Όποιος αγαπάει λίγο, δίνει λίγο.
Όποιος αγαπάει περισσότερο,
δίνει περισσότερο.
Και όποιος αγαπάει πάρα πολύ, τι άλλο αντάξιο έχει να δώσει; Δίνει τον εαυτό του...

Ο παιδομάρτυς άγιος Μάμας: ο θαυμαστός βίος του (το κείμενο είναι κατάλληλο και για παιδιά)

Ο άγιος Μάμας είναι ένας από τους παιδομάρτυρες- τα παιδιά δηλαδή που αγάπησαν πολύ το Χριστό και έδωσαν και τη ζωή τους για Αυτόν!

Οἱ γονεῖς τοῦ Θεοδοτὸς καὶ Ρουφίνα ζοῦσαν στὴ Γάγγρα τῆς Παφλαγονίας καὶ ἤσαν χριστιανοὶ μὲ μεγάλη κοινωνικὴ θέση. Τὴν ἐποχὴ αὐτὴ ὁ αὐτοκράτορας Αὐρηλιανὸς κίνησε σκληρὸ διωγμὸ ἐνάντια στοὺς χριστιανοὺς (270-275 μ.Χ.). Μεταξὺ τῶν πρώτων συνελήφθη ὁ Θεοδοτὸς κι ἀφοῦ ἀνακρίθηκε κι ὁμολόγησε τὸν Χριστό, ρίχτηκε στὶς φυλακὲς τῆς Καισαρείας.

Ἡ σύζυγός του, ἡ ἐνάρετη Ρουφίνα, σὰν ἔμαθε τὴ φυλάκιση τοῦ συντρόφου της, ἂν καὶ ἦταν ἑτοιμόγεννη, ἔτρεξε νὰ τὸν συναντήσει. Ἐκεῖ μὲ παρρησία ὁμολόγησε καὶ αὐτὴ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ποὺ φλόγιζε τὴν καρδία της, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κλεισθεῖ στὴ φυλακή. Δύο ἀδελφὲς ψυχές, εὐγενικὲς κι ἀγαπημένες, ἑνωμένες στὴ χαρὰ καὶ στὸν πόνο. Μία νύχτα ἡ Ρουφίνα ἐκεῖ στὴ σκοτεινὴ κι ὑγρὴ φυλακή, ἔφερε στὸν κόσμο τὸ παιδάκι της. Ἡ καρδιὰ τῆς σκίρτησε ἀπὸ χαρά.  Ὅταν πῆρε τὸ παιδάκι της νὰ τὸ δείξει στὸν σύζυγό της, τὸν καλὸ Θεοδοτό, τὸν βρῆκε νεκρό. Τὰ μαρτύρια τὰ πολλὰ ποὺ δοκίμασε γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, τὸν ὁδήγησαν πρόωρα στὸν θάνατο. Ἡ πονεμένη μάνα μὲ συντριβὴ ψυχῆς ἔβαλε τὸ παιδὶ στὴν ἀγκαλιά του, γονάτισε δίπλα του κι ἔκαμε μὲ δάκρυα τὴν προσευχή της. Ὕστερα ἔγειρε δίπλα του γιὰ νὰ μὴ σηκωθεῖ ποτές. Τὴν ἴδια νύχτα παρέδωσε κι αὐτὴ τὸ πνεῦμα. Ἡ ψυχὴ τῆς πέταξε κοντὰ στὸν Χριστό, ποὺ ἀγάπησε μὲ τὴν καρδιά της. Τὰ βάσανα καὶ οἱ ταλαιπωρίες τῆς φυλακῆς τὴν ὁδήγησαν τόσο γρήγορα στὸν οὐρανό, κοντὰ στὸν μάρτυρα σύζυγό της. Καὶ τὸ παιδί της; Ὀρφανό, πεντάρφανο μένει τώρα! Τί ἄραγε θὰ γίνει;

Μία εὐσεβὴς γυναίκα, ἡ Ἀμμία Ματρώνα ὁδηγημένη ἀπὸ ἕνα ἄγγελο πηγαίνει στὴ φυλακή. Παίρνει τὰ λείψανα τῶν μαρτύρων γονιῶν καὶ τὰ ἐνταφιάζει μὲ σεβασμό. Ὕστερα παίρνει στὸ σπίτι καὶ τὸ παιδὶ κι ἀναλαμβάνει μὲ προθυμία καὶ στοργὴ τὴν ἀνατροφή του. Ἀπὸ τὰ πρῶτα ψελλίσματά του «μάμα-μάμα» τοῦ ἔδωκε τὸ ὄνομα Μάμας. Κοντὰ στὴν καινούργια μανούλα τοῦ τὸ παιδὶ μεγάλωσε μὲ τῆς πίστης τ’ ἅγιο «κι ἄφθαρτο μάννα». Καὶ τὸ τίμησε. Ὄχι μόνο ὁ ἴδιος ἀπὸ παιδὶ ἀγωνιζόταν νὰ ζεῖ τὴ χριστιανικὴ ζωή, ἀλλὰ καὶ φρόντιζε τὰ ὅσα μάνθανε, νὰ…τὰ διδάσκει καὶ στὰ παιδιὰ τῆς ἡλικίας του. Ὑπεράξιο παιδὶ ἀξίων γονιῶν, μὰ κι ὑπέροχης θετῆς μητέρας του.

Ἡ διαγωγὴ αὐτὴ καὶ ὁ ζῆλος τοῦ μικροῦ ἱεραποστόλου δὲν ἄργησαν νὰ γίνουν γνωστά. Κάποια μέρα μερικοὶ ἐχθροί της πίστεως τὸν ἐπίασαν καὶ τὸν ὁδήγησαν μπροστὰ στὸν σκληρὸ ἡγεμόνα Δημοκριτο. Ἐκεῖνος, σὰν εἶδε τὸ παιδί, προσπάθησε μὲ κολακεῖες στὴν ἀρχὴ κι ἀπειλὲς ἀργότερα νὰ τὸν μεταπείσει ἀπὸ τὶς ἀρχὲς καὶ τὴν πίστη του. Μὰ δὲν μπόρεσε. Ὅλες του οἱ προσπάθειες πῆγαν χαμένες. Τότες ἄρχισαν τὰ βασανιστήρια. Τὸ ξύλο, τὸ πλήγωμα τοῦ κορμιοῦ μὲ σιδερένια νύχια, τὸ κάψιμο τῶν πληγῶν μὲ ἀναμμένες λαμπάδες καὶ τέλος τὸ ρίξιμο στὴ θάλασσα μὲ μία σιδερένια σφαίρα δεμένη στὸν λαιμό.

Οἱ βάρβαρες πράξεις τοῦ χριστομάχου πῆγαν ἄδικα. Ἡ σφαίρα κόπηκε καὶ τὸ παιδὶ μὲ τὴ βοήθεια ἑνὸς Ἀγγέλου βγῆκε στὴ στεριὰ κι ἀνέβηκε σ’ ἕνα βουνὰ τῆς Καισαρείας. «Ἄλλαι μὲν βουλαὶ ἀνθρώπων, ἄλλα δὲ Θεὸς κελεύει». Στὸ μέρος αὐτὸ ὁ πιστὸς κι ἡρωικὸς Μάμας ἔζησε μέχρι τὰ δεκαπέντε του χρόνια μὲ συντροφιὰ τὰ λιοντάρια καὶ τ’ ἄλλα ἄγρια ζῶα. Τὰ ἐξημέρωσε καὶ τὰ ἐβοσκοῦσε καὶ τ’ ἄρμεγε γιὰ νὰ τρέφεται, μὰ καὶ νὰ φιλοξενεῖ κι ἐκείνους ποὺ τὸν ἐπισκέπτονταν, γιὰ ν’ ἀκούσουν τὰ λόγια του καὶ νὰ διδαχθοῦν. Λένε ότι οι ελαφίνες έτρεχαν να του δώσουν το γάλα τους!

Δὲν πέρασε ὅμως πολὺς καιρὸς κι ἡ παρουσία τοῦ φλογεροῦ κι ἀληθινὰ πιστοῦ ἐφήβου ἔγινε καὶ πάλι γνωστή. Γιὰ δεύτερη φορὰ οἱ ἐχθροί του Χριστοῦ πῆγαν καὶ τὸν ἐπίασαν. Γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὰ μαρτύρια ἐπαναλήφθηκαν σκληρότερα κι ἀγριότερα. Μὰ καὶ αὐτὴ τὴ φορὰ τίποτα δὲν ἔκαμαν. Ὁ μάρτυρας ἔμεινε καὶ τώρα ἄκαμπτος. Καμιὰ δύναμη δὲν στάθηκε ἱκανὴ νὰ τὸν λυγίσει καὶ νὰ τὸν ἀλλάξει. Οὔτε οἱ δελεαστικὲς ὑποσχέσεις, οὔτε κι οἱ ἀπειλές, μὰ οὔτε καὶ τὸ ξέσχισμα τοῦ κορμιοῦ, οὔτε καὶ τὸ ἀναμμένο καμίνι. Ὁ νεαρὸς μάρτυρας μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη τὰ ἀντιμετώπισε ὅλα ψάλλοντας. Όταν έριξαν επάνω του άγρια ζώα, τα τελευταία όχι μόνο δεν τον κατασπάραξαν αλλά ούτε και τον πείραξαν. Σύμφωνα με την παράδοση ένα λιοντάρι τον δέχθηκε στη ράχη του και τον μετέφερε μακρά των άλλων θηρίων.(για αυτό και στις εικόνες τον ζωγραφίζουν πάνω σε ένα λιοντάρι).

Τὰ βασανιστήρια συνεχίστηκαν. Μὰ ὁ δεκαπεντάχρονος ἔφηβος ἔμεινε ἀλύγιστος. Ταπεινωμένος καὶ ντροπιασμένος ὁ ἀσεβὴς ἡγεμόνας ἀπὸ τὸ θάρρος καὶ τὴν ἀντοχὴ τοῦ ἔδωσε διαταγὴ νά, τὸν θανατώσουν. Κι ὁ δήμιος μὲ μία σιδερένια τρίαινα (τρικάνι) τὸν κτύπησε στὴν κοιλιά. Ὁ γενναῖος ἀθλητὴς ἔπεσε κάτω κι ἀφῆκε τὴν ἁγνὴ ψυχή του νὰ πετάξει κοντὰ σ’ Ἐκεῖνον, ποὺ ἀγάπησε καὶ πόθησε καὶ λάτρεψε, μὰ καὶ κοντὰ στοὺς μάρτυρες γονεῖς του.

