Ποιμαντορική Εγκύκλιος Τριωδίου 2016

Κ Ο Σ Μ Α Σ

Ο  ΧΑΡΙΤΙ  ΘΕΟΥ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΚΑΙ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Προς το  Χριστεπώνυμον  Πλήρωμα

της  καθ’ ημάς  Ιεράς  Μητροπόλεως.

 Αγαπητοί,

Ήδη, εισήλθαμε στην περίοδο του Τριωδίου. Το Τριώδιο είναι η κατ’ εξοχήν ιερά και αγία, πνευματική και σεβασμία περίοδος της Εκκλησίας μας. Έχει σκοπό μεν την έντασι των πνευματικών μας αγώνων, να μας βοηθήση να αποβάλουμε την αμαρτία, τα πάθη μας, τις αδυναμίες μας, να καλλιεργήσουμε, να στερεώσουμε μέσα μας τις αγιαστικές αρετές, να φθάσωμε στην αληθινή, τη γνησία, συνειδητή, πνευματική ζωή.

Την περίοδο του Τριωδίου με έντονο, θερμό και συγκινητικό τρόπο, κηρύσσεται μέσα από την κατήχησι και την λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας η ταπείνωσι, η συντριβή, η μετάνοια και καλούνται οι χριστιανοί να κατανυγούν, να ανανήψουν, να επιστρέψουν με ειλικρίνεια και συνέπεια προς τον Θεό Πατέρα, να μετανοήσουν όπως ο Τελώνης, να συντριβούν όπως ο Άσωτος, να φέρουν στη σκέψι τους τη φοβερά ημέρα της Κρίσεως, να θυμηθούν τις συνέπειες της παρακοής των πρωτοπλάστων.

Και με τη βοήθεια όλων αυτών, όπως άλλωστε οφείλουν να κάνουν κάθε ημέρα, ιδιαιτέρως όμως τώρα, να αναχαιτίσουν τον εαυτό τους από τον κατήφορο του κακού, να σταματήσουν τα ανομήματά τους, να αγωνίζονται τον καλόν αγώνα της αρετής για να κερδίσουν τα επουράνια έπαθλα, την αγιότητα του βίου, την ουράνια του Θεού μας δόξα. Αυτό είναι, και πρέπει να είναι, το Τριώδιο για τον αληθινό Χριστιανό.

Αγαπητοί, ως Πατέρας που αγρυπνεί και προσεύχεται για την πνευματική σας προκοπή, όπως πάντοτε και σήμερα, θέλω να σας μιλήσω με ειλικρίνεια.

Υπάρχουν αδελφοί μας οι οποίοι δεν θέλουν να ζήσουν έτσι το Τριώδιο. Δεν είναι αλλόθρησκοι, δεν είναι ειδωλολάτρες, ούτε άπιστοι. Είναι βαπτισμένοι χριστιανοί και μυρωμένοι. Συμμετέχουν πολλές φορές και σε ιερές εκδηλώσεις της Εκκλησίας μας. Και όμως αυτές τις ημέρες γίνονται αγνώριστοι. Ξεχνούν τον Θεό μας. Λησμονούν τη φωνή του Χριστού μας, την αγιογραφική αλήθεια, αδιαφορούν για το αν μολύνεται η όχι η ψυχή τους, η οικογένειά τους.

Έτσι βεβηλώνουν, επειδή το θέλει ο κόσμος και ο διάβολος, το Τριώδιο, ζουν ένα αντι-Τριώδιο. Συμμετέχουν σε ειδωλολατρικές καρναβαλικές πομπές σαν να είναι αβάπτιστοι. Ανυπακούουν, μασκαρεύονται, , ασχημονούν, ασεβούν, προκαλούν, διακωμωδούν, καταπατούν, περιυβρίζουν, προδίδουν και εμπαίζουν ιερά και όσια της αγίας μας Εκκλησίας και της φυλής μας, προσβάλλουν τον θεσμό της οικογενείας και άλλους ιερούς θεσμούς, ποδοπατούν την ηθική, την αγνότητα, την σεμνότητα, εξουθενώνουν την χριστιανική προσωπικότητα.

Και πέρα από αυτά που γίνονται φανερά στους δρόμους, είναι φοβερώτερα τα όσα στα πλαίσια των αποκριάτικων και καρναβαλικών εκδηλώσεων γίνονται στα παρασκήνια του καρναβαλικού θεάτρου, όπου αδειάζουν τα ποτήρια της μέθης και γεμίζει ο χριστιανός άνθρωπος με σαρκολατρεία, με ακολασία, με διαφθορά και αποκτήνωσι.

Αγαπητοί, με πατρική αγάπη, στοργή και πόνο, θέλω να ρωτήσω: «Είμαστε αληθινοί χριστιανοί;». Αν είμαστε, μην εμπαίζουμε τον Κύριο, μην παίζουμε με την αγάπη Του και την ανοχή Του. Δεν βλέπουμε που οδηγείται η πατρίδα μας με την αποστασία μας; Δεν βλέπουμε που οδηγούν την οικογένεια χωρίς Χριστό; Δεν πονούμε για την αποχριστιανοποίησι και τον αφελληνισμό στα οποία οδηγούν οι πολέμιοι του Χριστού μας σήμερα τα παιδιά μας;

Αντί αυτές τις ημέρες να ανανήψουμε και να αναζωπυρώσουμε με τη βοήθεια του Τριωδίου την πνευματική μας φλόγα, με το αντι-Τριώδιο θα σβήσουμε ο,τι ιερό και άγιο απέμεινε;

Παρενθετικά θέλω να ερωτήσω όλους εκείνους, οι οποίοι οργανώνουν και προσφέρουν τις καρναβαλικές και αποκριάτικες κοσμικές εκδηλώσεις. Έχουν αγάπη προς τον συνάνθρωπο η όχι; Πεινάνε οι αδελφοί μας! Δεν έχουν ψωμί! Εμείς να ακολασταίνουμε και να σκορπούμε τα αγαθά κι εκείνοι να πεινάνε;

Αγαπητοί, εφέτος «αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός» (Ρωμ. ιγ’, 12).

Με πατρική φωνή γονατίζω και παρακαλώ. Μη μολύνουμε εφέτος τον τόπο μας και την καρδιά μας. Μη παρασύρουμε τα παιδιά μας περισσότερο στον κατήφορο, με τα κατάλοιπα των ειδωλολατρικών τελετών.

Το άγιο Τριώδιο πρέπει να το ζήσουμε όπως το προσφέρει η μητέρα μας Εκκλησία. Έτσι θα νοιώσουμε, θα ζήσουμε αληθινή ειρήνη, χαρά. Έτσι θα καλλιεργήσουμε αρετές, έτσι θα έλθη και σε εμάς η γλυκύτητα του αγιασμού.

Μόνο έτσι θα ζήσουμε αληθινή Ανάστασι και θα δοξάζουμε τον Αναστάντα Κύριό μας.

Το εύχομαι ολόψυχα.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο  ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ

Τώρα, είναι ώρα να μας πείτε πως είμαστε και δεξιοί!

Ο δεύτερος λέει δεν επιτρέπει την επίσκεψη του πρώτου σε σχολείο, όπου καλέστηκε από μαθητές. Λογικό το βλέπω, για ποιο θέμα να πρωτομιλήσει ο πρώτος και τί να καταλάβει για να λογοκρίνει ο δεύτερος...

Διαβάζω:

Βιογραφικό Μητροπολίτη Μεσογαίας Νικολάου:
Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Αστροφυσική στὸ Harvard (Master of Arts) και Μηχανολογία στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασσαχουσέττης (ΜΙΤ).

Έχει διδακτορικές σπουδές στο...
κοινό πρόγραμμα Harvard και ΜΙΤ στον τομέα της Βιοϊατρικής Τεχνολογίας (Βιορευστοδυναμική, Μαθηματική Φυσιολογία, Αιμοδυναμική της καρδιάς και των αγγείων).
Εργάστηκε ως ερευνητής και επιστημονικός συνεργάτης στο Αγγειολογικό Εργαστήριο του New England Deaconess Hospital, στο Τμήμα Αναισθησιολογίας του Massachusetts General Hospital και στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Boston Children’s Hospital. Διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος μεγάλων εταιρειών σε θέματα Διαστημικής Ιατρικής Τεχνολογίας.
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης, όπου έλαβε τους τίτλους Master of Theological Studies και Master of Theology και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου ανακηρύχθηκε διδάκτορας στον τομέα της Βιοηθικής.
Βιογραφικό Υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη:
Κάτοχος απολυτηρίου Λυκείου
Είναι δημοσιογράφος και από το 2008 διευθυντής της εφημερίδας «Η ΑΥΓΗ». Είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

Υ.Γ.
Να μην ξεχνάμε πως ο κ. Φίλης είναι και λάτρης του ακραίου εθνικισμού των Γκρίζων Λύκων και του φασίστα εγκληματία Ερντογάν
πηγή 

Σημειώστε τη διαφορά πολιτισμού...

Ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν χαρακτηρίζεται μόνο για την στρατηγική του οξυδέρκεια και τις ηγετικές τους ικανότητες. Πάνω απ' όλα τον διέπει ευγένεια, ανθρωπιά και ταπεινοφροσύνη σε αυτούς που πρέπει βέβαια και όχι στα τσιράκια της Νέας Τάξης! Έτσι δεν διστάζει να πλησιάσει μικρά παιδιά και να μιλήσει πατρικά μαζί τους σε αντίθεση με τους δυτικούς και ανατολίτες πολιτικούς που έχουν καβαλήσει το καλάμι! Δείτε την διαφορά πολιτισμού μεταξύ του Πούτιν και του Νταβούτογλου στην παρακάτω φωτογραφία και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα: Ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν, δεν χαρακτηρίζεται μόνο για την στρατηγική του οξυδέρκεια και τις ηγετικές τους ικανότητες. Πάνω απ' όλα τον διέπει ευγένεια, ανθρωπιά και ταπεινοφροσύνη σε αυτούς που πρέπει βέβαια και όχι στα τσιράκια της Νέας Τάξης! Έτσι δεν διστάζει να πλησιάσει μικρά παιδιά και να μιλήσει πατρικά μαζί τους σε αντίθεση με τους δυτικούς και ανατολίτες πολιτικούς που έχουν καβαλήσει το καλάμι! Δείτε την διαφορά πολιτισμού μεταξύ του Πούτιν και του Νταβούτογλου στην παρακάτω φωτογραφία και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα:

«Ντύθηκαν» στα λευκά τα... Ιωάννινα

Χειμωνιατικο σκηνικό του καιρού με χιονοπτώσεις στα ορεινά χωριά

Πυκνό χιόνι έπεσε τα ξημερώματα, σε όλες τις ορεινές περιοχές της Ηπείρου που βρίσκονται σε υψόμετρο πάνω από 900 μέτρα.




Τα χωριά των Τζουμέρκων, του Μετσόβου, της Κόνιτσας και του Ζαγορίου ντύθηκαν λευκά, με το χιόνι να φτάνει και τα 20 εκατοστά.




Η Πολιτική Προστασία της Περιφέρειας Ηπείρου, έβγαλε στο επαρχιακό δίκτυο 19 μηχανήματα αποχιονισμού, προκειμένου να αντιμετωπίσουν προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στους δρόμους. Ο καιρός αναμένεται να καλυτερέψει μετά το μεσημέρι.


πηγή

6χρονη αυτιστική ζωγράφος συγκινεί!

Η ιστορία της Iris Grace και του καλύτερου φίλου της, ενός γάτου, του Thula είναι γνωστή, αφού η μικρή είναι μια 6χρονη ζωγράφος με αυτισμό που εκφράζεται μέσα από την Τέχνη. Η φήμη της έχει εξαπλωθεί πλέον σε όλον τον κόσμο και τα έργα της έχουν αγοραστεί από διασήμους, μεταξύ αυτών και από την ηθοποιό του Χόλιγουντ Αντζελίνα Τζολί. Το κορίτσι που γεννήθηκε με αυτισμό δεν επικοινωνούσε με τους δικούς της και ήταν μονίμως κλεισμένο στο σπίτι.
Η μητέρα της σκέφτηκε να της δώσει χαρτιά και μπογιές και κάπως έτσι ξεκίνηση η ενασχόλησή της με τη ζωγραφική… Τώρα η ίδια έκανε το πρώτο της ταξίδι στην Στοκχόλμη με την οικογένειά της και τον γάτο της, ενώ η ζωή της και τα έργα της αποτυπώθηκαν σε ένα βιβλίο που περνά σε όλους το μήνυμα ότι η διαφορετικότητα δεν έχει να κάνει με τις ικανότητες ενός ανθρώπου αλλά και το ταλέντο του…









πηγή

Η καριέρα είναι χολέρα, σύντροφε...

 
Του Κώστα Στούπα

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα συνεχίζει να μεταχειρίζεται το κράτος σαν λάφυρο και μηχανισμό βολέματος ημετέρων με προκλητικό τρόπο για μια κοινωνία που υποφέρει.

Συνεχίζει να διορίζει συγγενείς και κομματικούς αφισσοκολητές χωρίς να κρατά ούτε τα προσχήματα που κρατούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η κατάσταση αυτή αθροίζει συν τοις άλλοις μικρές ποσότητες αγανάκτησης στην κοινωνία, το άθροισμα των οποίων όταν περάσει ένα σημείο θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες εκρήξεις.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή...

Οι κοινωνίες ευημερούν όταν υπάρχει σαφές θεσμικό πλαίσιο και σεβασμός της νομιμότητας. Κυρίως ευημερούν όταν οι ελίτ έχουν βρει μια βάση κοινών συμφερόντων με τις υπόλοιπες κατηγορίες του πληθυσμού.

Η εμπιστοσύνη μεταξύ κοινωνίας και ελίτ έχει χαθεί και αν δεν αποκατασταθεί διέξοδος από το χάος δεν προβλέπεται.

Στις υγιείς κοινωνίες οι ελίτ απαρτίζονται από τους όσο το δυνατόν καλύτερους κάθε κατηγορίας. Οι σαφείς κανόνες αφορούν κυρίως τον τρόπο ανανέωσης των ελίτ. Δηλαδή, την ικανότητα της κοινωνίας να προωθεί τους καλύτερους στις αποφασιστικές θέσεις στην οικονομία, την πολιτική, την τέχνη και τις διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες γενικότερα.

Σε μια κοινωνία που στην κορυφή της πυραμίδας συγκεντρώνονται οι λιγότερο ικανοί και οι ικανοί παραμένουν στη βάση η έκρηξη (πραξικόπημα, επανάσταση ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε το...) είναι θέμα χρόνου.

Μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας είχε στηρίξει τις ελπίδες της ανανέωσης και της αξιοκρατίας (λάθος κατά τη γνώμη μου) στην κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς. Όχι, μόνο επανάσταση που θα έφερνε νέες δημιουργικές δυνάμεις στο προσκήνιο δεν προέκυψε, αλλά στον ένα χρόνο της διακυβέρνησης είδαμε να ανθίζει η  χειρότερη μορφή της οικογενειοκρατίας, της αναξιοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων του ελληνικού βαλκανικού μορφώματος.

Η έκρηξη όχι μόνο δεν εκτονώθηκε αλλά συσσωρεύεται με ταχύτερους ρυθμούς.

Η πολιτική...

Η ελληνική κρίση κατά ένα μεγάλο μέρος οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας  στις ελίτ της ελληνικής κοινωνίας. Οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι δημοσιογράφοι κλπ κατά συντριπτική πλειοψηφία όχι μόνο δεν συγκεντρώνουν την εκτίμηση της κοινωνίας αλλά την εχθρότητα αυτής.

Υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης στην πολιτική ελίτ γιατί για δεκαετίες οι πολιτικοί ανταλλάσσοντας ρουσφέτια με ψήφους, κατάφεραν να πλουτίσουν οι ίδιοι και οι πελάτες τους σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας και κυρίως των επόμενων γενεών.

Ας μη γελιόμαστε, στη μεταπολιτευτική δημοκρατία μας η μεγαλύτερη ικανότητα αναρρίχησης και ισχυροποίησης ενός πολιτικού ήταν η ικανότητα να δημιουργήσει το μεγαλύτερο δίκτυο αλληλεξάρτησης πελατειακών συμφερόντων.

Η οικονομική ελίτ...

Στην Ελλάδα, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, κάθε σοβαρή οικονομική δραστηριότητα εξαρτιόταν από το κράτος. Αυτός είναι ο  λόγος της μεγάλης έκτασης της διαπλοκής της πολιτικής εξουσίας με οικονομικά συμφέροντα.

Επίσης κάθε μεσαία η μικρή οικονομική δραστηριότητα εξαρτιόταν άμεσα από το κράτος μέσω κανόνων προστασίας και του προνομίου της φοροδιαφυγής, την οργάνωση και εποπτεία της οποίας είχε ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός.

Ελάχιστοι έντιμοι επιχειρηματίες μπορούσαν να καταφέρουν να επιβιώσουν σε αυτό το διεφθαρμένο κρατικοδίαιτο μοντέλο. Ελάχιστοι επιβιώσαν.  Σε αυτό το περιβάλλον η αριστερά κατάφερε να εμπεδώσει στην κοινωνία την αντίληψη πως η επιχειρηματικότητα δεν συναρτάται της εργατικότητας, της μόρφωσης και της καινοτομίας αλλά συναρτάται  της διαφθοράς της διαπλοκής, της αρπαγής μέσω επιδοτήσεων, αναθέσεων και θαλασσοδανείων του στερήματος της κοινωνίας. Σε ένα βαθμό αυτό όμως  συνέβαινε.

