Λοιπόν όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε.... Στην Ελλάδα της απόλυτης αναλγησίας των κρατούντων, στην καθημαγμένη χώρα των καθημερινών αυτοκτονιών, της πείνας, της ανεργίας, της απόγνωσης, της εθνικής ξεφτίλας, της υποτέλειας και όλων αυτών που προσπαθούν να γίνουν θηλιά στο λαιμό μας αντιμετωπίζουμε και το μείζον (!) πρόβλημα του... συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομοφυλοφίλων! Τόσο ... μείζον δε, που οι βουλευτίνες της ΔΗΜΑΡ Μαρία Γιαννακάκη και Μαρία Ρεπούση, κατέθεσαν σχετική ερώτηση στη Βουλή. Στην ερώτηση αναφέρεται ότι με τον Ν. 3719/2008 δόθηκε δυνατότητα σύναψης συμφώνου συμβίωσης αποκλειστικά σε άτομα διαφορετικού φύλου και ότι η διάταξη αυτή δημιουργεί συνθήκες διάκρισης κατά των ατόμων του ιδίου φύλου που επιθυμούν να συνάψουν το συγκεκριμένο σύμφωνο. Ο υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση μελετά το θέμα και θα ανακοινώσει τις αποφάσεις της, ύστερα από διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου, σχετικά με το ερώτημα της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης. Ομορφιές! Η "προοδευτικότητα" σε πλήρη ανάπτυξη.... Οι κυρίες του δεκαχίλιαρου (και βάλε) τον μήνα (αντί κεντήματος) ασχολούνται με την "προσβολή" που δέχεται ο κάθε Κούλης που αγαπά τον κάθε Μήτσο και παραμένουν απαθείς για το δράμα των οικογενειών που δεν έχουν ψωμί, παιδεία, ελευθερία! Και ο υπουργός μιας δωσίλογης κυβέρνησης θέτει σε δημόσιο διάλογο τον καημό κάθε ερμαφρόδιτης ύπαρξης, αντί να θέσει σε διάλογο την αναζήτηση λύσης για μην αυτοκτονούν οι πτωχευμένοι Έλληνες. Φυσικά δεν συζητούμε για το τί λέει ο Χριστός για τις σχέσεις των δύο φύλων, για το ότι ο Θεός δεν έπλασε τρίτο φύλο αλλά μόνον άνδρα και γυναίκα, για το τί αναφέρεται στο ευαγγέλιο για τους αρσενοκοίτες κ.τ.λ.
Όλα αυτά είναι απλώς "αναχρονιστικά" και καθένας διατηρεί το δικαίωμα να υποβιβάζει τον έρωτα σε επίπεδο ενστίκτων....ελεύθερα και -κυρίως- "δημοκρατικά"! Το τελευταίο έχει μια δόση αλήθειας. Πραγματικά ο άνθρωπος έχει δικαίωμα να γίνει ακόμη και.... όσο ζώο θέλει καθώς η ελεύθερη βούληση είναι προνόμιο της χριστιανικής θρησκείας (φυσικά αντιμετωπίζοντας καθένας τις κατά Θεόν συνέπειες των πράξεών του). Όμως το να έχει η παραβατικότητα το επίσημο ενδιαφέρον των βουλευτών και την επίσημη σφραγίδα του κράτους, είναι τελείως άλλο πράγμα! Ας κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει στην κρεβατοκάμαρά του. Αυτό είναι δικαίωμα. Το να δημοσιοποιείται όμως η πτώση του και να ζητείται και η νομιμοποίησή της (για να μην πω η επικράτησή της), ακροβατεί ανάμεσα στο γελοίο και το τραγικό. Σε λίγο καιρό λοιπόν, στο διάστημα ανάμεσα σε μια αυτοκτονία και έναν θάνατο από πείνα θα διαβουλευόμαστε δημοσίως για τον Αντώνη που δεν αγάπησε την Κούλα...... Αχ Κούλα, ξεπεράστηκες. Σε έφαγε ο Μήτσος!
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;