Ας έχουμε την χάρη και την ευλογία του. Αμήν!

 

 

****************************************************************************************************

Ἀπολυτίκιο Ἦχος δ’

Ὃ μάρτυς σου Κύριε, ἐν τὴ ἀθλήσει αὐτοῦ τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἔκ σοὺ τοῦ Θεοῦ ἠμῶν ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων, τὰ ἀνίσχυρο θράση. αὐτοῦ ταῖς ἰκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχᾶς ἠμῶν.

Ἐξήγηση: Ὁ ἅγιος Μαμᾶς, Κύριε, μὲ τὴν ἄθληση τοῦ ἔλαβε ἀπὸ Σένα τὸν Παντοδύναμο Θεό μας τὸ ἄφθαρτο κι ἀμάραντο στεφάνι τῆς αἰώνιας ζωῆς· γιατί μὲ τὴ βοήθειά σου κατανίκησε τοὺς ἐχθρούς του καὶ διέλυσε τὶς ἀνίσχυρες πλεκτάνες τῶν δαιμόνων. Μὲ τὶς δεήσεις του, Σὲ παρακαλοῦμε, Χριστὲ καὶ Θεέ μας, σῶσε τὶς ψυχές μας.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιο Ἦχος ἃ’

Τῆς Παφλαγόνου τὸ κλέος, καὶ Γαγγραίων τὸ στήριγμα, φύλαξ καὶ φρουρὸς τῶν Κυπρίων, ἀνεδείχθης, Μαμὰ ἔνδοξε. Τὴν Θάλασσαν διῆλθες ὥσπερ ζῶν, καὶ ταύτης τρικυμίας χαλινῶν, θαυμασίως λάρνακά σου, Μόρφου τὴ πάλει, Μάρτυς κατεστήριξας- διὸ ἐν τὴ μνήμη σου, σοφέ, εὐῶδες μύρον βρύει ἐξ αὐτῆς. Δόξα Θεῶ τῷ ἐνεργούντι, διὰ σου πάσιν ἰάματα.

Ἐξήγηση: Δοξασμένε Ἅγιε Μάμα, καύχημα τῆς Παφλαγονίας καὶ στήριγμα τῶν κατοίκων τῆς Γάγγρας ἀναδείχθηκες καὶ τῶν Κυπρίων προστάτης καὶ φύλακας. ἀφοῦ πέρασες τὴ θάλασσα σὰν νάσουνα ζωντανός, κι ἀφοῦ χαλίνωσες τὶς τρικυμίες της, ἔφθασες στὴν πόλη τῆς Μόρφου κατὰ ἕνα τρόπο θαυμαστὸ κι ἀφῆκες ἐκεῖ τὴ θήκη μὲ τ’ ἅγια σου λείψανα. Γιὰ τοῦτο καὶ τὴν ἥμερά της μνήμης σου πηγάζει καὶ τρέχει ἀπ’ αὐτὴ μύρο εὐωδιαστό. Δοξασμένος νὰ ‘ναι ὁ Θεός, ποὺ προσφέρει μὲ τὴ χάρη σου σὲ ὅλους θεραπεῖες.

στοιχεία από: http://www.pigizois.net/kiprioi_agioi/mamas.htm

Ο άγιος Μάμας θεωρείται προστάτης των βοσκών αλλά και των υιοθετημένων παιδιών.

Ο χειρότερος τρόπος για την ανατροφή των νέων είναι το να τους δίνονται όλες οι ευκολίες. Γιατί η ευκολία γεννά τὶς ηδονές και από αυτές προέρχεται κάθε κακοήθεια.

 

 Δημόκριτος

Όταν η θέληση & η αγάπη νικούν τη σωματική αδυναμία!

Ο Chen Xinyin κατάγεται από την Κίνα και είναι σήμερα 48 ετών. Σε ηλικία μόλις 7 χρόνων έχασε και τα δύο του χέρια χτυπημένος από ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ στα 20 ο πατέρας του πέθανε. Παρά τις δυσκολίες δεν θέλησε ποτέ να το βάλει κάτω και το σημαντικότερο, δεν άφησε την αναπηρία να τον καταβάλλει. Έμαθε να αυτοεξυπηρετείται και να κάνει ένα σωρό δουλειές χωρίς τα χέρια του και κυρίως έχει βρει τον τρόπο να φροντίζει μόνος του την ηλικιωμένη 91χρονη μητέρα του.
Πρώτα έμαθε να μαγειρεύει και στη συνέχεια να κάνει όλες τις αγροτικές δουλειές, το κοπάδι με τα 24 πρόβατα, δύο βουβάλια και τέσσερις κότες που έχει υπό την επίβλεψή του. Σήμερα φροντίζει τη μητέρα του που είναι σχεδόν παράλυτη, ταΐζοντάς την στο στόμα, ενώ αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τη θέληση και την αγάπη του που τον έκαναν να νικήσει τη σωματική αδυναμία που έχει.




πηγή

Εικαστικοί εξυμνούν τον Καποδίστρια

Εκθεση στην Αίγινα επιχειρεί να «φωτίσει» τον βίο και το έργο του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας
Στην Αίγινα, τα ίχνη του είναι διάσπαρτα. Το Ορφανοτροφείο του νησιού, το Κυβερνείο, αλλά και το Εϋνάρδειο «κουβαλούν» πάνω τους τη σφραγίδα του πρώτου kυβερνήτη της Ελλάδος. Το στασίδι του, άλλωστε, στον μητροπολιτικό ναό του νησιού, παραμένει από τους ντόπιους αμετακίνητο και ανέγγιχτο, ως ένας ελάχιστος φόρος τιμής και μνήμης σε εκείνον.
Αφιερωμένη στον Ιωάννη Καποδίστρια είναι μια νέα έκθεση, που εγκαινιάστηκε το περασμένο Σάββατο στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο του Δήμου Αίγινας, μια παρουσίαση που φιλοδοξεί να «φωτίσει» τον βίο αλλά και το έργο του pρώτου κυβερνήτη του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Ο τίτλος της ομαδικής εικαστικής έκθεσης είναι «Η περίπτωση Καποδίστρια» και εντάσσεται στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού προγράμματος «Fistiki Fest 2015», που πραγματοποιείται σε ετήσια βάση στο όμορφο νησί του Αργοσαρωνικού.

Μορφές από τον περίγυρό του
Βέβαια, οι ζωγραφικές δημιουργίες που παρουσιάζονται στο κοινό δεν αρκούνται στο να σκιαγραφήσουν την πολυδιάστατη προσωπικότητα του Καποδίστρια, αφού μέσα από τον καμβά «ξεπηδούν» οικείες μορφές από τον περίγυρό του αλλά και εικόνες από τόπους που διέσχισε και στους οποίους άφησε το διακριτό αποτύπωμά του.

Ανάμεσα στους δημιουργούς που συμμετέχουν με έργα τους στην ομαδική έκθεση είναι οι Ειρήνη Βογιατζή, Μάριος Βουτσινάς, Μαίρη Γαλάνη - Κρητικού, Αλίνα Μάτσα, Βαρβάρα Μαυρακάκη, Γιάννης Μπεκιάρης, Γεύσω Παπαδάκη, Μαίρη Γαλάνη - Κρητικού, Στέλιος Πετρουλάκης, Αθηνά Χατζή, Μαρίνα Στελλάτου, καθώς και πολλοί ακόμα.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας διετέλεσε πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος κατά τη μεταβατική περίοδο της χώρας και ενώ τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων. Στην Αίγινα, την πρώτη πρωτεύουσα της νεότερης Ελλάδος, έφτασε τον Ιανουάριο του 1828, όπου και παρέμεινε για 22 μήνες, προτού η έδρα του ελληνικού κράτους μεταφερθεί στο Ναύπλιο. Στο διάστημα αυτό, ο κυβερνήτης κατάφερε να προωθήσει πολιτικές και συνταγματικές πρωτοβουλίες, αλλά και να εφαρμόσει την οικονομική και στρατιωτική πολιτική του. Στο νησί, μεταξύ άλλων, είχε ιδρύσει ένα πρότυπο Ορφανοτροφείο για τα 500 ορφανά του Αγώνα, αλλά και το Κεντρικό Σχολείο του νησιού (το οποίο σήμερα είναι γνωστό και ως Εϋνάρδειο).
Την επιμέλεια της έκθεσης έχει κάνει η Ιρις Κρητικού, ενώ η παρουσίαση σύντομα αναμένεται να μεταφερθεί και στο Ναύπλιο, με τη συμμετοχή περισσότερων καλλιτεχνών από την Αθήνα.
 Η έκθεση με τίτλο «Η περίπτωση Καποδίστρια» θα φιλοξενείται στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο της Υδρας έως τις 7 Σεπτεμβρίου.
Γιώτα Βαζούρα

Stratfor: Η Ρωσία ξεκινά απόβαση στην Συρία για να συντρίψει τους ισλαμιστές!

Αποκαλυπτική έκθεση δημοσίευσε το Stratfor μιλώντας ευθέως για «απόβαση» του Ρωσικού στρατού στην μαρτυρική Συρία ώστε να στηρίξει τον συριακό λαό απέναντι στην εισβολή των τζιχαντιστών.

Εντύπωση προκαλεί η «βελούδινη» αντιμετώπιση του Think Tank σε αυτό το ενδεχόμενο, αποφεύγοντας την εμπρηστική ρητορική του παρελθόντος, ενώ διαβεβαιώνει ότι «ήδη δημιουργήθηκε η βάση των Ρωσικών δυνάμεων εντός πολεμικού αεροδρομίου».

Εκατοντάδες…Ρώσοι στρατιώτες και αξιωματικοί κάνουν την προεργασία για την άφιξη χιλιάδων στρατιωτών που θα πέσουν στην μάχη κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας. Παράλληλα, δεκάδες Ρώσικα πολεμικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα θα επιχειρούν ώστε να υποστηρίξουν τις χερσαίες δυνάμεις.

