10 εκνευριστικά πράγματα στις εκλογές!

Σε αντίστροφη μέτρηση.

10. Η προεκλογική υστερία.

Κάτι που η προεκλογική περίοδος διαρκεί κάνα 3μηνο, κάτι που τιγκάρει ο τόπος με αφίσες ρετουσαρισμένων πολιτικών, κάτι που βλέπεις υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους ολούθε και διαβάζεις δημοσκοπήσεις καθημερινά, δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος να λαλήσει. Εφιάλτες βλέπω η έρμη, ότι δε χωράει, λέει, το ψηφοδέλτιο στην κάλπη και μου ζητάει ο έφορας 50 ευρώ για να ρίξει την ψήφο μου στη ρεμούλα.  

9. Οι αποφάσεις.

Όταν πραγματικά εμπνέεσαι, εμπιστεύεσαι και πιστεύεις σε κάποιο κόμμα/υποψήφιο, τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Επειδή, όμως -ας το παραδεχτούμε- αυτό είναι πιο σπάνιο και από τον Κομήτη του Χάλεϊ, σπαζοκεφαλιάζεις μέρες ολόκληρες μελετώντας προσεκτικά την ψήφο σου για να καταλήξεις, δυστυχώς, στο λιγότερο χειρότερο.  

8. Οι χρονοβόροι ψηφοφόροι.

Είναι αυτοί που δεν έχουν φροντίσει για το ακριβώς από πάνω εγκαίρως και περνούν περίπου 10 λεπτά μέσα στο παραβάν, σκεπτόμενοι ποιον να ψηφίσουν (διαβάζουν όλα τα ονόματα, κάνουν α-μπε-μπα-μπλομ, δεν ξέρω), δημιουργώντας απίστευτη ουρά –εφάμιλλη με αυτή της τράπεζας σε μέρα καταβολής συντάξεων.  

7. Η διαδικασία.

  (Ενσωματωμένο top-5 coming up)

5. Να μη βρίσκεις το εκλογικό κέντρο στο οποίο ψηφίζεις

4. Να μη βρίσκεις την αίθουσα του εκλογικού κέντρου στην οποία ψηφίζεις (μέχρι να καταλάβεις ότι υπάρχει και 3ος όροφος)

3. Να μην είσαι εγγεγραμμένος (για κάποιο λόγο) στους εκλογικούς καταλόγους

2. Να ψηφίζεις στο ίδιο κέντρο με κάποιον από τους υποψήφιους (και να έχεις πάει ΑΚΡΙΒΩΣ εκείνη τη στιγμή)

1. Να ψηφίζεις ακριβώς 200 χλμ μακριά από εκεί που μένεις (δικαιούσαι άδεια από τη δουλειά; Αν όχι, ΓΙΑΤΙ; Και αν ναι, θέλεις στ' αλήθεια να πας στο χωριό;).   6. Τα πολιτικά σποτάκια. Μακράν ό, τι πιο επικίνδυνα αστείο κυκλοφορεί στην αγορά. 

5. Οι 2οι γύροι.

Αποκλειστικό προνόμιο των δημοτικών-περιφερειακών εκλογών, δεν είναι σπαστικοί μόνο γιατί σε απασχολούν για 2ο ΣΚ στη σειρά, αλλά κυρίως γιατί σε αναγκάζουν να ψηφίσεις μεταξύ των δύο επικρατέστερων υποψηφίων. Ο πιο νόμιμος εκβιασμός στον πλανήτη.  

4. Τα ενοχλητικά sms.

Το λέει και ο τίτλος. Ενοχλητικά. By the way, αγαπητέ υποψήφιε περιφερειάρχη, όσο στέλνεις ευχαριστήρια μηνυματάκια για «την εμπιστοσύνη που σου δείχνω» (εγώ;) και τον «κοινό μας αγώνα» (πότε; πού ήμουν;) δυσχεραίνεις τη θέση σου.  

3. Το «χώσιμο» της εφορευτικής.

Η εκδίκηση του υποψήφιου. Ο φόβος και ο τρόμος του απλού πολίτη. Αυτό το ειδοποιητήριο που θα βρεις στην πόρτα σου και θα σε αναγκάσει να ξυπνήσεις την Κυριακή αχάραγα, να σβήνεις ονόματα από λίστες και να πεις περίπου 400 φορές «Για το δήμο, βάζετε μέχρι 3 σταυρούς!». Και μετά από 12 ώρες, έτσι ωραία ωραία που θα είσαι πτώμα, να αρχίσεις την καταμέτρηση μέχρι το πρωί. Εφορευτική FTW.  

2. Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις.

Εκτός από το γεγονός ότι τις θεωρώ εντελώς γελοίες και άχρηστες, έχουν και το θράσος να επιβάλλονται στην πόλη με το «έτσι θέλω», με αυλικούς και κλακαδόρους να κουνάνε σημαιάκια με κομματικά εμβλήματα, την ώρα που ο κάθε ομιλητής σε φλομώνει με ιδεολογίες και λαϊκισμούς. Και το επιστέγασμα; Κλείνουν τους δρόμους, σταματάνε την κυκλοφορία και αφήνουν πίσω και ένα κάρο σκουπίδια. Μαύρο...  

1. Το αποτέλεσμα.

Να μη βγαίνει αυτός που ψήφισες. Ή ακόμη χειρότερα, να βγαίνει αυτός που ψήφισες και να αποδεικνύεται μπαρούφας μέχρι τα μπούνια.

_________

  Πηγή: www.lifo.gr