Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς

 

Αν υπάρχουν στον 20ό αιώνα κάποιοι άνθρωποι, που τους αξίζει ο τίτλος του «Οδυσσέα του πνεύματος», ένας από αυτούς είναι σίγουρα ο Κλάους Κένεθ. Ταξίδεψε σχεδόν σε όλες τις εκδοχές της παγκόσμιας θρησκευτικότητας. Περιπλανήθηκε στο σκοτάδι, γνωρίζοντας όλες τις μορφές του. Και ανακάλυψε το φως, την ελευθερία και την αγάπη εκεί, όπου ποτέ δεν περίμενε να τα βρει. Αυτή είναι η ιστορία του.

«Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το αφιέρωσα στην αναζήτηση της αγάπης και της αλήθειας, και η πραγματική απόσταση που διήνυσα κατά την πνευματική αυτή διαδρομή προϋπέθετε πολλές περιπλανήσεις ανά τον κόσμο. Πέρασα από την Ινδία, το Θιβέτ και την Ταϊλάνδη, καθώς και από αραβομουσουλμανικές χώρες, όπως ο Ιράν, το Αφγανιστάν, το Μαρόκο και τη Μαλαισία. Ταξίδεψα στην Αλάσκα, στο Μεξικό και στη Βραζιλία, για να δοκιμάσω άλλα συστήματα, περιλαμβανομένων του κομμουνισμού, του αθεϊσμού και της χίπικης κουλτούρας. Επί αρκετά χρόνια μελέτησα ενδελεχώς τις ανατολικές θρησκείες: τον ινδουισμό, το βουδισμό, τον ισλαμισμό, καθώς και την πνευματικότητα των Αμερικανών αυτοχθόνων. Άλλες φορές πάλι, έμπλεξα με τον υπόκοσμο των ναρκωτικών και εισχώρησα στον εσωτερισμό και την απόκρυφη γνώση, περιερχόμενος σε κατάσταση έκστασης. Όμως, τίποτα δεν μπορούσε να γεμίσει το κενό που υπήρχε της ψυχής μου, μέχρι την ημέρα που βρέθηκα αντιμέτωπος με εφτά όπλα. Τότε μόνο –και απροσδόκητα– είχα μια συγκλονιστική κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Άγνωστο σε μένα Θεό. Τότε ήταν που σώθηκα, κατά ένα θαυμαστό, βέβαια, τρόπο.

Πάντοτε έτρεχα να ξεφύγω από το Θεό, από τους ανθρώπους και τον εαυτό μου. Ήταν ένα ταξίδι στην κόλαση, γεμάτο μίσος και θάνατο, ώσπου να αντικρίσω την αλήθεια για το ποιος πραγματικά ήμουν.

Άκουσα πολλές φορές να προφέρουν το όνομα του Ιησού και άλλες τόσες φορές Τον απέρριψα και Τον αρνήθηκα. Δεν Τον είχα καθόλου ανάγκη, ή έτσι νόμιζα. Επειδή είναι βέβαιο πως ο ίδιος ο Θεός με αγαπά και με περιβάλλει με τη Χάρη Του, το να πιάνω τον εαυτό μου τώρα να αφηγείται και να τραγουδά για την αγάπη του Θεού, το θεωρώ απίστευτο και θαυμαστό.

Ίσως κάποιοι στο άκουσμα του ονόματος του Ιησού να μη θελήσουν να διαβάσουν την ιστορία, αντιμετωπίζοντας καθετί παρόμοιο ως «πνευματική ανισορροπία». Αυτός όμως που ειλικρινά αναζητεί την αλήθεια προκειμένου να βρει την αλήθεια, θα διαβάσει την ιστορία αυτή με πολλή προσοχή, αλλά και προς μεγάλη του τέρψη, διαπιστώνοντας πόσο ζωντανή είναι η παρουσία του Θεού και με πόση αγάπη προστατεύει όλους εμάς, κάθε μέρα, κατά την πορεία μας στη ζωή».