Το Stratfor   είναι βέβαιο ότι η υποστήριξη της Ρωσίας προς την Δαμασκό θα περιλαμβάνει και βαριά οπλικά συστήματα που θα παραδοθούν στον Συριακό στρατό, αλλά ήδη υπάρχουν και βίντεο από τα πεδία μάχης με ρωσόφωνους στρατιώτες να επιχειρούν μαζί με στρατό και πολιτοφυλακές.
Υπάρχουν όμως και ιδιωτικές ρωσικές εταιρείες που έχουν προμηθεύσει μισθοφόρους με την σύμφωνη γνώμη της Μόσχας, αφού απ’ ευθείας στρατιωτική εμπλοκή στο πλευρό του Συριακού στρατού δεν βολεύει το Κρεμλίνο την παρούσα στιγμή όσο διαρκούν οι πολιτικές διαπραγματεύσεις.
Αντίθετα, η Ρωσική βάση πλησίον της Δαμασκού θα μπορέσει να εμπλακεί επισήμως στις μάχες με το πρόσχημα της προστασίας της βάσης από επιθέσεις.

Το Στράτφορ επίσης τονίζει ότι κλιμάκια των μυστικών υπηρεσιών ήδη παρέχουν πληροφορίες στον Συριακό στρατό για τις θέσεις ισλαμιστών προκειμένου οι επιθέσεις να είναι «χειρουργικές», χωρίς θύματα στον άμαχο πληθυσμό που οι τζιχαντιστές χρησιμοποιούν ως ανθρώπινες ασπίδες.

tribune
 

Δείτε ολόκληρο το άρθρο του Stratfor: 

 

Russia could be in the process of greatly expanding its involvement in the Syrian conflict, according to sources from Israeli news source Ynet. An Aug. 31 report suggests that a Russian expeditionary force has already arrived in Syria, setting up camp in a loyalist air base near Damascus. If the reporting is accurate, it could be an early indication that Russia will throw its heft behind the Syrian air campaign against the Islamic State and the rebel-aligned factions in the country. According to Ynet, thousands of Russian military personnel are expected to arrive in Syria in the coming weeks, including military advisers and instructors as well as logistics and technical personnel. Additionally, members of the aerial protection division are expected, alongside pilots who will fly an unknown number of fighter aircraft and attack helicopters.

It is Stratfor's assessment that Russia is steadily increasing its support for Damascus. This assistance ranges from the provision of extra materiel, weaponry and equipment to the greater sharing of intelligence on rebel positions and dispositions. Russian pilots and aircraft mechanics also have a long history of serving in foreign air forces in conflict zones, either at the behest of the government or as private contractors. Evidence that Russia is taking a more combative role is already emerging. Stratfor identified Russian-language speakers in recent combat footage obtained from Syria, further corroborating the likelihood that either Russian military personnel or Russian-speaking private military contractors are now actively involved in the conflict.

Nevertheless, Stratfor has yet to see concrete evidence of expanded Russian participation in the Syrian conflict on the scale suggested by Ynet. In fact, cases of false reporting are common, especially where direct Russian support is concerned. Previous reports of MiG-31 interceptor transfers to Syria were never proved, leading to subsequent Russian denials.

When it comes to providing decisive support to Syria, Russia is torn. Moscow is trying to position itself as a credible power that can negotiate a political solution to the Syrian conflict, yet the Kremlin is also keen to bolster the forces of Syrian President Bashar al Assad. If it hopes to reach a favorable settlement, Russia must ensure that loyalist forces do not suffer devastating losses: A weak Damascus would make it harder for Russia to reach an understanding with the rebels and their backers that would safeguard its overall interests in Syria and the region. Thus, it makes sense for Moscow to bolster Syria's defenses, but a full military commitment is unlikely. Such an intervention in the conflict would undermine Russia's position as a strong mediator, calling into question Moscow's overall objectivity. Regardless, given the inherent volatility of the Syrian conflict, Stratfor will closely watch for any further signs of increased Russian involvement in the conflict.

Elsewhere in Syria, Islamic State fighters battling Syrian rebels moved closer than ever to central Damascus. Street battles reportedly raged in the Asali neighborhood of the capital's southern Qadam district over the weekend, killing at least 15 fighters as Islamic State militants seized at least two streets. The district had been relatively quiet since rebels and government forces reached a localized truce a year ago. Stratfor sources indicate that Moscow may finally have been able to get Damascus and the mainstream rebel opposition to broadly agree on elements of a political transition of power in Syria.

Aug. 29

Syria

Russia long supplied Syrian President Bashar al Assad's forces with the vast majority of their weaponry. Though Iran has since replaced Russia as the primary weapons-provider to the Syrian government, the Russians have continued to ship substantial volumes of small arms, ammunition, spare parts and refurbished material to pro-Damascus forces over the course of the Syrian civil war. This aid, along with support from Iran and other allies, has been vital in maintaining the loyalist armies. And over the last week, there have been indications that the Russians are increasing their support for the al Assad government.

On Aug. 20, the Alligator-class landing ship Nikolay Filchenkov from the Russian Black Sea Fleet was spotted in the Bosporus (σας το αποκαλύψαμε εδώ). On the deck of the amphibious warship, and within the cargo hold as well, were numerous army vehicles and armored personnel carriers, almost certainly headed for the Syrian coast. The same week, videos emerged of BTR-82A armored personnel carriers in action alongside the Syrian Republican Guard and National Defense Forces in the Latakia Mountains. Bearing markings unusual for Syrian equipment, the vehicles are likely recent deliveries from Russia. Recent photos show more Russian equipment recently arrived in Syria, including GAZ Tigr all-terrain mobility vehicles and UR-77 mine-clearing vehicles. Furthermore, on top of a recent rise in Russian military cargo flights into the two Syrian coastal provinces of Tartus and Latakia, reports from sources close to the Syrian government indicate Russia is enhancing its intelligence-sharing program with the Syrians, including the provision of satellite pictures of the battlefield.

The increase in Russian aid is a clear reminder that the Russians are not abandoning the Syrian government. Rather, even as Moscow attempts to mediate a negotiated solution to the Syrian crisis that will safeguard its interests in the region, it will continue to exert considerable effort to make sure the Syrian government can hold its own on the battlefield. It is unlikely that this aid alone will reverse the outcome of the conflict to favor al Assad's forces, because, although generous, it neither fulfills all the Syrian loyalists' weapons requirements nor solves their manpower problems. Still, additional equipment from Russia will bolster the forces as they seek to prevent further rebel gains into their core territories.

However, the origins of the funds being used for these weapons are a mystery. Russia may be providing the increased support without direct financial compensation or the Iranians may have financed the latest Russian shipments. Iran is widely suspected to be behind past aid to Syrian loyalists. It is clear, though, that the money is not coming from Syria itself. Al Assad's government is in dire economic straits and is likely unable to purchase more weapons on its own.

Aug. 19

Syria

Stratfor receives insight from many sources around the world, along with reports not available for public consumption. It is important to caveat that many reports are unconfirmed or speculative in nature, though they provide valuable context. Interpreting information and compiling multiple data points to build a picture is part of intelligence analysis. Any and all reporting is carefully filtered before being disseminated by Stratfor, yet some insight is worth sharing on its own merits, such as this account from Syria, below.

Russia is heavily invested in the Syrian conflict and has a significant stake in shaping any enduring peace. Stratfor sources indicate that Moscow may have finally been able to get Damascus and the mainstream rebel opposition to broadly agree on elements of a political transition of power in Syria. Russia has long insisted that present Syrian President Bashar al Assad must remain in power during any transition. This is a sticking point for many of the rebel groups, but Moscow appears to have been able to negotiate a middle ground. As Stratfor previously noted Aug. 7:

A flurry of meetings is taking place as stakeholders in the Syrian conflict attempt to work out a power-sharing agreement to replace the government of Syrian President Bashar al Assad. Russia has been driving the negotiation, while Oman acts as a neutral mediator relaying messages to and from Iran, Syria, Saudi Arabia, Turkey, Russia and the United States. Though the diplomatic activity is picking up, it is still an outside effort divorced from the reality of the battlefield, where Syrian rebels are fighting the al Assad government on their own terms.

According to reports received by Stratfor, al Assad will remain in power during a transition, then cede his political responsibilities to Farouk al-Shara, who will assume the role of Syria's prime minister during the changeover period. In exchange for remaining as a politically neutered figurehead, al Assad will have to let go Syrian National Security Bureau chief Gen. Ali Mamlouk. The opposition will then choose a replacement for Mamlouk — a person that is acceptable to al Assad. The role of army chief of staff would be awarded to an unspecified Alawite and, in addition, the minister of defense portfolio would go to a former brigade commander from the Syrian Republican Guard, Manaf Tlass, who defected to the West in 2012. Stratfor had earlier received word from sources that Tlass, a Sunni, whose family has a long-standing alliance with the al Assad clan, was preparing to re-enter the political scene after spending much of the civil war in Paris.

After a highly publicized defection in 2012, Tlass has been in Paris, keeping a low profile and waiting for the right time to insert himself into negotiations. The Tlass family has a long history with the al Assad family: Manaf's father, Mustafa Tlass, helped rally strong military and Sunni support for al Assad when he took power in 2000. In 2012, we noted that the two families were likely to strike a deal to enable the Tlass family to leave Syria, and we forecast that Manaf Tlass would eventually return to play a role in a power-sharing arrangement. Given that Tlass is a Sunni with a military background who has also maintained close links with the al Assad administration, it is little wonder that he is now allegedly being proffered as a suitable candidate for defense minister in a new Syrian government.

Though Stratfor is unable to confirm the specificity of this insight, there is nothing that is particularly implausible. Farouk al-Shara is one of the more acceptable candidates for the opposition: He is Sunni Muslim, a known nationalist, and publically sought a negotiated solution to the crisis rather than a military one. He also has strong family ties to the rebel-dominated Daraa province. On the other hand, he is staunchly loyal to the al Assad government and is deeply embedded in the Baath Party. Tlass meets the criteria of being a Sunni, but it will be difficult for him to win the trust of the broader Sunni rebellion, which perceives him as being too close to the al Assads. He will also be regarded as out of touch with reality on the ground after spending years in Europe instead of joining the fight.

