Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
† Ὁ Μεθώνης Κλήμης

Είναι η καρδιά που αισθάνεται τον Θεό και όχι η λογική.



Πασκάλ ( 1623-1662 , Γάλλος στοχαστής)
 http://peopleandideas.gr/wp-content/uploads/2011/11/sous-bois-cyclamens1.jpg

Δίψα του κόσμου  
στο καρποφόρο δέντρο·  
χαρά κι ελπίδα  
δεν μπορεί να χορτάσουν  
το ένα με δίχως το άλλο.

Δ. Ι. ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δέκα τάνκα

Αν τ' αγαπάς ξανάρχονται


http://img.pathfinder.gr/clubs/images/48/315548/5.jpg
 
Είναι από τα βιβλία που δεν ξέρεις αν έχουν γραφτεί για να προσφέρουν παραμυθία στα παιδιά ή τους μεγάλους.
Εμένα πάντως γλυκαίνει η ψυχή μου κάθε που το διαβάζω. Με κάνει να βλέπω τα σκοτεινά, φωτεινά και τα πικρά, έστω γλυκόπικρα…
Γιατί η απώλεια δεν είναι ποτέ γλυκιά ή επιθυμητή. Είναι όμως αναπόφευκτη! Μα με τις λέξεις της Βασιλικής Νευροκοπλή και τις ζωγραφιές του Νικόλα Ανδρικόπουλου, δεν μοιάζει τόσο άγρια πια.
Ένα βιβλίο που μας μιλά για την απώλεια αγαπημένων προσώπων και μας δίνει τις λέξεις, τις εικόνες και το κουράγιο να την αντιμετωπίσουμε. Μας δίνει τη γλυκιά ελπίδα της επανόδου, της επανασύνδεσης, της επιστροφής…Όλα γυρνούν αν τα αγαπάμε, και όλα ζουν αν τα θυμόμαστε…
Η ελπίδα, η θύμηση και η αγάπη γίνονται το κλειδί που ξεκλειδώνει το σκοτεινή πόρτα του θανάτου και ρίχνει φως στο πένθος, μετατρέποντας την οδύνη σε χαρμολύπη και τη ζωή σε  ταξίδι με προορισμό.
Ένας υπέροχος τρόπος να μιλήσει κανείς στα παιδιά για το θάνατο, χωρίς να τα τρομάξει, αλλά αντίθετα να τα γαληνέψει και να τους χαρίσει ελπίδα.
Συγγραφέας: Βασιλική Νευροκοπλή
Εικονογράφηση: Νικόλας Ανδρικόπουλος
Εκδόσεις: Λιβάνη

Ελεημοσύνη δεν είναι μόνο να δίνης από το σακουλάκι σου. Ελεημοσύνη είναι να δέχεσαι τον άνθρωπο να καθίσει δίπλα σου, χωρίς να τον απομακρύνεις με τον λογισμό σου. Έχεις κάποιο συνάδελφο, ο οποίος διέρχεται μια συμφορά στην ζωή του. Πρέπει να ξέρης πώς να τον παρηγόρησης, πώς να καταπραΰνεις το πρόσωπό του. Για τους πτωχούς μπορείς να κάνης μια σύντομη προσευχή: ”Κύριε ελέησε τον τάδε”, εάν δεν μπορείς κάτι να του δώσεις, διότι είσαι μέσα στο λεωφορείο κι εκείνος στο πεζοδρόμιο. Το ερώτημα είναι σε ποιά κατάσταση ευρίσκεται η καρδιά μας όσον αφορά τον πόνο που επικρατεί γύρω μας; Το μεγαλύτερο έργο για το οποίο θα απολογηθούμε στην Μέλλουσα Κρίση, θα είναι αυτό: ”Γιατί δεν έδωσα περισσότερη προσοχή στους συνανθρώπους μου”;


Γέροντας Αρσένιος Παπατσιώκ.