Klaus Kenneth

Ο Κλάους Κένεθ γεννήθηκε στην Τσεχοσλοβακία το 1945, τη νύχτα που ο κόκκινος στρατός κατέλυε το Γ΄ Ράιχ. Την παιδική του ηλικία σημάδεψαν οι τεράστιες κακουχίες και η γονεϊκή εγκατάλειψη. Σε νεαρή ηλικία κακοποιείται σεξουαλικά από έναν ρωμαιοκαθολικό ιερέα, πράγμα που τον κάνει να αποστραφεί βαθιά το χριστιανισμό..

Στα εφηβικά του χρόνια εξωθείται σε αντικοινωνικές και αναρχικές συμπεριφορές, απότοκο των οποίων είναι οι συχνές καταδίκες και φυλακίσεις του. τριγυρνά με εφηβικές συμμορίες σε όλη τη Γερμανία και ζει έντονη νυχτερινή ζωή παίζοντας μουσική σε κακόφημα κλαμπ.

Στα μετεφηβικά του χρόνια επιχειρεί να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Τιβίγγης, αλλά γρήγορα εγκαταλείπει τις σπουδές του και βυθίζεται για επτά χρόνια (1967-1973) στον κόσμο των ναρκωτικών. Περιπλανιέται σ’ ολόκληρο τον ανατολικό κόσμο αναζητώντας την αλήθεια και, κυρίως, τη δύναμη να εξουσιάζει τους ανθρώπους, τους οποίους μισεί όλο και περισσότερο. Γνωρίζει τον ισλαμισμό, τον ινδουισμό και το βουδισμό και θητεύει για χρόνια στις τάξεις τους. Μη μπορώντας να βρει λύση στα προσωπικά του αδιέξοδα, ρίχνεται στις καταχρήσεις, ενώ η ενασχόλησή του με τη μουσική δεν αρκεί για να κορέσει τη δίψα του για νόημα ζωής.

Στη συνέχεια καταφεύγει στο λατινοαμερικάνικο αποκρυφισμό και τη μαγεία. Όμως μια απειλή κατά της ζωής του στην Κολομβία τον φέρνει αντιμέτωπο με το όριο της ζωής του. Το 1981, σε ηλικία τριάντα έξι ετών, επιστρέφει στην Ευρώπη, ξαναπιάνει τις σπουδές του και, ολοκληρώνοντάς τις, διορίζεται καθηγητής σε σχολείο. Ταυτόχρονα έρχεται σε επαφή με τον προτεσταντισμό. Μεταστρέφεται σιγά σιγά στο χριστιανισμό και το 1983 γνωρίζει το Γέροντα Σωφρόνιο, ο οποίος γίνεται πνευματικός του πατέρας και σημαδεύει τη μετέπειτα πορεία του.

Το 1986 βαπτίζεται Ορθόδοξος στη Γενεύη και η ζωή του αρχίζει να γίνεται μια διαρκής μαρτυρία του Χριστού. Μεταφράζει στα γερμανικά με την ευλογία του Γέροντα Σωφρονίου το έργο του τελευταίου Η ζωή Του ζωή μου, καθώς και πληθώρα άλλων ορθόδοξων πατερικών έργων. Περιοδεύει σε όλη την Ευρώπη μιλώντας για την Ορθοδοξία και αφηγούμενος την προσωπική του πορεία σε συνέδρια, παρουσιάσεις, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Το 2000 ιδρύει την Ακαδημία του Βασιλέως Σολομώντα στην Κένυα, καθώς και το Ίδρυμα του Αγίου Σάββα στη Σερβία. Μέσα από το πρώτο ιδρύει σχολεία και ορφανοτροφεία στην Αφρική, ενώ μέσα από το δεύτερο προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές των ορφανών του πολέμου στη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Το 2005 συνταξιοδοτείται από την καθηγητική του εργασία και συνεχίζει μέχρι σήμερα να μιλά και να γράφει για το Χριστό.

Το βιβλίο Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς – Από το σκοτάδι του μίσους στον Γέροντα Σωφρόνιο (Born to Hate – Reborn to Love), εκδ. Εν πλω 2009, αφηγείται τη ζωή του και έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες.

