Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Οι Ελληνορθόδοξοι στο Χαλέπι... δεν εγκαταλείπουν την πατρίδα!



Ευτυχισμένος ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου - Από το μαρτυρικό Χαλέπι της Αντίστασης - Μάρτης 2016

Πατριαρχείο Αντιοχείας (Δαμασκός - Συρία): "Έχει μεγάλη Τιμή αυτή η Σημαία για τη Σοσιαλιστική Αραβική Δημοκρατία της Συρίας"!
Για την Ελλάδα, τι τιμή έχει;

Εκδήλωση των Κατηχητικών Σχολείων της Ενορίας Αγίου Αθανασίου Κατούνας για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.





Τα παιδιά των Κατηχητικών Σχολείων της Ενορίας μας πραγματοποίησαν και εφέτος εκδήλωση αφιερωμένη στη διπλή εορτή τον Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας της 25ης Μαρτίου 1821.
Τα παιδιά μας παρουσίασαν ποιήματα, σκετς, τραγούδια και ύμνους επίκαιρους, καθώς και παραδοσιακούς χορούς από το χορευτικό τμήμα του Κατηχητικού μας.
Την εκδήλωση άνοιξε ο εφημέριος της Ενορίας μας Αρχιμ. Νεκτάριος Τριάντης, ο οποίος έκανε λόγο για την εθνική περηφάνια που αισθανόμαστε κάθε φορά που φέρνουμε στη μνήμη μας τα ηρωικά κατορθώματα των ηρώων του 1821, οι οποίοι με την ελπίδα που τους έδινε η πίστη τους στον Παντοδύναμο Κύριο Ιησού Χριστό και με ανηρτημένο το σημείο του Σταυρού, επιδόθηκαν σε ένα τιτάνιο αγώνα για την αποκήρυξη του τουρκικού ζυγού. Αναφερόμενος στην ευγνωμοσύνη των επαναστατημένων Ελλήνων προς τον Τριαδικό Θεό, που την έδειξαν με τις αναφορές τους στις Εθνοσυνελεύσεις αλλά και στη διακήρυξη της προσωρινής Κυβερνήσεως της Ελλάδος αναγνωρίζοντάς Τον ως Ελευθερωτή, αναρωτήθηκε αν το σημερινό εθνικό μας Κοινοβούλιο ευγνωμονεί τον Θεό με την κατάργηση της Κυριακής Αργίας, με τα νομοσχέδια που καταρρακώνουν τον ιερό θεσμό της οικογένειας, με την υποτίμηση του μαθήματος των Θρησκευτικών από ομολογιακό σε θρησκειολογικό. Τέλος ευχαρίστησε τα παιδιά των Κατηχητικών σχολίων που ευγνωμονούν τον Θεό μας και ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της Εκκλησίας.
Κεντρικός ομιλητής της εκδηλώσεως ήταν ο κ. Λουκάς Νικόλαος Ταξίαρχος ε.α. – θεολόγος, ο οποίος με ιστορικά επιχειρήματα αναφέρθηκε στον αγώνα των ηρώων του ΄21 και στην θαυμαστή επικράτησή τους απέναντι σε μια τεράστια και ισχυρή Οθωμανική αυτοκρατορία.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Διοικητής του Α.Τ. Κατούνας, ο Αντιδήμαρχος Δήμου Ακτίου – Βόνιτσας, ο Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας, ο Διευθυντής Γυμνασίου Κατούνας, μέλη τοπικών πολιτιστικών συλλόγων, καθώς και πλήθος κόσμου.
Οι εορτές αυτές αναπτερώνουν το θρησκευτικό αλλά και το εθνικό μας συναίσθημα, αλλά και με τον τρόπο αυτό τιμούμε εκείνους που έδωσαν το αίμα τους για του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία.
Έτη πολλά και ευλογημένα.  

























 

Γυμναστικούλα;





Πολιτική παρέμβαση του μητροπολίτη Σιατίστης Παύλου



Η κατάρρευση της Πατρίδας μας ήταν σχεδιασμένη

Μητροπολίτης Σισανίου & Σιατίστης Παύλος
Αὐτό πού στόχευσε ἡ ἐξουσία τό πέτυχε,
ἀλλά αὐτό εἶναι καί τό μεγάλο ἔγκλημά της.
Νά διαφθείρει τό λαό
γιά νά τόν ἀναγκάσει σέ σιωπή καί σέ ὑποταγή.
 
Δέν ξέρω ἐάν ἐδῶ πού φτάσαμε ὑπάρχει ἐλπίδα καί ἔξοδος ἀπό τή δύσκολη ὥρα πού περνᾶμε. Ἐάν ὑπάρχει ὅμως ἕνα ἐνδεχόμενο ἐλπίδας, αὐτό μόνο ἀπό τό λαό μπορεῖ νά προέλθει, ἐάν μπορέσει νά συνετισθεῖ, ἐάν μπορέσει νά μετανοήσει, ἐάν μπορέσει νά ἀναλάβει τίς εὐθῦνες του.

Οἱ ἐξουσίες στάθηκαν ἀδύνατες, γιατί ὑπῆρξαν λίγες σέ ποιότητα. Οἱ κατά καιρούς ἐξουσίες πού κυβέρνησαν αὐτό τόν τόπο, στάθηκαν ἀνίκανες καί ἕνα καθαρό μάτι διαβλέπει ὅτι δέν ἔχουν πλέον τήν δυνατότητα νά βοηθήσουν τήν Πατρίδα. Ἐάν μποροῦσαν θά τό εἶχαν κάνει.
Ὄχι δέ μόνον δέν ἔκαναν καλό, ἀλλά ἔκαναν κακό, γιά τήν ἀκρίβεια κακούργησαν ἐναντίον τῆς Πατρίδας καί τοῦ λαοῦ. Τό κακούργημα δέν εἶναι μόνο ὅτι τόν κατάστρεψαν οἰκονομικά, ἀλλά τόν διέφθειραν ψυχικά.
Προκειμένου νά μποροῦν νά ἀπολαμβάνουν τήν ἐξουσία τους καί τά λάφυρά της, διέφθειραν τήν ψυχή αὐτοῦ τοῦ λαοῦ καί μάλιστα μέ τέτοιο τρόπο πού καταντᾶ δαιμονικός.
Ἐκμεταλλεύθηκαν τά ἀνθρώπινα πάθη μέ στόχο νά ἐκμαυλίσουν συνειδητά τόν λαό. Μέ ὑποταγμένα στήν ἐξουσία τά τηλεοπτικά κανάλια διαμόρφωσαν τίς εἰδήσεις διά νά διαφθείρουν τόν λαό καί νά κλονίσουν συνειδήσεις ὥστε κάποτε νά μποροῦν νά τοῦ πετάξουν στά μοῦτρα τό «μαζί τά φάγαμε».
Ὁ λαός διαβρωμένος ἔγινε αἰχμάλωτος τοῦ δικοῦ του ὁράματος, αὐτοῦ πού τοῦ καλλιέργησαν καί τώρα κάποιοι ἔχουν τήν ἐλπίδα ὅτι θά ξανάρθουν ἐκεῖνες οἱ «καλές ἡμέρες» τῆς καλοπέρασης καί κανείς ἀπό τούς πολιτικούς δέν ἔχει τό θάρρος νά τούς πεῖ ὅτι αὐτές δέν θά ξανάρθουν, γιατί ἦταν μέρες ἀνομίας, καί δέν πρέπει νά ξανάρθουν.

Ἡ κατάρρευση τῆς Πατρίδας μας ἦταν σχεδιασμένη μέ βασικούς συνεργάτες τούς πολιτικούς πού ἀφιονισμένοι μέ τό ἀφιόνι τῆς ἐξουσίας στάθηκαν ἀνίκανοι νά ἀντιδράσουν. Τό σκάνδαλο τοῦ Χρηματιστηρίου δέν ἦταν μιά καλοστημένη παγίδα μέ τόν τότε Πρωθυπουργό νά σπρώχνει τό λαό νά παίρνει δάνεια γιά νά ἀγοράζει μετοχές; Ποιός λογοδότησε γι’αὐτό;
καταναλωτισμός ἔγινε ὅραμα ζωῆς. Μέ κάθε τρόπο οἱ Ἕλληνες ὠθοῦντο πρός τήν κατεύθυνση αὐτή. Δάνειο γιά διακοπές, δάνειο γιά Χριστούγεννα σέ ἐξωτικούς προορισμούς, δάνεια, δάνεια, δάνεια. Οἱ ἐξουσίες δέν γνώριζαν ποῦ πήγαινε αὐτή ἡ ἱστορία; Ἄν γνώριζαν ἔχουν τήν πρώτη εὐθύνη καί πρέπει νά ἀναζητηθεῖ. Ἐάν δέν γνώριζαν ἦταν ἔνοχοι γιά λόγους βλακείας. Ἤξεραν ὅμως τά πάντα.
Παράλληλα μέ τόν εὐδαιμονισμό, ἕνα πνεῦμα λοιδωρίας ἀπέναντι σέ ὅ,τι πνευματικό, ὅ,τι παραδοσιακό καί ταυτόχρονα ἕνα τσουνάμι ἐπιθέσεων ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Συνασπισμένα κανάλια, ὑπηρέτες ξένων πρῶτα συμφερόντων καί τῆς ἑλληνικῆς ἐξουσίας μετά, προσπαθοῦσαν νά γκρεμίσουν τή σχέση τῶν νεοελλήνων μέ τήν πηγή τῆς δυνάμεως.
Ἕνα πολύ ἐνδιαφέρον θέμα πρός μελέτη θά ἦταν ἡ στάση τῶν ΜΜΕ ἀπέναντι στόν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ὀφειλόταν σέ καθαρό δημοσιογραφικό ἐνδιαφέρον ἤ ἐκτελοῦσαν διατεταγμένη ὑπηρεσία μέ διατάκτες ἐντός καί ἐκτός Ἑλλάδος;
Μόνον ἠλίθιοι δέν καταλάβαιναν τότε ὅτι ἑτοιμαζόταν ἡ μεγάλη ἐπίθεση ἐναντίον τοῦ λαοῦ. Μόνον ἠλίθιοι δέν μποροῦσαν νά καταλάβουν ὅτι στόχος δέν ἦταν ὁ Θεός, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος. Δέν καταλάβαιναν ὅτι προσπαθοῦσαν νά καταστρέψουν τό καταφύγιο τῶν ἀνθρώπων γιά νά τούς ἐξουδενώσουν.