Η συμβολή τού ελληνικού αλφαβήτου στον πολιτισμό μας

  http://www.sakketosaggelos.gr/Images/Uploaded/image002(3036).jpg
Μπαμπινιώτης Γεώργιος
Η περίπτωση τού ελληνικού αλφαβήτου είναι ενδιαφέρουσα για τη γενικότερη προσέγγιση τού θέματος τής γραφής, διότι ο ελληνικός πολιτισμός υπήρξε ένας κατεξοχήν «πολιτισμός τού γραπτού λόγου». Είναι ένας πολιτισμός που δεν νοείται «ερήμην» των κειμένων του, δηλ. έξω από την έκφραση, τη μετάδοση και τη διάδοση των πνευματικών κατακτήσεων και προβληματισμών των Ελλήνων σε όλους τους χώρους.
Αυτό προϋποθέτει τη γνώση και τη χρήση τής γραφής, και μάλιστα σε ευρεία κλίμακα ως προς τους χρήστες (όχι προνόμιο των ολίγων), σε πρώιμο χρόνο (τον χρόνο που άρχισαν να δημιουργούνται μεγάλα πνευματικά έργα) και μέσα από ένα οικονομικό, λειτουργικό και αποτελεσματικό σύστημα, δηλ. ένα πρακτικό και επαρκές αλφάβητο, όπως αποδείχθηκαν το ελληνικό αλφάβητο και (το επιγέννημά του μέσω των Ετρούσκων) το λατινικό αλφάβητο. Ας σημειωθεί ακόμη ότι στο ελληνικό ανάγουν την καταγωγή τους μια σειρά άλλων αλφαβήτων: το σλαβικό (κυριλλικό) και το γλαγολιτικό, το αλβανικό, το μεσσαπικό, το κοπτικό, το γοτθικό, το κελτικό και τα αρχαία λυκικό, φρυγικό, παμφυλιακό, καρικό και λυδικό (περισσότερα στον D. Diringer, The Alphabet: A Key to the History of Mankind. N. York, 1948).
Το ότι χρησιμοποιήθηκαν περισσότερες γραφές στον ελλαδικό χώρο (γραμμική γραφή Α, γραμμική γραφή Β, κυπρομινωϊκή γραφή, κυπριακό συλλαβάριο, αλφαβητική γραφή) δείχνει την αγωνία των Ελλήνων να εκφρασθούν γραπτώς, με προφανή επίγνωση ότι χωρίς τη γραφή καμιά ανθρώπινη, απαιτητική από τη φύση της, δραστηριότητα δεν μπορεί να υποστηριχθεί και να έχει ευρύτερα αποτελέσματα σε χρόνο, σε χώρο και σε έκταση. Το ότι άλλαξαν σύστημα και υιοθέτησαν ένα πρότυπο ξένο στην προέλευσή του αλλά ριζικά επεξεργασμένο σε όλη του την έκταση και σταδιακά πλήρως προσαρμοσμένο στη δομή τής ελληνικής γλώσσας απαιτεί πνευματική τόλμη και εγρήγορση. Δεν αλλάζεις εύκολα έναν από τη φύση του συντηρητικό θεσμό που είναι ο τρόπος γραφής, για να περάσεις σε μια τελείως διαφορετική γραφή και ως μορφή και ως σύστημα: να περάσεις από μια συλλαβογραφική γραφή (τη γραμμική Β) σε μια φθογγογραφική συμφωνογραφική γραφή (το φοινικικό σύστημα) που οι Ελληνες μετέτρεψαν στο πρώτο πραγματικό αλφάβητο. Κατά τα λόγια τού έγκριτου σημιτολόγου καθηγ. John Healey «πραγματικό αλφάβητο (a true alphabet) ετέθη για πρώτη φορά σε λειτουργία από τους Ελληνες, ένα αλφάβητο στο οποίο δηλώνονταν όχι μόνο τα σύμφωνα αλλά και τα φωνήεντα». [J. Healey, The Early Alphabet (στο συλλογικό έργο τού J. Hooker εκδ., Reading the Past, 1990, σελ. 232)]
Το κίνητρο που οδήγησε στην αλλαγή αλφαβήτου ήταν η άμεση ανάγκη καταγραφής τού πλούσιου προφορικού λόγου στη φιλοσοφία, στην ποίηση, στην ιστορία, στο θέατρο, στην επιστήμη, στην εκπαίδευση και εξίσου πιεστικά στη δημόσια διοίκηση (νόμους, θεσμούς, αποφάσεις, ψηφίσματα, συμφωνίες κ.λπ.). Επειδή δε όλες αυτές οι διαδικασίες και οι μαθήσεις διέπονταν από ένα διάχυτο δημοκρατικό πνεύμα, απαιτείτο να είναι προσιτές σε όλους τους πολίτες. Χωρίς το ελληνικό αλφάβητο και την εύκολη χρήση του ο πολιτισμός των Ελλήνων ούτε θα εδραιωνόταν, ούτε θα σωζόταν, ούτε θα γινόταν ευρύτερα γνωστός μέσα και έξω από την Ελλάδα.
Βεβαίως, μιλώντας για γραπτά κείμενα και ελληνική γραφή, αναφερόμαστε πάντοτε στη γλώσσα, εν προκειμένω στην ελληνική γλώσσα που δηλώνεται διά τής γραφής. Αλλά η ίδια η καλλιέργεια τής γλώσσας, τουλάχιστον τής Ελληνικής, δεν θα είχε φτάσει ποτέ στον εκφραστικό πλούτο και στο υψηλό επίπεδο καλλιέργειας που την διακρίνει, αν δεν είχε περάσει από τη σμίλη τού γραπτού λόγου με προϋπόθεση ένα λειτουργικό αλφάβητο που την αποτυπώνει εύκολα, γρήγορα και ποιοτικά, με ακρίβεια και πληρότητα.
Η σύνδεση τής γραφής και τού γραπτού λόγου υπήρξε τόσο έντονη στην ελληνική σκέψη, ώστε η όλη ενασχόληση με τη μελέτη τής δομής τής γλώσσας στηρίχτηκε στα γράμματα και ονομάστηκε γραμματική, όρος ο οποίος διά τής Λατινικής (grammatica) πέρασε σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Κι αυτό γιατί η ενασχόληση με τη γλώσσα, την ανάλυση και τη λειτουργία της, βασίστηκε στα γραπτά κείμενα, σε ό,τι έχει γραφεί. Η ίδια η ονομασίακείμενο στην αντίληψη των Ελλήνων είναι «ό,τι κείται», ό,τι υπάρχει ως γραπτός λόγος, ευρύτερα προσιτός και αξιόπιστος αφού προσφέρεται στην κοινή προσπέλαση. Και για να έχει κύρος και αξιοπιστία μια λέξη ή ένας γραμματικός τύπος για τους αρχαίους Ελληνες γραμματικούς εξεταζόταν αν «κείται ή ου κείται», αν παραδίδεται ή όχι στον γραπτό λόγο που λειτουργούσε ως πρότυπο. 
Η σημασία τής επινόησης τού ελληνικού αλφαβήτου γενικότερα για τον πολιτισμό τονίζεται με ιδιαίτερη έμφαση από τον καθηγητή τής φιλοσοφίας τού Harvard και τού Yale Eric Havelock (The Preliteracy of the Greeks. Στο New Literary History, 8 [1977], σελ. 369): «Η επινόηση τού ελληνικού αλφαβήτου - αντίθετα προς όλα τα προηγούμενα συστήματα, συμπεριλαμβανομένου και τού φοινικικού - απετέλεσε στην ιστορία τού ανθρώπινου πολιτισμού ένα γεγονός, τού οποίου η σπουδαιότητα δεν έχει πλήρως κατανοηθεί ακόμη και μέχρι σήμερα. Η εμφάνιση τού ελληνικού αλφαβήτου διαχωρίζει όλους τούς πριν από τον ελληνικό ("pre-Greek") πολιτισμούς από εκείνους που ακολουθούν μετά τον ελληνικό πολιτισμό ("post-Greek")».
Ο κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης είναι καθηγητής της Γλωσσολογίας, τ. πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γιατί αλλάζουν όλα τα σχολικά βιβλία Ιστορίας;



