Πολιτικός "γάμος" μεταξύ δύο γυναικών στην Κρήτη - Πως βλέπει η Ορθοδοξία το αίσχος.....

Παρακολουθείστε πως μετέδωσαν την εξευτελιστική είδηση τα μέσα:

Μέχρι και στην Αννίτα Πάνια είχε φθάσει πριν ένα χρόνο ο Γιώργος για να καταφέρει να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του και να πετάξει οριστικά από πάνω του την "ταυτότητας" της Κατερίνας. Ο νεαρός Ηρακλειώτης, πέρυσι το Μάρτιο, προχώρησε στην πολυπόθητη αλλαγή φύλου, έγινε άντρας - και μάλιστα με απόφαση του Πρωτοδικείου Ηρακλείου - και άνοιξε τα φτερά του στη νέα του ζωή. Στο πλευρό του όλο αυτό το διάστημα βρισκόταν η Μαρία, η γυναίκα που ήταν δίπλα του στα δύσκολα και πλέον στάθηκε πλάι του, ενώνοντας τη ζωή της μαζί του ... κι επισήμως!

Ο Γιώργος και η Μαρία, με την παρουσία γονιών, συγγενών και φίλων, παντρεύτηκαν χθες στη Λότζια από τον αντιδήμαρχο Γιώργο Αεράκη, ο οποίος με ιδιαίτερη συγκίνηση τέλεσε τον πολιτικό γάμο των δύο αυτών ανθρώπων που μετά από το Γολγοθά που ανέβηκαν, ήρθε η ώρα να απολαύσουν την ευτυχία τους.

Highlight της ημέρας; Ο παππούς του Γιώργου που κατέφθασε στο δημαρχείο μισή ώρα νωρίτερα για να παραστεί στη χαρά του εγγονού του, αλλά και η μητέρα του γαμπρού που όπως είπε, στηρίζει τις επιλογές του παιδιού της.

Ο 27χρονος, σήμερα, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου στα τέλη του 2012, αφού προηγουμένως πέρασε ένα διάστημα υπό ψυχιατρική παρακολούθηση -όπως προβλέπεται - προκειμένου να αποσαφηνιστεί από τους ειδικούς ότι όντως επρόκειτο για μία συνειδητοποιημένη απόφαση και όχι για μία παρόρμηση ή κάποια ψυχιατρική διαταραχή. Στην περίπτωση του Γιώργου υπήρξε ψυχιατρική παρότρυνση για να προχωρήσει τις διαδικασίες αφού ήταν ξεκάθαρο ότι σε όλη του την ζωή ένιωθε και συμπεριφερόταν ως άνδρας και η επιλογή αυτή ήταν απολύτως ώριμη.

πηγή

ΣΧΟΛΙΟ

Φυσικά ο "γάμος" έγινε στο Δημαρχείο αφού η Εκκλησία δεν μπορεί να ευλογήσει τον γάμο μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου...

Ο "Γιώργος" βαπτίστηκε Αικατερίνη και έτσι θα μείνει για πάντα σε αυτήν την ζωή και στην επόμενη.
Το έχουμε ξαναπεί, σημασία δεν έχει τι λέμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας, αλλά ο ίδιος ο Δημιουργός μας...
Αυτού την άποψη οφείλει να σεβαστεί ο άνθρωπος κι όχι την δική του...
Επιλέγοντας κάτι άλλο γράφω την άποψη του Θεού για μένα στα παλιά μου τα παπούτσια...

Για έναν που αυτοαποκαλείται χριστιανός λοιπόν όχι μόνο δεν επιτρέπεται να προσπαθήσει να επιβάλλει το εγώ του πάνω στο θέλημα του Θεού και μάλιστα με τέτοιο εξευτελιστικό τρόπο, αλλά δεν μπορεί να το αποδεχθεί ούτε και για τον συνάνθρωπό του..