Μιλοῦσαν γιά τήν «μεγάλη Ἐκκλησιαστική περιουσία» πού αὐτοί καί τό συνἀφι τους τήν εἶχαν ληστέψει. Ἡ Ἐκκλησία εἶχε παραχωρήσει τό 96% τῆς περιουσίας της πρός χάριν τοῦ λαοῦ. Προκάλεσα ἀρκετές φορές τούς δημοσιογράφους, ὅτι μιά πολύ ἐνδιαφέρουσα ἔρευνα θά ἦταν νά ἐρευνήσουν ἄν αὐτή ἡ ἐκκλησιαστική περιουσία πού δόθηκε κατά καιρούς γιά χάρη τοῦ λαοῦ πῆγε πραγματικά στό λαό ἤ πῆγε στίς τσέπες τῶν ἀδίστακτων. Ἀλλά κανείς δέν τόλμησε.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος ἐξέδωσε ἕνα βιβλίο γιά τό κομμάτι τῆς Ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας καί τήν τύχη του πού ἀφοροῦσε τήν πρώτη Μητρόπολη του, Θηβῶν καί Λεβαδείας. Ἀντιμετωπίσθηκε ἀπό ὅλους διά τῆς σιγῆς. Ἡ ὑπόθεση κάνει «τζίζ».
Αὐτό πού στόχευσε ἡ ἐξουσία τό πέτυχε, ἀλλά αὐτό εἶναι καί τό μεγάλο ἔγκλημά της. Νά διαφθείρει τό λαό γιά νά τόν ἀναγκάσει σέ σιωπή καί σέ ὑποταγή.
Καί κατάφερε ἐπίσης ἔν τινι μέτρῳ νά συκοφαντήσει τήν Ἐκκλησία γιά νά τήν τρομάξει, γιά νά στρέψει τόν λαό ἐναντίον της, σάν τόν Νέρωνα πού ἔκαψε τήν Ρώμη καί μετά κατηγόρησε τούς χριστιανούς σάν ὑπαίτιους. Ὅταν κάποια στιγμή ὁ λαός θά καταλάβει, παρόλο πού προσπαθοῦν νά τόν ἀποπροσανατολίσουν, τότε θά δεῖ τό μεγάλο καί σκληρό παιχνίδι πού ἔπαιξαν εἰς βάρος του.
Ἡ εὐθύνη τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐξουσίας γιά τήν καθυστέρηση σ’αὐτό τόν τόπο σέ νευραλγικούς τομεῖς τῆς δημόσιας ζωῆς εἶναι καί μεγάλη καί ἐγκληματική.
Ἡ κατάσταση καί τό κατάντημα τῆς δημόσιας ὑγείας, τῆς δημόσιας Παιδείας, τῆς διεφθαρμένης διοίκησης καί τόσοι ἄλλοι τομεῖς, ὀφείλουν τήν ὑπανάπτυξη τους στούς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας.
Αὐτούς δέν τούς ἔνοιαξε ἡ Πατρίδα τούς ἔνοιαζε μόνο ἡ ἐξουσία. Δέν τούς ἔνοιαζε οὔτε κἄν τό κόμμα τους, πού γι’αὐτούς ἦταν μέσο προσωπικοῦ πλουτισμοῦ καί μέσο διατήρησης τῆς ἐξουσίας. Πόσοι καί πόσο κατάλαβαν αὐτό τόν τόπο, τήν ἱστορία του καί τήν παράδοσή του;
Εὔκολοι σέ δεκάρικους λόγους, θεώρησαν ὡς πολιτική τοποθέτηση καί πολιτικό διάλογο τά διάφορα σλόγκαν μέ τά ὁποῖα νόμιζαν ὅτι ἀσκοῦν πολιτική. Τό πρῶτο μνημόνιο εἶχε 234 σελίδες.
Τό ὑπέγραψαν ὅλοι, χωρίς κανείς νά τό διαβάσει. Τό ὑπέγραψαν μέσα σέ τρεῖς ὧρες, χωρίς νά ξέρουν τί ὑπογράφουν. Ὑψηλόβαθμα στελέχη ἐπισκέπτονται ξένους ὀργανισμούς γιά νά ὑπερασπίσουν ὑποτίθεται τά συμφέροντα τῆς Πατρίδας καί οἱ συνομιλητές τους δέν μποροῦν νά καταλάβουν γιατί ἀκριβῶς πῆγαν καί τί ἀκριβῶς ἤθελαν.
Αὐτό εἶναι τό ἐπἰπεδο τους, τῶν περισσοτέρων τουλάχιστον. Γιατί ἄν αὐτοί πού πηγαίνουν ἔχουν «τέτοιες» ἱκανότητες, μπορεῖτε νά καταλάβετε πόσες ἔχουν αὐτοί πού τούς στέλνουν.

Ἡ ἀνικανότητα, ἀλλά καί ἡ ἰδιοτέλεια τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐξουσίας φαίνεται στήν ἀνικανότητα ἤ τήν ἄρνηση τους νά συναινέσουν σέ ἕνα κοινό τόπο, σέ μιά κοινή συνισταμένη, γιά σοβαρά προβλήματα πού ἀπασχολοῦν τούς ἀνθρώπους. Ἔτσι ἄν μιά Κυβέρνηση πάρει μιά νομοθετική πρωτοβουλία π.χ. γιά τήν Παιδεία, ἡ ἀντιπολίτευση θά ἀντιδράσει καί θά καταψηφίσει.
Θά ξεσηκώσει ὀργανωμένες ὁμάδες γιά νά ματαιώσει τά πάντα. Ἐάν ἡ ἀντιπολίτευση αὐτή γίνει αὕριο Κυβέρνηση καί πάρει γιά τό ἴδιο θέμα τήν ἴδια ἀκριβῶς ἤ περίπου πρωτοβουλία, ἡ νέα ἀντιπολίτευση θά καταψηφίσει αὐτό πού ὡς Κυβέρνηση θέλησε νά ψηφίσει. Γιατί νά τό κάνει ὁ ἅλλος καί νά μήν τό κάνουμε ἐμεῖς; Δέν μπόρεσαν ἐκτός ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων νά κάνουν κάτι μαζί. Αὐτό τό ὀνομάζουν πολιτική.
Ἀλλά αὐτή ἡ συμπεριφορά πού εἶναι σχεδόν πάντα ἡ ἴδια στίς ἐναλλασσόμενες ἐξουσίες δείχνει τήν ἀληθινή ποιότητά τους καί τό ποιοί εἶναι ὑπεύθυνοι γιά τό κατάντημα τῆς Πατρίδος.
Ἦταν Νομάρχης. Γνώρισε τήν τοπική αὐτοδιοίκηση καί τίς ἀνάγκες της. Γίνεται βουλευτής. Ὡς βουλευτής μέ τό κόμμα του νομοθετεῖ σωστά μέτρα γιά τήν τοπική αὐτοδιοίκηση. Ἔλα ὅμως πού στίς ἐκλογές γιά τήν ἀνάδειξη τοπικῶν ἀρχόντων ἡ ἀντιπολίτευση ἐκλέγει πολλούς νέους δημοτικούς καί Νομαρχιακούς ἄρχοντας.
Καί πηγαίνει στήν Βουλή μέ τήν ἐντολή ἀπό τό κόμμα του πού κυβερνᾶ νά εἰσηγηθεῖ τό κουτσούρεμα τῶν ἁρμοδιοτήτων γιά νά μήν ὠφεληθοῦν οἱ ἀντίπαλοι. Αὐτοί εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐξουσίας στήν Ἑλλάδα, γι’αὐτό καί τήν ἄφησαν ὑποανάπτυκτη, γι’αὐτό καλλιέρησαν τήν διαφθορά, τήν ἄντληση μίζας, γι’αὐτό τήν ἔφεραν σέ αὐτό τό σημεῖο. Ποιός ἀπό τούς ἀνθρώπους τῆς ἐξουσίας ἔνοιωσε στό πετσί του τήν οἰκονομική κρίση;
Ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους δέν δείχνει κάτι τέτοιο. Καί ἡ σημερινή ἐξουσία δέν κάνει τίποτα ἄλλο παρά νά θερίζει τούς καρπούς πού ἔσπειρε. Μέ τήν ἀνευθυνότητα τῆς ἀντιπολίτευσης ἔσπειρε ἀνέμους καί τώρα θερίζει θύελλες.
Καί προσπαθεῖ νά ἀποπρασανατολίσει γιά μιά ἀκόμη φορά τήν κοινωνία πού ζεῖ σέ ἔκτακτες ἀνάγκες, ψηφίζοντας νόμους καί νομοσχέδια γιά νά διατηρήσει τά κουρέλια τῆς προοδευτικότητας καί ἀντί νά ζητᾶ συγγνώμη γιά τό κατάντημα τῶν ἀνθρώπων, ζητᾶ συγγνώμη γιά τά νομοσχέδια τῆς ντροπῆς πού ἄργησε τάχα νά ψηφίσει.

