Και πού είναι το όνομα του πλουσίου; Πουθενά! Πόσος πλούτος! Εν τούτοις, ούτε το όνομά του διασώζεται! Και τι είδους πλούτος είναι αυτός; Μοιάζει ο πλούσιος με δένδρο που είναι στολισμένο με φύλλα, αλλά στερημένο από καρπούς. Και ενώ μεν η Δρυς, που εκτείνεται καθ’ ύψος, στα άλογα ζώα παρέχει για τροφή τα βαλανίδια, ο άνθρωπος δεν παρέχει καρπόν για τον συνάνθρωπό του.

Λόγος εις την Παραβολή του Πλουσίου και του Λαζάρου

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ψυχή Ορθρία

( Ημερολόγιο Όρους 2015) Μέρος

Γλαρόπουλα ουρανοδρομούν  ,άγγελοι φτερακίζουν,

κάστρο δοχειαρίτικο τα μάτια  αντικρίζουν!

Είκοσι χρόνια ονείρατο, να  που ο  αρσανάς ζυγώνει!

κι ο Αη Νικόλας στοργικά όλους μας αξιώνει!

Το μονοπάτι οδηγεί στην πέτρα αθανάτων

καλόφιδο στη φυλλωσιά , ξεκίνημα θαυμάτων!

Εκάρη νέος μοναχός , τέλη αγαθά να έχει

 του ευχόμαστε από καρδιάς , τους πειρασμούς να αντέχει…

 
Η μικρά Αγία Άννα , το πολυπόθητο αυτό Θεοπρομητορικό σκαρί των απανταχού  Φιλαγιορειτών , έμοιαζε εκείνο το πρωινό σαν καρυδότσουφλο , ασφαλισμένο και κρατημένο από τον Άη Νικόλα  , με μια αόρατη ουράνια κλωστή ! Είχε κρατήσει  βουβό θυμό το πέλαγος . Αν και έξω είχε άπνοια , το καραβάκι μας τρέκλιζε παραδομένο  πάνω στα κύματα…Ασκοθάλασσα που δεν φοβηθήκαμε διόλου , μιας και οι θαλασσινοί της παρέας , μας καθησύχαζαν με την γαλήνη τους και το χαμόγελό τους . Φρόντισαν για την αφοβιά μας  και τα θαλασσοπούλια με το συντρόφεμά τους το πάντα εύθυμο ! Το αψεγάδιαστο πέταγμα των γλάρων , στοιχίζει πάντα την πορεία μας , με τα φτερά τους τα αγγελόμορφα , πότε οδοδείκτες και πότε ουρανόσημα , να μας καθοδηγούν προς τα ποθεινά λιμάνια της Αθωνικής Πολιτείας . Εγγυητής επίσης , ένα γλαρόπουλο που ατάραχο και καμαρωτό πάει και στέκεται στο πιο ψηλό σημείο του καραβιού ! Σαν Πηδαλιούχος φτερωτός  φαίνεται στο φανάρι δίπλα στην γαλανόλευκη που ανεμίζει . Κάθομαι σε μια θέση  του καταστρώματος. Απέναντί μου ένας αδελφός  γύρω στα 45 …Τον παρατηρώ από ώρα , ήρεμο και χαρούμενο να «ρουφάει»  τις γύρω του εικόνες…Τραβά φωτογραφίες συνεχώς και κάποια στιγμή σε σπαστά αγγλικά με ρωτά : -Πότε φτάνουμε στην Γρηγορίου ; - Μην ανησυχείς ! Θα φτάσουμε πρώτα Δάφνη και ύστερα  από λίγο στην Γρηγορίου ! Και εμείς εκεί θα κατέβουμε ! Ήταν ο Άννα ( Ιωάννης ) από το Αμάν της Ιορδανίας ! Ορθόδοξος Χριστιανός , ένας από τους 150.000 περίπου που αριθμεί η ευλογημένη κοινότητα της …Ουρντούν . -Πρώτη φορά στο Άγιο Όρος Άννα ; -Όχι έχω ξαναέρθει πριν από 20 ολόκληρα χρόνια ! Νεαρός τότε …και πάλι έμεινα στην Μονή του Γρηγορίου ! Στον…Άγιο Γεώργιο Καψάνη ! μου είπε εμφανώς συγκινημένος !

Είχε πληροφορηθεί τα της εκδημίας του Προηγουμένου της Μονής ! -Πολύ με έχει βοηθήσει ο πατήρ Γεώργιος!  μου είπε ο Άννα που έκανε ένα τόσο μεγάλο ταξίδι για να ξανασυνδέσει την ιερή του μνήμη , για να τονώσει το μαρτυρικό  φρόνημά του , για να μπορέσει να οπλιστεί με ομολογιακή πίστη απέναντι σε  όλα αυτά που φαίνονται να πλησιάζουν σιγά –σιγά και στον τόπο του …

Ξεπρόβαλλε το κάστρο της Δοχειαρίου στο βάθος …Εκεί σε 2 μέρες θα αγρυπνήσουν για την Κυρά τους την Γοργοεπήκοο ! Ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια στο Όρος την ημέρα της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου ! Νιώθουμε στη θέα του πύργου ένα κύμα μητρικής υπόσχεσης για παντοτινή ταχινή βοήθεια να μας δροσίζει τα πρόσωπα ! Δρόσος εκ της Θεοβρύτου Κρήνης !  Όλοι σταυροκοπιούνται στραμμένοι προς το μέρος Της ! Σαν να μεταφερόμαστε ,  οι ευρισκόμενοι στο κατάστρωμα , μπροστά στην εικόνα Της , την τόσο θαυματουργό ! Σαν να ακούγονται τα λόγια που συνέθεσε στη χάρη Της Μάνας Γοργοεπηκόου ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης :  "Συνάχθητε προθύμως εν Μονή τη Θεία Δοχειαρίου, νοσούντων συστήματα, ο Ιατρός γαρ εν ταύτη μένει ο άμισθος"  …

 Η Ξενοφώντος κι αυτή υποδέχεται την νοερή μας μετάνοια σε όλα τα θαύματα και τα θαυμάσιά της ! Η Δάφνη λιόλουστη πια ξεπροβάλλει , έτοιμη να καλωσορίσει τους προσκυνητές της ημέρας ! Για τον καθένα είναι μια στιγμή ξεχωριστή το πρώτο του πάτημα στο Περιβόλι της Παναγιάς  . Για άλλους το παρθενικό , για άλλους το πολλοστό , μα πάντοτε συνοδευμένο από πάνδημη δοξολογία για το  ότι όλοι αξιώνονται να διαβούν  δρόμους που χάραξαν επίγειοι άγγελοι της ασκητικής πάλης … Λίγες στιγμές αργότερα ο Άγιος Νικόλαος,  ο Προστάτης της Μονής Γρηγορίου και η συμπροστάτιδα Αγία Αναστασία η Ρωμαία ,θα μας αξίωναν να κατέβουμε  και εμείς στον γραφικό  αρσανά του Μοναστηριού τους. 

Τα παιχνιδίσματα στα καθάρια νερά και το κρυφτό του ήλιου με τα σύννεφα  , μετέτρεπαν συνεχώς το χιλιόχρωμο κάδρο της Γρηγορίου κείνο το πρωινό . Περιμέναμε για λίγο στο νέο 2^ο αρχονταρίκι που φτιάχτηκε για τους προσκυνητές που διαμένουν στα δωμάτια εκτός της πύλης του Μοναστηριού .

Εκεί ο πάντα γελαστός όπως όλοι οι Γρηγοριάτες πατήρ.Θ. . Τον γνωρίζουμε μιας και κατάγεται από τα μέρη μας και του μεταφέρουμε χαιρετισμούς Λαϊκών και Πατέρων από την Πατρογονική του γη . Τον ευχαριστούμε για το ότι μερίμνησε να μείνουμε για δύο  ημέρες (αντί του συνήθους και επιτρεπομένου της μιας) και κείνος συνεννοείται με τον Πατέρα που είναι αρχοντάρης εντός να μας τακτοποιήσει . Πράγματι πήραμε ένα υπέροχο δωμάτιο με πέντε κρεβάτια στον δεύτερο όροφο δίπλα στο παρεκκλήσι του Αγίου Σπυριδώνου . Βολευτήκαμε αμέσως θαυμάζοντας απ τα παράθυρα  την μοναδική θέα στα γιαλοπερίγιαλα της μονής . Ύστερα από λίγο , στο δωμάτιο μπήκε και ο Χρήστος ,  προσκυνητής και κείνος που θα μοιραζόταν το δωμάτιο μαζί μας . Καθόλου δεν δυσανασχετήσαμε μιας και στο Όρος μάθαμε πια πως ότι γίνεται μόνο ωφέλεια μπορεί να δώσει . Θα το διαπιστώναμε αργότερα μόλις ο συγκάτοικός μας  , θα μας διηγείτο την δική του ιστορία επιστροφής εις εαυτόν …

Γύρω στις δέκα και μισή  το πρωί , πήραμε τις αγριελιές -βακτηρίες μας ,  λίγο νερό για το δρόμο  και ξεκινήσαμε να ανηφορίζουμε από το μονοπάτι προς το μοναστήρι του Ουρανού, στην πέτρα του Αγίου Σίμωνος την πανθαύμαστη … Ολόκαρπες αμάζευτες  ελιές,  αριές , κουμαριές , βελανιδιές , φραγκόσυκα γινωμένα κι η θάλασσα να στέλνει απ το πλάι  μακρόσυρτα ψαλτοτράγουδα μαζί με τη δροσερή της  αλισάχνη  …Καντήλι ο δρόμος ,γιομάτο από ακανόνιστα μπηχτάρια . Ποτισμένο και απ τα  δρωτάρια μας  το χώμα το υγρό , που στέλνει το δικό του ξεχωριστό θυμίαμα στις αισθήσεις . Στεκόμαστε πρώτα στην βρύση που οι Γρηγοριάτες έφτιαξαν για να στηρίξουν αδύναμες ψυχές και πόδια αμάθητα…Έπειτα περνώντας στα σύνορα των Σιμωνοπετριτών βρίσκουμε ανάπαυση στο γνωστό παγκάκι λίγο πιο πάνω απ τον αρσανά τους . 

Ακολουθεί το πασίγνωστο σταυροδρόμι του Παραδείσου . Το προσκυνητάρι της Παναγιάς και δίπλα του ένα κλειστό ξύλινο ερμάρι  , που κάποτε είχα ακούσει πως είχε μέσα ψωμί και ελιές , για κείνους που ξαπόσταιναν πριν τις τελευταίες ανηφόρες ή τους στερνούς  κατήφορους , ανάλογα με την κατεύθυνσή τους . 

Οι ξεθωριασμένες απ το χρόνο παλιές επιγραφές , απευθύνονται στον οδοιπόρο και με λόγους ουρανόσταλτους του Προφητάνακτος , παρηγορούν τους εν χαρά  κοπιώντας και αγογγύστως  πεφορτισμένους οδίτες ,  τους οποίους περιμένουν μαρτυρικοί και αθλητικοί  στέφανοι…Κέρδος ανεκτίμητο για τους διακονητές της υπακοής και της θυσιαστικής αγάπης ! Μπροστά μας δυο Μοναχοί , που εκείνοι την ώρα κατεβαίνουν προς τον αρσανά , πετώντας σχεδόν με ένα πανάλαφρο βήμα,  κρατώντας γεμάτες με λαχανικά τσάντες στα χέρια τους …

Ευλογείτε ! – Ο Κύριος ! Άντε σε δέκα λεπτά θα είστε πάνω ! –Με το δικό σας βήμα πάτερ ! Καλογερικά δέκα λεπτά …με το δικό μας βάλε ένα μισάωρο και βλέπουμε … -Κοιτάχτε να απαλλαχτείτε απ τα βαρίδια ! μας είπε ..και σίγουρα εννοούσε  όχι μόνο τα περιττά  κιλά μα και τα έσω βάρη μας …

Η σκιά του Σιμωνοπετρίτικου βράχου έπεφτε πλέον ανακουφιστικά πάνω μας . Στεκόμαστε και παρατηρούμε από μακριά τις οικοδομικές εργασίες , που ασταμάτητα συνεχίζονται και τους μοναχούς διακονητές των κήπων της μονής . Όλα τα καλά καλλιεργούνται άφθονα και υγιεινά ! Μια κατάγιομη ακτινιδιά προκαλεί τα βλέμματά μας  ! 

