Κυριακή της Ορθοδοξίας (Κήρυγμα της Κυριακής)

Το κήρυγμα της Κυριακής

Από την παρελθούσα Κυριακή αγαπητοί μου αδερφοί,

από την παρελθούσα Κυριακή, άνοιξε η Αγία μας Εκκλησία το στάδιο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής και εκάλεσε όλους τους Χριστιανούς, όλα τα παιδιά της, να αγωνισθούν στα πνευματικά αγωνίσματα των αρετών, αφού ενδυθούν τη στολή του αθλητού, που αποτελείται από τη νηστεία, την πνευματική μελέτη και προσευχή. Και αυτή η άθληση και αυτά τα πνευματικά αγωνίσματα των Χριστιανών δεν έχουν άλλο σκοπό από την κατόρθωση της αρετής, από την κατόρθωση της αγιότητας και θεώσεως. Και για να ενισχύει τους αθλητάς Χριστιανούς στο πνευματικό στάδιο, προβάλει σήμερα η Αγία μας Εκκλησία τον θρίαμβό της, τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας, τον οποίο πολλοί βάρβαροι στην ψυχή και το νου άνθρωποι, θέλησαν να τον αποδοκιμάσουν και έτσι να συντρίψουν το οικοδόμημα της Ορθοδοξίας, αλλά δεν το κατόρθωσαν γιατί: «λίθον ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγενήθη εις κεφαλήν γωνίας» και η Εκκλησία, η Ορθοδοξία, «παρά Κυρίου εγένετο και έτσι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών».

            Πράγματι, πόσοι πολέμησαν την Εκκλησία, την οποία ο Κύριος ίδρυσε και περιποιήθηκε με το Τίμιο Αίμα Του και ο οποίος διαβεβαίωσε τους μαθητές Του ότι «Πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής». Πόσοι δεν προσπάθησαν με μανία να βγάλουν το αγκωνάρι από την οικοδομή της Εκκλησίας; Οι Ιουδαίοι δεν συνέλαβαν τον Κύριο, το ακρογωνιαίο λίθο της Εκκλησίας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας και δεν τον εθανάτωσαν επί του Σταυρού; Οι Εβραίοι με τη βοήθεια των ειδωλολατρών Ρωμαίων δεν εκακοποίησαν, δεν διεσκόρπισαν και εφόνευσαν τους περισσότερους από τους Αγίους Αποστόλους; Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες με τους φοβερούς διωγμούς που εξαπέλυσαν εναντίον των Χριστιανών, δεν προσπάθησαν να ξεριζώσουν το δένδρο της Εκκλησίας του Χριστού; Τι κατόρθωσαν οι δυο αυτοί εχθροί της Εκκλησίας, Εβραίοι και Ρωμαίοι; Απολύτως τίποτε. Λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «εκείνοι που επολέμησαν την Εκκλησία εχάθηκαν, η δε Εκκλησία ανέβηκε επάνω από τους ουρανούς. Αυτή τη δύναμη έχει η Εκκλησία. Όταν την πολεμούν νικά, όταν την επιβουλεύονται γίνεται ισχυρά, όταν την υβρίζουν γίνεται λαμπροτέρα. Δέχεται τραύματα και δεν πίπτει από τις πληγές, κλυδωνίζεται αλλά δεν κατοποντίζεται, χειμάζεται αλλά ναυάγιο δεν υπομένει, παλεύει αλλά δεν νικάται» και προσθέτει «πόσοι τύραννοι θέλησαν να υποσκελίσουν την Εκκλησία με σκληρούς τρόπους; Με τήγανα, με κάμινους, με θηρία, με ξίφη; Και όμως τίποτα δεν κατόρθωσαν. Που είναι εκείνοι που επολέμησαν την Εκκλησία; Έχουν σιγάσει και έχουν ξεχασθεί. Που είναι η Εκκλησία; Περισσότερο από τον ήλιο λάμπει».

