Για το σεβασμό στις πεποιθήσεις των άλλων. Πώς είναι δυνατόν να γίνεται σεβαστό το ψέμα;

 

Στην αγορά της ζωής, μικρά μου μυρμηγκάκια, στέκονταν οι πωλητές του λόγου, οι υποκριτές με την κυρτή ράχη και τη δουλική μάσκα στο πρόσωπο, που έκρυβε αχόρταγη όρεξη για εξουσία.

- Τι έχετε σήμερα στην ημερήσια διάταξη; Τους ρώτησα εγώ.

- Το σεβασμό στις πεποιθήσεις των άλλων, απάντησαν εκείνοι με υποκριτικό χαμόγελο, στο οποίο διαγράφονταν ολόκληρη η γατοφιλοσοφία τους.

- Και πάνω σε τι βασίζετε αυτό το αστείο;

- Επάνω στην προαποφασισμένη θέση της ισότητας όλων. Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, η πεποίθηση φτιάχνει την ουσία των ανθρώπων, άρα σ’ όλες τις πεποιθήσεις ανήκει ίσος σεβασμός. Αυτό είναι, έτσι δεν είναι; Τόσο προφανής συλλογισμός χωρίς αντιφάσεις, όπως κι εκείνος ο παλιός: όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί, ο Γάιος είναι άνθρωπος, άρα ο Γάιος είναι θνητός…

…Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές, πόσο άνοστη έγινε η ζωή απ’ τη σοφία σας! Πόσο βαριά και ασφυκτική έγινε η ατμόσφαιρα από τη λιπαρή σοφία σας για όλα τα πνεύματα που έχουν συνηθίσει στον αιθέρα και στο φως! Δεν βλέπετε, πόσες τρυφερές ψυχές φεύγουν από τη ζωή, όπου εσείς κυριαρχήσατε; Άραγε δεν ακούτε τους ρόγχους των αυτόχειρων που πληθαίνουν όσο ποτέ, ώ δολοφόνοι, με το ελεεινό πρόσωπο, άραγε δεν ακούτε; Ή μόνο καμώνεστε ότι δεν τους ακούτε;

Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές! Εάν είχατε οποιαδήποτε πεποίθηση μέσα σας και ξέρατε να τη σέβεστε, δεν θα μπορούσατε να μιλάτε για σεβασμό της πεποίθησης του καθενός, της κάθε πεποίθησης δηλαδή είτε είναι χρήσιμη είτε επιζήμια, είτε έξυπνη είτε ανόητη. Για σας οι διάφορες πεποιθήσεις είναι όπως και τα διαφορετικά κουστούμια των ανθρώπων. Ο άνθρωπος με το μαύρο κουστούμι δεν έχει λόγο να ξεσηκώνεται ενάντια στον πλησίον του με το λευκό κουστούμι. Έτσι νομίζετε εσείς πως είναι και με τις πεποιθήσεις, όπως και με τα κουστούμια, φαφλατάδες στατιστικολόγοι ξένων πεποιθήσεων. Όμως δεν είναι έτσι!

Το να σέβεσαι όλες τις πεποιθήσεις σημαίνει να εξισώνεις όλες τις πεποιθήσεις. Ώ εσείς, εξισωτές του άσπρου και του μαύρου, του στρογγυλού και του αιχμηρού, που μόνο την εξομοίωση των πάντων απολαμβάνετε, το ίσιωμα, την ισοπέδωση όλων!

Όταν οι νεκροθάφτες θάψουν το νεκρό στο χώμα, τότε λένε, ότι ο νεκρός άνθρωπος και το χώμα είναι ίσοι. Όμως εσείς λέτε και για τους ζωντανούς ανθρώπους ότι είναι ίσοι με τον πηλό, σεις οι νεκροθάφτες των Ζωντανών! Και για τις πεποιθήσεις από αίμα και νεύρα λέτε, ότι είναι ίσες με τις πεποιθήσεις από πηλό.

Πώς είναι δυνατόν να γίνεται σεβαστό το ψέμα;Έτσι αναρωτιέται ο άνθρωπος στου οποίου την καρδιά και το νου βρίσκεται η Αλήθεια. Όμως αυτό το ερώτημα ούτε κατεβαίνει στην καρδιά σας, επειδή μπαζώσατε το χαντάκι ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια, και τα βάλατε κάτω από την ίδια στέγη και τους δώσατε ίσα δικαιώματα. Και γι’ αυτό κηρύττετε τώρα το σεβασμό και του ψεύδους και της αλήθειας, επειδή για σας το ψέμα και η αλήθεια δεν είναι πια δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις, αλλά δύο δίδυμα της ίδιας αγελάδας, που θηλάζουν κάτω από την ίδια μητέρα και γλείφονται χορτάτα στη λιακάδα.

Γιατί λέτε ψέμματα στους ανθρώπους, υποκριτές; Ιδού, εσείς δεν σέβεστε καμία πεποίθησή τους, αν και κάνετε υποκλίσεις και λιβανίζετε τον οποιονδήποτε. Ιδού, για σας κάθε πεποίθηση και κάθε μη πεποίθηση έχει μία και την ίδια αξία. Γιατί μπερδεύετε τους ανθρώπους, που αναζητούν δίδαγμα από σας, εσείς οι αυτοαποκαλούμενοι διδάσκαλοι; Πώς τολμάτε να κάθεστε στην έδρα του δασκάλου χωρίς κανένα δικαίωμα, όταν οι πεινώντες και διψώντες τη δικαιοσύνη και οι πτωχοί τω πνεύματι και οι καθαροί τη καρδία τίποτα από σας δεν μπορούν να λάβουν παρά μόνο ζάλη;

Ώ πωλητές του λόγου, ώ υποκριτές! Είστε η κραυγαλέα απόδειξη εκείνης της κατάρας που κρέμεται πάνω από το ανθρώπινο γένος.

Μικρά μυρμήγκια, μικρά μου μυρμηγκάκια, μ’ ακούτε; Με καταλαβαίνετε; Δεν είναι απαραίτητα να τα καταλάβετε όλα αυτά ακριβώς, αφού φοβάμαι, μη τυχόν μ’ αυτό δυναμώσει μέσα σας το μίσος για τους ανθρώπους, εάν όμως συμβεί αυτό, τότε περιορίστε το μίσος σας μόνο στους πωλητές του λόγου, σ’ όσους σέβονται την πεποίθηση οποιουδήποτε, στους υποκριτές!

 
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
«Λόγοι πάνω από μία μυρμηγκοφωλιά»

πηγή 

Το αληθινό πρόσωπο του πολέμου στην Συρία

Ανάμεσα στα πυρά του πολέμου και στα συρματοπλέγματα ο αγώνας για ζωή

Κατερίνα Πρίφτη

Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο του πολέμου και δεν μπορούμε πλέον να το αγνοούμε...Γονείς πετούν παιδιά πάνω από τα συρματοπλέγματα και άλλοι τα ρίχνουν - για να τα ανασύρουν αργότερα -μέσα στα χαντάκια. Γυναίκες εξουθενωμένες κουβαλούν μια βαλίτσα στην οποία στρίμωξαν το βιος μια ολόκληρης ζωής. Νεαροί άνδρες αλλά και γέροι μεταφέρουν στις πλάτες τους ανήμπορους.

Δεν επιτρέπεται να μείνει κανείς πίσω. Γιατί πίσω τους δίνεται μια μάχη μέχρι θανάτου. Μεταξύ των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους και των κουρδικών δυνάμεων- των μόνων επίγειων δυνάμεων που αντιστέκονται στην επέλαση τους- για την ανάκτηση της συριακής πόλης Τάλ Απμιάντ. Εάν αυτή η πόλη περάσει στα χέρια των Κούρδων τότε κόβεται στη μέση η βασική γραμμή ανεφοδιασμού των τζιχανιστών. Γι’ αυτό και η μάχη είναι λυσσαλέα. Αυτή είναι μόνη μια σύντομη περιγραφή των εικόνων που ακολουθούν οι οποίες φέρνουν ένα σφίξιμο στην καρδιά και μας «μεταφέρουν» οι φωτογράφοι που βρέθηκαν στη συνοριακή γραμμή Συρίας-Τουρκίας, στο Ακτσάκαλε. 

Τα φωτογραφικά καρέ τους έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου προκαλώντας - σε όσους δεν αντιμετωπίζουν τέτοιες σοκαριστικές εικόνες ως μια ακόμη αδιάφορη είδηση- ένα ξέσπασμα αγανάκτησης. Δυστυχώς όμως κατά κύριο λόγο μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…

Ο πόλεμος, οι βομβαρδισμοί από αέρος των ΗΠΑ, ο φόβος για το τι μπορεί να συμβεί εάν οι οι δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους υπερισχύσουν αλλά και η συμβουλή των Κούρδων μαχητών να απομακρυνθούν οι άμαχοι από την περιοχή για να μην χρησιμοποιηθούν ως ασπίδα από τους άνδρες του Ισλαμικού Κράτους, οδήγησαν χιλιάδες Σύριους για μια ακόμη φορά στα σύνορα της χώρας τους με την Τουρκία. 

Η γείτονα χώρα βέβαια κρατά τα σύνορα κλειστά αλλά ένα άνοιγμα στο συρματόπλεγμα και το ισχυρό ένστικτο της επιβίωσης ήταν υπεραρκετά για να καταφέρουν να περάσουν εντός των τουρκικών εδαφών, αιφνιδιάζοντας τους στρατιώτες. Ωστόσο οι δυνάμεις στην περιοχή ενισχύθηκαν και η εντολή που έχει δοθεί είναι να μην επιτραπεί στους πρόσφυγες να προωθηθούν περαιτέρω εντός της Τουρκία.

πηγή

Σαματάς για το τίποτα

Συμφωνούν για το 90% των μνημονίων και κάνουν ντόρο για τις συντάξεις

 

 

Μαρία Τσολακίδη

Δεκατρείς ημέρες πριν την λήξη του τελεσιγράφου της Γερμανίας για υπογραφή Συμφωνίας αποφάσισε η κυβέρνηση να κάνει αντιπολίτευση στους πολιτικούς της Ευρωπαίους συμμάχους με πρόσχημα....τις συντάξεις.

Δεκατρείς ημέρες πριν την λήξη του τελεσιγράφου αποφάσισε η Γερμανία  να κάνει αντιπολίτευση στην ελληνική κυβέρνηση με πρόσχημα....τις συντάξεις.

Δηλαδή όλα τα άλλα έχουν κλείσει και όπως δήλωσε πριν τρεις ημέρες ο υπουργός Μάρδας η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχθεί το 90% του προγράμματος που επιβάλλουν οι εταίροι. Από την αποδοχή του  70% των μνημονιακών όρων που ξεκίνησε ο αγώνας των "διαπραγματεύσεων" τον Φεβρουάριο, φτάσαμε στην αποδοχή του 90%. Κατά τα άλλα είμαστε στο χείλος της εξόδου από το ευρώ!

Η ελληνική κυβέρνηση αυτή την στιγμή θέλει να πείσει τον ελληνικό λαό ότι κάνει όλη αυτή την φασαρία για το 10% που δεν συμφωνεί απόλυτα με την "κοινωνική της πολιτική". Για το ίδιο ακριβώς ποσοστό ο κ. Σόιμπλε πετάει φωτοβολίδες για ετοιμασίες της γερμανικής οικονομίας για Grexit. Αυτό λογικά δεν θα έπρεπε να το λέει η Γερμανία, η οποία, όπως όλοι οι οικονομολόγοι παγκοσμίως υπογράφουν,  θα σήμαινε καταστροφή για την χώρα του Σόιμπλε, λόγω του μεγάλου ποσού ενίσχυσης που έδωσε στις τράπεζες μέσω δανείου προς την Ελλάδα. Αυτή την απειλή έπρεπε να την έχει κάνει η ελληνική κυβέρνηση αν είχε αποφασίσει, έστω και στο παρά πέντε, να κάνει αντιπολίτευση στους συμμάχους της και υπέρ της ελληνικής αξιοπρέπειας, μην πληρώνοντας δραχμή για το σύνολο του χρέους και όχι μόνο για το 1,6 που χρωστάει στο ΔΝΤ. 

Εφόσον το ΔΝΤ χρωστάει δόσεις δανείου στην Ελλάδα ύψους 3,6 δις μπορεί εύκολα να πάρει την διαφορά,  να δώσει τα 2 δις δόσεων στην κυβέρνηση να πληρώσει μισθούς και συντάξεις του Ιουλίου ή του Αυγούστου, με την προϋπόθεση ότι θα παραμείνει ως θεσμός.   

Δούναι και λαβείν

Όλα είναι θέμα επικοινωνιακών τρικ και τίποτε περισσότερο. Το όλο σκηνικό έχει στηθεί για έναν λόγο. Οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν ότι το ΔΝΤ πρέπει σιγά-σιγά να αποχωρεί από την περιφέρεια της Ευρώπης και τα ηνία να τα πάρει εξ ολοκλήρου ένας νέος μηχανισμός φτιαγμένος από τα σπλάχνα της Γερμανίας. Οδεύουμε προς λήψη αποφάσεων από το Κέντρο της Ε.Ε αποσπώντας ως πρώτο κράτος-μέλος πολιτική λύση.

Την αλήθεια λέει ο κ. Τσίπρας όταν τονίζει ότι δεν αποδέχεται περικοπές συντάξεων, την αλήθεια λέει και ο κ. Γιούνκερ όταν υποστηρίζει ότι οι Θεσμοί (εκτός του ΔΝΤ που είχε αποχωρίσει) ποτέ δεν μίλησαν για μείωση συντάξεων, αλλά για ισοδύναμα όπως περικοπές στρατιωτικών δαπανών. Άλλωστε τι να τον κάνουμε τον ελληνικό στρατό όταν η Ε.Ε με κύριο υποστηρικτή την Γερμανία έχει ήδη ανακοινώσει μέσω Γιούνκερ την δημιουργία Ευρωστρατού;

Ένας μόνο μίλησε για περικοπές συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωση των μισθών του δημοσίου. Μόνο ο εκπρόσωπος Ράις του ΔΝΤ λίγο μετά την αποχώρηση του ταμείου από το Brussels Group.

Καλές οι λεκτικές επαναστάσεις από την κ. Κωνσταντοπούλου περί αμφισβητούμενου χρέους αλλά εντελώς άκαιρες, ακίνδυνες για τον "εχθρό" και στάχτη στα μάτια ως αντίσταση για τον ελληνικό λαό. Από την στιγμή που ο επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της Ελλάδας, κ. Τσακαλώτος, δηλώνει στο Reuters ότι "οι διαπραγματεύσεις είναι μία διαδικασία "δούναι και λαβείν", όχι σύγκλιση στην αρχική θέση της άλλης πλευράς" η κουβέντα περί αμφισβητούμενου χρέους θεωρείται απλή φιλολογία να περνάει η ώρα. "Δούναι και λαβείν" είναι η γραμμή των διαπραγματεύσεων και μέχρι στιγμής η Ελλάδα έχει δώσει τα πάντα για το "αμφισβητούμενο χρέος" και έχει πάρει μόνο αέρα κοπανιστό και επιτόκια τοκογλυφικά για δώρο.

Ε.Ε και κυβέρνηση θέλουν τα ίδια πράγματα

Ο "υπερπρωθυπουργός" της Ε.Ε, κ. Γιούνκερ, πληροφορίες θέλουν να έχει ετοιμάσει μία νέα πρόταση των Θεσμών με την οποία φέρνει τα πράγματα στα προσυμφωνημένα και με μια παράταση μηνών για το θέμα των περικοπών των συντάξεων και της μείωσης χρόνου συνταξιοδότησης. Η συζήτηση δηλαδή, για την μείωση των συντάξεων θα πάει από τον Σεπτέμβριο και πέρα κάνοντας την ελληνική κυβέρνηση να φαίνεται ότι έκανε ρήξη και η "δημοκρατία νίκησε στην χώρα". Η Ελλάδα νίκησε, οι Θεσμοί κονόμησαν και πάλι!

Η ελληνική πλευρά συνεχίζει να μιλά για μια δίκαιη οικονομική πολιτική που πρέπει να ισχύσει τόσο την Ελλάδα, όσο και την Ευρώπη με ευαισθησία στα χαμηλά οικονομικά στρώματα. Ίδια ακριβώς είναι και η θεωρία των εταίρων. Ο επίτροπος Οικονομικών Θεμάτων της Ε.Ε, κ. Μοσκοβισί ακούγεται πιο ένθερμος της πολιτικής αυτής απ' ό,τι ο κ. Βαρουφάκης. Δήλωσε ο επίτροπος: "Είναι λάθος να παρουσιάζει κανείς την Επιτροπή ως κάποιον που προσπαθεί να επιβάλει λιτότητα στην Ελλάδα. Οι  θεσμοί έχουν επιδείξει σημαντική ευελιξία, ειδικότερα όσον αφορά τους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα. Όσον αφορά μέτρα, όπως ο ΦΠΑ στα φάρμακα και το ηλεκτρικό, αλλά και οι μικρές συντάξεις, οι θεσμοί είναι έτοιμοι να συζητήσουν εναλλακτικά μέτρα που δεν θα πλήττουν τα ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού της Ελλάδας.". 

