Απορώ, πως μερικοί δίνουν τόση σημασία στην ανθρώπινη δόξα και όχι στην δόξα του Θεού, που μας περιμένει, όταν ''των ανθρώπων την δόξαν φύγωμεν''. Σε τί θα μας ωφελήση, αν αποκτήσουμε και το πιο μεγάλο αξίωμα που υπάρχει και μας εγκωμιάζη όλος ο κόσμος; Θα μας οδηγήσουν στον Παράδεισο τα εγκώμια του κόσμου ή θα μας ωθήσουν στην κόλαση;
Τι είπε ο Χριστός; ''Δόξαν παρά ανθρώπων ου λαμβάνω''. Σε τί θα με ωφελούσε αν μπορούσα να γίνω από μοναχός Ιερομόναχος, Δεσπότης, Πατριάρχης; Θα με βοηθούσαν τα αξιώματα να σωθώ ή θα ήταν μεγάλο βάρος σε έναν αδύνατο Παΐσιο και θα με γκρέμιζαν στην κόλαση;
Εάν δεν υπήρχε άλλη ζωή, μπορούσε να δικαιολογηθή μια τέτοια ανοησία. Ένας όμως, που επιδιώκει την σωτηρία της ψυχής του όλα τα βλέπει ''σκύβαλα'' και δεν επιδιώκει αξιώματα.

Άγιος Γέροντας Παΐσιος.