Η Σουηδική κυβέρνηση προωθεί αλλαγή φύλου σε παιδιά 12 ετών και χωρίς την έγκριση ενός γονέα

Αν και οι Σουηδοί είναι σοκαρισμένοι που πολλά κορίτσια μετανάστριες υποβάλλονται σε ακρωτηριασμό γυναικείων γεννητικών οργάνων (FGM), η Σουηδική κυβέρνηση σχεδιάζει να επιτρέψει στα νοσοκομεία να κόβουν τα απόλυτα υγιή γεννητικά όργανα των παιδιών που πιστεύουν ότι ανήκουν στο αντίθετο φύλο. Το 2011, μια Σουηδική μελέτη που έγινε από το Ινστιτούτο Καρολίνσκα έδειξε ότι το ποσοστό αυτοκτονιών μεταξύ των μετα-τρανσέξουαλ είναι πολύ υψηλότερο από εκείνο του γενικού πληθυσμού. Άλλες μελέτες δείχνουν ότι το 70% -80% των παιδιών που υποφέρουν από δυσφορία γένους χάνουν αυτά τα συναισθήματα μετά από μερικά χρόνια.

Το 2014, αποκαλύφθηκε ότι περίπου 60 κορίτσια στο Norrköping είχαν υποβληθεί σε FGM. Σε μια τάξη νεοαφιχθέντων Σομαλών προσφύγων, όλα τα 30 κορίτσια είχαν ακρωτηριαστεί, 28 από αυτά με το πιο βάναυσο είδος του FGM, αγκτηριασμός: κόβοντας την κλειτορίδα και τα χείλη του αιδοίου, στη συνέχεια ραφή των άκρων του αιδοίου για την πρόληψη της σεξουαλικής επαφής. Οι Σχολικές Υπηρεσίες Υγείας διαπίστωσαν την κακοποίηση από τις ερωτήσεις στα κορίτσια – ένα μέτρο που ξεκίνησε από την κυβέρνηση και άτομα που προφανώς θέλουν να εξαλείψουν το FGM. Υπάρχει ένας καλός λόγος να υποπτευόμαστε ότι τα κορίτσια της Σομαλίας – και άλλα κορίτσια που γεννήθηκαν στη Σουηδία – ακρωτηριάζονται στα γεννητικά όργανα κατά τη διάρκεια ταξιδιών στην πατρίδα των γονιών τους.

Ωστόσο, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες εναντίον αυτής της σκληρής και μη-σουηδικής πρακτικής, η κυβέρνηση φαίνεται να σχεδιάζει να νομοθετήσει υπέρ άλλου είδους ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων των παιδιών: τις πράξεις αλλαγής φύλου, ή για να χρησιμοποιήσουμε έναν πιο πολιτικά ορθό όρο “σε εγχείρηση αλλαγής φύλου” (GRS). [1]

Νέοι Σουηδοί δεν επιτρέπεται να ψηφίζουν μέχρι τα 18, και δεν μπορούν να αγοράσουν αλκοόλ μέχρι να είναι 20, αλλά σχέδια γίνονται τώρα για να επιτρέπουν σε παιδιά από την ηλικία των 12 ετών να αιτούνται να αλλάξουν το νόμιμο φύλο τους. Αυτό θα επιτρέψει στα παιδιά να εντοπίζονται σε όλα τα νομικά έγγραφα, ταυτότητες και διαβατήρια που ανήκουν σε ένα φύλο διαφορετικό από αυτό που είχαν γεννηθεί. Επιπλέον, σύμφωνα με επίσημη έκθεση που εκπονήθηκε από τη Σουηδική κυβέρνηση, ”Νόμιμο φύλο και ιατρική αλλαγή φύλου”(Legal sex and medical sex change), γραμμένη από την Επιτροπή για το όριο ηλικίας για την έγκριση τροποποίησης των Φύλων, η διαδικασία απόκτησης άδειας να έχουν μια νομική αλλαγή φύλου ή / και τη λειτουργία αλλαγής φύλου θα πρέπει να είναι ταχεία.