Πυκνότατες φυλλωσιές απλώνονται στους πετρόχτιστους μαντρότοιχους λίγα μέτρα πριν την είσοδο του Μοναστηριού . Μένουμε άναυδοι όταν βλέπουμε από μια φυλλωσιά να ξεπροβάλλει ένα μεγάλο φίδι …Ακούνητο και ατάραχο από την παρουσία μας στέκει εκεί και εμάς μας κυριεύει φόβος και πανικός ! Ο πιο ψύχραιμος Θεοδόσιος , παίρνει την φωτογραφική μηχανή και το αποθανατίζει …Εκείνο μετά από λίγο χάνεται στην πρασινάδα , δίχως να φανεί ούτε για μια στιγμή επικίνδυνο …Θυμηθήκαμε τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη που από όλα τα άγρια ζώα λυπόταν τα καημένα τα φίδια που το χειμώνα κρύβονταν στις φωλιές τους και την άνοιξη τα σκότωναν οι άνθρωποι…

Σε όλο το φετινό μας ταξίδι , το νέο βιβλίο με τον βίο του νεοκαταταχθέντος Αγίου συντρόφευε τα βήματά μας και οι συνειρμοί που γεννιόνταν ήσαν αλλεπάλληλοι! Ο Άγιος μιλούσε στα φίδια και εκείνα έκαναν υπακοή στα γεμάτα αγάπη προστάγματά του ! Ως και μετάνοιες βάζανε στους  τρομαγμένους  επισκέπτες στο κελλί του Τιμίου Σταυρού όταν ο Γέροντας εγκαταβίωνε στον λάκκο της Καλλιάγρας . Πληροφορηθήκαμε αργότερα πως όντως το φίδι που είδαμε ήταν ακίνδυνο και για αυτόν τον λόγο οι Μοναχοί το ονομάζουν καλόφιδο  , θυμίζοντάς μας το γνωστό παραμύθι και το διήγημα του Κοσμά  Πολίτη ( σ.σ. στου Χατζηφράγκου) μα και το ότι ο Κύριος όλα λίαν καλώς εποίησε ! Φτάσαμε γύρω στο μεσημεράκι. 

Ο Αρχοντάρης Μοναχός μας θύμισε αμέσως  τον Λαϊκό καλλιφωνότατο ψάλτη  που πριν λίγα χρόνια μας είχε υποδεχτεί όταν αξιωθήκαμε να μείνουμε .Έγινε η κουρά ! του είπαμε με ενθουσιασμό  …Πως ονομάσθηκες αδελφέ ; Μας απάντησε όλο χαρά και δέχτηκε τις ευχές μας για καλό Παράδεισο και τέλος αγαθό ! Τον παρατηρούσα για ώρα ενώ εκείνος φρόντιζε για τα κεράσματά μας …Η σβελτάδα του και η προθυμία του μαρτυρούσαν τον ζέοντα  πόθο του για τον βίο της ασκήσεως , όχι από ανάγκη ή εξαναγκασμό μα από εκούσια και ολόψυχη αγάπη  για τον  συνεργούντα και βοηθό Κύριο μας .  Μέχρι θανάτου πλέον στην υπακοή , στην υπομονή στις θλίψεις , στον μονήρη βίο εν παρθενία και σωφροσύνη και ευλάβεια !

Στο αρχονταρίκι ύστερα από λίγο μπήκαν οι φιλοξενούμενοι της ημέρας . Μαζί τους κι ο παπά –Γιώργης , εκ Σερρών , σεβάσμιος ιερέας με γλυκύτατη και πραεία μορφή , του Θεσβίτη Προφήτη τέκνο διαλεχτό . Μας έδωσε ευχές πατρικές και στείλαμε χαιρετισμούς και σεβάσματα στα ευλογημένα του μέρη . Θα βρισκόμασταν ξανά μαζί με τον παππούλη μετά από δυο μέρες στην σκέπη της Πορταϊτισσας Κυράς σε ένα μοναδικό  οδοιπορικό μνήμης …Έπειτα από λίγο , πρόβαλε και ο αγαπημένος μας Μοναχός Α. , που μας είχε συνεπάρει με τις διηγήσεις του τις τόσο βιωματικές , στις προηγούμενες επισκέψεις μας στην Σιμωνόπετρα. Μας μίλησε και πάλι για τον Μοναχό κατά σάρκα  Πατέρα του ,  του οποίου πριν λίγο καιρό έκανε ο ίδιος την ανακομιδή . Νιώθουμε πάντα την αγαλλίασή του  για την μεταστροφή του  πατρός του λίγο πριν το επίγειό του  τέλος …

Σας έχω μια έκπληξη ! μας είπε … -Ο Γέροντας Ελισσαίος είναι σε προσκύνημα με το λείψανο της Αγίας Μαγδαληνής στο Ιάσιο μα ξέρετε ποιος είναι εδώ μετά από πολύ καιρό ; Ο Παπά –Μύρων ! Ήρθε για λίγες μέρες να μας δει ! Κοιταζόμασταν και δεν πιστεύαμε ότι θα ξαναβλέπαμε στην Πέτρα τον πολυσέβαστο Παπά. Εδώ και χρόνια συνέχιζε την αγιασμένη παράδοση στο μετόχι της Μονής , στην Ανάληψη του Βύρωνα στην Αθήνα . Συνεχιστής τόσων σημαντικών μορφών μα κυρίως του Αγίου Γέροντος Ιερωνύμου του Σιμωνοπετρίτου . -Καθίστε στο μπαλκόνι και περιμένετε να τον φωνάξω ! μας είπε ο Μοναχός Α.  και εμείς χαρήκαμε ανείπωτα για αυτήν την ευλογημένη συγκυρία , βέβαιοι για την ψυχωφέλεια που όλοι μας σε λίγο θα λαμβάναμε …( συνεχίζεται ) 

Κείμενο -Φωτογραφίες : Νώντας Σκοπετέας 

Απόσπασμα από Ημερολόγιο Όρους 2015 με τίτλο : Ψυχή Ορθρία 

  

πηγή

«Βλέπω μία κοντή και πολύ νεαρή κοπέλα, που φορούσε ένα σκούρο γκριζωπό ράσο και ένα μαντήλι-κάτι σαν κουκούλα-στο κεφάλι να με πλησιάζει. Δεν μπορούσα, ωστόσο, να διακρίνω το πρόσωπό της. Εξέπεμπε, όμως η παρουσία της μια εξαιρετική γλυκύτητα. Περπατούσε χιαστά πάνω από ένα τεράστιο φίδι, για το οποίο έδειχνε αδιαφορία. Εντύπωση μου προκαλούσε και το χρώμα του ουρανού αλλά και το πρωτόγνωρο –αλλόκοτο- πρωτοφανές φως της ημέρας. Πριν προλάβω να την ρωτήσω ποια είναι σταματάει σε μία απόσταση 4-5 μέτρων και μου λέει. «Είμαι η Αγία Αναστασία. Εγώ σε έσωσα». Το ύφος της έδειχνε πως δεν έκανε κάτι σπουδαίο, πιθανόν για να μην νιώσω υποχρεωμένος για την πράξη της. Με ιδιαίτερα προκλητικό και δύσπιστο ύφος την ρωτώ. «Γιατί με έσωσες;» Και εκείνη με ύφος που έδειχνε πως απλώς ακολούθησε κάποια εντολή μου απαντά: «Γιατί μου το ζήτησε η Παναγία»....

...Όπως αναφέρει, ο Κώστας κατά τη διάρκεια της συνομιλίας η παρουσία της Αγίας Αναστασίας  (29 Οκτωβρίου) είχε δημιουργήσει στην όλη ατμόσφαιρα μια εξαιρετική γλυκύτητα.
Έκδηλα συγκλονισμένος από το όνειρο-όραμα ο Κώστας σηκώνεται και τηλεφωνεί σε ένα γνωστό του και φίλο του μοναχό. Εκείνος στην κυριολεξία ξαφνιάζεται από το πρωινό τηλεφώνημα. Ο Κώστας αποκρύπτει το όνειρο του και απλώς ρωτά τον μοναχό. «Ξέρεις τίποτε για καμία Αγία Αναστασία;», Όπως μας λέει, μέχρι τότε είχε ακούσει για την Αγία Αναστασία τη Φαρμακολύτρια, αλλά ουδέποτε την είχε επικαλεστεί. «Ποια Αγία Αναστασία, τη Ρωμαία που γιορτάζει σήμερα;» απαντά ο μοναχός. Η απάντηση του μοναχού, συγκλονίζει ακόμη περισσότερο τον Κώστα. Αποφεύγει, όμως να πει, οτιδήποτε για το όνειρο.

 (ένα κομματάκι από την εμφάνιση της αγίας στο νεαρό Κώστα, πατέρα δύο παιδιών, που σώθηκε από τροχαίο (βαριά τραυματισμένος) στις 11 Σεπτ. 2002)

πηγή 

Έκθεση Δοξιάδη: Οι θυσίες της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Επιμέλεια: Γ. Ξένος &  Ν. Δημητριάδης από το Άρδην τ. 99

Η έκθεση Δοξιάδη παρουσιάζει τις καταστροφές που προκάλεσε η τριπλή κατοχή (Γερμανοί, Ιταλοί και Βούλγαροι) την περίοδο 1941-1944. Συγκεκριμένα παρουσιάζεται ο οικονομικός πόλεμος, δηλαδή η ελάττωση της παραγωγής την περίοδο της Κατοχής. Ακολούθως παρουσιάζονται οι καταστροφές των τεχνικών έργων, οι καταστροφές πόλεων και χωριών από τους κατακτητές, τα δεινά που προκάλεσε ο πόλεμος στις ζωές των κατοίκων (φτώχεια, θάνατοι από πείνα κ.ά.).
Η έκθεση έχει μεγάλη αξία γιατί, πέρα από το πλήθος των στοιχείων που παραθέτει, αυτά συγκεντρώθηκαν στη διάρκεια της Κατοχής από το Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Μελετών και Ερευνών του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, αλλά και από άλλες δημόσιες υπηρεσίες και ιδιώτες. Η έκθεση άρχισε να συντάσσεται τον Μάιο του 1941, υπό την εποπτεία του υφυπουργείου Ανοικοδομήσεως, και παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 1944. Τον Απρίλιο, Μάιο και Ιούνιο του 1945 παρουσιάστηκε σε Παρίσι, Λονδίνο και στη διάσκεψη του ΟΗΕ. Το κείμενο γράφτηκε από τον αρχιτέκτονα Κ. Δοξιάδη, ο οποίος διηύθυνε την όλη εργασία με τη βοήθεια αρχιτεκτόνων και σχεδιαστών του υφυπουργείου.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα στοιχεία που αναφέρονται προέρχονται από τις πλέον αξιόπιστες πηγές που διέθετε τότε η ελληνική πολιτεία, αναφέρουμε ενδεικτικά, υπ. Γεωργίας, υπ. Μεταφορών, υπ. Δημοσίων Έργων, υπ. Εμπορικής Ναυτιλίας, Τράπεζα της Ελλάδας, Αστυνομία Πόλεων κ.ά.
Λόγω μεγέθους (121 σελίδες), είναι αδύνατον να αναδημοσιεύσουμε όλη την έκθεση, αλλά στις επόμενες σελίδες θα κάνουμε μια προσπάθεια να παρουσιάσουμε περιληπτικά τα σημαντικότερα στοιχεία της και ενδεικτικά κάποιους από τους πίνακες και τις φωτογραφίες που περιέχει.