 

Η δημοσιογραφία...

Μετά την οικονομική και την επιχειρηματική ελίτ δεν θα αναφερθώ σε παραδείγματα άλλων, αλλά στη δημοσιογραφία προκειμένου να μην μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως κατηγορούμε όλους τους άλλους και κρατάμε τα του οίκου μας, που επίσης ζέχνει, απ’ έξω...

Ο τύπος όντως σ’ αυτή την ιστορία της ελληνικής κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής χρεοκοπίας έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης το οποίο είναι- τηρουμένων των αναλογιών- μεγάλο.

Τα μικρά μεγέθη της ελληνικής αγοράς δεν επιτρέπουν την ανεξάρτητη παρουσία πολλών μέσων ενημέρωσης.  Αυτό είναι κάτι όμως που μόνο η αγορά και ο ανταγωνισμός μπορούν να το λύσουν. Η προσπάθεια της κυβέρνησης Τσίπρα να το ρυθμίσει είναι εκ του πονηρού και αποσκοπεί στον έλεγχο της διαπλοκής του τύπου προς ίδιον όφελος και όχι στη δημιουργία πλαισίου για την πιο ανεξάρτητη λειτουργία του.

Ελάχιστοι δημοσιογράφοι και εκδότες δεν υποχωρούσαν μπροστά στα κελεύσματα της κρατικής διαφήμισης ή τα γραφεία τύπου και τις αργομισθίες σε πολιτικά γραφεία, τράπεζες και υπουργεία. Στον κλάδο μας ήταν αποδεκτό το πρωί κάποιος να δουλεύει για υπουργείο ή επιχείρηση σαν υπάλληλος και το βράδυ στην εφημερίδα να γράφει "αντικειμενικά" για τον πρωινό εργοδότη. Το σκάνδαλο με την κρατική διαφήμιση που έχει αποκαλυφθεί είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Χρειάζονται νέοι κανόνες δεοντολογίας εξαρχής...

Στην Ελλάδα έχει χαθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ της ελίτ και της κοινωνίας γιατί οι ελίτ παραβίαζαν συστηματικά όλους τους κανόνες και τους θεσμούς που νομιμοποιούν και κάνουν αποδεκτή την εξουσία τους.

Οι πολιτικοί πλούτιζαν  ή αποκτούσαν εξουσία μοιράζοντας πρόωρες συντάξεις, αργομισθίες και δημόσια έργα και προμήθειες. Αγόραζαν ψήφους με δανεικά από τις επόμενες γενιές κυρίως...

Επιχειρηματίας δεν γινόταν όποιος μπορούσε να παράγει κάτι φθηνότερα και σε καλύτερη ποιότητα ή να επινοήσει ένα καινούργιο προϊόν, αλλά όποιος είχε δόντι στις κρατικές προμήθειες ή την εφορία.

Στην Ελλάδα η επίδειξη της εξάρτησης για τους δημοσιογράφους αποτελούσε δείγμα επιτυχούς καριέρας στο συνάφι  και όχι το αντίθετο. Μιλάμε για το μέσο όρο και όχι για το σύνολο φυσικά.

Το διεθνές πρόβλημα...

Το πρόβλημα της απώλειας εμπιστοσύνης μεταξύ της κοινωνίας και της ελίτ δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αν και στη χώρα έχει λάβει ακραίες διαστάσεις λόγω ιδιαιτεροτήτων και της ατροφίας του κράτους δικαίου και του θεσμικού του πλαισίου.

Η άνοδος δημαγωγών όπως π.χ. ο Ντόναλντ Τραμπ ή η Μαρίν Λεπέν, ο Πέπε Γκρίλο, ο Αλέξης Τσίπρας σε μας ή όπως οι κυβερνήσεις στην Πολωνία, την Ουγγαρία κλπ δείχνει πως το πρόβλημα είναι γενικότερο.

Η παγκοσμιοποίηση βελτιώνει το μέσο όρο διαβίωσης σε όλον τον πλανήτη αλλά μειώνει τη διαφορά του βιοτικού επιπέδου του μέσου δυτικού πολίτη από το μέσο παγκόσμιο πολίτη. Αυτό δημιουργεί δυσαρέσκεια στις δυτικές κοινωνίες. Επιπλέον οι πιέσεις που δημιουργεί στις δυτικές κοινωνίες η αύξηση της μεταναστευτικής ροής εντείνει τη δυσαρέσκεια.

Η μετανάστευση θέσεων εργασίας από τις δυτικές κοινωνίες στις αναπτυσσόμενες χώρες σε συνδυασμό με τη μείωση των εργατικών χεριών που επιβάλλει η αύξηση του αυτοματισμού δημιουργεί συνθήκες αύξησης της ανεργίας.

Η αύξηση του αριθμού των εξαθλιωμένων μεταναστών στις δυτικές κοινωνίες δημιουργεί συνθήκες ανταγωνισμού για τις θέσεις εργασίας που χρειάζονται λιγότερη ειδίκευση.

Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν ένα ρήγμα μεταξύ της κοινωνίας και των ελίτ που ευνοούνται από την παγκοσμιοποίηση. Το ρήγμα αυτό ευνοεί την άνοδο των δημαγωγών που υπόσχονται με "ένα άρθρο και ένα νόμο" την επιστροφή στις συνθήκες ηρεμίας και ευημερίας πρόσφατων παλιότερων εποχών.

Ο Τσίπρας υποσχόταν επιστροφή στα προ χρεοκοπίας δεδομένα με ένα άρθρο και ένα νόμο.

Ο Τραμπ υπόσχεται την επιστροφή των ΗΠΑ στην εποχή του αμερικάνικου ονείρου.

Η Λεπέν την έξοδο από το ευρώ και την εποχή που η Γαλλία εξουσίαζε τη μισή Αφρική.

Οι Εναλλακτικοί στη Γερμανία, την εποχή της θαλπωρής του γερμανικού μάρκου.

Κοινός παρονομαστής των τελευταίων (ο Τσίπρας αποτελεί εξαίρεση προς το παρόν), είναι ο περιορισμός της εισβολής των μεταναστών και δη των μουσουλμάνων. Αυτό το μέτρο ακουμπά και σε αίτια που έχουν να κάνουν με την πολιτιστική αλλοίωση της Δύσης αλλά και τον οικονομικό ανταγωνισμό σε βάρος των ασθενέστερων. Η παρουσία φθηνού μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού εξισώνει τους ανειδίκευτους της Δύσης με τους οικονομικούς μετανάστες. Μια γενικότερη ανάφλεξη δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αυτό που μπορεί να αποκλειστεί είναι η επιστροφή στο παρελθόν. Αν συμβεί αυτό οι συνέπειες θα είναι πιο καταστροφικές και δραματικές από αυτές που βιώνουμε σήμερα.

Το κραχ σαν φιτίλι...

Ποτέ άλλοτε τις τελευταίες δεκαετίες ο κόσμος δεν έμοιαζε περισσότερο με σκοτεινή μπαρουταποθήκη με τις κοινωνίες να ανάβουν σπίρτα προκειμένου να καταλάβουν που βρίσκονται.

Ο συνδυασμός του υψηλού χρέους, των χαμηλών περιθωρίων απόδοσης του κεφαλαίου, των αρνητικών επιτοκίων, της δημογραφικής γήρανσης της δύσης και της αδυναμίας της να συντηρήσει το κράτος πρόνοιας και του προσφυγικού σε συνάρτηση με κάποιες βεβαιότητες και τη διανοητική νωθρότητα και απάθεια που δημιουργεί ο εθισμός στην καταναλωτική ευημερία, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μείγμα...

Ένα κραχ της φούσκας που έχουν δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια τα αρνητικά επιτόκια στις τιμές των μετοχών θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια έκρηξη, η οποία θα έκανε το κραχ του 2008 να μοιάζει με παιδικό πάρτι.

Η κατάσταση μοιάζει με δυο μεγάλους κυκλώνες που κινούνται προς το ίδιο σημείο με κίνδυνο να ενωθούν γύρω από μια δίνη με πολλαπλάσια ισχύ.

Ο κυκλώνας της οικονομίας συνδυάζεται με την ύπαρξη ενός τεράστιου χρέους και μια οικονομία η οποία ακόμη και με μηδενικά ή αρνητικά επιτόκια παράγει χλωμή ανάπτυξη.

Ο κυκλώνας του δημογραφικού συνδυάζει από τη μια πλευρά γερασμένες κοινωνίες όπως οι ευρωπαϊκές με γεμάτα ψυγεία και από την άλλη πεινασμένες κοινωνίες με νεαρό πληθυσμό και άδεια ψυγεία. Η μετακίνηση έχει αρχίσει ήδη με το μανδύα της μετακίνησης προσφύγων από εμπόλεμες ζώνες. Η άνοδος των άκρων και του λαϊκισμού θυμίζει σκοτεινές περιόδους της ιστορίας.

