Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

Πώς τα ρούχα από... δεύτερο χέρι κατέκτησαν και την Ελλάδα


ΡΟΥΧΑ ΜΕ ΤΟ ΚΙΛΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ... ΚΙΛΟΥ
Άποψη, μόδα, ανάγκη ή όλα μαζί έχουν συντελέσει η ανταλλαγή και η αγορά ρούχων από δεύτερο χέρι να κερδίζει ολοένα και περισσότερο την προτίμηση των Ελλήνων καταναλωτών.
Πριν από λίγα χρόνια το να φορέσει κάποιος μεταχειρισμένα ρούχα, παπούτσια ή αξεσουάρ ήταν ντροπή. Σήμερα είναι ανάγκη και γιατί όχι και μόδα!
Τα νέα δεδομένα στην οικονομίας φέρνουν την αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το σόπινγκ. Αλήθεια πικρή, που όμως δεν πρέπει να μειώνει την αγάπη μας για κάθε τι όμορφο, προσεγμένο και ιδιαίτερο. Χρειάζεται λίγο περισσότερο ψάξιμο, καλοί πληροφοριοδότες κι εμπιστοσύνη στις πρωτοβουλίες νέων και δημιουργικών ανθρώπων, αφού στην αγορά εμφανίζονται όλο και πιο πολλά καταστήματα που προτείνουν πρωτότυπες λύσεις που δεν επιβαρύνουν τόσο τον οικονομικό προϋπολογισμό για την κάλυψη των αναγκών σε ένδυση και υπόδηση, ενώ ταυτόχρονα εμπλουτίζουν την γκαρνταρόμπα με επώνυμα και ποιοτικά ρούχα.

Στην Ελλάδα η ανταλλαγή και η αγορά ρούχων από δεύτερο χέρι τα τελευταία χρόνια και με την έναρξη της κρίσης κερδίζει συνεχώς την προτίμηση των καταναλωτών. Τα ρούχα που έχουν τη δική τους ιστορία χαρίζονται ή πωλούνται σε ιδιαίτερα συμφέρουσες τιμές και προτιμώνται ως καίρια απάντηση στην οικονομική κρίση και την τσιμπημένη τιμή των ρούχων «του κουτιού». Είναι φθηνά, είναι φιλικά προς το περιβάλλον καθότι αποτρέπουν την εκτεταμένη αγορά ρούχων, βρίσκονται σε ποικιλία αλλά το καθένα είναι μοναδικό, εξάπτουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα στους ενδυματολογικούς συνδυασμούς, ενώ δεν κινδυνεύουν να μαζέψουν στο πλύσιμο!
Και το πλέον εντυπωσιακό σε μαγαζιά από δεύτερο χέρι μπορείς να ανακαλύψεις κρυμμένους «θησαυρούς», όπως ρούχα επώνυμων οίκων μόδας ή βίντατζ κομμάτια και αξεσουάρ για κάθε περίσταση, ενώ έχεις την ευκαιρία να τακτοποιήσεις τη ντουλάπα σου χαρίζοντας ή ακόμα και πωλώντας ρούχα που πιάνουν άσκοπα χώρο.

Εδώ και καιρό τα καταστήματα μεταχειρισμένων έχουν πάψει να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, καθώς πλέον ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε όλες τις περιοχές της χώρας, λαϊκές και μη. Την ίδια στιγμή, πληθαίνει και ο αριθμός των ιστοσελίδων που προωθούν μεταχειρισμένα ρούχα, ηλεκτρικά, έπιπλα, παιχνίδια κλπ. 

Ενδεικτικά: www.umarket.gr, www.mama365.gr,
www.tospitakimou.gr, www.ebw.gr, www.agoramou.gr, www.eshopkos.gr, www.forfree.gr, www.cleverspending.gr,www.metaxirismeno.com.

Βέβαια η τάση με τα ρούχα από δεύτερο χέρι στο εξωτερικό έχει ξεκινήσει εδώ και πολλές δεκαετίες πριν. Η Νέα Υόρκη, το Παρίσι, το Λονδίνο, το Άμστερνταμ, αλλά και πολλές άλλες μητροπόλεις του κόσμου έχουν μία πληθώρα καταστημάτων με ρούχα από δεύτερο χέρι.

Ό,τι πάρεις με το κιλό
Μια ανερχόμενη τάση είναι και τα μεταχειρισμένα ρούχα με το κιλό. Τέτοια καταστήματα λειτουργούν στο εξωτερικό, κυρίως στην Αμερική και στην Αγγλία, εδώ και δεκαετίες. Αυτό το είδος εμπορίου ήρθε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης, με μοναδικό σκοπό να προσφέρει στους καταναλωτές την ευκαιρία να ντυθούν φθηνά. Τα συναντάμε συνήθως σε μικρά συνοικιακά μαγαζιά ή στις λαϊκές αγορές. Όπως γίνεται κατανοητό και από το όνομά του, η τιμολόγηση γίνεται με το κιλό.
Ιστορία
Το παγκόσμιο εμπόριο μεταχειρισμένων ειδών ένδυσης έχει μια μακρά ιστορία. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, τα μεταχειρισμένα ενδύματα ήταν ένας σημαντικός τρόπος για την απόκτηση ρούχων. Με την εκβιομηχάνιση, τη μαζική παραγωγή και την αύξηση των εισοδημάτων το ευρύ κοινό βρέθηκε στη θέση να αγοράσει καινούργια και όχι από δεύτερο χέρι, ρούχα.
Στα χρόνια της αποικιοκρατίας ξεκίνησαν να εμφανίζονται και τα πρώτα φιλανθρωπικά «καταστήματα» ρούχων για την ένδυση και υπόδηση των φτωχών.
Από το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο εμπόριο με ρούχα από δεύτερο χέρι είχε αυξηθεί σημαντικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα μεταχειρισμένα ρούχα άρχισαν να εξαπλώνονται στις αναπτυγμένες χώρες μαζί με την περιβαλλοντική συνείδηση αφού θεωρούνται ρούχα φιλικά προς το περιβάλλον και σταδιακά έγιναν μόδα. Με την εμφάνιση του ίντερνετ το διαδικτυακό εμπόριο μεταχειρισμένων ενδυμάτων αυξήθηκε ακόμα περισσότερο.

