Για να τελειώνουμε με τις ανοησίες: Τις καταθέσεις δεν μπορεί να τις εγγυηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί. Ο Αλέξης Τσίπρας ή ο Αντώνης Σαμαράς όχι! Αν κάτι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες πολιτικοί είναι να εγγυηθούν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Και τότε θα έληγε αυτόματα κάθε σενάριο για Grexit. Όταν όμως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σκίζουν κάθε μέρα τα μνημόνια, απειλούν με στάση πληρωμών και προτείνουν το μοντέλο της χρεοκοπίας ως διέξοδο στην... κρίση, τότε δεν υπάρχει η Ευρώπη στην ατζέντα τους.
Βλέπουμε σήμερα διαφόρους να κόπτονται για τις καταθέσεις των Ελλήνων. Μάλιστα! Είναι οι ίδιοι που ξεσηκώθηκαν εναντίον των πακέτων στήριξης του τραπεζικού συστήματος και ζητούσαν "να πληρώσουν την κρίση οι τραπεζίτες" . Το μέγεθος της ασχετοσύνης τους ήταν τόσο μεγάλο που πολλοί από αυτούς πίστευαν (και μάλλον εξακολουθούν να πιστεύουν) ότι τα χρήματα της τράπεζας ανήκαν στον μέτοχο της εταιρείας διαχείρισης των κεφαλαίων των καταθετών και όχι στους ίδιους τους καταθέτες.
Για να μην ξεχνιόμαστε και για να είμαστε δίκαιοι, είδαμε τι έκαναν και οι ... σχετικοί! Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, λοιπόν, επέτρεψαν στους βασικούς μετόχους των τραπεζών να συνεχίσουν να ασκούν διοίκηση με τα λεφτά του ελληνικού λαού. Οι μετοχές τους έχασαν την αξία τους, αλλά οι ίδιοι εξακολουθούσαν να έχουν τα προνόμια που τους έδινε το δικαίωμα του management! Δεν έφταιγαν, μας είπαν. Από πότε υπάρχει τέτοιου είδους κριτήριο στον καπιταλισμό; Με την ίδια λογική ας χρηματοδοτήσουν παλιές χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και ας δώσουν το management στις παλιές διοικήσεις. Ποιός τους είπε ότι εκείνες οι διοικήσεις έφταιγαν; Τι υπονοούν; Ότι οι τραπεζίτες δεν είχαν δόλο και όλοι οι άλλοι είχαν;
Πρώτος εισήγαγε αυτή την πατέντα ο τότε υπουργός κ. Αλογοσκούφης και συνέχισαν στα χνάρια του οι μετέπειτα υπουργοί Οικονομίας. Με τις πράξεις τους νομιμοποίησαν κάθε αρλούμπα που ακούγεται, αφού νωρίτερα αφαίρεσαν από το ίδιο το σύστημα την ηθική νομιμοποίηση. Όσο παράλογα είναι αυτά που λένε σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ για την Οικονομία και τις τράπεζες, άλλο τόσο παράλογη ήταν η πρακτική των κυβερνήσεων των τελευταίων δέκα ετών. Παράλογη και προκλητική!
Δίκαια σκέφτεται ο πολίτης ότι η δουλειά των κυβερνήσεων δεν ήταν να διασωθεί η οικονομία, αλλά οι τραπεζίτες και οι φίλοι τους επιχειρηματίες. Προσέξτε την σειρά των γεγονότων: Η κυβέρνηση σώζει με λεφτά του ελληνικού λαού τις τράπεζες και τις καταθέσεις των Ελλήνων. Δεν αλλάζει τις διοικήσεις και οι διοικήσεις αυτές κρίνουν σε ποιόν επιχειρηματία θα κάνουν ρύθμιση των χρεών του και σε ποιόν όχι. Σε ποιόν θα κάνουν άμεσα απαιτητά τα χρήματα της τράπεζας και σε ποιόν θα δώσουν νέο δάνειο για να πάρει παράταση ζωής. Την ίδια ώρα μία καθυστερημένη δόση από έναν απλό άνθρωπο ενεργοποιούσε τις εισπρακτικές εταιρείες. Που είναι οι κανόνες; Που είναι η διαφάνεια; Αν κάποιος καλλιέργησε ανόητες θεωρίες σε αυτή την κοινωνία, αυτός ο κάποιος δεν ήταν η κρίση. Ήταν η έλλειψη Δικαιοσύνης...
