του Μελέτη Μελετόπουλου*
Προχθές περνούσα από την οδό Περιάνδρου, ένα στενό
στην Πλάκα, που βγάζει στην Αμαλίας.
Το μάτι μου έπεσε με θλίψη σε μία παλιά νεοκλασσική διώροφη μονοκατοικία, που ήταν εγκαταλελειμμένη και ερειπωμένη, πραγματικά σε άθλια κατάσταση. Σε ποιά χώρα αφήνουν την αρχιτεκτονική κληρονομιά τους να καταρρέει και να μεταβάλλεται σε μάντρα για υλικά οικοδομών;
Το μάτι μου έπεσε με θλίψη σε μία παλιά νεοκλασσική διώροφη μονοκατοικία, που ήταν εγκαταλελειμμένη και ερειπωμένη, πραγματικά σε άθλια κατάσταση. Σε ποιά χώρα αφήνουν την αρχιτεκτονική κληρονομιά τους να καταρρέει και να μεταβάλλεται σε μάντρα για υλικά οικοδομών;
Αλλά η θλίψη έγινε έκπληξη και μετά οργή, όταν είδα
ξαφνικά, στην πρόσοψη του σπιτιού, μία επιγραφή. «Εδώ έζησε ο εθνικός ποιητής
Κωστής Παλαμάς». Έμεινα άφωνος. Σε ποιά χώρα αφήνουν το σπίτι του Εθνικού τους
Ποιητή να καταρρέει και να μεταβάλλεται σε ερείπια; Πόσο πιά αδιάφοροι, πόσο
αναίσθητοι, πόσο απαράδεκτοι είμαστε, εμείς οι Νεοέλληνες; Πόσο άχρηστες ήταν
οι κυβερνήσεις που κυβέρνησαν αυτήν την χώρα;
Θυμήθηκα δύο στίχους που έγραψε ο Παλαμάς στον Δωδεκάλογο του Γύφτου: Το σκεβρωμένο σπίτι και το κακοχτιστό-που είν’ έτοιμο να πέση κι ακόμα στέκει ορθό.
Φυσικά ο Παλαμάς, όταν έγραφε αυτές τις γραμμές το 1899, εννοούσε την Ελλάδα της Μελούνας, ένα διεθνώς απαξιωμένο και χρεωκοπημένο τριτοκοσμικό κράτος.
Δηλαδή όπως ακριβώς έχουμε γίνει και σήμερα. Το σπίτι του Παλαμά συμβολίζει και την σημερινή συλλογική μας αποτυχία.
Βέβαια, υπάρχουν και συγκεκριμένες ευθύνες: ο Δήμαρχος Αθηναίων, ο κ. Καμίνης, τι έκανε; Ο νόμος του δίνει το δικαίωμα έως και να απαλλοτριώσει το σπίτι και να το ανορθώσει στην συνέχεια. Οι κύριοι υπουργοί Πολιτισμού της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και του ΠΑΣΟΚ πού ήσαν; Με τι τόσο πιο σημαντικό είχαν να ασχοληθούν, ώστε άφησαν να μεταβληθεί σε ερείπια το σπίτι του ανθρώπου που εξέφρασε όσο λίγοι την συλλογική μας συνείδηση; Ή μήπως ο Παλαμάς θεωρήθηκε εθνικιστής και μεγαλοϊδεάτης, οπότε άφησαν επί τούτου να ρημάξει το σπίτι του, για να παύσει να τροφοδοτεί τον ελληνικό λαό με στίχους όπως: «Την Πόλη βλέπω πέρα εκεί, στον επικό τον κάμπο;».
Μην μας απαντήσουν οι διάφοροι ψευτοαρμόδιοι ότι «είναι υπόθεση της τάδε υπηρεσίας», «πρέπει να το εγκρίνει το τάδε συμβούλιο» κ.λπ. Διότι όλα αυτά αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις. Άμα είσαι Δήμαρχος, Υπουργός, Γενικός Γραμματέας και θέλεις να παρέμβεις, κανείς δεν σε εμποδίζει. Για άλλα θέματα, πιο «σημαντικά», βρίσκουν αμέσως λύσεις…
Τρόποι να σωθεί, και μάλιστα άμεσα, το σπίτι του Παλαμά, υπάρχουν πολλοί. Κοινοτικά προγράμματα, κονδύλια κλπ. Ακόμη και χορηγίες. Εγώ, όμως, προτείνω έναν άλλον τρόπο, που θα μας αφυπνίσει και θα μας ενώσει, ως κοινωνία, γύρω από έναν κοινό στόχο: ας γίνει έρανος και ας δώσει κάθε Έλληνας ένα ευρώ για την αποκατάσταση της οικίας του εθνικού μας ποιητή. Με δέκα εκατομμύρια ευρώ, ανακαινίζουμε το σπίτι, το κάνουμε μουσείο και βάζουμε και στην άκρη κι ένα «fund» για να το συντηρούμε.