Η Ελλάδα κινδυνεύει να βρεθεί στο επίκεντρο της συνάντησης αυτών των δυο κυκλώνων.

Την ώρα που τα ανησυχητικά μηνύματα πληθαίνουν τόσο από το εξωτερικό όσο και κυρίως από το εσωτερικό η κυβέρνηση ασχολείται με το βόλεμα ημετέρων και συνθέτει συμβούλια στρατηγικού σχεδιασμού μια διάφορους ανισόρροπους και απίθανους περιθωριακούς που εκλαμβάνουν την επιδίωξη καριέρας ως χολέρα...

πηγή

«Δεν είναι δυνατόν αυτοί που υποστηρίζουν μία παιδεία χωρίς αριστεία να μην ονειρεύονται και μία παιδεία δίχως ελευθερία και μία κοινωνία δίχως δημοκρατία; Και δεν εννοώ ως ελευθερία το δικαίωμα ενός Μητροπολίτη να μιλάει στα σχολεία, αλλά το δικαίωμα των παιδιών να ζητούνε λόγο και από την Εκκλησία. Τελικά, φαίνεται ότι αυτοί που προπαγάνδισαν τον αντιρατσιστικό νόμο, πνίγονται μέσα στον ρατσισμό του αντιεκκλησιαστικού τους πάθους. Για λίγο όμως ακόμη...». Μητροπολίτης Μεσογαίας

ΕΔΩ

Το συγκλονιστικό βίντεο για το πως φτάσαμε εδώ στο μεταναστευτικό που πρέπει να δουν όλοι!

Τελικά δεν πρόκειται για ανικανότητα ΑΛΛΆ απλή ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ και μη αίσθηση της πραγματικότητας!!!
Οι άνθρωποι ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν αριστερών ιδεοληψίων που δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα και ονειρεύονται τελείως ΟΥΤΟΠΙΚΑ πράγματα που δυστυχώς ηχούν στα αυτιά του μέσου Έλληνα πολύ ελκυστικά!!!!
Και έτσι φτάσαμε να τους έχουμε κυβέρνηση!
  Ο καλός Θεός πια να μας σώσει!

Προς ηλίθιους ,κομματόσκυλα και άλλα ιδεοληπτικά βατερλό . Οχι δεν λεμε πως ο Συριζα εκανε τον πολεμο στην Συρια . Λέμε πως ηταν απο το 2011 στην Τουρκία οι ανθρωποι και με την πολιτική του έδωσε σήμα σε Συριους αλλα και σε άλλους μέχρι και σε Μαροκινούς που είναι απέναντι απο την Ισπανία να έρθουν απο εδώ να μπουν στην Ευρώπη και μείωσε και τις ταρίφες των δουλεμπόρων. ΤΟ ΕΧΕΙΣ Ή ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΣΥΝΑΨΕΩΝ??

 Ελεγε Γεροντας ασκητης: Καθε πρωι που αρχιζει η καινουργια μερα, ο Θεος ευλογει ολη την κτιση με το ενα Του χερι. Αλλα σαν βλεπει ταπεινο ανθρωπο τον ευλογει με τα δυο του Χερια. ΑΥΤΟΣ που οργιζεται, ακομη κι αν αναστησει νεκρο, δεν γινεται δεκτος απο τον Θεο. 

Αββας Αγαθωνας

«Φτωχά» υλικά, πλούσια γεύση

Οταν το ψυγείο και τα ντουλάπια φαντάζουν απελπιστικά άδεια, η εφευρετικότητα παίρνει μπρος

 
  Τσιχλάκη Θάλεια
Δεν μου αρέσει να ακούω τις φίλες μου να βασανίζονται με το τι θα μαγειρέψουν κάθε μέρα. Θα ήθελα να είμαι δίπλα τους, να σκαλίζω τα ψυγεία τους, να ανακαλύπτω τα πιο άσχετα - για αυτές - υλικά και να τα μετατρέπω σε απλά φαγητά της στιγμής. Συνήθως κολλάνε σε ό,τι βαρετό και κοινότοπο τους έρχεται στο κεφάλι. Σε κάτι αβγά μάτια, στις ομελέτες με πατάτες τηγανητές. Θυμούνται μέχρι και τα ντολμαδάκια των μαμάδων τους, που θα τις υποχρέωναν να περάσουν κανένα δίωρο στην κουζίνα για να τα τυλίξουν, έτσι μικροσκοπικά, όπως εκείνη.

Συνήθως καταλήγουν να πάρουν τηλέφωνο στην πιτσαρία της γειτονιάς ή να θυμηθούν πως ήρθε η ώρα να καταφύγουν στην πανάκεια κάθε νοικοκυράς, αλλά και κάθε αξιοπρεπούς δίαιτας, στα γρήγορα μερικά μπιφτέκια και μια πράσινη σαλάτα. «Παίζει» και κανένα λαχανόρυζο, αν έχει ξεμείνει λάχανο στο ψυγείο τους. Μπλοκάρουν, όχι γιατί δεν έχουν έμπνευση, αλλά γιατί ξέρουν πως κάθε φορά που πάνε να μαγειρέψουν, ακολουθώντας πιστά μια συνταγή, πρόκειται να ψαρώσουν τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσουν πως από τα υλικά που τους ζητάει δεν τους βρίσκεται πρόχειρο ούτε το ένα τρίτο.

Χθες το βράδυ, χτύπησε το τηλέφωνο. Ηταν η Λουκία που μένει δυο τετράγωνα πιο κάτω. «Ελα σπίτι, μου προέκυψε τραπέζι. Φέρε και κανένα κρασί, και κυρίως τις ιδέες σου.

Το ψυγείο μου επανήλθε στην ημέρα μηδέν που το αγόρασα». Ρώτησα αν είχε μακαρόνια, πήρα και μερικά πραγματάκια στον δρόμο και να τι της έφτιαξα. Το υποβάλλω στην κρίση σας.


Σπαγκέτι στο κόκκινο κρασί, με μαϊντανό και καρύδια
Υλικά για 4 άτομα

• 1.200 ml νερό

• 800 ml κόκκινο ξηρό κρασί (1 φιάλη και κάτι)

• αλάτι

• 300 γρ. σπαγκέτι

• 4 κ. σούπας εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο

• 4 μικρές σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες

• ½ καυτερή πιπερίτσα, ψιλοκομμένη

• ½ φλιτζάνι μαϊντανό, ψιλοκομμένο

• 125 γρ. καρύδια, καβουρδισμένα στο τηγάνι και χονδροκοπανισμένα

• 40 γρ. παρμεζάνα, τριμμένη (+ λίγη επιπλέον για το σερβίρισμα)

• μαύρο πιπέρι, φρεσκοτριμμένο

Εκτέλεση

Σε μια κατσαρόλα αναμειγνύετε το νερό με ολόκληρη τη φιάλη κρασί, προσθέτετε μια γερή πρέζα αλάτι και τα βάζετε να βράσουν. Ρίχνετε τα σπαγκέτι και τα βράζετε, σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία τους, ώστε να γίνουν al dente. Τα σουρώνετε και κρατάτε 1/4 του φλιτζανιού από το υγρό του βρασίματος. Σε ένα φαρδύ τηγάνι ζεσταίνετε 2 κουταλιές από το ελαιόλαδο και σοτάρετε το σκόρδο και την πιπερίτσα για 1 λεπτό, σε μέτρια θερμοκρασία.{LF}Εν συνεχεία, προσθέτετε τα υπόλοιπα 50 ml κρασί και το υγρό του βρασίματος που κρατήσατε και τα αφήνετε να πάρουν μια βράση, ρίχνετε τα ζυμαρικά και ανακατεύετε για 2 λεπτά, μέχρι να απορροφήσουν τον ζωμό. Πασπαλίζετε με τον μαϊντανό και προσθέτετε τα καρύδια και την παρμεζάνα. Τα περιχύνετε με τις άλλες 2 κουταλιές ελαιόλαδο και ανακατεύετε καλά. Τρίβετε αρκετό πιπέρι πάνω από τα σπαγκέτι και τα σερβίρετε, προτείνοντας επιπλέον τριμμένο τυρί.

• Το ιδανικό θα ήταν να σερβίρετε αυτό το φαγητό με το ίδιο κόκκινο κρασί που το μαγειρέψατε.

• Eίναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε {LF}ένα κρασί καλής ποιότητας: ελαφρύ, φρουτώδες και σχετικά νεαρό.

• Εάν θελήσετε να συνοδέψετε το φαγητό αυτό, προτιμήστε ένα σαλάμι αέρος ή κάποιο ζαμπόν ωρίμανσης (ελληνικό, ιταλικό ή και ισπανικό).

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 29 Φεβρουαρίου 2016

ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!

Ὁ Φίλης ξεθάρρεψε κι ἄλλο καί ἱδρύει ἕδρες

Ἑβραϊκῶν καί Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν!