Ο οικονομικός πόλεμος

1. Ελάττωση καλλιέργειας και μέσης ετήσιας γεωργικής παραγωγής κατά την εποχή 1941-44.
α) Δημητριακά, το 1938 καλλιεργούνταν 1.599.000 εκτάρια, το 1944 1.163.000, μείωση 28%. Ετήσια παραγωγή 1938: 1.668.550 τόνοι ετησίως 1941-44, 1.014.463, ελάττωση 40%.
β) Όσπρια, 1938: 124.000, το 1944: 87.000, μείωση 30%. Ετήσια παραγωγή 1938 386.430 τόνοι, το διάστημα 1941-44, 247.390, ελάττωση 36%.
γ) Καπνός, 1938: 83.000 εκτάρια, το 1944, 15.300 εκτάρια, μείωση 82%. Ετήσια παραγωγή 1938: 48.000 τόνοι, το 1941-44: 5.400, ελάττωση 89%.
δ) Βαμβάκι, παραγωγή το 1938: 68.600, το 1941 21.000 εκτάρια, μείωση 70%. Ετήσια παραγωγή το 1938: 45.300 τόνοι, το 1941-44: 11.300 τ., ελάττωση 75%.
ε) Διάφορα, παραγωγή το 1938: 148.600 εκτάρια, το 1944, 106.500, μείωση 29%. Ετήσια παραγωγή το 1938: 582.658 τόνοι, το 1941-44, 345.288 τ.
2. Ετήσια γεωργική παραγωγή κατά την Κατοχή 1941-44
α) Ελιές, παραγωγή 1938: 26.163 τόνοι, ετήσια παραγωγή 1944: 21.137 τ., ελάττωση 16%.
β) Λάδι, παραγωγή 1938: 102.805 τ., 1944 87.000, μείωση 16%.
γ) Σταφύλια, 1938: 97.784 τ., 1944: 33.000, μείωση 66%.
δ) Σταφίδα, 1938: 187.372 τ., 1944: 63.000, μείωση 66%.
ε) Φρούτα και ξηροί καρποί, 1938: 316.255 τ., 1944: 253.617, ελάττωση 20%.
στ) Μούστος, 1938: 463.557 τ., 1944: 231.778 τ., ελάττωση 50%.
3. Ελάττωση των εισαγωγών και εξαγωγών κατά το 1941-1943. Οι εισαγωγές-εξαγωγές σε τρόφιμα, πρώτες ύλες και βιομηχανικά προϊόντα μηδενίστηκαν. (Βλέπε πίνακα 1)

1. Ελάττωση των εισαγωγών και εξαγωγών κατά το 1941-1943 (τόνοι)

Είδος	ΕισαγωγέςΠροπ.	ΕξαγωγέςΠροπ.	Εισαγωγές 1941	Εξαγωγές 1941	Εισαγωγές 1942	Εξαγωγές 1942	Εισαγωγές 1943	Εξαγωγές 1943
τρόφιμα	713.345	266.106	11	14	19	15	11	3
Πρώτες ύλες	1.659.742	798.734	5	5	7	2	5	2
Βιομηχανικά προϊόντα	212.667	25.774	3	3	9	17	3	33
Σύνολο	2.585.754	1090614	6%	8%	7%	6%	12%	3%

4. Ελάττωση στις εξαγωγές των κυριότερων μεταλλευμάτων την περίοδο 1939-1942. Οι εξαγωγές των περισσότέρων μεταλλευμμάτων εκμηδενίστηκαν. (Βλέπε πίνακα 2)

2. Ελάττωση στις εξαγωγές των κυριότερων μεταλλευμάτων την περίοδο 1939-1942

Μετάλλευμα	1939	1940	1941	1942
Σίδηρος	233.523	11%	0%	0%
Μαγγάνιο	1.444	79%	17%	36%
Νικέλιο	60.124	38%	6%	0%
Χρώμιο	50.360	66%	62%	32%
Λευκόλιθος	52.226	193%	17%	0%
Μαγνήσιο	32.509	74%	10%	0%
Σμύρις	11.708	26%	5%	0%
Σιδηροπυρίτης	181.975	10%	0,02%	0%
Βωξίτης	178.111	0,6%	3%	0%
Σύνολο	802.654 τόνοι	29% του προπ.	6% του προπ.	0% του προπ.

5. Ελάττωση ζώων εργασίας 1941-44. Η ελάττωση των ζώων κυμαινόταν μεταξύ 50% έως και 80% (Βλέπε πίνακα 3)

3. Ελάττωση ζώων εργασίας 1941-44

	1939	1944	Μεταβολή (%)
Ίπποι	363.183	145.273	-60%
Ημιόνοι	183.619	73.448	-60%
Όνοι	404.379	202.200	-50%
Βόες	967.322	386.941	-60%
Βούβαλοι	87.332	46.941	-60%
Πρόβατα	363.183	145.273	-50%
Αίγες	4.328.120	2.178.060	-50%
Χοίροι	429.748	85.948	-80%
Πουλερικά	11.944.551	5.972.275	-50%

6. Εισαγωγή ζώων κατά την Κατοχή. Τα τρία πρώτα χρόνια της Κατοχής (41-43) δεν γινόταν εισαγωγές ζώων. (Βλέπε πίνακα 5)

5. Εισαγωγή ζώων κατά την Κατοχή

	Μεγάλα σφάγια	Μικρά σφάγια
Προπολεμικά	65.715	470.403
1941	900	1602
1942	34	303
1943	275	1591

7. Καταστροφή Δασών.
Επί συνόλου επιφανείας δασών 19.180 km2, καταστράφηκαν 5.000 km2, δηλαδή το 25% των δασών. Σε μερικές όμως περιοχές η καταστροφή ήταν πολύ μεγαλύτερη, στα δάση της Αττικής η καταστροφή φτάνει στο 75%. (Βλέπε σχεδιάγραμμα 1)

Σχεδιάγραμμα 1

8. Καταστροφές των τεχνικών έργων. Καταστροφή 56% του ολικού μήκους του σιδηροδρομικού δικτύου:
α) Γέφυρες με άνοιγμα άνω των 6 μ.: απώλειες 90%.
β) Γέφυρες με άνοιγμα κάτω των 6 μ.: απώλειες 50%.
Καταστροφές σιδηροδρομικών γεφυρών, σηράγγων και άλλων εγκαταστάσεων
Γέφυρες ανοίγματος άνω των 40 μ., προπολεμικώς 29, απώλειες 100%.
– Γέφυρες ανοίγματος 10-40 μέτρων, προπολεμικώς 55, απώλειες 100%. (Βλέπε σχεδιάγραμμα 2)

9. Aπώλειες αυτοκινήτων. Το σύνολο των φορτηγών, λεωφορείων και επιβατικών οχημάτων καταστράφηκαν ολικώς ή μερικώς. (Βλέπε πίνακα 4)

4. Απώλειες Αυτοκινήτων 

	προπολεμικά	Ολικές απώλειες	Μερικές απώλειες
Επιβατικά	8.700	5.650 (-65%)	1525 (-18)
Φορτηγά	5.900	3.550 (-60%)	1175 (-20%
Λεωφορεία	2.600	2.100 (-)80	250 (-10)

10. Καταστροφές λιμανιών
Όλα σχεδόν τα λιμάνια έγιναν χαλάσματα, ώστε κάθε ανεφοδιασμός και επικοινωνία της χώρας να μην είναι δυνατός. Στα δύο κυριότερα λιμάνια της χώρας (Πειραιάς και Θεσσαλονίκη), οι καταστροφές επεκτάθηκαν σε κτίρια και εγκαταστάσεις. Η καταστροφή έγινε παντού σύμφωνα με προμελετημένο σχέδιο. Οι κατακτητές αχρήστευσαν τον Ισθμό της Κορίνθου, βύθισαν πλοία, ανατίναξαν τα πρανή, έριξαν τραίνα, βαγόνια και οι γέφυρες ανατινάχθηκαν και ρίχτηκαν μέσα στη θάλασσα και όλα αυτά ανακατεμένα με νάρκες. Η διώρυγα της Κορίνθου έκλεισε προγραμματικά για αρκετά χρόνια.

11. Εμπορικά πλοία και απώλειες κατά τον πόλεμο μέχρι τον Απρίλιο του 1945
Από όλες τις χώρες που συμμετείχαν στον πόλεμο, η Ελλάδα έχασε το μεγαλύτερο ποσοστό του στόλου της, που ήταν γι’ αυτήν ένας πολύ σημαντικός πόρος ζωής. Τα ελληνικά πλοία πολέμησαν σ’ όλες τις θάλασσες και χάθηκαν σ’ όλους τους ωκεανούς.
Επί 583 πλοίων, που είχαμε το 1939, χάθηκαν 434 ή το 74,5%. Συγκεκριμένα από 506 φορτηγά, καταστράφηκαν τα 375, ποσοστό 74%, από 55 επιβατικά απωλέσαμε 54, ποσοστό (94,5%).
Σημαντικές οι απώλειες και στα ιστιοφόρα που τότε είχαν σημαντικό ρόλο για τις συγκοινωνιακές γραμμές του εσωτερικού. Προπολεμικά είχαμε 713 ιστιοφόρα και χάθηκαν τα 472, ποσοστό 66%.
Η χωρητικότητα του ελληνικού στόλου ελαττώθηκε σημαντικά, τα ελληνικά φορτηγά πλοία προπολεμικώς είχαν χωρητικότητα 1.933.549 και οι απώλειες μέχρι τον Απρίλιο του 1945 ήταν 1.407.821 τον., χάθηκε το 73% της χωρητικότητας. (Βλέπε σχεδιάγραμμα 3).

 

Σχεδιάγραμμα 3

12. Πολιτική αεροπορία.
Χωρίς να ήταν μεγάλη, η πολιτική αεροπορία της χώρας εξυπηρετούσε αρκετά καλά τις ανάγκες της. Ο πόλεμος και η κατοχή την εξαφάνισαν εντελώς. Αεροδρόμια, εγκαταστάσεις, εργοστάσια, μηχανήματα και αεροπλάνα διαλύθηκαν ή μεταφέρθηκαν στις χώρες του Άξονος.
13. Καταστροφές τηλεφωνικού και τηλεγραφικού δικτύου.
Κατέστρεψαν όλες τις υπεραστικές γραμμές που υπήρχαν πριν από το 1940 και πήραν ένα κολοσσιαίο ποσοστό από τις εγκαταστάσεις και τα μηχανήματα. Κάθε τι που ήταν καινούργιο στο υπεραστικό δίκτυο τηλεφωνίας έπαυσε να υπάρχει.
14. Καταστροφές υδραυλικών έργων.
Γερμανοί και Βούλγαροι κατέστρεψαν το σύνολο των υδραυλικών έργων στην πεδιάδα Θεσσαλονίκης και Σερρών-Δράμας που ήταν πολύ σημαντικά για την παραγωγή σιταριού.