 

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Ελπίζω και εύχομαι, μετά το απαράδεκτο σχολικό βιβλίο του «συνωστισμού», οι υπεύθυνοι για τα σχολικά εγχειρίδια να είναι πιο προσεκτικοί και να τηρούν το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος. Εκεί αναφέρεται ως κύριος σκοπός της Παιδείας η ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως. Προβληματίζομαι, πάντως, διότι πληροφορούμαι ότι το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), το οποίο αντικατέστησε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, προβαίνει σε αναθεώρηση των προγραμμάτων σπουδών και των σχολικών βιβλίων Ιστορίας του Δημοτικού, του Γυμνασίου και του Λυκείου. Η αθώα ερμηνεία είναι ότι κατά καιρούς ανανεώνονται βιβλία και προγράμματα και είναι ευκαιρία να διορθωθούν ορισμένα ημαρτημένα. Η καχύποπτη ερμηνεία λέγει ότι όλα αυτά γίνονται για να αποσυρθεί από την Στ΄ Δημοτικού το καλό, επιστημονικώς τεκμηριωμένο και εθνικώς αξιοπρεπές βιβλίο, το οποίο εγράφη για να αντικαταστήσει το έργο της κ. Ρεπούση. Δεν μου αρέσει να είμαι καχύποπτος, αλλά στην προκειμένη περίπτωση οι υποστηρικτές αυτής της ερμηνείας διαθέτουν ισχυρά επιχειρήματα και διερωτώνται: Γιατί επί τρία χρόνια, που διδάσκεται στην Στ΄ Δημοτικού το σωστό βιβλίο Ιστορίας, δεν έχει εκτυπωθεί το βιβλίο του δασκάλου; Γιατί σε συγκεντρώσεις Φιλολόγων, που διοργανώνει το ΙΕΠ, το ελληνορθόδοξα γραμμένο νέο βιβλίο της Στ΄ Δημοτικού παρουσιάζεται ως παράδειγμα προς αποφυγήν; Αλλά και γενικότερα ερωτήματα εγείρονται από τη νέα αυτή προσπάθεια επανασυγγραφής της Ιστορίας: Γιατί για τα άλλα μαθήματα αλλάζει η ύλη μόνο στο Λύκειο, ενώ για την Ιστορία αλλάζουν την ύλη και τα εγχειρίδια και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο; Θα τηρηθεί η γραμμική διδασκαλία της Ιστορίας (Αρχαιότητα, Βυζάντιο, Νέος Ελληνισμός) ώστε να καταδεικνύεται η συνέχεια του Ελληνισμού ή θα εισαχθούν αποτυχημένα πρότυπα από το εξωτερικό, όπως π.χ. η θεματική Ιστορία με χρονολογικές ακροβασίες; Επί παραδείγματι στη Γ΄ Λυκείου θέλουν να αποσύρουν το βιβλίο Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας και να εισαγάγουν νέο εγχειρίδιο με τον τίτλο «Πόλεμος και Ειρήνη»! Έγινε αξιοκρατικά η επιλογή συγγραφέων και κριτών; Πώς εξηγείται ότι στην ομάδα συντάξεως του Οδηγού για τους εκπαιδευτικούς του Λυκείου μετέχει ένας δάσκαλος του Δημοτικού; Η Ακαδημία Αθηνών είχε επισημάνει δεκάδες λάθη στο βιβλίο της κ. Ρεπούση. Προτείνω να σταλούν στην Ακαδημία τα υπό έκδοσιν εγχειρίδια ώστε να μην έχουμε νέα φαινόμενα «συνωστισμού»!

