Τους περισσότερους πειρασµούς συχνά τους δηµιουργεί ό ίδιος ό εαυτός µας, όταν έχουµε τόν εαυτό µας µέσα στην συνεργασία µας µέ τους άλλους. Όταν δηλαδή κινούµαστε άπό ιδιοτέλεια, θέλουµε νά εξυψώνουµε τόν εαυτό µας καί επιδιώκουµε τήν προσωπική µας ικανοποίηση. Στον Ουρανό δεν ανεβαίνει κανείςµέ τό κοσµικό ανέβασµα άλλα µέ τό πνευµατικό κατέβασµα. Όποιος βαδίζει χαµηλά, βαδίζει πάντα µέ σιγουριά καί ποτέ δέν πέφτει. Γι' αυτό, όσο µπορούµε,νά ξερριζώνουµε τήν κοσµική προβολή καί τήν κοσµική επιτυχία, ή οποία είναι πνευµατική αποτυχία. Νά σιχαινώµαστε τόν κρυφό καί φανερό εγωισµό καί τήν άνθρωπαρέσκεια, γιά νά αγαπήσουµε ειλικρινά τόν Χριστό. Τήν εποχή µας δέν τήν χαρακτηρίζει τό αθόρυβο άλλα τό εντυπωσιακό, τό κούφιο. Ή πνευµατική ζωή όµως είναι αθόρυβη. Καλά είναι νά κάνουµε αυτά πού είναι γιά τά µέτρα µας σωστά άθόρυβα, χωρίς επιδιώξεις πάνω από τις δυνάµεις µας,γιατί αλλιώς θά εΐναι εις βάρος της ψυχής µας και του σώµατος