Έδωσαν
τα χέρια σήμερα το πρωί ο παγκοσμίου φήμης γιατρός, Δρ. Στέργιος
Ζαχαρούλης, με σπουδές στο Γέιλ και στο Χάρβαρντ - ο οποίος σήμερα
κατέχει τη θέση του διευθυντή του Παιδιατρικού – Ογκολογικού Τμήματος
στη Harley Street Clinic του Λονδίνου και του διευθυντή
Παιδο-νευροογκολογίας στο The Royal Marsden NHS Foundation Trust του
Λονδίνου- με τον Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.κ. Βαρνάβα.
Όπως τόνισε ο Δρ. Ζαχαρούλης στο πλαίσιο συνέντευξης τύπου που δόθηκε
στο νοσοκομείο «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ» για τις «Νέες και εξατομικευμένες
θεραπείες κατά του παιδικού καρκίνου: από την έρευνα στην κλινική...
εφαρμογή», «θα φροντίσω τουλάχιστον δύο φορές ανά τέσσερις μήνες να
έρχομαι στη Θεσσαλονίκη και να θέτω τις υπηρεσίας μου στη διάθεση των
άπορων οικογενειών που στηρίζει εδώ και χρόνια η Μητρόπολη Νεαπόλεως και
Σταυρουπόλεως». Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης κκ Βαρνάβας
συμπλήρωσε «Ο Δρ. Ζαχαρούλης έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση της
εκκλησίας μας στη δυτική Θεσσαλονίκη, όπου αφιλοκερδώς θα εξετάζει τα
παιδιά μας. Πρόκειται για μία συνεργασία που θα είναι ιδιαίτερα
καρποφόρα»
Να επιστρέψουν στην πατρίδα...
«Οι Έλληνες επιστήμονες που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό είναι κατά χιλιάδες, ιδίως στις νεότερες γενιές. 120.000 επιστήμονες έχουν ήδη φύγει, ενώ άλλοι 300.000 θέλουν να φύγουν έξω. Οι λόγοι είναι πολλοί» είπε ο διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. «Είναι πρωτίστως οικονομικοί αλλά και θεσμικοί. Ένας επιστήμονας μπορεί να κάνει τη δουλεία του πολύ καλύτερα εκτός Ελλάδας, κυρίως στις αναπτυγμένες αγγλοσαξονικές χώρες. Ενδεικτικά να πω πως ο μέσος ευρωπαϊκός όρος αναφορικά με τις επενδύσεις στην έρευνα είναι 2%, η Ελλάδα επενδύει μόλις το 0,6%.», σημειώνει. «Στόχος του ερευνητικού ιδρύματος, είναι να αγκαλιάσει την ιατρική έρευνα και κλινική εφαρμογή όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην ευρύτερη περιφέρεια. Έτσι ξεκινήσαμε να συντονίσουμε τα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας, τα νοσοκομεία αλλά πρωτίστως να φέρουμε σε συνεργασία τους επιστήμονες της ημεδαπής με τους εξέχοντες Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού».
Στον τομέα της υγείας, όπως εξηγεί ο κ. Γκόνος, το ίδρυμα δίνει έμφαση στους τομείς του καρκίνου και της γήρανσης. «Είναι μια αναπόφευκτη και φυσιολογική διαδικασία. Πρόκειται για μια αλληλεπίδραση γενετικών παραγόντων και περιβάλλοντος. Σε μεγάλο βαθμό ο τρόπος ζωής του καθένα προσδιορίζει το πόσο καλά γηρατειά θα έχει. Προσδιορίζουμε αυτούς τους παράγοντες και εφαρμόζουμε εξατομικευμένα πρωτόκολλα. Δηλαδή, ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του. Δε μιλούμε απαραίτητα για φαρμακευτική αγωγή, αλλά πρωτίστως για τον τρόπο ζωής, διατροφής, άσκησης, καλής ψυχικής υγείας και ενδεχομένως για τη χορήγηση κάποιων φυσικών συμπληρωμάτων, όπου υπάρχει ανάγκη».
