ΑΠΑΝΤΑ ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ

Μπορείτε να "κατεβάσετε" τα   Α Π Α Ν Τ Α  του αγίου Μαξίμου του Ομολογητή:

1) σε πολυτονικό κείμενο unicode για Microsoft WORD 97 ή νεώτερο (σε περίπτωση που δεν διαθέτετε πολυτονική unicode γραμματοσειρά "κατεβάστε" την Athena),
2) σε πολυτονικά της Gr-Soft για Microsoft WORD (6 ή 7) 95 και
3) για διευκόλυνση της αναζήτησης λημμάτων - φράσεων ή λέξεων - παρέχουμε το κείμενο και σε ΑΤΟΝΙΚΗ μορφή.

Τα έργα του Αγίου Μαξίμου είναι ταξινομημένα σύμφωνα με την σειρά που αυτά παρουσιάζονται στις πατερικές εκδόσεις "ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΠΑΛΑΜΑΣ" του εκδοτικού οίκου του ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΜΕΡΕΤΑΚΗ "ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ", Θεσσαλονίκη 1995.

Εντός του κειμένου υπάρχουν ενδείξεις των σελίδων.
Η ένδειξη σημαίνει ότι ακολουθεί η 18 σελίδα του 14 Α τόμου.
Η ένδειξη , όταν υπάρχει, αναφέρεται στην PG.

Τα περισσότερα από τα κείμενα (σε ηλεκτρονική μορφή) του αγίου Μαξίμου του Ομολογητή τα χρωστάμε στον π. Αρσένιο Μέσκο.

ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΑ Unicode	ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΑ Gr-Soft	ΑΤΟΝΙΚΑ
Uni_AgMaximos_apanta.zip 1,631 MB	GrS_AgMaximos_apanta.zip 1,631 MB	atn_AgMaximos_apanta.zip 11,784 MB

Τη ΚΑ' του μηνός Ιανουαρίου, Μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Μαξίμου του Ομολογητού.

Άχειρ, άγλωττος, χείρα και γλώτταν φύεις.
Και χερσί Θεού, Μάξιμε, ψυχήν δίδως.
Εικάδι πρώτη πότμος Μαξίμου όσσ' εκάλυψεν.

Ο άγιος Μάξιμος γεννήθηκε το 580 στην Κωνσταντινούπολη. Καταγόταν από επιφανή οικογένεια και έλαβε την συνήθη, για τους υποψηφίους για ανώτερες δημόσιες ή εκκλησιαστικές θέσεις, μόρφωση. Ιδιαίτερα ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος (610-641) τον προσέλαβε ως αρχιγραμματέα του, “υπογραμματεύς πρώτος των βασιλικών υπομνημάτων”.

Λίγα χρόνια αργότερα παραιτήθηκε και εκάρη μοναχός. Πιθανόν μόνασε, στην Παλαιστίνη, μαζί με τον Σωφρόνιο, αργότερα πατριάρχη Ιεροσολύμων. Ασκήτευσε σε μονή της Χρυσούπολης που βρίσκεται απέναντι από την Κωνσταντινούπολη. Εκεί έγινε και ηγούμενος και απέκτησε πιστό μαθητή τον Αναστάσιο που τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή. Το 624 βρίσκεται για δύο χρόνια στη Κύζικο. Το 626 φεύγει για την βόρεια Αφρική. Για αρκετό χρονικό διάστημα μένει στην Κρήτη, πιθανόν να πέρασε και από την Κύπρο. Στην Καρχηδόνα βρίσκεται σίγουρα την Πεντηκοστή του 632. Εκεί συναντήθηκε με τον Σωφρόνιο και για ένα διάστημα πηγαίνουν μαζί στην Αλεξάνδρεια.

