...Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον. ...Ω πόσο είναι βαριά απο εγκώμια η καρδιά μου και με πόσο κόπο υψώνεται πρός Εσένα, σαν το λιβανιστήρι το χρυσό, το ολόγιομο απο θράκα και λιβάνι...

Γ. Βερίτης.

Θα έρθουν δύσκολοι καιροί και ο κόσμος θα χρειασθεί φροντίδα από τα Μοναστήρια!...

 

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Η κριτική του Νίτσε εναντίον του Χριστιανισμού

Η κριτική του Νίτσε εναντίον του Χριστιανισμού

Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Επικ. Καθ. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

 Ο Fr. Nietzsche (1844-1900) ανήκει στους μεγαλύτερους φιλοσόφους του 19ου αιώνα με ισχυρή επίδραση και στη νεώτερη φιλοσοφία. Η κριτική του εναντίον του Χριστιανισμού διακρίθηκε για την απολυτότητά της και την ακρότητα, πλην όμως και για την πλήρη αδυναμία της να γνωρίσει σε βάθος τη χριστιανική διδασκαλία.

Θεμέλιο της κριτικής του υπήρξε η λανθασμένη αντίληψη περί Χριστιανισμού, που είχε μορφώσει, στην οποία συνέβαλε, συν τοις άλλοις, η αιματηρή ιστορία της Ευρώπης, ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία των θρησκευτικών πολέμων, η απόμακρη και σκληρή εικόνα περί Θεού, που είχε δομήσει η Δυτική θεολογία, Ρωμαιοκαθολική και Προτεσταντική. (Πρβλ. Ηans Kung, Existiert Gott? Antwort auf die Gottesfrage der Neuzeit, 1978, σ. 413).

Η αντίθεση του Νίτσε για την πίστη του ανθρώπου στον Θεό, είναι απόλυτη. Είναι κάθετη και αδιαπραγμάτευτη. Ο Θεός της χριστιανικής πίστης, λέγει, είναι Αυτός που αναιρεί και καταστρέφει τη χαρά της ζωής. (Πρβλ. Ηans Kung, Existiert Gott?, όπ.π., σσ. 432-433).

Βασικές χριστιανικές έννοιες, όπως αμαρτία, συνείδηση, ελευθερία κ.ά., κατά τον Νίτσε, απλώς αφαιρούν από τον άνθρωπο τη ρωμαλαιότητα και την υπερηφάνεια της ανθρώπινης ζωής. Θεμελιώδεις χριστιανικές έννοιες και αρχές, όπως αγάπη, ταπείνωση, συμπόνια δεν αποτελούν τίποτε άλλο, παρά ηθική σκλάβων ανθρώπων, ηθική ανθρώπων, που αποπειράται να ακυρώσει τη ρωμαλαιότητα και την δύναμη της ζωής. (Πρβλ.W.Weischedel, Der Gott der Philosophen, Band 1, 1972². σσ. 444-445).

Κορωνίδα στην κριτική του αποτελεί η πασίγνωστη τοποθέτησή του, όπως καταγράφεται στο έργο του «Η χαρούμενη επιστήμη» στο περιστατικό, που αναφέρεται στο ερώτημα, που θέτει και απαντά ο τρελλός προς τους ανθρώπους της αγοράς για το θάνατο του Θεού, τον οποίον σκότωσαν οι άνθρωποι. (Πρβλ.W.Weischedel, Der Gott der Philosophen, όπ.π., σσ. 436-439).

Τη θέση του νεκρού πια Θεού, σύμφωνα με τον Νίτσε, πρέπει να την πάρει ο άνθρωπος, που πρέπει να ανυψωθεί στη θέση του νεκρού και ανύπαρκτου ως προς την ιδεολογική σύλληψη περί Θεού, που είχε μορφώσει ο Χριστιανισμός.

