Η ISIS και το «στρατόπεδο των δαιμόνων»

 Του Daniel Barge (Alternative Right) 

Στον πόλεμο πάντα επιτίθεσαι στις αδυναμίες τους εχθρούς σου. ΗISIS το καταλαβαίνει αυτό και ενεργεί αναλόγως. Αντίθετα, η Δύση φαίνεται να μην έχει κάποιο σχέδιο. Ενώ η ISIS βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με μας, εμείς δεν είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με αυτούς. Στην καλύτερη περίπτωση είμαστε σε μια κατάσταση που ελπίζουμε ότι θα φύγουν μακριά. Η ISIS είναι ένα τέρας που δημιουργήσαμε, αλλά, έτσι όπως είναι, βλέπουν τον εαυτό τους σίγουρα ότι έχουν πόλεμο μαζί μας. Για το λόγο αυτό, παρακολουθούν τις αδυναμίες μας, αλλά εμείς ακόμα όχι τις δικές τους.

Η δραματική απόδειξη του πόσο αυτό ισχύει, είναι από τις πρόσφατες αναφορές ότι η ISIS απειλεί να «εισβάλλει» στην Ευρώπη από τη Λιβύη, χρησιμοποιώντας μία από τις σημαντικότερες αδυναμίες μας, δηλαδή την ανθρωπιστική αδυναμία μας να υπερασπιστούμε την ταυτότητά μας. Αυτή είναι η ίδια αδυναμία που ο Jean Raspail με τόση οξυδέρκεια εντόπισε το 1973, όταν δημοσίευσε το κλασικό μυθιστόρημα του «Το Στρατόπεδο των Αγίων» (The Camp of the Saints).

Σε αυτό το έργο, ο Κόσμος των Λευκών (συμπεριλαμβανομένης και της Σοβιετικής Ένωσης) είναι συγκλονισμένος από μια πλημμύρα μεταναστών από χώρες του Τρίτου Κόσμου επειδή δεν είναι πλέον σε θέση να επιβάλει τις αναγκαίες πράξεις μεμονωμένης σκληρότητας που απαιτούνται για τη διατήρηση των συνόρων. Όπως το θέτει ο Raspail, περιγράφοντας την προσπάθεια να ανακοπεί η πλημμύρα:

«Μια σφαίρα και μια μόνο. ​​Χτυπημένο στην κοιλιά του ένα μικρό κινεζάκι, από έναν σοβιετικό στρατηγό τίγκα στη βότκα».

Αυτή η αδυναμία μας είναι ακριβώς όπως την περιγράφει οRaspail, και ο μόνος λόγος που είχαμε μια σταθερή εισροή παρά ένα ξαφνικό τσουνάμι "immivasion" (εισβολής μεταναστών) για την οποία έγραψε, δεν είναι εξαιτίας της επαγρύπνησης και η δύναμή μας, αλλά λόγω της αδυναμίας και της έλλειψης οργάνωσης των ανθρώπινων συντριμμιών που κατά διαστήματα ξεβράζονται στις ακτές μας.

Αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει. Μετά την εφαρμογή μιας εξωτερικής πολιτικής που ο Colin Liddell ονομάζει “The ‘Shit Happens’ Foreign Policy”, η Λιβύη έχει οδηγηθεί στο χάος, και αυτό το χάος έχει ανοίξει την πόρτα στην ISIS, η οποία, μαζί με άλλες ίδιας νοοτροπίας ομάδες, τώρα ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας.

Η ISIS στην Λιβύη

Εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα. Ανήμπορη η Δύση να πολεμήσει με συμβατικά όπλα, η ISIS γίνεται περισσότερο πρόθυμη να χρησιμοποιήσει την ασύμμετρη τακτικήτης Τέταρτης Γενιάς του Πολέμου (Fourth-Generation Warfare ή4GW). Η ουσία του 4GW είναι να θολώνεις τα όρια μεταξύ του πολέμου, της πολιτικής και άλλων στοιχείων, καθώς και μεταξύ μαχητών και αμάχων.

