Εύπλαστοι όπως ο σίδηρος!

του Κωνσταντίνου Κορναράκη

Επίκουρου Καθηγητή Θεολογικής Σχολής ΕΚΠΑ

Θεοφάνεια

Μια αναφορά στο νόημα της ημέρας.

Το αγιασμένο ύδωρ των Θεοφανείων και ο αγιασμός.

Όπως κάθε εορτή της Εκκλησίας μας, και μάλιστα δεσποτική εορτή, έτσι και η εορτή των Θεοφανείων είναι μεστή νοημάτων και καλεί τον άνθρωπο μέσω της θεολογίας της, όπως αυτή αποτυπώνεται στην υμνολογία της ημέρας, να αναζητήσει εκείνες τις πνευματικές νύξεις που θα τον οδηγήσουν στον αγιασμό της ύπαρξής του. Οπωσδήποτε, στη συνείδηση πολλών χριστιανών η σημερινή ημέρα ταυτίζεται με τον «μεγάλο αγιασμό» αλλά και τους δημιουργεί προβληματισμό για τη διαφορά μεταξύ του αγιάσματος που αφορά στην είσοδο του νέου μηνός και του αγιάσματος που εκπηγάζει από τη λατρευτική ζωή της Εκκλησίας εν σχέσει προς την εορτή των Θεοφανείων.

Όσοι όμως ζουν μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, γνωρίζουν ότι στην εκκλησιαστική ζωή δεν υφίσταται η παγανιστική αντίληψη κατηγοριοποιήσεως των αγιασμένων υδάτων αλλά και το ότι η σημερινή ημέρα δεν αντλεί την αξία της από την παραγωγή αγιασμένου ύδατος, αλλά το αγιασμένο ύδωρ προέρχεται από τη θεολογική βάση της ημέρας αυτής(1). Οι λαθεμένες αυτές εκτιμήσεις βέβαια, δεν αποκλείεται να εντάσσονται στο πλαίσιο μιας παρατηρούμενης θρησκειοποίησης της πίστεως που δημιουργεί σύγχυση ως προς το ακριβές νόημα της εορτής.

Η εορτή των Θεοφανείων ως βιωματική πρόκληση του ανθρώπου

να κατανοήσει το δικό του βάπτισμα!

Εάν ο άνθρωπος επιθυμεί αληθινά να κατανοήσει τη σημασία της ημέρας των Θεοφανείων και όσων τελούνται κατά την ημέρα αυτή, οφείλει να παρακολουθήσει την υμνολογία της εορτής. Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος εισαγωγής στη θεολογία της, η οποία τον κατευθύνει να αντιληφθεί ότι το γεγονός του βαπτίσματος του Κυρίου αποτελεί αφετηρία κατανοήσεως της σημασίας του δικού του βαπτίσματος.

Άλλωστε το αποστολικό ανάγνωσμα της ακολουθίας των Ωρών επισημαίνει ότι, «όσοι βαπτισθήκαμε στο όνομα του Χριστού, βαπτισθήκαμε για να συμμετέχουμε στον θάνατό του. Θανατωθήκαμε και συνταφήκαμε μαζί του λόγω του βαπτίσματός μας, ώστε, όπως ακριβώς εγέρθηκε από τους νεκρούς ο Κύριος με τη δόξα του Πατέρα του, έτσι και εμείς να μπορούμε να ζήσουμε μια καινούργια ζωή»(2).

Η βάπτιση του ανθρώπου ως ενδυματολογική ανανέωση!

Όπως ερμηνεύει ο ι. Χρυσόστομος, αυτός που πεθαίνει και συνθάπτεται είναι ο «παλαιός» άνθρωπος, δηλαδή ο άνθρωπος που τελεί τα έργα της αμαρτίας. Εκείνος που ανίσταται είναι ο «καινούργιος» άνθρωπος, και «καινούργιος» θεωρείται εκείνος ο οποίος ανακαινίζεται σύμφωνα με την εικόνα του δημιουργού του. Οι παραινέσεις του Χρυσοστόμου προς τους μέλλοντες να βαπτισθούν αφορούν και στη σημερινή ημέρα. Το βάπτισμα προϋποθέτει απέκδυση και ένδυση. Ο άνθρωπος αποβάλλει το «παλαιό» και βρώμικο ρούχο της αμαρτίας για να ενδυθεί το νέο λευκό και καθαρό ρούχο του καινούργιου ανθρώπου. Ποιο νέο ρούχο λέγω; αναρωτιέται ο ι. Χρυσόστομος. Αυτόν τον ίδιο τον Χριστό ενδύεται. Διότι, συνεχίζει, όσοι έχετε βαπτισθεί στο όνομα του Χριστού, έχετε ενδυθεί τον ίδιο τον Χριστό(3).

Η βάπτιση καθιστά την ψυχή εύπλαστη όπως ο σίδηρος!

Ο Μ. Βασίλειος παρομοιάζει τον θάνατο αυτό και την ανακαίνιση με τη βάπτιση του σιδήρου στο πυρ. Ο καππαδόκης ιεράρχης δίνει μια πολύ ωραία εικόνα, χρησιμοποιώντας για τον σίδηρο τρεις λέξεις: βάπτισμα, πυρ, πνεύμα και συνδέοντας την εικόνα αυτή με την πνευματική ζωή του ανθρώπου. Λαμβάνοντας αφορμή από το γεγονός ότι την εποχή εκείνη οι σιδεράδες «βάπτιζαν» τον σίδηρο μέσα στη φλόγα, ο Μ. Βασίλειος υπογραμμίζει ότι το «βάπτισμα» του σιδήρου στη φλόγα, σήμαινε ότι ο σίδηρος καθαριζόταν, εξομαλυνόταν από ατέλειες, γινόταν εύπλαστος και απαλός ενώ, όπως θερμαινόταν, είχε συγχρόνως την ιδιότητα να φωτίζει και να θερμαίνει όποιο αντικείμενο πλησίαζε. Μάλιστα, ο ι. πατήρ επεκτείνει με εύγλωττο τρόπο την εικόνα. Ο σίδηρος πλάθεται σύμφωνα με τη βούληση του τεχνίτη του, ενώ κάθε φορά που τον διαπερνά το «πνεύμα», δηλαδή ο αέρας που βγαίνει από τη φυσούνα του τεχνίτη, αναζωπυρώνεται η θέρμη του και διατηρεί τις ιδιότητες αυτές του εύπλαστου και του απαλού(4).

Η βάπτιση ως σταύρωση του ανθρώπου ως προς τον κόσμο

και του κόσμου στον άνθρωπο!

Είναι φανερό ότι η εικόνα αυτή περιγράφει την ωφέλεια της συμμετοχής του ανθρώπου στο βάπτισμα και επεξηγεί την αποστολική βεβαιότητα ότι «όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθητε», δηλαδή όσοι έχουν βαπτισθεί στο όνομα του Χριστού, έχουν βαπτισθεί στο θάνατό του. Δια του βαπτίσματος, ο άνθρωπος καλείται να σταυρωθεί ως προς τον κόσμο, και να σταυρώσει τον κόσμο(5). Να σταυρώσει τον κόσμο σημαίνει να απομυθοποιήσει την ψεύτικη λάμψη του, όλα όσα του φαίνονται σημαντικά και δεν είναι.