"H θεραπεία του παιδικού καρκίνου εξελίσσεται δραματικά τα τελευταία χρόνια. Οι κύριες θεραπευτικές μέθοδοι στις οποίες σημειώθηκε αυτή η πρόοδος περιλαμβάνουν την ανοσοθεραπεία, αντί αγγειογένεση και στοχευμένες εξατομικευμένες βιολογικές θεραπείες» τόνισε ο κ. Ζαχαρούλης. «Η ανοσοθεραπεία λειτουργεί ως μέσο ενίσχυσης της άμυνας του οργανισμού ώστε να αναγνωρίσει τα καρκινικά κύτταρα και να τα φονεύσει "συλλαμβάνοντάς τα". Παρά τη πολυπλοκότητα αυτής της λειτουργίας έχουμε καταφέρει τα τελευταία χρόνια να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την τεχνολογία ώστε να χορηγούμε στους ασθενείς συνδυασμό μονοκλονικών αντισωμάτων με κυτοκίνες και να έχουμε την επιβίωση ασθενών που παλιά είχαν κακή πρόγνωση, όπως στα παιδιά με νευροβλάστωμα. Το άλλο παράδειγμα είναι η χρήση αναστολέων ελέγχου (checkpoint inhibitors) τα οποία στην ογκολογία των ενηλίκων έχουν δείξει πρωτόγνωρα θετικά αποτελέσματα και τα οποία βρίσκονται στα πρώιμα στάδια μελέτης και στα παιδιά», εξηγεί.
Αυξημένη η πιθανότητα επιβίωσης
Σύμφωνα με τον Δρ. Ζαχαρούλη, η Harley Street Clinic είναι το μοναδικό κέντρο στην Ευρώπη στο οποίο οι ασθενείς με νευροβλάστωμα λαμβάνουν το συνδυασμό του μονοκλονικού αντισώματος με όλα τα φάρμακα με τα οποία έχει πρόσφατα αποδειχτεί στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι η χρήση τους οδηγεί σε αύξηση της πιθανότητας επιβίωσης. «Όσον αφορά στην αγγειογένεση, τον μηχανισμό δηλαδή που τα καρκινικά κύτταρα σχηματίζουν αγγεία, ήδη νέα φάρμακα όπως Bevacizumab , Pazopanib , Sorafenib κ.α. δείχνουν επίσης απαντήσεις σε όγκους του εγκεφάλου για τους οποίους μέχρι πριν από 2-3 χρόνια δεν υπήρχε πιθανότητα ίασης σε περίπτωση υποτροπής». Όπως υπογραμμίζει, «η μεγαλύτερη εξέλιξη από όλες είναι η χρήση σύγχρονης τεχνολογίας ελέγχου του γονιδιόματος (next generation sequencing), η οποία μας βοηθά να καταλάβουμε ότι η διαφορετική συμπεριφορά των ιστολογικά ίδιων όγκων ασθενών εξηγείται από το προφίλ συνδυασμού μεταλλάξεων που επιτρέπουν την κατηγοριοποίηση του όγκου σε υποκατηγορίες με τελείως διαφορετική πρόγνωση. Έτσι, όχι μόνο μπορούμε να διαβαθμίσουμε την ισχύ της θεραπείας αλλά και να επιλέξουμε φάρμακα τα οποία δρουν σε συγκεκριμένες μεταλλάξεις (personalized cancer medicine). Δυστυχώς, αυτές οι μεταλλάξεις για τις οποίες έχουμε φάρμακα που είναι αποτελεσματικά, είναι ακόμα πολύ λίγες αλλά γίνονται αλματώδη βήματα με μεγάλη ταχύτητα».
