πατάτες με τη ρίγανη

Η Άνοιξη, εκτός όλων των άλλων που έχουμε πει παλιότερα, είναι η εποχή... της ρίγανης. 

Της ρίγανης της κανονικής, της άγριας... της αγριεμένης ρίγανης.

Επιμένω σ' αυτό το σημείο... για να την ξεχωρίσω από τις άλλες τις ρίγανες που μαζί με άλλα αρωματικά φυτά, φυτεμένα σε ροζ, φούξια και λαχανί γλαστράκια αποτελούν το απαραίτητο ντεκορ που κάθε εκπομπή μαγειρικής που ενδημεί στην ελληνική τηλεόραση, επιθυμεί να έχει,...έτσι που να εξασφαλίζεται ένας τόνος απλότητας και φυσικότητας, μια αύρα φρεσκάδας του χωριού, μπροστά από κάμερες και κάτω από προβολείς, πίσω από  καλώδια και επεξεργαστές ήχου, ανάμεσα σε ηχεία και  μικρόφωνα ....   κι όλα αυτά που κάνουν τω όντι στούντιο ένα στούντιο, και θελκτικό το προς πώλησιν εμπόρευμα, ήτοι την εκπομπή της μαγειρικής....
Απλώνει ο καλός τηλεοπτικός μάγειρας ...συγνώμη σεφ, ήθελα να πω... το χέρι του στο γλαστράκι με τη ρίγανη, το βασιλικό, το δυόσμο, τον μαϊντανό, κόβει με μια απαλή, χορευτική κίνηση ένα κλαδάκι, μας το δείχνει με χαμόγελο και νόημα που να υπογραμμίζει την ποιότητα της μαγειρικής του... και βάζει την τελευταία χαριτωμένη πινελιά, γαρνίροντας το πιάτο που θα "απογειώσει την γεύση σας"....
(μικρή παρένθεση εδώ : ποτέ δεν κατάλαβα αυτό το λεκτικό σχήμα: γιατί να "απογειώσει" και να μην "προσγειώσει" τη γεύση μας;)
 

Βέβαια, παράλληλα με τα απλά, πανάρχαια αυτά φυτά - που κάποτε ήταν  τόσο οικεία στους ανθρώπους όσο το ξύλινο τραπέζι της κουζίνας με τις σανίδες που δεν εφάρμοζαν ακριβώς αλλά άφηναν ένα ελάχιστο άνοιγμα μεταξύ τους και το κατώφλι του σπιτιού τους που είχε φθαρεί από τα τόσα πόδια - φιγουράρουν άψογοι πάγκοι μαγειρικής, ανοιξείδωτα σκεύη, διάφορα γκουρμέ σκευάσματα, πανάκριβα σετ μαχαιριών... κι όλα αυτά που κάνουν το μαγείρεμα να μοιάζει με κάτι εξωφρενικό κι υπερ-ανθρώπινο, σαν μια υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ. 

Κι ενώ επαναλαμβάνονται τα υλικά μιας παράξενης συνταγής.... στο πλάι "τρέχουν" οι διαφημίσεις των καλών χορηγών και διαφημιζομένων εταιριών πώλησης ειδών σπιτιού, εξοπλισμού εστιατορίων, πώλησης ειδών  κήπου και φυτών εσωτερικού χώρου, καθώς και της πολυεθνικής αλυσίδας σούπερ μάρκετ που έχει αγοράσει τον καλό σεφ και του οποίου τα προϊόντα και τις συνταγές διαθέτει στα καταστήματά της....

Από αυτή λοιπόν την δυστυχισμένη ρίγανη εσωτερικού χώρου των στούντιο, ξεχωρίζω την αγριεμένη ρίγανη που φύεται  σε ένα χωράφι πιο κάτω από το σπίτι μου... εδώ και πολλά χρόνια... απ' όταν  ο γερο-Λευτέρης όταν ζούσε, ερχόταν τέτοια εποχή με το μουλάρι του, να την τρυγήσει και να επισκευάσει με τα χέρια του την ξερολιθιά που ήταν δίπλα της, και την τριγύριζε και την στήριζε, εκεί απ' ανέκαθεν....

Ναι, φύεται... έξω στον αέρα.. στο χώμα.... χωρίς να ρωτήσει κανέναν... εκεί από πάντα. Κανείς δεν την ποτίζει... κανείς δεν της τραβάει πλάνα... κανείς δεν την χρησιμοποιεί ως ντεκόρ για να πουλήσει κάτι...

Και τώρα την Άνοιξη,  ο άγριος θάμνος της, που δεν μπορούν πέντε άνθρωποι να τον αγκαλιάσουν, ξεχειλίζει από  άσπρα μικρά ανθάκια, βουίζει ολόκληρος από μέλισσες και φτερωτά και στη ρίζα του κρατάει τις σαύρες κι τ' άλλα τα μικρά πλάσματα της γης... και μυρίζει.. Θέ μου πώς μυρίζει!

Περήφανη κι αγριεμένη μου ρίγανη!!

Από αυτή την ρίγανη  πήγα κι εγώ σήμερα κι έκοψα μερικά κλαδιά. Τα έκανα ματσάκια και τα άφησα να ξεραίνονται. Ρίγανη για όλο το χρόνο....

Σκέφτηκα λοιπόν να δώσω κι εγώ μια συνταγή ανάλογη με το ήθος της, στους εκλεκτούς φίλους της ταπεινής σελίδας:

Πατάτες με τη ρίγανη

Υλικά : πατάτες, ρίγανη, αλάτι, πιπέρι, λάδι.

Εκτέλεση : Παίρνουμε τις πατάτες. Προτιμώ τις φρέσκιες, τις οποίες απλώς πλένω εξωτερικά και δεν τους αφαιρώ τα φλούδια. Γίνονται πιο νόστιμες! Σε διαφορετική περίπτωση τις καθαρίζουμε κανονικά και παραδοσιακά. Τις κόβω σε μεγάλα κομμάτια μακρόστενα, συνήθως στα 4.

Τις βάζω στο ταψάκι, τους ρίχνω αλάτι, πιπέρι και τρίβω την φρέσκια ρίγανη που μοσχοβολάει από την αγριάδα της, βάζω και κανα-δυό κλαδάκια ολόκληρα σταυρωτά... Τα ανακατεύω με τα χέρια να πάνε παντού.

Ρίχνω ένα κρασοπότηρο λάδι, ένα ποτήρι νερό και τις βάζω στο φούρνο για 45 λεπτά στους 180ο βαθμούς. Όταν πάρουν χρώμα και τρυπιούνται με το πιρούνι είναι έτοιμο το φαγητό.

Συνοδεύεται με κρασί (εμείς έχουμε κόκκινο) και ντοματοσαλάτα.

Τόσο απλά. Πατάτες με τη ρίγανη. 
Γιατί τι θα ήταν οι πατάτες χωρίς τη ρίγανη;
Τι θα ήταν η ρίγανη χωρίς την Άνοιξη;
Τι θα ήταν η Άνοιξη χωρίς την ξερολιθιά και την ανάμνηση του γέρο-Λευτέρη, που την επισκεύαζε με  εκείνα τ' άγρια τρυφερά χέρια του;

 

 

πηγή