Μην καταλήξουμε «τους όνους ίππους ψηφίσασθαι»

 

Εξόχως επίκαιρα παρά την πάροδο 2.500 χρόνων αυτά που είπε – έπραξε ο φιλόσοφος Αντισθένης (445 -360 π.Χ.). Ο μαθητής του Σωκράτη και ιδρυτής της Κυνικής Σχολής συμβούλευε τους Αθηναίους να ψηφίσουν ότι τα γαϊδούρια είναι … άλογα («τους όνους ίππους ψηφίσασθαι»). Οι ακροατές του θεώρησαν παράλογη την πρόταση. Και ο σοφός τούς αποστόμωσε ότι και οι στρατηγοί (= κυβερνήτες ) που ορίζουν δεν έχουν ιδέα από τα καθήκοντά τους («μηδέν μαθόντες») και μοναδικό τους προσόν είναι ότι ψηφίσθησαν από αυτούς («μόνον δε χειροτονηθέντες»).

O tempora, o mores! Καιροί και ήθη επαναλαμβανόμενα, δυστυχώς νυν και αεί και εις τούς αιώνας …

Εις μάτην ο σοφός πάσχιζε να πείσει τους συμπολίτες του για την τρομερή διαχρονική αλήθεια ότι τα κράτη διαλύονται όταν οι πολίτες δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους σημαντικούς απ’ τους ασήμαντους πολιτικούς. Ούτε και ενδοκομματικά πολλές φορές. «Τας πόλεις απόλλυσθαι όταν μη δύνωνται τούς φαύλους από τών σπουδαίων διακρίνειν».

Το σύστημα αείποτε χειραγωγεί, καταχρώμενο την απειρία, την ευπιστία και το εν γένει ευάλωτο των ψηφοφόρων. Εφ’ ώ και ο Αντισθένης έκρουε  τον κώδωνα επισημαίνοντας  ότι είναι καλύτερο να πέσει κανείς σε κόρακες παρά σε κόλακες, γιατί οι πρώτοι τρώνε τους ανθρώπους όταν πεθάνουν, ενώ οι δεύτεροι και όσο ζουν. «Οι μεν γαρ νεκρούς οι δε ζώντας εσθίουσι».

Απεχθανόμενος τις κολακείες του συνέβη να τον εγκωμιάσει κάποτε ένας φαύλος και ανησύχησε μήπως διέπραξε κάτι κακό. «Αγωνιώ μη τι κακόν είργασμαι» (Όλα τα παραθέματα από τον Διογένη Λαέρτιο, Φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή VI, Αντισθένης).

Τα ελληνικά ευρήματα του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου δείχνουν μιάν αυθυπέρβαση. Υποδηλώνουν ορισμένη κριτική στάση, άγνωστο όμως  πώς θα εκφρασθεί στις εκλογές, στις οποίες κυριαρχεί συνήθως αυτό που ο Τσόμσκυ ονομάζει «ζαλισμένο κοπάδι»: Το 91% δεν εμπιστεύεται τα κόμματα, το 86% δεν εμπιστεύεται τη Βουλή, το 89% δεν εμπιστεύεται την (απερχόμενη) κυβέρνηση. Το 81% είναι βαθιά δυσαρεστημένο από τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία, το 76% των Ελλήνων δεν εμπιστεύεται την Ευρωένωση. Άλλωστε το πανευρωπαϊκό ποσοστό εμπιστοσύνης στην ΕΕ δεν υπερβαίνει το 37%.

Αυτή η κρίση εμπιστοσύνης στο ραγισμένο πλέον ευρωόραμα είναι αποτέλεσμα της διάψευσης των προσδοκιών που στήριξαν σ’

αυτό οι ευρωπαϊκοί λαοί.

Ειδικά για την Ευρωζώνη ο Thomas Picetty, συγγραφέας του πολυσυζητημένου «Κεφαλαίου», αποφαίνεται ότι είναι ένα σύστημα που δεν λειτούργησε, ούτε θα λειτουργήσει ποτέ, αφού πρόκειται για νόμισμα με 18 διαφορετικά δημόσια χρέη, και ισάριθμα διαφορετικά επιτόκια, και διαφορετικά φορολογικά συστήματα που ανταγωνίζονται το ένα το άλλο.

Κόμματα και πολιτικό προσωπικό έχουν χρέος να υπερνικήσουν τον κακό εαυτό τους. Τα εκβιαστικά διλήμματα που χρησιμοποιούνται για εργαλεία χειραγώγησης των μαζών εκφοβισμός  και μεγιστοποιημένη οργή ασφαλώς και εμποδίζουν το λαό να ξεχωρίσει τους φαύλους από τους σπουδαίους.

Η χώρα έχει ανάγκη από αλήθεια και νηφαλιότητα. Αυτοί που θέλουν να ψαρέψουν στα θολά παράγουν επί τούτω σύγχυση.

Παρακολουθούμε με εύλογη ανησυχία τον έρποντα «ανανισμό» και «ρεπουσισμό» των κομμάτων εξουσίας και των αρχουσών ελίτ. ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. να αποκηρύξουν εμπράκτως το διαχρονικό προπατορικό αμάρτημα ανανισμού, ρεπουσισμού.

Η απερχόμενη Κυβέρνηση έχει διολισθήσει σε μια άτυπη Τετραμερή ( Ελλάδα –Τουρκία – Κυπριακή Δημοκρατία, Ψευδοκράτος ) μόνιμο αγγλο – αμερικανικό στόχο που κατευθύνει η «πεφιλημένη» μας και διαρκώς μπροστά μας υφυπουργός  Βικτώρια Νούλαντ.

Τα πολιτικά κόμματα οφείλουν εδώ και τώρα να δεσμευθούν ότι θα επαναφέρουν επιτέλους το από μακρού εγκατελειμμένο και μόνο σωστό αίτημα: να φύγει ο Αττίλας και οι Έποικοί του από την Κύπρο. Να αρνηθούν την υπαγωγή των φυσικών πόρων της Μεγαλονήσου στην διαπραγματευτική ατζέντα, αδιάκοπη έγνοια αγγλοαμερικανών και τούρκων. Και να ανακαλέσουν το υπονομευτικό περί «διζωνικής με πολιτική ισότητα» του ψευδοκράτους.

Επιβάλλεται ελληνική διπλωματική αντεπίθεση καθώς εντείνονται οι ύποπτες πρωτοβουλίες Μπάν Κι Μουν – Αϊντε.

Να σταματήσει κάθε πρεμούρα για δήθεν «λύση» που ισοδυναμεί με παραίτηση από τα εθνικώς αδιαπραγμάτευτα δίκαια του Ελληνισμού.

Το Καστελόριζο είναι το νοτιοανατολικό σύνορό μας, ενώνει τις θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας –Κύπρου επεκτείνοντας κατά 200 ν.μ. την ελλαδική ΑΟΖ. Όμως δεν έχει γιατρούς, δασκάλους, υποδομές. Επιεικώς ντροπή μας ! Μπορούν τα κόμματα να την ξεπλύνουν;

πηγή