Ἕνα ἄλλο κλασικό παράδειγμα τῆς ἀνίκανης ἐξουσίας εἶναι αὐτό πού ζοῦμε αὐτές τίς ἡμέρες μέ τούς ἀγρότες. Σχεδόν κάθε χρόνο ἔχουμε καταλήψεις δρόμων. Πρίν ἡ σημερινή ἐξουσία γίνει κυβέρνηση ἔτρεχε στά μπλόκα γιά νά στηρίξει τά αἰτήματα τῶν ἀγροτῶν. Τότε εἶχαν δίκαιο καί μόνο ἐφέτος ἔχουν ἄδικο; Κάποιοι λένε ὅτι ἔχουν μέν δίκαιο, ἀλλά οἱ συνθῆκες εἶναι δύσκολες.
Πρίν δύο χρόνια δέν ἦταν καί μόνον τώρα ἔγιναν; Ἔχουν δίκαιο οἱ ἀγρότες;Ἐάν ναί νά τό παραδεχθοῦν ὅλοι. Ἐάν ἔχουν ἄδικο ἤ εἶναι ὑπερβολικοί νά τούς τό ποῦν ΟΛΟΙ, διαφορετικά εἶναι ἀνεύθυνοι.
Ἔπειτα ἀπό τόσες ἡμέρες πού ἡ χώρα παρουσιάζει παράλυση, ἡ ἐξουσία καί τώρα καί στό παρελθόν κάνει κάποιες παραχωρήσεις. Γιατί ἔπρεπε νά ρεζιλεύεται ἔτσι ἡ Πατρίδα μας;Δέν μποροῦσαν ἀπό τήν ἀρχή νά διαλεχθοῦν μέ εὐθύνη, νά τοποθετηθοῦν ὅλοι καί νά ἀποφύγουμε κάθε λίγο καί λιγάκι αὐτό τό μπάχαλο; Αὐτό λέγεται ὑπεύθυνη διακυβέρνηση τῆς χώρας ἀπό ὅλες τίς ἐξουσίες πού πέρασαν;
Ἡ ἐξουσία κατέστρεψε αὐτό τόν τόπο, τόν λεηλάτησε γιά πάρτη της, τόν διέφθειρε ἐκμεταλλευόμενη τά πάθη τῶν ἀνθρώπων, τόν δίχασε καί ἔστρεψε τόν ἕνα μετά τόν ἄλλο, ἔστρεψε τήν μία ὁμάδα ἐναντίον τῆς ἄλλης. Σήμερα ἡ ὑπενθύμιση τῶν μπλέ, πράσινων καί κόκκινων καφενείων τοῦ παρελθόντος μόνο ντροπή μπορεῖ νά προκαλέσει σέ κάθε νοήμονα ἄνθρωπο.
Ὄργανο στά χέρια ξένων προσπάθησε νά καταστρέψει τήν γλῶσσα, τήν ἱστορία, τήν πίστη στόν Θεό, μέ στόχο τήν ἐξουδένωση καί τήν πλήρη ὑποταγή τοῦ λαοῦ, αἰχμάλωτου ἀπατηλῶν ὀνείρων καί ψεύτικων ὑποσχέσεων. Καμιά ἐξουσία δέν εἶπε ποτέ τήν ἀλήθεια στόν λαό.Τήν λύση πού ὑπῆρχε δέν τήν εἶπε κανείς στόν λαό γιατί δέν συνέφερε τίς ἐξουσίες.
Ἡ λύση δέν θά ἔλθει ἀπό καμμία ἀπό τίς συνηθισμένες ἐξουσίες. Ἡ λύση θά προέλθει ἀπό τόν λαό, ὅταν πρῶτα συνειδητοποιήσει τίς δικές του τεράστιες εὐθύνες, ὅταν καταλάβει ὅτι ἔχει καί ἐκεῖνος εὐθύνη γιά τό σημερινό κατάντημα του.
Ὅταν καταλάβει ὅτι καμμία λύση δέν θά εἶναι ἀνώδυνη πλέον. Ὅταν ἀποφασίσει νά λειτουργήσει ἑνωτικά καί ὄχι διασπαστικά. Ὅταν ἀποφασίσει νά γονατίσει ὁλόκληρος, γιά νά γίνει ὁ καθένας ἀλληλέγγυος μέ τόν ἄλλο. Τέλος ὅταν ἀποφασίσει ἐθελούσια καί ὄχι ἀναγκαστικά νά δυσκολευτεῖ, γιά νά σηκωθεῖ καί πάλι ὁλόκληρος.

Είπε Γέρων: Όσο ο κόσμος σε αδικεί, τόσο ο Θεός σε ευλογεί!



Μολυβος Λέσβου... απίστευτη ομορφιά..

Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ: Το Ισλάμ


Ἐν Πειραιεῖ τῇ 28ῃ Μαρτίου 2016

    Οἱ πρόσφατες πολύνεκρες ἐπιθέσεις στίς Βρυξέλλες καί τήν Λαχώρη τοῦ Πακιστάν ἀπό Ἰσλαμιστές ἐναντίον ἀδιακρίτως Εὐρωπαίων πολιτῶν στήν πρώτη καί Ρωμαιοκαθολικῶν Πακιστανῶν στή δεύτερη πού ἑόρταζαν τό Πάσχα τους, ἐπαναφέρει τραγικά τό παγκόσμιο πρόβλημα ἀσφάλειας πού ἀπειλεῖ ἡ ἰδεοληψία τοῦ Ἰσλάμ, γεγονός πού ἐπιμελῶς ἀποσιωπᾶται ἤ ἀποκρύπτεται ἀπό δημοσιογραφικούς καλάμους πού ἤ εὐρίσκονται σέ διατεταγμένη ὑπηρεσία ἀπό τό Σουνιτικό μπλόκ πού πληρώνει καλά!!! ἤ ἀνήκουν στόν εὑρύ κύκλο τῶν λεγομένων «χρησίμων ἠλιθίων» τοῦ συστήματος ἤ βαθιά ἰδεοληπτικοί κινοῦνται ἀπό τό δαιμονικό μῖσος τους κατά τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας καί θεωροῦν τό Ἰσλάμ ὡς δῆθεν πρόσφορο μέσο γιά τήν ἐκζητουμένη ἀπομείωσή τους.

