Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Μυσταγωγία στο άγιο Δωδεκαήμερο



Παταπίου μοναχο Καυσοκαλυβίτου
γιον ρος: Μυσταγωγία στό γιο Δωδεκαήμερο
Στό γιον ρος, θεία λατρεία, πού πιτελεται στίς κοινόβιες μονές, τίς σκτες, τά κελλιά καί τά συχαστήρια εναι διάλειπτη, δ καί αἰῶνες. Κατά τούς μυσταγωγικούς σπερινούς, τά κατανυκτικά πόδειπνα, διαίτερα δέ κατά τή Θεία Λειτουργία λλά καί κατά τή διάρκεια τς τομικς προσευχς τν μοναχν, ο φορμές εναι πολλές γιά νά συνδεθε καθημερινή ζωή τους μέ τό μυστήριο τς Θείας νανθρωπήσεως, διαίτερα ταν ψάλλονται μνογραφήματα καί κπέμπονται πλήρους θεολογίας ερατικές Εχές, πού χουν ς κέντρο τή Γέννηση το Χριστο καί τήν σωτηρία το κόσμου.
Καί πως γράφει είμνηστος Γέροντας Θεόκλητος Διονυσιάτης, «ο μοναχοί, σέ να ποικίλο μέτρο δεκτικότητος, κατά ναλογία μέ τίς προσωπικές τους προϋποθέσεις καί τήν θλησή τους, νανεώνουν συνεχς στίς ψυχές τους τήν μνήμη το περφυος γεγονότος τς νανθρωπήσεως. Καί μνήμη ατή μεταποιεται σέ πνευματική ασθηση σέ σους φθασαν στό μέτρο ατό. Γι᾿ ατό καί μελετον τό βάθος καί τήν πειρη γάπη το Θεο πρός τούς ‘’κατ᾿ εκόνα καί καθ᾿ μοίωση’’ πλασθέντας νθρώπους καί ‘’ν συνοχ καρδίας’’ μνολογον, εγνωμονοντες τήν περύμνητη γαθότητά Του.
Μεγάλυνον ψυχή μου, τήν τιμιωτέρα καί νδοξοτέρα τν νω στρατευμάτων.
Μυστήριον ξένον,
ρ καί παράδοξον! ορανόν τό Σπήλαιον· θρόνον Χερουβικόν, τήν Παρθένον· τήν φάτνην χωρίον· ν νεκλίθη χώρητος, Χριστός Θεός· ν νυμνοντες μεγαλύνομεν.
Έννάτη δή τν Χριστουγέννων! Πρόκειται γιά να ξέσπασμα πνευματικς χαρς, ρρητης, νέκφραστης μέ λόγια χαρς. ς ρθόδοξοι καί μάλιστα ς λληνες θά πρέπει νά καυχώμεθα ν Κυρί γι᾿ ατό τό ργο το γίου Κοσμ το Ποιητο, τονισμένο σέ πρτο χο. ς μήν προτείνουμε νάμεσα στά ργα τς παγκόσμιας μουσικς κληρονομις μόνο τήν ννάτη Συμφωνία το Μπετόβεν γιά τόν μεγαλειώδη ντεχνο νατουραλισμό της..
νας πό τούς νεώτερους γιορετες γίους, σιος Σιλουανός θωνίτης διδάσκει τι, γιά νά γνωρίσει κανείς τόν Χριστό, δέ χρειάζεται νά εναι πλούσιος πιστήμονας· ρκε νά χει πνεμα ταπεινό καί νά γαπ τό συνάνθρωπό του. Ο Μάγοι ξιώθηκαν νά ναγνωρίσουν τόν Χριστό καί νά Τόν προσκυνήσουν πειδή εχαν σωτερική καθαρότητα καί πόθο νά Τόν δον.
σιος Συμεών Νέος Θεολόγος μς λέγει τι ατός πού ξέρει τί σημαίνει θεάρεστος ορτή, ατός πού δέ μένει στά φαινομενικά στοιχεα τς γιορτς, βλέπει κάθε γιορτή σάν να μέρος πό τά πουράνια καί τήν αωνιότητα. Καί σήμερα, πού πατρίδα μας χειμάζεται πό τήν οκονομική κρίση, πού σφαλς εναι συνέπεια τς πνευματικς κρίσης. σήμερα πού τό σκοτάδι πού περιβάλλει τόν σημερινό νθρωπο φαντάζει πιό βαθύ κι πό τήν πιό σκοτεινή παραμονή Χριστουγέννων, χρειάζεται νά διατηρηθε λπίδα τι κάποτε θά μπορέσει νά δε τή λάμψη πού κπέμπει τό θεο βρέφος μέσα στή καρδιά του.
λοκληρώνοντας τίς παραπάνω σκέψεις μας γιά τή μυσταγωγική βίωση το γίου Δωδεκαημέρου στό γιον ρος, ς προτρέψουμε κι μες μέ τά λόγια το σίου Νικοδήμου το γιορείτου, τίς θεοφιλες ψυχές σας, λέγοντας πρός τόν κάθε να πό μς:
Μή παύσης,
δελφέ, πό τό νά δοξολογες τόν γεννηθέντα Χριστόν, χι μόνον μέ λόγια, λλά πολύ περισσότερο μέ ργα. Πρόλαβε δέ καί νά συναντήσης ταν θά κατέρχεται πό τόν ορανό, Ατόν πού πρε τή δική σου θωριά γιά σένα. ψωσε τόν αυτό σου πό τς γς καί τν γηΐνων, γιά τήν γάπην κείνου πού κατέβηκε στή γ γιά χάρη σου. Ψάλλε σ᾿ ατόν σμα καινόν, καθώς σέ παρακινε Δαβίδ. άν τσι ψάλλεις, τότε θά σέ θυμηθε Κύριος, στόν ποο πρέπει πσα δόξα, τιμή καί προσκύνηση ες τούς αώνας τν αἰῶνων. μήν !
ποσπάσματα τό πρόσφατα κυκλοφορηθέν βιβλίο το π. Παταπίου Καυσοκαλυβίτου,
Διαβάζοντας τήν εκόνα τν Χριστουγέννων.
Δεύτερη κδοση: γιον ρος, Νοέμβριος 2011.
Τά κείμενα μεταδόθηκαν στά πλαίσια διετος (Δεκ. 2009- ούλ. 2011) κπομπς το π.Παταπίου: γιον ρος. Βηματίζοντας στόν τόπο καί τήν στορία του, στό Ραδιοφωνικό Σταθμό τς κκλησίας τς λλάδος.
εκόνα τς Γεννήσεως το Χριστο, ργο τν Γαλατσιάνων ζωγράφων το γίου ρους, το τους 1840, προέρχεται πό τό βιβλίο: Εκόνες ερς Μονς Καρακάλλου, γιον ρος 2011.
Ο δύο φωτογραφίες: Σταυρός σέ χιονισμένο τρούλο. Καλύβη γίου κακίου. Καυσοκαλύβια καί Καυσοκαλύβια. Χιονισμένο καλντερίμι, προέρχονται πό τό φωτογραφικό ρχεο τς Καλύβης το γ. κακίου Καυσοκαλυβίων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...έκανες κου πε πε;