As Stratfor previously noted, any agreement between Moscow and the Syrian National Coalition is largely irrelevant if it does not have tacit support from fractious rebel groups. The Syrian National Coalition does not speak for the majority of rebel factions, many of which are achieving limited tactical success against Damascus and the Islamic State. This may influence the rebel's willingness to accommodate a political transition, or not. Stratfor closely monitors the behavior of all components of the Syrian conflict and is alert for any change in the political dynamic that could lead to a negotiated solution to the crisis.

Aug. 17

Syria

A previously arranged cease-fire between Syrian rebels and loyalist forces, including Hezbollah elements, collapsed over the weekend. Originally scheduled to end Aug. 16, the cease-fire was in part mediated by Iran and Turkey four days earlier. Centering on the towns of Zabadani, Fuaa and Kafriyeh, the temporary cessation of hostilities showed promise when it was extended beyond the agreed-upon 48-hour duration. Ongoing negotiations seek an end to the conflict in Syria, and localized cease-fires provide important foundations on which to build. However, the collapse of the cease-fire amid entrenched disagreements and mistrust only serves to emphasize the deep divides that exist in Syria. Such divisions will make any comprehensive negotiated solution to the crisis extremely difficult to achieve.

Farther north, the Islamic State showed its determination to hold onto territory in Aleppo province, despite the overarching threat from U.S. and Turkish airstrikes. By continuing its attacks against rebel groups in the area, the Islamic States hopes to undermine a key component of the Turkish-American plan: to train and support certain rebel factions that can then be employed as proxy forces on the ground in Syria. The Islamic State made gains around the key town of Mare, undoubtedly assisted by the withdrawal of Jabhat al-Nusra forces from front-line positions against the Islamic State in Aleppo province.

Damascus recently launched its own offensive in Aleppo province, directed toward Kweiris Air Base, currently besieged by the Islamic State. The latest indications from the ground are that the offensive has already been halted, with little headway made against the extremist group. The loyalist forces simply could not muster enough combat power for a successful push against Kweiris, highlighting the precarious position the air base defenders find themselves in after years of being under siege.

Syria

Forces loyal to Syrian President Bashar al Assad have launched an offensive in rural Aleppo province aimed at reaching the government-held Kweiris air base, which is currently under siege by the Islamic State. With the disastrous August 2014 loss of Tabqa air base fresh in their minds, the Syrian government is keenly aware that an Islamic State massacre of the Kweiris defenders could trigger another wave of popular discontent among the loyalist population. Indeed, over the last few days, there have been a few demonstrations in the government stronghold of Tartus calling on Damascus to break the siege and to get its soldiers out of Kweiris air base.

The air base is around 20 kilometers (12 miles) from the nearest loyalist lines. The government push to break the siege is a risky endeavor because it is being launched with hastily gathered forces at a time when the loyalists are under significant pressure across the country. The forces will have to contend with potential Islamic State attacks on both flanks and the possibility that the relief force might itself become cut off from assistance. For the defenders of the Kweiris air base, however, the relief force may be their last chance: They have been under siege now for years and are suffering from steady attrition.

πηγή 

Οι δέκα μακαρισμοί της οικογένειας

 

1. Μακάριο το σπίτι, που κυβερνάει ο Χριστός.
2. Μακάριο το σπίτι, που καταστατικό του έχει το Ιερό Ευαγγέλιο.
3. Μακάριο το σπίτι,που όλοι προσεύχονται.
4. Μακάριο το σπίτι, που το ανδρόγυνο ζει με αμοιβαία αγάπη, ανοχή, συγχωρητικότητα και διαφυλάσσει, σαν κόρη οφθαλμού, το συζυγικό του σπίτι.
5. Μακάριο το σπίτι, που τα μέλη του ζουν με αλληλοσεβασμό, αλληλοκατανόηση και ο καθένας υποχωρεί για το χατίρι του άλλου, οπότε κανένα δυσάρεστο μεταξύ τους πρόβλημα.
6. Μακάριο το σπίτι, που τα μέλη του είναι πιστά παιδιά του Θεού και ζουν την πνευματική και μυστηριακή ζωή της Αγίας Του Εκκλησίας, οπότε δεν κινδυνεύουν να γίνουν θύματα της μαγείας.
7. Μακάριο το σπίτι, που τα μέλη του είναι πνευματικώς καλλιεργημένα και θρησκευτικώς κατηρτισμένα, οπότε δεν διατρέχουν το κίνδυνο να παρασυρθούν από τους αιρετικούς και τα κάθε όργανα του Αντίχριστου.
8. Μακάριο το σπίτι, που τα μέλη του ζουν με φρόνηση και αυτοκυριαρχία οπότε δεν κινδυνεύουν να πέσουν θύματα των εμπόρων των ναρκωτικών και του λευκού θανάτου.
9. Μακάριο το σπίτι, που τα μέλη του ζουν με σωφροσύνη, εγκράτεια και γενικά σύμφωνα με τους κανόνες της ηθικής.
10. Μακάριο το σπίτι,που βασιλεύει η Αγάπη και όπου αγάπη ευλογία και όπου ευλογία ο Χριστός και όπου ο Χριστός ευτυχία, χαρά, ειρήνη, γαλήνη.

Φίλοι, "εχθροί" και άλλοι επισκέπτες του λαχανόκηπου

     Όταν ξεκινάμε την δημιουργία ενός λαχανόκηπου, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν πως εισβάλουμε στο φυσικό περιβάλλον εκατοντάδων εντόμων και άλλων οργανισμών, οι οποίοι θα αναζητήσουν τροφή, κατοικία και προστασία μέσα σε αυτόν, δημιουργώντας ένα μικρό οικοσύστημα. Παρόλο που πολλοί από αυτούς θα μας ανταγωνιστούν στην διεκδίκηση της τροφής, και ενδέχεται να χρειαστεί να τους καταπολεμήσουμε, καλό είναι να κρατάμε στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας, πως έχουμε περισσότερα να κερδίσουμε, παρά να χάσουμε, από την βιοποικιλότητα.

Σε ένα υγιές, ισορροπημένο οικοσύστημα, πλούσιο σε διαφορετικά φυτά, έντομα και μικροοργανισμούς, είναι εξαιρετικά σπάνια η ολική καταστροφή ενός είδους από ένα άλλο. Κι αυτό γιατί κάθε ζωντανός οργανισμός, έρχεται αντιμέτωπος με δεκάδες φυσικούς εχθρούς, που συμβάλλουν στον έλεγχο του αριθμού του.

Είναι λοιπόν σημαντικό να στοχεύουμε σε μια τέτοια ισορροπία, αναγνωρίζοντας καταρχάς ποιοι οργανισμοί είναι ωφέλιμοι και ποιοι βλαβεροί, κι από κει και πέρα ενισχύοντας όσο μπορούμε την παρουσία των πρώτων, με τις συγκαλλιέργειες και τη χρήση αρωματικών φυτών με εντομοαπωθητική δράση εναντίον πολλών παρασίτων. οργανισμών.      http://axirokipos.blogspot.com/

.Η αράχνη ανήκει στα Αρθρόποδα και δεν είναι έντομο, καθώς έχει οκτώ πόδια και το σώμα της χωρίζεται σε κεφαλοθώρακα και κοιλιά. Αναπνέει με ένα είδος αρχαίων-για τα αρθρόποδα- πνευμόνων, που λέγονται "πνεύμονες βιβλία". Ζει κρεμασμένη στα κλαδιά των δέντρων και των θάμνων, στις γωνιές που σχηματίζουν οι τοίχοι και τα ταβάνια των σπιτιών και των χαλασμάτων. Ο ιστός της, εκτός από κατοικία, χρησιμοποιείται από την αράχνη και για το πιάσιμο της λείας της.

 Η αράχνη αποτελεί ένα ολόκληρο επιστημονικό εργαστήριο. Οι τρόποι που πιάνει το θήραμά της είναι διαφορετικοί από οικογένεια σε οικογένεια. Πιάνουν έντομα, μικρά πουλιά, μικρά θηλαστικά, ερπετά, ψάρια, ή κάποια άλλη μικρή μορφή ζωής. Μόλις μια αράχνη έλθει σε επαφή με το θήραμά της, θα προσπαθήσει να το δαγκώσει. Έτσι, με το δάγκωμα πρώτον προκαλούν στο θήραμα τη μηχανική ζημιά και τον πόνο, ενώ σε επόμενο στάδιο επιλέγουν να εκχύσουν δηλητήριο, συνήθως νευροτοξίνες, που παρεμποδίζουν ζωτικής σημασίας λειτουργίες των θυμάτων τους, μέχρι να επέλθει ο θάνατος τους. Η πέψη των θηραμάτων τους πραγματοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά. Οι αράχνες εκκρίνουν τα χωνευτικά ρευστά τους προς το θήραμα από μια σειρά αγωγών που διατρυπούν τα σαγόνια τους. Αυτά τα χωνευτικά ρευστά διαλύουν τους εσωτερικούς ιστούς του θηράματός τους. Και οι αράχνες καταναλώνουν μόνο τα υγρά τρόφιμα. Πολλές αράχνες θα αποθηκεύσουν το θήραμά τους προσωρινά, ενώ αυτή η διαδικασία της εξωτερικής πέψης συνεχίζεται. Έτσι γύρω από θήραμά τους υφαίνουν ιστούς, ώστε να καταναλώσουν αργότερα τα θύματά τους.