Άρα, μετά από αυτές τις δηλώσεις δεν υπάρχει κανένα απολύτως λόγος ρήξης της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους. Θα χτυπηθούν οι υψηλές συντάξεις, θα συνεχίσουμε με επιδόματα απόρων για την πληρωμή ρεύματος και το σχέδιο Κουρουμπλή σύμφωνα με το οποίο όσοι έχουν περισσότερα λεφτά (πάνω των 360 ευρώ μηνιαίως) να πληρώνουν μεγαλύτερη συμμετοχή στα φάρμακα και στην νοσηλεία. Πού είναι λοιπόν η ρήξη; 

Κοινή φορολογική πολιτική στην Ε.Ε

Μάλιστα, η Κομισιόν αλλάζει όλο το φορολογικό σύστημα επιχειρήσεων στην Ε.Ε και το κάνει ακριβώς στα μέτρα που θέλει η ελληνική κυβέρνηση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε σχέδιο δράσης για τη μεταρρύθμιση του συστήματος φορολογίας των εταιρειών στην Ε.Ε, με στόχο κατά κύριο λόγο την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και τη δημιουργία ενός πιο δίκαιου και ενοποιημένου φορολογικού περιβάλλοντος σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις, αρμόδιος για το ευρώ και τον κοινωνικό διάλογο, δήλωσε ότι  εφόσον εφαρμοστεί θα συμβάλλει σε μια «δικαιότερη και ευνοϊκότερη για την ανάπτυξη» φορολογία. Συνεχίζοντας, επεσήμανε πως η πρόταση της Επιτροπής βασίζεται στη «θεμελιώδη αρχή ότι όλες οι εταιρείες – μεγάλες ή μικρές, τοπικές ή παγκόσμιες – πρέπει να καταβάλλουν το μερίδιο του φόρου που δικαίως τους αναλογεί στον τόπο όπου πραγματοποιείται η οικονομική δραστηριότητα και αποκομίζουν κέρδη».

Μετά και από αυτή την εξέλιξη το δίκαιο φορολογικό σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης έρχεται και εφάπτεται τέλεια στο νέο ευρωπαϊκό φορολογικό σχέδιο. 

Αν μέσα σε όλα αυτά προστεθεί και η συνάντηση του επικεφαλής του ΟΟΣΑ, Γκουρία, με τον κ. Βαρουφάκη στο Παρίσι, οι Έλληνες που επιλέγουν Ε.Ε και ευρώ δεν πρέπει να ανησυχούν για τίποτε. Τα εργαλεία για την ανεργία, για τις δημόσιες δαπάνες, για τα εργολαβικά έργα του δημοσίου, τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές άδειες, για τις επιδοτούμενες μέσω τραπεζικών δανείων επιχειρήσεις θα τα φέρει πακέτο ο κ. Βαρουφάκης από το Παρίσι μετά και  από την επεισοδιακή εμφάνιση που θα κάνει στο επικείμενο Γιούρογκρουπ. Αναμένουμε άλλη μία φορά να δηλώσει ότι η λύση πρέπει να δοθεί από την κ. Μέρκελ σε μια Σύνοδο Κορυφής. Να είναι πολιτική και μεγάλης διάρκειας για την Ελλάδα. Αυτό ακριβώς που θέλει και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Λύση πανευρωπαϊκή και όχι εθνική. 

πηγή 

"..Γέψου το άρωμα τούτου του δροσερού αγέρα, πρόβαλε στο παράθυρο τ' αχτένιστο κεφάλι. Κανείς δεν θα σε δη, μόνο Εκείνος που δεν λογαριάζει παρά τις ορμές του πνεύματος..."

Γ. Βερίτης

“Δημοσιογράφοι – βαποράκια” του ΔΝΤ; Έλα ρε!

Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος

ΡΕΣΑΛΤΟ:Ωρυόμενη στα κανάλια και η Λιάνα Κανέλλη: Έπεσε κι αυτή από τα σύννεφα!!!  

Αγωνία επικρατεί στο διαστημικό κέντρο στο Κανάβεραλ. Oπως καταγράφουν τα εκεί μηχανήματα, πέριξ του Κολονακίου παρατηρείται ένα ασυνήθιστο φαινόμενο: Εκλεκτά μέλη μιας παρέας διαμορφωτών της κοινής γνώμης έχουν αρχίσει να «πέφτουν από τα σύννεφα»! Οι επιστήμονες παρακολουθούν τα γεγονότα και εξετάζουν τα αίτια του ανεξήγητου φαινομένου…

    Αυτά στο Κανάβεραλ. Εδώ στην Ελλάδα πάντως δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Ούτε καμία έκπληξη. Διότι εμείς ξέρουμε: Το να καμώνονται κάποιοι στη χώρα μας ότι «πέφτουν από τα σύννεφα» μόνο ασυνήθιστο δεν είναι.
    Ας δούμε, λοιπόν, τι συνέβη: Η ένταση αυτής της (διαρκούς) «συννεφόπτωσης» παρατηρήθηκε αμέσως μετά τη δήλωση του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, του κ.Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ο οποίος μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής ανέφερε ότι:
     Έλληνες δημοσιογράφοι εκπαιδεύονταν από το ΔΝΤ ώστε να εκφράζουν θέσεις υπέρ του Ταμείου. Σύμφωνα με τον κ. Ρουμελιώτη οι δημοσιογράφοι αυτοί παρακολουθούσαν σεμινάρια στην Ουάσιγκτον για να προβάλλουν τις απόψεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν…
    Πρόκειται για σπουδαία ομολογία. Και προφανώς εδώ ισχύει χίλιες φορές εκείνο που έλεγε ο Μαρξ:

«Να κάνουμε το έγκλημα όσο πιο ατιμωτικό γίνεται, δημοσιοποιώντας το»!  

    Μη μας διαφύγει, όμως, μια κρίσιμη παράμετρος, που καθόλου δεν μειώνει τη σημασία της ομολογίας Ρουμελιώτη. Ισα – ίσα καταδεικνύει την ανάγκη να μην αφεθεί η υπόθεση, ούτε να σκεπαστεί με κάποιο καινούργιο «συννεφάκι» κουκουλώματος.
    Εξηγούμαστε: Το παραπάνω το λέμε διότι αυτή η σχέση ΔΝΤ – (και κάποιων) «δημοσιογράφων» μόνο άγνωστη δεν είναι. Ούτε είναι η πρώτη φορά που κάποιοι «συννεφοκουτρουβαλιάζονται» για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
    Δείτε τι είχε αποκαλυφθεί πριν από 5 χρόνια και τι είχε καταγραφεί ήδη από τότε στα πρακτικά της Βουλής (Ιούνης 2010) κατά τη διάρκεια των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής για τη «Ζήμενς»:

    α) «Μια πρόσθετη υπηρεσία η οποία μας ζητήθηκε κάποια στιγμή που οι εκπρόσωποι της τρόικας - μετά την υπογραφή του μνημονίου - θέλησαν να επικοινωνήσουν με τα Μέσα Ενημέρωσης, ήταν να μας αναθέσουν να πάρουμε τηλέφωνα κάποιους δημοσιογράφους και να τους πούμε να πάνε την τάδε ώρα στη "Μεγάλη Βρετάνια" για να τους μιλήσουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ».

    β) «Κάποιες φορές, όταν μας το ζητούν οι πελάτες μας μπορεί να συμμετέχουν και ζητάμε δημοσιογράφους να συμμετέχουν σ' αυτό».