Μιλώντας για το κατά πόσο είμαστε κοντά στο να βρούμε τη θεραπεία κατά του καρκίνου, ο Δρ. Ζαχαρούλης λέει χαρακτηριστικά, «έχουν γίνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια και στην παιδιατρική ογκολογία. Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν καλή πρόγνωση. Παραμένουν όμως τα προβλήματα των παρενεργειών τόσο κατά τη διάρκεια της θεραπείας όπως και μακροπρόθεσμα. Υπάρχουν βεβαία ακόμα τύποι καρκίνων όπου παρά την έρευνα δεν έχει σημειωθεί πρόοδος και εκεί πρέπει να εστιάσουμε». Και συνεχίζει, «ο παιδικός καρκίνος είναι δύσκολο έως αδύνατο να προληφθεί. Επιδημιολογικές μελέτες συνιστούν θηλασμό, και αποφυγή καπνίσματος (όπως και παθητικού) στη διάρκεια εγκυμοσύνης ως κάποια μικρά βήματα πρόληψης. Από εκεί και πέρα όμως οι περισσότεροι παιδικοί καρκίνοι έχουν γενετική τυχαία βάση».
Νοσούν περισσότερα παιδιά
Όπως περιέγραψε ο ίδιος στη συνέντευξη τύπου παρατηρείται μία αύξηση στα ποσοστά των παιδιών που πάσχουν από καρκίνο, ενώ σημειώνει πως «ο καρκίνος δυστυχώς δεν έχει ηλικία, έχουμε και νεογνά τα οποία χρειάζονται χημειοθεραπεία, σπανίως βέβαια. Μία πολύ ήπια αύξηση παρατηρείται τα τελευταία 5 χρόνια από 18 σε 21 ανά 100.000 παιδιών. Δεν γνωρίζουμε εάν είναι πραγματική ή πρόβλημα μεθόδου καταγραφής. Ενδεικτικά, στις ΗΠΑ 43 παιδιά διαγιγνώσκονται με καρκίνο καθημερινά, ενώ αύξηση παρουσιάζουν όσοι διαγιγνώσκονται με όγκο στον εγκέφαλο, όπου 40.000 παιδιά λαμβάνουν κάθε χρόνο θεραπεία για τον καρκίνο. Όμως, η επιβίωση του είναι στο 80% όταν δεν υπάρχει υποτροπή η δεν είναι μεταστατικός».
Τέλος, ο Δρ. Ζαχαρούλης μιλώντας για το ενδεχόμενο να γυρίσει στη γενέτειρά του λέει, «δυστυχώς η κατάσταση στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια καθιστά κάτι τέτοιο μάλλον απαγορευτικό. Δεν σταματάω βέβαια ποτέ να σκέφτομαι την πατρίδα και να βρίσκω τρόπους να τη στηρίζω σε όποιο βαθμό αυτό είναι εφικτό».
πηγή Να επιστρέψουν στην πατρίδα...
«Οι Έλληνες επιστήμονες που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό είναι κατά χιλιάδες, ιδίως στις νεότερες γενιές. 120.000 επιστήμονες έχουν ήδη φύγει, ενώ άλλοι 300.000 θέλουν να φύγουν έξω. Οι λόγοι είναι πολλοί» είπε ο διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. «Είναι πρωτίστως οικονομικοί αλλά και θεσμικοί. Ένας επιστήμονας μπορεί να κάνει τη δουλεία του πολύ καλύτερα εκτός Ελλάδας, κυρίως στις αναπτυγμένες αγγλοσαξονικές χώρες. Ενδεικτικά να πω πως ο μέσος ευρωπαϊκός όρος αναφορικά με τις επενδύσεις στην έρευνα είναι 2%, η Ελλάδα επενδύει μόλις το 0,6%.», σημειώνει. «Στόχος του ερευνητικού ιδρύματος, είναι να αγκαλιάσει την ιατρική έρευνα και κλινική εφαρμογή όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην ευρύτερη περιφέρεια. Έτσι ξεκινήσαμε να συντονίσουμε τα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας, τα νοσοκομεία αλλά πρωτίστως να φέρουμε σε συνεργασία τους επιστήμονες της ημεδαπής με τους εξέχοντες Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού».