Δηλαδή καλοί μου φίλοι, αν υποθέσουμε ότι η Κατερίνα ήθελε να είναι πίθηκος και να την ταϊζουν μπανάνες θα την αποκαλούσαν όλοι αυτοί οι ψευτοκουλτουριάρηδες Τσίτα και θα την έβαζαν σε κλουβί στον ζωολογικό κήπο;
Η θα της έλεγαν πολύ απλά "Ελα στα συγκαλά σου παιδί μου είσαι άνθρωπος κι όχι ζώο"..
Και φυσικά ο ψυχολόγος θα την έβγαζε και ψυχασθενή...

Γιατί τώρα λοιπόν κανείς από αυτούς τους προοδευτικούς γύρω της δεν της λέει "Ελα στα συγκαλά σου παιδί μου είσαι κοπέλλα"...
Κι ακόμα κι ο ψευτοψυχολόγος έδωσε έγκριση;

Το αν της το είπανε και δεν το άκουσε (και δικαίωμά της) αυτό δεν σημαίνει ότι και οι υπόλοιποι οφείλουν να το αποδεχθούν και να παραβρίσκονται σε μια κωμικοτραγική παράσταση στο δημαρχείο που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί "Γάμος"...

Εδώ Γάμος δεν θεωρείτε καν ο πολιτικός "γάμος" μεταξύ άνδρα και γυναίκας και θα θεωρηθεί αυτή η κακόγουστη παράσταση;

Γάμος είναι το Μυστήριο της Εκκλησίας που γίνεται μεταξύ άνδρα και γυναίκας με την ευλογία του Θεού.
Ολα τα άλλα είναι "σύμφωνα συμβίωσης" και τελοσπάντων κάτι γραφειοκρατικές αηδίες χωρίς κανένα ουσιαστικό νόημα παρά μόνο νομικό...

Δηλαδή θα ενωθούν δύο άνθρωποι με τις "ευλογίες" του Νόμου και του Κράτους... (χέστηκε η φοράδα στο αλώνι)
Τι λέτε ρε ποιανού νόμου και ποιανού Κράτους;
Του νόμου που ψηφίζουν ένα κάρο ανδρείκελα και σήμερα λέει το Α και αύριο το Β;
Η του Κράτους που κυβερνάται από προδότες και ανθέλληνες και κάθε τόσο διαλύει με νόμους την ελληνική οικογένεια;

Τι να σεβαστώ από αυτά; 

Ο Χριστιανικός Ορθόδοξος Γάμος αποτελεί ένα από τα 7 Μυστήρια της Εκκλησίας μας και είναι άλυτος...
Ούτε καν το ανθρώπινης επινόησης "διαζύγιο" δεν μπορεί να τον λύσει.
Κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα όταν ένα χωρισμένο με "διαζύγιο" ζευγάρι, επανασυνδεθεί...
Ο Γάμος δεν επαναλαμβάνεται!!!!!

Απλά πηγαίνουν στην Εκκλησία κι ο Ιερέας διαβάζει για κανένα δεκάλεπτο μερικές ευχές επανασύνδεσης... κι αυτό ήταν όλο.

Τι σημαίνει αυτό;
Πολύ απλά ο Γάμος δεν λύθηκε ποτέ για τον Θεό και την Εκκλησία...

Κανένας νόμος δεν μπορεί να λύσει τα Μυστήρια του Θεού...

Ακόμα κι αυτοί που προσπαθούν να αγνοήσουν και να αρνηθούν το Ιερό Βάπτισμά τους ασπαζόμενοι διάφορες άλλες θρησκείες κατά την διάρκεια της ζωής τους, παραμένουν βαπτισμένοι και αν ξαναεπιστρέψουν στην Εκκλησία μετανοημένοι και συγχωρημένοι μέσω του Ιερού Μυστηρίου της Εξομολογήσεως, το Ιερό Βάπτισμα δεν επαναλαμβάνεται...

Αδερφοί μου όσο κι αν γύρω μας η κοινωνία βυθίζεται στο χάος, την παρακμή και την διαφθορά εμείς οφείλουμε να παραμείνουμε σταθεροί στην Πίστη Του Χριστού και να αρνηθούμε να συμμετάσχουμε σε κάθε τι που προσβάλλει τον Κύριο και δεν σέβεται τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας...

Καμιά συμμετοχή σε πολιτικούς "γάμους"...
Οποιος γουστάρει είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει... 
Δημοκρατία κι ανεξιθρησκεία έχουμε στο κάτω κάτω...
Εμένα όμως κανένας δεν μπορεί να με υποχρεώσει να τον ακολουθήσω στον καταστροφικό δρόμο που ελεύθερα επιλέγει να ακολουθήσει και να τον ενθαρρύνω...

Τα βήματά μας τα ορίζει ο Θεός γιατί κι εμείς έτσι επιλέγουμε ελεύθερα...

πηγή 

Εικόνες, σαμάρια και ημίγυμνα

 

Πολλά λέγονται και πολλά γράφονται στις μέρες μας, για την ορθόδοξη παράδοση και για τους τρόπους εκφράσεώς της, που είναι κυρίως η αγιογραφία και η εκκλησιαστική μουσική. Σήμερα θ’ αναφερθούμε στην πρώτη. Πολλές φορές μας απασχόλησε το θεολογικό της μέρος. Τώρα θ’ ασχοληθούμε με το τεχνικό.

            Είναι γνωστό πως η βυζαντινή αγιογραφία κινείται σε δύο διαστάσεις. Παρουσιάζει δηλ. το πρόσωπο όχι ακριβώς όπως είναι, αλλά εξαϋλωμένο, αποπνευματοποιημένο. Τείνει με δύο λόγια, να ενώσει γη με ουρανό. Η βυζαντινή τεχνοτροπία γεννήθηκε σ’ ένδοξη εποχή. Τότε γνώρισε, παρά τις πολυποίκιλες αντιξοότητες, μεγάλη άνθηση. Ύστερα, την τέχνη αυτή, προσπάθησαν ξενόφερτα ρεύματα να την εξουδετερώσουν. Είναι, λίγο πολύ, γνωστοί οι αγώνες που έκανε ο κορυφαίος αγιογράφος και  μύστης της ορθοδόξου παραδόσεως, Φώτης Κόντογλου.

            Προχτές επισκέφθηκα ένα σπίτι, θρησκευτικά-θα έλεγα- αδιάφορο. Μ’ έκπληξη είδα πως οι τοίχοι του ήταν κατάφορτοι: εικόνες αυστηρής βυζαντινής τεχνοτροπίας. Φιγουράριζαν δίπλα σε προσωπογραφίες με ημίγυμνες γυναίκες, σε …..σαμάρια διακοσμητικά, σε, σε….. Απόρησα!

            -Μα, κ. τάδε, εσείς, τόσες εικόνες παραδοσιακές; Δεν ήξερα…

            -Αγαπητέ μου, απαντά ο οικοδεσπότης γεμάτος κομπασμό και «κατανόηση» για την απορία μου, μα είναι έργα τέχνης! Δεν υπάρχει σήμερα σπίτι «καθώς πρέπει» που στο σαλόνι του να μην έχει καμπόσες εικόνες βυζαντινές!

            Αυτό το κάμποσες μου θύμισε τρόπο συναλλαγής παντοπωλείου…

            Φεύγοντας σκεφτόμουν πως ένα είναι το συμπέρασμα και μάλιστα ιδιαίτερα πικρό. Πετάξαμε- όσοι πετάξαμε- από τους Ναούς  εξ αιτίας αμορφωσιάς τις εικόνες που απαιτεί η ορθόδοξη παράδοση, και τις καταδικάσαμε ανάμεσα στις ημίγυμνες σάρκες και τα εμβλήματα των τετραπόδων.

            Μήπως άραγε λέγεται κι αυτό εικονομαχία;  

πηγή