Η έκθεση αναφέρει:

“Η διαδικασία αλλαγής του νομικού φύλου σας θα πρέπει να είναι γρήγορη, απλή και διαφανής. Επιπλέον, είναι σημαντικό ότι οι νόμοι που ρυθμίζουν τη νομική μεταβολή δεν κάνουν καθόλου άμεσες ή έμμεσες απαιτήσεις ότι το άτομο αντιμετωπίζεται ιατρικά προκειμένου να λάβει νομική αλλαγή φύλου . Κανείς δεν πρέπει να περάσει από κάθε είδους ιατρική ή ψυχολογική θεραπεία, διαδικασία ή δοκιμών που σχετίζονται με την ταυτότητα φύλου”.

Ναι, η έκθεση αναφέρει ότι στην πραγματικότητα, “Κανείς δεν πρέπει να περάσει από κάθε είδους ιατρική ή ψυχολογική θεραπεία …” – σαν να είναι κάτι κακό να βεβαιωθείτε ότι δεν είναι επιβλαβές για τα παιδιά να αλλοιώσουν την ταυτότητα του φύλου τους ή να αφαιρέσουν τα γεννητικά όργανά τους. Εάν αυτή η σχεδιαζόμενη νομοθεσία περάσει, αυτό θα σήμαινε ότι αν ένα παιδί έχει τη συγκατάθεση των γονέων του, καμμία εξέταση του παιδιού δεν θα απαιτηθεί για να λάβει τα νέα έγγραφα ταυτοποίησης.

Το να επιτρέψετε επαγγελματίες υγείας να αξιολογήσουν εάν το παιδί έχει, στην πραγματικότητα το “λάθος” φύλο – ή πάσχει από κάποια ψυχική διαταραχή, ή έχει επηρεαστεί από “trendy” γονείς – είναι χαρακτηρισμένο, στην έκθεση, ως “εξαναγκασμός”. Σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία, η έκθεση φωνάζει, προκειμένου να αλλάξει η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου, το άτομο αναγκάζεται να επικοινωνήσει με τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης”.

Η έκθεση αγνοεί εντελώς τα συμπεράσματα της μελέτης του 2011 του Ινστιτούτου Καρολίνσκα, η οποία ανέφερε τα εξής:

”Τα άτομα με αλλαγή φύλου, μετά την αλλαγή φύλου, έχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο για θνησιμότητα, αυτοκτονική συμπεριφορά, και ψυχιατρική νοσηρότητα από το γενικό πληθυσμό. Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η αλλαγή φύλου, αν και ανακουφίζει τη δυσφορία γένους, μπορεί να μην επαρκεί ως θεραπεία για την αλλαγή φύλου, και θα πρέπει να εμπνεύσει βελτιωμένη ψυχιατρική και σωματική φροντίδα μετά την αλλαγή φύλου για αυτή την ομάδα ασθενών”.

Στη Σουηδία, η βελτίωση της ψυχιατρικής φροντίδας δεν φαίνεται να είναι μια επιλογή. Αντίθετα – η έκθεση αναφέρεται σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν από 15 χρόνια στο Läkartidningen, το επίσημο περιοδικό της Σουηδικής Ιατρικής Εταιρείας, το οποίο αναφέρει:

“Ένα άτομο με δυσφορία γένους λέγεται ότι πάσχει από διαταραγμένη ταυτότητα φύλου. Δεν είναι δυνατόν να αλλάξει η ταυτότητα φύλου ενός ατόμου. Αντίθετα, η μόνη διαθέσιμη λύση είναι να κάνει το σώμα του ατόμου να μοιάζει με την αντίληψη του φύλου που έχει όσο το δυνατόν περισσότερο, πράγμα που συνεπάγεται ορμονική και χειρουργική διόρθωση των φύλων. Η αλλαγή φύλου είναι, προς το παρόν, η καλύτερη διαθέσιμη βοήθεια για τρανσέξουαλ και άτομα με δυσφορία φύλου”.

Ωστόσο, αυτό που η Επιτροπή αγνόησε είναι ότι το άρθρο Läkartidningen αναφέρει επίσης με σαφήνεια ότι μια ολοκληρωμένη έρευνα πρέπει να διεξαχθεί πριν κάποιος επιτρέψει την αλλαγή φύλου. Ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG), ένας προσδιορισμός χρωματίνης φύλου και η σάρωση του εγκεφάλου στην περιοχή της υπόφυσης, όλα συνιστώνται. Το άρθρο Läkartidningen προειδοποιεί, επίσης, ότι μερικοί άνθρωποι που θεωρούν τους εαυτούς τους ότι ανήκουν στο αντίθετο φύλο μπορεί να είναι σχιζοφρενείς που υποφέρουν από παραισθήσεις – μια κατάσταση που πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιψυχωσικά φάρμακα.