Στον τομέα της υγείας, όπως εξηγεί ο κ. Γκόνος, το ίδρυμα δίνει έμφαση στους τομείς του καρκίνου και της γήρανσης. «Είναι μια αναπόφευκτη και φυσιολογική διαδικασία. Πρόκειται για μια αλληλεπίδραση γενετικών παραγόντων και περιβάλλοντος. Σε μεγάλο βαθμό ο τρόπος ζωής του καθένα προσδιορίζει το πόσο καλά γηρατειά θα έχει. Προσδιορίζουμε αυτούς τους παράγοντες και εφαρμόζουμε εξατομικευμένα πρωτόκολλα. Δηλαδή, ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του. Δε μιλούμε απαραίτητα για φαρμακευτική αγωγή, αλλά πρωτίστως για τον τρόπο ζωής, διατροφής, άσκησης, καλής ψυχικής υγείας και ενδεχομένως για τη χορήγηση κάποιων φυσικών συμπληρωμάτων, όπου υπάρχει ανάγκη».
"H θεραπεία του παιδικού καρκίνου εξελίσσεται δραματικά τα τελευταία χρόνια. Οι κύριες θεραπευτικές μέθοδοι στις οποίες σημειώθηκε αυτή η πρόοδος περιλαμβάνουν την ανοσοθεραπεία, αντί αγγειογένεση και στοχευμένες εξατομικευμένες βιολογικές θεραπείες» τόνισε ο κ. Ζαχαρούλης. «Η ανοσοθεραπεία λειτουργεί ως μέσο ενίσχυσης της άμυνας του οργανισμού ώστε να αναγνωρίσει τα καρκινικά κύτταρα και να τα φονεύσει "συλλαμβάνοντάς τα". Παρά τη πολυπλοκότητα αυτής της λειτουργίας έχουμε καταφέρει τα τελευταία χρόνια να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την τεχνολογία ώστε να χορηγούμε στους ασθενείς συνδυασμό μονοκλονικών αντισωμάτων με κυτοκίνες και να έχουμε την επιβίωση ασθενών που παλιά είχαν κακή πρόγνωση, όπως στα παιδιά με νευροβλάστωμα. Το άλλο παράδειγμα είναι η χρήση αναστολέων ελέγχου (checkpoint inhibitors) τα οποία στην ογκολογία των ενηλίκων έχουν δείξει πρωτόγνωρα θετικά αποτελέσματα και τα οποία βρίσκονται στα πρώιμα στάδια μελέτης και στα παιδιά», εξηγεί.
Αυξημένη η πιθανότητα επιβίωσης
Σύμφωνα με τον Δρ. Ζαχαρούλη, η Harley Street Clinic είναι το μοναδικό κέντρο στην Ευρώπη στο οποίο οι ασθενείς με νευροβλάστωμα λαμβάνουν το συνδυασμό του μονοκλονικού αντισώματος με όλα τα φάρμακα με τα οποία έχει πρόσφατα αποδειχτεί στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι η χρήση τους οδηγεί σε αύξηση της πιθανότητας επιβίωσης. «Όσον αφορά στην αγγειογένεση, τον μηχανισμό δηλαδή που τα καρκινικά κύτταρα σχηματίζουν αγγεία, ήδη νέα φάρμακα όπως Bevacizumab , Pazopanib , Sorafenib κ.α. δείχνουν επίσης απαντήσεις σε όγκους του εγκεφάλου για τους οποίους μέχρι πριν από 2-3 χρόνια δεν υπήρχε πιθανότητα ίασης σε περίπτωση υποτροπής». Όπως υπογραμμίζει, «η μεγαλύτερη εξέλιξη από όλες είναι η χρήση σύγχρονης τεχνολογίας ελέγχου του γονιδιόματος (next generation sequencing), η οποία μας βοηθά να καταλάβουμε ότι η διαφορετική συμπεριφορά των ιστολογικά ίδιων όγκων ασθενών εξηγείται από το προφίλ συνδυασμού μεταλλάξεων που επιτρέπουν την κατηγοριοποίηση του όγκου σε υποκατηγορίες με τελείως διαφορετική πρόγνωση. Έτσι, όχι μόνο μπορούμε να διαβαθμίσουμε την ισχύ της θεραπείας αλλά και να επιλέξουμε φάρμακα τα οποία δρουν σε συγκεκριμένες μεταλλάξεις (personalized cancer medicine). Δυστυχώς, αυτές οι μεταλλάξεις για τις οποίες έχουμε φάρμακα που είναι αποτελεσματικά, είναι ακόμα πολύ λίγες αλλά γίνονται αλματώδη βήματα με μεγάλη ταχύτητα».
