Ο Ιωάννης όμως βαπτίζει και έρχεται να
βαπτισθεί ο Ιησούς, για να αγιάσει μεν ενδεχομένως και τον βαπτιστή,
όπως είναι δε καταφανές, για να θάψει μέσα στο νερό όλον τον παλαιό
Αδάμ και να αγιάσει πριν απ’ αυτούς και για χάρη τους τον Ιορδάνη.
Όπως δε ο ίδιος ήταν Πνεύμα και σάρκα, έτσι δίνει την πνευματική
ολοκλήρωση με Πνεύμα και νερό. Ο βαπτιστής δεν δέχεται και ο Ιησούς
αγωνίζεται (να τον πείσει). «Εγώ έχω ανάγκη να βαπτι¬σθώ από σένα»
λέει το λυχνάρι στον Ήλιο, η φωνή στο Λόγο, ο φίλος στον Νυμφίο, ο
ανώτερος από κάθε άλλο γέννημα γυναίκας στον Πρωτότοκο ολόκληρης της
δημιουργίας, εκείνος που σκίρτησε ενώ βρισκόταν μέσα στην κοιλιά σ’
εκείνον που προσκυνήθηκε μέσα στην κοιλιά, εκείνος που προέτρεξε και ο
οποίος θα προστρέξει σ’ εκείνον που φάνηκε και θα φανεί. «Εγώ έχω
ανάγκη να βαπτισθώ από σένα» – πρόσθεσε και «δι’ εσέ» (διότι γνώριζε
ότι επρόκειτο να βαπισθεί με το μαρτύριο) ή, όπως ο Πέτρος, το ότι θα
καθαρίσεις όχι μόνον τα πόδια — «και συ έρχεσαι προς εμέ;». Και τούτο
είναι προφητικό. Διότι γνώριζε ότι όπως μετά τον Ηρώδη επρόκειτο να
καταληφθεί από μανία ο Πιλάτος, έτσι και μετά απ’ αυτόν, ο οποίος θα
έφευγε προηγουμένως, θα ακολουθούσε ο Ιησούς. Τί δε λέει ο Ιησούς;
«Άφησε τώρα τις αντιρρήσεις», διότι αυτό απαιτούσε το θείο σχέδιο.
Διότι γνώριζε ότι μετά από λίγο επρόκειτο να βαπτίσει αυτός τον
βαπτιστή. Τί δε είναι το φτυάρι; Η κάθαρση. Τί είναι δε το πυρ; Το
κάψιμο κάθε ανόητου πράγματος και η αναζωπύρωση του πνεύματος. Τί
είναι δε η αξίνα; Το κόψιμο της ψυχής, η οποία, αφού έχει γεμίσει με
ακαθαρσίες, έχει καταστεί αθεράπευτη. Τί είναι δε το μαχαίρι; Η τομή
την οποία κάνει ο Λόγος και η οποία ξεχωρίζει το κακό από το καλό και
τον πιστό από τον άπιστο και η οποία κάνει τον υιό και τη θυγατέρα και
την νύμφη να επαναστατούν κατά του πατέρα και της μητέρας και της
πεθεράς, και τα νέα και πρόσφατα (να επαναστατούν) κατά των παλαιών τα
οποία είναι σκιώδη. Τί είναι δε το κορδόνι του υποδήματος, που δε
μπορείς να λύσεις συ που βαπτίζεις τον Ιησού, που έζησες στην έρημο με
νηστεία, ο νέος Ηλίας, ο οποίος είσαι κάτι ανώτερο και από προφήτη,
αφού είδες και εκείνον που είχες προφητεύσει και που συνδέεις την
Πάλαια με την Καινή Διαθήκη; Τί είναι αυτό; Ενδεχομένως ο λόγος για
την έλευση στη γη και περί της σαρκός, του οποίου και το ελάχιστο ακόμη
τμήμα είναι αδύνατο να γίνει κατανοητό, όχι μόνον σ’ εκείνους οι
οποίοι έχουν ακόμη σαρκικό φρόνημα και είναι ακόμη νήπια στο
Χριστιανισμό, αλλά και σ’ εκείνους οι οποίοι διαθέτουν το Πνεύμα του
Ιωάννη.
Αλλά και ανεβαίνει από το νερό ο
Ιησούς. Ανεβάζει δε μαζί του και τον κόσμο και βλέπει να σχίζονται οι
ουρανοί, τους οποίους ο Αδάμ είχε κλείσει για τον εαυτό του και για
τους απογόνους του, όπως είχε κλείσει και με τη φλογίνη ρομφαία τον
παράδεισο. Και το Πνεύμα μαρτυρεί τη Θεότητα (διότι το όμοιο σπεύδει
προς το όμοιο) και η φωνή από τους ουρανούς (διότι απ’ εκεί προερχόταν
εκείνος για τον οποίον διδόταν η μαρτυρία). Εμφανίζεται δε σαν
περιστέρι (διότι τιμά το σώμα, αφού και αυτό γίνεται Θεός με τη θέωση,
όταν αυτή θεωρείται από την πλευρά του σώματος) και λόγω του ότι
είναι από πολύ παλαιά συνηθισμένο να φέρει την ευχάριστη αγγελία της
παύσεως του κατακλυσμού το περιστέρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;