Οι σύγχρονοι μελετητές του μεταξιού έχουν πλέον επιμετρήσει τις αρετές αυτού του μοναδικού υλικού και μάλιστα έχουν διαπιστώσει ότι το μετάξι της αράχνης είναι ποιοτικά πολύ ανώτερο από εκείνο του μεταξοσκώληκα. Η σκληρότητά του είναι περίπου πέντε φορές μεγαλύτερη από εκείνη του κοινού ατσαλιού, είναι δύο φορές πιο ελαστικό από το νάιλον, είναι ανθεκτικότερο από το Κevlar, έχει πυκνότητα μικρότερη από εκείνη του βαμβακιού και είναι αδιάβροχο. Όσο για το βάρος του, το νήμα του μεταξιού της αράχνης που θα χρειαζόταν για να τυλίξει όλον τον πλανήτη θα ζύγιζε μόλις μισό κιλό. Και όλα αυτά με πρώτη ύλη λίγη πρωτεΐνη και νερό. Τίποτε το σπάνιο και τίποτε το τοξικό. Ο ιστός της με μετάξινη σύσταση, έχει αντοχή ατσαλιού, αλλά έχει και θαυμαστή ελαστικότητα. Οι ίνες του φέρουν ηλεκτρικά φορτισμένη κόλλα, χάρη στην οποία ο ιστός εκτινάσσεται προς οτιδήποτε βρεθεί στον δρόμο του και το παγιδεύει. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι ηλεκτρικές ιδιότητες της συγκεκριμένης κόλλας κάνουν τον ιστό να αρπάζει από τον αέρα με αποτελεσματικότητα ακόμη και μικροσκοπικά αιωρούμενα σωματίδια, έντομα και τη γύρη των φυτών. Μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο ιστός της αράχνης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιβαλλοντικούς ελέγχους, καθώς φιλτράρει με μεγάλη ακρίβεια τα μικροσκοπικά ρυπογόνα σωματίδια του αέρα (π.χ. σπρέι, φυτοφάρμακα, μικροβιοκτόνα), όπως ακριβώς και οι ευαίσθητοι αισθητήρες καταγραφής των επιπέδων της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Εδώ και μερικά χρόνια έχει αποδειχθεί, ότι οι αράχνες υφαίνουν διαφορετικής ποιότητας ιστό ανάλογα με το τι ουσίες έχουν καταναλώσει. Για παράδειγμα, σε πειράματα διαπιστώθηκε ότι εάν οι αράχνες  έχουν πάρει LSD, υφαίνουν καταπληκτικούς και πανέμορφους ιστούς πηγη http://envifriends.blogspot.gr/

Η πεταλούδα είναι έντομο της Τάξης των Λεπιδόπτερων και ανήκει σε μία από τις υπεροικογένειες των Hesperioidea (Εσπερίες) ή των Papilionoidea (όλες οι άλλες πεταλούδες). Οι πεταλούδες ανήκουν στο φύλο των αρθρόποδων και την τάξη των εντόμων. Τα είδη τους υπερβαίνουν τον αριθμό των 100.000 σε όλο τον κόσμο.Η μαγική μεταμόρφωση μιας κάμπιας σε πεταλούδα αποτελεί ένα από τα ανεξήγητα μυστήρια της φύσης. Ενα άσχημο πλάσμα σφηνώνεται μέσα σε ένα κουκούλι, για να εκκολαφθεί λίγες ημέρες (ή μήνες αργότερα) ως μια εντυπωσιακή «χορεύτρια» των αιθέρων.

Η συγκεκριμένη διαδικασία της ολομεταβολής ή αλλιώς της ολοκληρωτικής μεταμόρφωσης βασίζεται σε τέσσερα στάδια ζωής κατά τα οποία το έντομο αποκτά διαφορετική μορφή κάθε φορά: το εμβρυϊκό στάδιο, υπό μορφή αβγού, το στάδιο της προνύμφης ή κάμπιας, το στάδιο της χρυσαλλίδας και το τελικό στάδιο του ενήλικου εντόμου. Στα «προικισμένα» έντομα που έχουν τη μαγική ικανότητα της μεταμόρφωσης συγκαταλέγονται - μεταξύ άλλων - η μύγα, το σκαθάρι, η μέλισσα, το μυρμήγκι κ.ά. Καμία από τις μεταμορφώσεις ωστόσο δεν είναι τόσο θεαματική όσο εκείνη της πεταλούδας. Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες ονομάζονταν «ψυχές», καθώς πιστευόταν ότι είναι οι ψυχές των νεκρών. Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την πεταλούδα «σκώληκα ή καμπή», ενώ τη χρυσαλλίδα, το επόμενο δηλαδή στάδιο στάδιο μεταμόρφωσης από την κάμπια, «νεκύδαλλο», που σημαίνει «περίβλημα νεκρού».

Στην ελληνική αλλά και τη ρωμαϊκή μυθολογία η Ψυχή, μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας. Απελευθερωμένο από τον θάνατο το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, αναχωρώντας από τα δεσμά της χρυσαλίδας της .https://el.wikipedia.org

Με τις πρώτες βροχές του Σεπτέμβρη κάνουν και την επίσημη πρώτη τους εμφάνιση τα σαλιγκάρια. Τα σαλιγκάρια κυρίως περνούν απαρατήρητα σε έναν κήπο ειδικότερα όταν ο αριθμός τους είναι σχετικά μικρός.Με τις πρώτες βροχές του Σεπτέμβρη κάνουν και την επίσημη πρώτη τους εμφάνιση τα σαλιγκάρια. Τα σαλιγκάρια κυρίως περνούν απαρατήρητα σε έναν κήπο ειδικότερα όταν ο αριθμός τους είναι σχετικά μικρός. 

Δρουν κυρίως τη νύχτα, κατά τη διάρκεια βροχής ή μετά από αυτή. Αν έχετε παρατηρήσει να εξαφανίζονται ως δια μαγείας οι κορυφές των τρυφερών φυτών, τα σπορόφυτα σας μέσα σε μια νύχτα, ή αν έχετε προσέξει χαρακτηριστικές γυαλιστερές γραμμές στον κήπο, τότε τα σαλιγκάρια ή γυμνοσάλιαγκες βρίσκονται ήδη στον κήπο σας!                                                                                                            Τα σαλιγκάρια αποτελούν μια εξαιρε­τικά θρεπτική τροφή, χαμηλή σε θερμίδες. Τα 100 γρ. δίνουν 90 θερμίδες, 16,1% πρωτεΐνες και μόνο 1,4% λιπαρά. Ωστόσο οι τιμές που αναφέρουμε αφορούν τα σκέτα σαλιγκάρια. Ο τρόπος μαγειρέματος μπορεί να αυξήσει σημαντικά τα λιπαρά και τις θερμίδες. Επιπλέον, τα σαλιγκάρια έχουν πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, ενώ αποτελούν μια πλούσια πηγή βιταμινών, ιχνοστοιχείων και μετάλλων (3,3%), ιδιαίτερα δε σιδήρου (περισσότερο και από το κόκκινο κρέας), καλίου και μαγνησίου. http://www.vita.gr/

                                                                                Η μέλισσα ζει στη Γη το λιγότερο 15 εκατομμύρια χρόνια και θεωρείται από τους πιο παλιούς κατοίκους της, που εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα.

Είναι από τα ελάχιστα είδη των εντόμων που ο άνθρωπος προσπάθησε να εκμεταλλευτεί, βλέποντας ότι θα είχε κάποιο οικονομικό όφελος. Η προσπάθεια αυτή του ανθρώπου να εξημερώσει τη μέλισσα δεν είναι νέα. Υπάρχει μια σπηλαιογραφία στην Μπικόρπ της Ισπανίας, ηλικίας τουλάχιστον 15.000 χρόνων, όπου εικονίζεται ένας άνθρωπος που προσπαθεί να πάρει μέλι από μελίσσι.Οι μέλισσες εκτρέφονται για το μέλι, που θεωρείται μια από τις πιο καλές τροφές, για το βασιλικό πολτό που χρησιμοποιείται σαν διεγερτικό και στην παρασκευή καλλυντικών, για την πρόπολη η οποία είναι μέγιστο αντισηπτικό, για την γύρη που έχει ευεργετικές ιδιότητες στον οργανισμό μας, για το κερί πριν από μερικά χρόνια είχε μεγάλη αξία, και για το δηλητήριο τους που περιέχει ουσίες, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν φάρμακο για τουςρευματικούς. Ακόμη πολύ μεγάλη είναι η προσφορά των μελισσών στην επικονίαση των λουλουδιών. Η οικονομική σημασία της γονιμοποίησης, στην οποία συμβάλλουν οι μέλισσες μεταφέροντας γύρη από λουλούδι σε λουλούδι, είναι ανυπολόγιστη. .https://el.wikipedia.org                    Δύσκολα θα βρεις άνθρωπο, ακόμη κι ανάμεσα σε αυτούς που τρέμουν τα έντομα, να μη συμπαθεί την όμορφη Coccinella Septempunctata, που εκτός από εξαιρετικά χρήσιμη, είναι και σύμβολο καλής τύχης σε όλον τον Δυτικό κόσμο.

