Θα μου άρεσε να ζω την μποέμικη ζωή της κυρίας. Αλλά πάλι... Μία ημέρα χωρίς λεφτά;
Σιγά το πράγμα. Μία εβδομάδα χωρίς το παραμικρό έξοδο; Δύσκολο, αλλά
παλεύεται. Ένας μήνας χωρίς ψώνια; Όχι, ρε παιδιά, δεν γίνεται! 16
χρόνια χωρίς καθόλου χρήματα; Καλά, είστε τρελοί; Ποιος μπορεί να ζήσει
έτσι; Κι όμως, υπάρχει κάποιος, ή μάλλον κάποια, που τα καταφέρνει και
μάλιστα παραπάνω από καλά! Η 69χρονη γερμανίδα Heidemarie Schwermer,
πρώην δασκάλα και ψυχοθεραπεύτρια, αποφάσισε μία μέρα πριν 16 χρόνια ότι
από εδώ και πέρα θα ζήσει χωρίς χρήματα.
Ε, λοιπόν, το ‘πε και το ‘κανε! Πούλησε το σπίτι της και όλα της τα υπάρχοντα, παραιτήθηκε από τη δουλειά της και έκτοτε ζει μια νομαδική ζωή, ταξιδεύοντας σε όλες τις γερμανικές επαρχίες. Κι αν για όλες εσάς, που δεν μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας χωρίς τα καθιερωμένα ψώνια, το αμάξι, τις βόλτες και τις ανέσεις σας, κάτι τέτοιο μοιάζει αδιανόητο, λυπάμαι αλλά είναι πιο απλό από όσο φαίνεται! Η Heidemarie τονίζει ότι δύο πράγματα απαιτούνται: προετοιμασία και απόφαση. Έτσι, δύο χρόνια πριν ξεκινήσει, δημιούργησε ένα μαγαζί ανταλλαγής προϊόντων, και ζούσε ανταλλάσσοντας αγαθά με συμπολίτες της. Και όταν έφτασε η κατάλληλη στιγμή, απλά πήρε την οριστική απόφαση!
Πλέον, μόνη της περιουσία είναι μία βαλίτσα και ένα σακίδιο πλάτης, με τα απολύτως απαραίτητα. Ναι, θα πείτε, αλλά πώς επιβιώνει κανείς χωρίς σπίτι και φαγητό; Και πάλι, η Heidemarie μας κλείνει το μάτι πονηρά. Τα εξασφαλίζει άνετα προσφέροντας κηπουρική, μαγείρεμα, καθάρισμα, ακόμη και ψυχολογικές συνεδρίες σε όσους δηλώνουν πρόθυμοι να τη φιλοξενήσουν στις περιοχές από τις οποίες περνάει. Και όπως λέει, δεν έχει μείνει ούτε μία μέρα τα τελευταία 16 χρόνια χωρίς σπίτι και φαγητό. Τις εμπειρίες της έχει καταγράψει σε τρία βιβλία, χαρίζοντας τα έσοδα από τις πωλήσεις σε σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, ενώ ήδη η ζωή της ετοιμάζεται να γυριστεί σε ντοκιμαντέρ.
Επειδή είμαι σίγουρος ότι θα σας έχουν σηκωθεί οι τρίχες κάγκελο και θα λυπάστε «την καημένη τη γιαγιά που της σάλεψε στα γεράματα», σας πληροφορώ ότι η Heidemarie δηλώνει πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Και παρά το αρχικό σοκ των δύο κορών και των τριών εγγονιών της, δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει αυτόν τον μοναδικό τρόπο ζωής. «Η ζωή χωρίς χρήματα μου έδωσε ποιότητα στη ζωή μου, πλούτο στην ψυχή μου και ελευθερία. Κάτι που δεν είχα στα 53 πρώτα χρόνια της ζωής μου», λέει.
Ναι, θα πεις, αλλά πόσο εύκολο είναι αυτό; Να ανατρέψω όλη μου τη ζωή έτσι;
Θα συμφωνήσω ότι είναι μάλλον δύσκολο να γίνει και ότι ελάχιστες από σας θα ήταν πρόθυμες να παρατήσετε τις ανέσεις τους και να ακολουθήσετε το παράδειγμά της. Θα προσθέσω, όμως, ότι η ζωή της Heidemarie έχει πολλά πράγματα να σας διδάξει.
