Ἀριστείδης Γ. Θεοδωρόπουλος
Ἐκπαιδευτικὸς
. Ἀνάμεσα στὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου ποὺ ἀφιέρωσαν ὅλη τὴν ἐπίγεια ζωή τους στὸν Κύριο ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ποὺ λάμπουν ὡς φαεινοὶ ἀστέρες μέσα στὸ πνευματικὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καὶ ἡ τιμώμενη στὶς 29 Ὀκτωβρίου ἔνδοξος καὶ καλλιπάρθενος Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία, ἡ ὁποία ἀναδείχθηκε τὸ «Μαρτύρων τὸ ἥδυσμα», τῶν «ἀσκουμένων ἡ καλλονὴ» καὶ τῶν «παρθένων τὸ ἀγλάϊσμα καὶ τὸ σεμνολόγημα», ὅπως χαρακτηριστικὰ ὑμνεῖται καὶ γεραίρεται μέσα ἀπὸ τὸ ἀπολυτίκιό της.
. Ἡ πολύαθλος καὶ πανεύφημος ὁσιοπαρθενομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία γεννήθηκε καὶ ἔζησε στὴ Ρώμη τὸν 3ο μ.Χ. αἰώνα. Ἀφοῦ ἀπαρνήθηκε τὶς ἐγκόσμιες ἀπολαύσεις καὶ τὰ πρόσκαιρα καὶ φθαρτὰ ἀγαθὰ τῆς παρούσης ζωῆς, σὲ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν ἐκάρη μοναχὴ ἀπὸ μία ἐνάρετη καὶ μορφωμένη γερόντισσα, ὀνόματι Σοφία, ἡ ὁποία τὴ δίδαξε καὶ τὴν ἐνουθέτησε μὲ ἰδιαίτερη ἐπιμέλεια καὶ ἀγάπη στοὺς κανόνες τῆς μοναχικῆς πολιτείας. Ἡ Ἀναστασία, ἡ ἐνάρετη αὐτὴ νύμφη τοῦ Χριστοῦ, ἀγωνίσθηκε τὸν καλὸν ἀγώνα τῆς πίστεως καὶ διαρκῶς προόδευε πνευματικὰ ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τῆς γερόντισσας Σοφίας, ἡ ὁποία δόξαζε τὸν Κύριο βλέποντας τὴν πνευματική της κόρη νὰ διάγει τὸν βίο μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία, ἀλλὰ καὶ νὰ προκόβει στὸ στάδιο τῶν ἀρετῶν. Ὅμως ὁ διάβολος φθόνησε τὸν διαρκῆ ἀσκητικό της ἀγώνα καὶ προσπάθησε νὰ τὴν ἀποπροσανατολίσει καὶ νὰ τὴν ἀποκόψει ἀπὸ τὸν ἔνθεο ἔρωτα καὶ τὴ μοναχικὴ πολιτεία. Παρόλο ὅμως ποὺ ἀντιμετώπισε σαρκικὲς δοκιμασίες καὶ ποικίλους πειρασμούς, ἔμεινε σταθερὴ καὶ ἀκλόνητη στοὺς πνευματικούς της ἀγῶνες καὶ ἐπιδόθηκε μὲ ἀκόμη πιὸ ἔνθερμο ζῆλο στὴν προσευχὴ καὶ τὴ νηστεία. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑμνήθηκε ὡς «ἡδύπνοο ἄνθος» καὶ «κειμήλιο παρθενίας».
