Μήπως θα έπρεπε η ελληνική κυβέρνηση να «κόψει» ένα κονδύλι για
αεροπορικά εισιτήρια στην 30χρονη Zoe Nash και να τη στείλει στο σπίτι
της Μέρκελ; Γιατί αν η συγκεκριμένη γυναίκα επέζησε από το τσουνάμι του
2004 και τον καταστροφικό σεισμό στο Νεπάλ, τότε θα ήταν καλό να την
έχουμε ως σύμμαχο στον «πόλεμο» με τη Γερμανία.
Ας τη στείλουμε ως «ειδική» απεσταλμένη (σ.σ. των ειδικών καταστροφών!) στη Μέρκελ, έτσι απλά για μια… χειραψία. Αν… -υποθετικά- γίνει κάποια “φυσική καταστροφή” στο κτίριο που κινείται η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, η 30χρονη λογικά θα σωθεί!
Πάντως, πέρα από την πλάκα, η 30χρονη Βρετανίδα βρέθηκε σε δύο από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές του πλανήτη. Η ίδια, έμπειρη βελονίστρια, έφτασε στο Νεπάλ στις αρχές Απριλίου, για να συμμετάσχει ως εθελόντρια σε ένα πρόγραμμα υγείας. Όλο αυτό το διάστημα, φιλοξενούνταν από μία οικογένεια, περίπου 65 χιλιόμετρα μακριά από το Κατμαντού.
Η 30χρονη Zoe Nash εξιστόρησε στη Daily Mail την εμπειρία της και δήλωσε ότι, δεν νιώθει άτυχη αλλά «απίστευτα ευλογημένη» που επέζησε. Στον σεισμό και το τσουνάμι του 2004 που σκότωσε 200.000 ανθρώπους στην Νοτιοανατολική Ασία, η Nash βρισκόταν στην Ταϊλάνδη και επέζησε από το παλιρροϊκό κύμα. Επιμένει να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και δηλώνει ότι οι δύο καταστροφές που έζησε τη βοήθησαν να είναι ευγνώμων για τα βασικά πράγματα στη ζωή.
«Με εντυπωσιάζει η δύναμη των ανθρώπων που έχασαν τα πάντα», λέει και περιγράφει τη στιγμή του σεισμού: «Βρισκόμουν σε ένα λεωφορείο όταν η γη άρχισε να τρέμει. Ο κόσμος ούρλιαζε πανικόβλητος, μόλις βγήκα έξω κατάλαβα πως έτρεμε ο δρόμος, το έδαφος κάτω από τα πόδια μας. Τα κτήρια κουνιόντουσαν, σηκωνόταν σύννεφο σκόνης, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, όλοι ήταν τρομοκρατημένοι. Για δύο ώρες μετά το σεισμό δεν μπορούσα να κινηθώ καθόλου, το σώμα μου ήταν σε κατάσταση σοκ».
Για δύο νύχτες κοιμήθηκε στην άκρη του δρόμου και σε ένα παρατημένο λεωφορείο.
«Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πια τίποτα, είναι απίστευτα σκληρό αυτό που συνέβη εδώ, είναι απελπισία. Θέλω να μείνω να τους βοηθήσω αλλά δεν υπάρχουν προμήθειες», προσθέτει. Την Τετάρτη ταξίδεψε στο Δελχί και όπως λέει, δεν θα σταματήσει να προσπαθεί να βοηθήσει τους σεισμόπληκτους. «Αυτό που με κράτησε σε όλη αυτή την κατάσταση είναι η ανάγκη να βοηθάω τους ανθρώπους. Αφήνω πίσω μου το Νεπάλ με βαριά καρδιά αλλά ελπίζω να συνεχίσω να βοηθάω», λέει.
πηγή Ας τη στείλουμε ως «ειδική» απεσταλμένη (σ.σ. των ειδικών καταστροφών!) στη Μέρκελ, έτσι απλά για μια… χειραψία. Αν… -υποθετικά- γίνει κάποια “φυσική καταστροφή” στο κτίριο που κινείται η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, η 30χρονη λογικά θα σωθεί!
Πάντως, πέρα από την πλάκα, η 30χρονη Βρετανίδα βρέθηκε σε δύο από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές του πλανήτη. Η ίδια, έμπειρη βελονίστρια, έφτασε στο Νεπάλ στις αρχές Απριλίου, για να συμμετάσχει ως εθελόντρια σε ένα πρόγραμμα υγείας. Όλο αυτό το διάστημα, φιλοξενούνταν από μία οικογένεια, περίπου 65 χιλιόμετρα μακριά από το Κατμαντού.
Η 30χρονη Zoe Nash εξιστόρησε στη Daily Mail την εμπειρία της και δήλωσε ότι, δεν νιώθει άτυχη αλλά «απίστευτα ευλογημένη» που επέζησε. Στον σεισμό και το τσουνάμι του 2004 που σκότωσε 200.000 ανθρώπους στην Νοτιοανατολική Ασία, η Nash βρισκόταν στην Ταϊλάνδη και επέζησε από το παλιρροϊκό κύμα. Επιμένει να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και δηλώνει ότι οι δύο καταστροφές που έζησε τη βοήθησαν να είναι ευγνώμων για τα βασικά πράγματα στη ζωή.
«Με εντυπωσιάζει η δύναμη των ανθρώπων που έχασαν τα πάντα», λέει και περιγράφει τη στιγμή του σεισμού: «Βρισκόμουν σε ένα λεωφορείο όταν η γη άρχισε να τρέμει. Ο κόσμος ούρλιαζε πανικόβλητος, μόλις βγήκα έξω κατάλαβα πως έτρεμε ο δρόμος, το έδαφος κάτω από τα πόδια μας. Τα κτήρια κουνιόντουσαν, σηκωνόταν σύννεφο σκόνης, η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, όλοι ήταν τρομοκρατημένοι. Για δύο ώρες μετά το σεισμό δεν μπορούσα να κινηθώ καθόλου, το σώμα μου ήταν σε κατάσταση σοκ».
Για δύο νύχτες κοιμήθηκε στην άκρη του δρόμου και σε ένα παρατημένο λεωφορείο.
«Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πια τίποτα, είναι απίστευτα σκληρό αυτό που συνέβη εδώ, είναι απελπισία. Θέλω να μείνω να τους βοηθήσω αλλά δεν υπάρχουν προμήθειες», προσθέτει. Την Τετάρτη ταξίδεψε στο Δελχί και όπως λέει, δεν θα σταματήσει να προσπαθεί να βοηθήσει τους σεισμόπληκτους. «Αυτό που με κράτησε σε όλη αυτή την κατάσταση είναι η ανάγκη να βοηθάω τους ανθρώπους. Αφήνω πίσω μου το Νεπάλ με βαριά καρδιά αλλά ελπίζω να συνεχίσω να βοηθάω», λέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;