Πίσω από τη βιτρίνα των παιχνιδιών και των παιδικών προγραμμάτων

 



     Τα παιχνίδια της βίας, του ερωτισµού και του σεξ αποσκοπούν στην αποµάκρυνση των παιδιών από τις αξίες του Ευαγγελίου. Τα παιχνίδια που τονίζουν τους φανταστικούς ήρωες που διαθέτουν υπερφυσικές δυνάµεις αποβλέπουν στη διαστρέβλωση της ιδέας των παιδιών για τον Θεό και στην υποκατάστασή Του. Επίσης διδάσκουν την επιβεβληµένη αναζήτηση δύναµης που έρχεται σε αντίθεση µε τον χριστιανικό προσανατολισµό που είναι η επιδίωξη της ταπείνωσης εφόσον γαρ η δύναµις µου εν ασθενεία τελειούται Β' Προς Κορινθίους 12,7-9. Η Δύναµη σκόπιµα ταυτίζεται µε τη βία και ακολούθως µε τη µαγεία που θεωρείται η υπερδύναµη! Αυτή η τάση αρχίζει από τα παιδικά παιχνίδια και προγράµµατα (πχ ο lron Man είναι super δυνατός! Και στη συνέχεια ο ξεχωριστός Χάρι Πότερ!) και συνεχίζεται µε τις κινηµατογραφικές ταινίες και τη µουσική ροκ.
Τα παιχνίδια µε κρυµµένο ή ωραιοποιηµένο αποκρυφισµό µυούν τα παιδιά στον σατανισµό διδάσκοντάς τους διαστρεβλωµένη εικόνα περί της µαγείας(ότι ηµαγείαείναι δύναµη, ότι χωρίζεται σε λευκή και µαύρη ανάλογη µε τον επιδιωκόµενο σκοπό, ενώ είναι απάτη ή δαιµονική ενέργεια ή συνδυασµός τους). Τα παιχνίδια της βίας µπορούµε να τα ταξινοµήσουµε στις εξής κατηγορίες: Πολεµικά παιχνίδια(G.Ι.Jοe, Ninja Turtles, Power Rangers, Action Man) και πολεµικά παιχνίδια «επιστηµονικής φαντασίας»(Τransfοrmers).
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η Hasbro δηµιούργησε τον πολεµιστή G. Ι. Joe. Προσανατολίζοντας τα παιχνίδια για τα αγόρια στη βία. Το παιχνίδι το πρώτο χρόνο πούλησε περισσότερα από 2 εκατοµµύρια κούκλες αξίας 300 εκατοµµυρίων δολλαρίων! Αρχικά ήταν ένας στρατιώτης µε διάφορες στολές και στη συνέχεια ο εξοπλισµός του περιελάµβανε από αυτόµατα όπλα, πιστόλια, χειροβοµβίδες, µαχαίρια, φλογοβόλα, κράνη και εµβλήµατα µέχρι και παράσηµα. Κατέληξε τελικά σε µια φιγούρα δράσης αποτελούµενη από 21 κινητά µέρη, βαµµένα µαλλιά σε 4 διαφορετικά χρώµατα, ένα τραχύ και σκληρό πρόσωπο κι ένα σύνολο από 23 µετάλλια τιµής! Το 1965 κυκλοφόρησε ο G. 1. Joe µαύρος µε πράσινο µπερέ καθώς οι κατασκευαστές εκµεταλλεύτηκαν τον πόλεµο του Βιετνάµ. Το 1967 µιλούσε και µπορούσε να δώσει 8 διαταγές! Το 1974 απέκτησε λαβή Kung Fu και βιονική δύναµη! Αργότερα έγινε Super Joe κατά το υπόδειγµα του Σούπερµαν και των παροµοίων του. Σήµερα διεκδικεί τη πρώτη θέση στα βιαιότερα παιχνίδια.
Καθώς το παιδί µιµείται, φαντάζεται και προσπαθεί να υλοποιήσει αυτά που βλέπει, καθιστά τη βία βίωµα. Εµποτίζεται µε την ιδεολογία ότι η βία είναι η µόνη λύση στα προβλήµατα. Πρόκειται για αντιµήνυµα µια που η µεγαλύτερη δύναµη είναι η αγάπη. Επιπλέον εθίζονται τα παιδιά στη βία σε τέτοιο βαθµό ώστε να µην είναι ευαίσθητα όταν βλέπουν εκδηλώσεις της.
Στις ΗΠΑ οι πωλήσεις των πολεµικών παιχνιδιών φθάνουν το ποσό του 1 δισεκατοµµυρίου δολλαρίων το χρόνο. Κατά µέσο όρο το παιδί εκεί βλέπει 800 διαφηµίσεις που προωθούν βίαια παιχνίδια και σε συνδυασµό µε βίαια κινούµενα σχέδια η βία εµφανίζεται τελικά σαν ένα είδος ακίνδυνης διασκέδασης! Σύµφωνα µε τους ερευνητές τα παιδιά συσχετίζουν τα όπλα µε τηβίακαι έτσι το παιχνίδι τους µεταβάλλεται σε µια επιθετική δραστηριότητα. Το παιχνίδι µε όπλα προκαλεί επιθετικότητα, αντικοινωνική συµπεριφορά, όπως γρονθοκοπήµατα, σπρωξίµατα, καταστροφές, χτυπήµατα, τραυµατισµούς και απειλές.