Νά τόν χαιρόμαστε γιά τό φιλόθεο

            καί τό φιλελληνικό του φρόνημα...

                                        εἰς ὁδόν Ἀντιχρίστου! 

Ὄχι, δέν προσεύχεται...κοιμᾶται καί ἡ "τύχη" μας δουλεύει ἤ  μᾶλλον...μᾶς δουλεύει!

Ανακοίνωσε σχέδιο ένταξης μεταναστών στην εκπαιδευτική διαδικασία - Αφορά παιδιά, αλλά και ενήλικους, που θα αποφασίσουν να μείνουν στην Ελλάδα - Θα διδάσκονται από εθελοντές, αλλά και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς - Δημιουργούνται έδρες Εβραϊκών και Ισλαμικών Σπουδών.

Σχέδιο δράσης καταρτίζει το υπουργείο Παιδείας για την ένταξη των προσφύγων στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Το σχέδιο, όπως τόνισε ο ο υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης, αφορά στην ψυχοκινητική στήριξη των παιδιών και των οικογενειών τους, αλλά και στα ασυνόδευτα παιδιά.

Επίσης, αφορά στην παροχή βασικών γνώσεων και στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την εκπαίδευση των παιδιών και των ενηλίκων προσφύγων και μεταναστών και όσων τελικά μείνουν στην Ελλάδα.

Σε ό,τι αφορά στους εκπαιδευτικούς που θα διδάξουν σε αυτά τα παιδιά, ο κ. Φίλης αναφέρθηκε σε εθελοντές που ήδη βρίσκονται κοντά τους, αλλά και σε αναπληρωτές και άλλες δομές που θα συζητηθούν.

Ο υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε επίσης σε 20.000 προσλήψεις εκπαιδευτικών που θα γίνουν σταδιακά χωρίς διαγωνισμό, αλλά μέσω του ΑΣΕΠ.

Σε ό,τι αφορά στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, τόνισε ότι η πλειονότητα των φοιτητών επιλέγει το νέο σύστημα και μόνο το 5% επέλεξε να εξεταστεί με το παλιό.

Ο κ. Φίλης αναφέρθηκε στην ειδική αγωγή, όπου, σύντομα, θα υπάρξει νομοσχέδιο, με βάση το οποίο οι μαθητές θα εντάσσονται στις κανονικές τάξεις, αλλά και στην ενισχυτική διδασκαλία που ξεκινά.

Επισήμανε ότι θα εξετάσει εκ νέου το σύστημα των μετεγγραφών, αλλά και των απουσιών στο λύκειο, όπως διαφάνηκε, καθώς είπε χαρακτηριστικά ότι «δεν θα κυνηγήσουμε τους μαθητές για τις απουσίες».

Επίσης, ο κ. Φίλης ανακοίνωσε ότι θα δημιουργηθεί έδρα Εβραϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, αλλά και Ισλαμικών Σπουδών στο ΑΠΘ και Ρωσικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
πηγή

ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

Σαν χθες το 1957 Πού είναι ο Αυξεντίου; Έκρουσεν εκεί μέσα!..

Τον Αυξεντίου έκαψαν οι Άγγλοι με βενζίνη
κι η Ιστορία εσαεί Νέρωνες θα τους κρίνει!..
ΤΡΕΙΣ του Μάρτη 1957, μιάμιση η ώρα μετά το μεσημέρι και η μάχη του Μαχαιρά συνεχιζόταν. Από τις έξι το πρωί. Ο γενναίος των γενναίων Γρηγόρης Αυξεντίου, με το συναγωνιστή του Αυγουστή Ευσταθίου, αναμετρούνταν, ως νέοι Δαυίδ προς τους αποικιοκράτες Γολιάθ: Με εκατοντάδες Άγγλους πάνοπλους στρατιώτες, στο κρησφύγετό τους, ένα περίπου χιλιόμετρο ΒΑ΄ του μοναστηριού της Παναγίας της Μαχαιράδος. Το χάνι της Γραβιάς, οι Θερμοπύλες, η Αλαμάνα και οι άλλοι τόποι θυσίας των Ελλήνων προγόνων μας, αναβίωναν τις ώρες εκείνες στην Κύπρο, στο πρόσωπο του 29χρονου έφεδρου αξιωματικού του ελληνικού στρατού από την ηρωική Λύση, κορυφαίου στελέχους της απελευθερωτικής προσπάθειας των Ελλήνων Κυπρίων για αποτίναξη του αγγλικού ζυγού. Του θρυλικού Ζήδρου, του Αίαντα, του Ζώτου και Άρη της ΕΟΚΑ.
Η ΜΑΚΡΑ, ως την ώρα εκείνη διάρκεια της μάχης και η αποτυχία των Άγγλων να πλησιάσουν έστω στη σπηλιά, έκανε τον Αυγουστή – τον «Ματρόζο» της ΕΟΚΑ – να ενθουσιαστεί τόσο πολύ, ώστε να φωνάξει στον Γρηγόρη:
– Δεν μας φκάλλουν πιον Μάστρε μου που δαμέσα! Μόλις νυχτώσει, θα φύουμε!..
Δεν έχασε, μάλιστα, καιρό ο «Ματρόζος» και άρχισε τις προετοιμασίες. Εφτιαξε το γυλιό, έβαλε χρειώδη πρώτων βοηθειών και μερικά άλλα πράγματα, οπότε με περισσότερη πια αυτοπεποίθηση ξαναείπε στον Γρηγόρη:
– Αλλά και να πεθάνουμεν Μάστρε, δεν πειράζει! Οι άλλοι που θα μείνουν, θα συνεχίσουν τον αγώνα…
– Δεν επεθάναμεν ακόμα ρε μισκή (μικρέ), του απάντησε ο Αυξεντίου. Και πρόσθεσε:
– Δεν σημαίνει, όμως τίποτε, αν έρθουν έτσι τα γεγονότα, που θα πρέπει να πεθάνουμε…Μήπως δεν το ξέραμε από την πρώτη στιγμή του αγώνα ότι ο θάνατος παραμονεύει σε κάθε μας βήμα; Μήπως αυτό δεν είναι το καθήκον μας; Να ελευθερώσουμε την πατρίδα, έστω και με το θάνατό μας;
Και ο Αυγουστής τότε, σφόδρα ενθουσιασμένος, επανάλαβε:
– Είμαι σίουρος Μάστρε, ότι μόλις νυχτώσει θα φύουμε!..
Ο Γρηγόρης, όμως, έμπειρος στα στρατιωτικά και έχοντας υπ’
όψη και τις πιο σκληρές και απάνθρωπες μεθόδους που είχαν χρησιμοποιήσει μέχρι τότε κάποιοι αντίπαλοι, του υπέδειξε προφητικά:
– Έχουν κι άλλα, πολλά και διάφορα, μέσα «Ματρόζο» και, στην ανάγκη, όλα θα τα χρησιμοποιήσουν εναντίον μας!..
ΔΕΝ είχε τελειώσει ο «Μάστρος» τη φράση του αυτή και μια έντονη οσμή άρχισε να αναδύεται στο στενό κρησφύγετο. Ένα υγρό κυλούσε στον πίσω τοίχο της σπηλιάς και, σε ελάχιστο χρόνο μέσα, είχε «κολυμπώσει» στο χωμάτινο δάπεδο…Ήταν βενζίνη!
Ο ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ καθόταν την ώρα εκείνη με τη ράχη στον τοίχο που «ξερνούσε» βανζίνη, ενώ ο Αυγουστής ήταν γονατισμένος κοντά στο στόμιο του κρησφυγέτου. Η έντονη μυρωδιά του «σούβλιζε» κυριολεκτικά τα ρουθύνια, οπότε, με πολλή απορία και αγωνία, απευθύνθηκε ανήσυχος στον «Μάστρο» του:
– Εν πεζίνα Μάστρε! Θα μας κάψουν ζωντανούς!..
ΔΕΝ πρόλαβαν να πουν οτιδήποτε άλλο και έσκασαν απανωτά στο χώρο του κρησφυγέτου τρεις εμπρηστικές βόμβες, οι οποίες και μετέτρεψαν αμέσως τη σπηλιά σε φλογισμένο καμίνι!
ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ αυτόματα πυρόκαψαν τα μαλλιά και το δεξί μέρος του προσώπου του Αυγουστή. Ο πόνος που δέχτηκε ήταν δυνατόςμ όμως δεν ήταν αυτό που προείχε. Ασυναίσθητα έβαλε στο πρόσωπο τα χέρια, με έντονο και πάλι το αίσθημα της καύσης και σ’ αυτά. Την κρίσιμη εκείνη όμως ώρα, η έγνοια του «Ματρόζου» ήταν ο Αυξεντίου, ο «Μάστρος». Έστεψε τότε αστραπιαία το βλέμμα προς αυτόν για να δει, όμως, τι; Οι φλόγες τον είχαν ζώσει από πάνω μέχρι κάτω! Σαν πεύκο, που το πλημμυρίζει η φωτιά! Κι όμως, σαν από θαύμα, το πρόσωπό του παρέμεινε ήρεμο και γαλήνιο. Και το πιο συγκινητικό, συγκλονιστικό: Δευτερόλεπτα προτού η ψυχή του υπέροχου αγωνιστή οδεύσει προς τα ουράνια και, παρά τη φρίκη των στιγμών, ο Αυγουστής τον ακούει να του λέει:
– Μην φοβάσαι βρε Ματρόζο, μην φοβάσαι!..
Αν είναι δυνατό!..
ΑΠΛΕΤΑ στοργικός και την κρίσιμη εκείνη ώρα του θανάτου υπήρξε ο Γρηγόρης. Ανθρώπινος όσο κανένας άλλος και πονόψυχος, ακόμα και τη στιγμή που οι σάρκες του ψήνονταν από τη βενζίνη και σαν πύρινη ρομφαία εγκατέλειπε τα γήινα και μετακόμιζε στην αθανασία, δεν παρέλειψε να δώσει στον «μισκή» την τελευταία του διδαχή. Μια εμψυχωτική συμβουλή – απόσταγμα πατρικής αγάπης και αιώνιας συναγωνιστικής προτροπής: «Μην φοβάσαι»! Όπως άφοβος, ατρόμητος και ακούραστος ήταν ο ίδιος. Και με τη διδαχή αυτή να παραμένει χαραγμένη εσαεί στα κατάστιχα της Ιστορίας ως άφθαρτο δείγμα αντρειοσύνης και παραδειγματισμού για όλες τις επερχόμενες γενιές…
Γρηγόρη ήσουν κορυφή σ’ αισθήματα και ήθος,
αμέτρητα παράσημα κουβάλαγες στο στήθος,
που θα’ χει για υπόδειγμα,
αλλά και ως παράδειγμα, όλης της γης το πλήθος!
***   ***
Ο ΑΥΓΟΥΣΤΗΣ, μπροστά στο καταθλιπτικό θέαμα του καιόμενου «Μάστρου» του, με τόνους ταραχής σ’ όλο του το σώμα και την καρδιά συντριμμένη, κινήθηκε σαν ναρκωμένος.  Κυρτός όπως ήταν, διπλωμένος, άφησε το σώμα του να κυλήσει προς τη ρεματιά. Όπως το όχημα, που κατηφορίζει από το βουνό χωρίς φρένα…Ευτυχώς, τον σταμάτησε, μερικά μέτρα πιο κάτω μια πυκνή λατζιά, ένας θάμνος, ο πρώτος που βρέθηκε στο ελεύθερο κατέβασμά του. Οι πυκνοί καπνοί, που κυριαρχούσαν την ώρα εκείνη στην περιοχή, τον βοήθησαν να μην γίνει αντιληπτός από τους Άγγλους, παρατηρώντας ενδελεχώς από εκεί, με σφιγμένη την καρδιά, τα διαδραματιζόμενα. Εκμεταλλευόμενοι, όμως, τους καπνούς οι στρατιώτες, βρήκαν την ευκαιρία να πλησιάσουν πιο πολύ στο φλεγόμενο κρησφύγετο.
***   ***
ΗΤΑΝ ήδη δύο το απόγευμα, όταν ταρακούνησε συθέμελα τη σπηλιά μια πολύ δυνατή έκρηξη, η οποία πέταξε πέρα-δώθε πέτρες και χώματα. Μέχρι κι εκεί που κρυβόταν ο Αυγουστής, που παρέμενε ακίνητος σαν σε καραούλι. Στο μεταξύ, οι στρατιώτες δεν άργησαν να περικυκλώσουν την είσοδο της σπηλιάς και ν’ αρχίσουν το ψάξιμο του εδάφους σπιθαμή προς σπιθαμή. Στα πλαίσια αυτά δεν άργησαν να φτάσουν και στο θάμνο που κρυβόταν ο Αυγουστής, ο οποίος, κυριολεκτικά, βρέθηκε μπροστά σε ανήμερα θηρία!, Μόλις τον εντόπισαν, ένας χειροδύναμος στρατιώτης χύμηξε πάνω του, τον σήκωσε με δύναμη στα χέρια του και το πέταξε σαν σακί στο χώμα, πατώντας τον στη συνέχεια με την αρβύλα ασφυκτικά στο στήθος, ενώ ούρλιαζε:
– Εσύ είσαι ο Αυξεντίου;
– Όχι, απάντησε ο Αυγουστής.
– Είσαι ο Πατρόσης;, (Ματρόζος, μάλλον, ήθελε να πει, που ήταν το ψευδώνυμό του Ευσταθίου).
– Ναι, του απάντησε χωρίς περιστροφές, ο αγωνιστής.
– Πού είναι ο Αυξεντίου;
– Έκρουσεν εκεί μέσα!..
– Είσαι ψεύτης, ούρλιαξε με λύσσα ο Άγγλος. Και πρόσθεσε:
– Τότε να μπεις μέσα και να τον βγάλεις έξω!..