Σημείωμα του εκδότη της ελληνικής έκδοσης

Δεν πάνε πολλοί μήνες από εκείνο το πρωινό, που ο ταχυδρόμος έφερε στα γραφεία των εκδόσεων Εν πλω ένα μικρό φάκελο με επένδυση, προσεκτικά σφραγισμένο, σταλμένο από το εξωτερικό. Παραλήπτης αναγραφόταν ο εκδοτικός μας οίκος και αποστολέας ήταν ένας κύριος που το όνομά του θύμιζε Γερμανό ενώ το επώνυμό του Άγγλο: Klaus Kenneth.

Μέσα στον φάκελο υπήρχε ένα CD με δύο αρχεία κειμένου και ένα φωτογραφιών. Η περιέργεια αναζήτησε αμέσως ικανοποίηση στην ευκολότερη οδό, κι έτσι ανοίξαμε τον φάκελο με τις φωτογραφίες: στην οθόνη του υπολογιστή παρέλασε ένας μεγάλος αριθμός φωτογραφιών από διάφορα πολιτισμικά-θρησκευτικά περιβάλλοντα – μουσουλμανικά, ινδουιστικά, βουδιστικά, χριστιανικά… Και στη μέση όλων αυτών, η φιγούρα ενός ανθρώπου, που έμοιαζε να είναι ο αποστολέας του φακέλου. Η πρώτη εντύπωσή μας, αρνητική. Τι άραγε να θέλει κάποιος που ασχολείται με όλα αυτά από έναν εκδοτικό οίκο που απεχθάνεται τον συγκριτισμό και καταπιάνεται με θέματα ορθόδοξης θεολογίας και ευσέβειας; Μήπως είχε γίνει κάποιο λάθος;

Το πρώτο αρχείο κειμένου ήταν μια επιστολή του συγγραφέα προς τον εκδότη. Μετά την ανάγνωσή της η πρώτη εντύπωση άρχισε να κάμπτεται: όχι, εδώ δεν πρόκειται για κάποιον «πλανεμένο» συγκριτιστή, που παλεύει χωρίς έρμα στο σύγχρονο πολυθεϊστικό περιβάλλον να βρει το… «πεπρωμένο» του. Εδώ μιλάμε για κάποιον που έχει επαφή με ένα από τα πιο αξιόλογα πνευματική κέντρα του δυτικού ορθόδοξου κόσμου, το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου του Έσσεξ. Και μάλιστα ήξερε πολύ καλά –τουλάχιστον κατά τα λεγόμενά του– τον γέροντα Σωφρόνιο. Κάτι άλλο έμοιαζε να συμβαίνει εδώ… Παρ’ όλα αυτά οι αμφιβολίες μας δεν υποχώρησαν τελείως.

Στο δεύτερο αρχείο κειμένου υπήρχε το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, στην αγγλική του εκδοχή. Η ανάγνωσή του ήταν πλέον μονόδρομος. Η δε περιέργεια είχε πια οξυνθεί πολύ…

Η ιστορία που διαβάσαμε ήταν συγκλονιστική, αλλά ήταν και… απίστευτη! Είναι δυνατόν να συνέβησαν όλα αυτά σε ένα πρόσωπο; Είναι δυνατόν να τα έκανε όλα αυτά ένας και μόνο άνθρωπος; Και μετά από όλο αυτό το σκοτάδι να καταφέρει να βρει ισορροπία και γαλήνη; Κι ακόμα περισσότερο, να μπορέσει να δει τον Χριστό στη ζωή του και να οδηγηθεί και στην Ορθοδοξία; Μήπως ήταν ένας μυθομανής; Μήπως απ’ όσα λέει, μισή είναι η αλήθεια; Μήπως και την Ορθοδοξία την γνώρισε ως άλλο ένα σταθμό της πολυτάραχης ζωής του, ένα σταθμό από αυτούς που με τόση επιπολαιότητα γνώρισε και προσπέρασε;