    Αυτές ήταν δυο χαρακτηριστικές απαντήσεις που δόθηκαν τότε, κατά την εξέταση μάρτυρα στην εξεταστική για τη «Ζήμενς». Απαντήσεις που αφορούσαν η πρώτη σε ερώτηση για επαφές του ΔΝΤ με ΜΜΕ και δημοσιογράφους στην Ελλάδα ώστε να πλασάρουν το μήνυμα του Ταμείου, και η δεύτερη για επαφές δημοσιογράφων με «πελάτες» όπως η «Ζήμενς»...
    Οι αποκαλύψεις αυτές και οι συζητήσεις που ακολούθησαν (επαναλαμβάνουμε: για την παροχή υπηρεσιών και από δημοσιογράφους ώστε η γερμανική πολυεθνική και το ΔΝΤ να «επικοινωνήσουν» τα μηνύματά τους στον ελληνικό λαό) είχαν δώσει την ευκαιρία σε ορισμένους να καμώνονται ότι πάλι... «έπεσαν από τα σύννεφα».
    Συμπέρασμα 1^ο: Επειδή από τότε πέρασαν 5 χρόνια και επειδή το θέμα θάφτηκε επιμελώς, υποψιαζόμαστε ότι οψέποτε αποκαλύπτεται ότι για κάποιους η διαδρομή «σύννεφα – γη» είναι κάτι σαν το «Κολιάτσου – Παγκράτι», τόσο μεγαλώνει και η πιθανότητα για εκείνο το συννεφάκι κουκουλώματος που λέγαμε…  
    Συμπέρασμα 2^ο: Ας υποδύονται οι «έκπληκτοι» τους «έκπληκτους» όσο θέλουν. Η πραγματικότητα είναι πως «από τα σύννεφα πέφτουν» μόνο αυτοί που θέλουν να πέφτουν. Για έναν πολύ απλό λόγο: Επειδή τους αρέσει να προσποιούνται ότι «ζουν στα σύννεφα». Εμείς οι υπόλοιποι, πάντως, που κατοικούμε στη Γη, κάτι διαισθανόμασταν...
    Συμπέρασμα 3^ο(που ισχύει από την εποχή του «Πολίτη Κέιν): Αυτού του τύπου η «παροχή υπηρεσιών» συνιστά την τυπική λειτουργία εκείνου του Τύπου που είναι κομμάτι, προέκταση και μακρύ χέρι του καθεστώτος και αυτό ανεξάρτητα από την τίμια δουλειά των εργατών του Τύπου
    Συμπέρασμα 4^ο: Παρά την καλή μας διάθεση να δεχτούμε τους ισχυρισμούς και τις «διευκρινίσεις» που κάθε φορά δίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις, εμείς παραδεχόμαστε ότι δεν διαθέτουμε τόση φαντασία ώστε να πιστέψουμε ότι εφόσον υπάρχουν τέτοιες επαφές, εμπίπτουν στην «αχρήματο οικονομία». Δε συνηθίζεται...
    Συμπέρασμα 5^ο: Αντίθετα σχέσεις όπως αυτές στις οποίες αναφέρθηκε ο κ.Ρουμελιώτης συνηθίζεται να οικοδομούνται επί τη βάσει υλικών κινήτρων και ουχί ιδεολογικών. Αλλά απορούμε: Όταν η είδηση, η ενημέρωση, η πληροφορία συνιστούν «εμπορεύματα», οι υπέρμαχοι του συστήματος όπου «όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται» ποιον νομίζουν ότι πείθουν όταν παριστάνουν τους... εμβρόντητους (!) στο άκουσμα της παραπάνω διαπίστωσης;
    Πέραν, όμως, εκείνων που υποπτευόμαστε και των όσων διαισθανόμαστε, υπάρχουν και αυτά που γνωρίζουμε.
    Εξηγούμαστε: Δεν περιμέναμε τη «Ζήμενς», ούτε το ΔΝΤ για να μάθουμε την ύπαρξη της λεγόμενης «ενσωματωμένης δημοσιογραφίας». Έχουμε ενημερωθεί σχετικά, εδώ και χρόνια – από την εποχή της «Τιμισοάρα», των «κορμοράνων» αλλά και κατά τη διάρκεια της απόβασης των Αμερικανών στο Ιράκ - για την αγαστή συνεργασία των πεζοναυτών με τους «ενσωματωμένους δημοσιογράφους»των διεθνών ΜΜΕ και λοιπών «επικοινωνιακών πρακτορείων».
    Δεν περιμέναμε, επίσης, είτε να ακουστούν είτε να διαψευστούν τα περί των «περίεργων» επαφών μεταξύ διεθνών οργανισμών με δημοσιογράφους, για να ψυλλιαστούμε τι (μπορεί να) συμβαίνει. Άλλωστε, όπως αποκαλύφθηκε στην εφημερίδα «Ελ Μούντο» (31/5/1999), στις μυστικές εκθέσεις του ΝΑΤΟ, ιδού τι ορίζεται ως ένα από τα βασικά καθήκοντα της καλής Συμμαχίας:

«Ο εντοπισμός εκείνων των δημοσιογράφων κάθε χώρας που είναι ικανοί... να προσκληθούν σε συνάντηση, όπου θα εκθέσουν τις ιδέες τους πάνω σε τρόπους βελτίωσης του μηνύματός μας προς την κοινή γνώμη».

    Σημειώστε ότι τότε - στο πλαίσιο της «βελτίωσης του μηνύματος» του ΝΑΤΟ - το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία. Μετά, δε, από κάθε βομβαρδισμό, επίλεκτες «διμοιρίες πρόθυμων δημοσιογράφων» παρομοίαζαν τα Στελθ που πετούσαν πάνω από το Βελιγράδι με «φτερά αγγέλων»!
    Άραγε, όταν τέτοια κόλπα είναι τόσο γνωστά στο ΝΑΤΟ ώστε να καταγράφονται επίσημα ακόμα και στις εκθέσεις του εδώ και πάνω από μια δεκαπενταετία, λέτε στα ΔΝΤ και στις Κομισιόν αυτά τα κόλπα να είναι άγνωστα;...
    Όλα στο φως, λοιπόν! Όλα στη φόρα! Ονόματα! Ποιοι, πότε, (το πώς το ξέρουμε) και για πόσα (ενδεχομένως) μπήκαν σε αυτή την «δούλεψη»; Ποιοι «στρατολογήθηκαν» για να γίνουν (έναντι «χρυσίου»;) βαποράκια του Μνημονίου; Ποιοι περνούσαν σεμινάρια από το ΔΝΤ για να βελτιωθούν στο ρόλο του «παπαγάλου» και να διαπρέψουν στο ρόλο του «αλήτη – ρουφιάνου – ΔουΝουΤογράφου»;

Υστερόγραφο: Το γεγονός ότι με νέες χθεσινές δηλώσεις του ο κ. Ρουμελιώτης φέρεται να έχει προβεί σε μισή κωλοτούμπα σε σχέση με όσα είχε πει προχθές, και τώρα λίγο πολύ εμφανίζεται να μην θυμάται, να μην ξέρει και τα θεωρεί όλα αυτά «συνήθη πρακτική», επιβεβαιώνει χίλιες φορές περισσότερο την ανάγκη και την απαίτηση: Όλα στο φως!

πηγή 

Μένουμε Ευρώπη! (Ανεκτίμητη αξία να διαδηλώνεις στο Σύνταγμα μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Άδωνι Γεωργιάδη)

Σήμερα το απόγευμα, όλοι στο Σύνταγμα, στη συγκέντρωση με το κεντρικό -και μοναδικό σύνθημα- «Μένουμε Ευρώπη».Θα πάω το απόγευμα στο Σύνταγμα, για να συμπαρασταθώ στους συμπατριώτες μας που θέλουν να πάνε να μείνουν στην Ευρώπη.

Δεν καταλαβαίνω γιατί η κυβέρνηση δεν επιτρέπει σε αυτούς τους συμπατριώτες μας να πάνε να μείνουν στην Ευρώπη. Προτείνω να τους απελάσει.

Δικαίωμά τους είναι να πάνε να μείνουν όπου θέλουν. Τους τετρακόσιες χιλιάδες συμπατριώτες μας που έφυγαν, γιατί δεν τους σταμάτησε κανείς; Δυο μέτρα και δυο σταθμά;

Τώρα που η Ελλάδα βουλγαροποιείται και κινεζοποιείται, η μόνη λύση για πολλούς Έλληνες είναι να πάνε να μείνουν στην Ευρώπη.

Μου φαίνεται πως θα φύγω κι εγώ για το Λουξεμβούργο.

Μένουμε Ευρώπη!

Στο καλό και να μας γράφετε!

(Ελπίζω αυτή η συγκέντρωση να έχει περισσότερο κόσμο από την προηγούμενη που δεν ήταν ούτε εκατό άτομα, και έμοιαζε σαν να είχαν μαζευτεί τίποτα ανώμαλοι να κάνουν καμάκι στους τσολιάδες.)

 

(Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις να διαδηλώνουν άνθρωποι που δεν έχουν διαδηλώσει ποτέ στη ζωή τους. Επίσης, είναι ωραίο να βλέπεις στον δρόμο πλούσιους ή εκπροσώπους πλουσίων. Ανεκτίμητη αξία να διαδηλώνεις στο Σύνταγμα μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Άδωνι Γεωργιάδη. Θα το λες και στα παιδιά σου. Αν υπάρχει ένας ματατζής με χιούμορ, τον παρακαλώ να ρίξει ένα δακρυγόνο, ή έστω μια κρότου-λάμψης, για να τραβήξω ένα βίντεο με τους «Μένουμε Ευρώπη» να μένουν ξεροί, και να το βλέπω όταν θα με πιάνουν στενοχώριες, για να γελάω. Ευχαριστώ.)

