Ο ιός του Έμπολα και η πείνα

 

Νέαρχος Παναγή

  Δύο οντότητες άσχετες μεταξύ τους αλλά οι οποίες οδηγούν συνήθως στο ίδιο αποτέλεσμα, το θάνατο.

Τον τελευταίο καιρό, αν και ήταν γνωστό εδώ και χρόνια, αυξήθηκαν τα κρούσματα του ιού του Έμπολα,  ενός θανατηφόρου ιού με θνητότητα άνω του ογδόντα τοις εκατό. Ξεκίνησε από την Αφρική και η υφήλιος φοβάται την εξάπλωσή του. Κινητοποιήθηκαν κράτη, νοσοκομεία, φαρμακοβιομηχανίες, ερευνητές να τον περιορίσουν στην πηγή του, στην Αφρική. Που και που ακούγονται σποραδικά κρούσματα σε χώρες του δυτικού κόσμου. Ο κόσμος και λόγω των μέσων μαζικής ενημέρωσης τρομοκρατείται στην ιδέα της νόσησης από τον ιό. Δικαιολογημένα σίγουρα. Αν και η πιθανότητα στατιστικά να γλιστρήσεις στο μπάνιο και να σκοτωθείς είναι χιλιάδες φορές περισσότερη.

 Από την άλλη πλευρά έχουμε και την πείνα η οποία μαστίζει εκατοντάδες χρόνια την Αφρική και άλλες υπανάπτυκτες χώρες. Η έλλειψη καθαρού νερού φέρνει σε θάνατο  δεκάδες  μωράκια ανά λεπτό. Προσπάθειες γίνονται κυρίως από ομάδες , όπως οι Γιατροί του Κόσμου , Μητροπόλεις, ακόμη και από Ιεραποστολικές εκστρατείες από Ορθόδοξους  Χριστιανούς , Ρωμαιοκαθολικούς κ.λ.π. Τα κράτη κυρίως του δυτικού κόσμου προσφέρουν κάποια υποτυπώδη βοήθεια, μάλλον για τα μάτια του κόσμου. Το ενδιαφέρον τους για την ανάπτυξη στρατιωτικών , διαστημικών εξοπλισμών υπερτερεί κατά πολύ σε σύγκριση με την βοήθεια στους πεινώντας.

 Δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι οι δύο καταστάσεις, αν και καταλήγουν για τον άνθρωπο στο ίδιο θανατηφόρο αποτέλεσμα, αντιμετωπίζονται από τα κράτη του δυτικού κόσμου εντελώς διαφορετικά. Η προσπάθεια γι α εξάλειψη τους είναι πολύ διαφορετική, τα χρήματα που ξοδεύονται το ίδιο, το προσωπικό που ασχολείται, οι υπηρεσίες κ.λ.π.

Ενώ η πείνα σκοτώνει εκατομμύρια κάθε χρόνο και ο Έμπολα έως της παρούσης τέσσερεις  πέντε χιλιάδες,  το ενδιαφέρον της κοινότητας είναι πολύ διαφορετικό στις δυο περιπτώσεις.

Αν ψάξουμε να βρούμε την αιτία θα δούμε ότι όλα ξεκινούν από τον εγωισμό , την φιλαυτία, την αδιαφορία για τον συνάνθρωπό μας , από την υποκρισία, τη δίψα ίσως και για άλλο χρήμα (φαρμακοβιομηχανίες).

 Η πείνα, ως γνωστό,  δεν είναι μεταδοτική και δεν είναι ασθένεια. Αντίθετα ο ιός Έμπολα και άλλοι θανατηφόροι ιοί είναι . Η πείνα δεν μπορεί να μεταδοθεί σαν ένας ιός στις πλούσιες χώρες, στην Αμερική , στη Γαλλία, στην Αγγλία κ.λ.π. Άρα και τον ενδιαφέρον γι ‘ αυτή πολύ περιορισμένο. Αφού είναι αδύνατον να μας ακουμπήσει δεν πολυασχολούμαστε. Αντίθετα ο κάθε λογής θανατηφόρος ιός δεν περιορίζεται. Μπορεί άμεσα να σκοτώσει Αμερικανούς, Άγγλους κ.λ.π. Εκεί δίνουμε το maximum των δυνάμεών μας. Αφορά τον κόσμο μας. Η πείνα όχι.

 Η υποκρισία στο ζενίθ της.

Μέσα από αυτά τα δύο προβλήματα μπορεί να διακρίνεις το πρόβλημα του δυτικού κόσμου ο οποίος επικεντρώνεται στο πρόβλημα μόνο το οποίο έχει επίπτωση στον κόσμο του. Εγωκεντρικός τρόπος σκέψης. Τώρα αν τύχει εσύ, μικρό κράτος ,να είσαι μπλεγμένος στο θέμα τότε από σπόντα μπορεί και εσύ να βοηθηθείς. Ας μην περιμένουμε όμως βοήθεια πραγματική. Μαζί με το βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα. Αν είσαι τουλάχιστον γλάστρα κάτι θα πάρεις και εσύ.

Τόσα χρόνια η Κύπρος ταλαιπωρείται από τους Τούρκους. Ενδιαφέρον δεν υπάρχει από μεγάλο κράτος. Τώρα που ανακαλύφθηκαν ενεργειακοί πόροι, φυσικό αέριο κ.λ.π. μ ας θυμήθηκαν δήθεν. Θέλουν λύση οι μεγάλοι, χθες.

Είναι ξεκάθαρη η πολιτική του δυτικού κόσμου, «τα καλά και συμφέροντα ημών». Έχοντας στο νου το κλασικό παράδειγμα του θανατηφόρο ιό και την πείνα ας μην περιμένουμε πολλά από τους μεγάλους. Ό,τι μπορέσουμε να κάνουμε αδέλφια εμείς ανθρωπίνως για το έθνος μας, αλλά και την ελπίδα μας στο Θεό να έχουμε.

πηγή