Καταστροφές σε πόλεις και χωριά

1.Ιωάννινα
Τα Ιωάννινα ήταν ένας από τους κυριότερους στόχους της αεροπορίας του Άξονος. Το ένα τρίτον της πόλεως, τα μεγαλύτερα σχολεία και τα νοσοκομεία, ήσαν τα θύματα των βομβαρδισμών.
2. Λάρισα
Η Λάρισα ήταν ο κυριότερος στόχος στην Ανατολική Ελλάδα. Οι καταστροφές εκτείνονται σε ολόκληρη την πόλη, σε κάθε σχεδόν κατοικία, σε κάθε δημόσιο κτίριο, νοσοκομείο και σχολείο. Η Λάρισα έπρεπε να κτισθεί από την αρχή.
3. Χανιά
Τα Χανιά, η πρωτεύουσα της Κρήτης, ήταν το κυριότερο θύμα της μανίας της αεροπορίας του Άξονα. Ολόκληρη η πόλη και ένα μεγάλο τμήμα της νέας πόλης κατεστράφησαν κατά τον αγριότερο τρόπο μέσα σε ελάχιστες ημέρες.
4. Βόλος
Ο Βόλος, το τέταρτο λιμάνι της χώρας, ήταν στόχος μεγάλων επιθέσεων. Δεν κτυπήθηκε όμως τόσο το λιμάνι όσο οι πτωχότερες συνοικίες, οι κατοικίες, οι απορότερες τάξεις του μεγάλου αυτού βιομηχανικού κέντρου, τα σπίτια και τα σχολεία και όχι τα εργοστάσια.

Καμμένα χωριά

Οι στρατοί κατοχής εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο για την εξόντωση του ελληνισμού, την πυρπόληση των χωριών. 1170 ελληνικά χωριά αποτεφρώθηκαν. Σε μερικά μέρη της χώρας, ιδίως κοντά στα σύνορα, οι πυρπολήσεις επεξετάθησαν έως το 90% των χωριών της κάθε περιοχής.
(Βλέπε σχεδιαγράμματα 4-7)

Σχεδιάγραμμα 4

Σχεδιάγραμμα 5

Σχεδιάγραμμα 6

Σχεδιάγραμμα 7

Συνολικές απώλειες οικοδομών την περίοδο της Κατοχής.
Με όλες αυτές τις καταστροφές η Ελλάς έχασε 400.000 οικοδομές, δηλαδή τα 23% του οικοδομικού της πλούτου και έρχεται πρώτη σε θυσίες μεταξύ των Συμμάχων και ίσως και σε χειρότερη μοίρα από τις χώρες του Άξονος. Και αυτό, χωρίς τις απώλειες στη Βόρειο Ήπειρο και τα Δωδεκάνησα. Επί 1.730.000 οικοδομών του 1940 απωλέσθησαν 401.000 ή 23%

Καταστροφές στη Β. Ήπειρο
Παντού όπου ήσαν Έλληνες, ακόμη και έξω από τα σύνορα του ελληνικού κράτους, κατεστράφησαν οι πόλεις και τα χωριά. Οι μεγάλες καταστροφές των χωριών της Βορείου Ηπείρου, ενώ η Κεντρική και η Βόρειος Αλβανία δεν έπαθε τίποτα το σημαντικό.

Τα δεινά των κατοίκων

Ο πληθωρισμός άρχισε και ήταν τρομακτικός. Έφθασε σε όρια που καμιά χώρα δεν γνώρισε ποτέ. (Βλέπε πίνακες 6-7)

6. Νομισματική κυκλοφορία σε δισεκατομμύρια δραχμών.

Έτος	Δισ. δρχ.
1940	11
Ιαν 1941	16
Ιουλ. 1941	36
Ιαν 1942	53
Ιουλ. 1942	132
Ιαν. 1943	367
Ιουλ. 1943	869
Ιαν. 1944	3.945
Ιουλ. 1944	130.337
Σεπτέμβριος 1944	7.305.500

7. Τιμή ψωμιού

Έτος	Τιμή ψωμιού (ανά οκά)
Απρ. 1941	10
Ιαν 1942	230
Ιουλ 1942	890
Ιαν 1943	1.550
Ιουλ 1943	2.600
Ιαν 1944	38.000
Ιουλ 1944	3.310.000
Σεπ. 1944	153.000.000

Το αποτέλεσμα του πληθωρισμού ήταν η απότομη και κολοσσιαία αύξηση του τιμαρίθμου.
Ενώ ο τιμάριθμος ανέβαινε, οι μισθοί συνεκρατούντο από τον Άξονα χαμηλά για όλους τους εργαζόμενους. Έτσι η αγοραστική τους ικανότητα ελαττώθηκε και οι οικονομολόγοι του Άξονος επωφελούντο της πτωχεύσεως. Αγόραζαν αυτοί αντί να αγοράζουν οι Έλληνες και κατέκλεβαν τη χώρα.
Οι μικρές ποσότητες των τροφίμων που έμειναν στη χώρα, οι μεγάλες τιμές και οι μικροί μισθοί καταδίκασαν τους Έλληνες να αγοράζουν ελάχιστα τρόφιμα.
Τα τρόφιμα που μπορούσε να αγοράσει ο κάθε Έλληνας ήσαν τόσο λίγα ώστε η διατροφή να είναι εντελώς ανεπαρκής. Όλος ο ελληνικός πληθυσμός καταδικάστηκε σε υποσιτισμό. (Βλέπε πίνακα 8 και σχεδιάγραμμα 8)

8. Θερμίδες που κατανάλωναν οι ελληνικές οικογένειες

	1939	Νοεμ. 1941- Μαρτ. 1942	Ιαν. – Απρ. 1943
Πάνω από 2500 θερμίδες (κανονική διατροφή)	35%	–	6%
1800-2500 θερμίδες (επαρκής διατροφή)	47%	4%	34%
1200-1800 θερμίδες (ανεπαρκής διατροφή)	16%	18%	47%
600-1200 θερμίδες (έντονος υποσιτισμός)	2%	63%	13%
0-600 θερμίδες (εντονότατος υποσιτισμός)	–	15%	–
Μέσος όρος	2300 θ.	930 θερμίδες	1700 θερμίδες

Σχεδιάγραμμα 8

Αύξηση των θανάτων κατά την Κατοχή στην πρωτεύουσα
Ο αριθμός των θανάτων ανέβαινε τρομακτικά και πολύ γρήγορα έφθασε το επταπλάσιον του προπολεμικού. Περισσότεροι ήσαν οι θάνατοι των μικρών παιδιών και των ηλικιωμένων. Πολύ περισσότεροι οι θάνατοι των ανδρών παρά των γυναικών. (Βλέπε σχεδιαγράμματα 9-10)

Σχεδιάγραμμα 9

Σχεδιάγραμμα 10

Κόκκινο: Φυματίωση, Κίτρινο: Καρδιακά νοσήματα, Πράσινο: Λοιπές αιτίες, Μαύρο: Βίαιοι και τυχαίοι θάνατοι

Γενική πτώση του πληθυσμού τα έτη 1941-44
Ο πληθυσμός της Ελλάδος μειώθηκε τόσο όσο σε καμιά άλλη συμμαχική χώρα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα του οικονομικού πολέμου.
α) Υπολογιζόμενη αύξηση πληθυσμού αν δεν μεσολαβούσε η Κατοχή: 400.000.
β) Υπολογιζόμενη αύξηση οφειλομένη αποκλειστικά στην υπεροχή γεννήσεων: 310.000.
γ) Πραγματική πτώση του πληθυσμού λόγω υπεροχής των βίαιων θανάτων: 260.000.
δ) Βίαιοι θάνατοι και σφαγές: 165.000.
ε) Πτώση του πληθυσμού οφειλομένη σε αποδημίες στο εξωτερικό: 105.000.
Ο πληθυσμός της χώρας το 1940 ήταν 7.335.000 κάτοικοι. Το 1944 είχε υποχωρήσει στους 6.805.000, αντί των υπολογιζόμενων 7.745.000, αν δεν μεσολαβούσε η κατοχή.

Βουλγαρικές ωμότητες
Οι Βούλγαροι, το επίσημο κράτος, ο στρατός και οι πολίτες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ελαττώσουν τον ελληνικό πληθυσμό. Σφαγές, δολοφονίες, κρεμάλες, συστηματική πείνα, σκηνοθετούσαν επαναστάσεις και σκότωναν. Σκότωναν σε όλες τις πόλεις της κατεχόμενης ζώνης, με κάθε τρόπο και με κάθε μέσον.

Σφαγή και εμπρησμός Καλαβρύτων
Στα Καλάβρυτα οι Γερμανοί, μέσα σε λίγες ώρες, σκότωσαν όλους τους άνδρες εμπρός στα μάτια των γυναικών και των παιδιών τους, είναι ένα μόνον δείγμα των ομαδικών σφαγών. Σφαγιάστηκαν όλοι οι άνδρες από 15 ετών και άνω. Επί 2035 ανδρών εσφάγησαν 1436 ή 70,5%. Επί συνολικού πληθυσμού 3719 ή 38,6 %.

Σφαγή στο Δίστομο
Στο Δίστομο οι Γερμανοί σκότωσαν αδιακρίτως μωρά (σκότωσαν 20 μωρά ηλικίας 0-5 ετών), παιδιά (20 παιδιά ηλικίας 5 έως 20 ετών), ενήλικες (111 ηλικίας 20-60 ετών) και γέρους (42 άνω των 60 ετών).

Μετακινήσεις πληθυσμού λόγω εχθρικής εισβολής 1940-41
Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των κατοίκων αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του. Άλλοι έφευγαν γιατί τα έχασαν όλα, άλλοι γιατί κινδύνευσαν. Και κατά εκατοντάδες χιλιάδες γύριζαν οι πρόσφυγες.

Μετακινήσεις στο εξωτερικό
Η πείνα και οι διωγμοί, αλλά και η ανάγκη να συνεχιστεί ο πόλεμος από ελεύθερο έδαφος ανάγκασαν τους Έλληνας να καταφεύγουν στο εξωτερικό. Αλλά και πολλοί εστάλησαν σαν όμηροι, ή υποχρεωτικά για εργάτες στις χώρες του Άξονος.
Τραγική ήταν η κατάσταση στη βουλγαρική ζώνη κατοχής. Περισσότεροι από το ένα τρίτο του πληθυσμού έφυγε από την περιοχή αυτή για να έλθει στην υπόλοιπη Ελλάδα όπου πέθαιναν οι άνθρωποι στους δρόμους. Κι αυτό –δηλαδή να έρχονται σε γερμανοκρατούμενο τμήμα– εθεωρείτο τότε διαφυγή από τις βουλγαρικές θηριωδίες. (Βλέπε σχεδιάγραμμα 11)

1: Μετακινήσεις προς Κρήτη και Μ. Ανατολή, 2: Μετακινήσεις από τα νησιά προς Μ. Ανατολή, 3: Μετακινήσεις από την Ηπειρωτική Ελλάδα προς Μ. Ανατολή, 4: Μετακινήσεις από τα βουλγαροκρατούμενα, 5: Απαχθέντες προς Βουλγαρία, 6: Απαχθέντες προς Γερμανία, 7: Απαχθέντες προς Ιταλία.

Διωγμοί Εβραίων
Χειρότεροι από όλους τους διωγμούς ήταν οι διωγμοί των Εβραίων. Πρώτοι οι Βούλγαροι και πολύν καιρό αργότερα οι Γερμανοί συγκέντρωσαν τους Εβραίους της Ελλάδος και τους έστειλαν στη Πολωνία για να βρουν τον θάνατο. Κόκκινα βέλη: Μετακινήσεις Εβραίων από τις πόλεις προς την Πολωνία. Μέσω Θεσσαλονίκης. Και προς Βουλγαρία μέσω Κομοτηνής.