Το να σταυρωθεί ως προς τον κόσμο, σημαίνει να αποκτήσει πνευματικό φρόνημα χάρη στο οποίο δεν θα εξαρτάται από όσα θεωρεί σημαντικά και δεν είναι. Όσοι έχουν βαπτισθεί, έχουν ενταχθεί σε ένα τρόπο βιωτής την οποία μας υπενθυμίζει η σημερινή ημέρα. Όπως λοιπόν ο σίδηρος, όταν έχει κάποια ατέλεια, ευθυγραμμίζεται χάρη στη φλόγα του πυρός, έτσι και ο άνθρωπος καλείται να δοκιμαστεί μέσα από την φλόγα του Αγίου Πνεύματος ώστε να γίνει εύπλαστος. Εύπλαστος κατά την καρδία του, κατά τους λόγους του, κατά τις πράξεις του. Όσο περισσότερο εύπλαστος γίνεται, τόσο περισσότερο, όπως η σφραγίδα στο κερί, εντυπώνεται μέσα του ο βίος του υπογραμμού Χριστού. Αυτό βέβαια θα πραγματοποιηθεί αν ο άνθρωπος κρατήσει την καρδιά του ανοικτή, διότι μόνο τότε η πνοή του Πνεύματος έχει τη δυνατότητα να αναζωπυρώνει τη Χάρη, ώστε να διατηρείται ευκρινής η εικόνα της σφραγίδας.

«Χριστός βαπτιζόμενος μεθ’ ημών»

Η σημερινή λοιπόν ημέρα, πλην της αποκαλύψεως της δόξης του Τριαδικού Θεού, έχει και ανθρωπολογικό νόημα, διότι σημαίνει την ανανέωση των βαπτισματικών μας όρκων και διαβεβαιώσεων προς τον Κύριο. Επομένως η μέρα αυτή καλεί σε προβληματισμό αυτοσυνειδησίας τον άνθρωπο, ώστε να επιτύχει να συνειδητοποιήσει και τη σημασία του αγιασμού. Αυτό το καθιστούν σαφές οι ύμνοι αυτής της μέρας, σύμφωνα με τους οποίους το νόημα αυτής της μέρας των Θεοφανείων και της νηστείας που προηγείται έγκειται, στο ότι σήμερα κατά ένα μυστικό τρόπο βαπτιζόμαστε μαζί με τον Χριστό. Σύμφωνα με ένα σημαντικό ύμνο του όρθρου πληροφορούμεθα ότι, Χριστός βαπτιζόμενος μεθ’ ημών(6), δηλαδή ότι ο Χριστός βαπτίζεται μαζί μας. Επομένως η όλη πνευματική προετοιμασία του χριστιανού δεν αφορά στη λήψη ενός υγρού, που πιθανόν στη σκέψη ορισμένων αποκτά μαγικές ιδιότητες και αποτελεί εχέγγυο λύσεως των προβλημάτων τους, αλλά αφορά στην επιθυμία του να ζήσει ή καλύτερα να αποδεχθεί εκ νέου, αυτό που συνέβη πριν πολλά χρόνια στη ζωή του, δηλαδή το προσωπικό του Βάπτισμα. Υπάρχουν διάφοροι ύμνοι για τη σημερινή ημέρα οι οποίοι τονίζουν τη θεολογία της, αλλά είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι η σημερινή ημέρα καθοδηγεί τον άνθρωπο να επιστρέψει στο γεγονός του προσωπικού του βαπτίσματος και να κατανοήσει, ο καθένας στο μέτρο του δυνατού, τη θεολογική σημασία του για την πορεία της πνευματικής του ζωής.

Η εορτή των Θεοφανείων προσκαλεί τον άνθρωπο στην υπέρβαση ενός «φόβου».

Ο σύγχρονος άνθρωπος, κουρασμένος πνευματικά από τις περιπέτειες της ψυχής του, διστάζει να παραχωρήσει ολόκληρο τον εαυτό του στη ζωή του Πνεύματος. Τον φοβίζει να «πεθάνει» ως προς τον κόσμο και προτιμά να σήπεται κατά τη φθορά των κενών πνευματικού νοήματος επιθυμιών του. Την ημέρα λοιπόν αυτή των Θεοφανείων η Εκκλησία του υπενθυμίζει την αξία του βαπτίσματος, ενώ μέσω του αγιασμού, με αισθητό και συμβολικό τρόπο τον καθοδηγεί να συμμετάσχει στο βάπτισμα του Χριστού. Τον καθοδηγεί να ζήσει και πάλι το δικό του βάπτισμα, να ομολογήσει και πάλι την απόταξη του Σατανά και τη σύνταξή του με τον Κύριο.

Πράγματι! Εάν νιώσει ο άνθρωπος τη χάρη που πηγάζει από την αγία ημέρα των Θεοφανείων και αποφασίσει να συν-ταφεί ως προς τον παλαιό άνθρωπο με τον Σωτήρα Χριστό, αφανίζοντας το φρόνημα της σάρκας με την ενεργή υπακοή στις θείες εντολές, τότε θα έχει αξιοποιήσει πνευματικά τη σημερινή ημέρα. Τότε η ημέρα αυτή θα έχει όντως γίνει απαρχή ζωής βαπτισμένης στα αγιασμένα ύδατα του Ιορδάνη!

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

 1. Για το κείμενο της ακολουθίας βλ. Η ακολουθία του μεγάλου αγιασμού των Θεοφανείων, Έκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήναι 2002. Για πατερικές θέσεις, βλ. Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Ομιλίες στα γεγονότα της θείας οικονομίας, Απόδοση Ευ. Γ. Καρακοβούνη, Έκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήναι 1997. Για τη θεολογία του βαπτίσματος, βλ. Νικολάου Ιωαννίδη(αρχιμ.), «Η εορτή των Χριστουγέννων-Θεοφανείων» στο, Το χριστιανικόν εορτολόγιον : Πρακτικά Η ńΠανελληνίου Λειτουργικού συμποσίου στελεχών Ιερών Μητροπόλεων, Κλάδος Εκδόσεων της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα: 2007, σσ. 129-185∙ Το Άγιο Βάπτισμα, η ένταξή μας στην Εκκλησία του Χριστού, Έκδ. Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος [σειρά Λογική λατρεία], Αθήναι 2002. Ιω. Κογκούλη, Χρ. Οικονόμου, Π. Σκαλτσή, Το Βάπτισμα, εκδ. Λυδία[Θεία Λατρεία και Παιδεία 2], Θεσσαλονίκη 1992. Επίσης, γενικές αλλά και ειδικές πληροφορίες για το θέμα βλ., Ν. Νικολάου, Ο μεγάλος αγιασμός των Φώτων μέσα από τα αγιωτικά κείμενα. Λαογραφία και λογοτεχνία: Πρωτότυπη ερμηνευτική παρουσίαση με πολλές γλωσσικές και πραγματολογικές διασαφηνίσεις, Εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 2003.

2. Ρωμ. 6, 3-4.

3. Πρβλ. Και γαρ τάφος εστί και ανάστασις το βάπτισμα. ‘Συνθάπτεται γαρ ο παλαιός άνθρωπος τη αμαρτία και ανίσταται ο νέος ο ανακαινούμενος κατ’ εικόνα του κτίσαντος’. Αποδυόμεθα και ενδυόμεθα∙ αποδυόμεθα μεν το παλαιόν ιμάτιον το υπό του πλήθους των ημαρτημένων καταρρυπωθέν, ενδυόμεθα δε το καινόν και πάσης κηλίδος απηλλαγμένον. Τι δε λέγω; Αυτόν τον Χριστόν ενδυόμεθα∙ ‘Όσοι γαρ, φησιν, εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε’ (Ιω. Χρυσοστόμου, Κατηχήσεις, Β΄, 11, 4, εκδ. A. Wenger, Jean Chrysostome, Huit catéchèses baptismales, Sources chrétiennes 50bis, Les éditions du cerf, Paris 1970, σ.)