 

πηγή 

Η χειρονομία της Τρέμη προς τον Ευαγγελάτο για να "κόψει" τον Γλέζο όταν αυτός μίλησε για τους Τραπεζίτες (video)

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δώσει κανείς ένα τέλος σε μια τηλεοπτική συνομιλία που δεν πάει όπως την θέλεις. Κάποιοι από αυτούς είναι ιδιαίτερα «ευγενικοί» όσο και χαρακτηριστικοί.
Έναν από αυτούς τους τρόπους με την χρήση του χεριού, φαίνεται να χρησιμοποίησε και η Όλγα Τρέμη στο Νίκο Ευαγγελάτο ώστε να δώσει τέλος στην σύνδεση με τον Μανώλη Γλέζο καθώς εκείνος έθεσε στον αέρα το ερώτημα: «Εάν είναι δυνατόν Τραπεζίτες να αποτελούν μέλη επιτροπής που χειρίζονται τα θέματα του χρέους της χώρας;"!
Όταν ακούστηκε ο Μανώλης Γλέζος να μιλάει για του Τραπεζίτες η Όλγα Τρέμη κατεβάζει το χέρι κάτω από το τραπέζι και κάνει την χαρακτηριστική κίνηση "κόφτον" ρίχνοντας μια ματιά στον Νίκο Ευαγγελάτο. Αμέσως μετά τεντώνει τα χέρια πάνω από το τραπέζι...

πηγή 

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΘA ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙΑ… ΤΡΑΝΣΕΞΟΥΑΛ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΝΕΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Τι θα λέγατε, αν ο 15χρονος γιός σας ερχόταν μια μέρα από το σχολείο στο σπίτι και σας ανέφερε για μια συνομήλικη συμμαθήτριά του, η οποία δεν θέλει πλέον να είναι κορίτσι, διότι αποφάσισε από εδώ και στο εξής ότι θέλει να είναι αγόρι ; Οι περισσότεροι από εμάς θα κοροϊδεύαμε το έφηβο κορίτσι, ή θα κουνούσαμε αποδοκιμαστικά το κεφάλι μας.

Τι συμβαίνει όμως όταν ο γιός σας σας αναφέρει ότι οι εκπαιδευτικοί του δάσκαλοι υποστήριξαν ολοφάνερα αυτό το γεγονός αποφασίζοντας από εδώ και στο εξής το κορίτσι να πηγαίνει στις… ίδιες τουαλέτες με τα αγόρια ; Και μάλιστα χωρίς καν να ρωτήσουν τα ίδια τα αγόρια αν συμφωνούν με την απόφαση τους ;

Και όμως αυτή η είδηση δεν πρόκειται για φανταστική ιστορία αλλά για πραγματικό γεγονός σε ένα δημόσιο σχολείο της Γερμανίας, νότια του Αμβούργου. Εντάσσεται στο νέο σχολικό πρόγραμμα της γερμανικής εκπαίδευσης, όπου δεν αναγνωρίζεται στους μικρούς μαθητές το φυσιολογικό τους φύλο αλλά θα πρέπει να μαθαίνουν να συμπεριφέρονται αμφισεξουαλικά. Αυτός είναι ο περίφημος νέος «εκπαιδευτικός πολιτισμός» της γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σύμφωνα με αυτό το πρόγραμμα, οι άντρες πρέπει να αφήνουν στην άκρη τα αντρικά χαρακτηριστικά και τους αρσενικούς «περιορισμούς» τους και να αυξάνουν τις… μέχρι τώρα γυναικείες «δεξιότητές τους». Έτσι δημιουργούνται όπως αναφέρεται, οι προϋποθέτει για μια βασική μαζικοκοινωνική αλλαγή. Ο άνθρωπος του εκσυγχρονιστικού ανάμεικτου φύλου, πρέπει επομένως να ενώσει μέσα του όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία ως τώρα είναι χωρισμένα σε άντρας και γυναίκα. Διδάσκεται πως το βιολογικό «κυρίαρχο» και αναχρονιστικό μας φύλο οφείλει να αντικατασταθεί μέσω ενός… νέου «κοινωνικού και ψυχολογικού φύλου». Οι διαφορές ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα δεν θα παίζουν πλέον κανένα ρόλο ακόμα και στην εκπαίδευση των παιδιών.

Με λίγα λόγια όπως θα διδάσκονται πλέον στα προοδευτικά σχολεία της Γερμανίας και όχι μόνο, τα διαφορετικά μας φύλα θα πρέπει να γίνουν «ίδια». Τέρμα λοιπόν με τις αξίες, τις παραδόσεις, τους πολιτισμούς και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις που πρόβαλλαν την διαφορετικότητα μεταξύ αρσενικού κα θηλυκού και όλα αυτά για ένα «ουδετερόφυλο» άτομο.

Τέρμα δηλαδή με λίγα λόγια στην ίδια την φύση μας, αυτή που μας την δώρισε ο Παντοδύναμος και δημιουργούμε μια δική μας, διεστραμμένη τρανσέξουαλ φύση, χάριν της μεγάλης προόδου της Νέας Τάξης Πραγμάτων!

Αλλοίμονο μας!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Ξεχνιούνται αυτές οι υπογραφές;

 

 

Γράφει ο Φώτης Μιχαήλ

 

Ο μήνας Μάιος, για εμάς τους Έλληνες, είναι ο μήνας της μνήμης.

Στις 19 Μαΐου μνημονεύουμε τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και στις 29, τους υπερασπιστές της Πόλης.

Η αλήθεια είναι, ότι, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, η λέξη μνήμη τείνει να ταυτισθεί με την λέξη μνημόνιο.

Αυτό το μνημόνιο, που οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, έραψαν στα τα μέτρα τα δικά τους κι εμείς, χωρίς πολλή σκέψη, σπεύσαμε να το εφαρμόσουμε.    

Τα γεγονότα, όμως, έτσι όπως εξελίχθηκαν, όσο πιο οδυνηρά και αποτρόπαια γίνονται μέρα με την ημέρα, άλλο τόσο ξυπνούν μέσα μας μνήμες παλιές και μας οδηγούν μοιραία σε μια αυτοκριτική εμπεριέχουσα, αναμφίβολα, ακμαιότατο το σπέρμα της λύτρωσης.

Μπορεί, ίσως, να επιπλέουν προς το παρόν, στην ελληνική επικαιρότητα οι φελλοί του ανθρωποκτόνου εκφυλισμού και της περιποίησης των παθών.

Εντούτοις, η λαϊκή βάση, που διατηρεί ακόμα άσβεστη την φλόγα του φιλότιμου και της ελληνοπρέπειας, άρχισε να κινείται –από ανάγκη μεν, αλλά κινείται- προς άλλη κατεύθυνση, την Ρωμαίικη. 

Να είναι καλά η μεσαιωνική απανθρωπία των δήθεν εταίρων μας, που ανέλαβε να μας ξυπνήσει από τον λήθαργο της συλλογικής μας αφασίας. Να είναι επίσης καλά και οι καθημερινές δηλώσεις αμερικανών και άλλων αξιωματούχων, που αποκαλύπτουν στις ναρκωμένες συνειδήσεις μας την σύγχρονη δυτική βαρβαρότητα και αφήνουν πρακτικά υπονοούμενα της υπεροχής του ξεχασμένου δικού μας Τρόπου.

Στο τέλος, οι ίδιοι οι εχθροί μας, -θαρρείς σταλμένοι από τον Θεό-, με τα έργα τους και τις αποφάσεις τους, θα μας σπρώξουν με το ζόρι στην συναίσθηση, στον αυτοέλεγχο και την όντως αλλαγή.

Έτσι, λοιπόν, έχουν οι Φράγκοι το μνημόνιο το δικό τους, έχουμε όμως κι εμείς το δικό μας. Με την διαφορά, ότι, ενώ το φράγκικο κάποτε θα λήξει, το δικό μας μνημόνιο ημερομηνία λήξεως δεν έχει. Θα πάψει να ισχύει, μονάχα όταν έλθει η συντέλεια του κόσμου. 

Το δικό μας μνημόνιο, το Μνημόνιο το Ρωμαίικο, ούτε από το αγγλικό δίκαιο διέπεται ούτε και καθορίζεται από τα σπρέντ και τους δείκτες των διεθνών χρηματιστηρίων.

Το δικό μας μνημόνιο ορίζεται από την αρετή του Σωκράτη και πορεύεται πάνω στην πνευματική γραμμή των ησυχαστών Πατέρων της Εκκλησίας μας.   

Το δικό μας μνημόνιο δεν μπαίνει σε διαπραγμάτευση ούτε και πληρώνεται με ευρώ και δολλάρια.

Έχει πληρωθεί, με το παραπάνω, με το ίδιο μας το αίμα. Με το αίμα των προγόνων μας.

Το μνημόνιο το δικό μας δεν το συνέταξαν ασημαντότητες της κομμισιόν.

Το έγραψαν και το υπέγραψαν με την θυσία τους, ο τελευταίος μας βασιλιάς, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, οι στρατιές των Νεομαρτύρων, οι αντάρτες του Πόντου, οι ’’συνωστισμένοι’’ στο λιμάνι της Σμύρνης, οι 353 χιλιάδες σφραγιασθέντες και αποκεφαλισθέντες Έλληνες του Πόντου, το ενάμισι εκατομμύριο βασανισθέντων, φονευθέντων και εκτοπισθέντων Μικρασιατών, τα 100 χιλιάδες ορφανά και οι 50 χιλιάδες αγνοούμενοι της κεμαλικής θηριωδίας.