Η κατάσταση στη Μεσόγειο παρέχει μια τέλεια ευκαιρία για τηνISIS. Στη νότια πλευρά (της Μεσογείου) έχετε εξαθλιωμένες ορδές νεαρών αρσενικών κυρίως Αφρικανών και Μουσουλμάνων, συνεπαρμένων από την επιθυμία για την ευημερία, τις γυναίκες, και τον πλούτο της Δύσης, να αντιμετωπίζουν αξιωματικούς της αστυνομίας και της μετανάστευσης ευνουχισμένους από συμφωνίες για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», τη νομοθεσία κατά του «ρατσισμού» και μια πέμπτη φάλαγγα από «ευαίσθητους» αριστερούς και φιλελεύθερους.

Αν η ISIS δεν αξιοποιήσει αυτήν την κατάσταση θα πρέπει ειλικρινά να πάνε να εξετάσουν το κεφάλι τους. Σύμφωνα μεδημοσίευμα της Daily Mail, ωστόσο, φαίνεται ότι η ISIS είναι ήδη καλά εξοικειωμένη με αυτή την αδυναμία, και ετοιμάζεται να το εκμεταλλευτεί:

«Η ISIS έχει απειλήσει να κατακλύσει την Ευρώπη με μισό εκατομμύριο μετανάστες από τη Λιβύη σε μια "ψυχολογική" επίθεση εναντίον της Δύσης, δηλώθηκε σήμερα.

Οι καταγραφές τηλεφωνικών παρακολουθήσεων που δημοσιεύθηκαν στην Ιταλία λένε ότι παρέχουν αποδείξεις ότι ηISIS απειλεί να στείλει 500.000 μετανάστες ταυτόχρονα στη θάλασσα σε εκατοντάδες σκάφη ως ένα "ψυχολογικό όπλο" κατά της Ευρώπης, αν υπάρχει στρατιωτική επέμβαση εναντίον τους στη Λιβύη.

Πολλοί θα κινδυνέψουν να πνιγούν με τις υπηρεσίες διάσωσης να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Αλλά οι αρχές φοβούνται ότι αν οι αριθμοί αυτής της κλίμακας καταφτάσουν, οι ευρωπαϊκές πόλεις θα μπορούσαν να βιώσουνταραχές».

Παρατηρήστε πως η έκθεση, αντί να καταθέτει τα πραγματικά περιστατικά, αναπαράγει αυτήν ακριβώς την αδυναμία που ωθεί ηISIS:

«Πολλοί θα κινδυνέψουν να πνιγούν με τις υπηρεσίες διάσωσης να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την κατάσταση».

Ναι, όπως πάντα, αυτό είναι το πρώτο μέλημα της εξαντλημένης Δύσης, η ευημερία των φορέων του ιού, που πρόκειται να την καταστρέψει. Αυτό είναι σχεδόν ισοδύναμο με το να ανησυχεί κάποιος για την ευημερία των αρουραίων που έφεραν το Μαύρο Θάνατο το 1346, αλλά δεν είναι το ίδιο, γιατί τουλάχιστον οι αρουραίοι ήταν αθώοι από κάθε κακή πρόθεση και κανένας από αυτούς, από όσο γνωρίζω, στην πραγματικότητα δεν μετατράπηκε ο ίδιος σε παθογόνα βουβωνική πανώλη. Είναι απίθανο ότι μπορεί το ίδιο να λεχθεί και για τα εκατομμύρια των μεταναστών που ηISIS σχεδιάζει να ρίξει στην Ευρώπη.

Αξίζει να σημειωθεί ο τρόπος που η έκθεση της Daily Mailυποβαθμίζει την πραγματική απειλή. Τονίζει τα υλικοτεχνικά προβλήματα που θα προέκυπταν από μια πλημμύρα μεταναστών και την πρόνοια των "υπηρεσιών", αλλά αυτό θα είναι μόνο το μισό από αυτό. Πολλοί από αυτούς τους μετανάστες θα αποτελούν επίσης τρομοκράτες της ISIS, οι οποίοι θα έχουν διπλό σκοπό: πρώτον, να διαπράξουν τρομοκρατικές ενέργειες για να τιμωρήσουν την Ευρώπη για τις ενέργειές της κατά της ISIS, και, δεύτερον, να προκαλέσουν μια σπασμωδική κίνηση ασφαλείας που θα καταστήσει ευκολότερο για την ISIS να ριζοσπαστικοποιήσει τις διακινούμενες μεταναστευτικές ορδές. Αυτό θα επιτευχθεί σε πρόχειρα στρατόπεδα κράτησης, όπου θα περιμένουν την αναπόφευκτη απελευθέρωσή τους, η οποία θα έρθει μέσωδικηγόρων των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και δακρύβρεχτων ιστοριών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τον «φτωχό, μικρό Αμπντούλ που ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή».