Προβλήματα κατοικίας
Μετά τον πόλεμο υπολογίζονταν σε 1.200.000 οι άστεγοι, δηλαδή το 18% του πληθυσμού
πηγή 

Αποθήκη «ψυχών» η Ελλάδα

Του ΜΙΧAΛΗ ΛΑΓAΝΗ από το Ποντίκι

 

Μια μεγάλη παρτίδα πόκερ παίζεται στις πλάτες εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών με αντάλλαγμα τη χαλάρωση των όρων του μνημονίου.

Αυτό που αφήνουν κυβερνητικοί κύκλοι να εννοηθεί είναι ότι, προκειμένου να μειωθούν οι αντιδράσεις που θα υπάρξουν στην κοινωνία από τη μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα – τράνζιτ για τη μετακίνηση των προσφύγων στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, θα ήταν καλό να υπάρξει μια πιο ανεκτική στάση της Κομισιόν στις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην εκπλήρωση των προαπαιτούμενων για τη χορήγηση των δόσεων του τρίτου μνημονίου.

Με το ενδεχόμενο της χαλάρωσης συντάχθηκε σε ομιλία του χθες στο Ευρωκοινοβούλιο ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Από την άλλη πλευρά, ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ κινείται πολύ πιο σκληρά λέγοντας ότι θα μειωθούν τα κοινοτικά κονδύλια που δικαιούνται όσες χώρες της Ε.Ε. δεν ανταποκριθούν στο θέμα των προσφύγων. Και οι δύο όμως λένε το ίδιο, αλλά με διαφορετική επικοινωνιακή πολιτική:

◆ Ο Γιούνκερ προσφέρει με… γλύκα την καταβολή ενοικίου για να νοικιάσει την Ελλάδα ως αποθήκη προσφύγων και μεταναστών.

◆ Ο Ντάισελμπλουμ απειλεί ότι, αν δεν γίνουμε αποθήκη, όχι μόνο δεν θα μας καταβάλει ενοίκιο, αλλά θα μας πάρει και το σπίτι.

Την Κυριακή το βράδυ στις Βρυξέλλες, στη μίνι σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη συμμετοχή των βαλκανικών κρατών, η ελληνική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα, όχι μόνο πήγε απροετοίμαστη για διαπραγματεύσεις, αλλά ουσιαστικά της υποδείχθηκε η πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει από εδώ και στο εξής όσον αφορά τη διαχείριση του μεταναστευτικού.

Όπως όλα δείχνουν, μέσα στους επόμενους μήνες πρόκειται να υλοποιηθεί η επιθυμία της Γερμανίας για μετατροπή της Ελλάδας σε «διαμετακομιστικό σταθμό προσφύγων και μεταναστών», με γιγαντιαία στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου όσοι μπαίνουν στην Ευρώπη από την Τουρκία θα ταυτοποιούνται. Οι όποιες ενστάσεις της ελληνικής αποστολής κάμφθηκαν σύντομα.

Καταυλισμοί

Το σχέδιο της Ε.Ε. περιλαμβάνει την άμεση δημιουργία τουλάχιστον τριών προσφυγικών καταυλισμών στην ηπειρωτική Ελλάδα, σίγουρα ενός στην Αττική και ενός στη Βόρεια Ελλάδα, συνολικής χωρητικότητας 30.000 ατόμων, ενώ άλλοι 20.000 πρόσφυγες και μετανάστες θα έχουν δικαίωμα επιδότησης ενοικίου, που θα εξασφαλιστεί από την εκταμίευση έκτακτων κοινοτικών κονδυλίων για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης.

Με βάση τη μέχρι τώρα πολιτική που έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση, καθώς επτά μήνες σπαταλήθηκαν χωρίς να γίνει το παραμικρό στη διαχείριση των ροών από τα τουρκικά παράλια στα ελληνικά νησιά, όπου πλέον καθημερινά φθάνουν 10.000 πρόσφυγες και μετανάστες, μοιάζει σχεδόν αδύνατον να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος δίχως να προκληθούν κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις.

Απάντηση δεν δόθηκε από τις Βρυξέλλες ούτε στο τι πρόκειται να γίνει με όσους φθάνουν στην Ελλάδα από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής και δεν χαρακτηρίζονται πρόσφυγες, όπως οι Σύροι, αλλά μετανάστες.

Το σχέδιο μετεγκατάστασης 160.000 ανθρώπων στα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – αυτή τη στιγμή – προϋποθέτει ο αιτούμενος να θεωρείται πρόσφυγας. Όλοι οι άλλοι θα επαναπροωθηθούν στις χώρες καταγωγής τους. Δηλαδή στην ουσία θα εγκλωβιστούν στην Ελλάδα, αφού από τη μια θα έχουν εξασφαλίσει την αρχική εξάμηνη άδεια προσωρινής παραμονής, αλλά με τα έως τώρα δεδομένα οι διαδικασίες απέλασης στις χώρες καταγωγής γίνεται με πολύ μεγάλες δυσκολίες.

Ουσιαστικά ελλοχεύει ο άμεσος κίνδυνος δημιουργίας μιας τεράστιας «αποθήκης ανθρώπων» στην Ελλάδα.

Τέλος, απάντηση δεν δόθηκε από τους Ευρωπαίους ούτε στο εύλογο ερώτημα γιατί στην κρισιμότερη έως σήμερα σύνοδο για το μεταναστευτικό δεν συμμετείχε η Τουρκία, στα εδάφη της οποίας αυτή τη στιγμή βρίσκονται περισσότεροι από δύο εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες και στα παράλια της οποίας ακμάζει το δουλεμπόριο.

Προφανώς για τους εταίρους τα όσα συμφωνήθηκαν με τον Ταγίπ Ερντογάν και την Άνγκελα Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης της Γερμανίδας καγκελαρίου στη γειτονική χώρα, θεωρούνται «δεσμευτικά» για τα μέλη της Ε.Ε. στο σύνολό τους. Ακόμη μια ένδειξη της κρίσης ταυτότητας και ελλείμματος δημοκρατικού πνεύματος, που, όπως παραδέχονται πολλοί πολιτικοί αναλυτές, κλυδωνίζει τα τελευταία χρόνια το ευρωπαϊκό «οικοδόμημα».

Δύο λύσεις στο τραπέζι

Τη λύση του πρώην στρατοπέδου Λιόση στα Άνω Λιόσια εξετάζει μεταξύ των πιθανών χώρων για τη δημιουργία του προσφυγικού καταυλισμού χωρητικότητας τουλάχιστον 5.000 ατόμων η κυβέρνηση.

Όπως αποκαλύπτει σήμερα το «Ποντίκι», ο συγκεκριμένος χώρος, που βρίσκεται στον παράδρομο της Αττικής Οδού πίσω από τον ΟΔΔΥ, ελέγχθηκε πριν από λίγες ημέρες από τους αρμόδιους φορείς με το σκεπτικό ότι πληροί τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία εγκατάστασης ανάλογης του προσωρινού κέντρου φιλοξενίας στον Ελαιώνα.

Στο τραπέζι των προτάσεων έχει πέσει και μια δεύτερη έκταση στα σύνορα μεταξύ Ασπρόπυργου και Δήμου Φυλής, ενώ φαίνεται πως εγκαταλείπεται η περίπτωση της αξιοποίησης των υφιστάμενων πρώην ολυμπιακών εγκαταστάσεων στο Λεκανοπέδιο, κυρίως λόγω των μεγάλων αντιδράσεων που έχουν υπάρξει από τους περισσότερους δημάρχους.

πηγή 

Μετάνοια είναι η δεύτερη αθωότητα

Τζόνσον

Ανατρεπτική έρευνα: Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται πιο πολλές ώρες ύπνου, αλλά περισσότερο σκοτάδι

 

Οι ειδικοί εδώ και χρόνια μιλούν για τους κινδύνους που κρύβει για την υγεία ο ανεπαρκής ύπνος.
Τώρα όμως, μία νέα έρευνα, ανατρέπει αυτό το δεδομένο, καθώς τονίζει ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται περισσότερες ώρες ύπνου, αλλά λιγότερα φώτα.
Ερευνητές με επικεφαλής τον Τζέρομ Σίγκελ του UCLA μελέτησαν τρεις προβιομηχανικές κοινωνίες, δύο στην Αφρική και μία στη Νότια Αμερική, με το σκεπτικό ότι η σύγκριση με εκείνους που ζουν ακόμη χωρίς ηλεκτρισμό είναι ο καλύτερος τρόπος για να συμπεράνουν αν είναι αφύσικες οι συνήθειες του ύπνου στη σύγχρονη κοινωνία.
Ανακάλυψαν ότι κατά μέσο όρο οι άνθρωποι περνούσαν 7-8,5 ώρες προσπαθώντας να κοιμηθούν, κάθε νύχτα. Από αυτές, μόνο τις 5,5-7 ώρες κοιμούνταν πραγματικά. Περίπου δηλαδή ο χρόνος που κοιμούνται οι περισσότεροι στις σύγχρονες κοινωνίες. Ωρες που θεωρούνται λίγες, για την υγεία.
Ισως λοιπόν οι 5,5-7 ώρες ύπνου να είναι κάτι φυσιολογικό, κατέληξαν οι επιστήμονες. Ομως, το βασικό συμπέρασμα της έρευνας ήταν ότι οι άνθρωποι στις προβιομηχανικές κοινωνίες περνούσαν περισσότερη ώρα στο σκοτάδι, από ό,τι οι άνθρωποι στον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης διαπίστωσαν ότι εκείνοι που ζουν χωρίς ηλεκτρισμό, συνηθίζουν και αυτοί να ξυπνούν κατά τη διάρκεια της νύχτας, κάνοντας τους επιστήμονες να σκεφτούν ότι αυτό απαραίτητα δεν συνιστά διαταραχή ύπνου.
Το βασικό θέμα όμως ήταν ο φωτισμός. Το ηλεκτρικό φως μπορεί να καθυστερήσει ή να «ακυρώσει» τη νυχτερινή φυσιολογία του ανθρώπου, κάτι που δεν συμβαίνει με το φως ενός κεριού ή μιας φωτιάς.

Πηγή

Η Ελλάδα «τρώει» τα καλά της παιδιά και αφήνει να την «τρώνε» τα κακά της παιδιά Μεν. Παλλάντιος

Τα παιδιά που κάθονται τώρα στα θρανία θα είναι Έλληνες; Εκπαιδεύεται μια ολόκληρη γενιά χωρίς τα πολυτίμητα τζιβαϊρικά του λαού μας, την Πίστη, την Γλώσσα, την έξοχη Παράδοσή του. Δεν πολεμούνται μέσω των βιβλίων, γελοιοποιούνται, στρεβλώνονται τα «ριζιμιά λιθάρια» του Γένους 

 

«…Και τα Νέα Ελληνικά θα ξαναγυρίσουν κι όχι πια με τ’ άθλια εκείνα κείμενα που διαλέγουν ως τώρα οι κλίκες και οι λογοκρισίες των πολιτικών ψευτοϊδεολογικών παρατάξεων και κομμάτων, αλλά τ’ άριστα κείμενα της Ελληνικής Γραμματείας…». («Ελλάδα και Πολιτισμός», Ι.Μ. Κουτλουμουσίου, σελ. 158, κείμενο του Ρ. Αποστολίδη, 1995). Ωσπου να έρθει όμως αυτή η ευλογημένη ώρα, ώσπου να έρθουν «καινούργιοι άνθρωποι / για να συνοδέψουν την βλακεία / στην τελευταία της κατοικία» (Παλαμάς), το έθνος είναι βυθισμένο «εις την απόλυτον αγραμματείαν», όπως έλεγε ο μεγάλος Δάσκαλος του Γένους Κωνσταντίνος Κούμας. Οχι κείμενα άριστα, άλλα σκύβαλα ακατ-ανόητα.