4.  Βασιλείου του Μεγάλου, Περί βαπτίσματος, Β΄, Πώς βαπτίζεταί τις το εν τω Ευαγγελίω, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού βάπτισμα, 10, εκδ. J. Ducatillon, Basile de Césarée, Sur le baptême, Sources chrétiennes 357, Les éditions du cerf, Paris 1989, σ. 132, 7- 134, 37)

5.  Πρβλ. Αββά Δωροθέου, Διδασκαλίαι, ΙΣΤ΄, ,§168, L. Regnault – J. de Preville, Dorothée de Gaza, Oeuvres Spirituelles, S.C. 92, Les éditions du cerf, Paris 1963, σ. 462.•

6.  Στιχηρό ιδιόμελο των Αίνων της εορτής των Φώτων, Μηναίον Ιανουαρίου, Έκδοσις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Εν Αθήναις 1979, σ. 86.

πηγή 

"Η ζωή σου είναι η δικιά σου ζωή
μην την αφήνεις να ενωθεί σε μια υγρή υποταγή.
να παραφυλάς
υπάρχουν έξοδοι.
υπάρχει ένα φως κάπου.
Μπορεί να μην είναι πολύ φωτεινό
αλλά διώχνει το σκοτάδι..
να παραφυλάς."
Τσαρλς Μπουκόφσκι / Η Χαμογελαστή Καρδιά

Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

 

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

        Η άκτιστη θεία ενέργεια αγιάζει ολόκληρη τη δη­μιουργία και μεταδίδει στον κόσμο ευλογία. Ακόμη και με τα υλικά στοιχεία, όπως με τα νερά ποταμών, δοξάζε­ται το όνομα τού Θεού. Αυτό βλέπουμε ήδη στην Παλαιά Διαθήκη. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Νεεμάν, αρχιστράτηγου της Συρίας.

Ο Νεεμάν, που υπέφερε από λέπρα, εφοδιασμένος με συστατικά γράμματα τού βασιλιά της Συρίας, πήγε στον βασιλιά του Ισραήλ και από εκεί ξεκίνησε να συναντή­σει τον προφήτη Ελισαίο. Ο προφήτης τον ειδοποίησε πως πρέπει να μεταβεί στον Ιορδάνη ποταμό και να λου­σθεί εκεί επτά φορές, για να καθαρισθεί το σώμα του από τη λέπρα. Τότε ο Νεεμάν οργίστηκε και είπε:

«- Εγώ ενόμισα ότι θα εξέλθη εις συνάντησίν μου, θα επικαλεσθή το όνομα του Θεού του, θα επιθέση το χέρι του εις το άρρωστον σώμα μου και θα θεραπεύση την λέπραν μου. Μήπως δεν είναι oι ποταμοί της Δαμάσκου, ο Αβανά και ο Φαρφάρ, καλλίτεροι από όλους τους ποτα­μούς του ισραηλιτικού βασιλείου; Διατί λοιπόν να μην υπάγω να λουσθώ εις αυτούς, δια να καθαρισθώ;

Αυτά είπεν, ήλλαξε δρόμον και πλήρης θυμού ανεχώρησε. Τότε τον επλησίασαν οι υπηρέται του και του είπον:

- Μήπως σου εζήτησεν ο προφήτης κανένα δύσκολον έργον, το οποίον να μην ημπορής να το κάμης; Σου είπεν απλώς να λουσθής και θα καθαρισθής.

Τότε ο Νεεμάν υπεχώρησεν. Ελούσθη εις τα νερά του Ιορδανού επτά φοράς, συμφώνως προς τους λόγους του Ελισαίου, και αίφνης αποκατεστάθη η σαρξ του και έγινεν όπως η σαρξ του μικρού παιδιού και εκαθαρίσθη.

Τότε επέστρεψεν εις τον Ελισαίον μαζί με ολόκληρον την συνοδείαν του και του είπε:

- Ιδού εγνώρισα ότι εις όλην την γην δεν υπάρχει άλλος Θεός, ει μη μόνον αυτός, ο οποίος υπάρχει εις τον Ισραήλ» ^{(Δ' Βασιλ. ε' 10-16)}.

     Ο Νεεμάν ομολογεί πως θεραπεύθηκε από τον Θεό του Ισραήλ όχι με μαγικό τρόπο, με μόνο το νερό του Ιορδανού. Τα νερά του πόταμου αυτού δεν διέφεραν ου­σιαστικά από τα νερά των άλλων ποταμών. Εκείνο που τα διαφοροποιούσε ήταν η παρουσία της χάρης του Θεού ^{(πρβλ. Λουκ. δ'27)}.

Την ίδια ιαματική δύναμη της χάρης του Θεού βλέ­πουμε και στα νερά της κολυμθήθρας της Βηθεσδά. Όταν εταράσσοντο από τον άγγελο του Κυρίου, «εκείνος που εισήρχετο πρώτος, μετά την ταραχή του νερού, εθεραπεύετο, από οποιοδήποτε νόσημα κι αν υπέφερε» ^{(Ιω. ε'4, πρβλ. θ' 9)}.

Με τη βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη αγιάσθηκε η «φύσις των υδάτων», όπως λέγει ο ύμνος της Εκ­κλησίας μας:

«Σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις και ρήγνυται ο Ιορδάνης και των ιδίων ναμάτων επέχει το ρεύμα, Δεσπότην ορών ρυπτόμενον».

Ολόκληρη η δημιουργία γιορτάζει αυτή την ελευθε­ρία άπό τη δουλεία της φθοράς, όχι μόνο ο Ιορδάνης πο­ταμός:

«Ιορδάνη ποταμέ, ευφροσύνης πληρώθητι, γη και θάλασσα, οι βουνοί και τα όρη, και ανθρώπων καρδίαι, νυν σκιρτήσατε, φως εισδεχόμενοι».

Ο Χριστός δέχεται στην αγκαλιά του τα νερά και όλα τα στοιχεία της φύσης και τα αγιάζει. Όπως δέχεται ο­λόκληρη τη δημιουργία επάνω στο σταυρό, και με το αίμα Του την ελευθερώνει από τα δεσμά του διαβόλου.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με το νερό του αγιασμού. Με το Σώμα του Χριστού, που είναι η Εκκλησία, αγιάζεται το νερό· δεν ανήκει πλέον στον κόσμο της πτώσης και της φθοράς. Στην ουσία του είναι βέβαια νε­ρό, όπως και στο γεύση του, και δεν διαφέρει καθόλου από τα άλλα νερά. Όμως το γεγονός ότι ήλθε σε σχέση με το Σώμα του Χριστού και προσελήφθη από την Εκ­κλησία, το μεταβάλλει σε «πνευματικόν ποτόν», που ανα­βλύζει από την «πνευματικήν πέτραν», η οποία είναι ο Χριστός ^{(Α' Κορ. Γ 4)}· το καθιστά πηγή ευλογίας και χάρης ^{(Έξοδ. ιε' 25)}. Γι' αυτό και η ευχή της Εκκλη­σίας αναφέρει:

«Κύριε, Συ όστις κατεδέχθης να βαπτισθής εις τον Ιορδάνην και να αγιάσης μ' αυτόν τον τρόπον τα νερά, κλίνε το αυτί Σου και άκουσέ μας. Και ευλόγησε όλους ημάς, που με το σκύψιμον της κεφαλής μας δεικνύομε το ‘σχήμα του δούλου'.  Αξίωσέ μας να γεμίσωμεν από την αγιαστικήν Σου χάριν, πίνοντες ολίγον από αυτό το νερό και να ραντισθώμεν με αυτό. Είθε να αποβή εις υγείαν και της ψυχής και του σώματος μας. Διότι Συ είσαι εκείνος όστις αγιάζει τας ψυχάς και τα σώματα μας και δι' αυτό την δοξολογίαν μας, την ευγνωμοσύνην μας και την προσκύνησίν μας αναπέμπομεν εις Σε, και τον άναρχον Πατέρα Σου και το Πανάγιον και Αγαθόν και Ζωοποιόν Σου Πνεύμα και τώρα και πάντοτε και εις τους αίώνας των αιώνων, αμήν».

