Το πλέον ανησυχητικό είναι η
πιθανότητα να μετατραπεί η Ελλάδα σε έναν νέο Λίβανο, υπενθυμίζοντας πως
οι Πολίτες της δύστυχης χώρας μετανάστευσαν, εγκαταλείποντας την στους
φτωχότερους εποίκους που εγκαταστάθηκαν εκεί – ηχητικό.
«Ζητιανιάς συνέχεια. Έξι χώρες επισκέφθηκε ο Ευκλείδης για να τις πείσει να μας δώσουν τη νέα δόση – ο απόλυτος εξευτελισμός για την Ελλάδα από μία κυβέρνηση που, εκτός από πολλά άλλα, είχε υποσχεθεί στους Έλληνες την ανάκτηση της εθνικής υπερηφάνειας, καθώς επίσης της αξιοπρέπειας τους, καταρρακώνοντας και τα δύο.
Να μας δανείσουν λοιπόν ξανά χρήματα, τα οποία εξανεμίσαμε μέσα στους επτά πρώτους μήνες του 2015, στραγγαλίζοντας επί πλέον την Οικονομία – καταστρέφοντας ότι απέμεινε στην Ελλάδα, κλείνοντας τις τράπεζες, καίγοντας πάνω από 40 δις € με την εκποίηση τους, διευρύνοντας το πελατειακό κράτος, αυξάνοντας τον κρατισμό, διώχνοντας τις επιχειρήσεις, καταδικάζοντας τους ελεύθερους επαγγελματίες κοκ.
Εύλογα επομένως συμπεραίνει κανείς πως ο Αλέξης έχει μεν ως πρότυπο τον Ανδρέα, αλλά μοιάζει δυστυχώς στο Γιώργο – έχοντας όμως στο ενεργητικό του πολύ περισσότερα λάθη, μία καταστροφική διαπραγμάτευση, καθώς επίσης μία μοναδική στην παγκόσμια ιστορία «κυβίστηση».
Όσον αφορά τώρα την Ευρώπη, φαίνεται πλέον πως απλά μας ανέχεται – οδηγώντας μας σταδιακά στην παράλληλη, πληθωριστική δραχμή, η οποία θα αποτελέσει το βασικό νόμισμα μίας λεηλατημένης, άβουλης αποικίας.
Παρά το ότι λοιπόν τοποθετούμαστε υπέρ του ευρώ, γνωρίζοντας το χάος που θα ακολουθούσε την έξοδο μας από την Ευρωζώνη, θεωρούμε ανάρμοστο να επιμένουμε στη συμβίωση με κάποιους που δεν μας θέλουν – όπως ακριβώς είναι καλύτερο το διαζύγιο, για ένα ζευγάρι που έχει πάψει πλέον να συμφωνεί.
Είμαστε δε της άποψης πως ένα διαζύγιο «κοινή συναινέσει» είναι προτιμότερο, από το να οδηγηθούν τα δύο μέρη στα άκρα – ενώ είναι σαφώς καλύτερη η θαρραλέα, επώδυνη χρεοκοπία, από την εσαεί μίζερη και εξευτελιστική ζητιανιά.
Πόσο μάλλον όταν συνεχίζεται η σπατάλη, η «εξυπηρέτηση» συγγενών και φίλων, η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η πολιτική διαπλοκή κοκ. – από μία κυβέρνηση που δεν δίστασε να προδώσει αυτούς που την εμπιστεύθηκαν και την ίδια της την ιδεολογία, καθώς επίσης να δολοφονήσει εν ψυχρώ την ελπίδα που καλλιέργησε σε χιλιάδες Έλληνες» (ΒΒ).
η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;