Η σημερινή έκθεση της Επιτροπής, από την άλλη πλευρά, επικεντρώνεται πλήρως, με κάθε τρόπο, στο να τακτοποιήσει ανθρώπους οι οποίοι αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως έχοντες “λάθος φύλο”. Λαμβάνοντας υπόψη την τωρινή άποψη της κυβέρνησης για το θέμα, ίσως η άποψη αυτή δεν είναι τόσο παράξενη. Ο Erik Ullenhag, ο οποίος ήταν τότε υπουργός αρμόδιος για θέματα ΛΟΑΤ, δήλωσετην 1η Ιανουαρίου 2014 στην ημερήσια εφημερίδα Svenska Dagbladet:

“Μπορώ να δω ότι πρέπει να αλλάξει το όριο ηλικίας για τη νόμιμη αλλαγή φύλου. Για έναν 15χρονο ή 16χρονο, ένας χρόνος μπορεί να είναι ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα σε σχέση με το πώς αισθάνεται. Αλλά υπάρχουν συγκρούσεις που χρειάζεται να διευθετήσουμε, όπως το τι θα συμβεί αν ένας 16χρονος έχει μία γνώμη και οι γονείς άλλη”.

Η Επιτροπή και η έκθεσή της που ακολούθησε ήταν μέρος της ”στρατηγικής της LGBT” από την κυβέρνηση εκείνης της εποχής, και ήταν η πρώτη επιτροπή του είδους της. Η πεποίθηση ότι ήταν αναγκαία μια τέτοια στρατηγική, ήταν το αποτέλεσμα πολλών ετών εντατικής άσκησης πιέσεων από την οργάνωση ομοφυλοφιλικών δικαιωμάτων, τη Σουηδική Ομοσπονδία για τα δικαιώματα λεσβιών, αμφιφυλόφιλων και τρανσεξουαλικών (RFSL).

Ένα χρόνο αργότερα, τον Ιανουάριο του 2015, η Επιτροπή κατέληξε στην έκθεσή της και την παρέδωσε στο νέο υπουργό Υγείας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Gabriel Wikström. Πουθενά στην έκθεση δεν γίνεται οποιαδήποτε αναφορά του κινδύνου για αυτοκτονία ή οποιεσδήποτε άλλες αρνητικές πτυχές του ακρωτηριασμού υγιών εφήβων. Ο σκοπός της Επιτροπής φαίνεται να ήταν να ανοίξει το δρόμο για τη νέα νομοθεσία, όχι η διασφάλιση των καλύτερων συμφερόντων των παιδιών.

Η έκθεση προτείνει τα εξής:

-οι 15 ετών θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν για τον εαυτό τους αν θέλουν να αλλάξουν το νομικό φύλο τους.
-οι 15 ετών θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να έχουν μια εγχείρηση αλλαγής φύλου, με τη συγκατάθεση των γονέων τους.
-στους 12 ετών θα πρέπει να επιτρέπεται να αλλάξουν το νομικό φύλο τους, με τη συγκατάθεση των γονέων τους.

-Σε περιπτώσεις όπου μόνο ένας από τους γονείς ενός παιδιού συναινεί να θεωρείται η 12χρονη κόρη τους επίσημα ως αγόρι, ή να ακρωτηριαστεί το πέος του 15χρονου γιου τους, ενώ ο άλλος γονέας είναι αντίθετος, η έκθεση συνιστά ότι οι αρχές θα πρέπει να έχουν την εξουσία να παρακάμψουν τον αντίθετο γονέα:

-”Αν ο νέος έχει δύο κηδεμόνες, και οι δύο πρέπει να συναινούν στην εν λόγω διαδικασία. Για να αποφύγετε τις διαφορές μεταξύ των κηδεμόνων που επηρεάζουν τη νεολαία, προτείνουμε μια νομική τροποποίηση. Αυτή η προτεινόμενη τροπολογία επιδιώκει να δώσει στις Κοινωνικές Υπηρεσίες την εξουσία να αποφασίζουν ότι η άδεια μπορεί να δίνεται χωρίς την έγκριση ενός κηδεμόνα του, εφόσον αυτό είναι προς το καλύτερο συμφέρον του παιδιού. “ 