Κλείνοντες το κεφάλαιο αυτό παρατηρούμε πως ολό­κληρη η δημιουργία του Θεού είναι καλή. Το κακό δεν βρίσκεται στη φύση του άνθρωπου ή και του κόσμου του Θεού. Ο άνθρωπος επλάσθη «κατ' εικόνα Θεού», όχι μόνο κατά την ψυχή, αλλά και κατά το σώμα. Η αμαρτία είναι αποτέλεσμα της προαίρεσης του ανθρώπου και όχι της φύσης του.

Με την πτώση του άνθρωπου συμπαρεσύρθη και ολόκληρη η κτίση στη δουλεία της φθοράς. Όμως ο Θεός στο πρόσωπο του ένσαρκου Λόγου Του εισήλθε στην πραγματικότητα του κόσμου και τον ανακαίνισε. Με το θάνατο, την ανάσταση και την ανάληψη Του οδήγησε τον άνθρωπο που προσέλαβε στη ζωή της αφθαρσίας και της αθανασίας, τον ανύψωσε μέχρι το ύψος της δόξης του Θεού Πατρός.

Αυτή η δόξα, που κατά τη δευτέρα παρουσία του Κυ­ρίου θα γίνει δικό μας κτήμα, προεικονίζεται στη ζωή της Εκκλησίας μας και ιδιαίτερα στη ζωή των αγίων. Τα σώματα των αγίων, τα ιερά λείψανα, περιβάλλονται με την αγιαστική χάρη του Θεού και γίνονται πηγή αυτής της χάρης και της θείας ευλογίας. Αποτελούν πρόγευση και προεικόνιση της μεταμόρφωσης του άνθρωπου και ολόκληρης της κτίσης, εικόνα της άρρητου δόξας του Θεού.

Η ίδια χάρη περιβάλλει και τα υλικά αντικείμενα, με τα οποία έρχεται σε σχέση ο Θεός και γίνεται αντιληπτή με τις αισθήσεις μας σαν φως, σαν θερμότητα ή και με διάφορες θαυμαστές ενέργειες που αποτελούν για τον άν­θρωπο ευλογία.

Η παρουσία της χάρης και της δόξας του Θεού στον άνθρωπο και στην υλική δημιουργία προεικονίζει την ε­λευθερία ολόκληρης της κτίσης από τη δουλεία της φθο­ράς και εγγυάται για τη βεβαιότητα της ελπίδας μας για ζωή και για αφθαρσία.

Στη θεία λατρεία της Εκκλησίας μας εκφράζεται αυτή η ελπίδα με τη συμμετοχή της υλικής δημιουργίας στον αίνο και στη δοξολογία του Θεού. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί λατρεύουν τον Θεό όχι μόνοι τους, αλλά μαζί με όλη την υλική κτίση και διαδηλώνουν με τρόπο ανε­πανάληπτο την πίστη τους στη μεταμόρφωση ολόκληρου του κόσμου.

πηγή

Τις καταθέσεις τις εγγυάται μόνο η Ευρώπη, κύριε Τσίπρα!

 
Για να τελειώνουμε με τις ανοησίες: Τις καταθέσεις δεν μπορεί να τις εγγυηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μπορεί. Ο Αλέξης Τσίπρας ή ο Αντώνης Σαμαράς όχι! Αν κάτι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες πολιτικοί είναι να εγγυηθούν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Και τότε θα έληγε αυτόματα κάθε σενάριο για Grexit. Όταν όμως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σκίζουν κάθε μέρα τα μνημόνια, απειλούν με στάση πληρωμών και προτείνουν το μοντέλο της χρεοκοπίας ως διέξοδο στην... κρίση, τότε δεν υπάρχει η Ευρώπη στην ατζέντα τους.

Βλέπουμε σήμερα διαφόρους να κόπτονται για τις καταθέσεις των Ελλήνων. Μάλιστα! Είναι οι ίδιοι που ξεσηκώθηκαν εναντίον των πακέτων στήριξης του τραπεζικού συστήματος και ζητούσαν "να πληρώσουν την κρίση οι τραπεζίτες" . Το μέγεθος της ασχετοσύνης τους ήταν τόσο μεγάλο που πολλοί από αυτούς πίστευαν (και μάλλον εξακολουθούν να πιστεύουν) ότι τα χρήματα της τράπεζας ανήκαν στον μέτοχο της εταιρείας διαχείρισης των κεφαλαίων των καταθετών και όχι στους ίδιους τους καταθέτες.

Για να μην ξεχνιόμαστε και για να είμαστε δίκαιοι, είδαμε τι έκαναν και οι ... σχετικοί! Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, λοιπόν, επέτρεψαν στους βασικούς μετόχους των τραπεζών να συνεχίσουν να ασκούν διοίκηση με τα λεφτά του ελληνικού λαού. Οι μετοχές τους έχασαν την αξία τους, αλλά οι ίδιοι εξακολουθούσαν να έχουν τα προνόμια που τους έδινε το δικαίωμα του management! Δεν έφταιγαν, μας είπαν. Από πότε υπάρχει τέτοιου είδους κριτήριο στον καπιταλισμό; Με την ίδια λογική ας χρηματοδοτήσουν παλιές χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και ας δώσουν το management στις παλιές διοικήσεις. Ποιός τους είπε ότι εκείνες οι διοικήσεις έφταιγαν; Τι υπονοούν; Ότι οι τραπεζίτες δεν είχαν δόλο και όλοι οι άλλοι είχαν;

Πρώτος εισήγαγε αυτή την πατέντα ο τότε υπουργός κ. Αλογοσκούφης και συνέχισαν στα χνάρια του οι μετέπειτα υπουργοί Οικονομίας. Με τις πράξεις τους νομιμοποίησαν κάθε αρλούμπα που ακούγεται, αφού νωρίτερα αφαίρεσαν από το ίδιο το σύστημα την ηθική νομιμοποίηση. Όσο παράλογα είναι αυτά που λένε σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ για την Οικονομία και τις τράπεζες, άλλο τόσο παράλογη ήταν η πρακτική των κυβερνήσεων των τελευταίων δέκα ετών. Παράλογη και προκλητική!

Δίκαια σκέφτεται ο πολίτης ότι η δουλειά των κυβερνήσεων δεν ήταν να διασωθεί η οικονομία, αλλά οι τραπεζίτες και οι φίλοι τους επιχειρηματίες. Προσέξτε την σειρά των γεγονότων: Η κυβέρνηση σώζει με λεφτά του ελληνικού λαού τις τράπεζες και τις καταθέσεις των Ελλήνων. Δεν αλλάζει τις διοικήσεις και οι διοικήσεις αυτές κρίνουν σε ποιόν επιχειρηματία θα κάνουν ρύθμιση των χρεών του και σε ποιόν όχι. Σε ποιόν θα κάνουν άμεσα απαιτητά τα χρήματα της τράπεζας και σε ποιόν θα δώσουν νέο δάνειο για να πάρει παράταση ζωής. Την ίδια ώρα μία καθυστερημένη δόση από έναν απλό άνθρωπο ενεργοποιούσε τις εισπρακτικές εταιρείες. Που είναι οι κανόνες; Που είναι η διαφάνεια; Αν κάποιος καλλιέργησε ανόητες θεωρίες σε αυτή την κοινωνία, αυτός ο κάποιος δεν ήταν η κρίση. Ήταν η έλλειψη Δικαιοσύνης...

