Μποζόνιο Χιγκς και Άγιος Γρηγόριος Νύσσης

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου στο 32ο Δ. Σχ. Λάρισας – συγγραφέα

ΑΘΕΟΙ ΚΑΙ “ΘΕΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ” ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ: Μερικοί επιστήμονες φθάνουν στο σημείο να αρνηθούν την ύπαρξη του Θεού και αποδίδουν την δημιουργία του Σύμπαντος στην ύλη, αλλά άλλοι μπροστά στο μεγάλο αυτό ερώτημα εκφράζονται ως θεολόγοι, όπως ο αστροφυσικός Robert Jastrow που λέγει: «Τώρα βλέπουμε πώς η αστρονομία οδηγεί σε μια βιβλική άποψη της προέλευσης του κόσμου. Οι λεπτομέρειες διαφέρουν, αλλά τα ουσιώδη στοιχεία της αστρονομικής και βιβλικής περιγραφής της Γενέσεως είναι τα ίδια. Η αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στον άνθρωπο, άρχισαν ξαφνικά και απότομα σε μια ορισμένη στιγμή στον χρόνο με μια λάμψη φωτός και ενέργειας»! Ο Φράνσις Κόλλινς προσθέτει: «Το Big Bang κραυγάζει για μια θεία εξήγηση. Επιβάλλει το συμπέρασμα ότι η φύση είχε μια ορισμένη αρχή. Δεν μπορώ να δω πώς η φύση θα μπορούσε να δημιουργήσει τον εαυτό της(;). Μόνο μια υπερφυσική δύναμη που είναι έξω από τον χώρο και τον χρόνο μπορεί να το έχει κάνει αυτό».

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΖΟΝΙΟ ΧΙΓΚΣ: Ο Πίτερ Χίγκς, βρεττανός καθηγητής σε διάφορα Πανεπιστήμια της Αγγλίας, το 1964 διατύπωσε τη λεγόμενη θεωρία του πεδίου Χίγκς, σύμφωνα με την οποία το πεδίο αυτό διαπερνά το Σύμπαν δίνοντας μάζα στα στοιχειώδη σωματίδια, δηλαδή με την θεωρία αυτή εξηγεί πώς η ύλη αποκτά μάζα. Το 2008 λειτούργησε ο Μεγάλος Επιταχυντής Ανδρονίων του CERN (Οργανισμός για την Πυρηνική Ενέργεια), ο οποίος προκάλεσε συγκρούσεις δεσμών πρωτονίων με ταχύτητα λίγο μικρότερη από την ταχύτητα του φωτός, με σκοπό να ανακαλυφθούν τα μυστήρια της σωματιδιακής φύσης και της προέλευσης του Σύμπαντος. Έτσι, πρόσφατα, έγινε η ανακάλυψη ενός “θνησιγενούς” αόρατου σωματιδίου. Από τις πληροφορίες που έχουν δημοσιευθή μάθαμε ότι από την διάσπαση των πρωτονίων προέκυψαν άλλα σωματίδια που παγιδεύονταν στους ογκώδεις ανιχνευτές του CERN και από την μελέτη τους προέκυπταν ίχνη του άφαντου σωματιδίου. Οπτικά, δεν θα μπορούσε κανείς να το αντικρύσει. «Ζεί» μόνο για ένα εκατομμυριοστό του δισεκατομμυριοστού του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου!!!. Το σωματίδιο αυτό άφησε μερικά ίχνη πίσω του και φάνηκε ότι υπάρχει. Όταν έγινε η «Μεγάλη Έκρηξη» όλα τα σωματίδια δεν είχαν μάζα, αλλά την «απέκτησαν όταν ενεργοποιήθηκε το πεδίο μετά την Μεγάλη Έκρηξη». Το σωματίδιο του Χίγκς «αιχμαλωτίζει» τα στοιχειώδη σωματίδια και τα καθιστά βαρύτερα προσδίδοντάς τους μάζα. Έτσι, τα σωματίδια αποκτούν μάζα και ξεχύνονται στο Σύμπαν για να δημιουργήσουν τον κόσμο. Τα ερωτήματα που τίθενται ειναι βασικά δύο: 1.αυτό το αόρατο σωματίδιο, αν όντως υφίσταται, ποιος το “κατασκεύασε”; και 2. πώς αυτό το «αόρατο» και «θνησιγενές» σωματίδιο μπόρεσε να δημιουργήσει όλο το Σύμπαν, αλλά και τόσα όντα που κατοικούν στην Γη και όλες τις ομορφιές; Ακόμη, συμπληρώνοντας το ερώτημα, πώς σε αυτό το σωματίδιο οφείλεται όλη η λογικότητα του ανθρώπου και οι πνευματικές αναζητήσεις του Θεού από τον άνθρωπο; Πάντως, οι επιστήμονες, παρά την ανακάλυψη αυτή, ισχυρίζονται ότι μένουν πολλά ακόμη σημεία να διευκρινισθούν, όπως η λεγόμενη «σκοτεινή ύλη», οι μαύρες τρύπες και οι λεγόμενες “έξτρα διαστάσεις». Ο ακαδημαϊκός Δημήτριος Νανόπουλος ισχυρίζεται ότι το μποζόνιο του Χίγκς «ανοίγει τον δρόμο για την ερμηνεία πολύπλοκων καταστάσεων στο Σύμπαν, μάς βοηθά να κατανοήσουμε περίπου το 4% του Σύμπαντος, ενώ το υπόλοιπο σύμπαν παραμένει ακατανόητο και το Καθιερωμένο Μοντέλο μας είναι άχρηστο».