Πηγή

Όταν δεν ξέρεις θες να μάθεις... Όταν μαθαίνεις προτιμάς να μην ήξερες.

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgA8LOKbjFwm4s2-i1Txzxu6QGyYQdH2QwKWFobJ6jrWBA33P6pR2an6r1sDL5U0U7mBy9JK3xNkjR3QSMfDU6trl6lIjwbaoM5U0GzKMhcbSUkvhglLP42lY2CKIQPOuxMjP6Xg9zwB5Vw/s400/mayaHmelissa.jpg

Τυχεροί όσοι θα μένουν σε καλύβες (μικρά σπιτάκια). Τα αυτοκίνητα θα τα αράξει ο κόσμος στις αυλές του!! Αν έχεις δουλειά θα δουλεύεις όλη μέρα, το μισό μεροκάματο θα το δίνεις για βενζίνη για να πάς στη δουλειά σου και το υπόλοιπο να ταΐσεις τα παιδιά σου και αν φτάσουν για να φάνε... Την αποθήκη που βάζει ο πατέρας σου το χόρτο για τα ζώα θα σε παρακαλάνε για να μείνουν μέσα!



Γερόντισσα Λαμπρινή Βέτσιου.

Οικουμενική, αλλά ταυτισμένη με τον Ελληνισμό η Παναγία





Στην πατρίδα μας και όπου γης υπάρχουν Έλληνες πανηγυρίζουμε τη Μεγαλόχαρη του Γένους. Πιστοί, ημίπιστοι, αλλά και άπιστοι απολαμβάνουν το Πάσχα του καλοκαιριού, την εορτή τής Υπερμάχου Στρατηγού των Ελλήνων : «Ω Παναγιά μου, είσαι καλή, προς σε η ψυχή μου η αμαρτωλή γυρνά και απογυρνά να ξαποστάσει», αναφωνεί προσευχόμενος ο Γιώργος Σεφέρης. Και το κάνουν όλοι οι μεγάλοι ποιητές μας. Κορυφαία η Γιορτή της Κοίμησης. Ο ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου, για να θυμηθούμε τον αγέραστο και δροσερό Παπαδιαμάντη, είναι πάντοτε μια δικλείδα διαφυγής από τα δεινά της καθημερινότητας που αγριεύει και «πειράζει» τα ενδότερα της ψυχής μας. Έμφορτα τα λαογραφικά δρώμενα του κύκλου του Δεκαπενταύγουστου ομορφαίνουν την υπέροχη λειτουργική του παράδοση. Απειράριθμοι λαμπροί λατρευτικοί χώροι, επιβλητικοί ναοί, εκατοντάδες εξωκκλήσια σε βουνά, κάμπους και νησιά, ευλαβικά αφιερώματα πιστών, κατακλύζονται από χιλιάδες κόσμου. Απόδειξη ότι το θρησκευτικό βίωμα αντιστέκεται ολοζώντανο σε πείσμα τού ολοκληρωτικού πολέμου της παγκοσμιοκρατίας. Αυτή θέλει να παραγάγει «προγραμματισμένους πολίτες». Λανσάρει πρότυπα ζωής. Τα κατασκευάζουν συγκεκριμένα κέντρα τού διεθνούς οικονομικού συστήματος το οποίο ελέγχει καταλυτικά το πολιτικό που δρα ως υποχείριό του. Γι’αυτό δεν αντιδρά, αλλά πλειοδοτεί σε πολιτικές που ευνοούν την ανάδειξη βαθιών κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων, την περιθωριοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων, την αλόγιστη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, και όλα μαζί απεργάζονται μια πλανητική καταστροφή (πρβλ. βαθυστόχαστες επισημάνσεις του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, Παγκοσμιότητα και Ορθοδοξία, σ. 241 επ.). Ο δανεισμός ως colpo grosso της χρηματοπιστωτικής οικονομίας για την υπεξαίρεση του εθνικού πλούτου των κρατών και την φτωχοποίηση των πολιτών τους είναι σήμερα δομικό εργαλείο του διεθνούς μαυραγοριτισμού. Περιήγαγε σε αδιέξοδο κράτη και κοινωνίες ολόκληρες. Οι αχαλίνωτοι κερδοσκόποι μεταχειρίζονται τους ανθρώπους ως πρώτη ύλη στην υπηρεσία των αδίστακτων συμφερόντων τους και κινούν γην και ουρανόν για να αφοπλίσουν πνευματικά τους λαούς. Ιεροποιούν την διεθνή αγορά, αλλά δολοφονούν την εγχώρια. Εν ονόματι μάλιστα του θρησκευτικού πλουραλισμού απεργάζονται την απορρύθμιση της θρησκευτικής