Αυτόν τον άλλο μεταμοντέρνο χριστιανισμό, που περνάει ο αδελφός μου από μπροστά μου μέσα στο ναό κι όχι μόνο δεν τον θεωρώ άξιο να του απευθύνω την καλημέρα μου, αλλά στρέφω το πρόσωπό μου από την άλλη, επειδή ξέρω εγώ εκείνος είναι άξεστος ή άγαρμπος στους τρόπους του ή άκομψα ντυμένος και μετά επιστρέφω σπίτι χαρούμενος και λέω στο τηλέφωνο στον-ην φίλο-η "Δόξα τω Θεώ, κοινώνησα και σήμερα!", δεν μπόρεσα ακόμη να τον καταλάβω. Καταβάλω φιλότιμες προσπάθειες, αλλά πραγματικά δυσκολεύομαι. "Κοινώνησα..." Πού όμως κοινώνησα; Στο Ποτήριο του Εσταυρωμένου για τον κάθε ταλαίπωρο άνθρωπο του κόσμου αυτού Χριστό ή στο ποτήρι κάποιας σέκτας που διδάσκει τον ευγονισμό;