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟΝ Α. ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΝΥΣΣΗΣ:

Η εκπληκτική διδασκαλία του αγίου Γρηγορίου Νύσσης, 16 αιώνες πριν, για την δημιουργία του κόσμου, μοιάζει κατά κάποιο τρόπο με την θεωρία της «Μεγάλης Έκρηξης» με την διαφορά ότι την ερμηνεύει μέσα από τη δημιουργική άκτιστη ενέργεια του Θεού. Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης απορρίπτει, όπως όλοι οι άγιοι Πατέρες, την αυτόματη δημιουργία του κόσμου, γιατί όλα έγιναν με την δημιουργική ενέργεια του Θεού και προήλθαν «εκ του μη όντος». Τα πάντα δημιουργήθηκαν «ουκ αυτομάτω τινί συντυχία, κατά τινα άτακτον και τυχαίαν φοράν». Εκτός από την αρχή της μη «αυτομάτου συντυχίας» για την δημιουργία του κόσμου, ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης ομιλεί για την «αθρόαν καταβολήν». Έτσι εξηγεί τον λόγο του Μωϋσή «εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γήν». Γράφει ότι η σύσταση των όντων έγινεν αθρόως: «Ότι αθρόον της των όντων συστάσεως…». Άλλη βασική αρχή είναι ότι στην κτίση υπάρχει ο λεγόμενος «εγκείμενος της κτίσεως λόγος». Ακόμη και όταν δημιουργήθηκε το Σύμπαν, όλο το Σύμπαν βρισκόταν στο σκοτάδι, γιατί «ούπω γάρ εξεφάνη του πυρός η αυγή υποκεκρυμμένη τοίς μορίοις της ύλης» και έτσι όλα ήταν αόρατα και ανακατεμμένα. Όταν ο Θεός έδωσε εντολή για την γένεση του κόσμου, τότε αυτό το πύρ που επισκιαζόταν από τα μόρια της ύλης πρόβαλε και αμέσως «τώ φωτί τα πάντα περιηυγάζετο». Μέσα σε όλη την κτίση υπάρχει ο λόγος του Θεού, ο «εγκείμενος της κτίσεως λόγος». Σε κάθε όν ενυπάρχει κάποιος σοφός και τεχνικός λόγος, έστω κι αν εμείς δεν τον βλέπουμε, «πάν το γινόμενον, λόγω [για κάποιο λόγο] γίνεται» και τίποτα από τα δημιουργηθέντα από το Θεό δεν νοείται «άλογον και συντυχικόν και αυτόματον», δηλαδή τυχαίο και χωρίς λόγο. Όταν ο Θεός είπε «γεννηθήτω φώς», αναφέρεται «εις τον εγκείμενον της κτίσεως λόγον». Αυτός ο λόγος-ενέργεια που ενυπάρχει σε όλα τα όντα χαρακτηρίζεται από τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης «οιωνεί σπερματική δύναμις». Πρόκειται για την πρώτη ορμή του Θεού προς δημιουργία, που υπήρχε «δυνάμει» στην κτίση, όχι όμως και ενεργεία, διότι η γη ήταν ακόμη ακατασκευαστη. Οι αριστοτελικοί όροι “δυνάμει” και “ενεργεία” χρησιμοποιούνται από τον άγιο Γρηγόριο για να ερμηνεύσει το πώς δημιουργήθηκε η κτίση. Αυτή η σπερματική δύναμη στα όντα, την οποία έβαλε ο Θεός, ενεργοποιήθηκε με την δύναμη του λόγου Του. Έτσι, τα διάφορα είδη των όντων ήταν αποτέλεσμα της σπερματικής δύναμης και της δημιουργικής ενέργειας του Θεού. Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε την άμορφη ύλη που δεν ήταν άκτιστη, και στην συνέχεια με το λόγο Του δημιούργησε τις «ποιότητες» δηλαδή τα επί μέρους είδη. Με αυτήν την δύναμη και σοφία που καταβλήθηκαν στην κτίση, «ειρμός τις αναγκαίος κατά τινα τάξιν επηκολούθησεν». Άρα η δημιουργία του κόσμου «εν αρχή» και η δημιουργία των όντων, η άμορφος ύλη, τα μόρια και η εξέλιξή τους, οι ποιότητες έγιναν με την προσωπική ενέργεια του Θεού, με τον δημιουργικό Του λόγο, που εισήλθε εξ αρχής «αθρόως» στην ουσία των όντων. Από εκεί με την δημιουργική ενέργεια του Θεού προήλθε η ορμή και το φώς που περιέλουσε την κτίση και δημιούργησε τις ποιότητες των ειδών. Επομένως, ο κόσμος δημιουργήθηκε από τον Θεό, με την άκτιστη δημιουργική ενέργειά Του και μέσα σε όλη την κτίση υπάρχει η άκτιστη ενέργεια του Θεού που ουσιοποιεί και ζωοποιεί την κτίση.

πηγή