. Ὅμως ὁ διάβολος δὲν σταμάτησε νὰ τὴν πολεμᾶ. Ἔτσι βρῆκε ἕναν ἄλλο τρόπο γιὰ νὰ τὴν ἀναγκάσει νὰ ἐγκαταλείψει τὸν Οὐράνιο Νυμφίο. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη αὐτοκράτορας τῆς Ρώμης ἦταν ὁ ἀσεβὴς Διοκλητιανός, ὁ ὁποῖος ὑπέβαλε τοὺς χριστιανοὺς σὲ σκληρὰ καὶ ἀπάνθρωπα βασανιστήρια. Ἔτσι οἱ εἰδωλολάτρες ὑπηρέτες ἔσπευσαν καὶ ἀνήγγειλαν στὸν ἡγεμόνα Πρόβο, ὅτι ἡ Ἀναστασία δὲν προσκυνᾶ τοὺς πατρώους εἰδωλολατρικοὺς θεούς, ἀλλὰ κηρύττει τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὡς ἀληθινὸ Θεὸ καὶ Δημιουργό του σύμπαντος. Τότε ὁ Πρόβος ἐξαγριώθηκε καὶ ἀμέσως ἔδωσε τὴ διαταγὴ νὰ τὴ συλλάβουν καὶ νὰ τὴν ὁδηγήσουν ἐνώπιόν του. Οἱ εἰδωλολάτρες ὑπηρέτες ἔσπασαν τότε τὴν πύλη τῆς μονῆς, ὅπου ἀσκεῖτο στὴ μοναχικὴ πολιτεία ἡ Ἀναστασία καὶ ἀφοῦ εἰσῆλθαν μέσα, ἄρχισαν νὰ τὴν ἀναζητοῦν. Μόλις ἡ γερόντισσα Σοφία ἀντίκρισε τὴ βάναυση συμπεριφορὰ τῶν ὑπηρετῶν τοῦ ἡγεμόνα, τοὺς παρακάλεσε νὰ περιμένουν λίγη ὥρα. Ἀμέσως πῆρε τὴν Ἀναστασία καὶ τὴν ὁδήγησε μπροστὰ στὸ Ἅγιο Θυσιαστήριο. Ἐκεῖ τὴν ἐμψύχωσε καὶ τὴν καθοδήγησε πνευματικὰ γιὰ τελευταία φορά, γνωρίζοντας ὅτι ἔφτασε ἡ ὥρα νὰ βαδίσει τὴ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸ τοῦ ἐνδόξου μαρτυρίου. Μάλιστα τῆς εἶπε ὅτι ἔφτασε ἡ κατάλληλη στιγμὴ γιὰ νὰ τὴν προσφέρει στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ὡς ἄφθαρτη νύμφη Του, ἀφοῦ οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι θὰ τὴν ὁδηγήσουν στὸν Οὐράνιο Νυμφίο, ὅπου θὰ συναγάλλεται καὶ θὰ συνευφραίνεται μαζί Του μέσα στὴν αἰώνια καὶ ἀνεκλάλητη χαρὰ τοῦ πνευματικοῦ στερεώματος τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ τελευταῖες πνευματικὲς νουθεσίες τῆς γερόντισσας Σοφίας ὑπῆρξαν ἰδιαίτερα πολύτιμες. Μεταξὺ τῶν ἄλλων τῆς τόνισε ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος σταυρώθηκε γιὰ τὴ δική μας σωτηρία καὶ ὅτι ὁ θάνατος γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ εἶναι χαρά, εὐφροσύνη καὶ φῶς,ἀλλὰ καὶ μετάβαση ἀπὸ τὰ φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα στὰ αἰώνια καὶ χαρμόσυνα. Κατὰ τὸν ἴδιο ἀκριβῶς τρόπο καὶ ἡ Ἀναστασία, ἡ ἐνάρετη αὐτὴ νύμφη τοῦ Χριστοῦ, καλεῖται νὰ ὑπομείνει μὲ ἀνδρεία τὰ φρικτὰ βασανιστήρια γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος θὰ εἶναι ὁ συνοδοιπόρος καὶ συμπαραστάτης της καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τοῦ μαρτυρίου της, γιὰ νὰ λάμψει στὸ τέλος μέσα στὴ δόξα τοῦ Κυρίου καὶ νὰ λάβει τὸν ἀμάραντο στέφανο τῆς αἰωνίου ζωῆς, τῆς ἀρρήτου ἡδονῆς καὶ τῆς ἀφράστου ἀγαλλιάσεως.