Το δικό μας μνημόνιο δεν γράφτηκε μέσα στα σαλόνια του Βερολίνου, με πένες πολυτελείας, πάνω σε ατσαλάκωτη κόλλα.

Γράφτηκε στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στον Χορτιάτη, στα Κερδύλλια, στην Τρίπολη, στην Καισαριανή, με τα πολυβόλα και τις ξιφολόγχες των Γερμανών, πάνω στα διάτρητα και κομματιασμένα κορμιά των παππούδων μας.

Ξεχνιούνται αυτές οι υπογραφές; 
πηγή

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Στη μνήμη του Ιερού Νικοδήμου, του μεγάλου αυτού Πατρός της Εκκλησίας, παραθέτουμε τα κυριότερα έργα του, μαζί με παραπομπές στο διαδίκτυο, όπου μπορείτε να τα "κατεβάσετε" στον υπολογιστή σας για ανάγνωση ή εκτύπωση. Κυριότερες πηγές είναι η Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Κρήτης "Ανέμη" και οι  "Δημόσιες Βιβλιοθήκες".

1. ΧΡΗΣΤΟΗΘΕΙΑ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

2. ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΤΑΡΙΟΝ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

3. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

4. ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΝ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

5. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΤΑ ΚΑΘΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

6. ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

7. ΚΗΠΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

8. ΟΙ ΙΔ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΜΟΙ ΕΔΩ)

9. ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

10. ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΜΟΙ ΕΔΩ)

11. ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

12. ΝΕΟΝ ΕΚΛΟΓΙΟΝ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

13. ΝΕΟΝ ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΟΝ

(ΑΠΟ ΑΝΕΜΗ ΕΔΩ)

14. ΑΟΡΑΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

(ΜΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ books.google.gr) 

15. ΒΙΒΛΟΣ ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΥ ΚΑΙ ΙΩΑΝΝΟΥ 

(ΜΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΔΩ: publiclibs.ypepth.gr)

16. ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΝΗΠΤΙΚΩΝ   

(ΜΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΔΩ: publiclibs.ypepth.gr)

17. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΜΕΤΑΛΗΨΕΩΣ  

(ΜΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΔΩ: publiclibs.ypepth.gr)

18. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ  

(ΔΙΤΟΜΟ ΜΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΔΩ: publiclibs.ypepth.gr)

19. ΝΕΑ ΚΛΙΜΑΞ  

(ΜΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΔΩ: publiclibs.ypepth.gr)

20. ΠΗΔΑΛΙΟΝ  

(ΜΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΕΔΩ: publiclibs.ypepth.gr)

Επίσης στην Ανέμη υπάρχουν και αρκετές Ακολουθίες Αγίων, που συνέταξε ο Άγιος Νικόδημος.

Αξίζει να αναφερθούν επίσης οι δύο μεγάλες πληγές, σχετικές με έργα του, που έλαβε ο Άγιος:

α. Το "Πηδάλιον" αλλοιώθηκε από έναν Θεοδώρητο εξ Ιωαννίνων που είχε αναλάβει την έκδοση και προέβη σε παραποιήσεις, προσθήκες και αφαιρέσεις, δίνοντας τέτοιο πόνο στον Ιερό Νικόδημο, ώστε ανεφώνησε: "Καλύτερα να με εκτύπα ο Θεοδώρητος εις την καρδίαν με την μάχαιραν παρά να προσθέση ή να αφαιρέση εις το βιβλίον μου". Επομένως, ίσως μερικά πράγματα που αναγράφονται στο βιβλίο αυτό και φαίνονται αντίθετα στην ομοφωνία των Αγίων Πατέρων, να μην απηχούν τις απόψεις του Αγίου.

β. Η εργασία του των Απάντων του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά καταστράφηκε σε τυπογραφείο στη Βιέννη, μαζί με κείμενα του Ρήγα, προκαλώντας μεγάλο άλγος στην καρδιά του μεγάλου Αγίου.

ΌΣΙΕ ΝΙΚΟΔΗΜΕ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ!

Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς

 

Αν υπάρχουν στον 20ό αιώνα κάποιοι άνθρωποι, που τους αξίζει ο τίτλος του «Οδυσσέα του πνεύματος», ένας από αυτούς είναι σίγουρα ο Κλάους Κένεθ. Ταξίδεψε σχεδόν σε όλες τις εκδοχές της παγκόσμιας θρησκευτικότητας. Περιπλανήθηκε στο σκοτάδι, γνωρίζοντας όλες τις μορφές του. Και ανακάλυψε το φως, την ελευθερία και την αγάπη εκεί, όπου ποτέ δεν περίμενε να τα βρει. Αυτή είναι η ιστορία του.

«Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το αφιέρωσα στην αναζήτηση της αγάπης και της αλήθειας, και η πραγματική απόσταση που διήνυσα κατά την πνευματική αυτή διαδρομή προϋπέθετε πολλές περιπλανήσεις ανά τον κόσμο. Πέρασα από την Ινδία, το Θιβέτ και την Ταϊλάνδη, καθώς και από αραβομουσουλμανικές χώρες, όπως ο Ιράν, το Αφγανιστάν, το Μαρόκο και τη Μαλαισία. Ταξίδεψα στην Αλάσκα, στο Μεξικό και στη Βραζιλία, για να δοκιμάσω άλλα συστήματα, περιλαμβανομένων του κομμουνισμού, του αθεϊσμού και της χίπικης κουλτούρας. Επί αρκετά χρόνια μελέτησα ενδελεχώς τις ανατολικές θρησκείες: τον ινδουισμό, το βουδισμό, τον ισλαμισμό, καθώς και την πνευματικότητα των Αμερικανών αυτοχθόνων. Άλλες φορές πάλι, έμπλεξα με τον υπόκοσμο των ναρκωτικών και εισχώρησα στον εσωτερισμό και την απόκρυφη γνώση, περιερχόμενος σε κατάσταση έκστασης. Όμως, τίποτα δεν μπορούσε να γεμίσει το κενό που υπήρχε της ψυχής μου, μέχρι την ημέρα που βρέθηκα αντιμέτωπος με εφτά όπλα. Τότε μόνο –και απροσδόκητα– είχα μια συγκλονιστική κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Άγνωστο σε μένα Θεό. Τότε ήταν που σώθηκα, κατά ένα θαυμαστό, βέβαια, τρόπο.

Πάντοτε έτρεχα να ξεφύγω από το Θεό, από τους ανθρώπους και τον εαυτό μου. Ήταν ένα ταξίδι στην κόλαση, γεμάτο μίσος και θάνατο, ώσπου να αντικρίσω την αλήθεια για το ποιος πραγματικά ήμουν.

Άκουσα πολλές φορές να προφέρουν το όνομα του Ιησού και άλλες τόσες φορές Τον απέρριψα και Τον αρνήθηκα. Δεν Τον είχα καθόλου ανάγκη, ή έτσι νόμιζα. Επειδή είναι βέβαιο πως ο ίδιος ο Θεός με αγαπά και με περιβάλλει με τη Χάρη Του, το να πιάνω τον εαυτό μου τώρα να αφηγείται και να τραγουδά για την αγάπη του Θεού, το θεωρώ απίστευτο και θαυμαστό.

Ίσως κάποιοι στο άκουσμα του ονόματος του Ιησού να μη θελήσουν να διαβάσουν την ιστορία, αντιμετωπίζοντας καθετί παρόμοιο ως «πνευματική ανισορροπία». Αυτός όμως που ειλικρινά αναζητεί την αλήθεια προκειμένου να βρει την αλήθεια, θα διαβάσει την ιστορία αυτή με πολλή προσοχή, αλλά και προς μεγάλη του τέρψη, διαπιστώνοντας πόσο ζωντανή είναι η παρουσία του Θεού και με πόση αγάπη προστατεύει όλους εμάς, κάθε μέρα, κατά την πορεία μας στη ζωή».

Klaus Kenneth

Ο Κλάους Κένεθ γεννήθηκε στην Τσεχοσλοβακία το 1945, τη νύχτα που ο κόκκινος στρατός κατέλυε το Γ΄ Ράιχ. Την παιδική του ηλικία σημάδεψαν οι τεράστιες κακουχίες και η γονεϊκή εγκατάλειψη. Σε νεαρή ηλικία κακοποιείται σεξουαλικά από έναν ρωμαιοκαθολικό ιερέα, πράγμα που τον κάνει να αποστραφεί βαθιά το χριστιανισμό..

Στα εφηβικά του χρόνια εξωθείται σε αντικοινωνικές και αναρχικές συμπεριφορές, απότοκο των οποίων είναι οι συχνές καταδίκες και φυλακίσεις του. τριγυρνά με εφηβικές συμμορίες σε όλη τη Γερμανία και ζει έντονη νυχτερινή ζωή παίζοντας μουσική σε κακόφημα κλαμπ.

