Για τους άστεγους... όπου γης
Για τους άστεγους... όπου γης
Ζούμε σε δύσκολες εποχές υποκρισίας και πουριτανισμού και αυτοί πού απολαμβάνουν μια σχετική οικονομική ασυλία θεωρούν πώς οι καταποντισμένοι του βίου δικαίως πάσχουν. Από την άλλη η ανέχεια φέρνει γκρίνια και καχυποψία.
Σε αυτές τις δύσκολες εποχές, λοιπόν, το να δίνεις τροφή στον πεινασμένο, στέγη στον άστεγο, ρούχο στον γυμνό, ελπίδα στον απελπισμένο είναι η μ ο ν α δ ι κ ή και κορυφαία πράξη αντίστασης.
Δεν γίνονται οι ρωγμές με την γροθιά αλλά με την αγάπη. Το σύστημα σήμερα πάσχει από καπιταλιστική ηθική προτεσταντισμού. Η ηθική αυτή είναι η χειρότερη τυραννία γιατί αγγίζει από τον άρχοντα ως τον ζητιάνο.
Ο ποιητής μας Νικηφόρος Βρεττάκος στέκεται πλάι στους καταφρονεμένους, τους δυστυχείς, τους παρίες της ζωής. Ίσως νιώθει πως κι ο ίδιος είναι ένας απ' αυτούς. Υπάρχει στους τρεις αστέγους αυτούς μια υπερηφάνεια, μια αδιαλλαξία, μια εναντίωση στους ανθρώπους και την κοινωνία τους, στο ίδιο το πεπρωμένο, που τους προσδίδει μια διάσταση τραγική.
Νικηφόρος Βρεττάκος, «Οι τρεις άστεγοι»
Μια χειμωνιά, τρεις άστεγοι, που απ’ τον πάγο σβήναν
σε μια ταβέρνα που έκλεινε μπήκαν ορμητικοί.
Κι ενώ πολύ διψούσανε, καθόλου αυτοί δεν πίναν,
Αλλά το χώμα κοίταζαν κ’ οι τρεις τους σκεφτικοί.
Κι ο ταβερνιάρης που άλλοτε την ώρα αυτή σφαλούσε,
γιατί είχε σπίτι ερημικό και φαμελιά πολλή
να τους ειπεί πως πέρασεν η ώρα δεν τολμούσε
γιατί ήτανε παράξενοι και σκοτεινοί πολύ.
Κι όταν σαν άχνιζε η αυγή τον απαχαιρετήσαν
ένα κρασί τους πρόσφερε κι’ αυτός να ζεσταθούν,
ενώ από οίχτο κι ανθρωπιά τα μάτια του δακρύσαν.
Μ’ αυτοί, κ’ οι τρεις, περήφανοι, δεν πήρανε να πιουν.
Tο σωστό νούμερο για άστεγους στην Αθήνα είναι το: 210-5246516
Κέντρο Υποδοχής & Αλληλεγγύης Δήμου Αθηναίων (ΚΥΑΔΑ)
ΑΝΟΙΞΑΝ ΧΩΡΟΙ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΑΣΤΕΓΩΝ! Απόψε 31-12-2014
Λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων ο Ξενώνας Αστέγων του δήμου Πειραιά «Η Ανακούφιση» δέχεται ήδη για φιλοξενία τους άστεγους της πόλης. Ο ξενώνας βρίσκεται στην οδό Ομηρίδου Σκυλίτση 19. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 4133187. Επίσης, τους άστεγους του Πειραιά θα δέχεται από τις 14:00 και για όσο διαρκέσει η κακοκαιρία και το Γυμναστήριο Παναγιώτης Σαλπέας που βρίσκεται στην Ακτή Ξαβερίου 1. Τηλέφωνο 210 4282231- 237.
Οι άστεγοι αυξάνονται και πληθύνονται…
-Έως πριν από μερικά χρόνια οι άστεγοι ήταν μια μειονότητα σαλών, ανθρώπων που δραπέτευαν από την κοινωνία και τα δεσμά της, που έσπαγαν τους δεσμούς με την κανονικότητα, που τους είχε βρει μια τεράστια ατυχία.
Ήταν μια ελάχιστη εξαίρεση. Ήταν σαν τα αδέσποτα στο αστικό δίκτυο: δεν πείραζαν κανέναν, δεν τους πείραζε κανένας και κανείς δεν τους έβλεπε: ήταν λίγοι, τόσο λίγοι που δεν απειλούσαν τη βιτρίνα της κανονικότητας, της αιωνίας προόδου, της διαρκώς αυξανόμενης ευημερίας.