πίστης. Ευτυχώς για μας, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ανήκει στη Λέσχη των πλουσίων, νυν και αεί και εις τους αιώνας . Η δύναμή της είναι πνευματική. Αντλείται και ζωοποιείται από τον Κύριόν Της και την Θεοτόκο Μητέρα Του, στο πρόσωπο της οποίας, κατά τον υμνωδό, « και φύσις καινοτομείται και χρόνος». Ρωμανός ο Μελωδός, ο και Πίνδαρος της εκκλησιαστικής ποιήσεως αποκαλούμενος, υμνεί δια πολλών την αγιότητά της : «Χαίρε ακήρατε (= αμόλυντε), χαίρε Κόρη θεόκλητε, Χαίρε σεμνή, χαίρε τερπνή, χαίρε καλή, χαίρε εύειδε, χαίρε άσπορε, χαίρε άφθορε …». Ο Ελύτης στην «Αυτοπροσωπογραφία» του (Ύψιλον, σ. 9 ) αναπολεί τα παιδικά του καλοκαίρια στις Σπέτσες : « Ο πατέρας μου, θυμάμαι, οργάνωνε λειτουργίες σε ξωκκλήσια και αυτό μου είχε εντυπωθεί πολύ [και σε μένα, Ποιητή, από ανάλογα συμβάντα] γιατί ένιωθα να ανακατεύεται το λιβάνι με το θυμάρι, μια αίσθηση που για μένα χαρακτηρίζει το συνδυασμό δύο στοιχείων, του φυσικού, ας πούμε, και του μεταφυσικού». Σ’ αυτή την ηλικία δημιουργείται, βεβαιώνει ο Ποιητής, ο προσωπικός μας μύθος, για να καταλήξει : «Συλλογίζομαι ότι τα παιδιά που δεν είχαν την τύχη να δοκιμάσουν κάτι ανάλογο, δεν λέω το ίδιο, αντιμετωπίζουν τη ζωή κάπως άοπλοι. Τους λείπει αυτό το εσωτερικό βάρος που δίνει μια διαμόρφωση μύθου προσωπικού». Βαρυσήμαντη η μαρτυρία – εξομολόγηση του νομπελίστα. Δείχνει τον αναντικατάστατο ρόλο της εκκλησιαστικής μας Παράδοσης και της ελληνικής οικογένειας που κρατά ζωντανό το φαινόμενο της ελληνικής διάρκειας. Στους «Αδερφούς Καραμαζώφ», το συγκλονιστικό αριστούργημα τού Ντοστογιέφσκι, περιγράφεται η συνάντηση του Χριστού με τον Μεγάλο Ιεροεξεταστή στο κελί της Σεβίλλης, όπου ο τρομερός καρδινάλιος φυλάκισε τον Χριστό που επανήλθε στη γη, για να στηλιτεύσει τα υποκριτικά έργα και ημέρες, αυτή τη φορά τών πάσης προελεύσεως χριστεπωνύμων. Ο Ιεροεξεταστής τον αναγνωρίζει και διατάσσει τον εγκλεισμό του. Ο Ντοστογιέφσκι καταγράφει το κατηγορητήριο κατά του Χριστού και ο δικός μας ανεκτίμητος Γιώργος Θεοτοκάς το συνοψίζει : «Γιατί έρχεσαι να μας ταράξεις ; Τι θέλεις πάλι από μας ; Εμείς συμπληρώσαμε το έργο σου όπως έπρεπε [sic!]. Στο όνομά σου κρατούμε δεμένους τους ανθρώπους (….) . Εσύ με την ελευθερία που δίδαξες, την ελεύθερη πίστη, την ελεύθερη αγάπη, πήγες να διαλύσεις τον κόσμο. Μα δεν θα σε αφήσω να ξαναρχίσεις …». (Η Ορθοδοξία στον καιρό μας, σ. 9). Ώρες αναστοχασμού για τον καθένα ο Δεκαπενταύγουστος και για την εκκλησιαστική ηγεσία που οφείλει να μιμηθεί τα ίδια υψηλά παραδείγματα θαυμαστής αυτοθυσίας και εξαιρετικής πολιτικότητας που έλαμψανν σε κρίσιμες φάσεις του εθνικού μας βίου. Οικουμενική, αλλά ταυτισμένη με τον Ελληνισμό η Μεγαλόχαρη. Νικοποιός, Γοργοεπήκοος, Ελπίδα και Στήριγμα και σωτηρίας τείχος ακράδαντον. Λιμήν και προστασία, καταφυγή και σκέπη και αγαλλίαμα. Θλιβομένων η χαρά, αδικουμένων προστάτις και πενομένων τροφή. Οι Έλληνες είμαστε σήμερα θλιβόμενοι, αδικούμενοι, πενόμενοι. Απ’ όλα. Να προστρέξουμε στη Χάρη της Παναγίας …

Λουκία Παπαγεωργίου: Ἡ Κύπρια ἡρωίδα ποὺ δολοφονήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους μαζὶ μὲ τὸ ἀγέννητο παιδί της! (5 Ἰουλίου 1958)