Η Επιτροπή προφανώς δεν βλέπει καθόλου προβλήματα με αυτό. Η μόνη δυσκολία που επισημαίνεται στην έκθεση είναι ”ότι η νεολαία επιλέγει ενεργά να πάει ενάντια στις κοινωνικές νόρμες και τις ιδέες που επικρατούν στην ετεροκανονιστική κοινωνία.” Υποθέτουν ότι οι γονείς που δεν θέλουν τα παιδιά τους να κόψουν τα απόλυτα υγιή γεννητικά όργανα είναι κακοί γονείς οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν τι είναι για το καλό των παιδιών τους. Δεν υπάρχει ούτε μια γραμμή στην έκθεση που να δείχνει ότι η Επιτροπή έκανε κάποια σκέψη για την πιθανότητα ότι τα παιδιά που θέλουν να αλλάξουν το φύλο τους μπορεί να περνάνε από μια απλή φάση, ή έχουν ψυχολογικά προβλήματα, ή έχουν προβλήματα στο σπίτι ή μπορεί να μετανιώσουν αργότερα μια τέτοια δραστική, μη αναστρέψιμη πράξη.

Ορισμένοι επικριτές των σημερινών προτάσεων υποστηρίζουν ότι ο τρανσεξουαλισμός είναι ένα είδος ψυχικής διαταραχής. Ο Paul R. McHugh, Διακεκριμένος Καθηγητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins School of Medicine στη Βαλτιμόρη, έχει μελετήσει τους ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι είναι τρανσέξουαλ για 40 χρόνια, κατά τη διάρκεια των 26 από τα οποία υπηρέτησε Επικεφαλής Ψυχίατρος στο Νοσοκομείο Johns Hopkins. Ο McHugh είναι εξαιρετικά επικριτικός για την αλλαγή του φύλου σε γενικές γραμμές, και ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται για παιδιά. Έχει πει ότι η αλλαγή φύλου είναι βιολογικά αδύνατη, και ότι οι άνθρωποι που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου δεν γίνονται το άλλο φύλο, αλλά μάλλον “γίνονται θυληκοποιημένοι άνδρες ή γυναίκες αρρενοποιημένες.”

Σύμφωνα με τον McHugh, οι άνθρωποι που προωθούν πράξεις αλλαγής φύλου είναι στην πραγματικότητα ένοχοι ενθάρρυνσης και διευκόλυνσης των ψυχικών διαταραχών:

“Αυτή η έντονη αίσθηση ότι είσαι τρανσεξουαλικός αποτελεί μια ψυχική διαταραχή σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι ότι η ιδέα της κακής ευθυγράμμισης φύλου είναι απλά λάθος, δεν αντιστοιχεί με τη φυσική πραγματικότητα. Το δεύτερο είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε ζοφερά ψυχολογικά αποτελέσματα.

“Οι τρανσεξουαλικοί υποφέρουν μια διαταραχή «υπόθεσης», όπως εκείνες σε άλλες διαταραχές γνωστές στους ψυχιάτρους Με την τρανσέξουαλ, η διαταραγμένη υπόθεση είναι ότι το άτομο διαφέρει από ό, τι φαίνεται να έχει δοθεί εκ φύσης – δηλαδή η αρρενωπότητα ή θηλυκότητα ενός. Άλλα διαταραγμένων υποθέσεων κατέχονται από εκείνους που πάσχουν από ανορεξία και νευρική βουλιμία, όπου η υπόθεση που φεύγει από την φυσική πραγματικότητα είναι η πεποίθηση του επικίνδυνα λεπτού ότι είναι υπέρβαρος.”

Το νοσοκομείο Johns Hopkins, μετά την πρωτοπορία στην αλλαγή φύλου το 1960, ανακάλυψε ότι δεν οδηγεί σε οποιαδήποτε σημαντικά πλεονεκτήματα στην πραγματικότητα, έτσι το 1970 σταμάτησε την εκτέλεση της χειρουργικής επέμβασης. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έκαναν την επέμβαση ήταν “ικανοποιημένοι”, αλλά ακόμη είχαν προβλήματα. Η ομάδα αποφάσισε ότι το αποτέλεσμα απλά δεν δικαιολογεί ακρωτηριασμό φυσιολογικών οργάνων.