Ήταν λίγοι και ήταν σαλοί. Σήμερα, οι άστεγοι είναι χιλιάδες, εν μέσω οικονομικής κρίσης συνεχώς αυξάνονται, και δεν είναι σαλοί. Βρισκόμαστε ενώπιον ιστορικού ρήγματος. Φτώχεια υπήρχε πάντα. Μαζική πτώχευση και ταχεία καταστροφή μικρομεσαίων στρωμάτων, δεν υπήρχε.
Κι είναι γενετικά άλλο να γεννιέσαι φτωχός, να μεγαλώνεις με μειωμένες προσδοκίες, αλλά να μπορείς να ελπίζεις ότι θα βελτιώσεις τη θέση σου, να μπορείς να λογαριάζεις ότι σε μια ατυχία θα υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας, για να μην καταστραφείς, το δίχτυ της διευρυμένης οικογένειας ή της κοινότητας, το δίχτυ του κράτους-πρόνοιας, το δίχτυ της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Και είναι άλλο να ζεις σε μια σχετική ευημερία, να μην ξέρεις τι ακριβώς σημαίνει απόλυτη ένδεια, και αίφνης, με μια «στραβή», να τα χάνεις όλα, να χάνεις και τα ολίγα που σε κρατάνε εντός της κανονικότητας, υπό μία στέγη, και να βρίσκεσαι στην ουρά του συσσιτίου, στις λίστες απορίας, στον δρόμο, ντροπιασμένος… Πίσω από τους αριθμούς των ανέργων ή των πτωχευμένων νοικοκυριών που δίνει η Στατιστική Αρχή, βρίσκονται ανθρώπινα πρόσωπα, δράματα, καταστροφές.
Στα πρόσωπα των ηττημένων νεοαστέγων βρίσκεται χαραγμένο το μέλλον, σαν σκοτεινό ενδεχόμενο ημών των «κανονικών». Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι το μέγιστο: δίκτυα αλληλεγγύης. Είναι ένα κάποιο ανάχωμα μπρος στην κοινωνική αποσάθρωση, στην κοινωνία της «στραβής». (Λόγος Παράταιρος)
Δια Χριστόν σαλότητα
ΒΙΝΤΕΟ: «Οι άστεγοι των Αθηνών» Οδοιπορικό στα χαρτόκουτα της Αθήνας. Στα πεζοδρόμια, στις στοές, κάτω από τις γέφυρες και στα πάρκα, εκεί όπου σαν χελώνες χωρίς τα καβούκια τους ζουν οι περίπου 20.000 άστεγοι της πόλης. Ας σταθούμε δίπλα στους συνανθρώπους μας αυτές τις δύσκολες μέρες του χειμώνα καλοί μου αναγνώστες της Αέναης επΑνάστασης... σας ευχαριστώ.
Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Καταφύγια για τη νύχτα»
Ακούω πως στη Νέα Υόρκη
Στη γωνιά της 26ης Οδού και του Μπρόντγουεϊ
Στέκει ένας άντρας κάθε βράδυ τους μήνες του χειμώνα
Και στους άστεγους που μαζεύονται βρίσκει ένα καταφύγιο για τη νύχτα
Κάνοντας εκκλήσεις στους διαβάτες.
Ο κόσμος έτσι δε θ’ αλλάξει.
Δε θα καλυτερέψουνε ανάμεσα στους ανθρώπους οι σχέσεις
Δε συντομεύει έτσι η εποχή της εκμετάλλευσης
Μα ωστόσο λίγοι άνθρωποι βρίσκουν καταφύγιο για τη νύχτα
Για μια νύχτα τους φυλάγεις απ’ τον άνεμο
Το χιόνι που προορίζονταν γι’ αυτούς πέφτει στο δρόμο.
Σαν διαβάσεις τούτο ‘δω, μην κλείσεις το βιβλίο, άνθρωπε.
Λίγοι άνθρωποι βρίσκουνε καταφύγιο για τη νύχτα
Για μια νύχτα τους φυλάγεις απ’ τον άνεμο
Το χιόνι που προορίζονταν γι αυτούς πέφτει στο δρόμο
Μα ο κόσμος έτσι δε θ’ αλλάξει
Δε θα καλυτερέψουνε ανάμεσα στους ανθρώπους οι σχέσεις
Δε συντομεύει έτσι η εποχή της εκμετάλλευσης.
(Μπ. Μπρεχτ, Ποιήματα, εκδ. Σ.Ε.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;