Εἶναι ἐνδεικτικό πῶς ἀξιόλογοι δημοσιογράφοι φτάνουν στό σημεῖο νά ἰσχυρίζονται γιά τίς ἐγκληματικές αὐτές ἐνέργειες ὅπου τά θύματα καί οἱ θῦτες ἔχουν τό ἴδιο τραγικό τέλος «Ποιός φταίει; Τό Ἰσλάμ; Τότε μήπως φταίει καί τό Εὐαγγέλιο γιά τά ἐγκλήματα τῶν Σταυροφόρων ἤ τοῦ Μπούς;» (Ἐφημ. Real News 26/3/2016, σελ. 28) παραθεωρώντας ἀπαράδεκτα ὅτι τό μέν Ἰσλάμ στό ἱερώτατό του Βιβλίο πού προσωποποιεῖται ὁ «Θεός», ἐμπεριέχει ὅλη αὐτή τήν ἀπάνθρωπη ἐγκληματική καί αἱματηρή ἰδεολογία τῆς δολοφονίας τῶν ἀντιφρονούντων καί τοῦ ἱεροῦ πολέμου γιά τήν «πίστη», ἐνῶ στό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ δέν ὑπάρχει ἡ παραμικρή νύξι γιά πόλεμο κατά τῶν ἀπίστων ἤ γιά πολεμικό ἀγώνα γιά τήν ἐπικράτηση τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηρύγματος.
Ἀντιθέτως ἡ ἀγάπη πρός τούς ἐχθρούς θεωρεῖται τό μοναδικό κριτήριο γιά τήν πρός τόν Θεό ὁμοήθεια καί τήν ὁμοίωση τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Δημιουργό του, «πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν ἀπελπίζοντες, καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου, ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς. Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες, καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί.» (Λουκ. 6,35-36).
Οἱ δολοφόνοι καμικάζι αὐτοκτονίας πού σκοτώνονται, σκοτώνοντας τούς «ἀπίστους» ἐφαρμόζουν κατά γράμμα τήν ἐντολή τοῦ δῆθεν Θεοῦ στό προσωποποιημένο του βιβλίο Κοράνιο, τῆς σούρας «Τά λάφυρα» (Al anfal) πού ἀναφέρεται στή μάχη τοῦ Μπέντερ ὅπου οἱ Μουσουλμάνοι ὑπό τόν Μωάμεθ ἐπετέθησαν σέ καραβάνι τῆς Μέκκας καί στόν στῖχο 17 πού λέει: «Τούς ἀπίστους δέν τούς σκοτώνετε ἐσεῖς ἀλλά ὁ Θεός.
Ὅταν ρίχνεις τό ἀκόντιό σου δέν τό ρίχνεις ἐσύ, ἀλλά ὁ ἴδιος ὁ Θεός προκειμένου νά δοκιμάσει τούς πιστούς του μέ δοκιμασία ἡ ὁποία εῖχε λαμπρά ἀποτελέσματα» καί στόν στῖχο 18 «ὁ Θεός τό κάνει αὐτό ἐπειδή ἀκυρώνει τά σχέδια τῶν ἀπίστων».
Στήν σούρα «Τό στρωμένο τραπέζι» (Al maida) στόν στῖχο 33 ἀναφέρεται ὅτι λέει ὁ «Θεός»: «Νά ποιά θά εἶναι ἡ ἀμοιβή ὅσων πολεμοῦν τό Θεό καί τόν Ἀπόστολό Του θά σκοτώνονται, θά σταυρώνονται, θά κόβονται τά χέρια καί τά πόδια τους, θά ἐξορίζονται ἀπό τή χώρα τους» καί στήν σούρα πού προαναφέρθηκε «Τά λάφυρα» στό στῖχο 12 ὁ «Θεός» διακηρύσσει: «Θά γεμίσω μέ τρόμο τίς καρδιές τῶν ἀπίστων. Χτυπῆστε τους στό τράχηλο καί στίς ἄκρες τῶν δακτύλων τους».
Τότε λοιπόν ὑπῆρχε τό δόρυ καί τό μαχαίρι πού ὁ Θεός τοῦ Ἰσλάμ μέ τό χέρι τῶν πιστῶν ἐξακόντιζε, σήμερα ὑπάρχει ἡ βόμβα καί ἡ ἀνατίναξι γιατί ἡ ὑποχρέωσι τῶν πιστῶν εἶναι λέει ὁ «Θεός» στό Κοράνιο στήν σούρα «Μωάμεθ» (Muhamand) στό στῖχο 4 «ὅταν συναντᾶτε τούς ἀπίστους νά τούς σκοτώνεται καί νά τούς σφάζετε».
Ὅλα αὐτά βέβαια γιατί στή σούρα «Τό ὄρος Σινᾶ» (Al tour) στό στῖχο 17 «ὅσοι φοβοῦντια τόν Κύριο θά μποῦν στούς κήπους καί θά ἀπολαύσουν τίς χαρές», στό στῖχ. 19 «φᾶτε πιεῖτε καί χαρεῖτε ὡς ἀνταμοιβή τῶν πράξεών σας», στό στῖχ. 20 «ξαπλῶστε σέ καλοστρωμένα κρεββάτια καί σμῖξτε μέ ἁγνές παρθένες, οἱ ὁποῖες ἔχουν μαῦρα καί μεγάλα μάτια», στό στῖχ. 22 «θά τούς προσφέρουμε καρπούς καί κρέατα τῆς ἀρεσκείας τους».
Στή σούρα «Τό γεγονός» (Al uakia), στό στῖχ. 8 διασαλπίζεται «ἄλλοι θά πᾶνε στά δεξιά, εὐλογημένοι αὐτοί στά δεξιά», στό στῖχ. 15 «θά ἀναπαύονται σέ χρυσούφαντα ἀνάκλιντρα στολισμένα μέ πέτρες πολύτιμες» στό στῖχ. 17 «γύρω τους θά περιφέρονται νεαροί ἀγέραστοι μέ κύπελλα, μέ κανάτες καί ποτήρια γεμάτα μέ ποτά ἐκλεκτά», στό στῖχ. 22 «θά κάθονται μαζί τους ἁγνές παρθένες μέ μαῦρα μάτια αὐτή θά εἶναι ἡ ἀμοιβή γιά τίς πράξεις τους».
Γιά νά τά ζήσουν ὅλα αὐτά πρέπει λέει ὁ Θεός τοῦ Ἰσλάμ στή σούρα «Ὁ σίδηρος» (Al hadid) στῖχ. 21 «νά πολεμᾶτε λοιπόν μέ γενναιότητα γιά νά σᾶς συγχωρήσει ὁ Κύριος καί νά ἀπολαύσετε τίς ἠδονές τοῦ παραδείσου».
Ἑπομένως κατόπιν τῶν ἀνωτέρω πού δέν εἶναι οὔτε ἰδεοληψίες, οὔτε καλά πληρωμένες τοποθετήσεις ἀλλά ad hock αὐτό πού πράγματι κηρύσσει τό Ἰσλάμ καί πού ἐφαρμόζεται κατά γράμμα στίς παραπάνω τραγωδίες οἱ δολοφόνοι πού ἀνατινάζονται σκοτώνοντας τούς «ἀπίστους» γιά νά «ἀπολαύσουν τίς ἠδονές τοῦ παραδείσου»!!! γιά τό Ἰσλάμ εἶναι μάρτυρες τοῦ «Θεοῦ» καί ἄξιοι τιμῆς καί δόξας, ἐνῶ οἱ Σταυροφόροι πού ἀνεφέρθησαν ὄντως διαστρέβλωσαν τό Εὐαγγέλιο σάν γνήσια τέκνα τοῦ Παπισμοῦ, πού ἀποτελεῖ ἀπολυταρχικό σύστημα μυστικιστικῆς κοσμοθεωρίας καί διαστροφῆς τῆς ἐννοίας τῆς Ἐκκλησίας, πού διέστρεψε τήν Ἐκκλησιολογία Της καί ἀπεδείχθη νέος ρωμαϊκός ἐθνισμός (paganismus) ὑπό πνευματική μεταμφίεσι πού δηλητηρίασε τήν καρδιά τῆς Ἐκκλησίας καί ἀφήρεσε τήν μυστική ἐλευθερία ἐν Χριστῷ κάθε ἀνθρώπου καί ἀπέβη τό ἀναπόφευκτο αἴτιο τοῦ Προτεσταντισμοῦ, τοῦ ἀθεϊσμοῦ καί τοῦ μηδενισμοῦ. Ἄλλωστε μή λησμονοῦμε ὅτι ἡ ἀληθής πτῶσι τῆς Κωνσταντινουπόλεως δέν ἔγινε τό 1453 ἀλλά τό 1204 ἀπό τήν Δ΄ Σταυροφορία.
Συνεπῶς τό Ἰσλάμ ὡς θρησκευτική παραδοχή εὐθύνεται γιά τά πολυώδινα βάσανα τῶν πολυνέκρων ἐπιθέσεων καί γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο ἡ θρησκευτική παραδοχή τοῦ Ἰσλάμ εἶναι ἀσύμβατη μέ τό Εὐρωπαϊκό κεκτημένο τῆς ἀνεξιθρησκείας καί τῆς ἀνεκτικότητος καί οἱ Εὐρωπαϊκοί λαοί δέν μποροῦν νά ἀποδεχθοῦν ἐφιαλτικές ἀπόψεις σάν ἐκεῖνες τοῦ R. N. Coudenhov E-Kalergi στό σύγγραμμά του Praktischer Idealismus ἤ τοῦ κ. G. Soros πού πρό τριμήνου δήλωσε στήν Τουρκία ὅτι χρηματοδότησε Μ.Κ.Ο. μέ 11 δισεκατομμύρια δολλάρια γιά νά πλημμυρίσουν μέ Μουσουλμάνους τήν Εὐρώπη.
Τά ἀνωτέρω ἐπιρρωνύει ἡ πρόσφατη κοινή συνέντευξη τοῦ Προέδρου τῆς Κομισιόν κ. Ζάν Κλώντ Γιούνκερ στίς Ἐφημερίδες, τήν Γερμανική «Die Welt», τήν Ἰταλική «La Repubblica», τήν Ἰσπανική «El Pais», τήν Βελγική «Le Soir», τήν Γαλλική «Le Figaro καί τίς Ἑλβετικές «La Tribune de Geneve» καί «Der Tagesanzsiger»: «Φαίνεται σάν ἡ τρομοκρατία ἡ ὁποία μᾶς χτυπᾶ σήμερα νά ἦταν εἰσαγόμενη ἀλλά ἐκεῖνοι πού διαπράττουν αὐτές τίς πράξεις γεννήθηκαν ἐδῶ, πέρασαν ἀπό τά Σχολεῖα μας καί ἔλεβαν ἐνεργά μέρος στήν κοινωνική μας ζωή. Δίνουν τήν ἐντύπωση μόνο ὅτι ἔρχονται ἀπό ἀλλοῦ ἀλλά ἔρχονται ἀπό ἐδῶ».
Τέλος ἐντύπωση προκαλεῖ στόν 21ο αἰ. ἡ ἀποδοχή ἀπό τούς δῆθεν προοδευτικούς μιᾶς ἐπίσημης διακήρυξης ρατσισμοῦ καί κατωτερότητος τῆς γυναίκας πού σηματοδοτεῖ ἡ μουσουλμανική μαντίλα, τήν ὁποία θεσμοθετεῖ ὁ ψευδοθεός τοῦ Ἰσλάμ στή σούρα «Οἱ συνασπισμένες φυλές» (Al ahzamb) στῖχ. 59 «Προφήτη παράγγειλε στίς γυναῖκες σου, στίς κόρες σου καί στίς γυναῖκες τῶν πιστῶν νά ἀφήνουν τήν καλύπτρα τους νά κρέμεται μέχρι τά πόδια, ἔτσι δέ
ν θά τίς ἀναγνωρίζουν εὔκολα καί δέν θά τίς συκοφαντοῦν».
Γιατί στήν σούρα «Οἱ γυναῖκες» (Al nisa) στῖχ. 34 «Οἱ ἄντρες εἶναι ἀνώτεροι ἀπό τίς γυναῖκες, λόγω τῆς ἰδιαιτερότητος μέ τήν ὁποία τούς ἀνύψωσε ὁ Θεός πάνω ἀπό τίς γυναῖκες...ἐκεῖνες τῶν ὁποίων τήν ἀνυπακοή φοβᾶστε νά τίς μαλώνετε, νά τίς ἀπομακρύνετε ἀπό τό κρεββάτι σας καί νά τίς δέρνετε» 700 χρόνια μετά τήν διακήρυξη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ διά τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν θείου Παύλου: «Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδέ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καί θήλυ· πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστέ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Γαλ. 3, 28) Ἀπορίας ἄξιο εἶναι ἡ σιωπή τοῦ φεμινιστικοῦ κινήματος καί τῶν ψευδοακτιβιστῶν τῆς ἰσότητος τῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά φαίνεται ὁ φόβος καί ὁ τρόμος ἤ τό χρῆμα κλείνουν τά στόματα.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Ο παπα-Ευλόγιος ,ο Κουρουμπλής και ο «Αντίχριστος»;