 
Τιμοῦμε τὴ γυναίκα ποὺ ἔδρασε καὶ ἀπέθανε περήφανη γιὰ τὸ ὄνομα τῆς Λευτεριᾶς!
Ὡς ἀγωνίστρια καὶ ὡς μάνα ἡ Λουκία Λαουτάρη Παπαγεωργίου εἶχε τὰ χαρακτηριστικὰ ἐκεῖνα ποὺ θὰ ζήλευε κάθε γυναίκα τοῦ σήμερα. Ἡ Λουκία Λαουτάρη καὶ ὁ σύζυγός της Γεώργιος Λαουτάρης διατηροῦσαν κρησφύγετο στὸ περιβόλι τους, ὅπου ἔκρυβαν καταζητούμενους ἀντάρτες τῆς ΕΟΚΑ.
Ἡ τεράστια συμβολὴ τῆς Ἑλληνίδας Κύπριας γυναίκας κατὰ τὸν Ἀπελευθερωτικὸ Ἀγώνα τῆς ΕΟΚΑ 55-59 ἦταν ἀναμφισβήτητα ἄκρως  σημαντικὴ καὶ ἐντυπωσιακή. Μάλιστα, ὁ Ἀρχηγὸς Διγενὴς στὰ Ἀπομνημονεύματά του ἀναφέρεται στὴ γυναίκα τῆς ΕΟΚΑ μὲ μεγάλο θαυμασμό, παρομοιάζοντας τὴ μὲ τὴν γυναίκα Σπαρτιάτισσα, ἀφοῦ ὡς ἀγωνίστρια καὶ ὡς μάνα εἶχε τὰ χαρακτηριστικὰ ἐκεῖνα ποὺ θὰ ζήλευε κάθε γυναίκα τοῦ σήμερα: Ἀψηφοῦσε τὸν κάθε κίνδυνο, ξεγελοῦσε μὲ μεγάλη δεξιοτεχνία τὸν Ἄγγλο κατακτητή, χειριζόταν τὰ πάντα μὲ μεγάλη μυστικότητα, εὐελιξία καὶ πανουργία. Φύλαγε στὸ σπίτι τῆς χωρὶς δεύτερη σκέψη ἀντάρτες μὲ κίνδυνο τὴ δική της ζωὴ καὶ τῆς οἰκογένειάς της, μετέφερε μέσα στὸ....

καλαθάκι της φυλλάδια, ὑλικὰ καὶ σημειώματα ἀγωνιστῶν, καὶ πολλὲς φορὲς ὅπλα καὶ πυρομαχικά.
Ὡς γνήσια Ἑλληνίδα μάνα ἔστελνε τὰ παιδιά της στὸ βωμὸ τῆς Λευτεριᾶς καὶ ἔκρυβε τὸν πόνο της μὲ τὸ σθένος καὶ τὴν περηφάνια ποὺ τὴ χαρακτήριζε. Σήμερα τιμοῦμε μιὰ γυναίκα ποὺ διέθετε ὅλα αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικά, μιᾶς γυναίκας ποὺ ἔδρασε καὶ ἀπέθανε περήφανη γιὰ τὸ ὄνομα τῆς λευτεριᾶς καὶ τῆς Ἕνωσης τῆς Κύπρου μὲ τὴ Μητέρα Ἑλλάδα! Τὴν «Μπουμπουλίνα» τῆς ΕΟΚΑ, τὴ Λουκία (Λαουτάρη) Παπαγεωργίου.
Ἡ Λουκία γεννήθηκε στὶς 23 Μαρτίου τοῦ 1926, στὸ χωριὸ Αὐγόρου τῆς ἐπαρχίας Ἀμμοχώστου καὶ τέλειωσε τὸ δημοτικὸ σχολεῖο τοῦ χωριοῦ της. Ἀσχολεῖτο μὲ τὰ ἀγροτικὰ ἀπὸ πολὺ νεαρὴ ἡλικία, ἀκούραστη ἀγρότισσα, ὑπόδειγμα συζύγου καὶ μητέρα ἕξι παιδιῶν.
Ἡ Λουκία Λαουτάρη καὶ ὁ σύζυγός της Γεώργιος Λαουτάρης διατηροῦσαν κρησφύγετο στὸ περιβόλι τους, ὅπου φιλοξενοῦσαν καὶ ἔκρυβαν καταζητούμενους ἀντάρτες τῆς ΕΟΚΑ.
4 Ἰουλίου 1958: Ὁ Ἀρχηγὸς Διγενὴς δίνει ἐντολὴ γιὰ γενικὸ ξεσηκωμὸ ὅλου το ἄμαχου πληθυσμοῦ. Στὸ Αὐγόρου ἡ τοπικὴ ὀργάνωση τῆς ΕΟΚΑ τοποθετεῖ σὲ ὅλο το χωριὸ συνθήματα, οἱ Ἄγγλοι στρατιῶτες ὅμως τὰ κατεβάζουν.
5 Ἰουλίου 1958: Οἱ Ἕλληνες δὲν τὰ βάζουν κάτω, τίποτα δὲν τοὺς σταματάει καὶ ἀναρτοῦν νέα συνθήματα.
Οἱ Ἄγγλοι, γιὰ νὰ τοὺς ἐκφοβίσουν, συλλαμβάνουν ἕνα δεκαπεντάχρονο ἀγόρι, τὸν Κυριάκο Μακρὴ καὶ τὸν ἀναγκάζουν νὰ ἀνέβει σὲ μιὰ σκάλα γιὰ νὰ κατεβάσει τὰ συνθήματα. Τὸ δεκαπεντάχρονο παιδὶ ἀρνεῖται πεισματικὰ καὶ οἱ στρατιῶτες τὸν σέρνουν πρὸς τὸ στρατιωτικὸ ὄχημα, κτυπώντας τὸν ἀλύπητα μὲ ρόπαλο. Τότε οἱ γυναῖκες τοῦ χωριοῦ, γιὰ νὰ τὸ προστατεύσουν, ὁρμοῦν καὶ τὸ ἁρπάζουν ἀπὸ τὰ χέρια τῶν Ἄγγλων καὶ τὸ φυγαδεύουν.
Ἀπὸ τὴ συμπλοκὴ ποὺ εἶχε δημιουργηθεῖ στὸ κέντρο τοῦ Αὐγόρου, οἱ καμπάνες ἄρχισαν νὰ κτυποῦν καὶ συναγερμὸς σημάνθηκε, γιὰ νὰ συγκεντρωθοῦν οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ στὴν πλατεία. Ἡ καμπάνα χτυποῦσε καὶ γιὰ τὴ Λουκία, ποὺ ἐκείνη τὴν ὥρα ἔκανε μπάνιο τὴ μικρή της κόρη Θεοδώρα. Ἡ καρδιὰ της κτυποῦσε στὸ ρυθμὸ τῆς καμπάνας… σηκώθηκε, κοίταξε τὸ καμπαναριό… Ξέρει πὼς πρέπει νὰ φύγει νὰ πάει ἐκεῖ ποὺ κτυπᾶ γιὰ ἐκείνην ὁ ἦχος τῆς Ἐλευθεριᾶς. Κοιτάζει τὴ μικρή της κόρη… τὴν ἀγκαλιάζει, τῆς δίνει ἕνα φιλὶ καὶ τὴν ἀφήνει στὴ φροντίδα τῆς ἀδελφῆς το ἀνδρός της. Τρέχει ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι καὶ κατευθύνεται στὴν πλατεία, κοντὰ στοὺς ἄλλους συγχωριανούς, τῆς γιὰ νὰ δώσει καὶ ἐκείνη τὸ παρών της.
Στὴν πλατεία ἀκολούθησε ἄγριος λιθοβολισμὸς ἀπὸ τοὺς κατοίκους, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ Ἄγγλοι νὰ ἀναγκαστοῦν νὰ καλέσουν ἐνισχύσεις. Σὲ λίγο καταφθάνουν τρία θωρακισμένα αὐτοκίνητα καὶ δυὸ μεγάλα αὐτοκίνητα γεμάτα στρατιῶτες, περικυκλώνοντας τὸ πλῆθος. Οἱ Ἄγγλοι ἐξαπέλυσαν ἐπίθεση μὲ ρόπαλα ἐναντίον τῶν ἄοπλων κατοίκων, ἐνῶ τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ τρία θωρακισμένα αὐτοκίνητα ἀνοίγει πῦρ, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ σφαῖρες του νὰ βροῦν τὴ Λουκία Παπαγεωργίου Λαουτάρη στὸ κεφάλι καὶ τὸν συγχωριανὸ τῆς Παναγιώτη Ζαχαρία στὸ στῆθος. Ὁ θάνατός τους ἦταν ἀκαριαῖος, γιὰ τὴν οἰκογένεια Λαουτάρη ὅμως ὁ θρῆνος ἦταν διπλός…. ἀφοῦ ἡ Λουκία κυοφοροῦσε τὸ ἕβδομο παιδί της, ὅταν σκοτώθηκε…. σχεδὸν ἦταν 5 μηνῶν!
Ἐπίσης, ἀπὸ τὴ συμπλοκὴ τραυματίστηκαν ἀλλὰ ἑκατὸν πρόσωπα. ΑΘΑΝΑΤΗ!