Τα παιχνίδια της τεχνολογικής βίας Gobots, Transformers, Voltron, Robotech, Powerboots, Wheeled Waπίοrs, Mask, Spectaurs κλπ. προετοιµάζουν τα παιδιά να πιστέψουν ότι η επιστήµη και η τεχνολογία είναι η απόλυτες δυνάµεις στο σύµπαν. Τα πολεµικά παιχνίδια εmστηµονικής φαντασίας έχουν δήθεν µαγικές δυνάµεις και µπορούν να εmδράσουν στην ύλη σχηµατίζουν το έδαφος για τη µυστικιστική ιδέα της ζωικής δύναµης ή συµπαντικής ενέργειας ή παγκοσµίου νου καθώς επίσης και ότι µπορούν να αλλάξουν υλικά αντικείµενα µε τη δύναµη της θέλησης! Η πρόθεση και η συγκέντρωση του νου στον επιδιωκόμενο στόχο παραπέµπουν στον οραµατισµό και τη µαγεία. Η γενετική µηχανική, οι τηλεπικοινωνίες, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, η σύντηξη των πυρήνων του ατόµου, η τεχνητή νοηµοσύνη, η φυσική της στερεάς κατάστασης, της αναγκαίας ποσότητας, η ολογραφία, τα λέηζερ, µε τη φιλοσοφία της Νέας Εποχής, για τη δηµιουργία µιας Νέας Παγκόσµιας Τάξης. Ο James Redfield στο βιβλίο τουΤο Μυστικό της Σαµπάλα(Σαµπάλα στα σανσκριτικά και Σάvγκρι Λα στα Θιβετανικά σηµαίνει τόπος ειρήνης) θεωρεί τη τεχvoλoγία πρόδροµο της αναπτύξεως των δυνάµεων του νου. Αναφέρει µάλιστα ότι η τηλεόραση είναι ο πρόδροµος της αναπτύξεως της νοητικής ικανότητας της τηλεµεταφοράς. Βιβλίο σταθµός του αποκρυφισµού είναι το απόκρυφο βιβλίοΤα κλειδιά του Ενώχ.Η ανάγνωση του βιβλίου αυτού 600 σελίδων µπορεί να προκαλέσει οράµατα, εκστατικούς διαλογισµούς και φοβερές εµπνεύσεις και γρήγορα εναλλασσόµενες σκέψεις! Γράφτηκε τη περίοδο 1583-1600 µε αντίστροφη σειρά από τον καθηγητή Eλληνικής γλώσσας στο Κολέγιο Τρίνιτι της Οξφόρδης Τζον Ντι(1527-1608) και τον νεκροµάντη Έντουαρντ Κέλι υπο τη καθοδήγηση πνευµάτων (δαιµόνων µεταµφιεσµένων σε αγγέλους) παρουσιάζει τα 64 κλειδιά της Απόκρυφης Επιστήµης που υποτίθεται ότι µπορούν να µετασχηµατίσουν τη γη σε παράδεισο και τους κατοίκους της σε θεούς.