 

Του Αρχιμ. Συμεών Αναστασιάδη 

 Το ακούσαμε και αυτό! Μετά μεγάλης μας έκπληξης ακούσαμε δημοσιογράφο του Mega να συνομιλεί τηλεφωνικά με τον Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Κουρουμπλή και να ειρωνεύεται τον πατέρα Ευλόγιο, που ζητούσε να προστατευθεί η σωματική ακεραιότητα μίας μοναχής, λέγοντας επί λέξει ότι: «είδαμε ιερωμένους που απειλούσαν θεούς και δαίμονες αν κάποιος πρόσφυγας πάει και πειράξει μια καλογριά σε μοναστήρι της περιοχής, τρέχα γύρευε τώρα..».
Και ο Υπουργός Εσωτερικών να απαντά οργισμένος λέγοντας ότι: «Αμαυρώνουν με το χυδαιότερο τρόπο την προσφορά της ορθοδοξίας. Η Ορθοδοξία έχει δώσει τα πάντα για τους πρόσφυγες και δεν έχει το δικαίωμα κανένας από αυτούς τους κυρίους, δεν τους λέω ιερωμένους γιατί δεν είναι, είναι έξω από το Χριστό, για να μην πω την λέξη ότι είναι αντίχριστοι, όταν συμπεριφέρονται ιερωμένοι με τέτοιο τρόπο. Αυτά έκανε και είπε ο Χριστός; Εκτός κι αν είναι αγράμματοι ή αστοιχείωτοι!».
Πρώτον, δεν έπρεπε ο δημοσιογράφος να χρησιμοποιήσει πληθυντικό αριθμό διότι ήταν ένας ο ιερέας και όχι πολλοί.
Δεύτερον, δόθηκε η εντύπωση με τον τρόπο που μίλησε στον Υπουργό ότι σιγά μην πειράξουν την «καλογριά» ή και αν την πειράξουν ρε αδελφέ δεν έγινε και τίποτα, τόσος ντόρος για μια καλογριά;
Αφού άλλωστε οι «πρόσφυγες» είναι τόσο καλοί, τόσο φιλήσυχοι και ήρεμοι άνθρωποι πώς είναι δυνατόν να πειράξουν μια μοναχή;
Συμπέρασμα: Ο παπα-Ευλόγιος υπερβολικός, ρατσιστής και ακροδεξιός!
Μήπως δεν γνώριζε ο εν λόγω δημοσιογράφος ότι λίγες μέρες πριν αποχώρησαν από την Ειδομένη αρκετές Μ.Κ.Ο. καθώς και πολλοί γιατροί διότι οι πρόσφυγες είχαν πάρει λοστούς και πετώντας πέτρες κινδύνευαν πλέον αυτοί που τόσο καιρό τους φρόντιζαν σε σίτιση και υγεία;
Ήταν τόσο ευγνώμονες προς αυτούς, που το δώρο τους ήταν ο τρόμος και η βία. Με αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα και με άλλα που όλοι τα γνωρίζουμε και θα ήταν περιττό να περιγράψω, ο π. Ευλόγιος θέτει στον Βουλευτή Ημαθίας (ΣΥΡΙΖΑ) κ. Ουρσουζίδη και περιμένει μια απάντηση για το θέμα της ασφάλειας της μοναχής, που μένει σε μοναστήρι μόνη της σε απόσταση αναπνοής από τον χώρο που θα εγκατασταθούν οι πρόσφυγες. Ακούγεται στη συνέχεια να απειλεί ότι αν τυχόν την πειράξουν θα γίνει χαμός, το λέει μάλιστα τρεις φορές.
Πολύ απλό, κατανοητό και αυτονόητο, το ίδιο θα έπραττα και εγώ και ο κάθε φιλήσυχος πολίτης από τη στιγμή που θα έβλεπε ότι οι μηχανισμοί του Κράτους δεν λειτούργησαν είτε από ανικανότητα, είτε από σκοπιμότητα, είτε από βλακεία.
Τι παράξενο κ. Κουρουμπλή βλέπετε στην αγωνία του ιερέα; Ποιος μπορεί να του καταλογίσει ότι παραφέρθηκε ή ανησυχεί αναίτια;
Όταν μάλιστα γνωρίζουμε εκ πείρας ότι ως Έλληνες πολίτες δεν φυλασσόμαστε ακόμη και μέσα στις πόλεις; Πόσο μάλλον στην ερημιά του βουνού; Αφού δεν υπάρχει πλέον αστυνομική δύναμη για τους πολίτες.
Όλη η αστυνομική δύναμη ασχολείται με τη φύλαξη των πρώην και νυν πολιτικών και διπλωματικών προσώπων κτλ.
Τα δικά μας σπίτια είναι εκείνα που καθημερινά παραβιάζονται από τους ληστές οι οποίοι έχουν γίνει πλέον περισσότεροι κι από τα ποντίκια και δεν αρκούνται μόνο στην ληστεία αλλά προχωρούν και στην κακοποίηση των ενοίκων.
Η προχειρότητα του Κράτους στους καταυλισμούς αυτών των αξιολύπητων κατά άλλα συνανθρώπων μας είναι καταφανής εκτός αν μας περνάτε για χαζούς.
Και συνεχίζει ολόκληρος Υπουργός την επιχειρηματολογία του θεωρώντας αγράμματο και άσχετο όποιον ζητά το αυτονόητο, την ασφάλεια των πολιτών.
Θα προτιμούσα λοιπόν ο κ. Υπουργός να είχε απαντήσει ψύχραιμα στο ερώτημα του δημοσιογράφου και να είχε διαβεβαιώσει με επιχειρήματα τους Έλληνες πολίτες για την ασφάλειά τους που είναι ιερό και συνταγματικό καθήκον του Κράτους.
Αντ' αυτού είδαμε έναν Υπουργό να ωρύεται και να αποκαλεί τον πατέρα Ευλόγιο «Αντίχριστο» αλλά και κάθε ιερωμένο που θέτει την αγωνία της ασφάλειας των συνανθρώπων του «Αντίχριστο»!
Θα πρέπει να γνωρίζει ο κύριος Υπουργός ότι ο χαρακτηρισμός αυτός είναι πολύ βαρύς και προσβλητικός για έναν χριστιανό πόσο μάλλον για έναν κληρικό.
Ίσως ο κύριος Υπουργός να μην ήταν ενήμερος για το ακριβές περιστατικό και να μίλησε τόσο άσχημα και επιθετικά για την τοποθέτηση του ιερέα ή ακόμη και να παρασύρθηκε λόγω φόρτου εργασίας και να είπε έναν λόγο παραπάνω.
Αν συνέβη κάτι από τα δύο πρέπει φυσικά να επανορθώσει και να ζητήσει συγγνώμη από τον πατέρα Ευλόγιο και αφού ο ίδιος γνωρίζει τόσο καλά το Ευαγγέλιο και τις Παραδόσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας την οποία σέβεται και τιμά όπως δηλώνει να φιλήσει ταπεινά το χέρι του πατέρα Ευλογίου για να αποδώσει την αρμόζουσα τιμή στην ιερωσύνη που τόσο πολύ προσέβαλε.
Πρέπει να θυμίσουμε στον κ. Κουρουμπλή ότι ο ίδιος συμμετέχει σε κυβερνητικά σχήματα από την δεκαετία του '90 μέχρι και σήμερα.
Δηλαδή σε κυβερνητικά σχήματα τα οποία ευθύνονται για την κατάντια της σημερινής κατάστασης: Εκατομμύρια άνεργοι, χιλιάδες αυτοκτονίες, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες επιστήμονες εκτός συνόρων, χιλιάδες άστεγοι και πεινασμένοι.
Κυβερνητικά σχήματα που με τις αποφάσεις τους οδήγησαν έναν ολόκληρο λαό σε κατάθλιψη και μελαγχολία.
Παραχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας, ισλαμοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, καταστροφή της Παιδείας και Υγείας, εμπαιγμός της Ορθοδόξου Εκκλησίας (βλέπε πρόσφατη συνέντευξη Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου), μίζες, ίντρικες, ψεύδη ων ουκ έστιν αριθμός και τόσα άλλα που δεν έχει νόημα να απαριθμήσω.
Κοντολογίς: τα έργα σας θα τα ζήλευε και ο ίδιος ο Αντίχριστος.
Καλή Σαρακοστή, καλή μετάνοια να έχουμε και καλή Ανάσταση στον καθένα προσωπικά και στο Έθνος γενικότερα, διότι μόνο η Πίστη στην Ανάσταση του Θεανθρώπου μπορεί να εγγυηθεί την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. 
πηγή
Αποτέλεσμα εικόνας για Μπαλαούρας 
 
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Μπαλαούρας. Ιανουάριος 2016: "η 17Ν είχε ένα ιδεώδες για τον άνθρωπο".
 

Μάρτιος 2016: "θα δεχόμουν και το σκέτο Μακεδονία. Πρέπει να λυθεί το θέμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο".

Τι καπνίζετε και δεν μας δίνετε;


Αποτέλεσμα εικόνας για Τι καπνίζετε και δεν μας δίνετε;
 
Ο  Δημήτρης Μάρδας, μιλώντας προχθές σε πρωινή εκπομπή στην τηλεόραση του Σκάι, ανέφερε πως η κυβέρνηση μελετά σχέδιο σύμφωνα με το οποίο θα εξεταστεί το οικονομικό προφίλ των προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας.
Ο ίδιος κύριος υπογράμμισε χαρακτηριστικά πως "εάν υπάρχουν κάποιοι εξ’ αυτών που έχουν τη δυνατότητα να επενδύσουν στη χώρα από 250.000 ευρώ θα έχουν ευνοϊκή μεταχείριση παραμονής".
"Μπείτε στο Google για να δείτε τι έκαναν oι άλλες χώρες για να αξιοποιήσουν τους πρόσφυγες", δήλωσε μετά ο ίδιος στο Mega, διευκρινίζοντας ωστόσο πως "δεν έχω καμία ένδειξη ότι υπάρχουν πρόσφυγες με χρήματα. Ξέρω ότι άλλες χώρες έχουν στήσει αντίστοιχες υπηρεσίες. Σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία υπάρχει αυτό το υποσύνολο (σ.σ. των εύπορων προσφύγων). Κάνουν λάθος όσοι λένε ότι όλο το υποσύνολο αυτό έχει πάει σε άλλες χώρες".
Ο υφυπουργός Εξωτερικών (ο κ. Μάρδας) επεσήμανε πως η εισήγηση θα κατατεθεί σήμερα και πως δεν είναι μία σκέψη που κατατέθηκε στη λογική του "κάνω ένα τσιγάρο και καταθέτω μια σκέψη".
Όταν ένα στέλεχος της κυβέρνησης  που έχει χρηματίσει και στο υπουργείο των οικονομικών αναπτύσσει αυτού του επιπέδου προβληματισμούς δημόσια, το μόνο ερώτημα που απομένει είναι για το είδος του τσιγάρου που μπορεί να οδηγεί σε παρόμοια συμπεράσματα.
Κατ’ αρχήν μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των Ελλήνων προκειμένου να επιστρέψουν περίπου 100 δισ. καταθέσεις στις τράπεζες, οι 20-30 δισ. από τις οποίες κρύβονται σε στρώματα, είναι δυνατόν  να κερδίσει την εμπιστοσύνη  πλούσιων ξένων επενδυτών και καταθετών;
Μια χώρα η οποία δεν μπορεί να κρατήσει τον αφρό του εργατικού και επιστημονικού δυναμικού της, καθώς υπολογίζεται πλέον πως τα τελευταία χρόνια έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα μεταξύ 300-400 χιλιάδων Ελλήνων για χώρες του εξωτερικού, μπορεί να προσελκύσει τον αφρό του εργατικού και επιστημονικού προσωπικού π.χ. της Συρίας για να ζήσει εδώ;
Είναι φανερό πως στην κυβέρνηση είναι μακράν νυχτωμένοι σε σχέση με ό,τι αφορά την οικονομία και τις επενδύσεις.
Αν κάποιος διαθέτει από 250.000 ευρώ και πάνω δεν είναι οικονομικός μετανάστης. Αν  πληροί τα κριτήρια του πρόσφυγα και διαθέτει μεγάλο πουγκί,  πολλές χώρες θα διαγκωνιστούν για να τον φιλοξενήσουν...
Ακόμη και αν δεν είναι πρόσφυγας και διαθέτει περιουσία που μπορεί να επενδύσει, να καταθέσει ή απλά να ξοδέψει οποιοσδήποτε μπορεί να εξασφαλίσει μια άδεια παραμονής στις περισσότερες χώρες που διαθέτουν σώας τας οικονομικάς φρένας.
Επιπλέον όποιος διέθετε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ή δολάρια σε χώρες που όδευαν ή βρίσκονται  σε εμπόλεμη κατάσταση είχε φροντίσει και τα είχε φυγαδεύσει πριν χαθεί ο έλεγχος, όπως έκαναν οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια πριν τα capital control. Οι άνθρωποι που έχουν δημιουργήσει περιουσίες το έχουν καταφέρει γιατί είναι μεταξύ άλλων και προβλεπτικοί των εξελίξεων.
Αν κάποιος, Έλληνας ή ξένος που έχει πάνω από 250.000 ευρώ, επιλέξει να τα επενδύσει στην Ελλάδα είναι σαν να τα πετάει σ’ ένα μαγκάλι με αναμμένα κάρβουνα. Καμιά επένδυση δεν είναι ικανή να διασφαλίσει το κεφάλαιο και να αποδώσει και κέρδη όταν φόροι, εισφορές και "ρεγάλα" στην κρατική γραφειοκρατία αθροίσουν ένα κόστος πάνω από 70-80% των εσόδων.
Μόνο "μαύρες" επενδύσεις ή παράνομες δραστηριότητες με εξωπραγματικά υψηλό περιθώριο κέρδους μπορούν να επιβιώσουν.
Ακόμη και αν υποθέσουμε πως κάποιος μπορεί να βγάζει κέρδος με τα σημερινά υψηλά φορολογικά και ασφαλιστικά κόστη, γιατί να επενδύσει στην Ελλάδα όταν για να αποσύρει τα  κέρδη του από τις τράπεζες θα πρέπει να κάνει αναλήψεις με το όριο των 420 ευρώ την εβδομάδα.
Η Ελλάδα με την υψηλή φορολογία και εισφορές διώχνει τα δικά της παιδιά που έχουν ειδίκευση και ικανότητες να πετύχουν μισθούς πάνω από 1.000-1.500 ευρώ, πριονίζοντας έτσι τα πόδια της οικονομίας της...
Η ιδέα της κυβέρνησης που εξέφρασε ο κ. Μάρδας κρύβει την εξής σκοπιμότητα. Αφού ο "βρυκόλακας" του ελληνικού πελατειακού κράτους "ρούφηξε" τις οικονομίες των Ελλήνων προσπαθεί να βρει και κανένα ξένο κορόιδο να κάνει το ίδιο και να κερδίσει μερικούς μήνες ζωής ακόμη.
Υπάρχουν περί τις 200 χώρες στον κόσμο οι περισσότερες από τις οποίες ανταγωνίζονται να προσελκύσουν κεφάλαια και επενδύσεις.
Ελάχιστες από τις χώρες αυτές π.χ. έχουν την τύχη να έχουν ελληνικής καταγωγής εφοπλιστές που κερδίζουν χρήματα στο εξωτερικό και τα φέρνουν στις ελληνικές τράπεζες.
Στην Ελλάδα όμως το κράτος απεργάζεται συνέχεια σχέδια να τους φορολογήσει με αποτέλεσμα να έχει χάσει πολλά από αυτά τα κεφάλαια και να χάσει και τα υπόλοιπα.
Μια χώρα που δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των συνταξιούχων οι περισσότεροι από τους οποίους τρέχουν κάθε πρώτη του μήνα να σηκώσουν τη σύνταξη μην και τους τύχει κανένα "κούρεμα" ή κατάσχεση από την εφορία λόγω κάποιου από τους πολλούς απλήρωτους φόρους, δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη ξένων καταθετών. Ούτε προσφύγων από εμπόλεμες ζώνες...
Άρα, το μόνο ερώτημα μιας σοβαρής εξέτασης της πρότασης Μάρδα, που αποκαλύπτει και το επίπεδο των προβληματισμών της κυβέρνησης είναι τι είδους τσιγάρα μπορούν να παράγουν τέτοιου είδους οικονομικές και πολιτικές σκέψεις...

Είμαστε θεατές σε ένα Θέατρο...