. Ἀφοῦ ἄκουσε μὲ προσοχὴ ἡ Ἀναστασία τὶς τελευταῖες πνευματικὲς ὑποδείξεις τῆς Σοφίας, τὴν παρακάλεσε νὰ προσευχηθεῖ στὸν Θεὸ γιὰ νὰ τὴν ἐνισχύσει στὸν ἀγώνα της γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νὰ μὴν δειλιάσει μπροστὰ στὶς ἀπειλὲς καὶ τὰ βασανιστήρια τῶν τυράννων.Μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο θὰ διαφύλαττε μὲ ἀκρίβεια καὶ προσήλωση ὅλες τὶς νουθεσίες τῆς πνευματικῆς της μητέρας. Ὅταν ὅμως ὁλοκλήρωσε τὴ συνομιλία της μὲ τὴ Σοφία, οἱ στρατιῶτες ἅρπαξαν τὴν Ἀναστασία καὶ τὴν ὁδήγησαν ἁλυσοδεμένη στὸ δικαστήριο. Μόλις τὴν ἀντίκρισε ὁ ἡγεμόνας Πρόβος, ζήτησε νὰ μάθει τὸ ὄνομά της. Τότε ἐκείνη ἀπάντησε ὅτι λέγεται Ἀναστασία, γιατί τὴν ἀνέστησε ὁ Κύριος γιὰ νὰ ντροπιάσει τὸν ἡγεμόνα καὶ τοὺς θεοὺς ποὺ πιστεύει. Ἡ ἀπάντησή της ἐξόργισε τὸν Πρόβο, ὁ ὁποῖος ὅμως προσπάθησε νὰ τὴ συνετίσει καὶ νὰ τὴν κολακεύσει. Μάλιστα τὴν παρότρυνε νὰ θυσιάσει στοὺς προγονικοὺς θεούς, προκειμένου νὰ τὴν παντρέψει μ’ ἕναν πλούσιο ἄρχοντα καὶ νὰ τὴν πλουτίσει μὲ χρυσὸ καὶ ἀσήμι, πολυτελῆ ἐνδύματα καὶ πολλοὺς ὑπηρέτες. Τὴν ἀπείλησε ὅμως ὅτι ἐὰν δὲν ἀκολουθήσει τὶς συμβουλές του, οἱ ὁποῖες θὰ τῆς παρέχουν μία πλούσια καὶ ἄνετη ζωή, θὰ δοκιμάσει τὴ βαναυσότητά του. Τότε ἡ Ἀναστασία θυμήθηκε τὶς πνευματικὲς παραινέσεις τῆς γερόντισσας Σοφίας καὶ μὲ παρρησία ἀπάντησε στὸν ἡγεμόνα ὅτι γιὰ ἐκείνη ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ζωὴ εἶναι ὁ Νυμφίος Χριστός. Μάλιστα γιὰ τὸ ὄνομα καὶ τὴν ἀγάπη Του εἶναι ἕτοιμη καὶ πρόθυμη καὶ νὰ θυσιαστεῖ ἀκόμη, ἀφοῦ ὁ θάνατος γιὰ χάρη Του εἶναι πολυτιμότερος καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ ζωή. Ἡ γενναιότητα, μὲ τὴν ὁποία ἀντιμετώπισε τὸν ἡγεμόνα, ἀποδεικνύεται καὶ ἀπὸ τὴ θαρραλέα της δήλωση ὅτι δὲν πρόκειται νὰ προσκυνήσει ποτὲ ξύλινους καὶ πέτρινους θεοὺς καὶ αὐτὸ ποὺ σκοπεύει ὁ ἡγεμόνας νὰ κάνει, ἂς τὸ πράξει γρήγορα.
. Ἡ σθεναρὴ ὁμολογία τῆς Ἀναστασίας ἐξαγρίωσε σὲ τέτοιο βαθμὸ τὸν ἡγεμόνα, ὥστε διέταξε ἀμέσως νὰ τὴ δείρουν ἀνελέητα στὸ πρόσωπο, κατόπιν δὲ νὰ τὴ γδύσουν ὁλοκληρωτικὰ καὶ νὰ τὴν ἐκθέσουν γυμνὴ μπροστὰ στὰ μάτια ὅλων, γεγονὸς ποὺ θὰ ὁδηγοῦσε στὸν πλήρη ἐξευτελισμό της. Μάλιστα ὁ ἡγεμόνας τὴν ἀπείλησε καὶ πάλι, καὶ τὴν προειδοποίησε ὅτι ἐὰν δὲν ὑπακούσει στὶς προσταγές του, τότε θὰ τεμαχίσει τὸ σῶμα της καὶ θὰ τὸ ρίξει στὰ ἄγρια θηρία ὡς τροφή. Στὸ ἄκουσμα αὐτῶν τῶν λόγων ἡ ἐνάρετη