Και κυρίως να κάνει το μυαλό να λειτουργήσει λίιιιγο διαφορετικά από ότι έχουμε μάθει. «Ας μην το αλλάξουμε το σαλόνι φέτος, μία χαρά είναι!» « Εντάξει, δεν χρειάζεται να το πάρω αυτό το παλτό, το περσινό ούτε 5 φορές δεν το έβαλα!» «Τι το θέλουμε ρε αγάπη μου το καινούριο αυτοκίνητο, πριν δύο χρόνια δεν πήραμε το τζιπ;» Αν μία από τις παραπάνω σκέψεις σας πέρασε έστω και αμυδρά από το μυαλό διαβάζοντας την παραπάνω ιστορία, τότε ναι, μπορώ να πω ότι όλο και κάποιο μικρό θαυματάκι μπορεί να γίνει...
Ε, λοιπόν, το ‘πε και το ‘κανε! Πούλησε το σπίτι της και όλα της τα υπάρχοντα, παραιτήθηκε από τη δουλειά της και έκτοτε ζει μια νομαδική ζωή, ταξιδεύοντας σε όλες τις γερμανικές επαρχίες. Κι αν για όλες εσάς, που δεν μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας χωρίς τα καθιερωμένα ψώνια, το αμάξι, τις βόλτες και τις ανέσεις σας, κάτι τέτοιο μοιάζει αδιανόητο, λυπάμαι αλλά είναι πιο απλό από όσο φαίνεται! Η Heidemarie τονίζει ότι δύο πράγματα απαιτούνται: προετοιμασία και απόφαση. Έτσι, δύο χρόνια πριν ξεκινήσει, δημιούργησε ένα μαγαζί ανταλλαγής προϊόντων, και ζούσε ανταλλάσσοντας αγαθά με συμπολίτες της. Και όταν έφτασε η κατάλληλη στιγμή, απλά πήρε την οριστική απόφαση!
Πλέον, μόνη της περιουσία είναι μία βαλίτσα και ένα σακίδιο πλάτης, με τα απολύτως απαραίτητα. Ναι, θα πείτε, αλλά πώς επιβιώνει κανείς χωρίς σπίτι και φαγητό; Και πάλι, η Heidemarie μας κλείνει το μάτι πονηρά. Τα εξασφαλίζει άνετα προσφέροντας κηπουρική, μαγείρεμα, καθάρισμα, ακόμη και ψυχολογικές συνεδρίες σε όσους δηλώνουν πρόθυμοι να τη φιλοξενήσουν στις περιοχές από τις οποίες περνάει. Και όπως λέει, δεν έχει μείνει ούτε μία μέρα τα τελευταία 16 χρόνια χωρίς σπίτι και φαγητό. Τις εμπειρίες της έχει καταγράψει σε τρία βιβλία, χαρίζοντας τα έσοδα από τις πωλήσεις σε σε φιλανθρωπικές οργανώσεις, ενώ ήδη η ζωή της ετοιμάζεται να γυριστεί σε ντοκιμαντέρ.
Επειδή είμαι σίγουρος ότι θα σας έχουν σηκωθεί οι τρίχες κάγκελο και θα λυπάστε «την καημένη τη γιαγιά που της σάλεψε στα γεράματα», σας πληροφορώ ότι η Heidemarie δηλώνει πιο ευτυχισμένη από ποτέ. Και παρά το αρχικό σοκ των δύο κορών και των τριών εγγονιών της, δηλώνει αποφασισμένη να συνεχίσει αυτόν τον μοναδικό τρόπο ζωής. «Η ζωή χωρίς χρήματα μου έδωσε ποιότητα στη ζωή μου, πλούτο στην ψυχή μου και ελευθερία. Κάτι που δεν είχα στα 53 πρώτα χρόνια της ζωής μου», λέει.
Ναι, θα πεις, αλλά πόσο εύκολο είναι αυτό; Να ανατρέψω όλη μου τη ζωή έτσι;
Θα συμφωνήσω ότι είναι μάλλον δύσκολο να γίνει και ότι ελάχιστες από σας θα ήταν πρόθυμες να παρατήσετε τις ανέσεις τους και να ακολουθήσετε το παράδειγμά της. Θα προσθέσω, όμως, ότι η ζωή της Heidemarie έχει πολλά πράγματα να σας διδάξει.
Και κυρίως να κάνει το μυαλό να λειτουργήσει λίιιιγο διαφορετικά από ότι έχουμε μάθει. «Ας μην το αλλάξουμε το σαλόνι φέτος, μία χαρά είναι!» « Εντάξει, δεν χρειάζεται να το πάρω αυτό το παλτό, το περσινό ούτε 5 φορές δεν το έβαλα!» «Τι το θέλουμε ρε αγάπη μου το καινούριο αυτοκίνητο, πριν δύο χρόνια δεν πήραμε το τζιπ;» Αν μία από τις παραπάνω σκέψεις σας πέρασε έστω και αμυδρά από το μυαλό διαβάζοντας την παραπάνω ιστορία, τότε ναι, μπορώ να πω ότι όλο και κάποιο μικρό θαυματάκι μπορεί να γίνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
...έκανες κου πε πε;