Δήμητρα Γαλάνη / Gas




http://spaightwoodgalleries.com/Media/Matisse/Matisse_Femme_Chapeau.jpg

Η Παναγία και οι Άγιοι του Άθωνα



Το βουνό που αγάπησαν αυτοί που αγάπησαν πολύ την Παναγία. Στην χιλιόχρονη ιστορία του έχουμε πάνω από Εκατοντριάντα ανακηρυγμένους αγίους. Πρώτοι της ισάγγελης αυτής σειράς οι άγιοι Αθανάσιος ο κτήτορας της Μεγίστης Λαύρας και ο Ξηροποταμηνός Παύλος. Οι δυο πρώτες λαμπάδες π’ ανάφτηκαν στο μπρός στην εικόνα της Παναγίας μανουάλι και φωτίζουν τα πρόσωπα των μοναχών μέχρι σήμερα. Είναι οι Πρόδρομοι π’ ανοίγουν δρόμους για να γνωρίσουν μυριάδες ανθρώπων κατοπινών την εξαίσια παρηγοριά που δίνει στους πιστούς η Θεοτόκος.


Μια τίμια σειρά αφοσιωμένων δούλων που έντονα αφήνουν να φανεί η ποικιλία των χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος. Έτσι έχουμε αγιορείτες αγίους μοναχούς, διακόνους, ιερομονάχους, κατοπινούς ιεράρχες, αρχιεπισκόπους και πατριάρχες και πατριάρχες πάλι που γίνονται μοναχοί. Έχουμε βασιληάδες και βασιλόπαιδες, αξιωματούχους, ηγουμένους και υποτακτικούς κτήτορες, έγκλειστους, ασκητές και κοινοβιάτες, πτωχούς, νέους και γέροντες, ιερομάρτυρες και νεομάρτυρες, θαυματουργούς, μυροβλύτες, συγγραφείς, αντιγραφείς, μεταφραστές, ζωγράφους και ποιητές… Όλοι κεριά αναμμένα μπρός στη τιμιωτέρα των χερουβείμ που τους έγινε μητέρα, αδελφή, γιάτρισσα, προστάτισσα… Αυτή που την ευλαβούνταν βαθιά, π’ αγαπούσαν με τρυφερότητα μικρού παιδιού, την παρακαλούσαν ολοήμερα με καθημερινούς χαιρετισμούς, παρακλήσεις, δεήσεις, θεοτοκάρια, θεοτοκία, κανόνες, πολύωρες αγρυπνίες και λιτανείες να πρεσβεύει υπέρ αυτών και όλου του κόσμου.
Κι εκείνη, με την άφατη φιλοστοργία της υπόσχονταν, παρουσιάζονταν σε οράματα και σε όνειρα, μιλούσαν οι εικόνες της, θαυματουργούσε, παραμυθούσε, ελευθέρωνε από πειρασμούς, τους ευχαριστούσε, τους προέλεγε και κάποτε διέταζε και απαιτούσε κι άλλοτε με χρυσό φλουρί και με χαρά πλήρωνε τους ψάλτες για τον κόπο της όμορφης ψαλμωδίας τους… Δυστυχώς ούτε μόνα τα ονόματά τους ο φιλόξενος αυτός χώρος δεν φτάνει για ν’ αναφέρουμε.
Κάποιους μυστικούς μαγνήτες έχει ο Άθωνας και τραβά τόσα ανήσυχα πνεύματα, τόσο αποφασισμένους ανθρώπους, τόσο δυνατούς. Άλλοι χάνονται στις δίχως νερό ερημιές, σε ρέματα, σπηλιές, πλαγιές με γκρεμούς, παραλίες βραχοσκέπαστες. Ψάχνουν ένα τόπο νάναι μόνοι, αυτοί κι ο Θεός. Τόποι δίχως παρηγοριά ανθρώπινη, δίχως ανθούς, καρπούς, στρουθιά, κακοτράχαλοι. Άλλοι πάλι βρίσκουν απερίγραπτης ομορφιάς θέσεις για το χτίσιμο των μοναστηριών τους και των κελλιών τους. Δε φοβηθήκανε τη βροχή, το χιόνι, το κάμα. Πως ζήσανε τόσο χρόνια μόνοι; Μερικούς δεν τους γνώρισαν παρά στο τέλος της ζωής τους κι άλλους καθόλου. Στους χειμώνες, είχανε τη ζεστασιά την αγιοπνευματική και στά καλοκαίρια τη δροσιά της θείας χάριτος.
Τα μοναστήρια του Άθωνα αυξήθηκαν και λιγόστεψαν. Από χρόνια μένουν είκοσι. Στρατόπεδα κατά της εκκοσμίκευσης της Εκκλησίας, κέντρα πολιτισμού και αγάπης. Χώροι υποταγμένων ελευθέρων ανθρώπων, φονευτές δυνάμεων σκοτεινών, φώτα ζωής, χαράς, ειρήνης. Ο κύριος ρόλος τους απέραντα σπουδαίος για όλο τον κόσμο: η αδιάκοπη προσευχή. Οι άγιοι κτήτορές τους δε θέλησαν ούτε μετά την κοίμησή τους να δοξασθούν κι έτσι κρύψανε τα τίμια λείψανά τους. Κανένα μοναστήρι και μεγάλη σκήτη δεν είναι που να μην έχει τους δικούς της αγίους, που η παρουσία τους είναι τόσο έντονη σαν της μεγάλης Εφόρου Παναγίας.