Οι Σύριοι νικούν και η Δύση ...μούγκα στη στρούγκα








The biggest military defeat that isis has suffered in more than two years. The recapture of Palmyra, the Roman city of the Empress Zenobia. And we are silent. Yes, folks, the bad guys won, didn't they? Otherwise, we would all be celebrating, wouldn't we?
Less than a week after the lost souls of the 'Islamic Caliphate' destroyed the lives of more than 30 innocent human beings in Brussels, we should - should we not? - have been clapping our hands at the most crushing military reverse in the history of Isis. But no. As the black masters of execution fled Palmyra this weekend, Messers Obama and Cameron were as silent as the grave to which Isis have dispatched so many of their victims. He who lowered our national flag in honour of the head-chopping king of Arabia (I'm talking about Dave, of course) said not a word.
As my long-dead colleague on the Sunday Express, John Gordon, used to say, makes you sit up a bit, doesn't it? Here are the Syrian army, backed, of course, by Vladimir Putin's Russkies, chucking the clowns of Isis out of town, and we daren't utter a single word to say well done.
When Palmyra fell last year, we predicted the fall of Bashar al-Assad. We ignored, were silent on, the Syrian army's big question: why, if the Americans hated Isis so much, didn't they bomb the suicide convoys that broke through the Syrian army's front lines? Why didn't they attack Isis?
“If the Americans wanted to destroy Isis, why didn't they bomb them when they saw them?” a Syrian army general asked me, after his soldiers' defeat  His son had been killed defending Homs. His men had been captured and head-chopped in the Roman ruins. The Syrian official in charge of the Roman ruins (of which we cared so much, remember?) was himself beheaded. Isis even put his spectacles back on top of his decapitated head, for fun. And we were silent then.
Putin noticed this, and talked about it, and accurately predicted the retaking of Palmyra. His aircraft attacked Isis - as US planes did not - in advance of the Syrian army's conquest. I could not help but smile when I read that the US command claimed two air strikes against Isis around Palmyra in the days leading up to its recapture by the regime. That really did tell you all you needed to know about the American "war on terror". They wanted to destroy Isis, but not that much.
So in the end, it was the Syrian army and its Hizballah chums from Lebanon and the Iranians and the Russians who drove the Isis murderers out of Palmyra, and who may - heavens preserve us from such a success - even storm the Isis Syrian 'capital' of Raqqa. I have written many times that the Syrian army will decide the future of Syria. If they grab back Raqqa - and Deir el-Zour, where the Nusrah front destroyed the church of the Armenian genocide and threw the bones of the long-dead 1915 Christian victims into the streets - I promise you we will be silent again.
Aren't we supposed to be destroying Isis? Forget it. That's Putin's job. And Assad's. Pray for peace, folks. That's what it's about, isn't it? And Geneva. Where is that, exactly?

Πηγή: Independent

Independent: Γιατί ο Κάμερον και ο Ομπάμα δεν χαιρέτισαν την πτώση της Παλμύρας;

Independent: Γιατί ο Κάμερον και ο Ομπάμα δεν χαιρέτισαν την πτώση της Παλμύρας;

Το Ισλαμικό Κράτος μόλις βίωσε τη χειρότερη ήττα του σε δυο χρόνια αλλά ο Ομπάμα και ο Κάμερον δεν είπαν κουβέντα αναφέρει ο Independent.
«Λιγότερο από μία εβδομάδα μετά την επίθεση στις Βρυξέλλες θα έπρεπε να χειροκροτούν τη σημαντικότερη ήττα του Ισλαμικού Κράτους, ήτοι την πτώση της Παλμύρας. Ωστόσο παρέμειναν τόσο σιωπηλοί όσο και ο τάφος που έστειλαν τόσα θύματα οι τζιχαντιστές» αναφέρει η εφημερίδα.
Ήταν ο στρατός του Άσαντ, η Χεζμπολάχ και Ιρανοί υποστηριζόμενοι από Ρώσικους βομβαρδισμούς αυτοί που πέταξαν έξω από Παλμύρα τους τζιχαντιστές, ενώ οι ΗΠΑ και η Βρετανία κράτησαν μακριά τα βομβαρδιστικά τους, αναφέρει ο Independent.
Σύμφωνα με το άρθρο αυτή η συμπεριφορά «δείχνει ό,τι χρειάζεται κάποιος να ξέρει για τον ‘πόλεμο κατά της τρομοκρατίας’ που κάνουν ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος οι ΗΠΑ και η Βρετανία».
«Εμείς δεν υποτίθεται πως πρέπει να πολεμήσουμε το Ισλαμικό Κράτος; Ξεχάστε το, αυτή είναι δουλειά του Πούτιν» καταλήγει το δημοσίευμα.

Γιατί ο Θεός ανέχεται την αδικία;


 
Ποιος είναι ο πραγματικός υπεύθυνος; 

Γέροντα  Σωφρονίου  του έσσεξ
Η απάντηση τού Ζώντος Θεού στον γέροντα Σοφρώνιο, όταν εκείνος ρώτησε: "γιατί ο Θεός επιτρέπει την αδικία στον κόσμο;", ήταν μια αποκάλυψη τών ιδίων τών υπευθύνων αυτής τής κατάστασης:

«Ο Θεός, Συ έγνως την αφροσύνην μου, και αι πλημμέλειαί μου από Σου ουκ απεκρύβησαν» (Ψαλμ. 68,6) … Νυν εγώ ζω εν εξουδενωμένη μορφή, Συ δε, Χριστέ, καλείς εμέ εις πίστιν και αποδοχήν της Αποκαλύψεως ότι ο Πατήρ αγαπά ημάς, καθώς αγαπά Σε, τον Μονογενή Αυτού Υιόν: «Ο Πατήρ φιλεί υμάς, ότι υμείς Εμέ πεφιλήκατε … Ου περί τούτων δε ερωτώ μόνον, αλλά και περί των πιστευόντων δια του λόγου αυτών εις Εμέ, ίνα πάντες έν ώσι, καθώς Συ, Πάτερ, εν Εμοί καγώ εν Σοι, ίνα και αυτοί εν Ημίν έν ώσιν, ίνα ο κόσμος πιστεύση ότι Συ με απέστειλας … και ηγάπησας αυτούς καθώς Εμέ ηγάπησας» (Ιωάν. 16,27·  17,20-23).

Η εις Χριστόν πίστις καθιστά ημάς αμέτρως τολμηρούς. Ουχί ματαίως λέγει ο μακάριος Παύλος ότι «το μωρόν του Θεού σοφώτερον των ανθρώπων εστίν». Ό,τι φαίνεται εις τον «νουν της σαρκός» (Κολ. 2,18) ως τελεία μωρία, τούτο δια τους πιστούς είναι σοφία και δύναμις, ζωή και φως (βλ. Α’ Κορ. 1,18-30·  Κολ. 2,14·  3,18-19).

Αλλ’ εάν δι’ έκαστον άνθρωπον η τόλμη να είναι χριστιανός είναι πράξις υπερβαίνουσα το μέτρον του ανθρώπου, τί να είπω περί εμαυτού; Από των παιδικών μου χρόνων είχον συνείδησιν της μηδαμινότητος μου· εγώ, και ενώπιον των ανθρώπων, είμαι άτολμος. Και όμως: Επεσκέφθη εμέ μικρόν Φως, και εγώ επίστευσα εις τον Χριστόν-Θεόν. Ύστερον ηκολούθησεν αφθονωτέρα έκχυσις Φωτός συνδεομένη προς την εις Αυτόν πίστιν μου, και αύτη εβαθύνθη δια της νέας γνώσεως.

Όσον και εάν είμαι όντως “μηδέν”, εν τούτοις το Άκτιστον Φως εφανερούτο εις εμέ ακριβώς δια την εις Χριστόν πίστιν. Ο νους μου υπερέβη το τείχος του λογικού – του όντος εν απορία –, την αδυναμίαν να εννοήση ότι η Υπόστασις κατέχει γνώσιν περιβάλλουσαν τα πάντα τοσούτον, ώστε ουδέν να αποκρύπτηται απ’ Αυτού εν όλω τω κοσμικώ είναι: «Έν εξ αυτών (των στρουθίων) ου πεσείται επί την γην άνευ (του θελήματος) του Πατρός ημών. Ημείς δε και αι τρίχες της κεφαλής πάσαι ηριθμημέναι εισί … ουδέν γαρ εστι κεκαλυμμένον ό ουκ αποκαλυφθήσεται, και κρυπτόν ό ου γνωσθήσεται» (πρβλ. Ματθ. 10,29-30 και 26). «Και ουκ έστι κτίσις αφανής ενώπιον Αυτού, πάντα δε γυμνά και τετραχηλισμένα τοις οφθαλμοίς Αυτού» (Εβρ. 4,13).

Αι μετά του Θεού σχέσεις μου φέρουν αποκλειστικώς προσωπικόν χαρακτήρα. Έξω των προσωπικών σχέσεων δεν νοείται αμαρτία· εκτός αυτών δεν υφίσταται αγάπη μεταξύ ανθρώπου και Θεού. Άνευ αυτών δεν υπάρχει και δεν δύναται να υπάρξη οντολογική γνώσις του Θεού. Χωρίς αυτών το παν καταβροχθίζεται υπό του θανάτου, βυθίζεται εις το όντως μη-όν.

