Του Νίκου Σταματάκη
Από το κακό στο χειρότερο εξελίσσεται η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη
στη Νέα Υόρκη για να παραστεί ως «μέγας τελετάρχης» στην αυριανή
παρέλαση για την ελληνική ανεξαρτησία. Επί τρεις εβδομάδες η απρεπής πρόσκλησή του από την αμαρτωλή Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Ν.Υ. δέχεται «πυρ ομαδόν» από την συντριπτική πλειοψηφία των ομογενειακών μέσων ενημέρωσης, γεγονός πρωτοφανές για παρόμοια περίπτωση. Κοινός παρονομαστής των επικρίσεων είναι η παράβαση του ίδιου του καταστατικού της οργάνωσης που αποκλείει την πρόσκληση αρχηγών κομμάτων με σκοπό την αποφυγή κομματικοποίησης της Ομογένειας.
Η κατακραυγή ήταν τόσο έντονη που ανάγκασε τον αρχηγό της Ν.Δ. να πάρει μέτρα. Οι συνεντεύξεις και ανακοινώσεις, στις οποίες θα εμφανιζόταν εκστασιασμένος με την «Ενότητα» του απανταχού Ελληνισμού κρίθηκε ότι δεν θα ήταν αρκετές. Κατέφυγε λοιπόν το επιτελείο του βιαστικά στην βαρύγδουπη «πρόταση ψήφου αποδήμων», που ανακοινώθηκε μόλις χθες (ημέρα του ταξιδιού του για τη Νέα Υόρκη) και κατατέθηκε ταυτοχρόνως ως νομοσχέδιο στην Βουλή. Ετσι απλά, σαν ένα παλιόχαρτο, ως να επρόκειτο για «αίτηση παροχής ηλεκτρισμού»… Ούτε κάποια συζήτηση με τις οργανώσεις των αποδήμων, ούτε κάποια έστω υποτυπώδης συνδιάσκεψη ανά τις πέντε ηπείρους όπου ενδημούν οι Ελληνες της Διασποράς, ούτε έστω μια τηλεδιάσκεψη για να ακουστούν διαφορετικές απόψεις, ούτε οποιαδήποτε άλλη προεργασία που να εξασφαλίζει την ευρύτερη αποδοχή… Τι να την κάνουμε τη «διαδικασία» όμως όταν βασιζόμαστε στον «φωστήρα» Γαλάτουλα και τους λοιπούς ημιμαθείς «κολαούζους» του μητσοτακέϊκου στην Aμερική; Με τέτοιους συμβούλους ο Κυριάκος κάνει ένα ακόμα παραπάτημα στους πρώτους μήνες της ηγεσίας του. Είναι πράγματι λυπηρό – και θα σημειώσω εδώ ότι ήμουν από τους πρώτους που καλωσόρισαν καλόπιστα την εκλογή του (δείτε το σχετικό κείμενο)…
Ελπίζει άραγε ο αρχηγός της Ν.Δ. ότι με το να πετάξει ένα «γλυφιτζούρι» στους «ιθαγενείς» θα πείσει ότι η απρεπής πρόσκλησή του ως τελετάρχη θα περάσει στο περιθώριο; ‘Η νομίζει ότι θα πάρουμε στα σοβαρά μια ακόμα υπόσχεση για το θέμα της ψήφου, που έχει μηδαμινές πιθανότητες να γίνει νόμος του ελληνικού κράτους; Αγαπητέ Κυριάκο, δεν είμαστε «κάφροι»… Δεκαετίες ολόκληρες ακούμε εξαγγελίες από δεκάδες πρωθυπουργούς και υπουργούς – και προπαντός από Γ.Γ. Αποδήμου Ελληνισμού – για το έρμο το θέμα της ψήφου ομογενών… Ποιό λόγο έχουμε να πάρουμε στα σοβαρά το πυροτέχνημα που μας πέταξες έτσι στα βιαστικά; Με παλαιοκομματικά τερτίπια θα φέρεις το καινούριο; Αλλοίμονό μας… Η σοβαρή πολιτική βασίζεται στη σοβαρή επεξεργασία των θεμάτων και όχι στη συγγραφή νομοσχεδίων «στο πόδι»… Η άσκηση πολιτικής είναι έργο των πολιτικών και των επιστημονικών συμβούλων τους και όχι των αυτόκλητων ημιμαθών επικοινωνιολόγων… Ειδικά αυτών που συμβουλεύεσαι στη Ν. Υόρκη, που κατέχουν λίγα κολυβογράμματα, αλλά ξεχειλίζουν από γλοιώδεις διαθέσεις να σου φανούν χρήσιμοι… Οι οποίοι τώρα σου έκαναν μεγαλύτερη ζημιά από όση αρχικά είχες υποστεί…