Τα ερωτήματα και οι απορίες δεν τελείωναν. Άκρη δεν μπορούσαμε να βρούμε. Όμως από κάπου φάνηκε φως: την αγγλική μετάφραση και διόρθωση των δοκιμίων την είχαν κάνει δύο κυρίες (μέλη των ορθόδοξων κοινοτήτων της Αγγλίας), με τις οποίες είχαμε κάποια μακρινή γνωριμία. Αμέσως ήρθαμε σε επικοινωνία. Η μία επαφή έφερε την άλλη και ο ένας γνωστός πίσω από τον άλλο άρχισε να μας διηγείται ό,τι ήξερε για τον Κλάους Κένεθ. Επιστολές ανταλλάχθηκαν, συνεννοήσεις έγιναν, μαρτυρίες από πρόσωπα εμπιστοσύνης σε Αγγλία και Γερμανία αναζητήθηκαν… Όλες οι γνώμες συνέκλιναν σε ένα πράγμα: Όχι, ο Κλάους Κένεθ δεν είναι μια τυχαία περίπτωση – ό,τι γράφει είναι πέρα για πέρα αληθινό!!! Κι ακόμα, πράγματι είχε επαφή και επικοινωνία με τον γέροντα Σωφρόνιο. Εκείνος τον μύησε στην Ορθοδοξία, εκείνος τον βοήθησε να κάνει τα πρώτα του βήματα στον δρόμο της ανατολικής χριστιανοσύνης. Σήμερα (συνέχιζαν οι πληροφορίες που μαζεύαμε) ο Κλάους Κένεθ ζει μια ήσυχη ζωή γυρίζοντας τον κόσμο και μιλώντας διαρκώς για τον Χριστό. Είναι ενεργός χριστιανός και παλεύει, όπως όλοι μας, να εδραιώσει μέσα το όσο μπορεί την πίστη.

Μα, αν όλα αυτά που γράφονται εδώ είναι αλήθεια, αν ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο αυτό είναι σήμερα πράγματι αυτός που λέει πως είναι – και όλοι μας διαβεβαίωσαν γι’ αυτό– τότε αυτό το βιβλίο είναι μια συγκλονιστικά ζωντανή μαρτυρία της πίστης μας για τον Χριστό: ναι, ο Κύριος δεν αφήνει κανένα να χαθεί, είναι έτοιμος να αναζητήσει κάθε άνθρωπο σε όσο βαθύ λάκκο κι να βρίσκεται, σε όσο απόκρημνο γκρεμό κι αν έχει πέσει, σε όσο σκοτεινό δρόμο κι αν έχει περιπλανηθεί. Μέσα σε έναν κόσμο τόσο παραζαλισμένο από τις διάφορες «αλήθειες» που διαφημίζονται κατά καιρούς, το βιβλίο του Κλάους Κένεθ μπορεί να δώσει αυθεντική μαρτυρία –προς τους πάντες!– για την μία και μοναδική αλήθεια της πίστης στον Χριστό. Κι είναι η μαρτυρία αυτή αυθεντική και έγκυρη, γιατί προέρχεται από έναν άνθρωπο, που πριν γνωρίσει τον Χριστό «τα έκανε όλα» στη ζωή του…

Οι αντιστάσεις κάμφθηκαν, οι αναστολές υποχώρησαν και εξαφανίστηκαν. Ήρθαμε σε επικοινωνία με τον Κλάους και συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε στη μετάφραση του βιβλίου του (που παράλληλα μεταφράζεται σε δυο τρεις ευρωπαϊκές γλώσσες, ενώ κυκλοφορεί σε άλλες τόσες με μεγάλη ανταπόκριση από το αναγνωστικό κοινό).

Παραδίδουμε σήμερα αυτό το βιβλίο στα χέρια του αναγνώστη με εμπιστοσύνη. Θα χρειαστεί ευρύ πνεύμα για να διαβεί την ανάγνωσή του. Σε κάποια σημεία του ίσως είναι κάπως «σκληρό». Κάποιοι ενδεχομένως να «σκανδαλιστούν», κάποιοι ίσως να θορυβηθούν… Όμως, για ένα πράγμα είμαστε βέβαιοι: όποιος το διαβάσει από την αρχή ως το τέλος, δεν πρόκειται να βγει ζημιωμένος. Αντίθετα, θα γνωρίσει μέσα απ’ αυτό την κατάνυξη του θαυμασμού της αληθινής πίστης και θα κερδίσει ένα βαθύ αίσθημα ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο, που «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ προς Τιμόθεον 2, 4).

Καλή ανάγνωση!
πηγή