Βλέπεις μια πόρτα, με ένα πολύ όμορφο αστραφτερό πόμολο. Η πόρτα είναι παλιά, παραμελημένη κι ατημέλητη. Το πόμολο λάμπει σαν διαμάντι. Η πόρτα σε τρομάζει, το πόμολο σε ελκύει. Το γυρνάς; Ανοίγεις την πόρτα; Έχεις την περιέργεια να δεις το κρύβεται πίσω από αυτήν;
Λένε πως ανοίγεις / κλείνεις / περιεργάζεσαι / επιλέγεις ανάλογα με το πόση αγάπη έχεις πάρει από τους γονείς σου σαν παιδί.. Ανάλογα με το πόσο χορτάτος είσαι στην ουσία!
Αληθεύει αυτό;
με το φεγγάρι αγκαλιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;