Επί της ουσίας: Η πρόταση του Κυριάκου φέρνει τον κομματισμό στην Ομογένεια
Εάν κανείς μπει στον κόπο να διαβάσει τις μερικές σελίδες του νομοσχεδίου διαπιστώνει πολύ εύκολα τις αδυναμίες του. Καταρχήν, το να παραχωρηθεί απλά και μόνο το δικαίωμα ψήφου (δηλαδή μόνο το δικαίωμα του εκλέγειν) θα έχει το πρακτικό αποτέλεσμα να διασπαστούν οι ομογενείς ανά τις πέντε ηπείρους σε κομματικά στρατόπεδα, επειδή τα ελληνικά κόμματα φυσιολογικά θα επιδιώξουν να αυξήσουν την επιρροή τους στη Διασπορά. Χωρίς καθυστέρηση και με πρωτοπόρους τα μεγαλύτερα κόμματα (τα οποία ήδη διαθέτουν – υπολειτουργούντα προς το παρόν – γραφεία και οργανώσεις σε αρκετές πόλεις του εξωτερικού) θα επεκτείνουν την κομματική τους δράση. Αναπόφευκτες θα είναι οι καταστάσεις σύγκρουσης σε ομογενειακές οργανώσεις και συλλόγους και πιθανόν και στις κοινότητες. Αυτό λοιπόν θέλουμε; Επιδιώκουμε να μεταφέρουμε την ελληνικές ασθένειες στο εξωτερικό; Εχουμε στις πέντε ηπείρους ένα Ελληνισμό ζωντανό και ενωμένο και θέλουμε να τον διαλύσουμε ενσπείροντας το μικρόβιο του κομματισμού;
Για να αποφευχθεί το παραπάνω καταστροφικό σενάριο είναι απαραίτητο να γίνει μια συνολική πρόταση για παροχή δικαιώματος ψήφου ταυτόχρονα με την εκλογή αντιπροσώπων. Το δικαίωμα του εκλέγειν πρέπει να συνδυασθεί με το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Το δικαίωμα του εκλέγεσθαι είναι απαραίτητο συστατικό της ομαλής λειτουργίας κάθε δημοκρατικού συστήματος και χωρίς αυτό η δημοκρατία «κουτσαίνει». «No taxation without respresentation” (Καμία φορολόγηση χωρίς αντιπροσώπευση», μαθαίνουν οι αμερικανοί έφηβοι στο λύκειο – δεν στο μάθανε αυτό στο Χάρβαρντ Κυριάκο; Και δόξα τω Θεώ οι απανταχού ομογενείς, χάρη στην αγάπη τους για την Ελλάδα που τους οδήγησε να κάνουν πολλές επενδύσεις εκεί αλλά και χάρη στο παγκοσμιοποιημένο φορολογικό σύστημα (που πιάνει όμως συνήθως μόνο τα μικρά ψάρια…) πληρώνουμε άφθονους φόρους στο ελληνικό κράτος. Εχουμε λοιπόν το δικαίωμα να αντιπροσωπευόμαστε στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το γεγονός ότι αυτό το δικαίωμα δεν έχει θεσμοθετηθεί – για ένα λαό που δεν διαθέτει απλά διασπορά, αλλά η ίδια του η ύπαρξη και η εθνική του ταυτότητα είναι συνώνυμη με τη Διασπορά – αποτελεί ντροπή για όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα.