Στα μετεφηβικά του χρόνια επιχειρεί να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Τιβίγγης, αλλά γρήγορα εγκαταλείπει τις σπουδές του και βυθίζεται για επτά χρόνια (1967-1973) στον κόσμο των ναρκωτικών. Περιπλανιέται σ’ ολόκληρο τον ανατολικό κόσμο αναζητώντας την αλήθεια και, κυρίως, τη δύναμη να εξουσιάζει τους ανθρώπους, τους οποίους μισεί όλο και περισσότερο. Γνωρίζει τον ισλαμισμό, τον ινδουισμό και το βουδισμό και θητεύει για χρόνια στις τάξεις τους. Μη μπορώντας να βρει λύση στα προσωπικά του αδιέξοδα, ρίχνεται στις καταχρήσεις, ενώ η ενασχόλησή του με τη μουσική δεν αρκεί για να κορέσει τη δίψα του για νόημα ζωής.

Στη συνέχεια καταφεύγει στο λατινοαμερικάνικο αποκρυφισμό και τη μαγεία. Όμως μια απειλή κατά της ζωής του στην Κολομβία τον φέρνει αντιμέτωπο με το όριο της ζωής του. Το 1981, σε ηλικία τριάντα έξι ετών, επιστρέφει στην Ευρώπη, ξαναπιάνει τις σπουδές του και, ολοκληρώνοντάς τις, διορίζεται καθηγητής σε σχολείο. Ταυτόχρονα έρχεται σε επαφή με τον προτεσταντισμό. Μεταστρέφεται σιγά σιγά στο χριστιανισμό και το 1983 γνωρίζει το Γέροντα Σωφρόνιο, ο οποίος γίνεται πνευματικός του πατέρας και σημαδεύει τη μετέπειτα πορεία του.

Το 1986 βαπτίζεται Ορθόδοξος στη Γενεύη και η ζωή του αρχίζει να γίνεται μια διαρκής μαρτυρία του Χριστού. Μεταφράζει στα γερμανικά με την ευλογία του Γέροντα Σωφρονίου το έργο του τελευταίου Η ζωή Του ζωή μου, καθώς και πληθώρα άλλων ορθόδοξων πατερικών έργων. Περιοδεύει σε όλη την Ευρώπη μιλώντας για την Ορθοδοξία και αφηγούμενος την προσωπική του πορεία σε συνέδρια, παρουσιάσεις, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Το 2000 ιδρύει την Ακαδημία του Βασιλέως Σολομώντα στην Κένυα, καθώς και το Ίδρυμα του Αγίου Σάββα στη Σερβία. Μέσα από το πρώτο ιδρύει σχολεία και ορφανοτροφεία στην Αφρική, ενώ μέσα από το δεύτερο προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές των ορφανών του πολέμου στη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Το 2005 συνταξιοδοτείται από την καθηγητική του εργασία και συνεχίζει μέχρι σήμερα να μιλά και να γράφει για το Χριστό.

Το βιβλίο Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς – Από το σκοτάδι του μίσους στον Γέροντα Σωφρόνιο (Born to Hate – Reborn to Love), εκδ. Εν πλω 2009, αφηγείται τη ζωή του και έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες.

Σημείωμα του εκδότη της ελληνικής έκδοσης

Δεν πάνε πολλοί μήνες από εκείνο το πρωινό, που ο ταχυδρόμος έφερε στα γραφεία των εκδόσεων Εν πλω ένα μικρό φάκελο με επένδυση, προσεκτικά σφραγισμένο, σταλμένο από το εξωτερικό. Παραλήπτης αναγραφόταν ο εκδοτικός μας οίκος και αποστολέας ήταν ένας κύριος που το όνομά του θύμιζε Γερμανό ενώ το επώνυμό του Άγγλο: Klaus Kenneth.

Μέσα στον φάκελο υπήρχε ένα CD με δύο αρχεία κειμένου και ένα φωτογραφιών. Η περιέργεια αναζήτησε αμέσως ικανοποίηση στην ευκολότερη οδό, κι έτσι ανοίξαμε τον φάκελο με τις φωτογραφίες: στην οθόνη του υπολογιστή παρέλασε ένας μεγάλος αριθμός φωτογραφιών από διάφορα πολιτισμικά-θρησκευτικά περιβάλλοντα – μουσουλμανικά, ινδουιστικά, βουδιστικά, χριστιανικά… Και στη μέση όλων αυτών, η φιγούρα ενός ανθρώπου, που έμοιαζε να είναι ο αποστολέας του φακέλου. Η πρώτη εντύπωσή μας, αρνητική. Τι άραγε να θέλει κάποιος που ασχολείται με όλα αυτά από έναν εκδοτικό οίκο που απεχθάνεται τον συγκριτισμό και καταπιάνεται με θέματα ορθόδοξης θεολογίας και ευσέβειας; Μήπως είχε γίνει κάποιο λάθος;

Το πρώτο αρχείο κειμένου ήταν μια επιστολή του συγγραφέα προς τον εκδότη. Μετά την ανάγνωσή της η πρώτη εντύπωση άρχισε να κάμπτεται: όχι, εδώ δεν πρόκειται για κάποιον «πλανεμένο» συγκριτιστή, που παλεύει χωρίς έρμα στο σύγχρονο πολυθεϊστικό περιβάλλον να βρει το… «πεπρωμένο» του. Εδώ μιλάμε για κάποιον που έχει επαφή με ένα από τα πιο αξιόλογα πνευματική κέντρα του δυτικού ορθόδοξου κόσμου, το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου του Έσσεξ. Και μάλιστα ήξερε πολύ καλά –τουλάχιστον κατά τα λεγόμενά του– τον γέροντα Σωφρόνιο. Κάτι άλλο έμοιαζε να συμβαίνει εδώ… Παρ’ όλα αυτά οι αμφιβολίες μας δεν υποχώρησαν τελείως.

Στο δεύτερο αρχείο κειμένου υπήρχε το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, στην αγγλική του εκδοχή. Η ανάγνωσή του ήταν πλέον μονόδρομος. Η δε περιέργεια είχε πια οξυνθεί πολύ…

Η ιστορία που διαβάσαμε ήταν συγκλονιστική, αλλά ήταν και… απίστευτη! Είναι δυνατόν να συνέβησαν όλα αυτά σε ένα πρόσωπο; Είναι δυνατόν να τα έκανε όλα αυτά ένας και μόνο άνθρωπος; Και μετά από όλο αυτό το σκοτάδι να καταφέρει να βρει ισορροπία και γαλήνη; Κι ακόμα περισσότερο, να μπορέσει να δει τον Χριστό στη ζωή του και να οδηγηθεί και στην Ορθοδοξία; Μήπως ήταν ένας μυθομανής; Μήπως απ’ όσα λέει, μισή είναι η αλήθεια; Μήπως και την Ορθοδοξία την γνώρισε ως άλλο ένα σταθμό της πολυτάραχης ζωής του, ένα σταθμό από αυτούς που με τόση επιπολαιότητα γνώρισε και προσπέρασε;

Τα ερωτήματα και οι απορίες δεν τελείωναν. Άκρη δεν μπορούσαμε να βρούμε. Όμως από κάπου φάνηκε φως: την αγγλική μετάφραση και διόρθωση των δοκιμίων την είχαν κάνει δύο κυρίες (μέλη των ορθόδοξων κοινοτήτων της Αγγλίας), με τις οποίες είχαμε κάποια μακρινή γνωριμία. Αμέσως ήρθαμε σε επικοινωνία. Η μία επαφή έφερε την άλλη και ο ένας γνωστός πίσω από τον άλλο άρχισε να μας διηγείται ό,τι ήξερε για τον Κλάους Κένεθ. Επιστολές ανταλλάχθηκαν, συνεννοήσεις έγιναν, μαρτυρίες από πρόσωπα εμπιστοσύνης σε Αγγλία και Γερμανία αναζητήθηκαν… Όλες οι γνώμες συνέκλιναν σε ένα πράγμα: Όχι, ο Κλάους Κένεθ δεν είναι μια τυχαία περίπτωση – ό,τι γράφει είναι πέρα για πέρα αληθινό!!! Κι ακόμα, πράγματι είχε επαφή και επικοινωνία με τον γέροντα Σωφρόνιο. Εκείνος τον μύησε στην Ορθοδοξία, εκείνος τον βοήθησε να κάνει τα πρώτα του βήματα στον δρόμο της ανατολικής χριστιανοσύνης. Σήμερα (συνέχιζαν οι πληροφορίες που μαζεύαμε) ο Κλάους Κένεθ ζει μια ήσυχη ζωή γυρίζοντας τον κόσμο και μιλώντας διαρκώς για τον Χριστό. Είναι ενεργός χριστιανός και παλεύει, όπως όλοι μας, να εδραιώσει μέσα το όσο μπορεί την πίστη.