Θα σας δώσουμε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν τι μας περιμένει εκτός Ευρώπης! Διότι κατηγορούμε για διάφορα την Ευρώπη και τους γραφειοκράτες της και σε πάρα πολλά από αυτά έχουμε δίκιο! Αλλά είναι μία κριτική πολυτελείας, αφού αυτό που μας περιμένει εκτός Ευρώπης δεν έχει προηγούμενο.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφτηκαν, λοιπόν, κορυφαίο θεσμικό παράγοντα πριν από τρία χρόνια και του ζήτησαν εξηγήσεις για ποιόν λόγο δόθηκαν λεφτά στις τράπεζες και δεν χρησιμοποιήθηκαν τα χρήματα αυτά για την σεισάχθεια των στεγαστικών δανείων! Ο θεσμικός παράγοντας τους εξήγησε ευγενικά ότι η κίνηση αυτή δεν θα είχε κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα, αφού με τον τρόπο αυτόν θα δημιουργούσαν μία νέα τρύπα στο σύστημα πέρα από εκείνη που είχε ήδη δημιουργηθεί. Κι ότι το κόστος των στεγαστικών δανείων θα το φορτωνόντουσαν στο τέλος εκείνοι που δεν είχαν πάρει στεγαστικά δάνεια! Οπότε ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος (από αυτά που θα έχουν αύριο ένα κορυφαίο υπουργείο) ρώτησε: "Έτσι γίνεται; Δεν θα τα πληρώσουν οι τραπεζίτες";
Η δεύτερη ιστορία αφορά ένα πάρτι στο Κολωνάκι! Στην καρδιά της κρίσης κι ενώ υπήρχαν δικαιολογημένες ενστάσεις για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μεσαίο στέλεχος μεγάλης τράπεζας έκανε το δικό της πάρτι σε μαγαζί στο Κολωνάκι. Δικαίωμά της! Σε αυτό το πάρτι, λοιπόν, βρέθηκαν όλα τα μεγάλα στελέχη του τραπεζικού χώρου. Και ποιός ήταν ο κορυφαίος προσκεκλημένος; Ο κ. Αλογοσκούφης! Που είναι το πρόβλημα; Στο γεγονός ότι όλοι τους εμφανίζονται σαν να είναι μια παρέα. Αυτό δείχνουν στον κόσμο. Την ώρα που κοβόντουσαν οι συντάξεις, εκείνοι άνοιγαν σαμπάνιες. Δεν είχαν καταλάβει το παραμικρό...
Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Από την μία πλευρά έχουμε τους τρελούς που ονειρεύονται να αλλάξουν την Ευρώπη και από την άλλη υπηρέτες ενός πελατειακού κράτους. Μεταξύ αυτών των δύο, προσωπικά προτιμώ την Ευρώπη. Την Ευρώπη με τα προβλήματά της, με τις παραλείψεις της, με τις εμμονές της. Αν κάτι με απασχολεί, λοιπόν, είναι το πως δεν θα απομακρυνθούμε από την ευρωπαϊκή οικογένεια.
"Τρομοκρατούν τον κόσμο" φωνάζουν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άρες - μάρες κουκουνάρες. Ας ξεκαθαρίσουν ποιό ακριβώς είναι το πρόγραμμά τους για την Οικονομία και έπειτα θα κρίνουμε εμείς αν οι καταθέσεις μας θα είναι εγγυημένες από τον Αλέξη ή όχι. Με μονομερείς ενέργειες, με στάση πληρωμών, με νταούλια και ζουρνάδες, δεν εγγυάται ένας ηγέτης τις καταθέσεις. Την μόνη εγγύηση που προσφέρει είναι ότι η χώρα θα περάσει μεγάλες περιπέτειες.
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;