Τα γεγονότα της σφαγής της Χίου είναι λίγο - πολύ γνωστά σε όλους: υπολογίζεται ότι από την 1η Απριλίου του 1822 μέχρι τα τέλη Αυγούστου, μέσα σε πέντε μήνες, από τους 117.000 κατοίκους που είχε πληθυσμό το νησί, οι 42.000 σφαγιάστηκαν, περίπου 50.000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι και 23.000 διέφυγαν προς τις επαναστατημένες περιοχές της Ελλάδας και τη Δυτική Ευρώπη.
Βασισμένη σε αυτά τα γεγονότα, η παράσταση «Βγερού γλυκά Φανού» ανεβαίνει στο θέατρο Αυλαία από την 1η έως τις 5 Απριλίου, υπό την Αιγίδα του Δήμου ΧΙΟΥ και με την υποστήριξη του ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου. Η υπόθεσή της, σύμφωνα με τους συντελεστές της, είναι καθηλωτική: «Μια σύγχρονη Ελληνίδα γυναίκα, η Αγγελική, μέσα από τη συγκλονιστική αφήγηση της Βγερούς, που επέζησε της Σφαγής στη Χίο και της δουλείας στη Σμύρνη, προσπαθεί να συναρμολογήσει την κατακερματισμένη ταυτότητα της. Δύο διαφορετικές εποχές, δύο διαφορετικές γυναίκες, δύο αφηγήσεις. Η μία κραυγή επιβίωσης και αυτογνωσίας. Η άλλη, μαρτυρία και ταυτόχρονα καταγγελία. Και οι δύο συναρμολογούν μία κοινή μνήμη, μία ελπίδα του μέλλοντος, μία ιστορία. Αν την ακούσεις δεν την ξεχνάς. Γίνεσαι μέρος της!».
Η παράσταση ανεβαίνει από το «Θέατρο του Θερμαϊκού», το οποίο ιδρύθηκε από τους Ελευθερία & Λεωνίδα Τέτουλα το φθινόπωρο του 2014 στη Θεσσαλονίκη. Η «Βγερού γλυκά Φανού» είναι η πρώτη του παραγωγή, ενώ πρόθεσή του είναι ν’ αναπτύξει παραγωγές που θ’ αναδεικνύουν σημαντικές στιγμές της ιστορίας και της παράδοσής προκειμένου να τις υποβάλλουν σ’ ένα διάλογο με το σήμερα. Οσον αφορά τους συντελεστές, παίζουν οι Ελευθερία Τέτουλα και Μελίνα Αποστολίδου, η φωνή της Ανθής ακούγεται από την Ειρήνη Κυριακού και στο ομώνυμο τραγούδι ερμηνευτής είναι ο Χιώτης Παντελής Θαλασσινός. Τη σκηνοθεσία - δραματουργική επεξεργασία ανέλαβε η Κορίνα Βασιλειάδου, τη μουσική ο Κώστας Βόμβολος, την επιμέλεια κίνησης ο Κωνσταντίνος Κατσιαμάκης, τα σκηνικά - κοστούμια και τον σχεδιασμό φωτισμών η Κέλλυ Εφραιμίδου, βοηθός σκηνοθέτη είναι η Κλέα Σαμαντά και επιστημονική συνεργάτης η Στέλλα Τσιροπινά.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΓΕΡΟΥ «Δεν ξέρω αν είναι ρωμιά, τουρκάλα ή φράγκισσα, -άσε που δεν ξέρω και πού αρχίζει το ένα και πού τελειώνει το άλλο,- όμως είναι αυτή που είδε σάρκες και ρούχα να γίνονται ένα, το αίμα να τρέχει ποτάμι ανάμεσα στα πόδια των κοριτσιών, είναι αυτή που είδε στήθη γυναικών κομμένα φέτες, μυαλά χυμένα στους ώμους σαν από μια παραγεμισμένη κούπα, βρέφη κομματιασμένα να κείτονται πεταμένα στα βράχια. Είναι αυτή που είδε τη Μεγάλη Σφαγή, αυτή που έζησε το γιουρούσι, το πελέκι, που μεγάλωσε με κλάματα, με θρήνους και με μοιρολόγια. Είναι αυτή που άκουσε το σμίξιμο των σπαθιών με τη σάρκα, τις φωνές των μανάδων που βλέπανε τις κόρες τους να βιάζονται, το τρίξιμο των δοντιών και τις τουφεκιές να σφυροκοπάνε στον αγέρα. Είναι αυτή που κανένας ήχος της φύσης πλέον δεν της φαίνεται γλυκός, κανένα κελάηδημα αηδονιού το ξημέρωμα δεν την χαροποιεί, γιατί στα αυτιά της ηχούν ακόμα οι κραυγές και τα ουρλιαχτά. Αν και βρήκε τη δύναμη ν’ αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί, να κάμει πέντε παιδιά, να τα μεγαλώσει και να τα θεριέψει, πάντοτε ο ύπνος της σαν το θάνατο ήταν πικρός και τα όνειρά της πάντα θα τα στοιχειώνουν οι εκατοντάδες, οι χιλιάδες νεκροί που χάθηκαν μέσα σε λίγες μέρες και μαζί τους χάθηκαν τα ονόματά τους και οι μνήμες τους, χάθηκαν κι οι απόγονοί τους που θα τους μνημόνευαν. Χιλιάδες κρανία σαπίζουν στα δάση και στα χωράφια, ανάμεσά τους των γονιών της και των αδερφών της, των συγγενών και των φίλων της, των συγχωριανών της, ανθρώπων που γνώρισε κι έζησε μαζί τους και χάθηκαν. Ωστόσο, ποτέ δεν είπε: «Καταραμένη η φυλή που έκανε τις σφαγές. Καταραμένη η γενιά που τους αφάνισε!» Όμως λέει ασυγχώρητοι όσοι βάδισαν στο μονοπάτι της παλιανθρωπιάς. Κι ας είναι Γιουρούκοι, Ζεϊμπέκοι, Αρναούτηδες, Τούρκοι ή Έλληνες, Οβραίοι ή Φράγκοι. Ασυγχώρητοι όσοι στο όνομα του Θεού ή του χρήματος, της απληστίας ή της εκδίκησης, βρωμίζουν τη ζωή με τις πράξεις τους. Κάτω από τα δάκρυά της μίσος δε θα βρείτε. Δεν ζητάει εκδίκηση. Μνήμη ζητάει! Μνήμη πικρή σαν πικραμύγδαλο. Να την εβάζεις κάθε πρωί στο στόμα, για να θυμάσαι πόσο γλυκιά κι όμορφη είναι η ζωή. Όχι μόνο για μας τους Χιώτες, για όλη την ανθρωπότη! Και με τούτη τη μνήμη να τη ξαναφτιάξεις από την αρχή. Αυτή είναι!»
Απόσπασμα από τη νουβέλα: «Βγερού γλυκά φανού» του Γιώργου Χατζόπουλου
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη-Σάββατο 21.00, Κυριακή 20.00
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ 75’
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Γενική είσοδος: 12 ευρώ, μειωμένο: 8 ευρώ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ στο ταμείο του Θεάτρου: 10 ευρώ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ
ΘΕΑΤΡΟ ΑΥΛΑΙΑ
2310237700
www.avlaiatheatre.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;