Η Παναγία είναι η αρχόντισσα αυτού, του τόπου, που επεθύμησε να υμνείται το γλυκύτατο όνομά της. Σ’ όλο τ’ όρος είναι η μόνη γυναικεία μορφή που δεσπόζει στις ψυχές και τους τόπους. Εξαιρετικά ξεχωρίζουν τρεις μονάχα αγίες που έχουν κάποια σχέση και με τη ζωή της και φυλάγονται ακέρια άγια λείψανά τους. Η αγία Άννα, η μητέρα της, που στο Κυριακό της ομώνυμης νότιας σκήτης φυλάγεται το τιμιώτατο πόδι της, της αγίας Αναστασίας, σχεδόν ολόσωμο, του πιο μεγάλου θησαυρού της Μονής Γρηγορίου και της αγίας Μαγδαληνής της Παρθένου, μυροφόρου και ισαποστόλου το αριστερό χέρι στη Σιμωνόπετρα, που όχι σπάνια έχει ευωδία θαυμαστή και θερμότητα ζωντανού ανθρώπου.
Οι περισσότεροι ναοί στο Άγιον Όρος είναι αφιερωμένοι στήν Παναγία. Ό,τι πιο πολύτιμο εδώ, είναι οι άγιες εικόνες της, ντυμένες με χρυσά και ασημένια “πουκάμισα”, με πολλά αφιερώματα και θαύματα: η Ιβηρίτισσα, η Κουκουζέλισσα, η Τριχερούσα, η Εσφαγμένη, η Αντιφωνήτρια, η Γοργοϋπήκοος, του Άξιον Έστί, η Γαλακτοτροφούσα και τόσες άλλες στοργικές βρεφοκρατούσες και δεόμενες…
Ο ένας άγιος δίνει το κομποσχοίνι του στον άλλο για να μη σβύσει η φωτιά της προσευχής και παγώσει ο κόσμος και σβύσει αφανισμένος. Οι κρίκοι της αλυσίδας των χρόνων στεριώνουν με τους κόμπους των ευχών που τρέχουν στα δάχτυλα των αγίων. Στις πικρές μέρες, που ζει ο σημερινός κόσμος κι όλα μέσα του έχουν παλιώσει κι έχουν τη γεύση του χαρουπιού, στον Άθωνα όλα είναι τα παλιά καινούργια και τα καινούργια παλιά και ζωντανά μέσα στη ζεστασιά της αγκαλιάς της Παναγίας, μέσα στις ζωηφόρες αχτίδες της ποικιλίας του αγίου Πνεύματος μα και της Ενότητας.
Μια τέτοια παράδοση φιλόθεων, φιλοθεοτόκων και φιλαδέλφων αγίων καταντάει αλήθεια προκλητική· δε σ’ αφήνει εύκολα να ησυχάζεις μα σου δίνει και μια παρηγοριά και δύναμη μεγάλη μέσα από ασφάλεια ακριβή. Πάνω από δεκατρείς δεκάδες οι άγιοι του Άθωνα. Πάνω από δεκατρείς εκατοντάδες οι μοναχοί του Άθωνα σήμερα. Οι πρώτοι πρεσβεύουν για τους δεύτερους και προσκαλούν. Χαρά μεγάλη που και σήμερα κρυμμένοι βρίσκονται συνεχιστές της ζωής τόσων αγίων, θεόφιλοι και φιλάρετοι, παιδιά της Παναγίας, που σκύβει και τους ακούει… Που τη χαρά τους δεν ξέρουν τι να την κάμουν… Που τη μισή χαρά τους όλες οι ψευτοχαρές του κόσμου δεν φτάνουν… Που τη χαρά τους αυτή τη δίνει η απ’ όλες τις χαρές πιο μεγάλη… Η κυρία των Αγγέλων, η χαρά των θλιβομένων, η αγιορείτισσα Παναγία…
Οι άγιοι του Άθωνα είναι οι διαμαντόπετρες στο περιδέραιο της Ελεούσας. Είναι τα μυρίπνοα εαρινά άνθη του περιβολιού της, που κανένας χειμώνας δε μπορεί να μαράνει και στην ευωδία τους πολλοί προστρέχουν ταπεινά σήμερα. Είναι το μοσχοβόλημα του κρίνου της Παναγίας π’ ανθίζει ψηλά στον Άθωνα, το βουνό της Μεταμόρφωσης και της μεταμόρφωσής μας, των αγίων, της Παναγίας, που άξια βαπτίσθηκε: Άγιον Όρος!… και τ’ αχνάρια των αγίων και της Παναγίας είναι ζωντανά τυπωμένα πάνω του.
Μοναχός Μ. Σ.
Πηγή: Ετήσια έκδοσις της Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, «ο Όσιος Γρηγόριος», περίοδος Β΄, έτος 1979, αριθμ.4