Εχω γίνει κουραστικός, όμως επιμένω και βροντοφωνάζω. Αυτήν την στιγμή, συντελείται μες στις σχολικές αίθουσες, έγκλημα «καθοσιώσεως», όπως έλεγαν παλαιότερα. (Καθοσίωσις = εσχάτη προδοσία). Αν βγούμε και όποτε βγούμε απ’ αυτήν την κρίση, δεν ξέρω αν θα βρεθούν Ελληνες στην Ελλάδα. Είναι η πρώτη φορά, από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, που κυκλοφορούν μες στα σχολεία, βιβλία πολύ πιο επικίνδυνα από Τουρκοκρατίες και Κατοχές. Ενα ύπουλο, σύγχρονο «παιδομάζωμα».

Εκπαιδεύεται μια ολόκληρη γενιά χωρίς ιθαγένεια, χωρίς τα πολυτίμητα τζιβαϊρικά του λαού μας, την Πίστη, την Γλώσσα, την έξοχη Παράδοσή του. Δεν πολεμούνται μέσω των βιβλίων, αλλά κάτι πολύ χειρότερο: Γελοιοποιούνται, ευτελίζονται, στρεβλώνονται τα «ριζιμιά λιθάρια» του Γένους. Ας το καταλάβουμε όλοι μας. Μόνο η Παιδεία μπορεί να μας σώσει και να μας ανορθώσει. Η Παιδεία είναι το λίπασμα για να δυναμώσει η αφυδατωμένη ρίζα. Μια Παιδεία επιστροφής – που δεν είναι οπισθοδρόμηση, αλλά επιβεβαίωση της διαχρονικότητάς μας – στην Ορθόδοξη ταυτότητά μας, στο Ελληνικό ήθος, στην δωρική απλότητα και εγκαρδιότητα του τρόπου ζωής, στον επαναγνισμό μας, να ξαναγίνουμε αγνοί ζώντας με τα δικά μας παλιά πλούτη. Να μοσχοβολήσουν οι τάξεις μας, από τα τιμαλφή της μυρίπνοης Γλώσσας μας, κεφάλαιο ατίμητο και θησαυρός αδαπάνητος. Να ανεβούμε στους ώμους των πατέρων μας, για να δούμε μακρύτερα στο μέλλον, όπως μας κανοναρχεί σοφός τις.

Εσχάτη ώρα εστί!!

Τις προάλλες, μου τηλεφωνεί συνάδελφος, δασκάλα μάχιμη, εξαιρετική, που παλεύει για «ψυχή και Χριστό» μες στην τάξη. (Και έχει βρει το μπελά από σχολικό σύμβουλο. Για τον «θεσμό» αυτό ας σκεφτεί το υπουργείο το εξής απλό και γόνιμο. Μετά από δύο θητείες – 8 έτη – να επιστρέφουν οι σύμβουλοι στην τάξη. Πολλοί αγνοούν και το περιεχόμενο των βιβλίων. «Ερέτην χρη πρώτον γενέσθαι και είτα πηδαλίοις επιχειρείν». Πρώτα μαθητεύεις, τραβάς κουπί και ύστερα παίρνεις το πηδάλιο. Και όταν επισκέπτονται τα σχολεία να μην τρομοκρατούν τον κόσμο, αλλά να μιλούν σαν δάσκαλοι).

Οργισμένη η συνάδελφος, δασκάλα Γ’ Δημοτικού, μου καταγγέλει – τι άλλο – για τα σκύβαλα που φιλοξενούν τα βιβλία Γλώσσας. Με παραπέμπει στην σελίδα 56 του β’ τεύχους Γλώσσας της Γ’ Δημοτικού. Διάβασα το κείμενο, το οποίο απευθύνεται σε 8χρονα – 9χρονα παιδιά. Είναι ένας «διασκευασμένος αφρικανικός μύθος», όπως γράφουν τα «σαϊνια» που τον επέλεξαν, με τίτλο: «Φτιάξε μου ένα σιδερένιο άνθρωπο». Λοιπόν. Εχω 25 περίπου χρόνια μες στην τάξη. Δόξα τω Θεώ δεν έγινα κηφήνας συνδικαλιστής.

Είναι η πρώτη φορά που δεν καταλαβαίνω, δεν κατανοώ σχολικό κείμενο. Το διάβασα, το ξαναδιάβασα, πλην εις μάτην. Ακρη δεν έβγαζα. Τι στην ευχή! Ξέρω ότι τα βιβλία περιέχουν κείμενα καντιποτένια, αλλά κατανοητά. Σαν τους λόγους του άληστου μνήμης ΓΑΠ. Αξεπέραστες κενολογίες και πρωτότυπες σαχλολογίες. Αλλά πάντοτε στου «Κακού τη Σκάλα» σε τούτο τον τόπο, δεν στεκόμαστε στο τελευταίο σκαλοπάτι. Υπάρχει και πιο κάτω. Παρένθεση. Θυμήθηκα μια ιστορία. «Πήγαιναν κάποιον να τον τουφεκίσουν και του λέει ένας γέρος: και μη χειρότερα! Λέει ο κατάδικος: Τι χειρότερα μπάρμπα; Ε, να, μπορεί να σε κρεμάσουν. Υστερα του λέει ένας άλλος, και μη χειρότερα. Τι χειρότερα, ψελλίζει ο θανατοποινίτης; Ε, να, μπορεί να σε παλουκώσουν».

Τέλος πάντων. Ξεστρατίζει κάπου – κάπου ο λόγος, γιατί αλλιώς δεν αντέχεις. Το ευτράπελο είναι η κρούστα, που σε προστατεύει από την περιρρέουσα παράνοια. Παραθέτω το «υψιπετές» κείμενο, μήπως και κάποιος αναγνώστης βγάλει νόημα.
«Πριν από πολλά πολλά χρόνια ζούσε ένας βασιλιάς, που ήθελε να φτιάξει έναν άνθρωπο. Φώναξε, λοιπόν, τον αρχηγό των σιδηρουργών και τον πρόσταξε να του φτιάξει ένα σιδερένιο άνθρωπο.
“Μα…” πήγε να πει ο σιδεράς.
“Δεν έχει μα” τον διέκοψε ο βασιλιάς. “Εδώ σου έχω όλο το σίδερο που θα χρειαστείς. Έχε υπόψη σου ότι θέλω ένα ζωντανό άνθρωπο, που θ’ ανασαίνει, με αίμα στο σώμα του και μυαλό στο κεφάλι του”.
Ο αρχισιδηρουργός πήρε το σίδερο κι επέστρεψε λυπημένος σπίτι του. Ρώτησε όλους τους φίλους του, αλλά κανείς δεν ήξερε πώς φτιάχνεται ένας αληθινός άνθρωπος.
Μια μέρα, συνάντησε έναν παλιό του φίλο που ζούσε μόνος στην ερημιά. Ο αρχισιδηρουργός είπε στο σοφό τα βάσανά του κι αυτός του είπε τι να κάνει. Έχοντας στα αυτιά του τα λόγια του σοφού, πήγε στο βασιλιά και του είπε: “Μεγαλειότατε, πρέπει να διατάξεις όλους τους υπηκόους σου να ξυρίσουν τα κεφάλια τους και να κάψουν τα μαλλιά τους, ώστε να μαζευτούν χίλια φορτία κάρβουνο για να λιώσει ο σίδηρος. Μετά θα τους βάλεις να μαζέψουν χίλιους κουβάδες δάκρυα για να σβηστεί η φωτιά. Γιατί, όπως καταλαβαίνεις, το κάρβουνο από ξύλα και το νερό από ποτάμι, δεν αρκούν για να φτιαχτεί ένας άνθρωπος!”.
Ο βασιλιάς έκανε ό,τι του ζήτησε. Ολοι οι άνθρωποι ξύρισαν τα κεφάλια τους και έκαψαν τα μαλλιά τους, αλλά έβγαλαν μόνο ένα φορτίο κάρβουνο. Μετά όλοι άρχισαν να κλαίνε, αλλά μάζεψαν μονάχα δύο κουβάδες δάκρυα.
Ο βασιλιάς κάλεσε ξανά τον αρχηγό των σιδηρουργών. “Δεν χρειάζεται να φτιάξεις έναν άνθρωπο” του είπε. “Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να μαζέψω ούτε τα κάρβουνα ούτε το νερό”.
“Μεγαλειότατε» απάντησε ο αρχισιδηρουργός του “χαίρομαι που δε βρήκες αρκετά μαλλιά και δάκρυα, επειδή, για να πω την αλήθεια, δε θα μπορούσα να σου φτιάξω έναν άνθρωπο!».
Ερωτώ και καλώ σε βοήθεια: Μετά από τόσες τρίχες, μαλλιά, κάρβουνα και λοιπά κρανιοκενή «διασκευάσματα» κατάλαβε κανείς κάτι; Tι καταλαβαίνει ένα παιδί Γ’ Δημοτικού από αυτό το πράγμα; Ποιος είναι ο διδακτικός στόχος του «κειμένου»; (Επαναλαμβάνω: είναι διασκευασμένος. Στην πρωτότυπή του μορφή και γλώσσα θα είναι σίγουρα «έλλογος»). Εμείς δεν έχουμε μύθους διδακτικότατους, του Αισώπου, με τους οποίους «παιδεύεται» όλη η Οικουμένη; Τι μου βάζουν «διασκευές», ουσιαστικά δικά τους φτηνά και σάπια υποπροϊόντα; Τι ονειροφαντάζονται ότι είναι τρανοί λογοτέχνες; Σε κάθε τάξη συναντάς καμμιά 15αριά κείμενα της «συγγραφικής ομάδας» όπως την ονομάζουν, κάτι ατάλαντες μωρολογίες. Καμμιά 30αριά κείμενα από περιοδικά και ιστοσελίδες (Σε κάθε τάξη).

Η γλώσσα μας, που διατηρήθηκε τόσους αιώνες, η γλώσσα μας που αποτέλεσε τη γύρη, η οποία διασκορπίστηκε και πάνω της βλάστησε ο παγκόσμιος πολιτισμός, η γλώσσα που άντεξε την σκλαβιά και αντιστάθηκε στους κατακτητές μας και που κατέκτησε τους κατακτητές μας, σήμερα κακοποιείται βάναυσα μέχει θανάτου, γιατί έτσι προέκρινε η Μ.Κ.Ο. που ονομάζεται «αφελληνισμένη διανόησις», η οποία λυμαίνεται Παιδεία και παιδιά. Και επειδή μυξοκλαίνε στα κανάλια για την σχολική βία, ας γνωρίζουν πως όποιος δεν έχει λόγο, λέξεις για να συν-εννοηθεί, καταφεύγει στην βία. (Τι ωραία το διατύπωσε ο ποιητής «πάρε τον λόγο μου δώσ’ μου το χέρι σου»!!). Το ερώτημα παραμένει και ενδιαφέρει όσους αγαπούν την πατρίδα μας και όχι τους πολυπολιτισμικούς Γραικύλους: τα παιδιά που κάθονται τώρα στα θρανία θα είναι Έλληνες;

Δημήτρης Νατσιός

Στήριζε με το λόγο σου τους ασθενείς και αυτούς πού έχουν λυπημένη καρδιά και, όσο στο χέρι σου έχεις υλικά αγαθά, ελέησε τους και θα σε υποστηρίξει ή δύναμη του Θεού πού συντηρεί τα πάντα.