νύμφη τοῦ Χριστοῦ ἀπάντησε μὲ παρρησία ὅτι τὴ γύμνωση δὲν τὴ θεωρεῖ ντροπὴ καὶ προσβολὴ τῆς ὑπερηφάνειάς της, ἀλλὰ ἀπεναντίας περίλαμπρο καὶ εὐπρεπέστατο στολισμό, ἀφοῦ μ’ αὐτὸν τὸν τρόπο ἐγκαταλείπει τὸν παλαιὸ ἁμαρτωλὸ ἄνθρωπο καὶ ἐνδύεται τὸν νέο καὶ παναγνό. Τοῦ τόνισε ἐπίσης ὅτι εἶναι ἕτοιμη νὰ δεχθεῖ μὲ ἀγαλλίαση τὸν θάνατο καὶ ἐὰν ἀκόμη τῆς κατακερματίσει τὰ μέλη τοῦ σώματος καὶ τῆς ξεριζώσει τὰ δόντια, τὰ νύχια καὶ τὴ γλώσσα, θὰ ὠφεληθεῖ τὰ μέγιστα, ἀφοῦ τὸν ἑαυτό της καὶ ὅλο της τὸ σῶμα τὰ προσφέρει στὸν Κύριο, ὁ Ὁποῖος καὶ θὰ τὴ δοξάσει. Τότε ὁ ἡγεμόνας, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ παρευρισκόμενοι ἔμειναν ἄναυδοι ἀπὸ τὴ σθεναρὴ ὁμολογία τῆς ὁσιάθλου καὶ καλλιπαρθένου μάρτυρος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
. Ὅμως τὸ ἐξαιρετικὸ θάρρος ποὺ ἐπέδειξε ἡ Ἀναστασία ἐνώπιον τοῦ εἰδωλολάτρη ἡγεμόνα, τοῦ προκάλεσε τέτοιο θυμό, ὥστε ἀποφάσισε νὰ τὴν ὑποβάλει σὲ νέα βασανιστήρια. Ἔτσι ἔδωσε τὴ διαταγὴ νὰ καρφώσουν στὴ γῆ τέσσερις πασσάλους, πάνω στοὺς ὁποίους τέντωσαν τὴν πανάμωμο παρθένο τοῦ Χριστοῦ, τὴν ἔδεσαν μάλιστα καὶ μπρούμυτα. Κατόπιν τὸ πάναγνο σῶμα της ἄρχισε νὰ καίγεται, ἀφοῦ ἀπὸ κάτω ἄναψαν φωτιὰ μὲ λάδι, πίσσα καὶ θειάφι, ἐνῶ ἀπὸ πάνω τὴ χτυποῦσαν ἀνελέητα μὲ ξύλα στὴν πλάτη. Μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ φρικτὸ βασανιστήριο τὸ σῶμα τῆς καταξεσχίσθηκε, ἐνῶ τὸ αἷμα ἔτρεχε ἀκατάπαυστα. Ἡ νεανίδα τοῦ Χριστοῦ παρέμεινε ὅμως σταθερὴ καὶ ἀκλόνητη στὴν πίστη της καὶ δὲν δειλίασε οὔτε μία στιγμὴ μπροστὰ σ’ αὐτὰ τὰ ἀπάνθρωπα βασανιστήρια. Βλέποντας ὅμως ὁ ἡγεμόνας τὸ ἄκαμπτο ἀγωνιστικὸ φρόνημα καὶ τὴν ἀνδρεία ποὺ ἐπέδειξε ἡ ἀήττητος μάρτυς, πρόσταξε νὰ τὴ δέσουν σ’ ἕναν τροχό. Μόλις ἄρχισε νὰ γυρίζει ὁ τροχός, ἄρχισαν νὰ σπάζουν τὰ κόκκαλα, γεγονὸς ποὺ δημιούργησε ἕνα ἐλεεινὸ θέαμα. Σ’ αὐτὴ τὴν κρίσιμη καὶ ἐπώδυνη στιγμὴ τοῦ μαρτυρίου, ἡ πολύαθλος καὶ θαρραλέα μάρτυς ἐπικαλέσθηκε τὴ βοήθεια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὥστε νὰ μπορέσει νὰ τὴ στηρίξει στὴν πίστη καὶ στὸν ἀγώνα τῆς μαρτυρικῆς της ἀθλήσεως, ἀλλὰ καὶ νὰ τὴ λυτρώσει ἀπὸ τὰ χέρια τῶν τυράννων. Καὶ τότε ὁ Κύριος εἰσάκουσε τὴν προσευχὴ τῆς πάναγνης κόρης καὶ ἔγινε τὸ θαῦμα. Ἡ Ἀναστασία ἀπελευθερώθηκε ἀπὸ τὸν τροχὸ καὶ μέσα ἀπὸ τὸ φρικτὸ βασανιστήριο βγῆκε ὑγιὴς καὶ ἀρτιμελής, χωρὶς νὰ ἔχει στὸ σῶμα της κάποια πληγὴ ἢ κάποιο ἔγκαυμα.