Ο νέος υπουργός Πολιτισμού είναι ένας εξαιρετικά καλλιεργημένος, ευαίσθητος και ακέραιος άνθρωπος. Του απευθύνουμε έκκληση: Νίκο Ξυδάκη, και μόνον το σπίτι του Παλαμά να σώσεις, η υπουργία σου θα μείνει στην ιστορία.
Θυμήθηκα δύο στίχους που έγραψε ο Παλαμάς στον Δωδεκάλογο του Γύφτου: Το σκεβρωμένο σπίτι και το κακοχτιστό-που είν’ έτοιμο να πέση κι ακόμα στέκει ορθό.
Φυσικά ο Παλαμάς, όταν έγραφε αυτές τις γραμμές το 1899, εννοούσε την Ελλάδα της Μελούνας, ένα διεθνώς απαξιωμένο και χρεωκοπημένο τριτοκοσμικό κράτος.
Δηλαδή όπως ακριβώς έχουμε γίνει και σήμερα. Το σπίτι του Παλαμά συμβολίζει και την σημερινή συλλογική μας αποτυχία.
Βέβαια, υπάρχουν και συγκεκριμένες ευθύνες: ο Δήμαρχος Αθηναίων, ο κ. Καμίνης, τι έκανε; Ο νόμος του δίνει το δικαίωμα έως και να απαλλοτριώσει το σπίτι και να το ανορθώσει στην συνέχεια. Οι κύριοι υπουργοί Πολιτισμού της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και του ΠΑΣΟΚ πού ήσαν; Με τι τόσο πιο σημαντικό είχαν να ασχοληθούν, ώστε άφησαν να μεταβληθεί σε ερείπια το σπίτι του ανθρώπου που εξέφρασε όσο λίγοι την συλλογική μας συνείδηση; Ή μήπως ο Παλαμάς θεωρήθηκε εθνικιστής και μεγαλοϊδεάτης, οπότε άφησαν επί τούτου να ρημάξει το σπίτι του, για να παύσει να τροφοδοτεί τον ελληνικό λαό με στίχους όπως: «Την Πόλη βλέπω πέρα εκεί, στον επικό τον κάμπο;».
Μην μας απαντήσουν οι διάφοροι ψευτοαρμόδιοι ότι «είναι υπόθεση της τάδε υπηρεσίας», «πρέπει να το εγκρίνει το τάδε συμβούλιο» κ.λπ. Διότι όλα αυτά αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίαις. Άμα είσαι Δήμαρχος, Υπουργός, Γενικός Γραμματέας και θέλεις να παρέμβεις, κανείς δεν σε εμποδίζει. Για άλλα θέματα, πιο «σημαντικά», βρίσκουν αμέσως λύσεις…
Τρόποι να σωθεί, και μάλιστα άμεσα, το σπίτι του Παλαμά, υπάρχουν πολλοί. Κοινοτικά προγράμματα, κονδύλια κλπ. Ακόμη και χορηγίες. Εγώ, όμως, προτείνω έναν άλλον τρόπο, που θα μας αφυπνίσει και θα μας ενώσει, ως κοινωνία, γύρω από έναν κοινό στόχο: ας γίνει έρανος και ας δώσει κάθε Έλληνας ένα ευρώ για την αποκατάσταση της οικίας του εθνικού μας ποιητή. Με δέκα εκατομμύρια ευρώ, ανακαινίζουμε το σπίτι, το κάνουμε μουσείο και βάζουμε και στην άκρη κι ένα «fund» για να το συντηρούμε.
Ο νέος υπουργός Πολιτισμού είναι ένας εξαιρετικά καλλιεργημένος, ευαίσθητος και ακέραιος άνθρωπος. Του απευθύνουμε έκκληση: Νίκο Ξυδάκη, και μόνον το σπίτι του Παλαμά να σώσεις, η υπουργία σου θα μείνει στην ιστορία.
*Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ
Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;