Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Δύο γεγονότα, που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας, δείχνουν ότι, συν τω χρόνω, προχωρεί μεθοδικά η αποδόμηση της Ελλάδας. Το πρώτο είναι η από την 1η Απριλίου κατάργηση της Κυριακής Προσευχής, δηλαδή του «Πάτερ ημών...», στις 7 το πρωί και στην έναρξη του προγράμματος του Τρίτου προγράμματος της ΕΡΑ. Έως τις 31 Μαρτίου ένα παιδί έλεγε πολύ όμορφα την προσευχή και ακολουθούσαν από χορωδία οι τέσσερις πρώτοι στίχοι του Εθνικού μας Ύμνου. Τώρα έμεινε μόνο η χορωδία και ο Εθνικός Ύμνος. Προφανώς η προσευχή δεν ταιριάζει στους σημερινούς υπεύθυνους της ΕΡΑ... Ο αείμνηστος Γιώργος Τσαγκάρης, ως διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος (1994-2002) είχε καθιερώσει το «Πάτερ ημών...» και τον Εθνικό μας Ύμνο με τον τρόπο που ακουγόταν έως τις 31 Μαρτίου στην έναρξη του προγράμματος. Σε συζήτηση που είχα μαζί του για τη συγκεκριμένη του επιλογή μου είχε εξηγήσει ότι το Τρίτο πρόγραμμα διδάσκει πολιτισμό και αυτός στην Ελλάδα είναι συνυφασμένος με το Έθνος και την Εκκλησία. Ο Τσαγκάρης έβλεπε τα 3 – 4 λεπτά, που η προσευχή και ο ύμνος διαρκούσαν στο 24ωρο πρόγραμμα του Τρίτου, το συμβολικό μήνυμα του πολιτισμού μας, μήνυμα που είναι διαχρονικό και υπεράνω Κομμάτων, σαν τη Σημαία μας.
Το άλλο σοβαρό περιστατικό που δείχνει την επιχείρηση αποδόμησης της Ελλάδας που γνωρίζομε συνέβη στα Διοικητικά Δικαστήρια των Αθηνών, μπορεί και αλλού. Όπως μας καταγγέλθηκε στις επετείους των Εθνικών Εορτών μιαν ώρα πριν από την αποχώρηση των υπαλλήλων, λόγω λήξης του ωραρίου εργασίας τους, ήταν καθιερωμένο δικαστές και υπάλληλοι να συγκεντρώνονται στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, που διαθέτει το Δικαστήριο, κάποιος να εκφωνεί ένα ιστορικό – θρησκευτικό κείμενο σχετικό με την εορτή και μετά έψαλλαν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο και αποχωρούσαν. Στην περυσινή επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ η καθιερωμένη εορτή δεν πραγματοποιήθηκε. Σε τηλεφώνημα που έγινε στην Γενική Επίτροπο της Επικρατείας των τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων εκείνη δικαιολόγησε την κατάσταση λέγοντας ότι οι δικαστές ήσαν πολύ απασχολημένοι και δεν είχαν χρόνο να ετοιμάσουν τη σχετική ομιλία... Της ελέχθη ότι θα μπορούσε να αναλάβει την ομιλία ένας διοικητικός υπάλληλος, αλλά εκείνη δεν απάντησε. Προ ημερών η επέτειος της 25ης Μαρτίου πέρασε χωρίς καμία μνεία του ιστορικού γεγονότος, σαν μια κοινή ημέρα...
Και τα δύο γεγονότα δείχνουν ότι η σημερινή εξουσία επιβάλλει την αποδόμηση της εθνικής μας παράδοσης και εφαρμόζει την τακτική ό,τι το εθνικό και εκκλησιαστικό να περιορίζεται στην ιδιωτική σφαίρα, μέσα στους τέσσερις τοίχους των ναών ή των οικημάτων. Αν στα γεγονότα αυτά προσθέσουμε ότι ο μηχανικός, πρ. καθηγητής του ΕΜΠ οπαδός της «αποδόμησης» του Ντεριντά, που εκτιμά την ψυχανάλυση του Φρόϊντ, και συμπαθεί τον Μάο κ. Αρ. Μπαλτάς ορίζει τα του πολιτισμού μας, ότι Υπουργός Παιδείας είναι ο κ. Φίλης, ότι πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία είναι ο καθηγητής και άλλοτε συνεργάτης του Κ. Σημίτη Αντώνης Λιάκος έχουμε μιαν εικόνα της πορείας της Παιδείας και του Πολιτισμού στις ημέρες εξουσίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Και οι μεν άνθρωποι της Αριστεράς εφαρμόζουν την ιδεολογία τους. Οι άνθρωποι των ΑΝΕΛ δεν αισθάνονται ντροπή για τα συμβαίνοντα; Εν ονόματι της εξουσίας ξέχασαν τις αρχές τους, τις υποσχέσεις τους, τις «κόκκινες γραμμές τους»; Δεν αισθάνονται ως χριστιανοί, που αλλαξοπίστησαν, ως στρατιώτες που λιποτάκτησαν;...
Η σημερινή κατάσταση θυμίζει τα λόγια του Μακρυγιάννη, όπως τάγραψε στα «Απομνημονεύματά» του: « ...Από τους τοιούτους λαϊκούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς, αφού χύσαμεν ποταμούς αίματα, κιντυνεύομεν να χάσωμεν και την πατρίδα μας και την θρησκεία μας».-
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, 7 Απριλίου 2016, στην εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ».