1. Η πασχαλίτσα δεν είναι ζουζούνι, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, είναι σκαθάρι και ανήκει στα κολεόπτερα.
2. Το ελληνικό της όνομα, το μη-επιστημονικό, προέκυψε επειδή εμφανίζεται στις αρχές της άνοιξης, την εποχή του Πάσχα, ενώ στα αγγλικά ονομάζεται ladybird (Αγγλία) ή ladybug (ΗΠΑ), και στα Γερμανικά marienkafer (σκαθάρι της Μαρίας). Το πρώτο συνθετικό του ονόματός της σε αυτές τις γλώσσες, λέγεται ότι προκύπτει από την Παναγία, γιατί, σύμφωνα με το θρύλο, όταν κάποτε, κατά το Μεσαίωνα, οι καλλιέργειες σε όλη την Ευρώπη καταστρέφονταν από παράσιτα, οι αγρότες προσευχήθηκαν στην Παναγία. Ευθύς αμέσως εμφανίστηκαν οι πασχαλίτσες, που έσωσαν τις σοδειές…
3. Έχει 7 μαύρα στίγματα πάνω στο κατακόκκινο κέλυφός της, εξ ου και το Septempunctata στην επιστημονική της ονομασία.
4. Όταν απειλείται, ματώνουν τα «γόνατά» της. Η αιμολέμφος της (που κάνει τις περισσότερες λειτουργίες του αίματος στα έντομα, αλλά στην πασχαλίτσα είναι τοξική και δύσοσμη) εκκρίνει ένα κίτρινο υγρό από τις κλειδώσεις των ποδιών, που μυρίζει άσχημα και λεκιάζει την επιφάνεια πάνω στην οποία κάθεται. Αυτό απωθεί τον εκάστοτε εχθρό, που θεωρεί πως η πασχαλίτσα είναι άρρωστη και δεν την πλησιάζει. 
5. Ανήκει στην κατηγορία των εντόμων που «διαφημίζουν» την παρουσία τους με το έντονο χρώμα τους, το οποίο υποδηλώνει στους κυνηγούς τους – πουλιά, ερπετά κι άλλα εντομοφάγα – ότι είναι τοξικά και ακατάλληλα για βρώση. Η κοκκινόμαυρη πασχαλίτσα, πολύ εμφανώς είναι ακατάλληλο γεύμα!
6. Στον κύκλο ζωής της μια πασχαλίτσα μπορεί να καταναλώσει μέχρι και 5.000 αφίδες (παρασιτικά έντομα όπως η φυλλοξήρα και η μελίγκρα), γι’ αυτό και τις συμπαθούν τόσο οι αγρότες και οι κηπουροί. Μια πεινασμένη ενήλικη πασχαλίτσα μπορεί να φάει και 50 τέτοια έντομα την ημέρα!
7. Οι προνύμφες της πασχαλίτσας μοιάζουν με μικροσκοπικοί κροκόδειλοι, με επιμηκυμένο κορμό, πόδια που βγαίνουν από το πλάι και ανώμαλο δέρμα. Θέλουν περίπου ένα μήνα για να μεγαλώσουν, ενώ σε αυτό το διάστημα τρώνε εκατοντάδες αφίδες.
8. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η πασχαλίτσα μπορεί να γεννήσει και γόνιμα και άγονα αυγά. Ο λόγος είναι ότι τα άγονα αυγά αποτελούν εξαιρετική τροφή για τις προνύμφες. Αυτό σημαίνει ότι η πασχαλίτσα είναι προνοητικό έντομο, που φροντίζει ώστε τα παιδιά της να έχουν πάντα φαγητό, ακόμη κι όταν οι αφίδες είναι σε έλλειψη…
9. Η πασχαλίτσα πέφτει σε χειμερία νάρκη, καθώς οι μέρες μικραίνουν και η θερμοκρασία πέφτει. Συνήθως μαζεύονται πολλές μαζί, σε σκοτεινά, προφυλαγμένα σημεία, όπως κάτω από τον φλοιό των κορμών ή από φύλλα. 
10. Η πασχαλίτσα, αν το υπαγορεύσουν οι συνθήκες – όταν δηλαδή κινδυνεύει να πεθάνει από την πείνα - μπορεί να μετατραπεί σε…κανίβαλο και να φάει άλλες πασχαλίτσες.  
Την επόμενη φορά που μια πασχαλίτσα θα προσγειωθεί στο μπράτσο σας, αφού χαρείτε γιατί σας έφερε τύχη, παρατηρήστε την καλύτερα. Θα τη δείτε, σίγουρα, με άλλο μάτι!
πηγη http://www.as-milisoume.gr/

Αγκυρα: "Η Ελλάδα κατέχει 16 τουρκικά νησιά" - Δείτε ποια νησιά η Τουρκία ισχυρίζεται ότι "τελούν υπό ελληνική κατοχή"!

ΛΙΓΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΥΠΕΞ ΟΤΙ "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΝΟΡΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ"!

Το θέμα της ελληνικής "κατοχής" (!) σε 16 νησιά του Αιγαίου, επαναφέρει η Αγκυρα με διαρροές του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών στον τουρκικό Τύπο.

Και μάλιστα προχώρησαν και σε διαμαρτυρία (!) για την επίσκεψη του τότε ΥΕΘΑ Π.Καμμένου και του Α/ΓΕΝ αντιναύαρχου Ευάγγελου Αποστολάκη, στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, Φάρμακονήσι, και Καλόλυμνο που πραγματοποιήθηκε στις 6 Αυγούστου, νησιά τα οποία θεωρούν ότι είναι "κατεχόμενα από τους Ελληνες"!

Μάλιστα πηγές του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών αναφέρουν ότι "Η ελληνική πρόκληση έφτασε στο σημείο να προβεί και σε παράταξη τιμητικού στρατιωτικού αγήματος που απέδωσε τιμές στους επίσημους στο… «τουρκικό» νησί, Φαρμακονήσι"!

Η τουρκική εφημερίδα Sözçü κατήγγειλε τις ελληνικές «παραβιάσεις» στα 16 «τουρκικά» νησιά που ο ίδιος, όπως υποστηρίζει η εφημερίδα, ο ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας, Κεμάλ Ατατούρκ τα… «απελευθέρωσε» από τους Έλληνες και σήμερα οι Έλληνες τα κατέχουν παρανόμως.

ΟΛα αυτά ενώ ο ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ δήλωσε: "Μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος υπάρχει σειρά αλληλένδετων προβλημάτων στο Αιγαίο. Το γεγονός ότι μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα που να έχουν οριοθετηθεί με μια ισχύουσα διεθνή συμφωνία συμπεριλαμβάνεται μεταξύ αυτών των προβλημάτων".

Όμως καθίσταται ξεκάθαρο ότι μαζί με την κατάργηση των συνόρων οι Τούρκοι αμφισβητούν και ελληνικό έδαφος. Τα δεκαέξι νησιά δεν αναφέρονται καθόλου τυχαία, και μάλλιστα παμπολλες φορές σε μικρό χρονικό διάστημα όπως θα δείτε εδώ, εδώ, και εδώ.

Τα δημοσιεύματα, οι απειλές και οι απαιτήσεις είναι "καρμπόν". Δεν αλλάζει ούτε "τελεία", και σήμερα για πρώτη φορά είχαμε επίσημη αμφισβήτηση από το τουρκικό κράτος.

Κάπως έτσι είχαν ξεκινήσει και τα Ίμια.

Γιατί γίνεται τώρα αυτό και γιατί ειδικά αυτά τα νησιά: Γιατί αυτά τα νησιά "κόβουν" το Αιγαίο "στα δύο" και από βορρά προς νότο και από δυτικά προς τα ανατολικά. Και απομονώνουν το κεντρικό Ανατολικό Αιγαίο και τα βόρεια της Δωδεκανήσου.

Πρόκειται ουσιαστικά για το πρώτο βήμα στην κατάληψη από την Τουρκία των χερσαίων εδαφών ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού.

Σε ότι αφορά τα νησιά νότια της Κρήτης φυσικά και πολύ θα τα ήθελαν: Βρίσκονται επάνω στα πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου και ελέγχουν την δίοδο μεταξύ Κρήτης και Βορείου Αφρικής...κοιτάσματα που είναι σχεδόν επιβεβαιωμένα μετά και την ανακάλυψη του τεράστιου αιγυπτιακού γειτονικού κοιτάσματος.

Μην ξεχνάμε ότι η υπόθεση των Ιμίων το 1996 ξεκίνησε ακριβώς με ένα τέτοιο άρθρο. Το ζήτημα είναι ότι εγείρεται ένα τέτοιο ζήτημα σε μια τέτοια χρονική στιγμή κατά την οποία, η Ελλάδα είναι σαφώς αδυνατισμένη στρατιωτικά με την επόμενη πενταετία να επιδεινώνεται η κατάσταση ακόμα περισσότερο αφού τίποτα δεν μπορεί να ενισχύσει άμεσα τις Ενοπλες Δυνάμεις, ακόμα και αν έπεφταν υπογραφές για αγορές όπλων ακόμα και σήμερα...

Χρειάζονται άμεσες ενέργειες και άμεσες κινήσεις για θωράκιση των συνόρων. Χωρίς αυτά, το "νέο 1922" είναι πολύ κοντά...

πηγή

Η Έλλη στο φεγγάρι

Υπόθεση

Η Έλλη επιστρέφει με τη μαμά της από τις καλοκαιρινές διακοπές. Η διαδρομή είναι μεγάλη και βαρετή, όμως σε λίγο βγαίνει στον ουρανό το ολόγιομο φεγγάρι του Αυγούστου. Η μικρή ενθουσιάζεται όταν το αντικρίζει και θέλει να μοιραστεί τη χαρά της με όλο τον κόσμο. 

Προσπαθεί να πείσει τον μπαμπά της να το δει, όμως εκείνος έχει δουλειά και κλείνει το τηλέφωνο. Ζητάει τότε από την υπάλληλο των διοδίων να το κοιτάξει, όμως και εκείνη αρχικά διστάζει. Σειρά έπειτα έχει ένας μουτρωμένος μαέστρος, που σκέφτεται τα τύμπανα στη συναυλία του... Τελικά, η επιμονή της μικρής κάνει τη χαρά για την πανσέληνο να απλωθεί σε ολόκληρο τον αυτοκινητόδρομο. Στα πρόσωπα στρογγυλεύουν τα χαμόγελα. Μέχρι και ο μπαμπάς αποφασίζει να βγει στη βεράντα και να θαυμάσει το θέαμα. Πίσω στο σπίτι, μια έκπληξη περιμένει την Έλλη.

 

Χαρακτηριστικά
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Μαρία Παπαγιάννη
Εικονογράφηση: Θανάσης Δήμου
ISBN: 978-960-16-3069-4
Έτος 1ης Έκδοσης: 2012
Σελίδες: 40
Τιμή: περίπου 4 ευρώ
Ηλεκτρονική αγορά εδώ
Τάξεις: Α', Β'

Κριτική

Χαριτωμένη ιστορία 800 περίπου λέξεων από τη σειρά χωρίς σωσίβιο (επίπεδο 3 - δελφινάκια) για τις απλές ομορφιές της ζωής που τα παιδιά μας βοηθούν να ανακαλύψουμε, αλλά και για την αλλοτρίωση - λήθαργο που απειλεί τους μεγάλους, όταν ασχολούνται μόνο με την εργασία τους. Με απλή γλώσσα και κάποιες πινελιές ευαισθησίας και χιούμορ, το κείμενο δένει ιδανικά με την πολύχρωμη εικονογράφηση, σ' ένα βιβλίο που θα αποτελέσει ευχάριστη συντροφιά για τα παιδιά των πρώτων τάξεων του δημοτικού που έχουν κατακτήσει τον μηχανισμό της ανάγνωσης. Πέντε δραστηριότητες (ζωγραφικής, παρατηρητικότητας, δημιουργικής γραφής, κατανόησης κειμένου και ένα κρυπτόλεξο) που περιμένουν τους μικρούς αναγνώστες στις τελευταίες σελίδες, συμπληρώνουν την προσεγμένη έκδοση. Το προτείνουμε κυρίως σε μαθητές της Α' και Β' τάξης που αναζητούν ένα απλό βιβλίο για το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών.