Σε ένα κομμάτι για το Ινστιτούτο Γουίδερσπουν που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2015, ο McHugh έγραψε:

”Οι προσπάθειές μας, όμως, είχαν μικρή επίδραση στην εμφάνιση αυτής της νέας ιδέας για το φύλο, ή στην επέκταση του αριθμού των «τρανσέξουαλ» μεταξύ των νέων και των παλαιών.

…

”Με την πάροδο του χρόνου αυτού, έχω παρακολουθήσει την αλλαγή του φαινομένου να αλλάζει και να επεκτείνεται με αξιοσημείωτους τρόπους. Μια σπάνια έκδοση μερικών ανδρών – ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων ανδρών, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που ζήτησαν την επέμβαση αλλαγής φύλου επειδή ερωτικά τους προκαλούσε η σκέψη ή εικόνα του εαυτού τους ως γυναίκες – έχει εξαπλωθεί ώστε να συμπεριλάβει τις γυναίκες όσο και τους άνδρες. Ακόμα και μικρά αγόρια και κορίτσια έχουν αρχίσει να παρουσιάζονται ως του αντίθετου φύλου. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ή δεκαπέντε ετών, το φαινόμενο αυτό έχει αυξηθεί σε συχνότητα, φαινομενικά εκθετικά. Τώρα, σχεδόν ο καθένας έχει ακούσει ή συναντήσει ένα τέτοιο πρόσωπο.”

Η Σουηδική Ομοσπονδία για τα δικαιώματα λεσβιών, αμφιφυλόφιλων και τρανσεξουαλικών (RFSL), έχει εξελιχθεί στην πιο ισχυρή οργάνωση λόμπυ της χώρας – κατά πολύ – κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Επιπλέον, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου αυστηροί κανόνες ρυθμίζουν τις οργανώσεις εκπροσώπησης συμφερόντων και πώς επιτρέπεται να επηρεάζουν τους φορείς λήψης αποφάσεων, στη Σουηδία είναι η ίδια η κυβέρνηση που χρηματοδοτεί την RFSL. Το κράτος, οι δήμοι και οι αρχές δίνουν δεκάδες εκατομμύρια κορώνες στην RFSL κάθε χρόνο – χρήματα που ο οργανισμός χρησιμοποιεί στη συνέχεια για να επηρεάσει το ίδιο κράτος, τους δήμους και τις αρχές που τους πληρώνουν. Κανείς δεν ξέρει για πόσα χρήματα μιλάμε, διότι η RFSL είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που δεν εμπίπτει στην «Αρχή της Δημόσιας Πρόσβασης» στα επίσημα έγγραφα, και αρνούνται να αποκαλύψουν πόσα χρήματα παίρνουν σε κρατικές επιχορηγήσεις.

Από το 2008, η RFSL έχει αυξήσει τα έσοδά της από την πώληση λεγόμενων ”ΗΒΤ Πιστοποιήσεων“: μαθήματα για τους ανθρώπους που εργάζονται σε βιβλιοθήκες, κλινικές, δήμους και ούτω καθεξής. Είναι σχεδόν αδύνατο για έναν ξένο να αποκτήσει γνώσεις σε ό, τι διδάσκεται σε αυτά τα μαθήματα, αλλά αρκετοί συμμετέχοντες έχουν πει στην γράφοντα ότι είναι όλα γίνονται ώστε όλοι να ”σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο”. Η RFSL απαιτεί κάθε μέλος του προσωπικού να πάρει τα μαθήματα για να πιστοποιηθεί σε ένα χώρο εργασίας, και κάθε άλλη χρονιά η πιστοποίηση πρέπει να γίνει ξανά – δημιουργώντας ακόμα περισσότερα έσοδα για την RFSL.

Πέρυσι, το  Dispatch International αποκάλυψε ότι μετά την πιστοποίηση χώρων εργασίας, η RFSL διορίζει επίσης μερικούς ανθρώπους σε κάθε εργασιακό χώρο να δρουν ως πληροφοριοδότες. Στη συνέχεια, εάν ένας υπάλληλος λέει ένα ακατάλληλο γκέι αστείο, το πρόσωπο αυτό αναφέρεται αμέσως στην RFSL, το οποίο μπορεί να προσφύγει κατά του εργοδότη – ο οποίος, με τη σειρά του, μπορεί να επιπλήξει ή να απολύσει τον υπάλληλο.

