Φθινοπωριάζει
και η
μικρή ορεινή πατρίδα ντύνεται με τα σαγηνευτικά χρυσοπράσινα χρώματά
της.
Απέραντα βαθύσκιωτα ελατοδάση, πανύψηλα αγέρωχα βουνά, θαυμαστά τοξωτά
πετρογέφυρα, αστείρευτα προαιώνια ποτάμια, πανέμορφες γαλαζοπράσινες
λίμνες, ξεχασμένα λιλιπούτεια χωριουδάκια - όλα τυλιγμένα
μέσα στο αχνό χινοπωρινό πέπλο, συνθέτουν μια πρωτόπλαστη εικόνα
αρμονικής συνύπαρξης και γαλήνης! Τόση… μελαγχολική ομορφιά «σπάταλα»
χαρισμένη
σε τούτο τον ευλογημένο τόπο, που κουρσεύει τις αισθήσεις όχι μόνο των
γηγενών
αλλά και εκείνων των λίγων μα πάντα υπαρκτών «αντισυμβατικών ταξιδιωτών»
που επιλέγουν
αυτή την εποχή την αγνή ευρυτανική φύση για να αποδράσουν από την
ασφυξία των
μεγαλουπόλεων, αυτών των εφιαλτικών «εκτρωμάτων» που στερούν από το
σύγχρονο ασθμαίνοντα/αγχωτικό
άνθρωπο το αυτονόητο: τη στοιχειώδη ζωογόνο φυσική ανάσα-απαραίτητη για
έναν
αληθινά ομαλό βίο! Ταξιδέψτε, γνωρίστε την «άγνωστη» Ευρυτανία,
περιπλανηθείτε
στα μαγικά μονοπάτια της, ανακαλύψτε τις απόκρυφες ομορφιές της,
εξερευνήστε
την ανυπότακτη ιστορία της! Θα σας ανταμείψει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;