            Ύστερα ήρθαν οι αιρετικοί. Ήρθαν οι Αρειανοί, που έλεγαν και διέδιδαν, ότι ο Χριστός δεν είναι Υιός του Θεού, δεν είναι το Δεύτερο Πρόσωπο της Παναγίας Τριάδος, αλλά είναι κτίσμα του Θεού, είναι απλός άνθρωπος. Ήλθαν κατόπιν οι Νεστοριανοί, που έλεγαν ότι ο Χριστός δεν είναι τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος και που την Αγία Θεοτόκο την έλεγαν Χριστοτόκο, γιατί δήθεν εγέννησε άνθρωπο και όχι Θεό. Ύστερα, οι Πνευματομάχοι που βλασθημούσαν κατά του Αγίου Πνεύματος, που έλεγαν ότι το Άγιο Πνεύμα δεν είναι το Τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, δεν είναι Θεός. Κατόπιν ήλθαν οι εικονομάχοι, που προσπάθησαν να απογυμνώσουν την Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού, από το εξωτερικό της ένδυμα, από τα ιερά σύμβολα και τα μέσα της θείας λατρείας, από τις άγιες και ιερές εικόνες, που είναι τα πιο σαφή και εύγλωττα κηρύγματα της δογματικής και πνευματικής διδασκαλίας της Εκκλησίας μας, που μεταρσιώνουν την ψυχή του Χριστιανού και την οδηγούν σε επαφή και κοινωνία και ένωση με το πρωτότυπο, με το εικονιζόμενο ιερό πρόσωπο. Ήλθαν, ύστερα, οι Παπικοί και οι Προτεστάντες με τις χίλιες δυο αιρετικές τους δοξασίες και προσπάθησαν να νοθεύσουν με ανθρώπινα δόγματα την ορθόδοξο πίστη της Εκκλησίας κα με τη δολιότητα που τους διακρίνει και την κοσμική δύναμη που είχαν και έχουν να προσηλυτίσουν τους Ορθοδόξους Χριστιανούς στην αίρεσή τους. Επίσης, οι προβατόσχημοι λύκοι, οι Χιλιαστές ή Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι βλασθημούν τον Χριστό «τον Υιό του Θεού του Ζώντος», βλασθημούν το Άγιο Πνεύμα, βλασθημούν και ποδοπατούν και καταστρέφουν τις αγίες εικόνες, υβρίζουν τους ιερείς και χλευάζουν τα Θεία Μυστήρια, υβρίζουν τα εκατομμύρια των Μαρτύρων της Εκκλησίας μας, που με το αίμα τους πότισαν το δένδρο της Εκκλησίας και ελεύκαναν τις ψυχές τους, για τους οποίους ο Άγιος Ιωάννης στην Αποκάλυψη γράφει: «και ότε ήνοιξε την πέμπτην σφραγίδα, είδον υποκάτω του θυσιαστηρίου τα ψυχάς των εσφαγμένων δια του λόγου του Θεού και δια την μαρτυρίαν του αρνίου ην είχον … και εδόθη αυτοίς εκάστω στολή λευκή». Αλλά και άλλες αιρέσεις και παραθρησκείες που εμφανίζονται στην εποχή μας με πρώτη την παναίρεση του Οικουμενισμού, η οποία απειλεί την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας μας, αφού οι συμβιβαστικές και συγκριτιστικές του τακτικές αναιρούν θεμελιώδες αρχές της Ορθοδόξου πίστεώς μας. Και τέλος ήλθαν και έρχονται οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί με τις υλιστικές τους ιδέες και την αμαρτωλή τους ζωή και γίνονται χωρίς να το καταλαβαίνουν εχθροί και πολέμιοι της Ορθοδόξου πίστεώς μας, της Εκκλησίας μας. Γι΄ αυτούς είπε ο Απόστολος Παύλος: «το όνομα του Θεού δι υμάς βλασθημείται εν τοις έθνεσι».

            Όλοι αυτοί οι εξωτερικοί και εσωτερικοί εχθροί της Ορθοδοξίας δεν κατόρθωσαν αγαπητοί να την βλάψουν και να την κλονίσουν, γιατί η Ορθοδοξία έχει ιδρυτή της τον Χριστό, ακρογωνιαίο λίθο τον Χριστό, αρχηγό της τον Χριστό, κεφαλή της τον Χριστό, δύναμή της και οδηγό της το Άγιο Πνεύμα, φρουρό και προστάτη της την Παναγία Τριάδα, στρατιώτες της και μαχητές τους Αγίους Αποστόλους, τους Μάρτυρες, τους Πατέρες, τους Οσίους, τους πιστούς και Ορθοδόξους Χριστιανούς. Γιατί τρέφεται και ζωοποιείται και ενισχύεται με το Αίμα του Υιού Του Θεού, με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος δια των Αγίων Μυστηρίων.