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος

Τι έτρωγαν στην Κατοχή; Οι συνταγές της πείνας

 
 

Επιβίωση με πατατοφλουδοκεφτέδες, μπομπότα, ψίχουλα εβδομάδας, καφέ από ρεβίθια!

«Καθόλου κρέας ή ψάρι, μια αλεσμένη αγκινάρα για φαγητό. Καλό μάσημα της τροφής για να νιώθει το στομάχι γεμάτο και μην ξεχνάτε να μαζεύεται τα ψίχουλα από το τραπέζι σε ένα βαζάκι. Στο τέλος της εβδομάδας, η ποσότητα θα είναι αρκετή». Προτροπές επιβίωσης στον Τύπο της Κατοχής. Από τον Απρίλιο του 1941, η Ελλάδα βίωνε την εξαθλίωση, τον αφανισμό και χιλιάδες πολίτες πέθαιναν κυριολεκτικά από ασιτία.

Η ιστορικός Ελένη Νικολαΐδου – ήδη με 22 βιβλία στο βιογραφικό της – βγάζει από το χρονοντούλαπο τις «Συνταγές της Κατοχής», το απόλυτο εγχειρίδιο για το «πώς σφίγγει το ζωνάρι». Εξιστορεί δε τις συνθήκες ζωής, αλλά και τους εφευρετικότατους τρόπους επιβίωσης, όπως τις εξιστόρησαν γυναίκες της εποχής, αλλά και όπως παρουσιάζονταν στα «Αθηναϊκά Νέα», «Βραδυνή» και «Καθημερινή».

Τι έτρωγε ο κόσμος τότε; Και τελικά, πόσο κοντά είμαστε στο να αναπροσαρμόσουμε το σημερινό μας διαιτολόγιο σε εκείνο των δύσκολων χρόνων;

Η ψευδαίσθηση του να τρως κρέας

«Οι άνθρωποι της Κατοχής είχαν να αντιμετωπίσουν εκτός από τους Ναζί, τα μπλόκα, τις εκτελέσεις, τη λεηλασία της πόλης και τις τρομακτικές ελλείψεις σε τρόφιμα. Οι μισθοί πλέον δεν είχαν καμία αξία. Τα τρόφιμα στην αγορά ήταν σπάνια και όταν εμφανίζονταν ελέγχονταν από μαυραγορίτες, οι οποίοι ήταν σε αγαστή συνεργασία με τους Γερμανούς κατακτητές. Έπρεπε, λοιπόν, να επιβιώσουν.

Χιλιάδες δεν τα κατάφεραν, χιλιάδες στην Αθήνα και σε άλλα μέρη πέθαναν από ασιτία. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, οι εφημερίδες της εποχής έδιναν συμβουλές για το πώς θα μπορέσουν οι Αθηναίοι να διατραφούν, ώστε να κρατηθούν εν ζωή. Μία συνταγή ή οδηγία – που ήταν και αυτή που με σόκαρε περισσότερο – έδινε οδηγίες για το πώς να μαζεύουν ψίχουλα».

Έλεγε λοιπόν: Μαζεύετε με προσοχή τα ψίχουλα από το τραπέζι και βάλτε τα σε ένα ποτήρι. Στο τέλος της εβδομάδας θα έχετε μαζέψει τόσα ψίχουλα, ώστε να μπορέσετε να τα χρησιμοποιήσετε στη μαγειρική σας.

«Ειλικρινά, δεν είναι φοβερό; Επίσης, υπήρχε συνταγή που έλεγε πώς να ξεγελάσεις τα μάτια σου και το στομάχι σου ότι τρως κρέας (φοβερά δυσεύρετο προϊόν)».

Είναι πολύ απλό: Παίρνεις μία μελιτζάνα και την τρίβεις, την αφήνεις να σκουρύνει και τότε έχεις την αίσθηση ότι τρως κρέας! «Ξέρετε οι Αθηναίοι άλλαξαν δραστικά τις διατροφικές τους συνήθειες.

Γνωρίζατε ότι τα γεμιστά προ Κατοχής τα έτρωγαν με μαγιονέζα;».

«Όταν πεινάς θα φας τα πάντα, όταν βλέπεις το παιδί σου τουμπανιασμένο θα του δώσεις τα πάντα για να το κρατήσεις στη ζωή. Μερικές φορές αναρωτιόμασταν: “Μα και σκύλους;”. Ναι και σκύλους και γάτες. Τα πάντα έτρωγαν τότε οι Αθηναίοι», αναφέρει η κα Νικολαΐδου.

Οι σκύλοι και οι γάτες εξαφανίστηκαν από τους πρώτους μήνες που μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα. Και επειδή οι κατακτητές δεν άφησαν τίποτα όρθιο, αλλά κατέσχεσαν ακόμη και τους γάιδαρους για τις ανάγκες των μεταφορών του στρατού τους, παρατηρήθηκε ότι και αυτοί σταδιακά εξαφανίζονταν. Είναι εξακριβωμένο ότι από τον Εθνικό Κήπο σε μία νύχτα χάθηκαν δύο ελάφια. Εικάζεται ότι πεινασμένοι μπήκαν μέσα νύχτα και τα άρπαξαν για λόγους επιβίωσης.

«Πρέπει να σας πω ότι σφάζονταν και άλογα. Για το λόγο αυτό, υπήρχαν πολλά παράνομα σφαγεία, όπου έσφαζαν τα ζωντανά και τα πουλούσαν από πόρτα σε πόρτα για ολόκληρες περιουσίες. Το ξεπούλημα της περιουσίας των Αθηναίων έγινε και για άλλα τρόφιμα, όπως το λάδι».

Τα φρούτα στην κατοχική Αθήνα, αποτελούσαν ένα είδος υπό εξαφάνιση. «Υπήρχαν όμως συνταγές για ορεκτικά που έκοβαν την όρεξη! Οι οδηγίες δηλαδή που δίνονταν ήταν, πώς θα ξεγελάσουμε το στομάχι μας, ώστε να νιώσει ότι είναι γεμάτο. Τούς προέτρεπαν λοιπόν να τρώνε χόρτα και να τα μασούν αργά αργά για να νομίσει το στομάχι ότι είναι χορτάτο».

Ακόμη, λόγω του ότι ο καφές ήταν δυσεύρετος, απλοί πολίτες έφτιαχναν έναν τύπο καφέ από διάφορα προϊόντα, όπως τα ρεβίθια ή από βραστά κουκούτσια.

«Αυτό που υπήρχε σε μερική αφθονία, ήταν το κρασί, το οποίο έσωσε αρκετούς Αθηναίους, γιατί τους τόνωνε. Επίσης και οι σταφίδες και τα σύκα ήταν υλικά που τους κρατούσαν ζωντανούς, αφού τα χρησιμοποιούσαν ως υποκατάστατα ζάχαρης και έφτιαχναν γλυκά. Υπήρχαν εστιατόρια που πουλούσαν γάλα, νερωμένο φυσικά, και αμφιβόλου ποιότητας. Να συμπληρώσω εδώ ότι από την πείνα τους, οι Αθηναίοι μάζευαν ό, τι χόρτο έβρισκαν, αλλά πόσα χόρτα μπορεί να υπάρχουν για να ταΐσουν μία πόλη; Δίνονταν τότε οδηγίες να είναι προσεκτικοί στο τι τρώνε, αλλά στην πράξη ήταν

ανέφικτο λόγω της πείνας».

«Είναι τραγικό αυτό που θα σας πω αλλά η πρώτη ύλη ήταν το …νερό! Όταν βέβαια έτρεχε από τις βρύσες, γιατί η αλήθεια είναι ότι τους το έκοβαν πολύ συχνά. Για να σας δώσω να καταλάβετε, υπήρχε συνταγή που έλεγε ότι αν και εφόσον βρεθείτε τόσο τυχεροί και αγοράσετε φασολάκια, να τα καθαρίσετε, κρατήστε τις άκρες και τις κλωστές και όλα μαζί ψιλοκόψτε τα. Σε μία κατσαρόλα με νερό ρίξτε τα όλα μέσα, προσθέστε λίγο κρεμμύδι, ντομάτα ή ελιές και να μία θαυμάσια σούπα για το βράδυ!».

Να σημειωθεί ότι σε περισσότερη αφθονία, αναλογικά, ήταν τα χόρτα και γι’ αυτό υπήρχαν πολλές συνταγές με αυτά, μέχρι και το πώς να μαγειρέψετε… χόρτα ογκρατέν!

Η ανταλλακτική οικονομία και οι «σκοπιές» στα λάχανα

Οι Αθηναίοι επέστρεψαν από τα πρώτα χρόνια της Κατοχής στην ανταλλακτική οικονομία. Η οδός Αθηνάς, ο γνωστός δρόμος στο κέντρο της Αθήνας, ήταν ο τόπος συνάντησης των απανταχού ταλαιπωρημένων και πεινασμένων.

«Εκεί θα βλέπατε να έχουν στο δρόμο ό, τι μπορούσε κανείς να πουλήσει από το σπίτι του. Προσωπικά αντικείμενα, έπιπλα, ίσως κάποια τρόφιμα, μαγειρευτά φαγητά με ύποπτα κρέατα μέσα, ζαχαρωτά που περισσότερο ήταν καθαρτικά, ακόμη και σαπούνια που τελικά έλιωναν τα ρούχα (παρασκευάζονταν παράνομα και χωρίς γνώσεις). Τότε άλλωστε, υπήρχε τρομερή έλλειψη από σαπούνι».

Αρκετοί απλοί πολίτες κατάφεραν να σωθούν, χάρη στα συσσίτια που διοργάνωναν τα σωματεία προς τα μέλη τους. Αποτέλεσμα ήταν η εξασφάλιση ενός πιάτου με όσπρια ή μία κούπα νεροζούμι.

«Τα συσσίτια ήταν πολύ διαδεδομένα και εξαιτίας τους κατάφεραν πολλοί Αθηναίοι να επιβιώσουν. Φυσικά μην νομίζετε ότι ήταν τίποτα φαγητά της προκοπής αλλά ήταν αρκετά για να μπορέσουν να σταθούν τα πόδια τους. Να σας πω επιπλέον, ότι πολλοί Αθηναίοι έβαζαν κοτέτσια στα μπαλκόνια και τις αυλές ή έφτιαχναν δικό τους μπαξέ που όμως φύλαγαν σκοπιά για να μην πάει κάποιος πεινασμένος να τους πάρει την κότα ή το λαχανικό».

Οι εφημερίδες την εποχή της Κατοχής ήταν γεμάτες με ειδήσεις από την κεντρική αγορά. Φουφούδες είχαν στηθεί στους δρόμους και πουλούσαν ζωμούς από κρέας, χωρίς να διευκρινίζεται για το τι κρέας μαγείρευαν. Οι μεταφορές γίνονταν με αυτοσχέδια καροτσάκια. Τα παπούτσια έλιωναν και άρχισαν οι Αθηναίοι σκάλιζαν ξύλα και τα φορούσαν. Τότε εμφανίστηκαν λοιπόν στην Αθήνα και τα τσόκαρα. Τα μαγαζιά με ηλεκτρικά είδη πουλούσαν μέχρι και σπιτικά γλυκά.