Μιλώντας για το κατά πόσο είμαστε κοντά στο να βρούμε τη θεραπεία κατά του καρκίνου, ο Δρ. Ζαχαρούλης λέει χαρακτηριστικά, «έχουν γίνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια και στην παιδιατρική ογκολογία. Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν καλή πρόγνωση. Παραμένουν όμως τα προβλήματα των παρενεργειών τόσο κατά τη διάρκεια της θεραπείας όπως και μακροπρόθεσμα. Υπάρχουν βεβαία ακόμα τύποι καρκίνων όπου παρά την έρευνα δεν έχει σημειωθεί πρόοδος και εκεί πρέπει να εστιάσουμε». Και συνεχίζει, «ο παιδικός καρκίνος είναι δύσκολο έως αδύνατο να προληφθεί. Επιδημιολογικές μελέτες συνιστούν θηλασμό, και αποφυγή καπνίσματος (όπως και παθητικού) στη διάρκεια εγκυμοσύνης ως κάποια μικρά βήματα πρόληψης. Από εκεί και πέρα όμως οι περισσότεροι παιδικοί καρκίνοι έχουν γενετική τυχαία βάση».
Νοσούν περισσότερα παιδιά
Όπως περιέγραψε ο ίδιος στη συνέντευξη τύπου παρατηρείται μία αύξηση στα ποσοστά των παιδιών που πάσχουν από καρκίνο, ενώ σημειώνει πως «ο καρκίνος δυστυχώς δεν έχει ηλικία, έχουμε και νεογνά τα οποία χρειάζονται χημειοθεραπεία, σπανίως βέβαια. Μία πολύ ήπια αύξηση παρατηρείται τα τελευταία 5 χρόνια από 18 σε 21 ανά 100.000 παιδιών. Δεν γνωρίζουμε εάν είναι πραγματική ή πρόβλημα μεθόδου καταγραφής. Ενδεικτικά, στις ΗΠΑ 43 παιδιά διαγιγνώσκονται με καρκίνο καθημερινά, ενώ αύξηση παρουσιάζουν όσοι διαγιγνώσκονται με όγκο στον εγκέφαλο, όπου 40.000 παιδιά λαμβάνουν κάθε χρόνο θεραπεία για τον καρκίνο. Όμως, η επιβίωση του είναι στο 80% όταν δεν υπάρχει υποτροπή η δεν είναι μεταστατικός».
Τέλος, ο Δρ. Ζαχαρούλης μιλώντας για το ενδεχόμενο να γυρίσει στη γενέτειρά του λέει, «δυστυχώς η κατάσταση στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια καθιστά κάτι τέτοιο μάλλον απαγορευτικό. Δεν σταματάω βέβαια ποτέ να σκέφτομαι την πατρίδα και να βρίσκω τρόπους να τη στηρίζω σε όποιο βαθμό αυτό είναι εφικτό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;