Εντάξει, το Ποτάμι είναι λιγουλάκι δεξιό στα οικονομικά, μανιακό με το επιχειρείν, υπέρ της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς, υπέρ των ανοικτών καταστημάτων τις Κυριακές, κατά του προστατευμένου κατώτατου μισθού, ίδιο κι απαράλλαχτο με την κ. Αντιγόνη Λυμπεράκη που κοσμεί τις τάξεις του. Ναι, είναι δεξιό...
Το Ποτάμι στα οικονομικά, στα δικαιώματα όμως είναι άκρως ριζοσπαστικό, το αποδεικνύει άλλωστε και η τηλεοπτική προϊστορία του ιδρυτή του, που από φυλακή έβγαινε, σε αναμορφωτήριο έμπαινε. Σταύρος Θεοδωράκης, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ του Mega.
Όταν ενέσκηψε η υπόθεση του Νίκου Ρωμανού, το Ποτάμι στήριξε ευθαρσώς το δικαίωμά του στη μόρφωση, έπραξε, δηλαδή, το αυτονόητο. «Μπράβο στον Σταύρο», είπαμε ακόμη κι εμείς οι αντίπαλοί του, αλλά πριν προλάβει να στεγνώσει το εύγευστο σάλιο μας, εισέβαλαν σαν πιπέρι στο στόμα τα βαριά λόγια των στελεχών του Ποταμιού: «Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η στην πράξη κατάργηση της φυλακής, τουλάχιστον για τους πιο μελετηρούς ληστές, βιαστές, μεγαλέμπορους ναρκωτικών, δολοφόνους ή και τα μέλη ρατσιστικών εγκληματικών συμμοριών. Όσοι είναι φοιτητές θα βγαίνουν όποτε το επιθυμούν» έγραψε ο Παύλος Ελευθεριάδης, υπεύθυνος Τομέα Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, για να ακολουθήσει ο Νίκος Ορφανός, υπεύθυνος για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό: «Πιστεύετε ότι η φοίτηση σε ελληνικό ΤΕΙ είναι δικαίωμα που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο; Σε ελληνικό ΤΕΙ; [σ.σ.: πάνε τα καημένα τα ΤΕΙ, τα θέρισε ο Ορφανός με δέκα εφτά λέξεις). Ωραία, ας σκεφτούμε την εικόνα: Φρουρούμενος και συνοδευόμενος μπαίνει στο αμφιθέατρο. Αναρχομπάχαλοι και λοιποί τον επευφημούν. Πιστεύετε ότι θα γίνει έστω κάποιου είδους μάθημα με την παρουσία του; Και άιντε, από πίσω, να ακολουθούν καμιά δεκαριά ακόμη κρατούμενοι και γίνεται το Κορυδαλλός - ΤΕΙ Κολιάτσου - Παγκράτι. Θα σωφρονιστούν με το πτυχίο οι φυλακισμένοι; Εάν το πιστεύουμε ακράδαντα, προτείνω να ανοίξει πανεπιστήμιο μέσα στις φυλακές. Με κάθε έδρα: Φιλοσοφική, Θεολογία, Μαθηματικό, Χημικό, Νομική, Ιατρική και σύντομα και Πολυτεχνικό».
Διαβάζω τα στελέχη του Σταύρου και είναι σαν να ακούω τον Γεωργιάδη και τον Πλεύρη. Προς Θεού, ούτε ακροδεξιοί ούτε φασίστες είναι οι άνθρωποι. Απλώς έχουν καταπιεί αμάσητη την υπερδεξιά προπαγάνδα περί τελευταίας σοβιετικής δημοκρατίας, περί των πανεπιστημίων που διαλύονται από τους μπάχαλους, περί των υψίστων αγαθών του νόμου και της τάξεως, περί των μεταναστών που μολύνουν τις γειτονιές, περί των καθυστερημένων της Μεταπολίτευσης, που πρέπει να φύγουν για να έρθουν οι μοντέρνοι.
Αυτό είναι το μέγα πρόβλημα του Σταύρου. Νομίζει ότι είναι μοντέρνος, ενώ είναι παλαιότατος, έρχεται από τα τέλη της δεκαετίας του ογδόντα, από το νεοφιλελεύθερο λάιφ σταιλ του «Κλικ», από τους αυτάρεσκους ακκισμούς των νεογιάπηδων του "Da Capo". Νομίζει ότι καθοδηγεί τα πλήθη, ενώ καθοδηγείται από αυτά, είναι υποχείριο των νεοφιλελέδων φονταμενταλιστών που του δίνουν γραμμή μέσω facebook, έχει λαό ο Σταύρος και τον χαϊδεύει στοργικά στα αυτιά, μπας και τον μετατρέψει σε ψηφοφόρο.
Νομίζω ότι αυτό στην επιστημονική διάλεκτο ονομάζεται λαϊκισμός ντεκλαρέ.
Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;