Τα προϊόντα με τα περισσότερα και λιγότερα φυτοφάρμακα


Αμερικανικός Οργανισμός Προστασίας Καταναλωτών «Environmental Working Group» (EWG) δημιούργησε μετά από ενδελεχείς έρευνες, μια λίστα με τα 10 πιο «επιβαρυμένα» και τα 10 πιο «καθαρά» προϊόντα που υπάρχουν στα ράφια των καταστημάτων. Ο EWG εξέτασε τα επίπεδα φυτοφαρμάκων στην επιφάνεια 48 διαφορετικών φρούτων και λαχανικών και διαπίστωσε ότι στο 65% των περιπτώσεων αυτά υπερέβαιναν τα επιτρεπτά όρια. Σύμφωνα με αυτήν τη λίστα, τα πιο «επιβαρυμένα» είναι τα μήλα.
perierga.gr - Τα προϊόντα με τα περισσότερα και λιγότερα φυτοφάρμακα

Τοπ-10 προϊόντων με τα περισσότερα φυτοφάρμακα:
1. Μήλα
2. Φράουλες
3. Σταφύλια
4. Σέλινο
5. Ροδάκινα
6. Σπανάκι
7. Γλυκές πιπεριές
8. Νεκταρίνια
9. Αγγούρια
10. Τοματίνια

Τοπ-10 των πιο “καθαρών” προϊόντων:
1. Αβοκάντο
2. Γλυκό καλαμπόκι
3. Ανανάς
4. Λάχανο
5. Μπιζέλια (κατεψυγμένα)
6. Κρεμμύδια
7. Σπαράγγια
8. Μάνγκο
9. Παπάγια
10. Ακτινίδια

Εκδήλωση του Τομέα Νεότητος της Ενορίας Αγίου Αθανασίου στην πλατεία της Κατούνας στις 16 Αυγούστου.



http://www.agrinionews.gr/wp-content/uploads/2013/07/L1040256.jpg

Κ α λ ο κ α ι ρ ι ν ή   Ε κ δ ή λ ω σ η
                                                                                                         
      Ο Τομέας Νεότητος της Ενορίας  μας σε συνεργασία και συνδρομή του Τομέα Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του                      Δήμου Ακτίου - Βόνιτσας,
              σας  προσκαλεί  στην Εορτή Νεολαίας που θα γίνει την  Κυριακή  16  Αυγούστου  2015
και  ώρα  8:30  το  βράδυ  στην  πλατεία
της πόλεώς μας.

Π ρ ό γ ρ α μ μ α   Ε κ δ ή λ ω σ η ς

Ø  Προβολή (D.V.D) Αφιερωμένο στους Πρόσφυγες της Μικράς Ασίας του 1922.
Ø  Τραγούδια από την χορωδία των Ιερών Ναών Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου Καινουρίου υπό την διεύθυνση του κου Κων/νου Καμζέλα.
Ø  Προβολή φωτογραφιών Αφιερωμένη στις δραστηριότητες της Ενορίας μας.
Ø    Παρουσίαση παραδοσιακών Τραγουδιών από την χορωδία ενηλίκων των Ιερών Ναών
Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου Καινουρίου.
Ø  Παρουσίαση Παραδοσιακών Χορών από τα  παιδιά των  Κατηχητικών Σχολείων της Ενορίας μας.
Ø  Έκθεση των έργων των μαθητών του εικαστικού εργαστηρίου της Ζωγράφου Σπυριδούλας Ζερβούλη.
            