Για τα κορίτσια τα παιχνίδια προσανατολίζονται στονερωτισµό(Βarbίe, Sindy, Bibibo) παίρνοντας το παιδί των 6-1 Ο ετών και οδηγώντας το κατευθείαν στα 20! Σαφώς τα παιδιά είναι περισσότερο ενηµερωµένα σήµερα από ότι άλλοτε αλλά η σωµατική ωριµότητά τους εξαρτάται βασικά από την ηλικία. ΗBarbieεµφανίστηκε το 1959 και ήδη αντιπροσωπεύεται σε 140 χώρες και στην Ελλάδα από το 1987! Υπολογίζεται πωλούνται 2 Barbie ανά δευτερόλεπτο και ότι από το 1959 έχουν πωληθεί περισσότερα από ένα δισεκατοµµύριο τεµάχια! Το 95% των µικρών Αµερικανίδων έχει παίξει µε την Barbie ενώ κατά µέσο όρο ένα κορίτσι στις ΗΠΑ έχει δέκα από αυτές. Μέχρι τώρα έχουν κατασκευαστεί για αυτή πάνω από 900 εκατοµµύρια ρούχα, 1 δισεκατοµµύριο ζεύγη παπούτσια κι έχουν καταναλωθεί 100 εκατοµµύρια µέτρα υφάσµατος! Κάθε χρόνο σχεδιάζονται τουλάχιστον 100 εκατοµµύρια καινούρια ενδύµατα και προσωπικά αντικείµενα! Στο σχεδιασµό τους συµµετέχουν µεγάλα ονόµατα της µόδας όπως Ιβ Σεν Λοράν, Πιέρ Καρντέν, Ζάν Πόλ Γκοτιέ, Κριστιάν Ντιόρ, Αρµάνι!
ΗBarbieπροβάλλει αποκλειστικά την σωµατική τελειότητα, απολαµβάνει τη ζωή της µακριά από την οικογένειά της και οικονοµικά αυτόνοµη, µε ταξίδια, πανάκριβα αυτοκίνητα και τον εραστή της Κεν τον οποίο ουδέποτε παντρεύεται! Η εξαιρετική σωµατική οµορφιά προβάλλεται ως το µοναδικό κριτήριο αξίας και επιλογής της γυναίκας. Οιεραστέςτους τις πηγαίνουν βόλτα µε τα πανάκριβα αυτοκίνητά τους, κάνουν µαζί τους πολλά ταξίδια, διασκεδάζουν, ζουν νυχτερινή ζωή και όλα αυτά τα θεωρούν το αποκορύφωµα της ζωής τους! Δεν δηµιουργούν καµµία απολύτως σχέση ανάµεσα στη θηλυκότητα και τη µητρότητα η οποία µάλιστα ουδόλως τις ενδιαφέρει! Είναι νέες και σέξι και όχι παιδιά ή µικρά όπως σε άλλες κούκλες. Έχει παρατηρηθεί ότι τα µικρά κορίτσια θεωρούν τον εαυτό τους συνοµίληκο ή λίγο µικρότερο σε ηλικία απεικονίζει κορίτσι αλλά ενήλικη γυναίκα.Έρευνες της Mattel έδειξαν ότι τα κοριτσάκια που παίζουν µε τις κούκλες Barbie τις θεωρούν µόλις 1-2 χρόνια µεγαλύτερές τους!Δηλαδή πως ήδη φθάνουν σε αυτό το όνειρο! Τα µεγάλα Βρετανικά σούπερ µάρκετ Tesco και Asda ήλθαν σε επαφή µε τις εταιρείες που κατασκευάζουν τις κούκλες Μπάρµπι και Στέφι και τους ζήτησαν να κατασκευάζουν κούκλες µε αναλογίες µέσης γυναίκας ύστερα από τις διαµαρτυρίες πελατών ότι οι πολύ λεπτές κούκλες είχαν αυξήσει τον αριθµό των παιδιών µεανορεξία! Τα κοριτσάκια που µιµούνται τις γυναίκες στην εµφάνιση και στη συµπεριφορά κινδυνεύουν να γίνουν άθελά τους στόχος των παιδεραστών! Επίσης κούκλες έχουν κατηγορηθεί ως πρότυπα κοριτσιών που στη προσπάθειά τους να τις μιμηθούν οδηγήθηκαν σε νευρική ανορεξία. Μελέτη των αναλογιών αυτών των παιχνιδιών έδειξε κούκλες με πολύ λεπτή μέση και μεγάλο στήθος που ανατομικά αν είχε κοπέλα αυτές τις αναλογίες θα είχε προβλήματα στη σπονδυλική της στήλη εάν μπορούσε να σταθεί όρθια! Πριν λίγα χρόνια ηοµοφυλόφιληεµφάνιση του Κεν τον προώθησε σε έµβληµα των οµοφυλοφύλων ενώ τα µικρά κοριτσάκια κάνουν σαν τρελά γι' αυτόν!!
Παιχνίδια µε υπερφυσικές οντότητες (Ηe-Μan),αποκρυφιστικά σύµβολα και µηνύµατα(Dίgίmοn),µε κρυµµένο ή ωραιοποιηµένο αποκρυφισµό(Στρούµφ). Ενδεικτικά µπορούµε να επισηµάνουµε στα «αθώα» Στρουµφάκια ότι ο καλός παπά-Στρούµφ καταφεύγει στη µαγεία(ξόρκια, φίλτρα, βότανα) για να αντιµετωπίσει τον κακό Δρακουµέλ (δηλαδή τον Δράκουλα που σηµαίνει δαίµονας). Χαρακτηριστική είναι επίσης και η παρουσία της Μητέρας- Φύσης που εκπροσωπεί πλήρως τη κοσµοθεωρία unisex της Νέας Εποχής.
Ο He-Man είναι δηµιούργηµα τηςMattel. Κατασκευάστηκε το 1982. Επειδή αρχικά οι πωλήσεις ήταν σε χαµηλά επίπεδα προβλήθηκε µε αυτόν σειρά κινουµένων σχεδίων εκτινάσσοντας στα ύψη τις πωλήσεις. Μέχρι τον Δεκέµβριο του 1984 το πρόγραµµα το πρόβαλλαν καθηµερινά 166 τηλεοπτικοί σταθµοί στις ΗΠΑ και σε 37 ξένες χώρες του κόσµου. Επίσης µέχρι τότε η Mattel είχε πωλήσει 70 εκατοµµύρια από αυτές τις φιγούρες και 9 εκατοµµύρια παιδιά µόνο στις ΗΙΙΑ αποτελούσαν τους φανατικούς θεατές της σειράς! Τη µουσική της ταινίας «Mαster's of the Unίνerse (Κυρίαρχοι του σύµπαντος) συνέθεσε ένας πρωτεργάτης της Rock µουσικής, ο Jimmy Hendrix.
Ως προς το περιεχόµενο είναι ένας συνδυασµός των αρχαίων, των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της «εξέλιξης των ειδών». Εµπνεύστηκε από το παραµύθι Κόναν ο Βάρβαρος της δεκαετίας του 1930 και δανείζεται ιδέες από τη µυθολογία και τις περιπλέκουν µε στοιχεία της σύγχρονης εποχής. Τα πρόσωπα που χρησιµοποιούν συχνά είναι µισοί άνθρωποι- µισοί κτήνοι είτε µισοί άνθρωποι- µισοί µηχανές. Και όλα αυτά τα πρόσωπα διαδραµατίζουν σχεδόν το ρόλο Θεού! Ο τόπος που διαδραµατίζονται τα γεγονότα είναι η Eternia όπου το παρελθόν, το παρόν και το µέλλον προχωρούν παράλληλα. Ιδέες σαν και αυτές δηµιουργούν γόνιµο έδαφος για την αποδοχή παράλληλων κόσµων και διαστάσεων. Όταν δηµιουργείται πρόβληµα, ο Adarn υψώνει το σπαθί του και φωνάζει Με τη δύναµη του Grαy8kull έχω τη δύναµη! και κατά µαγικό τρόπο µεταµορφώνεται στον He- Man, τον πιο δυνατό άνθρωπο του σύµπαντος, εν µέσω καπνού και αστραπών! Στον ίδιο χρόνο το κατοικίδιο του Adarn µε µορφή γάτας, µεταµορφώνεται σε µια δυνατή, σε µέγεθος αλόγου, γάτα για µάχη! Στο τέλος κάθε επεισοδίου υπάρχει ένα ηθικό δίδαγµα όπως το να είναι κανείς συνεπής, συνεργάσιµος, πραγµατικός φίλος κλπ. Αλλά µόλις για 37 δευτερόλεπτα, ικανό όµως να κάνει γονείς κι εκπαιδευτικούς να λένε για την αξία της σειράς!
Διδάσκουν την επίκληση που δίδαξε ο Ιησούς στους Αποστόλους Εν τω ονόµατι Ιησού Χριστού του Ναζωραίου έγειρε και περιπάτει (Πράξεις Γ'6) αλλά αντί για το όνοµα του Ιησού χρησιµοποιούν το όνοµα οποιουδήποτε ανύπαρκτου αντικειµένου ή ήρωα (πχ ο Heman λέει: Με τη δύναµη του GrαyskuΙ (δηλ του γρίζου κρανίου) εγώ έχω τη δύναµη). Ο κύριος αντίπαλος του He- Man είναι ο Skeletor γνωστός επίσης και σαν ο κύκλος της καταστροφής µε πρόσωπο ένα κρανίο. Έχει τη δύναµη της Αστρικής προβολής του εαυτού του, να διαβάζει αλλά και να ελέγχει τη σκέψη των άλλων! Στο βιβλίο κινουµένων σχεδίων Powers οί Point Dread( η δύναµη του στιγµιαίου τρόµου )που συνοδεύει µια από τις φιγούρες του παιχνιδιού, βλέπει κανείς τον Skeletor στη στάση του λωτού(παντµασάνα) και µία δέσµη ακτίνων να εκπέµπεται από το κεφάλι του και να ανυψώνει µια κρυστάλλινη σφαίρα. Με άλλα λόγια διακρίνουµε τη κρυστάλλινη σφαίρα που χρησιµοποιείται στη νεκροµαντεία και τη στάση του λωτού που είναι η βασική στάση της Γιόγκα που είναι θρησκεία και όχι επιστήµη όπως µας παρουσιάζουν. Επίσης η εκποµπή των ακτίνων από το κεφάλι παραπέµπει στο διαλογισµό µε την αναρρίχηση της κουνταλίνι των τσάκρας (Είναι ο διαλογισµός Japa που διδάσκει ο Dr. Wayne W. Dyer στο βιβλίο του Δηµιούργησε το πεπρωµένο σου) και φοβερώτερο ότι η φανταστική εικόνα µπορεί να επιδράσει στο πραγµατικό κόσµο (πχ σηκώνει τη σφαίρα).
Στη σειρά παιχνιδιών Power Lords (Κύριοι της Δύναµης) εµφανίζονται µια από τις πλέον φρικιαστικές φιγούρες δράσης που µοιάζουν κυριολεκτικά µε τέρατα που υποτίθεται ότι είναι Κύριοι της Δύναµης. Πρόκειται δηλαδή για βλασφηµία και διαστρέβλωση µια που παραγκωνίζεται ο Θεός και αντικαθιστάται από τέρατα. Η Shaya, η Βασίλισσα της Δύναµης όταν βρίσκεται σε κίνδυνο µεταµορφώνεται από ανθρωποειδές σε εξωγήινη ύπαρξη. Η προβολή λοιπόν των εξωγήινων λειτουργεί αρχικά στη δηµιουργία πίστης στην ύπαρξή τους και στη συνέχεια σε αναµονή της βοήθειάς τους όπως διακηρύσουν διάφορες UFO κινήσεις όπως η Οικουµενική Ζωή και η Ραελική Κίνηση.  Unίcοrus(µονόκερα)φτερωτά άλογα είναι σύµβολο New Age και του Αντιχρίστου. Για τους νεοεποχίτες είναι σύµβολο αθωώτητας και καλοσύνης, του µελλοντικού κατακτητή που θα φέρει ειρήνη στη γη! Πρόκειται για το µικρό κέρας στο όραµα του Προφήτη Δανιήλ το οποίο υψώθηκε στο µέσο από τα άλλα κέρατα(Παλαιά Διαθήκη:  Προφήτης Δανιήλ Η'9). Άλλο νεοεποχίτικο σύµβολο είναι το Ουράνιο Τόξο το οποίο προβάλλεται µε µαγικές δυνάµεις διαστρεβλώνοντας το Βιβλικό νόηµά του. Χρησιµοποιήθηκε από τους Χίππις, τους σατανιστές και τους χρήστες ναρκωτικών και συµβολίζει την αναρρίχηση της κουνταλίνι των τσάκρας. Επίσης συµβολίζει τη γέφυρα µεταξύ του ανθρώπου και του Παγκοσµίου νου.