“Μην το πάρετε για παραδοξολογία. Πρόκειται για φαγητό δοκιμασμένο και νοστιμότατο. Τότε έλεγε ότι πρέπει να: Βράζετε τις πατάτες, αφού τις πλύνετε καλά. Έπειτα τις ξεφλουδίζετε. Τι κάνετε τις φλούδες; Τις πετάτε. Πετάτε δηλαδή το πιο θρεπτικό και το πιο υγιεινό μέρος της πατάτας, αφού είναι πια γνωστό πως κάθε λαχανικό και φρούτο στο φλοιό του και γενικά προς τα εξωτερικά του στρώματα περιέχει τις διάφορες πολύτιμες βιταμίνες. Παίρνετε, λοιπόν, αυτές τις φλούδες, προσθέτετε μπόλικο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο, λιγάκι δυόσμο, αλάτι, πιπέρι, ζυμώνετε και τηγανίζετε. Θα απορήσετε για το αποτέλεσμα.

ADVERTISEMENT

Αν δεν πρόκειται να βράσετε τις πατάτες, αλλά να τις μαγειρέψτε αλλιώς όποτε θα τις παστρέψτε πριν τις βράσετε, πάλι μπορείτε να κάνετε τους κεφτέδες σας, βράζοντας τις φλούδες που θα είναι ακόμα πιο νόστιμες γιατί θα έχουν επάνω και λίγη πατάτα.

Στις συνταγές της εποχής συγκαταλέγονται επίσης, τα ροφήματα ή γλυκίσματα από φλούδες μήλων, η χρησιμότητα των κουκουτσιών για περίφημα γλυκά και τα μπισκότα από ελάχιστο αλεύρι.
πηγή

Οι Σύροι πρόσφυγες στη Θεσσαλονίκη και ο άγιος Δημήτριος

 

Στον Ιερό Ναό του πολιούχου της  Θεσσαλονίκης  Αγίου Δημητρίου υπάρχει ένα ενδιαφέρον ψηφιδωτό, το οποίο βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νότιου πεσσού. Η εικόνα παριστά ολόσωμο το Μεγαλομάρτυρα να ακουμπά το χέρι του με προστατευτικό τρόπο στον ώμο ενός επίσης ολόσωμου διακόνου.

Κάτω από τα πόδια των δύο μορφών αναγράφεται το εξής: “Πανόλβιε, Χριστού μάρτυς, φιλόπολις/φροντίδα τίθη, και πολιτών και ξένων” (Μακάριε Μάρτυρα του Χριστού, εσύ που αγαπάς την πόλη σου, φρόντιζε και τους πολίτες της και τους ξένους). Η αναφορά στους “ξένους” εικάζεται πως οφείλεται στη φροντίδα του αγίου προς τους αλλοεθνείς, οι οποίοι βοήθησαν τους Θεσσαλονικείς στην ανοικοδόμηση του Ναού από την καταστροφή που υπέστη περί το 620 – προσπάθεια στην οποία φέρεται πως συνέβαλε και ο εικονιζόμενος διάκονος.

Δεν θα πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας, ωστόσο, ότι η πόλη κατά την εποχή εκείνη, τον 7ο αι., υπήρξε τόπος υποδοχής προσφύγων από τη Συρία, οι οποίοι εγκατέλειψαν την πατρίδα τους λόγω αραβικής εισβολής. Συνέβη δηλαδή πριν από 14 περίπου αιώνες το ίδιο που συμβαίνει και στις μέρες μας…

(Η μόνη «μικρή διαφορά» είναι ότι στη  πλειοψηφία τους οι σημερινοί « πρόσφυγες» είναι μουσουλμάνοι ας μην το ξεχνάμε αυτό, γιατί δημιουργούνται  λάθος  εντυπώσεις ,και επίσης σήμερα οι Χριστιανοί Σύριοι  κάθονται στον τόπος τους υπερασπιζόμενοι τα ιερά τους...!)

Μάλιστα, από τους κόλπους των προσφύγων αυτών προήλθε και ένας αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ο Σέργιος, περί το 700, ο οποίος και θεωρείται ως δεύτερος κτήτωρ του Ναού – ενδεχομένως συριακής καταγωγής να ήταν επίσης και ο εικονιζόμενος διάκονος.

 πηγή

Τα 116 πράγματα που προκαλούν καρκίνο, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας

 

 

Ανησυχία και αντιδράσεις έχει προκαλέσει η αποκάλυψη του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας ότι τα αλλαντικά είναι καρκινογόνα.

Το μπέικον, τα λουκάνικα και πολλά άλλα προϊόντα μπήκαν στο στόχαστρο, τη στιγμή που ο Οργανισμός γνωστοποίησε ότι το επεξεργασμένο κρέας είναι πιθανόν καρκινογόνο. Ομως, ο κίνδυνος δεν κρύβεται μόνο εκεί.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ερευνας για τον Καρκίνο, από τον οποίο αντλεί τις πληροφορίες ο ΠΟΥ, έχει δημιουργήσει μία λίστα 116 πραγμάτων που προκαλούν καρκίνο. Κι αν κάποια κόβονται, όπως το κάπνισμα, άλλα δεν είναι τόσο εύκολο να τα αποφύγει κανείς, όπως για παράδειγμα η ατμοσφαιρική ρύπανση.
Αυτή είναι η λίστα του Οργανισμού, για τα πράγματα που προκαλούν καρκίνο:
1. Κάπνισμα
2. Σολάριουμ
3. Παραγωγή αλουμινίου
4. Αρσενικό σε πόσιμο νερό
5. Παραγωγή αυραμίνης
6. Κατασκευή και επισκευή παπουτσιών
7. Καθαρισμός καμινάδων
8. Αεριοποίηση άνθρακα
9. Απόσταξη πίσσας
10. Παραγωγή οπτάνθρακα (καύσιμα)
11. Κατασκευή επίπλων και ντουλαπιών
12. Εξόρυξη αιματίτη με έκθεση σε ραδόνιο
13. Παθητικό κάπνισμα
14. Χυτήριο σιδήρου και χάλυβα
15. Κατασκευή ισοπροπανόλης
16. Κατασκευή πορφυρής βαφής
17. Επαγγελματική έκθεση ως ελαιοχρωματιστής
18. Στρώσιμο πεζοδρομίων και οροφών με πίσσα
19. Βιομηχανία ελαστικών
20. Επαγγελματική έκθεση σε ισχυρά σταγονίδια ανόργανων ενώσεων που περιέχουν θειικό οξύ
21. Μείγματα φυσικών αφλατοξινών (που παράγονται από μύκητες)
22. Αλκοολούχα ποτά
23. Καρπός αρέκα, που συχνά μασιέται με φύλλα μπετέλ
24. Κομμάτια μπετέλ χωρίς καπνό
25. Κομμάτια μπετέλ με καπνό
26. Λιθανθρακόπισσα
27. Πίσσα
28. Εσωτερικές εκπομπές από οικιακή καύση άνθρακα
29. Καυσαέρια ντίζελ
30. Ορυκτέλαια, χωρίς ή με ήπια θεραπεία
31. Φαινακετίνη, αναλγητικό και αντιπυρετικό φάρμακο
32. Φυτά που περιέχουν αριστολοχικό οξύ, το οποίο χρησιμοποιείται σε κινέζικα φυτικά φάρμακα
33. PCB, χρησιμοποιείται ευρέως σε ηλεκτρικές συσκευές και έχει απαγορευθεί σε πολλές χώρες από το '70
34. Κινέζικα παστά ψάρια
35. Ελαια σχιστόλιθου
36. Αιθάλη
37. Προϊόντα καπνίσματος, δίχως καπνό
38. Σκόνη ξύλου
39. Επεξεργασμένο κρέας
40. Ακεταλδεΰδη
41. 4-Αμινοδιφαινύλιο
42. Αριστολοχικά οξέα και τα φυτά που περιέχουν τα
43. Αμίαντος
44. Αρσενικό και ενώσεις αρσενικού
45. Αζαθειοπρίνη
46. Βενζόλιο
47. Βενζιδίνη
48. Βενζοπυρένιο
49. Βηρύλλιο και οι ενώσεις του
50. Chlornapazine
51. Αιθυλενοχλωρυδρίνη
52. Χλωρομεθυλ-μεθυλαιθέρα
53. 1,3 βουταδιένιο
54. Βουτανεδιόλης διμεθανοσουλφονικό
55. Κάδμιο και οι ενώσεις του
56. Chlorambucil
57. Μεθύλ-CCNU
58. Ενώσεις χρωμίου
59. Κυκλοσπορίνη
60. Αντισυλληπτικά, ορμονικές, συνδυασμένες μορφές (εκείνες που περιέχουν και οιστρογόνα και προγεσταγόνα)
61. Αντισυλληπτικά, δια στόματος, εξακολουθητικές μορφές ορμονικής αντισύλληψης
62. Κυκλοφωσφαμίδη
63. Διαιθυλοστιλβοοιστρόλη
64. Βαφή μεταβολισμένη σε βενζιδίνη
65. ιός Epstein-Barr
66. Οιστρογόνα, μη στεροειδή
67. Οιστρογόνα, στεροειδή
68. Θεραπεία οιστρογόνων, μετά την εμμηνόπαυση
69. Αιθανόλη σε αλκοολούχα ποτά
70. Erionite
71. Οξείδιο αιθυλενίου
72. Etoposide, μόνο και σε συνδυασμό με σισπλατίνη και βλεομυκίνη
73. Φορμαλδεΰδη
74. Αρσενικούχο γάλλιο
75. Λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού
76. ιός Ηπατίτιδας Β (χρόνια μόλυνση)
77. ιός Ηπατίτιδας C (χρόνια μόλυνση)
78. Φυτικά σκευάσματα που περιέχουν φυτά τύπου αριστολόχια
79. Μόλυνση από ιό ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας τύπου 1
80. Ιός ανθρώπινου θηλώματος τύπου 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59 and 66
81. Λεμφοτροπικός ιός κυττάρων τύπου Ι
82. Μελφαλάνη
83. Methoxsalen
84. 4,4-μεθυλενο-δις (2-χλωροανιλίνη)
85. MOPP και άλλες συνδυασμένες χημειοθεραπείες με αλκυλιωτικούς παράγοντες
86. Αέριο μουστάρδας
87. 2-ναφθυλαμίνη
88. Ακτινοβολία νετρονίων
89. Ενώσεις νικελίου
90. ΝΝΚ
91.  Ν-νιτροζονορνικοτίνη
92. Λοίμωξη από Opisthorchis viverrini
93. Ατμοσφαιρική ρύπανση
94. Αιωρούμενα σωματίδια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης
95. Φώσφορος 32
96. Πλουτώνιο 239 και τα προϊόντα διάσπασής του
97. Βραχύβια ισότοπα, ανάμεσά τους ιώδιο 131 από ατυχήματα σε ατομικούς αντιδραστήρες και από πυρηνικά όπλα (έκθεση κατά την παιδική ηλικία)
98. Ραδιονουκλίδια σωματίδια α
99. Τα ραδιονουκλίδια, σωματιδίων β
100. Ράδιο-224 και τα προϊόντα διάσπασής του
101. Ράδιο-226 και τα προϊόντα διάσπασής του
102. Ράδιο-228 και τα προϊόντα διάσπασής του
103. Ραδόνιο 220 και τα προϊόντα διάσπασής του
104. Λοίμωξη από Schistosoma haematobium
105. Πυρίτιο κρυσταλλικό, αν εισπνευστεί σε μορφή χαλαζία, σε επαγγελματικούς χώρους
106. Ηλιακή ακτινοβολία
107. Ταλκ που περιέχει ίνες asbestiform
108. Tamoxifen
109. 2,3,7,8-tetrachlorodibenzo-para-dioxin
110. Thiotepa
111. Θόριο-232 και τα προϊόντα διάσπασής του
112. Treosulfan
113. Ορθο-τολουϊδίνη
114. Χλωριούχο βινύλιο
115. Υπεριώδης ακτινοβολία
116. Ακτίνες Χ και γ

Πηγή

βοήθειά μας...