Το 645 ή 646 πήγε στη Ρώμη. Το 647 ο αυτοκράτορας Κώνστας εξέδωσε τον Τύπο, με τον οποίο απαγορευόταν οι συζητήσεις περί μιας ή δύο θελήσεων και ενεργειών. Η σύνοδος του Λατερανού (649), της οποίας κύριο πρόσωπο ήταν ο άγιος Μάξιμος, καταδίκασε το Μονοθελητισμό. Συνελήφθει από τον έξαρχο της Ιταλίας Θεοδόσιο, οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τους δύο Αναστασίους, τον μαθητή του και τον αποκρισάριο του Πάπα. Είχε ήδη οδηγηθεί εκεί και ο Πάπας Μαρτίνος και είχε εξορισθεί στη Χερσώνα για δήθεν πολιτική συνωμοσία (653). Το ίδιο έγκλημα, χωρίς αποδείξεις, αποδόθηκε και στον Μάξιμο. Αφού κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να υποχωρήση τον εξορίζουν μαζί με τους άλλους δυο στην Βιζύη της Θράκης (655).

Τους ανακαλούν στην Κωνσταντινούπολη, για νέα ανάκριση και μετά την άρνησή τους να υπογράψουν τον Τύπο τους στέλνουν εξορία στα Πέρβερα (656). Μετά έξη χρόνια τους καλούν πάλι στη Κωνσταντινούπολη για μια τρίτη προσπάθεια να τους πάρουν με το μέρους τους. Αφού και οι τρεις αρνήθηκαν να υποκύψουν, αναθεματίσθηκαν, κακοποιήθηκαν και διαπομπεύθηκαν, “γλώσσαν ένδον από του φάρυγγος και της παραψαυούσης επιγλωττίδος παρανόμως εκτέμνουσιν” και “σμίλη και σφύρα την δεξιάν των χειρών εκκόπτουσιν”.

"Λέγεται δε, μετά την εκτομήν, αυθις υπό Θεού παραδόξως αποκαταστήναι την γλώτταν και τρανώς φθέγγεσθαι, μέχρις αν εν βίω υπήρχε"(ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ αγίου Νικοδήμου).

Μετά από αυτά οδηγήθηκαν και οι τρεις σε τόπους εξορίας στην Αλανία του Καυκάσου, ο καθένας χωριστά. Ο άγιος Μάξιμος κλείσθηκε μόνος στο φρούριο Σχίμαρις, όπου υπέκειψε στις ταλαιπωρίες και τα γηρατειά δύο μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 662. Η μνήμη του εορτάζεται στις 13 Αυγούστου και στις 21 Ιανουαρίου.

Αν και απλός μοναχός για εικοσιπέντε τουλάχιστον χρόνια ήταν ο κύριος εκφραστής της ορθόδοξης πίστης. O μεγάλος αυτός άγιος της Εκκλησίας φέρει τον τίτλο του Ομολογητή γιατί όταν ομολογούσε τις δύο θελήσεις του Χριστού δεν υπήρχε κανείς επί της γής για να "εκφράσει την πίστη του όμου μετ’ αυτού" και έτσι αναγκάστηκε να ομολογήσει με τους πεθαμένους, τους νεκρούς, τους όντως ζώντες εν Χριστώ αγίους της Εκκλησίας Τον καιρό της αντίστασης, στη φυλακή και στην εξορία, "η τύχη της Χριστολογίας εξαρτήθηκε από την άκαμπτη σταθερότητα ενός ανθρώπου μονάχα". ((H. U. VON BALTAHASAR, op. C. σ. 32) Από την Εισαγωγή του π. Δ. Στανιλοάε στη ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ).

Ήχος δ’. Ως γενναίον εν Μάρτυσιν.

          Οξυγράφου ως κάλαμος,

          τεθηγμένη τω Πνεύματι,

          η αγία γέγονε Πάτερ γλώσσα σου,

          καλλιγραφούσα εν χάριτι,

          πλαξί καρδιών ημών,

          τόμον θείων αρετών,

          και δογμάτων ακρίβειαν,

          και την σάρκωσιν,

          του εν δύω ουσίαις τοις ανθρώποις,

          και μιά τη υποστάσει,

          εμφανισθήναι θελήσαντος.

Από τα στιχηρά προσόμια του εσπερινού της 21^ης Ιανουαρίου.
πηγή