Πως τα media απεικονίζουν όλους τους λαθρο-μετανάστες που καταφθάνουν στην Ευρώπη

Ο Raspail έδωσε τον τίτλο στο μυθιστόρημα του από αυτό το απόσπασμα του βιβλίου της Αποκάλυψης:

«Και όταν τελείωσαν τα χίλια χρόνια, ο Σατανάς θα λυθεί από τη φυλακή του και θα πάει να παραπλανήσει τα έθνη που βρίσκονται στις τέσσερις γωνίες της γης, τον Γωγ και τον Μαγώγ, και θα τους συγκεντρώσει για την μάχη, ο αριθμός των οποίων είναι σαν την άμμο της θάλασσας. Και ανέβησαν επί το πλάτος της γης και περιλάμβανε το στρατόπεδο των αγίων, και την πόλη την αγαπημένη» (Αποκ. 20:7-9).

Το «στρατόπεδο των αγίων» εδώ αναφέρεται στην Ευρώπη και τη Δύση, αλλά στο μυθιστόρημα έχει επίσης μια διπλή έννοια, αναφερόμενο στον τρόπο με τον οποίο οι Λευκοί που νιώθουναυτο-απέχθεια, και είναι ερωτευμένοι με τον «Άλλον», βλέπουν τις ορδές των μεταναστών που κατασκήνωσαν στο κατώφλι τους. Αυτά τα δύο αλληλοδιεισδύουν.

Δείχνοντας την «αγία» καλοσύνη του, ο πλούσιος κόσμος επιβεβαιώνει ότι είναι «άγιος», ακόμα και εις βάρος της ύπαρξής του. Με την εσφαλμένη μετα-χριστιανική ηθική μας, δεν είμαστε σε θέση να συγκεκριμενοποιήσουμε τους συλλογικούς μας εχθρούς σαν εχθρούς, αλλά, αντίθετα, επιμένουμε να τους ανακηρύττουμε «συλλογικά αθώους» μέχρι να αποδειχθούν ατομικά ένοχοι, αλλά ακόμα και τότε προέχει η επιείκεια και η συγχώρεση.

Να διεξάγεις πολέμους για λόγους "ανθρωπισμού", αλλά να κάνεις ειρήνη με την αγριότητα – οι ενέργειες ενός λαού που φλερτάρει με τον θάνατό του.

Ο μόνος τρόπος για να υπερασπιστεί τον εαυτό της η Δύση από την τύχη που προλέγεται στο μυθιστόρημα του Raspail και τώρα προαναγγέλλεται από την ISIS, είναι να ανακτήσει την ικανότητά της που είχε κάποτε να βλέπει όσους δεν είναι «εμείς» ως «εχθρούς». Αντί να τους βλέπουμε ως συλλογικά αθώους μέχρι αποδείξεως της ατομικής τους ενοχής, ας τους δούμε επιτέλους ως συλλογικά ενόχους μέχρι αποδείξεως της ατομικής τους αθωότητας. Πρέπει να ανακτήσουμε αυτή την αίσθηση.

Αντί για ένα "στρατόπεδο αγίων" που αγιάζει την εισβολή των ορδών, καθώς και εκείνων οι οποίοι σκύβουν μπροστά τους, χρειαζόμαστε ένα "στρατόπεδο δαιμόνων": την ιδέα ότι οι άνθρωποι αυτοί, σε μια συλλογική έννοια, σίγουρα δεν είναι φίλοι μας, δεν έχουν καμία επιθυμία να αφομοιωθούν και το μόνο που θέλουν είναι να μας στερήσουν την κληρονομιά μας και τελικά την ύπαρξή μας.

Μέχρι στιγμής, η διαδικασία της στέρησης και της εξαφάνισής μας εκτυλίσσεται με αργή κίνηση, επιτρέποντας τη Δύση να διατηρεί τον ευσεβή εφησυχασμό της. Ίσως η ISIS κάνει αυτή για μας το έργο της βίαιης έγερσής μας από τον βαθύ λήθαργο και την υπνοβασία μας.

πηγή