Οι άνθρωποι, ισχυρίζεται ο Νίτσε, που οσφραίνονταν τη σήψη του νεκρού Θεού, πρέπει να ανυψωθούν στη θέση του. Σ’ αυτή την εξέλιξη και την πορεία για την ανύψωση δεν υπάρχει εμπόδιο. Θα επιτευχθεί εντός της ιστορίας, σε μια νέα περίοδο που θα εγκαινιαστεί και ως προωθητική αρχή της θα έχει αυτό που περιέγραφε σε άλλο ομότιτλο έργο του, ως «Θέληση προς τη δύναμη». (Πρβλ.W.Weischedel, Der Gott der Philosophen, σσ. 454 - 455. W. Kern u.a (Hrsg), Handbuch der Fundamental Theologie, Band 1, 1985, σ.91. Ηans Kung, Existiert Gott?, όπ.π., σ.418).

Έτσι θα δομηθεί ο υπεράνθρωπος του Νίτσε, η απόλυτη αξία και το μοναδικό μέτρο της ανθρωπότητας. Η άνευ ορίων και περιορισμών θέληση προς τη δύναμη και την ελευθερία για τον Νίτσε είχε ένα προαπαιτούμενο. Το θάνατο του Θεού. (Πρβλ.W.Weischedel, Der Gott der Philosophen, σσ. 455 - 456 Ηans Kung, Existiert Gott ?, όπ.π., 416-419).

Η νιτσεϊκή αντίληψη, όσο κι αν κάποιοι αντιδρούν, δυστυχώς, ενέπνευσε και μετουσιώθηκε σε ιδεολογικές παραμέτρους του Ναζισμού,  με τα γνωστά αποτελέσματα για την ανθρωπότητα.

Η ελευθερία του ανθρώπου, σύμφωνα με τον Νίτσε, προϋποθέτει το θάνατο του Θεού. Στη χριστιανική πίστη η ελευθερία είναι ένα πολύτιμο δώρο μεταξύ των άλλων, προίκα που δόθηκε από τον Δημιουργό στο δημιούργημα.

Ορθόδοξος Τύπος, Αριθμός Φύλλου 2043, 31 Οκτωβρίου 2014

...και νιώθαμε ν' ανοιγοκλείνουν τα σπλάγχνα τους σαν τις φτερούγες των αετών, που ανεβαίνουνε βιαστικά κατά τη λάμψη των καταιγίδων.

Νικηφόρος Βρεττάκος

"Δεν αντέχεις, φιλαράκι μου καλό, να μη σε λένε «προκομμένο άνθρωπο»..."

Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος, costasgp@yahoo.gr

Η προκοπή είναι πράγμα ευλογημένο. Να έχεις ένα σπίτι, μία δουλειά, μία σύζυγο, μωράκια και παιδάκια που στολίζουν τη ζωή σου. Αρκεί μονάχα αυτή η προκοπή σου να μην έγινε, φίλε, ο θεός σου στη θέση του ίδιου του Θεού σου.

Ο εγωισμός της προκοπής καταντάει προκοπή του εγωισμού σου. Δεν αντέχεις, φιλαράκι μου καλό, να μη σε λένε «προκομμένο άνθρωπο». Βιάζεσαι να παντρευτείς, να εργαστείς, να τεκνοποιήσεις. Άλλοτε πάλι θλίβεσαι γιατί έχεις αργήσει, καθώς λες, να βάλεις μια τάξη στη ζωή σου. Είτε βιάζεσαι, φίλε, είτε θλίβεσαι, ο εγωισμός της μέλλουσας προκοπής σου κατάντησε προκοπή του παρόντος και μέλλοντος εγωισμού σου.

Άσε το. Θα έρθει η ώρα. Δε θέλει βοήθεια το νερό για να κατέβει την πλαγιά. Δε χρειάζεται, φίλε, η βιασύνη της προκοπής σου.