 Σας Περιμένουμε...


πηγή 

Πολιτιστικά ραντεβού του Δήμου Ακτίου- Βόνιτσας στην Κατούνα

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjo0m36ix2-nafWd_C_HpPfvbOav1Y9My4vyvQWI0GpegV_eOIgkFWq67Rxly274sseWQUTwHRvsQeHpd1yOnyPa7_KqIfXVA4pEpgtGTQbHuuuEHwJzUcXULNhWJtaL-U60gthrkZctOJw/s640/sally-swatland-summer-memories.jpg
 
Ανακοίνωση του Κέντρου Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας

Η Κατούνα παίρνει την σκυτάλη των Θερινών Πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας.
      Στην Κατούνα διοργανώθηκαν τον Ιούλιο δύο επιτυχημένες εκδηλώσεις. Στις 18 Ιουλίου η λαϊκή και ρεμπέτικη ορχήστρα χάρισε μια μοναδική βραδιά και στις 24 Ιουλίου τα μικρά παιδιά απόλαυσαν ένα Παραμυθένιο Απόγευμα .
  Οι εκδηλώσεις του Αυγούστου που θα γίνουν στην Πλατεία Κατούνας είναι οι εξής :
-Στις 12 Αυγούστου στις 21.30 λαϊκοδημοτική ορχήστρα θα παρουσιάσει ένα πρόγραμμα βασισμένο στην παράδοση με το κλαρίνο και το μπουζούκι να έχουν την τιμητική τους.
-Στις 13 Αυγούστου στις 21.15 το 1o Μουσικό Φεστιβάλ έρχεται για να κυριαρχήσει και να καθιερωθεί . Σε μια μουσική πανδαισία ο Γιώργος Ρούγκας and ….. The band , ο Αντώνης and …….the band και οι Συντοπίτισσες μας Ειρήνη Λώλου και Μαρία Κωσταράκη και άλλοι καλλιτέχνες – μουσικοί , θα μας χαρίσουν μοναδικές στιγμές.....



-Στις 16 Αυγούστου ο τομέας νεότητας της ενορίας Αγίου Αθανασίου Κατούνας σε συνεργασία με το Κέντρο Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας θα προβάλει αφιέρωμα για την Μικρά Ασία ,θα συνεχίσουν οι Χορωδίες των ενοριών του Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου Καινούργιου. Τέλος θα γίνει προβολή των δραστηριοτήτων της ενορίας του Αγίου Αθανασίου Κατούνας και το χορευτικό τμήμα του κατηχητικού Αγίου Αθανασίου Κατούνας θα παρουσιάσει παραδοσιακούς Ελληνικούς χορούς. 
-Την ίδια ώρα στην πλατεία της Κατούνας η ζωγράφος Σπυριδούλα Ζερβούλη θα παρουσιάσει τις ζωγραφιές των παιδιών από το εικαστικό εργαστήριο της Παλαίρου. Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν στις 20.30

-Την Παρασκευή 21 Αυγούστου στις 21.15 οι εκδηλώσεις στην Κατούνα αλλά ουσιαστικά και σε όλο τον Δήμο Ακτίου Βόνιτσας κλείνουν με θεατρική παράσταση . Θα παρουσιαστεί η θεατρική κωμωδία του Μολιέρου «Ο κατά φαντασίαν ασθενής » από το θέατρο Θύμελη της Έλλης Βοζικιάδου.

Οι φετινές εκδηλώσεις που γίνονται στην Πόλη της Κατούνας γίνονται αποκλειστικά από τον Δήμο Ακτίου Βόνιτσας μέσω του Κέντρου Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του Δήμου Ακτίου Βόνιτσας ( εκτός από την εκδήλωση που γίνεται στις 16 Αυγούστου από το Κέντρο Νεότητος της Ενορίας του Αγίου Αθανασίου Κατούνας) .
     Συνεργασθήκαμε άψογα με την πλειοψηφούσα Δημοτική ομάδα της Κατούνας και με το πλειοψηφούν Δ.Σ. του Κέντρου Κοινωνικής Μέριμνας και Ανάπτυξης του Δήμου Ακτίου-Βόνιτσας. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, λόγο κρίσης, προγραμματίσαμε και πραγματοποιούμε ποικίλες και πολλές εκδηλώσεις στην Κατούνα.
     Επίσης σε συνεργασία με τους πολιτιστικούς συλλόγους των χωριών αλλά και με τους Προέδρους των Χωριών του πρώην Δήμου Μεδεώνος, έγιναν και συνεχίζονται να γίνονται εκδηλώσεις με επίκεντρο τον άνθρωπο και την παράδοση.

Έκθεση πυρογραφίας,ξυλογλυπτικής,ζωγραφικής στην Κατούνα. " Δημιουργίες πάνω σε ξύλο"

https://xiromeritissa.files.wordpress.com/2015/07/wpid-imag84822.jpg?w=593

Πρόγραμμα εκθέσεως:

Σάββατο 15 Αυγούστου : απόγευμα :20.00-22.00
Κυριακή 16 Αυγούστου: πρωί:10-12 π.μ & απόγευμα :18.00-20.00
Δευτέρα πρωί :10.00-12.00 π.μ & απόγευμα:18.00-20.00


*χώρος έκθεσης, αίθουσα Δημοτικού Συμβουλείου πρώην Δημαρχείου Κατούνας