Απλή γλώσσα Χιούμορ Προσεγμένη έκδοση

Αξίες - Θέματα
Οικογένεια, Αγάπη
Εικονογράφηση
Πολύχρωμες ζωγραφιές σε κάθε σελίδα σκιαγραφούν με ζωντάνια τους χαρακτήρες, αποδίδουν σκηνές από την αφήγηση και συμπληρώνουν ιδανικά το κείμενο, κάνοντας το διάβασμά του ακόμα πιο ευχάριστο.

Απόσπασμα
Η Έλλη επιστρέφει από τις διακοπές.

Το αυτοκίνητο τρέχει στους μεγάλους δρόμους.

Δίπλα τρέχουν τα βουνά, τα πράσινα λιβάδια,

καμιά φορά η θάλασσα και πάλι τα βουνά

και πάλι τα ίδια.

Η Έλλη  μετράει τα αυτοκίνητα που περνάνε.

- Ουφφφφ…

Βαριέται, αλλά η μαμά της υποσχέθηκε ότι

σε λίγο θα βγει το μεγάλο φεγγάρι. Και το

φεγγάρι του Αυγούστου είναι το μεγαλύτερο απ’ όλα.

- Μικρό δώρο για τις διακοπές που τέλειωσαν, λέει η μαμά γελώντας.

Και να, σε λίγο, ένα τεράστιο φεγγάρι διάφανο εμφανίζεται πάνω από μια γέφυρα.

- Μαμά, μαμά, το φεγγάρι ετοιμάζεται να βγει.

Η μαμά προσπαθεί να το δει. Τα αυτοκίνητα

ανάβουν τα φώτα τους και η μαμά βιάζεται.

 Η Έλλη φωνάζει. Το φεγγάρι αρχίζει να κοκκινίζει.

- Μαμά, μαμά, το φεγγάρι!

- Α, να το, το είδα. Υπέροχο!

- Μαμά, ο μπαμπάς βλέπει το φεγγάρι;

- Να τον πάρουμε τηλέφωνο.

Η Έλλη τηλεφωνεί στον μπαμπά της.

- Μπαμπά, είδες το φεγγάρι;

- Είμαι στη δουλειά τώρα.

- Μπαμπά, υποσχέσου ότι θα ψάξεις από το παράθυρό σου το φεγγάρι.

- Καλά, καλά. Θα τα πούμε στο σπίτι.

- Μπαμπά, το φεγγάρι!

- Θα σας ξαναπάρω, να προσέχετε!

Το αυτοκίνητο τρέχει. Τα αυτοκίνητα βιάζονται.

Τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα.

- Μαμά, μη βιάζεσαι. Τα αυτοκίνητα τρομάξανε το φεγγάρι.

Κοίτα πόσο γρήγορα σηκώνεται. Δε θα προλάβουμε ποτέ να το φτάσουμε.

Η μαμά χαμογελάει. Κοιτάει μέσα από τον

καθρέφτη την Έλλη που θαυμάζει το φεγγάρι.

Σταματάει στα διόδια. Ψάχνει να βρει χρήματα
πηγή 

Το βάρος των μεταναστών νέα πηγή διχασμού για την Ευρώπη

των Jeevan Vasagar, Andrew Byrne και Alex Barker

Η Γερμανία ζητά από την ανατολική και κεντρική Ευρώπη να μοιραστεί το βάρος των μεταναστών. Εντάσεις πυροδοτούνται ανάμεσα σε κράτη που συνορεύουν. Η Σλοβακία τονίζει ότι το 95% των αιτούντων ασύλου είναι οικονομικοί μετανάστες.

Οι εντάσεις που σιγοβράζουν εδώ και καιρό μεταξύ Ευρωπαϊκής Ανατολής και Δύσης, σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της τεράστιας εισροής μεταναστών, ξέσπασαν και πάλι ανοικτά αφού η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ προειδοποίησε τη Δευτέρα τους γείτονές της στα ανατολικά ότι η ζώνη διέλευσης χωρίς διαβατήριο του μπλοκ (Σένγκεν) βρίσκεται σε κίνδυνο, εκτός και αν εκείνοι σηκώσουν μεγαλύτερο μέρος του βάρους.

Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, περιλαμβανομένων πολλών που διαφεύγουν από την τσακισμένη από τον πόλεμο Μέση Ανατολή, έχουν διασχίσει τη Μεσόγειο και το Αιγαίο τους τελευταίους μήνες για να αναζητήσουν καταφύγιο στην ΕΕ, με συχνό τελικό προορισμό τους τον Βορρά που ευημερεί.

Αλλά η μαζική μετακίνηση έχει φέρει στα όρια τις ισχύουσες ρυθμίσεις της Ευρώπης σχετικά με τη μετανάστευση, έχει ερεθίσει τις πολιτικές που σχετίζονται με το ζήτημα, έχει εγείρει αμφιβολίες για τη διατήρηση των ανοικτών συνόρων και έχει προκαλέσει τον δημόσιο διάλογο για τη δημιουργία ενός συστήματος για τον διαμοιρασμό των προσφύγων.

Η κ. Μέρκελ επέπληξε τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης που διστάζουν να δεχθούν τους μουσουλμάνους που αναζητούν άσυλο και παρουσίασε την προσφυγική κρίση ως δοκιμασία των ιδρυτικών αξιών της Ένωσης.

«Πιστεύω πως οι αξίες μας στην Ευρώπη βασίζονται στην αξιοπρέπεια του κάθε ατόμου, χωρίς να αρχίσουμε να λέμε, «δεν θέλουμε τους μουσουλμάνους, είμαστε μια χριστιανική περιοχή», είπε.

Προειδοποιώντας ότι η περιοχή Σένγκεν, όπου επιτρέπεται η μετακίνηση χωρίς διαβατήριο, βρίσκεται σε κίνδυνο αν η ΕΕ δε νσυμφωνήσει σε ένα δίκαιο διαμοιρασμό των προσφύγων, η κ. Μέρκελ έκανε έκκληση στην Ευρώπη ώστε να δεχθεί συλλογικά την ευθύνη για τη φιλοξενία.

Ωστόσο, με μία ειδική διάσκεψη των υπουργών Εσωτερικών να απέχει λίγες ημέρες, η ΕΕ φαίνεται όλο και πιο αντίθετη σε αυτό. Ο Σλοβάκος υπουργός Ρόμπερτ Φίτσο, τη Δευτέρα απέρριψε σθεναρά την κριτική από την πλευρά των δυτικών ευρωπαϊκών πρωτευουσών, κατηγορώντας τους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες ότι «δεν είπαν την αλήθεια» για την προέλευση και την κατάσταση της πλειοψηφίας των μεταναστών.

«Το 95% αυτών των ανθρώπων είναι οικονομικοί μετανάστες (...) Δεν θα συνδράμουμε αυτή την ανόητη ιδέα του να δεχθούμε οποιονδήποτε, ανεξάρτητα από το αν είναι οικονομικός μετανάστης ή όχι», είπε.

Οι εντάσεις από την κρίση ήταν προφανής τη Δευτέρα κατά μήκος των συνόρων της Ουγγαρίας με την Αυστρία, που αποτελούν ανοικτή δίοδο για χιλιάδες μετανάστες. Ισχυριζόμενη πως οι έλεγχοι είναι συνεπείς με τους κανόνες διέλευσης, η Αυστρία εισήγαγε σημεία ελέγχου της κίνησης που δημιούργησαν μεγάλη κυκλοφοριακή συμφόρηση, στο πλαίσιο και της απάντησής της στους θανάτους 71 μεταναστών από ασφυξία σε φορτηγό, στον αυτοκινητόδρομο που ενώνει τη Βιέννη με τη Βουδαπέστη.

Εκατοντάδες μετανάστες, επίσης, επιβιβάστηκαν -σε σιδηροδρομικούς σταθμούς στη Βουδαπέστη- σε υπερφορτωμένα τρένα με προορισμό τη Βιέννη και το Μόναχο, αφού η πίεση χιλιάδων ανθρώπων που βρίσκονταν σε στρατόπεδα προσφύγων στην πόλη φαίνεται πως πυροδότησε μία χαλάρωση των ελέγχων από την πλευρά των ουγγρικών αρχών.

Ο σταθμός Keleti στη Βουδαπέστη έχει γίνει αυτοσχέδιο στρατόπεδο προσφύγων για χιλιάδες μετανάστες που έχουν εγκλωβιστεί στην Ουγγαρία από τους αυστηρούς ελέγχους διαβατηρίων στα τρένα με προορισμό τη Δύση. Πολλοί αναζητούν συγκαλυμμένα μέσα προκειμένου να φτάσουν στην Αυστρία, με αυτοκίνητο ή φορτηγό. Το πλήθος ήρθε αντιμέτωπο με την αστυνομία στον σταθμό το Σάββατο, φωνάζοντας «αφήστε μας να φύγουμε!»

Η αστυνομία που φυλά τα τρένα επέτρεψε τη Δευτέρα σε εκατοντάδες μετανάστες, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν διαβατήριο ή βίζα, να επιβιβαστούν στα βαγόνια. Νωρίς το απόγευμα, οι αυστριακές αρχές είχαν ήδη δώσει διαταγές να σταματήσουν δύο τρένα στο Hegyeshalom, μία ουγγρική πόλη κοντά στα αυστριακά σύνορα, επικαλούμενες αναφορές σύμφωνα με τις οποίες ήταν «υπερφορτωμένα».

Η Ουγγαρία αγωνίζεται να αντιμετωπίσει περισσότερους από 140.000 μετανάστες που έχουν μπει στη χώρα φέτος, παρά τον συρμάτινο φράκτη μήκους 175 χλμ. που έχει κατασκευάσει για να κλείσει τα νότια σύνορά της.