            Αγαπητοί,

Ημέρα θριάμβου λοιπόν, ημέρα που μας δίνει την ευκαιρία να μελετήσουμε τον μεγάλο θησαυρό της Πίστεως μας, την ακαταμάχητη δύναμη της αληθείας, το ανεκτίμητο δώρο της Ορθοδοξίας μας. Και μελετώντας την αξία του δώρου αυτού αναφωνούμε μαζί με τον Ιωσήφ τον Βρυέννιο, τον διδάσκαλο του Αγίου Μάρκου του Ευγενικού:

«Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία». Δεν πρόκειται ποτέ να σε αρνηθούμε, αγαπημένη μας Ορθοδοξία. Διότι, εσύ διατηρείς ανόθευτη την αλήθεια, καθαρή και ολόκληρη τη διδασκαλία του Χριστού, όπως ακριβώς μας την παρέδωσαν οι Άγιοι Απόστολοι, όπως μας την ανέλυσαν με τους θεοφώτιστους λόγους τους οι θεοφόροι Πατέρες, όπως μας τη δίδαξαν οι Άγιες Οικουμενικές Σύνοδοι με την καθοδήγηση και το φωτισμό του Παναγίου Πνεύματος. Όπως μας την έμαθαν από τα μικρά μας χρόνια στα σπίτια μας οι ευσεβείς γονείς μας, στα σχολεία οι πιστοί δάσκαλοι, στο ιερό περιβάλλον του ορθοδόξου ναού οι ιερείς μας και οι κατηχητές μας. Αλήθεια καθαρή χωρίς σπίλους και σκιές ψεύδους, χωρίς προσμίξεις πλάνης και δεισιδαιμονίας, χωρίς επηρεασμούς από ολέθριες πλάνες και δυσσεβείς αιρέσεις.

            Το να αρνηθούμε την Ορθοδοξία ισοδυναμεί με το να αρνηθούμε την αλήθεια, την αλήθεια Του Θεού και με το να αποφασίσουμε να ζούμε με το ψέμα, την πλάνη, την αίρεση. Αυτά όλα προέρχονται από τον πατέρα του ψεύδους, τον αρχαίο και μισόκαλο εχθρό μας, τον διάβολο και δεν πρόκειται βέβαια να ακούσουμε τον διάβολο και να εγκαταλείψουμε τον Θεό.

            «Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία». Διότι, μόνο μέσα από το ιερό περιβάλλον σου απολαμβάνουμε πλούσια τη Χάρη του Θεού. Απολαμβάνουμε το πλήρωμα της χάριτος, την αφθονία των δωρεών του Θεού, που μας εξασφαλίζουν τη σωτηρία. Μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία από τα πρώτα νηπιακά μας χρόνια δεχθήκαμε το Άγιο Βάπτισμα και το Άγιο Χρίσμα. Πήραμε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, φωτισθήκαμε και αναγεννηθήκαμε και οπλισθήκαμε με όλα τα απαραίτητα όπλα για να αγωνισθούμε στη συνέχεια επιτυχώς, για να πετύχουμε την κάθαρση από τα πάθη και τον αγιασμό της ψυχής. Μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία απολαμβάνουμε με τα χαριτόβρυτα Μυστήρια την ίαση της ψυχής και του σώματος και το πολύ σπουδαιότερο την άφεση της θανατηφόρου αμαρτίας, την απαλλαγή από κάθε ενοχή και ευθύνη και την απέραντη ειρήνη της ψυχής. Και δεν απολαμβάνουμε απλώς τη Χάρη μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά συναντούμε τον ίδιο τον Χαριτοδότη Κύριο μας. Πουθενά αλλού δεν υπάρχει αυτός ο πλούτος της ζωοποιού και θεοποιού Χάριτος. Πουθενά αλλού δεν υπάρχει ο Χριστός, όπως υπάρχει στην Ορθοδοξία μας. Πουθενά αλλού δεν μπορεί να τον συναντήσει ο άνθρωπος, να τον γνωρίσει, να τον κοινωνήσει, να τον έχει κατοικούντα εντός του.