Ο Αυγουστής πολέμησε παρέα με τον «Μάστρο»,
γυαλιά στον Χάρντιγκ έβαλαν,
σε ρημαδιό μετέβαλαν των Βρετανών το κάστρο!..
ΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ εξακολουθούσε ακόμη να φλέγεται, γεγονός που έκανε τον Αυγουστή ν’ αρνείται να μπει μέσα, οπότε ο Άγγλος, μαινόμενος, του άρχισε κλωτσιές και σπρωξιές, που τον έφεραν συρτό σε δευτερόλεπτα, μέσα στη σπηλιά. Ήταν τόσο άγριος εκείνος ο «πολιτισμένος» Άγγλος, που δεν παρέλειπε να του καταφέρει στα πλευρά και δυνατά κτυπήματα με τον υποκόπανο του όπλου του, εκστομίζοντας παντός είδους βρισιές εναντίον του!
Βρέθηκε στα ουράνια ο «Μάστρος» σαν αστέρι,
μα τον «Ματρόζο» άφησε ανάμεσα σ’ ασκέρι,
σε χέρια μακελλάρηδων σκληρά να υποφέρει!..
***   ***
ΜΕ το που τρύπωσε ο Αυγουστής στο κρησφύγετο, ένας στρατιώτης τον άρπαξε από το πόδι και τον κρατούσε σφιχτά! Ο σκοπός του φανερός: Για να μην του ξεφύγει και μπει και κρυφτεί, όπως συνέβη ώρες πριν.
ΑΥΤΟ που είχε προηγηθεί, ήταν το ότι σε κάποια φάση της μάχης, οι Άγγλοι είχαν ρίξει στην είσοδο της σπηλιάς χειροβομβίδα και ο Αυγουστής, που ήταν έξω εκείνη την ώρα μαζί με τους άλλους συντρόφους του Αυξεντίου, ξεγέλασε τους στρατιώτες και μπήκε στο κρησφύγετο, λέγοντάς τους ότι «ο Αυξεντίου πέθανε». Αυτοί του είπαν να τον βγάλει έξω, όμως ο Αυγουστής βρέθηκε κοντά στον «Μάστρο» του, φροντίζοντας, μάλιστα, να φωνάξει με πολλή ικανοποίηση και παληκαριά στους Άγγλους:
-Τώρα είμαστε δύο, ελάτε να μας πιάσετε!..
Και συνέχισαν μαζί τη μάχη.
***   ***
ΤΟ ΘΕΑΜΑ, που αντίκρυσε μπαίνοντας στο κρησφύγετο τη δεύτερη φορά ο Αυγουστής ξυλοκοπούμενος, ήταν συγκλονιστικό: Ο «Μάστρος» του, ο ημίθεος Γρηγόρης Αυξεντίου κειτόταν νεκρός ανάσκελα, σαν πραγματικό κάρβουνο από τη μέση και πάνω, με το αριστερό του χέρι υψωμένο! Από τη μέση και κάτω, το σώμα συνέχισε ακόμη να καίγεται!..
Ο ΑΥΓΟΥΣΤΗΣ προσπάθησε να πιάσει το πυρίκαυστο σώμα, όμως κάηκε και τραβήχτηκε ασυναίσθητα προς τα πίσω. Την ίδια ώρα, οι στρατιώτες δεν έπαυαν να του φωνάζουν για να τον σύρει έξω, κι αυτός συνέχεια τους απαντούσε πως ήταν νεκρός. Δεν τον πιστεύαν, όμως. Κάθε φορά, μάλιστα, που τους το έλεγε, αυτοί ωρύονταν, προστάζοντάς τον να του πάρει το παπούτσι αν πράγματι ήταν νεκρός. Το προσπάθησε κι αυτό ο Αυγουστής, αλλά έκανε και πάλι πίσω, αφού καιγόταν και πνιγόταν από τους καπνούς. Τότε, με μια δυνατή ξαφνική κίνηση απελπισίας βρέθηκε έξω, όπου οι Άγγλοι συνέχιζαν να του λένε πως ο Αυξεντίου δεν πέθανε, γι’ αυτό και τον έσπρωχναν να μπει και πάλι μέσα για να τον βγάλει! Αυτός, έχοντας γνώση τις φοβερά ψηλές θερμοκρασίες που επικρατούσαν στη σπηλιά, τους έλεγε πως προτιμούσε να πεθάνει παρά να μπει μέσα! Τότε οι Άγγλοι σκέφτηκαν και σήκωσαν μια μεγάλη πέτρα, από τις πολλές που βρίσκονταν πάνω από το κρησφύγετο, οπότε φάνηκε νεκρός ο Αυξεντίου!…Και ήταν τότε, ακριβώς, που έλαμψαν από ικανοποίηση τα πρόσωπα των Άγγλων. Παρέμειναν έτσι χαμογελαστοί για μερικά λεπτά και μετά, σκυφτοί και αμίλητοι οδήγησαν τον Αυγουστή στο μοναστήρι του Μαχαιρά, όπου σε λίγο πήραν και δυο από τους τρεις άλλους συντρόφους του Αυξεντίου: Τον Αντώνη Παπαδόπουλο και το Φειδία Συμεωνίδη.
***   ***
ΚΑΤΩ από τις δραματικές, συγκλονιστικές, αυτές συνθήκες, πέταξε προς τη δόξα ο Γρηγόρης Αυξεντίου. Στεφανωμένος με το χρυσό διάδημα του μέχρι τελευταίας πνοής μαχητή της κυπριακής ελευθερίας, αφήνοντας, όμως, πίσω του τον Αυγουστή απαρηγόρητο. Που με πολύ πικρό παράπονο, έλεγε και ξανάλεγε και επαναλαμβάνει και τώρα στα γεράματά του:
– Ουδέποτε θα βρω τη ψυχική μου γαλήνη, γιατί ο Ύψιστος δεν με αξίωσε να πέσω κοντά του, να πεθάνω για την πατρίδα μαζί με τον θρυλικό μου Μάστρο, που δόξασε την Κύπρο!..
Γρηγόρη όσα κι αν σου πω, όσο κι αν σε παινέψω,
αδύνατο στη δόξα σου πλησίον να κοντέψω
της υδρογείου ποταμούς ακόμα κι αν στερέψω!
(Αρχείο Νίκου Παπαναστασίου-απόσπασμα)
πηγή