Θα σας δώσουμε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα που δείχνουν τι μας περιμένει εκτός Ευρώπης! Διότι κατηγορούμε για διάφορα την Ευρώπη και τους γραφειοκράτες της και σε πάρα πολλά από αυτά έχουμε δίκιο! Αλλά είναι μία κριτική πολυτελείας, αφού αυτό που μας περιμένει εκτός Ευρώπης δεν έχει προηγούμενο.

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφτηκαν, λοιπόν, κορυφαίο θεσμικό παράγοντα πριν από τρία χρόνια και του ζήτησαν εξηγήσεις για ποιόν λόγο δόθηκαν λεφτά στις τράπεζες και δεν χρησιμοποιήθηκαν τα χρήματα αυτά για την σεισάχθεια των στεγαστικών δανείων! Ο θεσμικός παράγοντας τους εξήγησε ευγενικά ότι η κίνηση αυτή δεν θα είχε κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα, αφού με τον τρόπο αυτόν θα δημιουργούσαν μία νέα τρύπα στο σύστημα πέρα από εκείνη που είχε ήδη δημιουργηθεί. Κι ότι το κόστος των στεγαστικών δανείων θα το φορτωνόντουσαν στο τέλος εκείνοι που δεν είχαν πάρει στεγαστικά δάνεια! Οπότε ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος (από αυτά που θα έχουν αύριο ένα κορυφαίο υπουργείο) ρώτησε: "Έτσι γίνεται; Δεν θα τα πληρώσουν οι τραπεζίτες";

Η δεύτερη ιστορία αφορά ένα πάρτι στο Κολωνάκι! Στην καρδιά της κρίσης κι ενώ υπήρχαν δικαιολογημένες ενστάσεις για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μεσαίο στέλεχος μεγάλης τράπεζας έκανε το δικό της πάρτι σε μαγαζί στο Κολωνάκι. Δικαίωμά της! Σε αυτό το πάρτι, λοιπόν, βρέθηκαν όλα τα μεγάλα στελέχη του τραπεζικού χώρου. Και ποιός ήταν ο κορυφαίος προσκεκλημένος; Ο κ. Αλογοσκούφης! Που είναι το πρόβλημα; Στο γεγονός ότι όλοι τους εμφανίζονται σαν να είναι μια παρέα. Αυτό δείχνουν στον κόσμο. Την ώρα που κοβόντουσαν οι συντάξεις, εκείνοι άνοιγαν σαμπάνιες. Δεν είχαν καταλάβει το παραμικρό...

Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Από την μία πλευρά έχουμε τους τρελούς που ονειρεύονται να αλλάξουν την Ευρώπη και από την άλλη υπηρέτες ενός πελατειακού κράτους. Μεταξύ αυτών των δύο, προσωπικά προτιμώ την Ευρώπη. Την Ευρώπη με τα προβλήματά της, με τις παραλείψεις της, με τις εμμονές της. Αν κάτι με απασχολεί, λοιπόν, είναι το πως δεν θα απομακρυνθούμε από την ευρωπαϊκή οικογένεια.

"Τρομοκρατούν τον κόσμο" φωνάζουν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άρες - μάρες κουκουνάρες. Ας ξεκαθαρίσουν ποιό ακριβώς είναι το πρόγραμμά τους για την Οικονομία και έπειτα θα κρίνουμε εμείς αν οι καταθέσεις μας θα είναι εγγυημένες από τον Αλέξη ή όχι. Με μονομερείς ενέργειες, με στάση πληρωμών, με νταούλια και ζουρνάδες, δεν εγγυάται ένας ηγέτης τις καταθέσεις. Την μόνη εγγύηση που προσφέρει είναι ότι η χώρα θα περάσει μεγάλες περιπέτειες.

Θανάσης Μαυρίδης

ΑΡΚΕΙ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ;

               Αγρότης του Έβρου αντίκρισε ασύνηθες θέαμα στον οικίσκο αρδευτικής γεώτρησης: Τετράχρονο κοριτσάκι στην αγκαλιά του νεκρού από υποθερμία πατέρα του. Από τα ταξιδιωτικά έγγραφα, που είχε φροντίσει να θέσει στα ρούχα της μικρής ο πατέρας, πριν ξεψυχήσει, έγινε η ταυτοποίηση. Η μικρή διακομίστηκε στο νοσοκομείο και η είδηση μεταδόθηκε από πλήθος τηλεοπτικών σταθμών προκαλώντας βαθειά συγκίνηση. Για πόσες άραγε στιγμές; Ο καταιγισμός των ειδήσεων έφερε τάχιστα τη λήθη και αυτής της τραγωδίας, όπως και πολλών άλλων καθημερινών.

               Σύρος πρόσφυγας ο νεκρός. Κατάφερε να διαφύγει από τη δολοφονική μανία των τζιχαντιστών, αυτών των αιμοσταγών τεράτων, που οργάνωσαν, όπλισαν και εξαπέστειλαν να αφανίσουν τον λαό της Συρίας, προκειμένου να ανατρέψουν τον δικτάτορα Άσαντ. Ποιοι οι οργανωτές του σχεδίου; Οι Αμερικανοί, οι ανά τον πλανήτη σπέρνοντες πολέμους, για να θερίσουν κάποτε θύελλες! Άμεσοι συνεργοί τους οι σατραπίσκοι της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, οι οποίοι κόπτονται δήθεν υπέρ των ισλαμικών δικαίων, ενώ στην πραγματικότητα πασχίζουν για τα προσωπικά τους άκρως ιδιοτελή συμφέροντα. Απαλλάχτηκαν από πλήθος θανατοποινιτών, τους οποίους εξαπέστειλαν στη Συρία, για να ικανοποιήσουν στο έπακρο τα άγρια αιμοδιψή τους ένστικτα! Η Ε.Ε. έσπευσε να δηλώσει τη συμπαράστασή της στον «απελευθερωτικό στρατό», που μαχόταν για την ανατροπή του δικτάτορα. Βέβαια οι χώρες της έκαναν κάτι επί πλέον: Τα στραβά μάτια στην έξοδο απ’ αυτές φανατικών ισλαμιστών – φονταμενταλιστών, όπως αποκαλούνται, τους οποίους οι μυστικές υπηρεσίες όφειλαν να παρακολουθούν. Πληροφορηθήκαμε αρκετά αργά, όπως συνήθως, όταν αποκαλύπτονται πολιτικές αθλιότητες, ότι μεταξύ των ενταχθέντων στον δολοφονικό στρατό είναι και προσήλυτοι γηγενείς ευρωπαϊκών χωρών, καταγόμενοι από «χριστιανικές» οικογένειες! Η γείτων Τουρκία δεν ήταν δυνατόν να μείνει αμέτοχη στην επιχείρηση αφανισμού μισητού της εχθρού. Έγινε γνωστό ότι το 20% των τεράτων είναι Τούρκοι πολίτες. Έχει ισχυρούς λόγους λοιπόν να εμφανίζεται απρόθυμη να συμμετάσχει στην «επιχείρηση», την τόσο ατελέσφορη ως σήμερα των συμμάχων κατά των εγκληματιών, που είχαν το θράσος να εκτελέσουν και «ευγενείς» πολίτες δυτικών χωρών, ενώ είχαν ακόμη «πεδίο λαμπρό», αφού μόνο 200.000 Σύρους κατάφεραν να εξοντώσουν!

