Εγκύκλιος για τον Έρανο της Αγάπης 2015

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΚΟΣΜΑΣ

Προς  τους  Εφημερίους  των  Ιερών  Ναών

και  το  Χριστεπώνυμον  Πλήρωμα

της  καθ’ ημάς  Ιεράς  Μητροπόλεως

Αγαπητά μου παιδιά,

Οπωσδήποτε περιμένετε αυτή την ταπεινή, αλλά τόσο απαραίτητη και ειλικρινή Εγκύκλιο.

Απαραίτητη μεν, γιατί οι ανάγκες των δοκιμαζομένων αδελφών μας, όπως όλοι γνωρίζετε, σήμερα είναι πολλές και γίνονται περισσότερες. Ειλικρινή δε, γιατί πηγάζει από την πατρική καρδιά του Επισκόπου, ο οποίος πολύ θλίβεται μπροστά στον πόνο και την πείνα των συνανθρώπων μας και μάλιστα των νέων.

Αυξάνονται οι αδελφοί μας οι οποίοι κτυπούν την πόρτα του γραφείου του Επισκόπου και ζητούν φαγητό, ενδύματα, οικονομική ενίσχυση για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κάλυψι των φοιτητικών εξόδων των παιδιών τους.

Θα το θέλαμε πολύ, αλλά δεν είναι δυνατόν η Ιερά Μητρόπολις να καλύψη όλες τις ανάγκες. Κάνουμε ο,τι είναι δυνατόν, δεν αφήνουμε κανέναν να φύγη απαρηγόρητος και αβοήθητος, αλλά δεν είναι δυνατόν να καλύψουμε την συνεχή ζήτησι και τις αδιάκοπες δοκιμασίες. Τι θα γίνουν οι δοκιμαζόμενοι αδελφοί μας;

Θα το επαναλάβω. Διστάζω, τρέμω, προβληματίζομαι πολύ να ζητήσω την προσφορά στον Έρανο της Αγάπης. Η προθυμία σας όμως κάθε χρόνο που πηγάζει από την αγαπώσα καρδία σας, με υποκινεί και πάλι να σας καλέσω να προσφέρετε. Ναι, να προσφέρετε χωρίς πίεσι , ο,τι έχετε και ο,τι θέλετε.

Ελάτε, αγαπητοί, στους πιο φτωχούς και στους πιο πεινασμένους να δώσουμε μέρος από το δικό μας ψωμί. Θα χαρούμε πολύ, θα δεχθούμε μεγάλη ευλογία από τον Κύριό μας, θα ζήσουμε αληθινά Χριστούγεννα.

Ο Έρανος της Αγάπης θα διενεργηθή από σήμερα, Κυριακή 6 Δεκεμβρίου έως και την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου ε.ε.

Ας ανοίξουμε και πάλι τις καρδιές μας. Ας τις θερμάνουμε με την αγάπη του νηπιάσαντος Κυρίου μας κι ας μιμηθούμε τον Κύριο, τους αγίους μας, τους ελεήμονες.

Το σύνθημά μας είναι και θα είναι πάντοτε: «Κανείς συνάνθρωπός μας να μη μείνη νηστικός, γυμνός και τώρα τα Χριστούγεννα και πάντοτε».

Ευχαριστών ένα έκαστον προσωπικώς και όλους σας για την προσφορά σας, διατελώ

Μετά πατρικών ευχών

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ

Αναζητώντας τα αληθινά Χριστούγεννα

Ἡ παγκοσμιοποιημένη ἐποχή μας καί ἡ νέα τάξη πραγμάτων ἐνῶ ὅλο καί πιό πολύ καθιερώνει παγκόσμιες ἡμέρες καί γιορτάζει γενέθλια, ἐκτοπίζοντας τήν ὀνομαστική ἑορτή, δυσκολεύεται νά ἀποδεχτεῖ καί νά γιορτάσει τόν παγκόσμιο καί σωτήριο σταθμό τῆς ἱστορίας, τά γενέθλια τοῦ Χριστοῦ.

Εἶναι γνωστό βέβαια ὅτι καί στὸ παρελθόν πολλὲς φορὲς ἐπιχειρήθηκε ἡ κατάργηση τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων. Τὸ 1644 στὴ Βρεττανία ὁ Ὄλιβερ Κρόμγουελ καὶ τὸ κόμμα τῶν πουριτανῶν, θέλησαν νὰ καταργήσουν μὲ νόμο τὰ Χριστούγεννα. Ἐπίσης στὴν κομμουνιστικὴ Ρωσία εἶχαν ἀπαγορευθεῖ τὰ Χριστούγεννα ἀπὸ τὸ 1917 ὡς τὸ 1990, ὁπότε καὶ κατέρρευσε τὸ καθεστώς καί ἐξῆλθε νικητής τό θεῖο βρέφος. Ἡ χειρότερη ὅμως πολεμικὴ κατά τῶν Χριστουγέννων εἶναι αὐτὴ τῆς ἐκκοσμίκευσης, ἡ ὁποία ὑποβαθμίζει τὸ ὑπερκόσμιο γεγονὸς σὲ ἐγκόσμιο καὶ τό ἐγκλωβίζει μέσα σέ στενά ὑλιστικά πλαίσια. Φθάσαμε ἔτσι, νὰ προβάλουμε μία ἐντελῶς εἰδωλολατρικὴ ἀτμόσφαιρα στὰ σπίτια μας καὶ στὴν κοινωνία μας καί τό ὅλο σκηνικό νά συμβάλει στή «μαγεία τῶν Χριστουγέννων».

Στὶς Η.Π.Α. καί σέ πολλές εὐρωπαϊκές χῶρες (πρβλ. καί τούς ἐν Ἑλλάδι κουλτουριάρηδες) γιά νά μή προσβληθοῦν τάχα οἱ ἀλλόθρησκοι ἐπιδίδονται σέ μία προσπάθεια  ἀπάλειψης κάθε ἀναφορᾶς στὰ Χριστούγεννα. Καὶ ἐπειδή ὁ νεοέλληνας τά ἐκλαμβάνει μόνον ὡς ἁπλὲς γιορτὲς ἤ διακοπὲς, δύσκολα βρίσκεις πιά στήν ἀγορά εὐχετήριες κάρτες ποὺ νά ἀναγράφουν «καλὰ Χριστούγεννα». Συντονισμένες στό ἴδιο μῆκος κύματος καί οἱ μεγάλες ὁδικές ἀρτηρίες ἐκπέμπουν μέσω φωτεινῶν ἐπιγραφῶν τό μήνυμα «Καλὲς Γιορτὲς».