Δεν τρέχει τίποτα, μωρέ, κι αν είσαι λιγάκι «ανεπρόκοπος». Είσαι, όμως, τίμιος. Δεν είσαι βολεμένος. Περιμένεις να αγαπήσεις για να παντρευτείς και δεν παντρεύεσαι για να προκόψεις. Βάζεις κριτήρια κι αρχές για το που θα εργαστείς, για το που θα φυσήξεις την πνοή σου, σε τι θα επενδύσεις τη ζωή σου.

Για τους άλλους είσαι λίγο «ανεπρόκοπος», αλλά εμένα μ’ αρέσεις. Σε γουστάρω, αδερφούλη! «Σε πάω», ρε φίλε, γιατί είσαι εμπόλεμος.

Ο ζητιάνος, ο άστεγος, ο άνεργος, ο ανύπαντρος σε μεγάλη ηλικία, ο μη τακτοποιημένος άνθρωπος, είναι πολλές φορές «ανεπρόκοπος» στα μάτια της κοινωνίας μας. Στα μάτια, όμως, του Θεού τα πράγματα αλλάζουν δραματικά. Γιατί γνωρίζει ο Θεός το βάθος μας: το πως προκόψαμε, το πόσα κλέψαμε, σε τι υποχωρήσαμε, πότε βιαστήκαμε να τακτοποιηθούμε λόγω του εγωισμού μας, ποιοι είμαστε, εν τέλει, όλοι εμείς οι «προκομμένοι» κι οι «ανεπρόκοποι» του κόσμου τούτου.

Κ.Γ.Π. – Οκτώβριος 2015
Πηγή: greecesaid.blogspot.gr

http://www.diakonima.gr/

Τι είναι η Αναπτυξιακή Λεκτική Δυσπραξία και πώς αντιμετωπίζεται;

Η Αναπτυξιακή Λεκτική Δυσπραξία-ΑΛΔ (ή απραξία) είναι μία νευρολογικής φύσης κινητική διαταραχή της ομιλίας που εντοπίζεται από νωρίς στη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού. 

Childhood Apraxia of Speech

Το παιδί δυκολεύεται να σχεδιάσει, να οργανώσει και να παράγει όλη εκείνη την σειρά των πολύ λεπτών και συγκεκριμένων κινήσεων της γλώσσας, των χειλιών, της γνάθου και της υπερώας που είναι απαραίτητες για την παραγωγή της καταληπτής ομιλίας. 

Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουμε αυτές τις κινήσεις αυτόματα, ασυνείδητα, όμως το παιδί με ΑΛΔ παρ’όλο που γνωρίζει τι θέλει να πει δεν μπορεί να προγραμματίσει με ακρίβεια και σταθερότητα τις σύνθετες αρθρωτικές κινήσεις.
Ένα παιδί με ΑΛΔ κατά τη γλωσσική του ανάπτυξη μπορεί να παρουσιάσει:
* Περιορισμένο βάβισμα
* Καθυστέρηση στην ανάπτυξη λόγου/ ομιλίας
* Περιορισμένο ρεπερτόριο φωνημάτων
* Δυσκολία στη σύνθεση των ήχων και παύσεις μεταξύ τους
* Απλοποίηση λέξεων με αντικατάσταση, απαλοιφή ή παραμόρφωση ήχων
* Αστάθεια φωνημικών λαθών
* Καλύτερη κατανόηση της γλώσσας σε σχέση με την έκφραση
* Δυσκολία στην μίμηση της ομιλίας αλλά σαφώς καθαρότερη ομιλία από μίμηση σε σχέση με την αυθόρμητη
* Μεγαλύτερη δυσκολία στην εκφορά μεγάλων λέξεων και φράσεων
* Υπερπροσπάθεια να παράγει κάποιον ήχο ή να συντονίσει τους αρθρωτές
* Μεγαλύτερη δυσκολία σε καταστάσεις άγχους
* Περιορισμένη καταληπτότητα ομιλίας ειδικά από τρίτους
* Μονότονη/ διαταραγμένη προσωδία

Άλλες διαταραχές της γλωσσικής έκφρασης μπορεί να είναι επίσης παρούσες (π.χ. ανάκληση λέξεων, σύνταξη προτάσεων), στοματική δυσπραξία, διαταραχές στην αισθητηριακή επεξεργασία του στόματος, δυσκολίες στην λεπτή κινητικότητα και ίσως δυσκολίες στη σχολική μάθηση.