Ο Λορέν Φαμπιούς, υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, άσκησε ξεχωριστή κριτική στη Βουδαπέστη την Κυριακή, χαρακτηρίζοντας «σκανδαλώδη» την αντίδραση των κεντρικών και ανατολικών ευρωπαϊκών χωρών στη μεταναστευτική κρίση.

Ούγγροι αξιωματούχοι απέρριψαν την «αγενή» μομφή του κ. Φαμπιούς, θεωρώντας ότι αυτά είναι νόμιμα μέσα για την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. «Είναι παράξενο το ότι οι γαλλικές αρχές ασκούν κριτική στον φράκτη των συνόρων, τη στιγμή που χτίζουν ένα δικό τους τοίχο στο Καλαί», είπε ο Levente Magyar, υφυπουργός Εξωτερικών.

Η Γερμανία αναμένει να δεχθεί 800.000 αιτούντες ασύλου φέτος -τετραπλάσια αύξηση-, που αντιστοιχούν στο 1% του πληθυσμού της. Οι αριθμοί φέρνουν την κ. Μέρκελ αντιμέτωπη με μία από τις πλέον σοβαρές πολιτικές κρίσεις, με τους δημόσιους πόρους να πιέζονται και την κεντροδεξιά να συσσωρεύει βίαιες αντιδράσεις.

Η καγκελάριος έχει επιδιώξει να αποστασιοποιηθεί από τον δημόσιο διάλογο σχετικά με τους πρόσφυγες και τη μετανάστευση, ακολουθώντας μία φιλελεύθερη κατεύθυνση και προκαλώντας την ακροδεξιά, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να διαμορφώσει εκ νέου τη Γερμανία ως «ein Einwanderungsland» -μία χώρα μεταναστών.

«Ο κόσμος βλέπει τη Γερμανία ως γη ελπίδας και ευκαιριών. Δεν ήταν πάντα έτσι», είπε.

πηγή 

Ακραίες μορφές ανισότητας στον πλανήτη - Η αύξηση των πλουσίων, η επιδείνωση της φτώχειας, τα ναρκωτικά και οι αυτοκτονίες

ΦΟΒΟΙ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ

Η κρίση οδηγεί σε ακραίες μορφές ανισότητας τον πλανήτη. Ετσι την στιγμή που ο αριθμός των πλουσίων αυξάνεται, για άλλους -και περισσότερους- η απόγνωση από τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που συνδέονται με την κρίση φτάνει στο κατακόρυφο με αποτέλεσμα οι αυτοκτονίες και η χρήση φτηνών ναρκωτικών να καταγράφουν σημαντική άνοδο.

Αυτό δείχνουν μελέτες που δημοσιοποιήθηκαν στην διάρκεια του τελευταίου μήνα και οι οποίες εξετάζουν την εξέλιξη: του παγκόσμιου πλούτου, του αριθμού των αυτοκτονιών και της χρήσης των ναρκωτικών κατά την περίοδο της κρίσης.

Όλα δείχνουν ότι ο πλανήτης βρίσκεται πλέον στην δίνη έντονων ανισοτήτων και αυτό όπως επισημαίνουν διεθνείς οργανισμοί μπορεί μελλοντικά να προσλάβει διαστάσεις μάστιγας και θα οδηγήσει σε κοινωνικές –και όχι μόνο –εντάσεις.

Οι πλούσιοι

Οι εκατομμυριούχοι έγιναν περισσότεροι και πιο πλούσιοι, το 2013.Αυτό καταγράφει Έκθεση για τον Παγκόσμιο Πλούτο (2014 World Wealth Report των εταιρειών Capgemini και RBC Wealth Management. Ο αριθμός των εκατομμυριούχων , σύμφωνα με την έκθεση ανέρχεται στα 14.000.000 και η

περιουσία τους έφτασε τα 52,6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Δηλαδή 30 φορές μεγαλύτερη από όση αναλογεί στα 3,5 δισεκατομμύρια των πιο φτωχών κατοίκων του πλανήτη (σύμφωνα με στοιχεία της Oxfam International όπως καταγράφονται στην έκθεση “Working for the Few”).

Σχεδόν οι μισοί εκατομμυριούχοι του πλανήτη βρίσκονται σε Ηνωμένες Πολιτείες και Ιαπωνία.Γερμανία και Κίνα συμπληρώνουν την πρώτη τετράδα.

Στις τέσσερις αυτές χώρες βρίσκεται το 60% των εκατομμυριούχων όλου του κόσμου.

Το μεγαλύτερο μέρος του νέου πλούτου οφείλεται στο «ράλι» των χρηματιστηρίων και στην «έκρηξη» στις τιμές των ακινήτων.

Η έρευνα διαπιστώνει ότι όλο και περισσότεροι προσπαθούν να τα αυξήσουν, αναζητώντας πιο επικερδείς επενδύσεις.

Οι σούπερ εκατομμυριούχοι (ultra HNWIs με επενδύσιμη περιουσία πάνω από $30 εκατομμύρια) παραμένουν πιστοί στα γούστα τους: επαύλεις, υπερπολυτελείς θαλαμηγοί και ιδιωτικά τζετ βρίσκονται στην κορυφή των αγορών τους.

Αυτοκτονίες

Η οικονομική κρίση και η ύφεση των τελευταίων ετών στην Ευρώπη είχε ως συνέπεια, μεταξύ άλλων, την αύξηση των αυτοκτονιών σε πολλές χώρες, σύμφωνα με μια νέα έρευνα βρετανών επιστημόνων.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής, ανέλυσαν στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από 24 χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ και τον Καναδά.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόνο μεταξύ 2008 -2010 η κρίση οδήγησε σε περισσότερες από 10.000 αυτοκτονίες. Όπως επισημαίνεται, ενώ οι αυτοκτονίες εμφάνιζαν διαχρονικά μείωση στην Ευρώπη έως το 2007, στη συνέχεια η τάση αντιστράφηκε. Το 2009, εμφάνισαν αύξηση 6,5% και ανάλογη ήταν η αύξηση έως το 2011.

Η αύξηση των αυτοκτονιών ήταν τετραπλάσια μεταξύ των ανδρών σε σχέση με των γυναικών, κυρίως επειδή η ανεργία και οι άλλες οικονομικές δυσκολίες πλήττουν ψυχολογικά πιο σοβαρά το θεωρούμενο παραδοσιακά ως «ισχυρό» φύλο.

Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι στην Ευρώπη υπήρξαν σχεδόν 8.000 αυτοκτονίες παραπάνω από αυτές που θα συνέβαιναν, αν συνεχίζονταν οι προηγούμενες τάσεις. Επεσήμαναν επίσης ότι σε μερικές χώρες, που είτε επλήγησαν λιγότερο από την κρίση, είτε εφάρμοσαν πιο αποτελεσματικές πολιτικές, αποφεύχθηκε η αύξηση των αυτοκτονιών. Στη Σουηδία και στην Φινλανδία οι αυτοκτονίες παρέμειναν σταθερές, ενώ στην Αυστρία μειώθηκαν, παρά την αύξηση της ανεργίας.

Στις ΗΠΑ, οι αυτοκτονίες εμφάνιζαν αυξητική τάση και πριν την κρίση, αλλά μετά το 2008 η αύξηση (της τάξης του 4,8% ετησίως) ήταν ακόμη μεγαλύτερη, οδηγώντας σε περίπου 4.750 πρόσθετους θανάτους.

Ναρκωτικά

Όλο και πιο πολύπλοκο γίνεται το ζήτημα των ναρκωτικών στην Ευρώπη, καθώς εξαιτίας της κρίσης εμφανίζονται νέες προκλήσεις που εγείρουν ανησυχίες για τη δημόσια υγεία.

Σε αυτή τη διαπίστωση καταλήγει η ευρωπαϊκή έκθεση για τα ναρκωτικά για το 2014 που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον Οργανισμό της ΕΕ για τα ναρκωτικά (EMCDDA), στη Λισαβόνα. Παρότι στην έκθεση καταγράφονται ορισμένες θετικές ενδείξεις όσον αφορά τις «γνωστές» ουσίες, στο μεγαλύτερο μέρος της διαπιστώνει νέες απειλές που προέρχονται από τις συνθετικές ουσίες, περιλαμβανομένων των διεγερτικών ουσιών, των νέων ψυχοδραστικών ουσιών και των φαρμακευτικών προϊόντων, που αποκτούν όλο και πιο σημαντική θέση σε μια ευρωπαϊκή αγορά ναρκωτικών, η οποία συνεχώς μεταβάλλεται.

Οι ειδικοί όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και πανευρωπαϊκά, εκτιμούν ότι η ενέσιμη χρήση πολλών ναρκωτικών ουσιών θα αυξάνεται τα προσεχή χρόνια, ενώ ήδη μετά το 2012 στην Ελλάδα φαίνεται να αυξάνεται ελαφρώς και η ενέσιμη χρήση ηρωίνης, η οποία εμφάνιζε μικρή αλλά σταθερή μείωση τα προηγούμενα χρόνια.

Η ανάγκη που δημιούργησε η οικονομική κρίση για πιο «φθηνά» ναρκωτικά στην Ελλάδα, έφερε το sisa. Ένα πολύ οικονομικό ναρκωτικό που εισπνέεται συνήθως μέσα από γυάλινη πίπα. Πρόκειται για μεθαμφεταμίνη που αναμιγνύεται με αιθυλική αλκοόλη, υδροχλωρικό οξύ, αλλά και υγρά μπαταρίας. Εκτιμάται, ότι η αύξηση της χρήσης του sisa σχετίζεται με το γεγονός ότι είναι δέκα φορές φθηνότερο από την ηρωίνη και προτιμάται από χρήστες, ανάμεσα στις κοινότητες των εξαρτημένων του δρόμου που δεν διαθέτουν χρήματα. Οι ίδιοι οι χρήστες λένε ότι είναι δέκα φορές πιο δραστικό από την ηρωίνη, με αποτέλεσμα να το χρησιμοποιούν παρότι γνωρίζουν ότι τελευταία καταγράφονται θάνατοι από τη χρήση του.

πηγή