Τι
είναι το διαφορετικό, το ασυνήθιστο, το απροσδόκητο, το δύσκολο, ίσως
και το μη φυσιολογικό; Ένα παιδί στο φεγγάρι μήπως; Ένα παιδί σε τόπο
που δεν έχει πάει κανείς; Σαν να λέμε ένα παιδί με αυτισμό…
Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκε και ο γάλλος
κινηματογραφιστής Frédéric Philibert όταν δημιούργησε την ταινία
κινουμένων σχεδίων με τίτλο: “Mon petit frère de la lune”
(Ο μικρός μου αδελφός από το φεγγάρι). Με ευαισθησία και ιδιαίτερα
διακριτική διαχείριση του ζητήματος του παιδικού αυτισμού, το θέμα της
ταινίας περιστρέφεται γύρω από ένα μικρό κορίτσι που περιγράφει την
προσωπικότητα, τη συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του μικρού αυτιστικού
αδελφού της. Το εξαιρετικό κείμενο της ταινίας σε συνδυασμό με την
ευαισθησία και αθωότητα που αποπνέουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα
ενός παιδιού-παρατηρητή, δημιουργούν μια ξεχωριστή κατάθεση ψυχής για
τον αυτισμό και πώς αυτός βιώνεται κοινωνικά, ενδοοικογενειακά,
συναισθηματικά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;