Πέτρες επήρα και κλαδιά/τα φύτεψα στην αμμουδιά
Και μια ψυχή μελέτησα/το λόγο δεν αθέτησα
Με τον καιρό με τον καιρό/έγινε αλήθεια τ’ όνειρο
Οι πέτρες μεγαλώσανε/και τα κλαδιά φυτρώσανε
Τα κυπαρίσσια τα κελλιά/σου τα `κανα παραγγελιά
Τις πόρτες, τις αμπάρες σου/και τις οχτώ καμάρες σου
Στο μέρος το πιο δροσερό/έστησα το καμπαναριό
Και κύματα και κύματα/γύρω σου τ’ άσπρα μνήματα
Έλα κυρά και Παναγιά/με τ’ αναμμένα σου κεριά
Δώσε το φως το δυνατό/στον Ήλιο και στον Θάνατο
Οδυσσέας Ελύτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;