Στά σχολεῖα, ἐπίσης, τά ἐγχειρίδια καθόλου δέν βοηθοῦν τούς μαθητές μέσα ἀπό τό ὑλικό τους νά προσεγγίσουν τό μυστήριο τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως. Οἱ χριστουγεννιάτικες γιορτές τους κι αὐτές ἐν πολλοῖς ἀλλοιωμένες παρουσιάζουν –πλήν ἐξαιρέσεων- καλικαντζάρους καί ξωτικά! Τί κρίμα! Ὁ Χριστός ἦρθε νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τήν πολυαρχία τῶν εἰδώλων κι ἐμεῖς προσπαθοῦμε νά τά ἀναστήσουμε διά τῆς βίας.

Ἐπιπλέον ἡ παγκοσμιοποίηση κατάφερε δυστυχῶς νὰ μᾶς κάνει νά πιστέψουμε πὼς Χριστούγεννα χωρὶς χριστουγεννιάτικο δένδρο δὲν ὑφίστανται!  Κατέληξε μάλιστα νὰ γίνει τὸ παγκόσμιο σύμβολο τῶν Χριστουγέννων, ἐνῶ παράλληλα πέτυχε νὰ βρίσκεται στὸ ἐπίκεντρο τῆς ἑορτῆς, ἀποσπώντας τὴν προσοχή μας καὶ ἀπὸ Αὐτὸ ἀκόμη τὸ Θεῖο Βρέφος.

 Κι ὅπως δὲν νοοῦνται Χριστούγεννα χωρὶς δένδρο, ἔτσι δὲν νοοῦνται Χριστούγεννα χωρὶς «Ἅη Βασίλη». Ὁ «Σάντα Κλάους», ὅπως τὸν λένε οἱ Δυτικοί -ὄνομα πού παραπέμπει στὸν Ἅγιο Νικόλαο-, δέν ἔρχεται πιά ἀπό τήν Καισάρεια ἀλλά ἀπό τόν Βόρειο Πόλο, χορηγίαις τῆς Coca-Cola Ἑλλάδος καί πάσης ὑφηλίου. Βεβαίως καμία σχέση δέν ἔχει μέ τίς σεπτές ἀσκητικές μορφές τῶν ἁγίων Νικολάου καί Βασιλείου.

Τὸ πιό ἀπογοητευτικό εἶναι ὅτι ἡ Θεία Λειτουργία τῶν Χριστουγέννων ἔχει ἀντικατασταθεῖ  ἀπὸ τὰ ξενύχτια, τὰ «ρεβεγιὸν» καὶ τὴ χαρτοπαιξία. Τόσο ὅμως ὁ 43ος κανόνας τῶν Ἀποστόλων, ὅσο καὶ ὁ 50ός τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Σύνοδου καταδικάζουν μὲ ἀφορισμὸ τοὺς πιστοὺς ποὺ παίζουν μὲ χρήματα!

Ἀκόμη πολλοί συν-Ελληνες ἀπό τήν Ἑλλάδα τῆς κρίσης καί τῆς φτωχολογειᾶς ὀργανώνουν κατά μόνας ἤ συλλογικά ἀποδράσεις ἐντός καί ἐκτός Ἑλλάδος. Μεταξύ τῶν ἄλλων προσφιλής προορισμός ἐσχάτως ἀποδείχθηκε  ὁ «Μύλος τῶν Ξωτικῶν» στά Τρίκαλα. Πέρυσι ὀκτακόσιες χιλιάδες Ἕλληνες «ὀρθόδοξοι» τίμησαν δεόντως «τὸ μεγαλύτερο ἐργοστάσιο παραγωγῆς παιχνιδιῶν, χαρᾶς, δημιουργίας, ἐλπίδας», ὅπως μέσῳ διαφημίσεων αὐτοχαρακτηριζόταν. Μεγαλεπήβολοι οἱ στόχοι του: «Νὰ σκορπίσουν καὶ πάλι τὰ χαμόγελα, ποὺ τόσο μὰ τόσο μᾶς ἔχουν λείψει. (...) Ὁ Ἁι-Βασίλης καὶ τὰ ξωτικὰ γιὰ πρώτη φορὰ μοιράζονται μαζί μας τὰ πολὺ καλὰ κρυμμένα μαγικὰ μυστικὰ τῆς ἐπιτυχημένης ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια ἀποστολῆς τους».

Γιά ὅλη αὐτή τήν ἀντι-χριστουγεννιάτικη περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα καί  τή βεβήλωση τῆς Χριστοῦ-Γέννας ὅποιος σέβεται τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα αἰσθάνεται ἱερὴ ἀγανάκτηση. Μήπως ἐντέλει ζοῦμε σὲ κοινωνία νέο-εἰδωλολατρική, ποὺ ὅλο καί περισσότερο ἀποϊεροποιεῖ τά Χριστούγεννα καί  ἀντικαθιστᾶ τὴν ἀναφορά στό σωτήριο ἐπέκεινα μὲ νέα εἴδωλα, ξόανα καί ὑλικά ἀγαθά; Μὲ θρασύτητα παρατηροῦμε νά γκρεμίζεται ὅ,τι ἔχει ἀπομείνει ἀκόμη ὄρθιο ἀπὸ τὰ ἁγνὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τοῦ ὀδυνωμένου λαοῦ μας καί νά ἰσοπεδώνονται τὰ αἰώνια ἰδανικὰ τῆς Φυλῆς μας. Πῶς ἡ ψυχή πού διψᾶ γιά Ἀλήθεια καί Ἀγάπη νά ξεδιψάσει πραγματικά μέ τέτοια ὑποκατάστατα; Πῶς νά γεμίσει μέ χαρά καί πληρότητα, ὅταν ἀπό τά Χριστούγεννα λείπει αὐτός ὀ ἴδιος ὁ Χριστός; Ἀποτέλεσμα: Γευόμαστε «τά Χριστούγεννα τῆς μοναξιᾶς, τῆς μελαγχολίας, τῆς κατάθλιψης». Νά οἱ καρποί τῆς ἄσωτης γιορτῆς!

Θά πρέπει νά τό καταλάβουμε ὅτι σήμερα προπαντός ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό αὐτήν τή ζωοδότρα πηγή, γιά νά παραμυθήσει τόν πόνο μας καί νά φωτίσει τά σκοτάδια μας. Ἡ πολλαπλὴ κρίση ποὺ βιώνουμε δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ἀποτελεσματικά, ἂν δὲν χρησιμοποιήσουμε ἰσχυρά καί δοκιμασμένα πνευματικά ἀντίδοτα τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας στὸν παντοδύναμο Κύριό μας καί τήν προσκύνηση τοῦ νηπιάζοντος Θεοῦ.