. Ἀλλὰ ὁ εἰδωλολάτρης καὶ μανιακὸς ἡγεμόνας δὲν κατενόησε τὸ μεγαλεῖο τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ συνέχισε τὰ βασανιστήρια μὲ περισσότερη μανία. Γι’ αὐτὸ καὶ ἔδωσε τὴ διαταγὴ νὰ τὴν κρεμάσουν σὲ ξύλο καὶ νὰ τὴν καταξεσχίσουν μὲ σιδερένια νύχια. Ἀλλὰ καὶ πάλι ἡ πανένδοξος μάρτυς προσευχήθηκε στὸν Κύριο καὶ οἱ μανιακοὶ δήμιοί της σταμάτησαν νὰ τὴ βασανίζουν ἀνελέητα. Τὸ παράδοξο αὐτὸ γεγονὸς προκάλεσε τὴν ἀπορία, ἀλλὰ καὶ τὴν ὀργὴ τοῦ παρανοϊκοῦ ἡγεμόνα, ὁ ὁποῖος ἀποφάσισε νὰ συνεχίσει ἀμετανόητος τὰ φρικτὰ βασανιστήρια. Ἔτσι διέταξε νὰ τῆς κόψουν τοὺς μαστούς. Ὅμως καὶ αὐτὸ τὸ ἐπώδυνο καὶ φοβερὸ βασανιστήριο τὸ ὑπέμεινε ἀγόγγυστα μὲ τὸ νοῦ καὶ τὴν ψυχή της στραμμένα στὸν Οὐράνιο Νυμφίο. Βλέποντας ὁ αἱμοχαρὴς τύραννος τὴν ὑπερβολικὴ καρτερία καὶ τὸ ἀξιοθαύμαστο σθένος της, ἀποφάσισε νὰ τῆς ξεριζώσει τὰ δόντια καὶ τὰ νύχια. Ἀλλὰ καὶ πάλι ἡ πανακήρατος νύμφη τοῦ Χριστοῦ εὐχαριστοῦσε μὲ ὅλη της τὴν ψυχὴ τὸν Κύριο, ἀφοῦ ἀξιώθηκε νὰ μαρτυρήσει γιὰ τὸ παντιμο ὄνομά Του, ἐνῶ ταυτόχρονα καταφερόταν ἐναντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν θεῶν, οἱ ὁποῖοι ὁδηγοῦν στὴν πλάνη καὶ τὴν ἀπώλεια ψυχῆς.
. Ὅταν ὅμως ὁ εἰδωλολάτρης ἡγεμόνας ἄκουσε τὶς κατηγορίες στοὺς προγονικοὺς θεούς, ἐξοργίστηκε τόσο πολύ, ὥστε διέταξε νὰ τῆς ξεριζώσουν τὴ γλώσσα ἀπὸ τὸν φάρυγγα. Μόλις ἡ καλλιπάρθενος μάρτυς ἄκουσε αὐτὴ τὴ διαταγή, ζήτησε νὰ τὴν ἀφήσουν νὰ προσευχηθεῖ στὸν Κύριο, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ ἀντέξει τὸ φρικτὸ μαρτύριο μέχρι τέλους καὶ ἔτσι νὰ ἀξιωθεῖ τοῦ στεφάνου τῆς αἰωνίου δόξας. Παρακάλεσε ἐπίσης τὸν «Πατέρα τῶν οἰκτιρμῶν καὶ Θεὸν πάσης παρακλήσεως» ὅσοι ἀσθενεῖς ἐπικαλοῦνται τὸ ὄνομά της γιὰ τὴν ἴασή τους, νὰ τοὺς θεραπεύει ὡς πανάριστος ἰατρὸς κάθε ἀσθένειας. Ἐνδεικτικὸ εἶναι μάλιστα τὸ γεγονὸς ὅτι ἀκούσθηκε θεϊκὴ φωνὴ ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ποὺ ἐπιβεβαίωνε τὴν πραγματοποίηση τοῦ θελήματός της. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν οὐράνια μαρτυρία ζήτησε νὰ ἐκτελεσθεῖ τὸ πρόσταγμα τῆς ἐκρίζωσης τῆς γλώσσας της. Ἀμέσως γέμισε αἵματα καὶ ἐξαντλημένη ἀπὸ τὰ ἀλλεπάλληλα βασανιστήρια, ζήτησε λίγο νερό. Σ’ αὐτὴ τὴν κρίσιμη στιγμὴ βρέθηκε ἕνας εὐσεβὴς χριστιανός, ὀνόματι Κύριλλος, ὁ ὁποῖος καὶ τῆς ἔδωσε νερό. Μόλις ὅμως πληροφορήθηκε ὁ ἡγεμόνας αὐτὸ τὸ γεγονός, διέταξε νὰ ἀποκεφαλισθοῦν τόσο ὁ χριστιανὸς Κύριλλος ὅσο καὶ ἡ πολύαθλος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστασία. Τὸ σῶμα της ἔμεινε ἄθικτο στὸν τόπο τῆς μαρτυρικῆς ἀθλήσεως, χωρὶς νὰ τὸ ἀγγίξει ἄνθρωπος, ζῶο ἢ πτηνό, κατόπιν θείας βουλῆς. Ἀλλὰ ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ φρόντισε νὰ παρουσιασθεῖ Ἄγγελος Κυρίου στὴ Σοφία, τὴν πνευματικὴ μητέρα τῆς Ἁγίας, στὴν ὁποία ἀνακοίνωσε τὸ ἔνδοξο μαρτυρικὸ τέλος τῆς πνευματικῆς της κόρης. Ἐπιπλέον τὴν καθοδήγησε καὶ στὸν τόπο, ὅπου κείτονταν τὸ πάναγνο σῶμα της. Ὅταν ἔφτασε ἐκεῖ, ἀγκαλίασε καὶ φίλησε τὸ σῶμα τῆς ὀσιάθλου μάρτυρος τοῦ Χριστοῦ, εὐχαριστώντας τὴν ποὺ ἀκολούθησε καὶ διαφύλαξε ὅλες τὶς πνευματικές της παραινέσεις, τὴν παρακάλεσε δὲ νὰ μεσιτεύσει στὸν Κύριο, ὥστε νὰ ἀξιωθεῖ καὶ ἐκείνη νὰ εἰσέλθει στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Καὶ ἐνῶ σκεπτόταν τί θὰ κάνει μὲ τὸ σῶμα τῆς Ἁγίας, ἐμφανίσθηκαν δύο ἀξιοσέβαστοι ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι πῆραν τὸ ἱερὸ λείψανο καὶ τὸ μετέφεραν μὲ τὴ Σοφία στὴ Ρώμη, ὅπου καὶ τὸ ἐνταφίασαν μὲ τὶς πρέπουσες ἐκκλησιαστικὲς τιμές.
. Δύο ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα τεμάχια τοῦ ἱεροῦ καὶ χαριτοβρύτου λειψάνου τῆς Ἁγίας ἐνδόξου ὁσιοπαρθενομάρτυρος Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας φυλάσσονται στὴν Ἱερὰ Μονὴ Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπου ἡ πολύαθλος καὶ θαυματουργὸς Ἁγία τιμᾶται μὲ ὁμώνυμο παρεκκλήσιο καὶ γεραίρεται ὡς προστάτιδα καὶ ἰατρὸς τῆς Μονῆς. Ἐνδεικτικὸ εἶναι μάλιστα τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀδιάλειπτος εὐεργετικὴ παρουσία τῆς Ἁγίας στὴν Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὁδήγησε στὸ νὰ ἑορτάζεται πανηγυρικὰ ἡ μνήμη της στὰ μετόχια τῆς Μονῆς στὸ Βαθὺ Αὐλίδος καὶ στὸ Λιβάδι Κολινδροῦ Πιερίας, ὅπου ὑπάρχουν ναοὶ ἀφιερωμένοι στὴ μνήμη της.