Πώς μπορεί να βοηθήσει η λογοθεραπεία;
Ιδανική, όπως και σε κάθε αναπτυξιακή διαταραχή, είναι η πρώιμη παρέμβαση. Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η θεραπεία από τη στιγμή της διάγνωσης, τόσο το καλύτερο. 

Στην αντιμετώπιση της ΑΛΔ σύμμαχος σημαντικός είναι η επανάληψη, για αυτό η εντατική και εξατομικευμένη παρέμβαση μπορεί να αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική. 
Το πρόγραμμα της θεραπείας ξεκινά από τις ήδη κατακτημένες γλωσσικές δεξιότητες του παιδιού και η ομιλία χτίζεται σταδιακά και με υπομονή σε πιο σύνθετες γλωσσικές δομές. 
Η εξάσκηση είναι πολύπλευρη με πολλαπλά ερεθίσματα ώστε να αποφεύγεται όσο είναι δυνατό η ψυχολογική «κατάρρευση» του παιδιού. 
Το παιδί για να μάθει να μιλά πρέπει να εξασκεί την ομιλία του και όχι τους αρθρωτές του ωστόσο η πολυ-αισθητηριακή ανατροφοδότηση (ακουστική, οπτική, απτική, γνωστική, ιδιοδεκτική) είναι σημαντικός αρωγός κι ενισχύει τον συντονισμό και την οργάνωση των κινήσεων.

Σε περιπτώσεις που η ομιλία είναι ιδιαίτερα διαταραγμένη ίσως είναι χρήσιμο το παιδί να μάθει χρησιμοποιεί και κάποιον εναλλακτικό τρόπο επικοινωνίας, όπως είναι η νοηματική γλώσσα ή κάποια ηλεκτρονική εφαρμογή μέχρι να βελτιωθεί η ομίλια. Μέχρι τότε λειτουργεί υποστηρικτικά και αποσύρεται τον κατάλληλο χρόνο σταδιακά.

Συνήθως η θεραπεία είναι μακρόχρονη και απαιτεί πολύ καλό υποστηρικτικό περιβάλλον και συχνή εξάσκηση στο σπίτι.
Η ΑΛΔ δεν είναι μία κατάσταση προσωρινή που το παιδί απλώς θα ξεπεράσει. Χωρίς την κατάλληλη παρέμβαση η ομιλία δεν θα εξελιχθεί καθώς η δυσπραξία δεν ακολουθεί τυπικά αναπτυξιακά μοτίβα. Δεν θεραπεύεται αλλά με τη σωστή κι εντατική παρέμβαση η πρόοδος θα είναι σημαντική.

Βιβλιογραφία
Dale, P. S. & Hayden, D. A. (2013). Treating Speech Subsystems in Childhood Apraxia of Speech With Tactual Input: The PROMPT Approach. Am J Speech Lang Pathol, 22(4), 644-661. doi: 10.1044/1058-0360(2013/12-0055).
Grigos, M. I., Moss, A., & Lu, Y. (2015). Oral Articulatory Control in Childhood Apraxia of Speech. J Speech Lang Hear Res, 58(4), 1103-1118. doi: 10.1044/2015_JSLHR-S-13-0221.
Morgan AT, Vogel AP. Intervention for childhood apraxia of speech. Cochrane Database of Systematic Reviews 2008, Issue 3. Art. No.: CD006278. DOI: 10.1002/14651858.CD006278.pub2.
--------------
Ευαγγελία Δ. Σούπη - Λογοθεραπεύτρια

iPaideia