Μα, αν όλα αυτά που γράφονται εδώ είναι αλήθεια, αν ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο αυτό είναι σήμερα πράγματι αυτός που λέει πως είναι – και όλοι μας διαβεβαίωσαν γι’ αυτό– τότε αυτό το βιβλίο είναι μια συγκλονιστικά ζωντανή μαρτυρία της πίστης μας για τον Χριστό: ναι, ο Κύριος δεν αφήνει κανένα να χαθεί, είναι έτοιμος να αναζητήσει κάθε άνθρωπο σε όσο βαθύ λάκκο κι να βρίσκεται, σε όσο απόκρημνο γκρεμό κι αν έχει πέσει, σε όσο σκοτεινό δρόμο κι αν έχει περιπλανηθεί. Μέσα σε έναν κόσμο τόσο παραζαλισμένο από τις διάφορες «αλήθειες» που διαφημίζονται κατά καιρούς, το βιβλίο του Κλάους Κένεθ μπορεί να δώσει αυθεντική μαρτυρία –προς τους πάντες!– για την μία και μοναδική αλήθεια της πίστης στον Χριστό. Κι είναι η μαρτυρία αυτή αυθεντική και έγκυρη, γιατί προέρχεται από έναν άνθρωπο, που πριν γνωρίσει τον Χριστό «τα έκανε όλα» στη ζωή του…

Οι αντιστάσεις κάμφθηκαν, οι αναστολές υποχώρησαν και εξαφανίστηκαν. Ήρθαμε σε επικοινωνία με τον Κλάους και συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε στη μετάφραση του βιβλίου του (που παράλληλα μεταφράζεται σε δυο τρεις ευρωπαϊκές γλώσσες, ενώ κυκλοφορεί σε άλλες τόσες με μεγάλη ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό).

Παραδίδουμε σήμερα αυτό το βιβλίο στα χέρια του αναγνώστη με εμπιστοσύνη. Θα χρειαστεί ευρύ πνεύμα για να διαβεί την ανάγνωσή του. Σε κάποια σημεία του ίσως είναι κάπως «σκληρό». Κάποιοι ενδεχομένως να «σκανδαλιστούν», κάποιοι ίσως να θορυβηθούν… Όμως, για ένα πράγμα είμαστε βέβαιοι: όποιος το διαβάσει από την αρχή ως το τέλος, δεν πρόκειται να βγει ζημιωμένος. Αντίθετα, θα γνωρίσει μέσα απ’ αυτό την κατάνυξη του θαυμασμού της αληθινής πίστης και θα κερδίσει ένα βαθύ αίσθημα ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο, που «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ προς Τιμόθεον 2, 4).

Καλή ανάγνωση!
πηγή 

Η λίστα με όλες τις εταιρείες που από πίσω κρύβεται η Monsanto

Παρακάτω μπορείτε να δείτε μια εύχρηστη λίστα με όλες τις εταιρείες πίσω από τις οποίες κρύβεται η Monsanto. Εκτυπώστε την για να την έχετε σαν οδηγό όταν κάνετε τα ψώνια σας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι ακριβώς τρώμε...

Ο τραγουδιστής των Franz Ferndinand τραγούδησε «Τα Ματόκλαδα» του Βαμβακάρη στο Λονδίνο

Εκδήλωση- αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στο Λονδίνο. Το Babrican Center φιλοξένησε γνωστούς Έλληνες καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Κότσιρας, η Σοφία Παπάζογλου, ο Μανώλης Πάππος, η Εβελίνα Αγγέλου κ.α. Παρών με το μπουζούκι του ήταν και ο ένας από τους γιους του ρεμπέτη, ο Στέλιος Βαμβακάρης, ο οποίος συνόδευσε επί σκηνής τους καλλιτέχνες. Η παράσταση, υπεύθυνη για την οποία είναι η στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου, είχε ανέβει για πρώτη φορά πριν από τρία χρόνια στο Ηρώδειο. Μια ιδιαίτερη στιγμή της βραδιάς ήταν η ερμηνεία του γνωστού τραγουδιού του Μάρκου, «τα ματόκλαδά σου λάμπουν», από τον τραγουδιστή του συγκροτήματος Φραντς Φέρνδινάντ (Franz Ferdinard). 

Ο Άλεξ Καπράνος έχει ελληνική καταγωγή από τον πατέρα του (γεννήθηκε στον Πειραιά) και όπως ο ίδιος έχει δηλώσει επανειλημμένα, αγαπάει πολύ την Ελλάδα. Τα καλοκαίρια μάλιστα επισκέπτεται για διακοπές τη Μάνη και την Άνδρο. Εκτός από λάτρης της χώρας, ο τραγουδιστής είναι και θαυμαστής του Μάρου Βαμβακάρη, γι΄ αυτό συμμετείχε στην εκδήλωση και ερμήνευσε ζωντανά το αγαπημένο του κομμάτι. Την εμφάνιση του Άλεξ εκθείασε ακόμα και ο Guardian. Πριν ξεκινήσει να τραγουδάει, ο Καπράνος διάβασε απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του Μάρκου που πρόσφατα μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε και στα αγγλικά. Όταν ο Καπράνος άρχισε να τραγουδά, το κοινό τον αποθέωσε. Το ροκ συγκρότημα από τη Σκωτία δημιουργήθηκε το 2002, αποτελείται από 4 μέλη (Alex Kapranos, Bob Hardy, Nick Mv Carthy Paul Thomson) και έχει κυκλοφορήσει 4 δίσκους. Η ιδέα για το όνομα της μπάντας γεννήθηκε στο μυαλό των μουσικών, όταν είδαν ένα άλογο με τον όνομα Αρχιδούκας Φερδινάδος (ενν. της Αυστρίας), να κερδίζει έναν αγώνα στον ιππόδρομο. 
Τελικά τους άρεσε που το όνομα παρέπεμπε στον ευγενή της Αυστρίας η δολοφονία του οποίου, θεωρήθηκε η αφορμή για την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι κράτησαν το όνομά του και με αυτό καταξιώθηκαν στην παγκόσμια μουσική σκηνή. «Η ζωή του, ή τουλάχιστον το τέλος του, ήταν καταλυτικό για τη μεταμόρφωση του κόσμου και αυτό είναι που θέλουμε να είναι και η μουσική μας»
πηγή

Επιχείρηση ιπποπόταμος

Κάτοικοι της Τιφλίδας προσπαθούν να οδηγήσουν έναν μισοναρκωμένο ιπποπόταμο σε ασφαλές περιβάλλον. Οι πρωτοφανείς πλημμύρες έγιναν αιτία να κατασταφεί εντελώς ο ζωολογικός κήπος της πόλης και δεκάδες ζώα να βρουν τραγικό θάνατο, ενώ πολλά άλλα εξακολουθούν να κυκλοφορούν ελεύθερα. Μια λευκή τίγρης σκότωσε έναν κάτοικο της πόλης

πρόβαλε η αυγή

Εντυπωσιακές φωτογραφίες από το πανηγύρι του Αι Συμιού στο Μεσολόγγι

 

Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος πραγματοποιείται στο Μεσολόγγι το «Πανηγύρι του Αϊ-Συμιού». Μια παραδοσιακή γιορτή που στο πέρασμα του χρόνου διατηρεί αναλλοίωτα τα στοιχεία που την συνθέτουν.
Πρόκειται, για ένα αυθεντικό πανηγύρι με ιστορικό και θρησκευτικό χαρακτήρα, που διοργανώνεται στο Μεσολόγγι από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της Ιερής Πόλης, σύμφωνα με τεκμηριωμένες ιστορικές μαρτυρίες και το οποίο θεωρείται και είναι το μόνο αστικό πανηγύρι σε όλη την Ελλάδα.
Οι Μεσολογγίτες που συμμετέχουν στο πανηγύρι χωρίζονται στους «αρματωμένους» και στους «καβαλαραίους». οι οποίοι ομαδικά ξεκινούν από το Μεσολόγγι και επισκέπτονται τον Αη Συμιό, προσκυνούν και γλεντούν όλη τη νύχτα για να επιστρέψουν την επόμενη ημέρα έφιπποι στην πόλη του Μεσολογγίου, παρελαύνοντας και γλεντώντας.
Ένα στοιχείο του πανηγυριού αυτού, που διατηρείται έως σήμερα, είναι ο ήχος του ζουρνά και του νταουλιού, το οποίο μέσω της συμμετοχής των τσιγγάνων παρέμεινε ανόθευτο για να εκφράζει τον ηρωισμό και τη λεβεντιά των Μεσολογγιτών.
Πρόκειται για μία τελετή που εξυμνεί τη λεβεντιά και τον πόθο των Μεσολογγιτών για λευτεριά.
Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Χριστοδουλόπουλου:

πηγή