Η RFSL έχει ουσιαστικά ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα σχολεία της Σουηδίας. Οι ακτιβιστές της RFSL επιτρέπεται να χρησιμοποιούν αίθουσες διδασκαλίας για να προπαγανδίζουν κατά της λεγόμενης ετεροκανονικότητας, και να προωθήσουν όλα τα άλλα είδη σεξουαλικών εκφράσεων – εκτός από την ετεροφυλοφιλία. Δεδομένου ότι τα παιδιά δέχονται εισηγήσεις, δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί αν αυτή η εκστρατεία του σχολείου είναι η αιτία του ρεκόρ στον αριθμό των παιδιών που ζητούν θεραπεία για την δυσφορία φύλου στο Παδικό Νοσοκομείο της Άστριντ Λίντγκρεν στη Στοκχόλμη. Οι διαχειριστές εκτιμούν ότι 100 παιδιά με δυσφορία φύλου θα πάνε σε αυτούς για βοήθεια αυτό το έτος – τρεις φορές όσοι το 2013.

Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα The Wall Street Journal, ο καθηγητής McHughγράφει ότι ”όταν παιδιά που ανέφεραν συναισθήματα τρανσέξουαλ παρακολουθούνταν χωρίς φαρμακευτική ή χειρουργική θεραπεία και στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt και στην Κλινική Portman του Λονδίνου, το 70% -80% από αυτούς αυθόρμητα έχασαν εκείνα τα συναισθήματα”. Υπάρχουν επίσης θεραπείες που στοχεύουν να κάνουν τα παιδιά να αισθάνονται άνετα με το βιολογικό τους φύλο, αντί να τροφοδοτούν τη δυσφορία φύλου τους. Ο ψυχολόγος και ειδικός ταυτότητας φύλου Ken Zucker στο Κέντρο Εξάρτησης και Νοητικής Υγείας του Τορόντο, στον Καναδά, παρέχει ακριβώς μια τέτοια θεραπεία. Η κλινική του, επίσης, έχει δει μια σταθερή αύξηση του αριθμού των παιδιών που πάσχουν από σύγχυση σχετικά με το φύλο τους.

Το 2008, η κλινική Zucker δημοσίευσε μια μελέτη σχετικά με 25 κορίτσια που είχαν έρθει εκεί ως παιδιά. Μόνο το 12% είχαν ακόμα δυσφορία φύλου ως ενήλικες. Τα ίδια στατιστικά στοιχεία ισχύουν για τα αγόρια. Σύμφωνα με τον Zucker, όταν τα παιδιά βλέπουν τους θεραπευτές και άλλους οι οποίοι θεωρούν ότι ανήκουν στην πραγματικότητα στο αντίθετο φύλο, τα παιδιά μπορεί πραγματικά να οδηγηθούν σε ένα αίσθημα δυσφορίας ταυτότητας φύλου.

Η Σουηδική κυβέρνηση μπορεί έτσι να είναι στο δρόμο για να οδηγεί χιλιάδες παιδιά σε σύγχυση των φύλων και περιττή χειρουργική επέμβαση, η έκβαση της οποίας είναι σπάνια καλή. Η έκθεση της επιτροπής μελετάται τώρα από τις αρμόδιες αρχές, των οποίων οι παρατηρήσεις θα πρέπει να καταρτίστηκαν το Νοέμβριο. Μετά από αυτό, η Σουηδική κυβέρνηση θα αποφασίσει για το πώς θα προχωρήσει με τις συστάσεις της.

Η Ingrid Carlqvist είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Σουηδία, και Διακεκριμένη Senior Fellow του Ινστιτούτου Gatestone.

[1] Ο τρανσεξουαλισμός δεν πρέπει να συγχέεται με το DSD, Διαταραχές Ανάπτυξης Φύλου, μια πάθηση κατά την οποία γεννιέται ένα παιδί με αμφίβολα γεννητικά όργανα. Περίπου 5-10 παιδιά με κάποιου είδους ανωμαλία των γεννητικών οργάνων γεννιούνται κάθε χρόνο στη Σουηδία, και ο στόχος είναι πάντα να καθοριστεί το φύλο του παιδιού όσο το δυνατόν συντομότερα. Η χειρουργική επέμβαση γίνεται σε κατάλληλο χρόνο.

πηγή