Κάνοντας μια βόλτα αυτές τις ημέρες στα
χωριά του δήμου μας, αλλά και της επαρχίας Ξηρομέρου γενικότερα, διαπιστώνει κανείς
την πληθώρα των πολιτιστικών εκδηλώσεων, που οργανώνονται από τοπικούς συλλόγους
και φορείς. Αθλητικές εκδηλώσεις, παιχνίδια, εικαστικές εκθέσεις, χορευτικά,
μουσικές, ακόμα και φαγητά (σε κάποιες περιπτώσεις, δυστυχώς αρτύσιμα σε περίοδο
νηστείας) και άλλες δράσεις, οι οποίες ζωντανεύουν την έννοια της συλλογικότητας
και της προσφοράς, συγκεντρώνουν τον κόσμο σε πλατείες και νοσταλγικά θυμίζουν
την πολύπαθη ελληνική επαρχία, όταν έσφυζε από ζωή πριν την έκρηξη του φαινομένου
της αστυφιλίας. Αλλά και για όσους δεν είχαν την δυνατότητα να επισκεφθούν τις εκδηλώσεις
αυτές, αρκεί μια ματιά στα τοπικά blogs για να καταλάβουν τι διαδραματίζεται
στην περιοχή μας αυτές τις αυγουστιάτικες ημέρες.
Ασφαλώς
και δεν περιμένουμε τις πολιτιστικές εκδηλώσεις για να νιώσουμε Δεκαπενταύγουστο!
Ο μήνας Αύγουστος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος στην συνείδηση κάθε Ορθόδοξου
Χριστιανού, με την Παναγία μας. Σε αυτή την Κυρία Θεοτόκο αφιερώνουμε τον πιο όμορφο
μήνα του χρόνου, γιατί αυτή είναι η αιτία όλων των χαρών μας κατά τον Άγιο Μάξιμο
τον Ομολογητή. Όμως, συνηθίζεται την περίοδο
αυτή να λαμβάνουν χώρα και διάφορα πολιτιστικά δρώμενα.
Η Κατούνα
μας, δυστυχώς, είναι φέτος ουραγός στην πολιτιστική κίνηση και πραγματικά είναι
απορίας άξιο! Που είναι όλοι εκείνοι οι σύλλογοι και οι φορείς, οι οποίοι παλαιότερα
και μέχρι πριν λίγους μήνες οργάνωναν «φαντασμαγορικές» φιέστες, με λάβαρα
φωτογραφίες δημοσίων προσώπων, χάριν αστεϊσμού; Που είναι αυτοί που φωτογραφίζονταν
δίπλα σε θράκες με σουβλάκια και που έκοβαν με μεγάλα μαχαίρια τα ψωμιά; Οι κάμερες,
οι μπάντες, τα στρας, οι φωνές, οι χαρές, ο οχετός φωτοκιτσαριάς και ο αυτειδωλισμός;
Όλα έσβησαν λες και πάτησες το OFF.
Αντιλαμβάνομαι την οικονομική δυσπραγία
ελλείψει πόρων στα ταμεία των συλλόγων και των σωματείων, αλλά όποιος πραγματικά
θέλει να προσφέρει βρίσκει τρόπο. Επιστρατεύεται ακόμα και την ιδιωτική
πρωτοβουλία, η οποία ιστορικά στον ελλαδικό χώρο έχει συνεισφέρει τα μέγιστα! Εξάλλου,
δεν κοστίζει να βάλεις μικρά παιδιά στην πλατεία να παρουσιάσουν μερικούς χορούς
ή γυναίκες να στήσουν ένα τραπέζι με ντόπια εδέσματα. Είναι πιο εποικοδομητικό για
την προσωπικότητά τους, από το να μεταμφιέζονται σε προκλητικές νοσοκόμες και
αρκούδια!
Φωτεινή
εξαίρεση αποτελεί ο Αθλητικός και Μορφωτικός Σύλλογος Μεδεών Kατούνας, του οποίου
τα παιδιά ταπεινά και ήσυχα, όπως πάντα, οργανώνουν μια μουσική βραδιά στην
πλατεία της Κατούνας. Και είναι αξιέπαινη η προσπάθειά των διοργανωτών, διότι
χωρίς πόρους προσπαθούν να βοηθήσουν την ομάδα τους και το χωριό τους, συλλογικά
και όχι για αυτοπροβολή.
Και του χρόνου!
katouna koupepe
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;