Κυριάκος Καλαϊτζίδης, από το σχήμα "Εν Χορδαίς".
Συχνά παινεύουμε τους
Ελληνες καλλιτέχνες που κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, από τον Γιώργο
Λάνθιμο που έφτασε μέχρι την υποψηφιότητα των Οσκαρ ώς τον Λεωνίδα
Καβάκο, ο οποίος θεωρείται πλέον ένας από τους σημαντικότερους βιολιστές
στον κόσμο. Υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι, υπάρχουν και καλλιτεχνικά
σύνολα που έχουν καταξιωθεί διεθνώς δίχως καλά καλά να το γνωρίζουμε.
Το συγκρότημα «Εν Χορδαίς» είναι ένα απ’ αυτά. Εχει ιστορία 21 χρόνων, αποτελείται από πέντε διαλεχτούς μουσικούς, έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη και ασχολείται με τη μελέτη της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, λόγιας και λαϊκής αλλά και τη μελέτη της μουσικής παράδοσης της Μεσογείου.
Εχει ταξιδέψει όσο λίγα ελληνικά σχήματα από την Ευρώπη ώς το Χονγκ Κονγκ, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, έχει διακριθεί πολλές φορές στο εξωτερικό, κι αυτό που κάνουν τα μέλη του με εμπνευστή τον Κυριάκο Καλαϊτζίδη είναι να ερευνούν, να συνθέτουν, να ενώνουν και να αναδεικνύουν διαχρονικές αξίες. Οπως λένε γι’ αυτούς, κάθε εμφάνισή τους «είναι ένας διάλογος με την ιστορία». Αλλωστε δεν μένουν στην επιφάνεια της μουσικής. Προχωρούν στην έρευνα, τη διδασκαλία, συνδέουν τη μουσική κληρονομιά της παράδοσης του Βυζαντίου και του Ελληνισμού με τους μεγάλους συνθέτες της Μεσογείου. Στις 27 του μηνός στο Μέγαρο Μουσικής δίνουν μια συναυλία με τίτλο «Μουσικοί σταθμοί στα ίχνη του Ελ Γκρέκο» με τη σύμπραξη της Μαρίας Φαραντούρη, του Ensemble Constantinople και της χορωδίας «Οι Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης». Μαζί ο Ιταλός τενόρος Μάρκο Μπίσλεϊ και η Καναδή σοπράνο Σουζί Λεμπλάν. Δυο πράγματα σου κάνουν εντύπωση σ’ αυτούς.
Ασχολούνται με την ουσία, δίχως να επιδιώκουν την προβολή τους. Επίσης μας δείχνουν πόσο η ελληνική μουσική παράδοση από το βυζαντινό μέλος ώς το δημοτικό τραγούδι αποτελεί ανεξάντλητη πηγή για την επιστημονική μελέτη και τη νέα λόγια μουσική δημιουργία.
Το γεγονός της αθόρυβης αλλά σταθερής επιτυχίας τους στο εξωτερικό είναι ένα από τα πολλά που δείχνουν ποιος πρέπει να είναι ο δρόμος της προβολής του πολιτισμού μας προς τα έξω. Είναι ο δρόμος της ταυτότητας κι όχι της μίμησης. Και ταυτότητα δεν υπάρχει μόνο στην πολιτιστική κληρονομιά αλλά και στον σύγχρονο πολιτισμό.
Το συγκρότημα «Εν Χορδαίς» είναι ένα απ’ αυτά. Εχει ιστορία 21 χρόνων, αποτελείται από πέντε διαλεχτούς μουσικούς, έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη και ασχολείται με τη μελέτη της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, λόγιας και λαϊκής αλλά και τη μελέτη της μουσικής παράδοσης της Μεσογείου.
Εχει ταξιδέψει όσο λίγα ελληνικά σχήματα από την Ευρώπη ώς το Χονγκ Κονγκ, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, έχει διακριθεί πολλές φορές στο εξωτερικό, κι αυτό που κάνουν τα μέλη του με εμπνευστή τον Κυριάκο Καλαϊτζίδη είναι να ερευνούν, να συνθέτουν, να ενώνουν και να αναδεικνύουν διαχρονικές αξίες. Οπως λένε γι’ αυτούς, κάθε εμφάνισή τους «είναι ένας διάλογος με την ιστορία». Αλλωστε δεν μένουν στην επιφάνεια της μουσικής. Προχωρούν στην έρευνα, τη διδασκαλία, συνδέουν τη μουσική κληρονομιά της παράδοσης του Βυζαντίου και του Ελληνισμού με τους μεγάλους συνθέτες της Μεσογείου. Στις 27 του μηνός στο Μέγαρο Μουσικής δίνουν μια συναυλία με τίτλο «Μουσικοί σταθμοί στα ίχνη του Ελ Γκρέκο» με τη σύμπραξη της Μαρίας Φαραντούρη, του Ensemble Constantinople και της χορωδίας «Οι Μαΐστορες της Ψαλτικής Τέχνης». Μαζί ο Ιταλός τενόρος Μάρκο Μπίσλεϊ και η Καναδή σοπράνο Σουζί Λεμπλάν. Δυο πράγματα σου κάνουν εντύπωση σ’ αυτούς.
Ασχολούνται με την ουσία, δίχως να επιδιώκουν την προβολή τους. Επίσης μας δείχνουν πόσο η ελληνική μουσική παράδοση από το βυζαντινό μέλος ώς το δημοτικό τραγούδι αποτελεί ανεξάντλητη πηγή για την επιστημονική μελέτη και τη νέα λόγια μουσική δημιουργία.
Το γεγονός της αθόρυβης αλλά σταθερής επιτυχίας τους στο εξωτερικό είναι ένα από τα πολλά που δείχνουν ποιος πρέπει να είναι ο δρόμος της προβολής του πολιτισμού μας προς τα έξω. Είναι ο δρόμος της ταυτότητας κι όχι της μίμησης. Και ταυτότητα δεν υπάρχει μόνο στην πολιτιστική κληρονομιά αλλά και στον σύγχρονο πολιτισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;