Καί, καθώς ὅσοι ἐπιμένουν νά γιορτάζουν ρωμαίικα Χριστούγεννα βρίσκουν τήν εὐκαιρία αὐτές τίς ἡμέρες νά ξεφυλλίσουν λίγο Παπαδιαμάντη ἤ Κόντογλου, κλείνουμε μέ ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό τόν δεύτερο, ἀφοῦ φέτος συμπληρώνονται πενήντα χρόνια ἀπό τήν κοίμησή του: «Ἀδέλφια μου, φυλάξτε τά ἑλληνικά συνήθειά μας, γιορτάστε ὅπως γιορτάζανε οἱ πατεράδες σας, καί μή ξεγελιώσαστε μέ τά ξένα κι ἄνοστα πυροτεχνήματα. Οἱ δικές μας οἱ γιορτές ἀδελφώνουν τούς ἀνθρώπους, τούς ἑνώνει ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Μήν κάνετε ἐπιδείξεις. «Εὐφράνθητε ἑορτάζοντες». Ἀκοῦστε τί λένε τά παιδάκια πού λένε τά κάλαντα: «Καί βάλετε τά ροῦχα σας, εὔμορφα ἐνδυθῆτε, στήν ἐκκλησίαν τρέξετε, μέ προθυμίαν μπῆτε, ν’ ἀκούσετε μέ προσοχήν ὅλην τήν ὑμνωδίαν, καί μέ πολλήν εὐλάβειαν τήν θείαν λειτουργίαν. Καί πάλιν σάν γυρίσετε εἰς τό ἀρχοντικόν σας, εὐθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε τό φαγητόν σας. Καί τόν σταυρόν σας κάνετε, γευθῆτε, εὐφρανθῆτε. Δῶστε καί κανενός φτωχοῦ ὅστις τό ὑστερεῖται». 

πηγή 

Ψυχή Ορθρία

 

 

( Νώντα Σκοπετέα ) Ημερολόγιο Όρους 2015 Μέρος 5ο

Ρημώνουν όλα τα κελιά , μεσόνυχτο αρχίζει!

Κι ο Χριστοφόρος με κερί τα αρνία του φωτίζει …

Ευχαριστήρια εορτή και θαύματος η μνήμη !

Αίμα το νάμα γίνεται , σώμα Θεού η ζύμη !

Σε λάξευμα αποσκιαδερό, σπηλιά του Γρηγορίου

Κρεμάμενα τα ασκηταριά και τα κελιά του Αγίου…

Αγνάντεμα αξέχαστο , Θεέ μου τι ευλογία

Να ψηλαφάς τα σύγνεφα , να ακούς την ησυχία.

Στο αναλογάκι ακουμπούν μηναία και ωρολόγια

τροπάρια απολυτίκια κι όλα τα αιώνια λόγια !

Από τα μέσα της ψυχής ψάλουμε τον Κανόνα

Μη μείνουμε , ας προσέχουμε , έξω απ τον Νυμφώνα !

Μεσούσης της νυκτός οι μοναχοί σηκώνονται ολοπρόθυμα απ τα κλινάρια τους . Οι κραυγές του ταλάντου μας ξυπνούν …

Ο ήχος του μοιάζει να αποκτά φωνή , που με φόβο ιερό διαλαλεί : Άγιος , Άγιος , Άγιος ει ο Θεός ! Δια της Θεοτόκου ελέησον ημάς ! «Επτάκις της ημέρας ήνεσά σε, επί τα κρίματα της δικαιοσύνης Σου» Οι μοναχοί αφήνουν πίσω το σκοτάδι της νύχτας και βήμα- βήμα , λέξη την λέξη, ψαλμό τον ψαλμό , αίνο τον αίνο , συναντούν ολοκάθαρο και φωτεινό το λατρευτό πρόσωπο του Νυμφίου , που καταυγάζει τις καρδιές τους . Λίγο πριν τις τέσσερις το πρωί , βρισκόμαστε στο καθολικό της Γρηγορίου . Καθόμαστε στα στασίδια της Λιτής και σκόρπιες λέξεις απ το ψαλτήρι που αναγιγνώσκεται , ταξιδεύουν τις ορθρίες ψυχές μας.

Σαν κάποιες να ηχούν πιο δυνατά στα αυτιά μας . Έλεος , κρίματα , δικαιώματα ,νόμος, δικαιοσύνη…Γλύκα στον λάρυγγα , μέλι στο στόμα , όταν αυτό ανοίγει για να ελκύσει το πνεύμα, που σαν λύχνος θα διαλύσει το σκοτάδι της πλάνης . Ιερή αδολεσχία και γρηγορούσες καρδιές ,φυλακίζουν τις υποσχέσεις, που δίνονται ασταμάτητα μέχρι εκείνες να φτάσουν στην πόρτα του Θεϊκού Νυμφώνα . Άνοιξον τας πύλας Ζωοδότα !

Παρατηρούμε από μακριά έναν μοναχό, που περνά μπροστά απ όλα τα στασίδια ξεκινώντας από τους χορούς . Σε λίγο βρίσκεται μπροστά μας . Κρατά ένα μικρό κερί και φωτίζει τα πρόσωπά μας. Είναι ο ηγούμενος Χριστοφόρος ! Δεν παίρνει απουσίες ! Δηλώνει με τον πιο συμβολικό τρόπο της πίστης μας , την φλογερή και αδιάλειπτη δική του παρουσία ! Τα αρνία του ποιμαίνει ! Σιμώνει και φωτίζει κάθε αδελφό του , κάθε τεκνίο του εκλεκτό και εκ βάθους ψυχής του φωνάζει: Φιλώ σε αδελφέ μου ! Μην αποκάμνεις ! Θάρσει τέκνον ! Σε λίγο η πανηγυρική κωδωνοκρουσία , θα ζωντανέψει το θαύμα της Αγίας Σκέπης . Ο Σαλός δια Χριστόν Όσιος Ανδρέας και ο μαθητής του Επιφάνιος , είδαν υποστατικά , όχι σε όραμα , την Παναγία συνοδευόμενη από τον Βαπτιστή και τον κατά χάριν Υιό της ηγαπημένο μαθητή , να γονατίζει στον σολέα των Βλαχερνών και να προσεύχεται με καυτά δάκρυα , για την σωτηρία των παιδιών της .

Ύστερα μπήκε στο Ιερό , πήρε το τσεμπέρι της και σκέπασε με αυτό όσους αγρυπνούντες προσεύχονταν . Σκέφτομαι , πως υπάρχουν ψυχές τόσο ευλογημένες , που ζουν αυτό το θαύμα συνεχώς , αυτήν την Μητρική προστασία , που αποδιώχνει κάθε αγωνία , κάθε άπιστο λογισμό , όχι γιατί είναι τυχεροί ή επιλεγμένοι , μα γιατί το εκζητούν με ζέουσα πίστη στην καθημερινότητά τους , απαγγέλλοντας αμετρήτως και ολοπρόθυμα την παράκληση της Μητέρας του Θεού και τους άφταστης ωραιότητας Χαιρετισμούς της ! Και εκείνη σπεύδει εις βοήθειαν ! Τείχος καταφυγής και σκέπη κραταιά των προστρεχόντων … Πόσο σπουδαία αυτή η εορτή της Θεομήτορος που στον έξω κόσμο ελάχιστοι γνωρίζουν . Τι εκπληκτικά νοήματα αναδύονται στην μνήμη της ! Δίπλα μας μια παρέα κωφαλάλων αδελφών μας ρουφά κάθε στιγμή του προσκυνήματός τους .Τόσο εύγλωττη η σιωπή τους ! μου ψιθυρίζει ο Παναγιώτης και πόσο δίκιο έχει ! Το νιώθουμε βαθύτερα , όταν προσέρχονται στον Χριστό και εκείνοι , έπειτα μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης …Νους ψυχή και καρδιά αγιάζονται από το σώμα και το αίμα του αληθινού Θεού , αλεξητήριον νόσων πολυτρόπων . Κανείς δεν πλησιάζει τα Άγια γιατί θεωρεί τον εαυτό του άξιο …Ως τραυματισμένοι και πολύπαθοι ,ως ασθενείς και ταλαίπωροι μεταλαμβάνουμε τα αθάνατα μυστήρια εις ίασιν ψυχής τε και σώματος ! Χριστού μετάγγιση !

Στην τράπεζα ο βίος ενός ακόμα σπουδαίου Γρηγορίου , του φωτιστή της Αρμενίας που χθες εόρταζε . Ένας Ιεραπόστολος και Ομολογητής στα χρόνια των διωγμών . Και η εποχή μας δεν είναι αμάρτυρη!

Έρχονται στο μυαλό μας όλοι οι σύγχρονοι Διοκλητιανοί… Δώδεκα χρόνια κλεισμένος ο Άγιος σε ένα ξηροπήγαδο με λίγο ψωμί , που μια Χριστιανή του πετούσε κρυφά . Καρτερούσε ο μακάριος , ταις επαγρύπνοις προσευχαίς και τοις εκ βάθων στεναγμοίς , τον Κύριο και το σχέδιό Του . Τον φωτισμό και τον εκχριστιανισμό της πρώτης χώρας στα μέρη της Μητέρας Ρωσίας. Πόσο επίκαιρος βίος και πόσο ταιριαστός να ακούγεται στην τράπεζα μιας Αγιορείτικης Μονής που έδωσε δίνει και θα χαρίζει το φως της Ιεραποστολής σε όλα τα έθνη ! Γρηγορίου και Ιεραποστολή , Γρηγορίου και απεξάρτηση …Αλληλένδετα και άρρηκτα στο νου όσων την αγαπούν ιδιαιτέρως ! Η ανάγνωση τώρα από το Γεροντικό , σαν καταστάλαγμα στα κατορθώματα της πίστεως που το συναξάρι εξιστόρησε : Η αγία ταπείνωση και οι ψυχωφελείς πειρασμοί…Όποιος τους διώχνει απομακρύνει τον Παράδεισο ! Μακάριος αυτός που υπομένει έως τέλους …

Ο Γέροντας σημαίνει το τέλος της τράπεζας και ευλογεί τα περισσεύματά της . Στο διπλανό του τραπέζι στέκονται οι δόκιμοι του μοναστηριού . Παρατηρώ έναν που δεν μιλά ελληνικά , μάλλον είναι Αμερικανός αν κρίνω από την προφορά του . Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο ! Ο τρόπος που έκανε τον Σταυρό του ήταν μοναδικός ! Σαν να ζωγράφιζε πάνω του το ζωοποιόν σχήμα ! Δεν άφηνε ούτε χιλιοστό του σώματός του απέραστο . Λες και ήθελε να αποτυπωθεί , να χαραχθεί πάνω του ο πανίερος τύπος σαν φυλαχτό και στήριγμα παντοτινό . Αληθινά συγκλονιστική κάθε φορά που τον σχημάτιζε πάνω του.

Βγαίνουμε στο προαύλιο ! Μιλάμε με τον τόσο γλυκό και καταδεκτικό πατέρα Λ., ακόμα έναν σοφό της Γρηγορίου. Αποχαιρετάμε τους Χανιώτες αδελφούς μας, που φεύγουν για το πανηγύρι της Δοχειαρίου . Ο ένας «ζηλεύει» τον άλλον ! Εμείς αυτούς που θα βρεθούν στο πανηγύρι της Γοργοεπηκόου και άλλους που φεύγουν για του Κουκουζέλη την Λαυριώτικη πανήγυρη !

Εκείνοι εμάς , που θα οδεύσουμε εδώ για ακόμα μια μέρα ! Μοιράζεται η ευλογία στο Όρος . Δεν είναι κανενός προνόμιο . Κάθε στιγμή εδώ είναι το ίδιο σημαντική , αξιομνημόνευτη και Θεόσδοτη στην ελάχιστη γωνιά της Αγιορείτικης γης . Κάθε φωνή ικεσίας ακολουθεί την ίδια διαδρομή , έχει τον ίδιο στόχο: Του Κυρίου την μακρόθυμη πνοή. Ο πατήρ Θ. μας δίνει οδηγίες για το μπαλκόνι του ουρανού , όπως ο ίδιος μας το περιέγραψε . Την σπηλιά του κτήτορος προστάτη και τα κελιά , των Αγιορειτών Πατέρων και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου . Οι βίγλες της Γρηγορίου ! Μας είπε για τις κρυψώνες των κλειδιών τους και μας ευχήθηκε ωφέλεια από αυτό το ξεχωριστό προσκύνημα .

Κανείς μας δεν φανταζόταν τις αλησμόνητες στιγμές που θ ακολουθούσαν , μόλις έπειτα από λίγο ανηφορίσαμε απ το κοιμητήρι της Γρηγορίου , παίρνοντας το απαιτητικό μονοπάτι που οδηγεί στην Μονή του Διονυσίου . Βασιλικοί στο μνήμα του μακαριστού Γεωργίου . Μύρισε και πάλι ο Παράδεισος με του σταυρολούλουδου την άμοιαστη την ευωδία .

Εδώ ανέβαινε τα Σάββατα των ψυχών ο Γέροντας να δεηθεί για τον αναπαμό των αδελφών του των Γρηγοριατών . Τώρα καρτερά αυτός και αγάλλεται με τα μνήσθητί των περιλειπομένων …Εκείνη την στιγμή που αμίλητοι στεκόμασταν δίπλα στο ευωδιαστό και απερηφάνευτο κιβούρι του Γέροντος , άντρο σκιάς και δρόσου που θα λεγε και ο Κυρ –Αλέξανδρος , ήρθε και πιτσίλισε τα πρόσωπά μας μια απαράβλητη αίσθηση δροσιάς . Στην αρχή νομίζαμε πως ψιχάλιζε , μα ύστερα από ελάχιστο αντιληφθήκαμε πως ήταν κάτι τελείως ασύνηθες !

Θυμήθηκα τα λόγια κάποιου φωτισμένου παππουλάκου εκείνη τη στιγμή ακριβώς , όταν μας περιέγραφε τα θαυμάσια που μπορεί κανείς να ατενίσει, παρατηρώντας του Θεού τα έργα τα φαινομενικά ασήμαντα για τον χοϊκό άνθρωπο : Ο άνθρωπος έφτιαξε πολλά ! Τεχνητά τα πάντα ! Το νερό , η βροχή , τα σύννεφα ακόμα και ήλιο τεχνητό έκαμε ! Την δροσιά και τις σταλιές που το πρωί σκεπάζουν τα λουλουδόφυλλα και τα ταπεινά χορταράκια δεν μπορεί να τα φτιάξει !

Ξεκίνησε το ανηφόρισμα , που κάθε τόσο το διέκοπταν τα επιφωνήματα της ψυχής μας, όταν η Γρηγορίου σε κάθε βήμα που μας ξεμάκραινε φαινόταν διαφορετική , σαν μια πολύχρωμη ψηφίδα στου Πλάστη το μωσαϊκό .

Έπειτα από λίγο μπαίναμε στην αυλή των του Άθω Πατέρων και Αγγέλων εν σώματι ! Ανάψαμε τα καντηλάκια και ψάλαμε το απολυτίκι τους . Ακολούθησε η σπηλιά του Αγίου . Υγρή και αποσκιαδερή , με ένα μικρό άνοιγμα για είσοδο .Ένας βράχος σαν Άγια Τράπεζα και πάνω του εικονάκια που μετρούν καιρούς και γενεές ευλαβών προσκυνητών . Λίγο παραπάνω καταλήγουμε στο Ιερόν κελίον της Παναγίας . Βρίσκουμε ξανά τα κλειδιά και χαιρόμαστε σαν παιδιά όταν καταφέρνουμε να βγούμε στο μικρό μπαλκόνι με την ασύλληπτη θέα . Στο ισόγειο ένα πρόχειρο μαγεριό και μια μικρή τράπεζα . Εκεί φτιάχνουμε καφέ , και τσάι του βουνού που βρίσκουμε στο γέρικο φανάρι που γεννά μνήμες. Μέσα κι άλλα απαραίτητα για όποιον απ τους Πατέρες έρχεται εδώ πάνω για διακόνημα και προσευχή . Ένα μπουκαλάκι με λάδι , δυο χαρτιά με φακές και ρύζι, λίγο αλάτι .

Δίπλα στο εκκλησάκι της Παναγίας δυο μικρά κελιά με κρεβάτια , παλιές κουβέρτες και ξυλόσομπες . Μακριά από κάθε άνεση , μα πιο κοντά στην ένωση με τον Ελεήμονα Κύριο . Αποζητώντας την ένδεια και την κακοπάθηση που ανοίγουν τα μάτια στο αληθινό φως ( του Κυρ-Φώτη η λαλιά ) , λαχταρώντας μόνο τη γαλήνη , την ειρήνη του Θεού ! Καθόμαστε και απολαμβάνουμε την σιγαλιά , που σαν να μας διδάσκει το αιώνιο . Λίγο αν προσπαθήσουμε θα ακουμπήσουμε στον ουρανό του. Νιώθεις πως δεν υπάρχει πιο ψηλά από δω που τούτη την ώρα βρισκόμαστε . Δωροδότης ο Κύριος σε κάθε μας Αθωνική περιπλάνηση ! Τι να πρωτοθυμηθούμε !

Ο Παναγιώτης ανακαλεί στην μνήμη του όσα ο Παπά –Μύρων μας έλεγε μόλις χθες σε ένα άλλο μοναστικό ξάγναντο, αυτό της Σίμωνος Πέτρας .

Μας συγκινεί , όταν μας λέει πως θέλει να τα σημειώσει , ώστε να τα συζητήσει όλα με τη γυναίκα του μόλις επιστρέψουμε . Την μεταφέρει έτσι νοερώς στα άβατα αραξοβόλια του Όρους και εκείνη πόσο το χαίρεται ! Περνούν ώρες και εμάς δεν μας κάνει καρδιά να αφήσουμε το μοναδικό τούτο γαλήνεμα . Ο Θεοδόσης μας προτρέπει να μπούμε στο εκκλησάκι και να ψάλουμε την παράκληση της Παναγίας μας . Αληθινά θα ήταν κάτι παραπάνω από παράλειψή μας αν δεν το πράτταμε . Μια φιάλη με αγιασμό στην είσοδο και πάνω από την πόρτα έντεκα εικονίσματα , με παραστάσεις από κάθε μηνού την ψυχή .

Λείπει του Οκτωβρίου που είναι ήδη τοποθετημένο κάτω από την εικόνα της Κοίμησης . Ακόμα πάνω της τα αποξηραμένα λουλούδια από του Αυγούστου την γιορτάδα . Το παλιό ωρολόγιο είναι ανοιγμένο στην σελίδα του μικρού παρακλητικού κανόνος , ψαλλομένου εν πάση περιστάσει και θλίψει ψυχής . Ποίημα Θεοστηρίκτου μοναχού ! Η περίσταση αληθινά τόσο ευλογημένη , η ψυχή μας τόσο πολεμουμένη.

Ψέλνουμε πρωτόγνωρα απαλλαγμένοι , έστω και για ελάχιστα , από την φιλαυτία και την ανθρωπαρέσκεια , τα ψυχοφθόρα έλκη κάθε ψαλμωδού . Ευλόγησε Κύριε , οι φωνές μας εν μετανοία και εκ βάθους ψυχής, να σπαράξουν για βοήθεια , σπλαχνισμό , έλεος και σωτηρία απ τα δεινά !

Κάθε τι εδώ μέσα είναι αγιασμένο . Οι αισθήσεις μας επαγρυπνούν μήπως και κάτι βεβηλωθεί έστω και ακουσίως . Σου ρχεται να ασπαστείς τα πάντα , ακόμα και την μικρή ξύλινη βάση , το αναλογάκι . Πάνω του ακουμπούν όλες οι σελίδες που φανερώνουν την αληθινή ζωή .

Αλλάζουμε και το βιβλίο-μηναίο ανοίγοντας πλέον αυτό του Αη Δημητριάτη μήνα . Στην πρώτη του σελίδα χειρόγραφα και υπέροχα καλλιγραφημένα στιχηρά του μικρού εσπερινού του Αθλοφόρου προστάτη . Λογχευθείς ο Μυροβλήτης για την αγάπη του Χριστού έγινε αιώνια δίστομη ρομφαία προς τους εχθρούς της πίστης μας , πάθει τω πάθος μιμούμενος …

Αργά το μεσημέρι πήραμε το κατηφόρι για το Μοναστήρι . Σε λίγο η Γρηγορίου ξεπρόβαλλε ξανά στο ηλιόλαμπρο φόντο της γαλάζιας αφθονίας . Στην πίσω πύλη της Μονής μια βρύση και μια γούρνα για το πλύσιμο των ιερών αμφίων και των υφασμάτων της Αγίας Τράπεζας .

Με μεγάλα γράμματα μια πινακίδα από πάνω : Προσοχή ! Χωνευτήρι ! Μόνο για Ιερατικές στολές και ενδύματα Αγίας Τραπέζης !

Όλα αγιασμένα , ακόμα και τα λερά απόνερα !

Παντού και πάντοτε η ιερή υποτακτική της μοναχικής ζωής ! Πρόσχωμεν ! Αδελφοί μη μείνωμεν έξω του Νυμφώνος Χριστού !

Κείμενα -Φωτογραφίες

Νώντας Σκοπετέας /Εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως

Απόσπασμα από ομότιτλη εκπομπή

Αυτοί που φέρνουν τον ήλιο στη ζωή των άλλων, φωτίζουν εξίσου τη δική τους ύπαρξη!

James Barrie

Η πολιτική ορθότητα εγκαθιστά μια θεοκρατία (η οποία θα τελειώσει με πολύ πόνο)

 

 Πρώτα καίνε λέξεις. Μετά βιβλία. Μετά εσένα

Στη φεουδαρχική εποχή υπήρχαν «τρεις τάξεις» - ο κλήρος, οι ευγενείς και ο λαός.

 Αλλά κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, δύο φιλόσοφοι, ο Ιρλανδός Edmund Burke και ο Σκωτσέζος Thomas Carlyle, προσδιόρισαν ποια είναι η τελευταία και πιο «καταπληκτική τέταρτη εξουσία«Είναι εκεί.. η μεγάλη-μηχανή που δεν κοιμάται ποτέ. Έχει πρεσβευτές της σε κάθε γωνιά του κόσμου και οι αυλικοί της βρίσκονται σε κάθε δρόμο. Οι αξιωματικοί της παρελαύνουν μαζί με τους στρατούς, και οι απεσταλμένοι της εισχωρούν στα συμβούλια των πολιτικών», έγραφε ο Άγγλος μυθιστοριογράφος William Thackeray.


Σήμερα ο Τύπος, η Τέταρτη Εξουσία, οι μαθητές του Βολταίρου, έχουν αντικαταστήσει τον κλήρο και έχουν ενθρονιστεί αυτοί ως οι νέοι κριτές της ηθικής.«Στην Αμερική η δύναμη του Τύπου είναι αρχέγονη. Θέτει την ατζέντα της δημόσιας συζήτησης, και αυτή η σαρωτική πολιτική εξουσία δεν μπορεί να συγκρατηθεί από κανένα νόμο.

 Καθορίζει τι θα πουν οι άνθρωποι και τι θα σκεφτούν, μια αρχή που σε άλλες χώρες ανήκει αποκλειστικά στους τυράννους, τους ιερείς και τους μανδαρίνους», γράφει ο Teddy White στο “In The Making of the President 1972”.
 
Τα παραπάνω γράφει σε άρθρο του ο Pat Buchanan, παίρνοντας αφορμή από τις απανωτές επιθέσεις κατά του Donald Trump, του υποψηφίου για το ‘χρίσμα’ των Ρεπουμπλικάνων, ο οποίος έχει γίνει το «απόλυτο κακό» του liberal Τύπου στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
 Όντως τα media, που έχουν τον κύριο λόγο στην διαμόρφωση της συνείδησης του σύγχρονου δυτικού μαζανθρώπου, αποφασίζουν ποιες λέξεις είναι επιτρεπτές και ποιες δεν είναι, ποιες σκέψεις είναι αποδεκτές και ποιες δεν είναι, ποιοι είναι οι «καλοί» και ποιοι οι «κακοί» κλπ. Τα media έχοντας μετατραπεί στον κλήρο του μετανεωτερικού κόσμου, προχωράνε ένα βήμα παρακάτω και εφαρμόζουν την δική τους ιερά εξέταση, όπου οι «αιρετικοί» μπαίνουν στη μαύρη λίστα και αφορίζονται, ενώ άλλοι λαμβάνουν συγχώρεση, εφόσον βέβαια, αποκηρύξουν τις αιρέσεις τους.  
Πρέπει να το καταλάβουμε. 
Ζούμε σε μια θεοκρατία. 
Το κεντρικό δόγμα, το υπέρτατο Δόγμα σήμερα, είναι η ‘Παγκοσμιοποίηση’ (η Γη ως «Παγκόσμιο Χωριό», όπου δεν υπάρχουν λαοί και φυλές, ούτε φυσικά και σύνορα) η οποία εμπεδώνεται μέσω της επιβαλλόμενης ‘πολυπολιτισμικότητας’ (στην ουσία Λευκής Γενοκτονίας, αφού μόνο στις Λευκές χώρες επιβάλλεται και εξυμνείται) που με την σειρά της προσπαθεί να στηριχθεί σε νόμους "αντιρατισμού", σπαραξιάρικα κηρύγματα "ανθρωπισμού" και ψευτο-θεωρίες για «Ισότητα» (τουτέστιν εξισωτισμός / ισοπεδωτισμός). Είναι υπέρτατη βλασφημία να αμφισβητήσει κάποιος Το Δόγμα, όπως ακριβώς γινόταν την εποχή του Κοπέρνικου και του Γαλιλαίου.
 
Βιολογικά και πνευματικά.

Όσο οι άνθρωποι απορρίπτουν την πραγματικότητα και την λογική, και παραδίδονται ψυχή και σώματι στο ιερατείο της πολιτικής ορθότητας, τα πράγματα θα χειροτερεύουν, καθώς οι πωρωμένοι ζηλωτές της ευτο-θρησκείας της νεοεποχίτικης «Πανανθρωπότητας» (Universalism) θα συνεχίσουν να προσφέρουν θυσία τους εαυτούς τους, τα παιδιά τους και όλους τους άλλους, στους ψεύτικους θεούς της «Ισότητας» (Equalitarianism).

 Σήμερα, οι ζηλωτές της θρησκείας του πολυπολιτισμού αγωνίζονται πυρετωδώς να αναμίξουν εντελώς ανόμοιους λαούς, (πολιτισμικά / θρησκευτικά / φυλετικά) βάζοντας τις βάσεις για τις αυριανές αιματηρές συγκρούσεις. 

Το πεδίο ύστερα θα είναι ανοιχτό, καθώς οι τρομαγμένοι και ψηφιακά ελεγχόμενοι πληβείοι θα ικετεύουν για «σωτηρία», τουτέστιν «ασφάλεια» και «τάξη», που η ελίτ θα τους υποσχεθεί ότι θα τις προσφέρει μία παγκόσμια κυβέρνηση και ένας παγκόσμιος κυβερνήτης / «σωτήρας».  

Έτσι θα εκπληρωθεί το γνωστό μασονικό ρητό «Ordo Ab Chao», που σημαίνει «τάξη μέσα από το χάος». 

Θα μου πεις, που τους θυμηθήκαμε τώρα τους μασόνους...

πηγή

Επικίνδυνες διαδρομές μαθητών προς το σχολείο!

Πολλά παιδιά σε όλο τον κόσμο πρέπει να περπατήσουν στις πιο απίστευτες και αδιανόητες διαδρομές, προκειμένου να λάβουν την εκπαίδευση που ορισμένοι από εμάς μπορεί να θεωρούμε δεδομένη. Σύμφωνα με την UNESCO, η πρόοδος όσον αφορά την πρόσβαση των παιδιών στα σχολεία έχει επιβραδυνθεί κατά τα τελευταία πέντε χρόνια. Οι περιοχές που δεν έχουν κατάλληλες σχολικές διαδρομές μπορεί συχνά να πλημμυρίσουν, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο για τα παιδιά να μετακινηθούν. Οι επικίνδυνες διαδρομές είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους πολλά παιδιά αποφασίζουν να εγκαταλείψουν το σχολείο.

5 ώρες ταξίδι στα βουνά μέσα από ένα μονοπάτι, ίσως το πιο απομακρυσμένο σχολείο στον κόσμο, Γκούλου-Κίνα
Μαθητές κάνουν αναρρίχηση σε ξύλινες σκάλες. Zhang Jiawan, Νότια Κίνα
Παιδιά ταξιδεύουν προς ένα Οικοτροφείο μέσα από τα Ιμαλάια, Zanskar, Ιμαλάια
Μαθητές διασχίζουν μια κατεστραμμένη γέφυρα, Lebak, Ινδονησία
Παιδιά αιωρούνται στα 800μ σε ένα 400μ ατσάλινο καλώδιο στον ποταμό Rio Negro στην Κολομβία
Μαθητές σε κανό προσπαθούν να φτάσουν στο σχολείο, Ριάου, Ινδονησία
Παιδιά ταξιδεύουν μέσα από το δάσος περνώντας μια γέφυρα από ρίζα δέντρου, Ινδία
Μαθήτρια ιππεύει έναν ταύρο για να πάει στο σχολείο, Μιανμάρ
Πάνω σε ένα Tuktuk στο δρόμο για το σχολείο. Beldanga, Ινδία
Διασχίζοντας μια σπασμένη γέφυρα, μέσα στο χιόνι για να φτάσουν στο σχολείο, Επαρχία Σιτσουάν, Κίνα
Παιδιά ταξιδεύουν στην οροφή ενός ξύλινου σκάφους. Pangururan, Ινδονησία
Κορίτσια του Παρθεναγωγείου περπατούν σε μια σανίδα του 16ου αιώνα, Galle Fort, Σρι Λάνκα
Μαθητές ταξιδεύουν με πλοίο στην Κεράλα, Ινδία
Μαθητές σε καλάθι που κουβαλά ένα άλογο, στο δρόμο για το σχολείο, Δελχί, Ινδία
Μαθητές διασχίζουν ποτάμι σε μία αυτοσχέδια σχεδία από μπαμπού, Cilangkap, Ινδονησία
Το ταξίδι προς το οικοτροφείο μέσα από τα βουνά, Πυλί, Κίνα
Μαθητές περπατούν σε τεντωμένο σχοινί 30 πόδια πάνω από ένα ποτάμι, Σουμάτρα, Ινδονησία
Μαθητές Δημοτικού πρόκειται να περάσουν έναν ποταμό με τη βοήθεια μιας σαμπρέλας, Επαρχία Rizal, Φιλιππίνες
πηγή

Μακάριος ὁ συνιῶν ἐπὶ πτωχὸν καὶ πένητα · ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ ρύσεται αὐτὸν ὁ Κύριος. Κύριος διαφυλάξαι αὐτὸν καὶ ζήσαι αὐτὸν καὶ μακαρίσαι αὐτὸν ἐν τῇ γῇ καὶ μὴ παραδῷ αὐτὸν εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτοῦ. (Ψαλμός 40, 2-3)

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ: 10χρονος,με οξεία λευχαιμία,από χωριό του Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, μας έχει όλους ανάγκη. 

ΕΔΩ

Οι ΗΠΑ δίνουν 45 λεπτά προειδοποίησης στους ισλαμοφασίστες ( Ντάες το νεο τους όνομα )πριν τους βομβαρδίσουν - Αμερικανικός Στρατός: «Ξέμειναν τα αεροπλάνα από πυρομαχικά»

Brandon Turbeville,   Global Research (Καναδάς)

Από τότε που οι Ρώσοι άρχισαν να βομβαρδίσουν με πραγματικές βόμβες σε πραγματικούς στόχους των Ντάες στη Συρία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ αναγκάστηκαν να διεξάγουν μια διπλής όψης προπαγανδιστική εκστρατεία που ορκίζεται ότι είναι εχθροί των Ντάες, ενώ ταυτόχρονα κάνουν ό, τι μπορεί για να διευκολύνουν και να προστατεύσουν τις δυνάμεις των στο έδαφος. Βρέθηκαν επίσης οι ίδιοι στην περίεργη θέση να προσπαθούν να διευκολύνουν τον στρατό της ομάδας του θανάτου, ενώ, την ίδια στιγμή, προσπαθούν να παίξουν κρυφό με τους Ρώσους, τουλάχιστον για το θεαθήναι, ότι βομβαρδίσουν τους Ντάες.

Έτσι, όταν οι ρωσικές δυνάμεις πραγματικά χτύπησαν με τη πρώτη τις πηγές χρηματοδότησης των Ντάες  - το κλεμμένο πετρέλαιο μεταφέρεται από τη Συρία και το Ιράκ στην Τουρκία, όπου αγοράζεται από τον γιο του τον Τούρκο πρωθυπουργό Ερντογάν, τον Μπιλάλ (Bilal)-  οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει συνεπώς να συμμετάσχουν οι ίδιες στη δική τους κάλπικη βομβιστική εκστρατεία κατά των βυτιοφόρων πετρελαίου των Ντάες.

Ωστόσο, αντί πραγματικά να βομβαρδίζουν τα φορτηγά  -οδηγούς και όλα-  βάλλοντας τους μόνιμα εκτός υπηρεσίας, οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ πήραν τη μορφή μιας γελοίας επιχείρησης που περιλαμβάνει την προειδοποίηση 45 λεπτών προς τις πομπές βυτιοφόρων πετρελαίου ότι μια βομβιστική εκστρατεία των ΗΠΑ θα λάβει χώρα. Η προειδοποίηση περιλάμβανε μια ρίψη φυλλαδίων με αλεξίπτωτα στα βυτιοφόρα που έγραφε «Βγείτε από τα φορτηγά σας τώρα, και τρέξτε μακριά. Προσοχή: Έρχονται βομβαρδισμοί. Θα καταστραφούν τα βυτιοφόρα. Φύγετε από τα φορτηγά σας αμέσως. Μην ρισκάρετε τη ζωή σας».

Η δικαιολογία είναι ότι οι οδηγοί των βυτιοφόρων μπορεί να είναι πολίτες και όχι πραγματικά μέλη των Ντάες.

Φυσικά, δεν υπάρχει καμία αναφορά για το γεγονός ότι, σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο, ένα άτομο που προσφέρει «υλική υποστήριξη σε τρομοκράτες», ιδιαίτερα με τη μορφή της οδήγησης βυτιοφόρων κλεμμένου πετρελαίου οδηγεί σε εμπόλεμη ζώνη, που θα χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατικής οργάνωσης θα σκοτώνονταν χωρίς ερώτηση για αυτό το λόγο.

Δεν υπάρχει επίσης καμία αναφορά ως προς το γιατί αυτοί οι «εν δυνάμει πολίτες" έλαβαν προειδοποίηση όταν αληθινοί άμαχοι πολίτες δεν έλαβαν καμία τέτοια ευγένεια. Είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν έριξαν φυλλάδια στα εκατομμύρια Ιρακινών που σκότωσαν κατά την τελευταία δεκαετία ή στους χιλιάδες Λίβυους που έχασαν τη ζωή τους στα χέρια του ΝΑΤΟ.

Ακόμα, αρκεί να κοιτάξει κανείς τους αριθμούς των βυτιοφόρων πετρελαίου που καταστράφηκαν από τις ΗΠΑ, σε σύγκριση με τους Ρώσους για να δείτε μια ευδιάκριτη διαφορά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το συνταγματάρχη Steve Warren, κατάστρεψαν μόνο 116 βυτιοφόρα από τότε που ξεκίνησε η εκστρατεία βομβαρδισμών, ενώ οι Ρώσοι έχουν εξαλειφθεί πάνω από 1.000 μέσα σε πέντε μέρες. Θυμηθείτε, έως ότου οι Ρώσοι άρχισαν να βομβαρδίζουν τα βυτιοφόρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχε ακόμη ξεκινήσει ούτε μια επίθεση εναντίον τους.

Ακόμη πιο γελοία ήταν η απάντηση που ήρθε όταν ο στρατός των ΗΠΑ ερωτήθηκε ως προς το γιατί δεν ήταν σε θέση να καταστρέψει περισσότερα φορτηγά μετά από την τόσο μεγάλη δημοσιότητα που δόθηκε.

Σύμφωνα με τον συνταγματάρχη του στρατού Steve Warren, τα αμερικανικά αεροπλάνα απλά «ξέμειναν από πυρομαχικά» στη διάρκεια της επιχείρησης. «Ο σκοπός ήταν να καταστρέψουμε όλα τα φορτηγά εκεί. Ξέμειναν τα αεροπλάνα από πυρομαχικά πριν να τελειώσουν την αποστολή. Αλλά η επιθυμία υπήρξε να καταστρέψουμε κάθε φορτηγό εκεί», είπε.

Ακόμη και με την νέα προσπάθεια να πείσουν το αφελές αμερικανικό κοινό ότι πολεμάνε πραγματικά τους Ντάες, οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν βίντεο και φωτογραφίες  από τις ρωσικές βομβιστικές επιθέσεις σε όλα τα ΜΜΕ λόγω του γεγονότος ότι οι αμερικανικές επιδρομές κατά φορτηγών των Ντάες είναι πολύ σπάνιες.

Η θλιβερή ελλιπή προπαγάνδα του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί ένα ακόμη παράδειγμα για το πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ενδιαφέρονται καθόλου να νικήσουν τους Ντάες, αλλά αντ 'αυτού να νικήσουν τον Άσαντ, το Ιράν, και τους Ρώσους.

Πράγματι, η προπαγάνδα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής θα χαιρετιόταν ως πολύ αναγκαία κωμική ανακούφιση, αν δεν ήταν τόσο τραγική και δυνητικά επικίνδυνη για τον υπόλοιπο κόσμο.

Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά για τον Ινφογνώμων Πολιτικά.

Brandon Turbeville – article archive here – is an author out of Florence, South Carolina. He has a Bachelor’s Degree from Francis Marion University and is the author of six books, Codex Alimentarius — The End of Health Freedom, 7 Real Conspiracies, Five Sense Solutions and Dispatches From a Dissident, volume 1 and volume 2, The Road to Damascus: The Anglo-American Assault on Syria, and The Difference it Makes: 36 Reasons Why Hillary Clinton Should Never Be President. Turbeville has published over 500 articles dealing on a wide variety of subjects including health, economics, government corruption, and civil liberties. Brandon Turbeville’s podcast Truth on The Tracks can be found every Monday night 9 pm EST at UCYTV. He is available for radio and TV interviews. Please contact activistpost (at) gmail.com.

The original source of this article is Activist Post

Copyright © Brandon Turbeville, Activist Post, 2015

πηγή

Μολυβένιοι στρατιώτες στη Νέα Υόρκη...