. Παρεκκλήσια ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ἁγίας ὑπάρχουν ἐπίσης στὶς Ἱερὲς Μονὲς Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλαμίου Ἀργολίδος, Κοιμήσεως Θεοτόκου Πανοράματος Θεσσαλονίκης, Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Ἁγίου Γεωργίου Νηλείας Πηλίου καὶ Ἁγίου Γεωργίου Μύλων Φθιώτιδος, καθὼς καὶ στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Γεωργίου Ν. Εὐκαρπίας Θεσσαλονίκης. Ἀξιομνημόνευτος εἶναι καὶ ὁ χρονολογούμενος ἀπὸ τὸν 12ο αἰώνα Ἱερὸς Κοιμητηριακὸς Ναὸς τῆς Ἁγίας στὸ χωριὸ Γεννάδι τῆς νότιας Ρόδου, ὁ ὁποῖος κοσμεῖται μὲ θαυμάσιες τοιχογραφίες ποὺ ἀπεικονίζουν τὸ ἔνδοξο μαρτύριό της. Ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία τιμᾶται ἐπίσης μὲ ὁμώνυμους ναοὺς στὸ Κοντοπούλι Λήμνου, στοὺς Τσουκαλάδες καὶ τὸ Καλαμίτσι Λευκάδος, στοὺς Λιαπάδες Κερκύρας, στὸ Κλιμάκι Ὕδρας καὶ στὴν περιοχὴ Ἅγιος Λάζαρος τῆς Μυκόνου. Πρόσφατα ἀνεγέρθηκε ναΰδριο πρὸς τιμήν της καὶ στὴν περιοχὴ τοῦ χωριοῦ Ἅγιος Βλάσιος τῆς ἐπαρχίας Λεβαδείας τοῦ νομοῦ Βοιωτίας. Τὸ νέο αὐτὸ ἐξωκκλήσιο ἀποτελεῖ ἰδιοκτησία τοῦ ἱερέως π. Θεοδώρου Γρηγοράκη, ἐφημερίου του Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Γηροκομείου Ἀθηνῶν, ὅπου φυλάσσεται τμῆμα τῆς δεξιᾶς χειρὸς τῆς Ἁγίας. Στὴν Κρήτη ἐπίσης καὶ σὲ ἀπόσταση πέντε χιλιομέτρων ἀπὸ τὴν πόλη τοῦ Ρεθύμνου, κοντὰ στὸν οἰκισμὸ Τσεσμέ, βρίσκεται ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας, ὅπου στὶς 20 Φεβρουαρίου 2010 τελέσθηκαν τὰ θυρανοίξια τοῦ ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ἁγίας καθολικοῦ τῆς Μονῆς.
. Ἀλλὰ ἡ πολυάθλος καὶ θαυματουργὸς Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία εἶναι ἡ προστάτιδα καὶ τῶν Ἀρσακείων Σχολείων, ἀφοῦ σ’ αὐτὴν τὴν καλλιπάρθενο μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀφιερωμένος ὁ περικαλλὴς Ἱερὸς Ναὸς τῶν Ἀρσακείων Σχολείων στὸ Ψυχικό. Ὁ Ναὸς αὐτὸς ἀντικατέστησε τὸν ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ἁγίας πρῶτο Ναὸ τοῦ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Πανεπιστημίου Ἀρσακείου Μεγάρου στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος ἀφιερώθηκε στὴν Ἁγία ἀπὸ τὸν μεγάλο Εὐεργέτη Ἀπόστολο Ἀρσάκη εἰς μνήμην τῆς συζύγου του, Ἀναστασίας. Ὁ εὑρισκόμενος στὸν αὔλειο χῶρο τῶν Ἀρσακείων Σχολείων Ψυχικοῦ Ἱερὸς Ναὸς τῆς Ἁγίας ἀνεγέρθηκε τὸ 1935 ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ προέδρου τῆς Φιλεκπαιδευτικῆς Ἑταιρείας Ἰωάννου Κουντουριώτη σὲ σχέδια τοῦ ἀρχιτέκτονα Α. Κριεζῆ καὶ ἱστορήθηκε ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Ψυχάκη κατὰ τὰ ἔτη 1965-1968.
. Πολυάριθμα εἶναι τὰ θαύματα ποὺ ἔχει ἐπιτελέσει καὶ ἐξακολουθεῖ καὶ μέχρι σήμερα νὰ ἐπιτελεῖ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία, ἀφοῦ πολλοὶ ἀσθενεῖς θεραπεύτηκαν χάρη στὴ θαυματουργὸ μεσιτεία της. Ἄλλωστε οἱ θαυματουργικές της ἰάσεις, οἱ πάμπολλες ἀρετὲς καὶ τὸ φρικτὸ μαρτύριό της ὑμνοῦνται καὶ γεραίρονται μέσα ἀπὸ τὴν Ἀκολουθία, τὸν Παρακλητικὸ Κανόνα, τοὺς Χαιρετισμοὺς καὶ τὰ Ἐγκώμια ποὺ ἔχουν συνταχθεῖ πρὸς τιμήν της.