Αυτό, περί του οποίου προτίθεμαι νυν να γράψω, συνέβη προ ημίσεος και πλέον αιώνος. Ήτο περίοδος εντάσεως. Πολλά, ακριβέστερον ειπείν τα πάντα, ήσαν δι’ εμέ ασαφή. Και η ζωή είναι τοσούτον βραχεία! Και ο Θεός τοσούτον απείρως μέγας και απομεμακρυσμένος! Τίς θα διδάξη εμέ να πορευθώ προς Αυτόν δια της ευθείας οδού και να μη απολέσω χρόνον περιπλανώμενος εις αλλοτρίας οδούς; Εζήτουν βεβαίως τοιούτον άνθρωπον ή τοιούτους ανθρώπους, οίτινες θα ηδύναντο να βοηθήσουν εμέ, να γίνουν οι καθοδηγηταί μου. Το γεγονός όμως εκείνο, ότι κατήλθεν επ’ εμέ δύναμις τις άγνωστος έως τότε – προσευχή, ήτις ενηργείτο εν εμοί ημέρας και νυκτός – κατέστησε την προσευχήν ταύτην κατά τρόπον φυσικόν στήριγμα μου εν παντί καιρώ. Υπήρξαν στιγμαί, κατά τας οποίας, καθώς πιστεύω, ελάμβανον συνέτισιν παρά Θεού. Θα αναφέρω παραδείγματα τινα, τα οποία έθεσαν την σφραγίδα αυτών επ’ εμέ και απέβησαν οι θεμέλιοι λίθοι της ζωής μου.

Μη διαβλέπων την δικαιοσύνην του Θεού εις τα πεπρωμένα της ανθρωπότητος και ενός εκάστου των ανθρώπων εν γένει, κατεπονούμην εν τω σκότει, όπερ εκυρίευσεν εμού. Εγενόμην όμοιος προς μικρόν νήπιον, εν παντί αβοήθητον. Αισθανόμενος την ανάγκην να εννοήσω τι, εγενόμην ανυπόμονος εκ του ψυχικού πόνου και ανέμενον βοήθειαν παρά του Θεού. Και ο Κύριος συγκατέβη προς την αμάθειάν μου. Δεν εξουθένωσε την παρρησίαν μου, αλλ’ ως μήτηρ συνέπασχε μετ’ εμού και έσπευδεν εις απάντησιν μου. Και τούτο ουχί άπαξ, αλλά πάλιν και πολλάκις. Δι’ ομοίου τρόπου απηυθύνετο ούτος προς τον πολυπαθή Ιώβ, όστις θυελλωδώς εξέφραζε τας διαμαρτυρίας αυτού.

Ιδού μία εκ των περιπτώσεων μου: Τούτο συνέβη εν Γαλλία, περί το έτος 1925, προ της εις Άθω αναχωρήσεως μου. Επί μακρόν προσηυχόμην μετά κλαυθμού εις τον Θεόν: «Ευρέ μέσον να σώσης τον κόσμον· πάντας ημάς, τους διεφθαρμένους και αξέστους». Ιδιαιτέρως ζέουσα ήτο η προσευχή δια τους «μικρούς τούτους», δια τους πτωχούς και εξουθενημένους. Προς το τέλος της νυκτός, ότε ήδη εξηντλούντο αι δυνάμεις μου, επί τινα χρόνον εταράσσετο η προσευχή μου εκ της επερχομένης εις εμέ σκέψεως: «Εάν εγώ ούτω, δι’ όλης της δυνάμεως της καρδίας μου, συμπάσχω μετά της ανθρωπότητος, πώς να θεωρήσω δυνατόν ότι ο Θεός βλέπει αδιαφόρως την κάκωσιν πολλών εκατομμυρίων υπ’ Αυτού κτισθέντων ανθρώπων; Δια τι Ούτος επιτρέπει τας αμέτρους βιαιότητας εν τω κόσμω;». Ούτως εστρεφόμην προς Αυτόν μετά της παράφρονος ερωτήσεως: «Πού είσαι Συ;» … Εις απάντησιν ήκουσα εν τη καρδία μου τους λόγους: «Μήπως συ εσταυρώθης δι’ αυτούς;» … Οι πράοι ούτοι λόγοι ηχηθέντες δια του Πνεύματος εν τη καρδία μου συνεκλόνισαν εμέ: Ο Σταυρωθείς απήντησεν εις εμέ ως Θεός.

Βραχεία η απάντησις, αλλ’ ο λόγος του Θεού φέρει εις την ψυχήν νέαν ιδαιτέραν αίσθησιν του είναι. Η καρδία λαμβάνει πείραν πληρώματος φωτοφόρου ζωής. Ο νους αίφνης συλλαμβάνει κεκρυμμένα έως τότε νοήματα. Η εγγύτης του Θεού εμπνέει ημάς. Η επαφή της δημιουργικής Αυτού δυνάμεως ζωοποιεί ημάς. Η αποκτηθείσα δια της οδού ταύτης γνώσις είναι ποιοτικώς διάφορος της αποκτωμένης δια της φιλοσοφικής διανοήσεως: Μετά της κατανοήσεως των πραγματικοτήτων του πνευματικού κόσμου μεταδίδεται εις όλην την ύπαρξιν του ανθρώπου άλλη μορφή ζωής, ομοία ίσως προς εκείνην του πρωτοπλάστου. Η οντολογική αύτη γνώσις του Θεού ενούται μετά του ρεύματος της ευχομένης προς Αυτόν αγάπης.

Η απάντησις του Θεού είναι βραχύλογος, αλλ’ εν αυτή περιέχεται ανερμηνεύτως βαθεία και ευρεία αποκάλυψις. Ιδού, αναζητώ εικόνα τινά, προσιτήν εις την λογικήν αντίληψιν ημών, ώστε δι’ αυτής να φανερώσω κατά τινα τρόπον την τάξιν των πραγμάτων, να περιγράψω αυτό τούτο το γεγονός … Εν τη καταστάσει της πτώσεως ημών είμεθα αποκεκομμένοι από του Θεού υπό αοράτου δια γυμνού οφθαλμού παραπετάσματος, αδιοράτου και εν ταυτώ αδιαπεράστου δι’ ημάς. Κατά τρόπον δε απρόβλεπτον, νεύματι Θεού, διαγράφεται επί του παραπετάσματος τούτου μικρά τις σχισμή. Προσηλούντες τον οφθαλμόν επ’ αυτής βλέπομεν ουχί μόνον εκείνο, όπερ απετέλει το αίτημα της προσευχής ημών αλλά και τους εν τη αυτή προοπτική κειμένους ευρείς ορίζοντας. Εάν ο οφθαλμός ημών είναι «απλούς» (βλ. Ματθ. 6,22), και ημείς δεν αποσπάσωμεν αυτόν από της δοθείσης εις ημάς θεωρίας, ούτος θα αντιληφθή, τρόπον τινά θα αισθανθή, την απειρότητα της φωτοφόρου βασιλείας. Και τότε θα λάβη την οφειλομένην λύσιν, ουχί μόνον το πρόβλημα ημών, αλλά και ολόκληρος σειρά άλλων προβλημάτων, συνδεδεμένων μετ’ αυτού. Εν τη θεία αιωνιότητι όλαι αι «παράλληλοι» συμπλέκονται εις κόμβον, ως και πάσαι αι αποκλίνουσαι ακτίνες.

Τότε εδόθη εις εμέ κατάστασις (συγχωρήσατε με, τον άφρονα, και άνευ οργής δέξασθε με ως είμαι), εκ της οποίας επήγαζον τοιαύται σκέψεις: Εάν ο Θεός είναι τοιούτος, ως εφανέρωσεν Αυτόν ο εσταυρωμένος Χριστός, τότε πάντες ημείς και μόνον ημείς είμεθα υπεύθυνοι δια πάντα τα κακά, τα πληρούντα άπασαν την ιστορίαν της ανθρωπότητος.

Ο Θεός εφανερώθη ταπεινώς εν τη σαρκί ημών. Η ταπείνωσις είναι ίδιον της αγάπης Αυτού. Η Θεία ταπείνωσις δύναται να χαρακτηρισθή ως ετοιμότης, ως άνοιγμα δια την αποδοχήν πάντων, και πασών των πληγών των προερχομένων εκ χειρών ανθρώπων, υπ’ Αυτού κτισθέντων. Και, βεβαίως, η ταπείνωσις αύτη είναι «απερίγραπτος». Ημείς δε ουχί απλώς απερρίψαμεν, αλλά και εφονεύσαμεν Αυτόν δι’ επονειδίστου εις τους οφθαλμούς ημών θανάτου. Και είδον εν πνεύματι ότι η αιτία των αλύτων βασάνων των ανθρώπων δεν ήτο η απουσία ευσπλαχνίας προς ημάς εκ μέρους του Θεού, αλλά αποκλειστικώς και μόνον η κατάχρησις υπό του ανθρώπου του δώρου της ελευθερίας, όπερ δεν ήρθη αφ’ ημών εισέτι και εν τη πτώσει ημών.

Εν τη διαμάχη μου μετ’ Αυτού, Ούτος ενίκησε. Κατ’ αρχάς εκάλυψεν εμέ πικρόν αίσθημα αισχύνης δια την άφρονα και υπερήφανον σκέψιν ότι δήθεν ήμην πλείον ελεήμων ή Εκείνος. Εκ της εντροπής ήλθεν η αυτομεμψία της μετανοίας. Έπειτα τα πάντα υπερεκάλυψεν η χαρά: Ο Κύριος ουχί μόνον δεν κατέκρινεν εμέ δια το θράσος μου, αλλά και εξέχεεν εισέτι επί την πλήρη ανοησίας κεφαλήν μου άφθονον ευλογίαν. Βραδύτερον κατενόησα ότι και αυτή αύτη η προσευχή ευσπλαχνίας ήτο η ενέργεια Αυτού εν εμοί.
Πηγή: "Περί Προσευχής" Αρχιμανδρίτου ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ (Σαχάρωφ). Μετάφρασις εκ του Ρωσικού Ιερομονάχου Ζαχαρίου. Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου. Έσσεξ Αγγλίας 1993.