Ενθύμιον εκδρομής στις αλησμόνητες προγονικές πατρίδες.
Το α καπέλα τραγούδι ηχογραφήθηκε στο πούλμαν με κινητό.
Το τραγούδησε η Σοφία Θ.
Ευχαριστούμε τη φίλη Ιωάννα Π.που μας το έστειλε
Γεώργιος Αθάνας
Όλα μας τα καράβια
Όλα μας τα καράβια -πίσω γυρίσανε
Σπασμένα τα κατάρτια -
σκισμένα τα πανιά
Ήρθαν από τη Σμύρνη -
κι' από τα Μουδανιά
Φέραν των εκκλησιών μας -
τα δισκοπότηρα
Παιδιά, γυναίκες, γέρους -
γένους ρωμιών παιδί
Τις ρίζες της φυλής μας -
απ' την ανατολή
Μα ένα μικρό καράβι -
πίσω δε γύρισε
Ποιους κάβους αρμενίζει; -
ποιά πέλαγα περνά;
Και πουθενά δε βγαίνει -
δε φθάνει πουθενά
Χρόνια το καρτερούμε -
και χρόνια πέρασαν
Δεν το 'δε μήτε ναύτης -
μήτε θαλασσαητός
Μήτ' ερημίτης φάρος -
μήτ' άστρο της νυκτός
Τάχα να 'χει βουλιάξει, -
τάχα να στοίχειωσε
Δεν θα ξανά 'ρθει τάχα -
στην πατρική του ακτή
Ωωιμέ, κι' έχει φορτώσει -
το πιο ακριβό φορτί
Όλα τα χάσαμ' όλα -
και μόνο φόρτωσε
Το πιο στερνό καράβι -
την ώρα του χαμού
Φόρτωσε την ελπίδα -
του ξαναγυρισμού
Έλα μικρό καράβι, -
έλα ξεφόρτωσε
Δώσε μας την ελπίδα -
κι' άνοιξε τα πανιά
Και τράβα για τη Σμύρνη -
και για τα Μουδανιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;