               Ο άτυχος πατέρας, που άφησε την τελευταία του πνοή στον Έβρο, χριστιανός ή μουσουλμάνος δεν αναφέρθηκε, εγκατέλειψε τη χώρα του, όπως και πλήθος άλλοι μπροστά στον τρόμο, που αντίκριζε επί τριετία και πλέον, και ζώντας με τον φόβο ότι δεν θα βραδύνει και η δική του σειρά, αφού τα τέρατα συνεχίζουν, το θεάρεστο για τον Αλλάχ, όπως δείχνουν να πιστεύουν, έργο. Διέσχισε την εχθρική γι’ αυτόν Τουρκία αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο. Δεν είχε, φαίνεται την οικονομική δυνατότητα να απευθυνθεί στους δουλέμπορους, οι οποίοι αμείβονται αδρά για διεκπεραίωση υποθέσεων αυτής της φύσεως. Το ότι οι ισχυροί της γης δεν θέλουν να θέσουν τέλος σ’ αυτό το σύγχρονο αίσχος, που θυμίζει το άλλο της μεταφοράς των νέγρων από την Αφρική στον Νέο Κόσμο, δεν μας εξοργίζει. Δεν εξοργίζει ούτε καν εμάς τους Έλληνες, που είμαστε οι πρώτοι, που υφιστάμεθα τις συνέπειες της λαθρομετανάστευσης, καθώς οι «εταίροι» μας κρατούν κλειστά τα σύνορά τους με συνθήκες, τις οποίες υπόγραψαν τα φερέφωνά τους, που, υποτίθεται, εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό. Και άλλοι μεν σπεύδουμε να δηλώσουμε τη θεωρητική και αδάπανη συμπαράσταση προς τα θύματα της διαρκούς τραγωδίας του πλανήτη προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ισχυρών, άλλοι δε βλέπουμε τους απόκληρους ως εν δυνάμει εχθρούς, καθώς απειλούν τη φυλετική μας καθαρότητα ή το εργασιακό μας μέλλον. Ουδείς τολμά να καταγγείλει τους ισχυρούς, που ευθύνονται για το δράμα εκατομμυρίων συνανθρώπων μας, που παίρνουν με βαρειά καρδιά τον δρόμο της προσφυγιάς! Έτσι στις τόσες άλλες αιτίες διχασμού του λαού προστίθεται και αυτή εκ της στάσεως έναντι των αποκλήρων.

               Το κοριτσάκι βρίσκεται προς το παρόν σε καλά χέρια. Ο προεκλογικός πυρετός όμως στη χώρα μας θα συμβάλει στην ταχύτερη κάλυψη του δράματός της με το πέπλο της λήθης. Άραγε θα αντικρίσει ξανά τη μητέρα του και τα αδέλφια του, αν ζουν; Τι θα κρατήσει ως ανάμνηση από τη γενοκτονία ενός λαού προς οικειοποίηση των πλουσίων κοιτασμάτων πετρελαίου του βορρά της χώρας του και την αποδυνάμωση ενός ισχυρού εχθρού του σιωνιστικού Ισραήλ; Οι Σύριοι φαίνονται να σκορπίζουν σ’ όλα τα μέρη της γης. Πόσοι θα απομείνουν να υπερασπιστούν τη χώρα τους; Όταν οι ισχυροί αποφασίσουν να θέσουν τέρμα στο αιματοκύλισμα στη Μέση Ανατολή, τι θα έχει απομείνει όρθιο;

               Πόσο μπορεί να συγκινήσει ένα κοριτσάκι, που κατάφερε χάρη στον νεκρό πατέρα του να σωθεί τελικά, όταν εκατομμύρια άλλα δράματα εκτυλίσσονται καθημερινά μακριά από τις συσκευές εικονολήψεως; Σε δέκα εκατομμύρια ετησίως ανέρχονται τα παιδιά, που πεθαίνουν ετησίως από πείνα και λοιμώξεις αντιμετωπίσιμες στον ανεπτυγμένο οικονομικά κόσμο με φθηνά εμβόλια και φάρμακα. Σε ένα εκατομμύριο ανέρχονται τα παιδιά τα οποία προστίθενται ετησίως στο κύκλωμα παιδικής πορνείας, καθώς αυτό αντιμετωπίζει ολοένα αυξανόμενες ανάγκες, λόγω του σεξοτουρισμού των «πολιτισμένων» δυτικών και της πρόωρης αποχώρησης από τον επικερδή αυτόν κλάδο των θυμάτων λόγω σωματικής κατάρρευσης.

               Ο κόσμος της αφθονίας γιόρτασε για μία ακόμη φορά τα Χριστούγεννα δίχως να εννοεί τι ακριβώς γιορτάζει και δίνοντας πλείστες λαβές στον μη χριστιανικό κόσμο για απαξίωση του ευαγγελικού λόγου. Τί μπορεί να καταλάβει ο δυτικός άνθρωπος της μεταχριστιανικής εποχής από αυτό, που έγραψε ο Ντοστογιέφσκι; «Η ζωή κι η ιστορία της ανθρωπότητας δε θα δικαιωθεί ποτέ, όσο υπάρχει έστω κι ένα παιδί στον κόσμο που πεθαίνει από πείνα».

                                                                                          «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

πηγή 

Η νηστεία της παραμονής των Φώτων (και τα "φωτοκόλυβα")

"Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός..."

Η γιορτή των Θεοφανείων (τα Φώτα), με την οποία ουσιαστικά κλείνει το άγιο Δωδεκαήμερο (ακολουθεί η τιμητική γιορτή της "Σύναξης του Προδρόμου", επειδή ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος πρωταγωνιστεί στη βάφτιση του Χριστού) είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές του ορθόδοξου λαού μας, με πλούσια λαογραφία, στην οποία βέβαια κυριαρχεί ο αγιασμός των υδάτων, οι βουτηχτάδες που βγάζουν το Σταυρό από τη θάλασσα ή τις λίμνες κ.τ.λ., το "φώτισμα" με αγιασμό από τον παπά στα σπίτια μας, στα μαζαγιά, τα χωράφια, ακόμα και τα αυτοκίνητα, τα γεωργικά μηχανήματα κ.τ.λ.

Κατά τις παλιές παραδόσεις του λαού μας, αυτή τη μέρα φεύγουν και οι καλικάντζαροι. Η ιδέα ότι υπάρχουν καλικάντζαροι ανήκει στη λαϊκή θρησκευ-τικότητα του λαού μας, έχει αρχαιοελληνική προέλευση και δεν είναι αποδεκτή από τους αγίους διδασκάλους της Ορθοδοξίας. Είναι ένας λαϊκός μύθος.

Αυτό όμως που θα ήθελα να υπενθυμίσω μ' αυτό το post, είναι ότι στις 5 Ιανουαρίου (παραμονή των Φώτων), οι ορθόδοξοι χριστιανοί νηστεύουμε. Είναι μια αλάδωτη νηστεία, δηλαδή νηστεύουμε και το λάδι, όχι μόνο το κρέας, το ψάρι, τ' αβγά και το γάλα. Τρώμε αλάδωτο φυτικό φαγητό. 

Η αυστηρή αυτή νηστεία είναι μέρος της προετοιμασίας μας για να πιούμε Μεγάλο Αγιασμό στις 6 Ιανουαρίου, την ημέρα των Φώτων. Παρακαλώ, ας μην την ξεχάσουμε.