Ας πάµε και στα άλµπουµ συλλογών που κυκλοφορούν στα σχολεία. Φαίνονται απλά και ακίνδυνα. Τι αποκρυφιστικό µπορεί να κρύβει ένα άλµπουµ αυτοκόλλητων µε τίτλο «Τα αρκουδάκια» που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 1990; Αν το ανοίξουµε όµως θα δούµε ότι είναι γεµάτο από διάφορα σύµβολα όπως αστέρι, ουράνιο τόξο, και αναφορά στις µαγικές ικανότητες που έχουν τα µαγικά αρκουδάκια που µπορούν να λύνουν µε µαγικούς τρόπους τα προβλήµατα των παιδιών. Με την αυγή της νέας χιλιετίας δηµοφιλή στους χώρους των σχολείων έγιναν παιχνίδια µε κάρτες φρίκης όπως Βaphomet (Απεικονίζει τον Διάβολο. Πρόκειται για σύµβολο των Ναιτών ή Ταµπλιέρων, προγόνων των µασόνων. Ετυπολογικά προέρχεται από τις λέξεις "βαφή"(βάπτισµα) και για άλλους πρόκειται για παραφθορά της λέξεως "Μαχοµέτ" (Μωάµεθ) και οφείλεται στην επίδραση των ισλαµιστών Σαρακηνών επί των Ναιτών του µεσαίωνος). Πρόκειται για παιχνίδι που οι παίκτες φαντάζονται ή θα έκαναν σε διάφορες καταστάσεις και νικητής αναδεικνύεται αυτός που σκοτώνει τον αντίπαλό του!Πλήρης αναστροφή των αξιών!Δίνονται βαθµοί για διάφορες αποκλίνουσες διεστραµµένες συµπεριφορές όπως δάγκωµα αυτιού περαστικής κοπέλας και τα λοιπά. Χαρακτηριστικό στις κάρτες είναι οι αποτρόπαιες µορφές εξωπραγματικών πλασµάτων.