Ένα μικρό χωριό που… έμεινε στο Μεσαίωνα

Με την πρώτη ματιά σε παρασέρνει η γοητεία του αλλά και η αύρα του που παραπέμπει σε άλλη εποχή. Το Casale Marittimo είναι ένα μικρό μεσαιωνικό χωριουδάκι της Ιταλίας, στην περιοχή της Τοσκάνης, ανάμεσα στην Πίζα και τη Φλωρεντία, που κερδίζει τις εντυπώσεις με την ομορφιά του. Πέτρα, στενά σοκάκια, παραδοσιακά σπίτια, ανθισμένα μπαλκόνια αλλά και φιλόξενοι κάτοικοι είναι μερικά μόνο από τα βασικά χαρακτηριστικά του που σε κάνουν να το λατρέψεις. Η συνολική εικόνα του θυμίζει σκηνικό παραμυθιού αφού εδώ ο πολιτισμός μοιάζει να έχει σταματήσει. Αγαπημένος προορισμός όλες τις εποχές του χρόνου, γίνεται πόλος έλξης πολλών, ντόπιων και μη, επισκεπτών.

πηγή

Ανοικτά σύνορα: Ο δρόμος προς τη νέα εθνική υποδούλωση…

 
Η Ιστορία δεν βαδίζει πάντα προς τα εμπρός. Η οπισθοδρόμηση στη βαρβαρότητα είναι κι αυτή μια εναλλακτική προοπτική…
Η διαλεκτική σκέψη του Λένιν είχε επισημάνει την πιθανότητα να ξαναγυρίσει η ανθρωπότητα στους «εθνικούς πολέμους»: Να τεθούν δηλαδή ξανά για τους λαούς της Ευρώπης, ζητήματα, ΟΧΙ Σοσιαλιστικής Επανάστασης, αλλά Εθνικής Απελευθέρωσης.Χαρακτηριστικό και άκρως προφητικό είναι το παρακάτω απόσπασμα: «Αν το προλεταριάτο της Ευρώπης γινόταν ανίσχυρο για καμιά εικοσαριά χρόνια, αν ο σημερινός πόλεμος τελείωνε με νίκες σαν τις ναπολεόντειες και με την υποδούλωση μιας σειράς βιώσιμων εθνικών κρατών, αν ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός (ο ιαπωνικός και ο αμερικάνικος κατά πρώτο λόγο) διατηρούνταν επίσης καμιά εικοσαριά χρόνια χωρίς να περάσει στο σοσιαλισμό, λογουχάρη ύστερα από ένα ιαπωνοαμερικανικό πόλεμο, τότε θα ήταν δυνατός ένας μεγάλος εθνικός πόλεμος στην Ευρώπη. Αυτό θα σήμαινε γύρισμα της Ευρώπης προς τα πίσω για αρκετές δεκαετίες. Αυτό είναι απίθανο. Δεν είναι όμως αδύνατο, γιατί είναι αντιδιαλεκτικό, αντιεπιστημονικό και θεωρητικά όχι σωστό να φαντάζεται κανείς ότι η παγκόσμια ιστορία τραβάει ομαλά και κανονικά προς τα μπρος, χωρίς να κάνει κάποτε γιγάντια άλματα προς τα πίσω» («Για την μπροσούρα του Γιούνιους», Ιούλης 1916).Αυτό ακριβώς το γιγάντιο «άλμα προς τα πίσω» το ζούμε σήμερα με την κυριαρχία του πλανητικού, ΥΠΕΡ-εθνικού ιμπεριαλισμού (Νέα Τάξη), που διαλύει εθνικά κράτη και δημιουργεί προτεκτοράτα, νέες μορφές αποικίας.

Μόνο οι τυφλοί πλέον δεν βλέπουν και οι επιδοτούμενοι «διεθνιστές», καθώς και εκείνοι «αριστεροί» που είναι σεχταριστικά αγκυλωμένοι σε νεκρά σχήματα ταξικών αφαιρέσεων, τη νέα μορφή της αποικιοκρατικής βαρβαρότητας.

Δεν βλέπουν τον οργουελικό εφιάλτη που επελαύνει και θεμελιώνει μια νέα εθνική, θρησκευτική και πολιτιστική υποδούλωση των λαών, αν όχι και τον εθνικό και πολιτιστικό τους αφανισμό.

Τα «ανοικτά σύνορα» αποτελούν το «όχημα» αυτού του εφιάλτη της νέας αποικιοκρατίας.

Κι αυτά τα «ανοικτά σύνορα» είναι η «αριστερά» (ιδιαίτερα οι σεχταριστικές της αποστεώσεις) που τα έχουν θεοποιήσει: Έχουν θεοποιήσει το «όχημα» της σιδερένιας φτέρνας της Νέας Τάξης για την υποταγή των λαών, τη διάλυση των εθνών, την ισοπέδωση και αποτέφρωση της Ιστορίας και του Πολιτισμού.

Το «εργαλείο» αυτής της νέας αποικιοκρατικής ΥΠΟΤΑΓΗΣ και ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ των λαών, της διάλυσης των εθνικών κρατών και της πολυπολιτισμικής πολτοποίησης, είναι η λαθρομετανάστευση: Η κατασκευή νέων δούλων, η εισβολή και ο εποικισμός τους στην Ευρώπη.

Όλη αυτή η ξαφνική καταιγίδα της λεγόμενης προσφυγικής έκρηξης είναι ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ και ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΗ από τους διεθνείς μαφιόζους του χρήματος και τα υποτελή τους κράτη.

Μόνο όσοι φορούν τεράστιες παρωπίδες δεν μπορεί να το διακρίνουν αυτό. Και φυσικά οι επαγγελματίες του είδους…

Διανύουμε μια από τις τελευταίες φάσεις αυτής της αποικιοκρατικής διαδικασίας: Της νέας εθνικής υποδούλωσης των λαών…

Για την Ελλάδα αυτή η φάση της λαθρομεταναστευτικής έκρηξης («προσφυγική» τη λένε) αποτελεί και τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της, τη χαριστική βολή.
Διαβάστε σχετικά εδώ
  Αυτό το τεράστιο βήμα προς τα πίσω, η νέα εθνική μας υποδούλωση, η οποία μπορεί και να μας αφανίσει, ως εθνική και ιστορική οντότητα, θα αποτελέσει και το πιο μελανό στίγμα της «αριστεράς»: Ένα στίγμα που θα κολλήσει, σαν στάμπα, σε όλες τις Αριστερές δυνάμεις (τις αυθεντικές), που θα ακυρώσει όλες τις κατακτήσεις των αγωνιστικών κινημάτων και των παραδόσεων της Αριστεράς: Θεωρητικές και πολιτικές…
Έτσι η Νέα Τάξη με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: Καταστρέφει, ισοπεδώνει και υποδουλώνει έθνη και λαούς από τη μια, και από την άλλη ακυρώνει και αποτεφρώνει την αγωνιστική ιστορία των λαών και την Αριστερά: Τη θεωρητική και πολιτική πρωτοπορία των λαϊκών αγώνων…

Και όλα αυτά με τεκμήριο και άλλοθι τη νεοταξική «αριστερά», την «αριστερά» των πολιτικών απατεώνων (τύπου Τσίπρα), την «αριστερά του Σόρος (των ΜΚΟ), των επιδοτούμενων «αριστεριστών» και των λοιπών «χρήσιμων ηλιθίων»…

Με θεοποιημένο «όχημα», όπως είπαμε τα «ανοικτά σύνορα».

