Του Βασίλη Χαραλάμπους
Εκεί στην Προποντίδα σ΄ έναν γρίπον παλαιόν
μεσοκαλόκαιρο στο φεγγαρόφωτο
με φίλεψε ο γέρο Κωνσταντής
ρωμιός ψαράς από τους παλαιούς
με λακέρδες και τζήρους
κι ίσαμε να τελειώσουμε κείνο ψιλολόγημα
γιόμισε η καλαθιά
σκουμπριά, παλαμίδες, λοφάρια
γιόμισαν και τα δυο ολογάλανα
ρωμαίϊκα του μάτια δάκρυα.
Κι ύστερα έπιασε να μου λέει
τα ίδια και τα ίδια
για τις κτένες της Προποντίδας
πως συνήθειο τό’χαν από τα παμπάλαια χρόνια
να διαφεντεύουν τούτη των Ρωμιών τη θάλασσα .
Παραύστερα κοιτώντας τις ξενικές παντιέρες
που τόσο μας πληγώνουν
χαμογέλασε περίεργα σιγοψιθυρίζοντας
πως ετούτοι δω οι φερτοί
σαν τα ψάρια τα κοπαδιαστά
περαστικοί θε νά’ναι.
*γρίπος - ψαρόβαρκα
**λακέρδες – ψάρια παστά
***τζήροι – ξηραινόμενα ψάρια
****κτένες - οστρακοειδή
***** Στην Προποντίδα μεγάλο ψάρεμα γινόταν από τα περαστικά τα ψάρια τα λεγόμενα κοπαδιαστά
Από την ποιητική συλλογή «Γη άγνωρος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;