Στην Κρήτη, όταν η παράδοση ζούσε ακόμα, την παραμονή των Φώτων παρασκεύαζαν ένα αλάδωτο νηστίσιμο φαγητό που λεγόταν "φωτοκόλυβα" ή "παπούδια". Ήταν βρασμένο στάρι (=κόλυβα), μαζί με φασόλια, φάβα (ολόκληρη, δεν ήξεραν τότε την αλεσμένη), φακές, κουκιά και γενικώς ό,τι όσπρια υπήρχαν στο σπίτι. Τα έβραζαν και τα έτρωγαν με αλατάκι, συνοδευόμενα με ψωμί, κανένα κρεμύδι, ελιές κ.τ.λ. (όταν δεν τρώμε λάδι, μπορούμε να φάμε ελιές, για να παίρνουμε τις βιταμίνες τους).

Φωτοκόλυβα έδιναν και στα πουλιά (στις κότες και τα περιστέρια) αλλά και στα ζώα του σπιτιού, ιδίως στα βόδια, επειδή με τα βόδια είχαν οργώσει το χωράφι για να σπείρουν το στάρι και τα όσπρια. Έπρεπε λοιπόν να γευτούν κι αυτά τους καρπούς των κόπων τους.

Για τη λαογραφία των Φώτων υπάρχει πλούσια αρθρογραφία στο Ίντερνετ. Ευχόμαστε η χάρη της εορτής να αγιάσει την καρδιά και τη ζωή όλων μας - όλων σας.

Για το νόημα της νηστείας στην Ορθοδοξία, δες λίγα εδώ. Εξαιρετικό (πλήρες, θα έλεγα) blog για τη νηστεία (με πολλές συνταγές, αλλά και άρθρα και πληροφορίες, θεολογικά θέματα κ.τ.λ.) δες εδώ.

Αποκλειστικό, ΑΠΟ ΠΟΥ ΜΑΣ «ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ» ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Τα τελευταία χρόνια οι Τούρκοι έχουν προχωρήσει στην εγκατάσταση ενός υπερσύχρονου διχτύου ραντάρ με το οποίο εποπτεύουν το Αιγαίο σε όλη του την έκταση. Το δίχτυο αυτό παίζει σημαντικό ρόλο στις τουρκικές αεροπορικές επιδρομές και όχι μόνο, καθώς δίνει τα κατάλληλα σήματα στα τουρκικά μαχητικά όταν προχωρούν στις προκλητικές τους πτήσεις μέσα στον ελληνικό εναέριο χώρο και έρχονται αντιμέτωπα σε αερομαχίες με τα ελληνικά, μια κατάσταση που το τελευταίο χρόνο, 2014, ξεπέρασε κάθε όριο.
Στις 17 Απριλίου του 2009 η τουρκική εφημερίδα, Habertürk, αποκάλυπτε πως η Τουρκία προχώρησε στην άμεση εγκατάσταση νέων υπερσύγχρονων συστημάτων ραντάρ με τα οποία όχι μόνο θα έχει την δυνατότητα να «ζώνουν» όλο το Αιγαίο, αλλά παράλληλα θα δίνουν την δυνατότητα ηλεκτρονικού μπλοκαρίσματος και ηλεκτρονικών επιχειρήσεων κατά του αντιπάλου. Στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρονταν ότι για την εγκατάσταση αυτών των συστημάτων ραντάρ, η Τουρκία έχει δαπανήσει το ποσό των 38,5 εκατομμυρίων ευρώ.  Όπως αποκάλυπτε στη συνέχεια η Habertürk, τα νέα αυτά συστήματα εγκαθίστανται στις εξής περιοχές : δυο στην περιοχή της Σμύρνης, (αεροδρόμιο Αντνάν Μεντερές και στην περιοχή του Ακντάγ), στην περιοχή του Μπουρντούρ, νοτιοανατολικά της Σμύρνης, στην περιοχή Γιενή Μποσνά της Κωνσταντινούπολης, στην αεροπορική βάση του Νταλαμάν, απέναντι από την Ρόδο, (είναι το αεροδρόμιο από όπου είχε απογειωθεί ο πιλότος που είχε το γνωστό τραγικό επεισόδιο με τον Κώστα Ηλιάκη στις 23 Μαΐου του 2006), στην περιοχή της Αττάλειας, στο αεροδρόμιο Ετισμεγκούτ στην Άγκυρα, στο παράνομο αεροδρόμιο Ερτζάν των κατεχομένων της Κύπρου, όπως επίσης και στην περιοχή Αγίρνταγ. Παράλληλα γίνεται εγκατάσταση και σε κάποιες περιοχές της ανατολικής Τουρκίας. Το σύνολο όλων αυτών των συστημάτων, σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, είναι 23 ραντάρ.

