Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να έρχεται σε σχέση και επικοινωνία με το Δημιουργό του.
Ο τρόπος με τον οποίο ο άνθρωπος εκφράζει αυτήν την ευλάβεια, την αφοσίωση, την εμπιστοσύνη, την αγάπη, τελικά το δόσιμο του εαυτού του στον Θεό, μέσα στην Εκκλησία, μαζί με άλλους, είναι η λατρεία (από το ρήμα λατρεύω, που σημαίνει υπεραγαπώ κάποιον ή κάτι).
Η (δημόσια) προσευχή στην εκκλησία δεν καταργεί την (ιδιωτική- ατομική) προσευχή στο σπίτι. Το πρωί και το βράδυ, αλλά και στο φαγητό, πριν και μετά (έστω τον σταυρό μας να κάνουμε), να ευχαριστούμε και να δοξάζουμε τον Θεό για όσα μας χαρίζει. Και οποιαδήποτε στιγμή της μέρας ή της νύχτας (όσο πιο συχνά μπορούμε) να θυμόμαστε τον Θεό και Πατέρα μας και να λέμε (από μέσα μας-ιδίως αν δεν είμαστε μόνοι μας): «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησέ με» ή «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας».
Στην
Ορθόδοξη Εκκλησία καθημερινά, και πολλές φορές την ημέρα, λατρεύουμε
τον Θεό. Κάποιες μέρες μάλιστα με ιδιαίτερο τρόπο εκφράζουμε τη λατρεία
μας στο Θεό, γιατί γιορτάζουμε γεγονότα από τη ζωή του Δεσπότη Χριστού,
της Παναγίας Μητέρας Του, των Αγγέλων ή Αγίων της Παλαιάς και Καινής
Διαθήκης καθώς και γεγονότα από τη ζωή της Εκκλησίας.Σιγά σιγά διαμορφώθηκαν δυο εορταστικοί κύκλοι, ο εβδομαδιαίος και ο ετήσιος.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;