Δύο γεγονότα, που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας, δείχνουν ότι, συν τω χρόνω, προχωρεί μεθοδικά η αποδόμηση της Ελλάδας. Το πρώτο είναι η από την 1η Απριλίου κατάργηση της Κυριακής Προσευχής, δηλαδή του «Πάτερ ημών...», στις 7 το πρωί και στην έναρξη του προγράμματος του Τρίτου προγράμματος της ΕΡΑ. Έως τις 31 Μαρτίου ένα παιδί έλεγε πολύ όμορφα την προσευχή και ακολουθούσαν από χορωδία οι τέσσερις πρώτοι στίχοι του Εθνικού μας Ύμνου. Τώρα έμεινε μόνο η χορωδία και ο Εθνικός Ύμνος. Προφανώς η προσευχή δεν ταιριάζει στους σημερινούς υπεύθυνους της ΕΡΑ... Ο αείμνηστος Γιώργος Τσαγκάρης, ως διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος (1994-2002) είχε καθιερώσει το «Πάτερ ημών...» και τον Εθνικό μας Ύμνο με τον τρόπο που ακουγόταν έως τις 31 Μαρτίου στην έναρξη του προγράμματος. Σε συζήτηση που είχα μαζί του για τη συγκεκριμένη του επιλογή μου είχε εξηγήσει ότι το Τρίτο πρόγραμμα διδάσκει πολιτισμό και αυτός στην Ελλάδα είναι συνυφασμένος με το Έθνος και την Εκκλησία. Ο Τσαγκάρης έβλεπε τα 3 – 4 λεπτά, που η προσευχή και ο ύμνος διαρκούσαν στο 24ωρο πρόγραμμα του Τρίτου, το συμβολικό μήνυμα του πολιτισμού μας, μήνυμα που είναι διαχρονικό και υπεράνω Κομμάτων, σαν τη Σημαία μας.
Το άλλο σοβαρό περιστατικό που δείχνει την επιχείρηση αποδόμησης της Ελλάδας που γνωρίζομε συνέβη στα Διοικητικά Δικαστήρια των Αθηνών, μπορεί και αλλού. Όπως μας καταγγέλθηκε στις επετείους των Εθνικών Εορτών μιαν ώρα πριν από την αποχώρηση των υπαλλήλων, λόγω λήξης του ωραρίου εργασίας τους, ήταν καθιερωμένο δικαστές και υπάλληλοι να συγκεντρώνονται στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, που διαθέτει το Δικαστήριο, κάποιος να εκφωνεί ένα ιστορικό – θρησκευτικό κείμενο σχετικό με την εορτή και μετά έψαλλαν όλοι μαζί τον Εθνικό Ύμνο και αποχωρούσαν. Στην περυσινή επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ η καθιερωμένη εορτή δεν πραγματοποιήθηκε. Σε τηλεφώνημα που έγινε στην Γενική Επίτροπο της Επικρατείας των τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων εκείνη δικαιολόγησε την κατάσταση λέγοντας ότι οι δικαστές ήσαν πολύ απασχολημένοι και δεν είχαν χρόνο να ετοιμάσουν τη σχετική ομιλία... Της ελέχθη ότι θα μπορούσε να αναλάβει την ομιλία ένας διοικητικός υπάλληλος, αλλά εκείνη δεν απάντησε. Προ ημερών η επέτειος της 25ης Μαρτίου πέρασε χωρίς καμία μνεία του ιστορικού γεγονότος, σαν μια κοινή ημέρα...
Και τα δύο γεγονότα δείχνουν ότι η σημερινή εξουσία επιβάλλει την αποδόμηση της εθνικής μας παράδοσης και εφαρμόζει την τακτική ό,τι το εθνικό και εκκλησιαστικό να περιορίζεται στην ιδιωτική σφαίρα, μέσα στους τέσσερις τοίχους των ναών ή των οικημάτων. Αν στα γεγονότα αυτά προσθέσουμε ότι ο μηχανικός, πρ. καθηγητής του ΕΜΠ οπαδός της «αποδόμησης» του Ντεριντά, που εκτιμά την ψυχανάλυση του Φρόϊντ, και συμπαθεί τον Μάο κ. Αρ. Μπαλτάς ορίζει τα του πολιτισμού μας, ότι Υπουργός Παιδείας είναι ο κ. Φίλης, ότι πρόεδρος της Επιτροπής Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία είναι ο καθηγητής και άλλοτε συνεργάτης του Κ. Σημίτη Αντώνης Λιάκος έχουμε μιαν εικόνα της πορείας της Παιδείας και του Πολιτισμού στις ημέρες εξουσίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Και οι μεν άνθρωποι της Αριστεράς εφαρμόζουν την ιδεολογία τους. Οι άνθρωποι των ΑΝΕΛ δεν αισθάνονται ντροπή για τα συμβαίνοντα; Εν ονόματι της εξουσίας ξέχασαν τις αρχές τους, τις υποσχέσεις τους, τις «κόκκινες γραμμές τους»; Δεν αισθάνονται ως χριστιανοί, που αλλαξοπίστησαν, ως στρατιώτες που λιποτάκτησαν;...
Η σημερινή κατάσταση θυμίζει τα λόγια του Μακρυγιάννη, όπως τάγραψε στα «Απομνημονεύματά» του: « ...Από τους τοιούτους λαϊκούς, στρατιωτικούς και πολιτικούς, αφού χύσαμεν ποταμούς αίματα, κιντυνεύομεν να χάσωμεν και την πατρίδα μας και την θρησκεία μας».-
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, 7 Απριλίου 2016, στην εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;