            «Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία». Διότι, μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία έχουμε τη ζωή. Έχουμε Αυτόν που είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή». Αυτόν που ήλθε στον κόσμο, «ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν» όσοι με πίστη τον ακολουθούν. Ο ιερός περίβολος της Ορθοδοξίας μας είναι ο χώρος της ζωής, της ζωής όπως βαθιά επιθυμεί ο άνθρωπος, της ανώτερης, της πνευματικής, της αγίας, της αιώνιας ζωής. Δεν υπάρχει τέτοια ζωή εκεί που επικρατεί το ψέμα, εκεί που απουσιάζει η Χάρις. Εκεί κυριαρχούν το συμφέρουν, η απάτη, τα πάθη και οι εγωισμοί και η οσμή του θανάτου. Δεν είναι εκεί η ζωή.

            «Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία». Γιατί, δεν μπορούμε να αρνηθούμε την αλήθεια, γιατί δεν μπορούμε να σταθούμε χωρίς τη Χάρη, γιατί ποθούμε τη ζωή. Γιατί γνωρίζουμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία, επειδή είναι η μόνη αληθής Εκκλησία, γι΄ αυτό είναι και η μόνη ασφαλής οδός λυτρώσεως. Είναι η κιβωτός της σωτηρίας. Καθώς διατηρούμε την πίστη της Ορθοδοξίας, καθώς μετέχουμε στην ορθόδοξη λατρεία μας, καθώς αγωνιζόμαστε με την ακαταμάχητη βοήθεια των ιερών Μυστηρίων, έχουμε βεβαία την ελπίδα της αιωνίου ζωής στην Ουράνια Βασιλεία του Θεού.

            Γι΄ αυτό, «Ουκ αρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία». «Εν σοί εγεννήθημεν, εν σοί ζώμεν και εν σοί κοιμηθησόμεθα». Ορθόδοξοι γεννηθήκαμε. Ορθόδοξοι ζούμε. Μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας θα πεθάνουμε. Αν το καλέσουν δε οι περιστάσεις «και μυριάκις υπέρ σου τεθνηξόμεθα». Αμέτρητες φορές θα πεθάνουμε για σένα και θα θυσιαστούμε. Γιατί η ζωή δεν αξίζει όσο η Ορθόδοξη πίστη μας, γιατί δεν υπάρχει ζωή έξω από την Ορθοδοξία.

Η Ορθόδοξη πίστη δεν κατακτάται ως θεωρητική γνώση, ούτε εξαντλείται στη διδασκαλία κάποιων δογμάτων. Στην ουσία αποτελεί προσωπική εμπειρία και βίωμα ζωής. Γι΄ αυτό και ο απόστολος Φίλιππος πρότεινε στο φίλο του Ναθαναήλ να έρθει ο ίδιος και να γνωρίσει προσωπικά τον Χριστό. «Έρχου και ίδε» του είπε. Είναι απαραίτητο να πλησιάσουμε μόνοι μας να γευθούμε, να καταλάβουμε τι πιστεύουμε, τι είναι χριστιανική ζωή, τι μεγαλεία ζούμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Να εκτιμήσουμε την Πίστη μας που είναι αληθινή και ολοζώντανη. Να την χαρούμε και να την απολαύσουμε. Τι μπορούμε να καταλάβουμε, αν μας μιλάνε μόνο για τη γλυκύτητα που έχει το μέλι, και δεν το έχουμε γευθεί ούτε μια φορά; Η Ορθόδοξη Πίστη μας είναι θησαυρός. Η λατρεία μας, πλούτος ανεξάντλητος. Η πνευματική ζωή είναι χαρά και απόλαυση. Όλα αυτά, όμως, μπορούμε να τα νιώσουμε μόνο αν τα γευθούμε προσωπικά.

Ευχηθείτε αγαπητοί μου αδερφοί, μέσα στον αλλοπρόσαλλο κόσμο που ζούμε, σε καιρούς πρωτοφανούς συγχύσεως και συμβιβασμών, σήμερα Κυριακή της Ορθοδοξίας, προβάλει επιτακτικό το χρέος μας να βιώσουμε την Ορθόδοξη πίστη και Παράδοση ως τη μοναδική οδό σωτηρίας και να αγωνιζόμαστε για να την διατηρήσουμε γνήσια και ανόθευτη. Έτσι, το φώς της Ορθοδοξίας θα μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά και θα ακτινοβολεί σ΄ όλο τον κόσμο, «έως εσχάτου της γης».

Αμήν

Αρχιμ. Νεκτάριος Τριάντης

πηγή