Η εγκατάσταση όλου αυτού τού συστήματος, σύμφωνα με τα τουρκικά δημοσιεύματα, στοχεύει κατά πρώτο λόγο στην όσο το δυνατόν συντομότερη αλλαγή τού υφιστάμενου στάτους κβο στο ελληνικό Αιγαίο. Ή τουρκική επίσημη πολιτική άποψη, όπως διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές της Τουρκίας, θεωρεί την υπάρχουσα κατάσταση στο Αιγαίο σαν ένα «ασφυκτικό κλοιό». Ό κλοιός αυτός εμποδίζει την αυξανόμενη τουρκική δυναμικότητα να εξαπλωθεί στα φυσικά της πλαίσια. Οι Τούρκοι σκοπεύουν με όλα τα μέσα την συλλογή φωτογραφιών και με λεπτομερή φωτοαναγνωστική καταγραφή, τον πλήρη έλεγχο των ελληνικών αμυντικών θέσεων στο Αιγαίο και όχι μόνο. Το έργο αυτό δεν είναι αρμοδιότητα τής γνωστής τουρκικής μυστικής υπηρεσίας τής ΜΙΤ, αλλά αποτελεί μια συγκεκριμένη μορφή δραστηριότητας δυνάμεων «Ειδικών επιχειρήσεων», σε στρατηγικό επίπεδο. Βέβαια, συχνά οι «ειδικοί» αυτοί πράκτορες έχουν επισημανθεί από τις αντίστοιχες ελληνικές υπηρεσίες, αλλά με την αυξανόμενη ένταση στην περιοχή, η κατάσταση αυτή έχει εισέλθει σε φάση επιταχυνόμενης διαφοροποίησης, ( δεν είναι άσχετο το γεγονός ότι το φετινό καλοκαίρι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου είχαν κατακλυστεί από Τούρκους τουρίστες). Θα πρέπει να επισημάνουμε πως η μόνιμη και μελετημένη απειλή δεν διαφοροποιείται μονάχα από την εγκατάσταση των νέων οπλικών συστημάτων απέναντι από τα νησιά μας, αλλά και από την ποιότητα και τις πηγές των γνώσεων πού έχει ή άλλη πλευρά τού Αιγαίου.
Εντωμεταξύ ήδη από τις 27/12 του 2003, γίνονταν γνωστό από την τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, ότι η Τουρκία προχωρούσε στην ίδρυση
υπερσύγχρονου «Κέντρο Ηλεκτρονικών Ασκήσεων» με κύριο σκοπό την σταδιακή αντικατάσταση ορισμένων ετήσιων στρατιωτικών ασκήσεων με αντίστοιχες εικονικές. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρονταν , το τουρκικό Γενικό Επιτελείο αποφάσισε την ίδρυση ενός μεγάλου υπερσύγχρονου Ηλεκτρονικού Κέντρου Στρατιωτικών Ασκήσεων, στην περιοχή της Αλμυρής Λίμνης, νοτιοδυτικά της Άγκυρας και συγκεκριμένα στην περιοχή Σερεφλίκοτς – Χισάρ. Να σημειωθεί ότι στην απρόσιτη αυτή περιοχή υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις που είναι περιφραγμένες εδώ και χρόνια και εκεί μέσα είναι εγκατεστημένες στρατιωτικές δυνάμεις για την αποστολή των οποίων δεν υπάρχουν πληροφορίες. Κατά καιρούς έχουν βγει στην δημοσιότητα διάφορες αποκαλύψεις από τολμηρούς Τούρκους δημοσιογράφους που έχουν αναφέρει πως εκεί γίνεται η επεξεργασία σκληρών ναρκωτικών από την τουρκική Στρατοχωροφυλακή, χωρίς βέβαια να υπάρχει καμία επιβεβαίωση σε όλες αυτές τις θεωρίες.
Το Κέντρο αυτό, σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, εξοπλίζετε με την τελευταία λέξη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας στον στρατιωτικό τομέα, ενώ θα έχει την δυνατότητα διεξαγωγής εικονικών στρατιωτικών ασκήσεων όλων των όπλων και κυρίως επιχειρήσεις ηλεκτρονικού πολέμου. Για την δημιουργία αυτού του Ηλεκτρονικού Κέντρου συνεργάστηκαν , όπως έγινε γνωστό, οι μεγαλύτερες μονάδες της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, Aselsan, Havelsan, TÜBİTAK και ODTÜ, ενώ την εποπτεία της κατασκευής του την είχε το Γενικό Επιτελείο Στρατού της Τουρκίας. Οι προεργασίες κατασκευής του είχαν γίνει στις πόλεις Τσαβουσλού, Καραμολάουσάκ και Χαμζαλί, κοντά στην Αλμυρά Λίμνη όπου είχαν τεθεί οι πρώτες βάσεις για την κατασκευή του Ηλεκτρονικού Κέντρου, ενώ στις περιοχές αυτές εργάζονται σήμερα αρκετοί στρατιώτες. Η επιλογή της περιοχής αυτής έγινε εξ αιτίας της δυνατότητας ελέγχου κάθε πρόσβασης, καθώς η περιοχή θυμίζει στέπα Σιβηρίας και προσφέρεται για την εγκατάσταση υψηλής τεχνολογίας, η οποία θα πρέπει να προστατεύετε αποτελεσματικά από κάθε απόπειρα σαμποτάζ.  Στο ίδιο μέρος έχει την έδρα του το «Κέντρο Στρατιωτικών Ασκήσεων», που διοικείτε από επίλεκτα στελέχη του τουρκικού στρατού με ανάλογη κατάρτιση για να διευθύνει όλες τις ασκήσεις που θα γίνονται επί χάρτου. Οι δυνατότητες του Ηλεκτρονικού Κέντρου είναι απεριόριστες, όπως υποστηρίζουν οι Τούρκοι, ενώ έχει άμεση συνεργασία με τα δορυφορικά κέντρα με τα οποία συνεργάζεται η Τουρκία για την συλλογή και επεξεργασία πληροφοριών σχετικά με τις κινήσεις των στρατιωτικών δυνάμεων όλων των γειτονικών χωρών.
Με όλα αυτά αντιλαμβάνεται κανείς την ποιοτική διάσταση της τουρκικής απειλής στο ελληνικό Αιγαίο και όχι μόνο, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει πάρει  αναβαθμισμένη μορφή και έκταση. Το ερώτημα είναι ποια είναι η ελληνική απάντηση περάν του αξιοθαύμαστου ηρωισμού των πιλότων των ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών.
Οψόμεθα!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
πηγή 

Η 24χρονη Μελίνα που μαγειρεύει και μοιράζει γεύματα σε άστεγους….

Το μοίρασμα: Η ιστορία της 24χρονης Μελίνας που μαγειρεύει και μοιράζει γεύματα σε άστεγους και τοξικομανείς στο κέντρο της Αθήνας

Η ιστορία της 24χρονης Μελίνας που ψωνίζει, μαγειρεύει και μοιράζει γεύματα σε άστεγους και τοξικομανείς στο κέντρο της Αθήνας
Είδα ένα μικρό ντοκιμαντέρ για μια κοπέλα που, ακολουθώντας τα βήματα του Άλλου Ανθρώπου και όσων προηγήθηκαν, κάτι κάτι καλό για τους συνανθρώπους της.
Ζήτησα απ’ τη δημιουργό του ντοκιμαντέρ να μας πει δυο λόγια
Λέει η Μαρία Χαρίτου:
«Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους Silver Lining έχει ως σκοπό να μιλήσει για την κατάσταση στο δήμο Αθηναίων, προβάλλοντας ανθρώπους οι οποίοι είτε έχουν πέσει θύματα της οικονομικής κρίσης, είτε των ναρκωτικών.
Άνθρωποι απλοί και καθημερινοί, απλά πιο άτυχοι από μας. ‘Πρωταγωνίστρια’ του ντοκιμαντέρ είναι η Μελίνα, μια κοπέλα 24 ετών.
Παρότι εργάζεται όλη την εβδομάδα, προσπαθεί να βρίσκει χρόνο, συνήθως τις Κυριακές, ώστε να παρέχει βοήθεια στους προαναφερθέντες ανθρώπους, με τη βοήθεια δύο φίλων της.
Ψωνίζει, μαγειρεύει και συσκευάζει γεύματα τα οποία στη συνέχεια μοιράζει σε άστεγους και τοξικομανείς στο κέντρο της Αθήνας.
Την ακολούθησα μια Κυριακή στο “μοίρασμα” ώστε να γυρίσω ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, το οποίο εν τέλει έλαβε την πρώτη θέση και βραβεύτηκε στο φεστιβάλ ταινιών της σχολής μου (σπουδάζω στο Deree).
Εννοείται βέβαια, πως σκοπός του ντοκιμαντέρ δεν είναι ούτε η προβολή η δική μου, ούτε της πρωταγωνίστριας. Σκοπός του είναι, θεωρώ, η ευαισθητοποίηση και η κινητοποίηση οποιουδήποτε θελήσει να το δει και να βοηθήσει κι ο ίδιος, με οποιοδήποτε τρόπο.
Δυστυχώς δεν είχα τις απαραίτητες γνώσεις για να κάνω ένα καλό μοντάζ στο ντοκιμαντέρ, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν εστίασα στο οπτικό κομμάτι αλλά στο θεματικό.»
Μακάρι να διαδοθεί, όπως και το παράδειγμα που δίνει-προβάλλει.

 πηγή

Οι περιπέτειες ενός μωρού στον… ύπνο του!

Η Ara είναι μόλις λίγων μηνών και η μαμά της συνηθίζει να την παρακολουθεί στον ύπνο της. Κάπως έτσι της ήρθε μια ιδέα: Να δημιουργήσει γύρω από την κόρη της όμορφα σκηνικά με ηρωίδα την ίδια. Το μωρό γίνεται η πρωταγωνίστρια στη φαντασία της μαμάς της και εμείς απολαμβάνουμε τις περιπέτειές της. Τα όνειρά της γεμίζουν χρώματα, συναισθήματα και σχηματίζουν ενδιαφέρουσες ιστορίες που ξετυλίγονται μπροστά μας. Και η μαμά φωτογραφιζει το αποτέλεσμα που είναι εξαιρετικό.











πηγή