Πάνω σ’ αυτό θα θέλαμε να θέσουμε στους «αριστερούς» παπαγάλους των αφηρημένων ταξικών κλισέ κάποια ερωτήματα:
α). Εφόσον θεωρούν επαναστατικό το αίτημα των ανοικτών συνόρων (ο Λένιν φυσικά το θεωρούσε αντιδραστικό μέσα στον καπιταλισμό), ΓΙΑΤΙ η Οκτωβριανή Επανάσταση δεν άνοιξε τα σύνορα σε κάθε κυνηγημένο ή στους εργάτες άλλων χωρών; Φαίνεται οι μπολσεβίκοι δεν είχαν ανακαλύψει τον Σόρος…
β). Αλήθεια πιστεύουν αυτοί οι «ντούροι αριστεροί» των «ανοικτών συνόρων» ότι αν οι Μπολσεβίκοι άνοιγαν τα σύνορα, θα άντεχαν παραπάνω από μερικούς μήνες;

Το παγκόσμιο καπιταλιστικό κατεστημένο θα τους γκρέμιζε αστραπιαία. Αυτό το αντιλαμβάνεται και ο πλέον ηλίθιος…
γ). Πώς λοιπόν τα «ανοικτά σύνορα» αποτελούν ΟΛΕΘΡΟ για ένα εργατικό κράτος (Σοβιετική Ένωση) και επαναστατικό αίτημα σε ένα καπιταλιστικό κράτος: Δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Στην πραγματικότητα τα «ανοικτά σύνορα» αποτελούν καταστροφή και για τις καπιταλιστικές χώρες, ιδιαίτερα τις μικρές. Διότι δεν καταστρέφεται το κράτος (αυτό μετατρέπεται σε προτεκτοράτο), αλλά καταστρέφονται και αφανίζονται τα έθνη, και τα εθνικά κράτη μετατρέπονται σε νέες πολυπολιτισμικές αποικίες: Αποικίες που ισοπεδώνουν και πολτοποιούν όλες τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης, που κερδήθηκαν μέσα σ’ αυτά τα εθνικά πλαίσια: Κατακτήσεις ιστορικές, πολιτικές, οργανωτικές, ταξικής συνείδησης κ.λπ…
Τα «ανοικτά σύνορα» δεν γκρεμίζουν τον καπιταλισμό, αντίθετα ανοίγουν το δρόμο στη νέα αποικιοκρατική βαρβαρότητα και κλείνουν ερμητικά το δρόμο προς το Σοσιαλισμό… Αυτό το έργο επιτελούν οι σημερινοί «αριστεροί», υπογράφοντας, έτσι, τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της Αριστεράς, ΓΕΝΙΚΑ…

Θα ακούει «αριστερά» ο κόσμος και θα αηδιάζει, θα οργίζεται, με ό,τι αυτά συνεπάγονται…

Όλοι οι λαθρομετανάστες μόνιμα στην Ελλάδα ! Το μέγα εγκληματικό λάθος

Η κυβέρνηση υπό τον φόβο της αξιολόγησης έλαβε μια άκρως επικίνδυνη απόφαση για τα εθνικά συμφέροντα, που με μαθηματική ακρίβεια θα μετεξελιχθεί σε πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας.

Τελικά το σχέδιο αποκαλύφθηκε.
Αυτό που όλοι θεωρούσαν ότι είχε συμβεί, δυστυχώς επιβεβαιώθηκε.
Η ελληνική κυβέρνηση παγιδευμένη στην αξιολόγηση και βλέποντας το αδιέξοδο στην οικονομία πήρε μια απόφαση ερήμην του ελληνικού λαού.
Αυτά τα περί δήθεν ανθρωπισμού και αλληλεγγύης είναι η προπαγάνδα συγκάλυψης του τραγικού εγκλήματος της ελληνικής κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση για να συγκαλύψει το έγκλημα να δεχθεί τόσους χιλιάδες πρόσφυγες στην Ελλάδα προσπαθεί να προπαγανδίσει ότι….οι έλληνες είναι φιλόξενοι και αλληλέγγυοι.
Όταν θα ξεσπάσουν βιαιοπραγίες, όταν γίνουν οι πρώτες δολοφονίες, ότι γίνουν οι πρώτες κλοπές…τότε όλοι θα συνειδητοποιήσουν το εγκληματικό λάθος.
Το προσφυγικό έχει ξεκαθαρίσει αλλά υπάρχει και κάτι χειρότερο.
Στην Ελλάδα θα διαμείνουν περίπου 300.000 πρόσφυγες.
Ας δούμε ψύχραιμα ορισμένα δεδομένα.
Με βάση ενδείξεις από τους 300.000 περίπου οι 130 χιλ είναι σύριοι και οι υπόλοιποι ιρακινοί, πακιστανοί και Αφγανοί ή από άλλες χώρες.
Αναλογιστείτε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν 1,37 εκατ άνεργοι και θα προστεθούν και οι 300 χιλιάδες πρόσφυγες.
Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι τουλάχιστον οικτρό.
Αποδέχθηκε να γίνει καταυλισμός προσφύγων μόνο και μόνο για να πετύχει μια χαλαρή αξιολόγηση….
Όμως όλοι αναμένουν ότι όταν καταλαγιάσει το προσφυγικό η Τρόικα θα επαναφέρει τα μέτρα που ζητάει το ΔΝΤ από την Ελλάδα.
Ας αναλύσουμε την κατανομή των 300.000 προσφύγων.
Με βάση διεθνείς οργανισμούς το 10% των μεταναστών έχουν ανώτερη και ανώτατη μόρφωση.
Αυτό το 10% ουσιαστικά δεν θα μείνει στην Ελλάδα γιατί απλά η Ελλάδα δεν μπορεί να ικανοποιήσει τους στόχους των ανθρώπων αυτών.
Οι σύριοι λόγω καταβολών και ιστορίας είναι η αφρόκρεμα των μεταναστών – προφανώς όχι όλοι γιατί έχουν παρεισφρήσει ισλαμιστές και άλλοι -.
Υπάρχει μεγάλος φόβος ότι οι καλοί μετανάστες θα φύγουν για το εξωτερικό τελικώς σε επόμενη φάση και στην Ελλάδα θα μείνουν οι Αφγανοί, Ιρακινοί και άλλοι.
Χωρίς να φανεί ρατσιστικό υπάρχει ο κίνδυνος οι «καλοί μετανάστες» να φύγουν για την Γερμανία ή άλλες χώρες στόχους και στην Ελλάδα να μείνουν οι χειρότεροι, η ανειδίκευτη εργασία, η κοινωνική σαβούρα.
Ήδη η επαρχία είναι κορεσμένη κυρίως από αλβανούς αλλά και πακιστανούς, οι μορφωμένοι σύριοι θα φύγουν από την Ελλάδα και στο τέλος θα μας μείνει η κοινωνική σαβούρα.
Δυστυχώς αυτή είναι η πικρή αλήθεια, οι καλοί θα πάνε στην Ευρώπη και η σαβούρα θα εγκλωβιστεί στην Ελλάδα.
Δημιουργούνται συνθήκες κοινωνικής αποσταθεροποίησης γιατί ενώ οι αλβανοί ενσωματώθηκαν στην κοινωνία, οι πακιστανοί ή ιρακινοί είναι δύσκολο να γίνουν δεκτοί ως ισότιμοι από την ελληνική κοινωνία.
Η κυβέρνηση υπό τον φόβο της αξιολόγησης έλαβε μια άκρως επικίνδυνη απόφαση για τα εθνικά συμφέροντα, που με μαθηματική ακρίβεια θα μετεξελιχθεί σε πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας. 
Η Ελλάδα δεν ανήκει μόνο στους έλληνες.
Όταν όμως υπάρχουν 1,37 εκατ άνεργοι….τα 700 εκατ της στήριξης για την προσφυγική κρίση είναι προκλητική ελεημοσύνη.
Η Γερμανία έλυσε το προσφυγικό πρόβλημα.
Όλοι οι μετανάστες θα μείνουν στην Ελλάδα….δυστυχώς.  
πηγή