Βιβλιογραφία - Βιβλιογραφικές Αναφορές:
Κ. Γ. Παπαδηµητρακόπουλος «Πίσω από τη βιτρίνα των παιχνιδιών» Εκδόσεις Φωτοδότες

πηγή

Ελενα Μαγείρου: Εγκατέλειψε τον καλό μισθό της πολυεθνικής και έκανε παραδοσιακό ξενώνα στα Κύθηρα [εικόνες]

Στο μεσαιωνικό χωριό του Μυλοπόταμου, που είναι ξακουστό για τον καταρράκτη του (τη «Νεράιδα») και τους 22 νερόμυλούς του, έστησε τον παραδοσιακό ξενώνα της, την «Πορφυρούσα», η Eλενα Μαγείρου.

Aλλη μία που, κατά τον στίχο του Σεφέρη, «πήραμε τη ζωή μας˙λάθος! κι αλλάξαμε ζωή» στα Κύθηρα, με ή χωρίς άνω τελεία.

Η Ελενα Μαγείρου ήταν κάτοικος της Αγίας Παρασκευής και στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας, με μισθό 800.000 δραχμές το ‘99.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε γεωπόνος στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ύστερα εργάστηκε ως στέλεχος στο εμπορικό τμήμα σε εταιρεία γαλλικών συμφερόντων παραγωγής και εμπορίας ζωοτροφών, αλεύρων και σπορελαίων. Το 2000 λέει «αντίο» στην Αθήνα για να εγκατασταθεί μόνιμα, μαζί με τη μικρή της κόρη Μυρτώ, στα Κύθηρα. Στο νησί η Έλενα αξιοποιεί το κτήμα της οικογένειάς της καλλιεργώντας βιολογικά από το 1996, ανακαινίζει ένα ενετικό αρχοντικό και το μετατρέπει σε παραδοσιακό ξενώνα στο χωριό Μυλοπόταμος, και δραστηριοποιείται στην προώθηση της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας στα Κύθηρα και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

«Ηρθα για πρώτη φορά στο νησί έντεκα χρόνων με τον “Κορνάρο”, το πλοίο της γραμμής Πειραιά-Καψάλι.

Δεν ήταν εύκολη η πρόσβαση.
Επιανε λιμάνι με το βίντσι», θυμάται. «Ερχόμουν διακοπές στο νησί τα καλοκαίρια. Δεκαέξι χρόνων είχα βάλει στο μάτι αυτό το ενετικό αρχοντικό στο Μυλοπόταμο, ερείπιο τότε, που τώρα έγινε ξενώνας.


Δεν μου άρεσε η Αθήνα, η φασαρία,το καυσαέριο.
Ηθελα, πάντοτε να φύγω, γι’ αυτό σπούδασα γεωπόνος. Το “φλασάκι” να κατέβω στα Κύθηρα άναψε όταν η κόρη μου η Μυρτώ, στο σπίτι μας τότε στην Ηλιούπολη, καθόταν στο μπαλκόνι και κοίταζε απ’ έξω μια αροκάρια τόσο μελαγχολικά, λαχταρούσε τη φύση».

Τα υπόλοιπα ήταν μια απόφαση. Στα Κύθηρα ασχολήθηκε με τη βιοκαλλιέργεια.
Μαζί με τον πατέρα της ήταν οι πρώτοι που την εισήγαγαν στο νησί, σε 100 στρέμματα ιδι-όκτητα κτήματα με ελιές, αμπέλια, σιτάρι στην Παλαιόπολη.


«Δεν ήταν εύκολο -λέει- για την αλλαγή. Ομως, νιώθω ενθουσιασμένη που μπορώ να δημιουργώ και το παιδί μου είναι ελεύθερο».

Η Ελενα Μαγείρου ήταν υποψήφια βουλευτής της ΔΗΜΑΡ στη Β Πειραιά στις τελευταίες εκλογές και υπήρξε και υποψήφια δημοτική σύμβουλος στα Κύθηρα.
Πληροφορίες από τον Ελεύθερο Τύπο και από την ιστοσελίδα της Ελενας Μαγείρου.

πηγή