Δεν θέλουμε ποτέ να ψηφίσουμε κανένα ελληνικό κόμμα – τελεία και παύλα.
Πώς όμως θα αντιπροσωπευόμαστε και από ποιούς; Σίγουρα όχι από τα αρρωστημένα κόμματα που κατέστρεψαν την Ελλάδα. Εάν αγαπητέ Κυριάκο τόσο πολύ ενδιαφέρεσαι για την «ενότητα του Ελληνισμού» (θα διάβασα αυτή την πρόταση τουλάχιστον 30 φορές το τελευταίο 24ωρο σε δηλώσεις σου…) τότε σε παρακαλούμε μην μας δώσεις το δικαίωμα ψήφου. Δεν θέλουμε ΠΟΤΕ να ψηφίσουμε το κόμμα σου και ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ. Ο Ελληνισμός της Διασποράς πρέπει να εκλέγει αντιπροσώπους από κατάλογο υποψηφίων που διαβιούν μόνιμα ανάμεσά μας, άτομα-προσωπικότητες που έχουν γενική αναγνώριση για το έργο τους και την αφοσίωσή τους στον Ελληνισμό και θέλουν να θέσουν υποψηφιότητα. Αυτοί οι ανεξάρτητοι από κόμματα άνθρωποι θα μας αντιπροσωπεύουν στο ελληνικό κοινοβούλιο με ρύθμιση παρόμοια με αυτή που προβλέπει το Σύνταγμα για τους Βουλευτές Επικρατείας. Μόνο που οι Βουλευτές της Διασποράς δεν θα εκλέγονται με κομματική αναλογία αλλά με το όνομα και την προσωπικότητά τους σε ξεχωριστά ψηφοδέλτια ανά Ηπειρο όπου κατοικούν ομογενείς (ορισμένος αριθμός βουλευτών αναλογικά με τον πληθυσμό ομογενών για Ευρώπη, Ασία, Αφρική, Αμερική, Αυστραλία). Καταρχήν 20-25 τέτοιοι αντιπρόσωποι ίσως να είναι αρκετοί – αλλά σαφώς πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για επέκταση του αριθμού αυτού εφόσον οι Ελληνες της Διασποράς μετριούνται ήδη σε τουλάχιστον 4-5 εκατομμύρια.
Βέβαια η αλλαγή αυτή απαιτεί πιθανόν συνταγματική μεταρρύθμιση. Αλλά ακόμα και εάν μπορεί να επιτευχθεί με νομοσχέδιο δεν μπορεί να γίνει στο «άρπα-κόλλα», όπως έγινε η πρόταση της Ν.Δ. για την ψήφο αποδήμων. Θα πάρει χρόνο αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού η ενότητα του Ελληνισμού. Εάν αγαπητέ Κυριάκο θέλεις να ενισχύσεις την ενότητα τότε επέστρεψε στην Αθήνα, απέσυρε το νομοσχέδιο που τόσο βιάστηκες να καταθέσεις και πάρε τηλέφωνο όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Είναι ευρέως αποδεκτή η θέση ότι στην θέση που βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα η ενεργός συμμετοχή του Ελληνισμού της Διασποράς είναι απαραίτητη για την ανάταση του Ελληνισμού. Απαίτησε να γίνει δημόσια διάσκεψη των πολιτικών αρχηγών με ένα μόνο θέμα στην ατζέντα: το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι των Ελλήνων της Διασποράς, όπου να διατυπωθούν προτάσεις με ένα βασικό κριτήριο: να διαφυλάσσουν τη μη κομματικοποίηση της Διασποράς.
Οι ευχές όλων μας θα είναι μαζί σας…
Νέα Υόρκη, 8 Απριλίου 2016
n.stamatakis@aol.com
http://mignatiou.com/2016/04/antiprotasi-sti-viastiki-protasi-tou-kiriakou-gia-psifo-omogenon-pou-kommatizi-tin-omogenia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;