. Εἴθε ἡ παρηγορηθεῖσα καὶ ἐνδυναμωθεῖσα ὑπὸ τοῦ «Πατρὸς τῶν οἰκτιρμῶν καὶ Θεοῦ πάσης παρακλήσεως» ἔνδοξος ὁσιοπαρθενομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία νὰ πρεσβεύει ἀδιάλειπτα στὸν Κύριο καὶ γιὰ τὴ δική μας σωτηρία, νὰ καταστεῖ δὲ γιὰ ὅλους μας σύμβολο στὴν πίστη, πρότυπο στὴν ὑπομονή, παραμυθία στὶς θλίψεις, βάλσαμο στοὺς πόνους καὶ ὁδοδείκτης στὴν πνευματικὴ πορεία στοὺς δύσκολους καὶ χαλεποὺς καιρούς μας.
. Ἀλλὰ ἡ πολυάθλος καὶ θαυματουργὸς Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία εἶναι ἡ προστάτιδα καὶ τῶν Ἀρσακείων Σχολείων, ἀφοῦ σ’ αὐτὴν τὴν καλλιπάρθενο μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀφιερωμένος ὁ περικαλλὴς Ἱερὸς Ναὸς τῶν Ἀρσακείων Σχολείων στὸ Ψυχικό. Ὁ Ναὸς αὐτὸς ἀντικατέστησε τὸν ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ἁγίας πρῶτο Ναὸ τοῦ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Πανεπιστημίου Ἀρσακείου Μεγάρου στὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν, ὁ ὁποῖος ἀφιερώθηκε στὴν Ἁγία ἀπὸ τὸν μεγάλο Εὐεργέτη Ἀπόστολο Ἀρσάκη εἰς μνήμην τῆς συζύγου του, Ἀναστασίας. Ὁ εὑρισκόμενος στὸν αὔλειο χῶρο τῶν Ἀρσακείων Σχολείων Ψυχικοῦ Ἱερὸς Ναὸς τῆς Ἁγίας ἀνεγέρθηκε τὸ 1935 ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ προέδρου τῆς Φιλεκπαιδευτικῆς Ἑταιρείας Ἰωάννου Κουντουριώτη σὲ σχέδια τοῦ ἀρχιτέκτονα Α. Κριεζῆ καὶ ἱστορήθηκε ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Ψυχάκη κατὰ τὰ ἔτη 1965-1968.
. Πολυάριθμα εἶναι τὰ θαύματα ποὺ ἔχει ἐπιτελέσει καὶ ἐξακολουθεῖ καὶ μέχρι σήμερα νὰ ἐπιτελεῖ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία, ἀφοῦ πολλοὶ ἀσθενεῖς θεραπεύτηκαν χάρη στὴ θαυματουργὸ μεσιτεία της. Ἄλλωστε οἱ θαυματουργικές της ἰάσεις, οἱ πάμπολλες ἀρετὲς καὶ τὸ φρικτὸ μαρτύριό της ὑμνοῦνται καὶ γεραίρονται μέσα ἀπὸ τὴν Ἀκολουθία, τὸν Παρακλητικὸ Κανόνα, τοὺς Χαιρετισμοὺς καὶ τὰ Ἐγκώμια ποὺ ἔχουν συνταχθεῖ πρὸς τιμήν της.
. Εἴθε ἡ παρηγορηθεῖσα καὶ ἐνδυναμωθεῖσα ὑπὸ τοῦ «Πατρὸς τῶν οἰκτιρμῶν καὶ Θεοῦ πάσης παρακλήσεως» ἔνδοξος ὁσιοπαρθενομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία νὰ πρεσβεύει ἀδιάλειπτα στὸν Κύριο καὶ γιὰ τὴ δική μας σωτηρία, νὰ καταστεῖ δὲ γιὰ ὅλους μας σύμβολο στὴν πίστη, πρότυπο στὴν ὑπομονή, παραμυθία στὶς θλίψεις, βάλσαμο στοὺς πόνους καὶ ὁδοδείκτης στὴν πνευματικὴ πορεία στοὺς δύσκολους καὶ χαλεποὺς καιρούς μας.
Βιβλιογραφία
- Ἁγία Ἀναστασία ἡ Ρωμαία, Βίος –Παράκλησις –Ἐγκώμια –Θαύματα, Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, Ἔκδοσις Ε´ 2010.
- Πανηγυρικὴ Ἀκολουθία τῆς Ἁγίας ὀσιοπαρθενομάρτυρος Ἀναστασίας τῆς Ρωμαίας, Ἔκδοσις Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, Ἔκδοσις Α´ 2008.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;