ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΔΥΤΙΚΟΥ… «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ»

 

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

1) Ήταν ένα πρωινό αρχές Σεπτεμβρίου και το Παρίσι είχε πάρει ήδη την φθινοπωρινή του όψη. Ο σταθμός του μετρό, στην Plaz de la Nation, ακόμα δεν είχε πολύ μεγάλη κίνηση. Ανέβηκε στον συρμό για να πάει στην Σχολή. Από τις επόμενες στάσεις άρχισε να ανεβαίνει πολύς κόσμος, κυρίως εργάτες και υπάλληλοι που πήγαιναν στις δουλειές τους. Όλοι ήταν σιωπηλοί και βλοσυροί. Νόμιζες πως ένα σκοτεινό σύννεφο, όπως ήταν και ο παριζιάνικος καιρός, σκέπαζε τις όψεις τους. Αυτός κάθονταν σε μια καλή θέση δίπλα στο παράθυρο κοντά στην πόρτα.

Σε μια στάση και ενώ όλες οι θέσεις ήταν ήδη κατειλημμένες, ανέβηκε μια Γαλλίδα αφρικάνικης καταγωγής που ήταν μάλλον στο τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης. Φαίνονταν καταβεβλημένη και το πρόσωπο της ήταν λίγο ιδρωμένο παρά του ότι δεν έκανε ζέστη. Κοίταξε γύρω του. Όλοι ήταν απασχολημένοι στον κόσμο τους και οι πιο πολλοί διάβαζαν εφημερίδα ή κανένα βιβλίο. Ξανακοίταξε την Νέγρα που προσπαθούσε με δυσκολία να πιαστεί από κάποιο σιδερένιο στύλο ενώ έδειχνε πως ζαλίζονταν έτοιμη να σωριαστέι στο πάτωμα. Ένοιωσε πολύ άσχημα. Σηκώθηκε αυθόρμητα και της προσέφερε την θέση του. Εκείνη τον κοίταξε έκπληκτη. Ήταν κάτι που δεν το περίμενε. Κάποιοι γύρισαν και τον κοίταξαν περίεργα, μάλλον εχθρικά.

Η Νέγρα αφού του είπε τρεις φορές μερσί, κάθισε ανακουφισμένη μην πιστεύοντας ακόμα στην χειρονομία του. Κάποιος πιο πέρα ψιθύρισε, «Il est fou» ! Δεν το «χώνεψε» πως ένας λευκός σηκώθηκε για να καθίσει μια Νέγρα, στο Παρίσι, στο κέντρο της… «Ενωμένης Ευρώπης»! Και ύστερα σου λένε πως οι Έλληνες είναι…ρατσιστές!

2) Εκείνο το καλοκαίρι το Παρίσι είχε γεμίσει από Γιαπωνέζους τουρίστες. Παντού όπου πηγαίνεις συναντούσες Γιαπωνέζους που είχαν πάντα μαζί τους μια φωτογραφική μηχανή φωτογραφίζοντας τα πάντα. Νόμιζες πως η φωτογραφική μηχανή ήταν ένα κομμάτι από το σώμα τους, σαν κάποιο χέρι ή πόδι. Αυτά τα «γιαπωνέζικα μηχανάκια» είχαν τότε κατακτήσει όλη την Ευρώπη. Εκείνο το πρωινό έκανε πραγματικά πολύ ζεστή και περπατούσε δίπλα στον Σηκουάνα πηγαίνοντας προς της Σχολή. Ήδη οι Γιαπωνέζοι είχαν ξεχυθεί με κατεύθυνση προς την Notre Dame.

Ξαφνικά ένας απελπισμένος νέος ανέβηκε πάνω σε μια γέφυρα δείχνονται πως θέλει να αυτοκτονήσει. Πλησίασε να δει τι γίνεται. Οι Γιαπωνέζοι αμέσως μαζεύτηκαν σαν τα μυρμήγκια που οσμίζονται κάποιο φαί και σαν τρελοί έβγαζαν αμέτρητες φωτογραφίες ενθουσιασμένοι για το «λαβράκι» που είχαν πιάσει. Ο επίδοξος αυτόχειρας κοιτούσε με σκοτεινό βλέμμα το κενό. Ο Ρωμιός αισθάνθηκε πραγματικά άσχημα καθώς έβλεπε πως οι Γιαπωνέζοι το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να απαθανατίσουν την σκηνή και μάλιστα φαίνονταν πως επιθυμούσαν με αγωνία να πηδήξει στο κενό. Μονό που δεν τον προέτρεπαν με τις φωνές τους! Τα κλικ των μηχανών τους είχαν πάρει φωτιά ενώ τα πρόσωπα τους κοιτούσαν με μεγάλη ένταση.

Σε μια στιγμή και ενώ άρχισαν να ακούγονται τα τσιρίγματα των σειρήνων από τα περιπολικά που πλησίαζαν, ο νέος τελικά έκανε ξαφνικά το απελπισμένο άλμα . Οι Γιαπωνέζοι άρχισαν να χοροπηδάνε ενθουσιασμένοι καθώς είχαν καταγράψει την όλη σκηνή. Μια ανθρώπινη ζωή για μερικές εκατοντάδες φωτογραφικά κλικ! Ένοιωσε ένα σφίξιμο στο στομάχι του αλλά ευτυχώς ο νέος την γλύτωσε με μερικά τραύματα.

3) Τους θερινούς μήνες είχε πιάσει δουλειά σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο στην Κρήτη προσπαθώντας να βγάλει λίγα λεφτά για να συνεχίσει τις σπουδές του. Έρχονταν τότε πολλοί τουρίστες, κυρίως Γερμανοί και άλλοι Σκανδιναβοί. Εκείνη την μέρα είχε φτάσει ένα μεγάλο γκρουπ Φιλανδών τουριστών. Ήταν όλοι τους καλοθρεμμένοι και τα πρόσωπα τους πρόδιδαν καλοπέραση καθώς έπρεπε να ήταν υψηλών εισοδημάτων. Μιλούσαν φωναχτά, αδιαφορώντας αν ενοχλούσαν τους άλλους και οι περισσότεροι ήταν χαρακτηριστικά παχύσαρκοι και κοκκινωποί.

Το βράδυ πριν πιάσει την βάρδια έκανε μια μικρή βόλτα στην παραλία του Αγίου Νικόλαου, εκείνο το πανέμορφο λιμάνι της Κρήτης. Καθώς γύριζε για να πιάσει δουλειά, κοντά στο ξενοδοχείο διέκρινε κάποιες σιλουέτες ξαπλωμένες στο έδαφος. Έτρεξε και πλησίασε κοντά να δει τι συνέβαινε. Οι σιλουέτες βρωμούσαν κρασί και μπύρα. Ήταν αναίσθητοι ενώ κάποιοι μιλούσαν ακαταλαβίστικα μέσα σε μια ζωώδη κατάσταση. Με έκπληξη κατάλαβε ότι ήταν από το γκρουπ των Φιλανδών τουριστών.

Είχαν πιεί ένα ποτάμι από αλκοόλ και τώρα ξαπλώνονταν σαν ζώα στο έδαφος ημιαναίσθητοι. Ήταν και πολλών κιλών και αυτό δυσκόλευε το έργο της… ανάσυρσης τους. Ένας από αυτούς είχε ξεσπάσει σε ένα θορυβώδες παραλήρημα που έμοιαζε με κλάμα και γοερές κραυγές. Πριν από χρόνια στην πανέμορφη Κρήτη.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr